Το διαγώνισμα της Iowa


Υπήρξα μαθητής στις ΗΠΑ πριν από 30 και κάτι χρόνια. Στο σχολείο κάθε χρόνο γράφαμε τα "διαγωνίσματα του Άιοβα". Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολα αλλά αν πήγαινες να γράψεις με ύφος "ξερόλα" δεν ήταν σίγουρο ότι θα τα κατάφερνες. Ερωτήσεις-παγίδες στα τεστ πολλαπλών επιλογών σε έστελναν αδιάβαστο. Κάπως έτσι την πάτησαν στις πρώτες προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος, που έλαβαν χώρα στην όμορφη αυτή μεσοδυτική πολιτεία, οι πολλά υποσχόμενοι υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσμα Χάουαρντ Ντην και Ντικ Γκέπχαρτ. Ο πρώτος παρά την αντιπολεμική στάση του και την διαδικτυακη παρουσία του το έπαιξε πολύ σταρ και αγνόησε τις αφροαμερικανικές φωνές. Ο δεύτερος, παρά την ισχυρή δύναμή του στα εργατικά συνδικάτα και την συνεπή νεοπροοδευτική στάση του στα οικονομικά-κοινωνικά θέματα, δεν κατάφερε να πείσει ότι αυτή τη φορά θα μπορέσει να πετύχει αυτό που δεν πέτυχε το 1988 και την εξαετία 1994-2000: να κερδίσει τους Ρεπουμπλικάνους. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα απογοητευτικά: Τζων Κέρρυ 38%, Τζων Έντουαρντς 32%, Χ. Ντην 18%, Ν. Γκέπχαρτ 11%, Ντένις Κούτσινιτς 1% (ο συνεπής κινηματικός αντιπολεμικός αριστερός ακτιβιστής). Ο Ν. Γκέπχαρτ δήλωσε ότι σκεφτεται να παραιτηθεί - και ίσως να το κάνει ως το τέλος της βραδιάς. Ο αγώνας συνεχίζεται στις πιο προοδευτικές βορειοανατολικές πολιτείες, όπου ο Ντην μπορεί ακόμη να ελπίζει. Εξάλλου η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.




Θανάσης Τσακίρης