Θανάσης Τσακίρης
Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
3ο μέρος
Ένα "δικαιωματικό διήγημα"
Αθήνα - Πάτρα
Άνοιξη 2010
Σύνδεση με τα προηγούμενα: http://tsakthan.blogspot.com/2012/02/2.html
« Πάλι τα ίδια αρχίσαμε Τζώρτζια ; » είπε φωναχτά. Ήταν η τρίτη φορά που θα ακύρωνε τη συνάντηση και αυτό άρχισε να την τσιτώνει . «Να δεις που στο τέλος θα έχω κάνει τσάμπα δουλειά τόσους μήνες » . Τελείωσε την ανάγνωση των πολιτικών e- mail που είχαν συσσωρευτεί και βγήκε στο μπαλκόνι να ενατενίσει τον έναστρο ουρανό και τα φώτα της πόλης που καθρεφτίζονταν στα ήρεμα νερά του Σαρωνικού. Τώρα που έβλεπε αυτή τη γαλήνη άρχισε να νιώθει μοναξιά. Θυμήθηκε ξανά τη Λίνα και τις νύχτες που αγκαλιασμένες διάβαζαν ποίηση και ανέλυαν ταινίες του παλιού ιταλικού νεορεαλιστικού και φελινικού κινηματογράφου εκεί στη Φλωρεντία . Θυμήθηκε τις βόλτες στον ποταμό Άρνο, τα σουλάτσα στην Πόντε Βέκιο τις ατελείωτες ώρες που περνάγανε στο μουσείο Ουφίτσι αναλύοντας κάθε ένα πίνακα ξεχωριστά.
Τα βράδια μετά τη μελέτη στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου ξεχύνονταν στα μπαρ και τις τρατορίες αναζητώντας πότε λαϊκούς γκόμενους και ποτέ σοφιστικέ συμφοιτήτριες τους για πιο εξεζητημένες συζητήσεις και παιχνίδια . Και κατέληγαν πάντα τα χαράματα στη σοφίτα τους απέναντι από το Παλάτσο Πίτι . Σπούδαζαν και οι δυο τους ιστορία της τέχνης και έτσι η γειτνίαση με το μεγάλο αυτό παλάτι που έγινε ξακουστό μουσείο τους βγήκε σε καλό. Όταν τελείωσαν το πρώτο πτυχίο η Ελευθερία γύρισε στην Ελλάδα όπου συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική ψυχολογία και αμέσως μετά έκανε διδακτορικό στην πολιτική φιλοσοφία .Η Λίνα έμεινε να συνεχίσει τους ίδιους κύκλους σπουδών στην Φλωρεντία ειδικευόμενη στην τέχνη της εποχής του Μακιαβέλι και των Μεδίκων . Η Ελευθερία ήταν πιο προσανατολισμένη στο καθήκον ίσως και λόγω της καταγωγής της από τοπικούς πολιτικούς άρχοντες και έτσι ένιωσε το χρέος να οργανωθεί στο Κόμμα Κοινωνικής Δημοκρατίας . Με την εργατικότητα τη μεθοδικότητα και την επιμονή που την χαρακτήριζε αναδείχτηκε σε ανώτατα καθήκοντα και θέσεις στον κομματικό μηχανισμό. Η Λίνα αντιθέτως προτιμούσε να συμμετέχει μόνο σε ad-hoc συσπειρώσεις και θεματικές ομάδες καλλιτεχνών που οργάνωναν πολιτιστικά χάπενινγκ για τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα . Η Ελευθερία εκτιμούσε ότι μόνο βοηθώντας τις πλατιές μάζες των ελλήνων και των μεταναστών θα μπορούσε να προσφέρει κάτι αξιόλογο. Γι' αυτό θεωρούσε ότι θα έπρεπε ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο να δράσει. Βέβαια και με τη σημερινή της θέση ένιωθε καλά καθώς μπορούσε μια χαρά να επηρεάζει τις θέσεις του κόμματος.
