Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 13.00 - 14.00 Στο Κόκκινο 105,5
Ο Πόλεμος της Αλγερίας και η μνήμη του: από το «σύνδρομο του Βισύ» στο «σύνδρομο της Αλγερίας»
Συζητούν ο Χρήστος Τριανταφύλλου και ο Γιώργος Νούσης
Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, με τις οποίες αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά η χρήση βασανιστηρίων από τον γαλλικό στρατό, ο ιστορικός Χρήστος Τριανταφύλλου συζητά με τον υποψήφιο διδάκτορα Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργο Νούση για τον πόλεμο της Αλγερίας (1954-1962) και τη μεταγενέστερη διαχείρισή του. Ήδη από τις αρχές του 19ουαιώνα, η Γαλλία στράφηκε προς την αποικιακή κατάκτηση της Αλγερίας, επιδιώκοντας να διαχειριστεί τα εδάφη της τελευταίας ως τμήμα της ίδιας της μητροπολιτικής Γαλλίας. Ειδικά από το τέλος του γαλλοπρωσικού πολέμου το 1871, οπότε συνέρρευσε στη συγκεκριμένη αποικία μεγάλος αριθμός Γάλλων και άλλων ευρωπαίων, έλαβε χώρα μια συστηματική προσπάθεια κατάκτησης της Αλγερίας, αφενός με τη διατήρηση πολλών στοιχείων της προηγούμενης οθωμανικής διοίκησης, αφετέρου με πρακτικές αφομοίωσης του αλγερινού πληθυσμού στο γαλλικό κράτος. Η αποικιακή καταπίεση των Αλγερινών οδήγησε σε μια σειρά αντιστασιακών κινημάτων ήδη από τον 19ο αιώνα, τα οποία κατέληξαν στην επανάσταση του 1954. Μετά το τέλος του πολέμου, όπου η Γαλλία επικράτησε στρατιωτικά αλλά υπέστη βαριά πολιτική ήττα, το γεγονός καλύφθηκε από ένα πέπλο σιωπής για 30 χρόνια και αντιμετωπιζόταν ως μια εσωτερική υπόθεση της Γαλλίας, μέχρι την επίσημη αναγνώριση του πολέμου ως τέτοιου το 1999. Έκτοτε, σημειώθηκε μια έκρηξη στη μνημόνευση του πολέμου, η οποία εντάσσεται και σε μια σειρά νέων πολιτικών της μνήμης των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων.
Ο Πόλεμος της Αλγερίας και η μνήμη του: από το «σύνδρομο του Βισύ» στο «σύνδρομο της Αλγερίας»
Συζητούν ο Χρήστος Τριανταφύλλου και ο Γιώργος Νούσης
Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, με τις οποίες αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά η χρήση βασανιστηρίων από τον γαλλικό στρατό, ο ιστορικός Χρήστος Τριανταφύλλου συζητά με τον υποψήφιο διδάκτορα Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργο Νούση για τον πόλεμο της Αλγερίας (1954-1962) και τη μεταγενέστερη διαχείρισή του. Ήδη από τις αρχές του 19ουαιώνα, η Γαλλία στράφηκε προς την αποικιακή κατάκτηση της Αλγερίας, επιδιώκοντας να διαχειριστεί τα εδάφη της τελευταίας ως τμήμα της ίδιας της μητροπολιτικής Γαλλίας. Ειδικά από το τέλος του γαλλοπρωσικού πολέμου το 1871, οπότε συνέρρευσε στη συγκεκριμένη αποικία μεγάλος αριθμός Γάλλων και άλλων ευρωπαίων, έλαβε χώρα μια συστηματική προσπάθεια κατάκτησης της Αλγερίας, αφενός με τη διατήρηση πολλών στοιχείων της προηγούμενης οθωμανικής διοίκησης, αφετέρου με πρακτικές αφομοίωσης του αλγερινού πληθυσμού στο γαλλικό κράτος. Η αποικιακή καταπίεση των Αλγερινών οδήγησε σε μια σειρά αντιστασιακών κινημάτων ήδη από τον 19ο αιώνα, τα οποία κατέληξαν στην επανάσταση του 1954. Μετά το τέλος του πολέμου, όπου η Γαλλία επικράτησε στρατιωτικά αλλά υπέστη βαριά πολιτική ήττα, το γεγονός καλύφθηκε από ένα πέπλο σιωπής για 30 χρόνια και αντιμετωπιζόταν ως μια εσωτερική υπόθεση της Γαλλίας, μέχρι την επίσημη αναγνώριση του πολέμου ως τέτοιου το 1999. Έκτοτε, σημειώθηκε μια έκρηξη στη μνημόνευση του πολέμου, η οποία εντάσσεται και σε μια σειρά νέων πολιτικών της μνήμης των πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων.
No comments:
Post a Comment