Με τούτα και με κείνα τις αναπολήσεις και τις αναμνήσεις πέρασε η ώρα . Η Ελευθερία έκλεισε τα φώτα ξάπλωσε και προσπάθησε να κοιμηθεί . Οι αναμνήσεις όμως επέμεναν να την αναστατώσουν γλυκά .
Κάποια στιγμή άρχισε να ξημερώνει . Η Ελευθερία δεν είχε καταφέρει να απολαύσει τον ύπνο της . Τη μια γλυκιά ανάμνηση ακολουθούσε μια άλλη και πήγε λέγοντας . Ξύπνησε λοιπόν με κάπως αντιφατικές διαθέσεις . Έκανε ένα αργό ντους μπας και χαλαρώσει από την αναστάτωση, άφησε το ζεστό νερό να της χαϊδεύει όλο το κορμί και να την καταλαγιάζει. Όταν τελείωσε άκουσε το κινητό να χτυπάει στο ρυθμό του «Don't you love her madly», ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Doors και του Jim Morrison . Ήταν η Λίνα .
« Ciao μωρό μου , ανάσα μου και φως μου. Δε με άφησες να κοιμηθώ όλη νύχτα. Come stai stamattina ; »
«Buongiorno, λατρεία μου . Και εγώ σε ποθούσα όλη νύχτα μα δεν έκλεισα μάτι εξαιτίας άλλων γεγονότων »
«Ma che succede. Πες μου . Έγινε κάτι σοβαρό ;».
«Εκεί που λέγαμε πως θα περνάγαμε ήσυχες μέρες ως τα Χριστούγεννα και θα έκλεβα μερικές μέρες να έρθω στην Ελλάδα και κοντά σου οι ρατσιστές μας τα έκαναν θρύψαλα τα όνειρα»
«Για πες »
«Να χτες το βράδυ μάθαμε ότι στην πόλη Ροζάρνο της βόρειας Καλαβρίας ένας πιστολέρο ρουφιάνος της τοπικής μαφίας ή σκέτος μαλάκας που δρούσε μόνος του μπήκε με ένα περίστροφο σε έναν άθλιο καταυλισμό όπου έμεναν καμία εκατοστή αφρικανοί μετανάστες χωρίς χαρτιά και άρχισε να τους πυροβολεί στην ψύχρα . Σκότωσε δυο από την Aκτή του Eλεφαντοστού και τραυμάτισε ελαφρά άλλους τρεις από τη Νιγηρία . Ακολούθησαν σκηνές πανικού . Ο φονιάς κατάφερε και ξέφυγε. Γρήγορα οι ψυχραιμότεροι από τους μετανάστες κατάφεραν να ελέγξουν τα πράγματα και κάλεσαν τους συναδέρφους τους να βγουν πειθαρχημένα στους δρόμους της πόλης και να εκφράσουν την οργή τους χωρίς να προκαλέσουν . Λογάριαζαν όμως χωρίς τους νταβατζήδες , τους πολιτικούς και τους μπράβους τους που λέγονται μπάτσοι».
«Φιλενάδα μήπως τα παραλές ;»
«Δε το πιστεύω! Δε με πιστεύεις ; »
«Αγάπη σε πιστεύω και σε λατρεύω αλλά τι εννοείς . ΄Όλοι αυτοί ήταν στο κόλπο »;
«Ναι σου λέω »
«Θες να μου πεις πως στήσανε μια εξέγερση για να τους καταστείλουν και να τους διώξουν»;
«Ναι. Ο φονιάς ήταν βαλτός από μαφιόζους επιχειρηματίες για να τους φοβίσει και να φύγουν ή να σκύψουν το κεφάλι τους ακόμη πιο πολύ και να τους δώσουν ένα αντί για δυο ψίχουλα».
«Παρόμοια γεγονότα με τις περιπτώσεις της Μανωλάδας και πάει λέγοντας»
«Και πολύ χειρότερα . Μόλις έφτασαν οι μετανάστες στην κεντρική πλατεία και πήγε μια αντιπροσωπία να συναντήσει το δήμαρχο δέχτηκαν επίθεση από σιδηρόφραχτους καραμπινιέρους και από τις γραμμές τους ξεπήδησαν οι φασίστες μαυροχίτωνες που με ρόπαλα και στιλέτα σκόρπισαν τον τρόμο».
«Φρικτή κατάσταση ! Εσείς τι κάνατε ;»
«Μιας και είναι τόσο μακριά η Ροζάρνο μόνο μια μικρή ομάδα ακτιβιστών γιατρών και δικηγορών ξεκίνησε για να προσφέρει βοήθεια. Εμείς που μείναμε στη Φλωρεντία φτιάξαμε ένα διευρυμένο γραφείο τύπου σε συνεργασία με τις μεταναστευτικές οργανώσεις και δουλεύαμε όλη τη νύχτα για να δώσουμε πληροφοριακό υλικό στα ΜΜΕ και στα διαδυκτιακά sites και blogs . Και πάω τώρα για λίγο ύπνο και πάλι από την αρχή ».
«Κουράγιο γλυκιά μου. Σε λίγο φεύγω για το κόμμα και θα φροντίσω να στείλουμε τουλάχιστον ένα μήνυμα αλληλεγγύης γιατί για περισσότερα μάλλον χλωμό το βλέπω γιατί η ηγεσία μας περί άλλων τυρβάζει. Να σκεφτείς ότι η Τζώρτζια άρχισε να φλερτάρει τους τραπεζίτες. Ακύρωσε το ραντεβού της μαζί μου που θα οριστικοποιούσαμε το νομοθετικό πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών».
«Έλα τώρα !»
«Ναι σου λέω . Έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για πολλές και πολλούς »
«Μην πτοείσαι. Θα είσαι στη σκέψη μου και εγώ στη δική σου και θα τα καταφέρουμε. Έλα τώρα , φιλιά γιατί πάω να κοιμηθώ και να σε ονειρευτώ .
«Ti voglio bene, ti amo! Καλή ξεκούραση αγάπη μου »
«Ciao»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
3ο μέρος
Ένα "δικαιωματικό διήγημα"
Αθήνα - Πάτρα
Άνοιξη 2010
Σύνδεση με τα προηγούμενα: http://tsakthan.blogspot.com/2012/02/2.html
« Πάλι τα ίδια αρχίσαμε Τζώρτζια ; » είπε φωναχτά. Ήταν η τρίτη φορά που θα ακύρωνε τη συνάντηση και αυτό άρχισε να την τσιτώνει . «Να δεις που στο τέλος θα έχω κάνει τσάμπα δουλειά τόσους μήνες » . Τελείωσε την ανάγνωση των πολιτικών e- mail που είχαν συσσωρευτεί και βγήκε στο μπαλκόνι να ενατενίσει τον έναστρο ουρανό και τα φώτα της πόλης που καθρεφτίζονταν στα ήρεμα νερά του Σαρωνικού. Τώρα που έβλεπε αυτή τη γαλήνη άρχισε να νιώθει μοναξιά. Θυμήθηκε ξανά τη Λίνα και τις νύχτες που αγκαλιασμένες διάβαζαν ποίηση και ανέλυαν ταινίες του παλιού ιταλικού νεορεαλιστικού και φελινικού κινηματογράφου εκεί στη Φλωρεντία . Θυμήθηκε τις βόλτες στον ποταμό Άρνο, τα σουλάτσα στην Πόντε Βέκιο τις ατελείωτες ώρες που περνάγανε στο μουσείο Ουφίτσι αναλύοντας κάθε ένα πίνακα ξεχωριστά.
Τα βράδια μετά τη μελέτη στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου ξεχύνονταν στα μπαρ και τις τρατορίες αναζητώντας πότε λαϊκούς γκόμενους και ποτέ σοφιστικέ συμφοιτήτριες τους για πιο εξεζητημένες συζητήσεις και παιχνίδια . Και κατέληγαν πάντα τα χαράματα στη σοφίτα τους απέναντι από το Παλάτσο Πίτι . Σπούδαζαν και οι δυο τους ιστορία της τέχνης και έτσι η γειτνίαση με το μεγάλο αυτό παλάτι που έγινε ξακουστό μουσείο τους βγήκε σε καλό. Όταν τελείωσαν το πρώτο πτυχίο η Ελευθερία γύρισε στην Ελλάδα όπου συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική ψυχολογία και αμέσως μετά έκανε διδακτορικό στην πολιτική φιλοσοφία .Η Λίνα έμεινε να συνεχίσει τους ίδιους κύκλους σπουδών στην Φλωρεντία ειδικευόμενη στην τέχνη της εποχής του Μακιαβέλι και των Μεδίκων . Η Ελευθερία ήταν πιο προσανατολισμένη στο καθήκον ίσως και λόγω της καταγωγής της από τοπικούς πολιτικούς άρχοντες και έτσι ένιωσε το χρέος να οργανωθεί στο Κόμμα Κοινωνικής Δημοκρατίας . Με την εργατικότητα τη μεθοδικότητα και την επιμονή που την χαρακτήριζε αναδείχτηκε σε ανώτατα καθήκοντα και θέσεις στον κομματικό μηχανισμό. Η Λίνα αντιθέτως προτιμούσε να συμμετέχει μόνο σε ad-hoc συσπειρώσεις και θεματικές ομάδες καλλιτεχνών που οργάνωναν πολιτιστικά χάπενινγκ για τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα . Η Ελευθερία εκτιμούσε ότι μόνο βοηθώντας τις πλατιές μάζες των ελλήνων και των μεταναστών θα μπορούσε να προσφέρει κάτι αξιόλογο. Γι' αυτό θεωρούσε ότι θα έπρεπε ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο να δράσει. Βέβαια και με τη σημερινή της θέση ένιωθε καλά καθώς μπορούσε μια χαρά να επηρεάζει τις θέσεις του κόμματος.
Με τούτα και με κείνα τις αναπολήσεις και τις αναμνήσεις πέρασε η ώρα . Η Ελευθερία έκλεισε τα φώτα ξάπλωσε και προσπάθησε να κοιμηθεί . Οι αναμνήσεις όμως επέμεναν να την αναστατώσουν γλυκά .
Κάποια στιγμή άρχισε να ξημερώνει . Η Ελευθερία δεν είχε καταφέρει να απολαύσει τον ύπνο της . Τη μια γλυκιά ανάμνηση ακολουθούσε μια άλλη και πήγε λέγοντας . Ξύπνησε λοιπόν με κάπως αντιφατικές διαθέσεις . Έκανε ένα αργό ντους μπας και χαλαρώσει από την αναστάτωση, άφησε το ζεστό νερό να της χαϊδεύει όλο το κορμί και να την καταλαγιάζει. Όταν τελείωσε άκουσε το κινητό να χτυπάει στο ρυθμό του «Don't you love her madly», ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Doors και του Jim Morrison . Ήταν η Λίνα .
« Ciao μωρό μου , ανάσα μου και φως μου. Δε με άφησες να κοιμηθώ όλη νύχτα. Come stai stamattina ; »
«Buongiorno, λατρεία μου . Και εγώ σε ποθούσα όλη νύχτα μα δεν έκλεισα μάτι εξαιτίας άλλων γεγονότων »
«Ma che succede. Πες μου . Έγινε κάτι σοβαρό ;».
«Εκεί που λέγαμε πως θα περνάγαμε ήσυχες μέρες ως τα Χριστούγεννα και θα έκλεβα μερικές μέρες να έρθω στην Ελλάδα και κοντά σου οι ρατσιστές μας τα έκαναν θρύψαλα τα όνειρα»
«Για πες »
«Να χτες το βράδυ μάθαμε ότι στην πόλη Ροζάρνο της βόρειας Καλαβρίας ένας πιστολέρο ρουφιάνος της τοπικής μαφίας ή σκέτος μαλάκας που δρούσε μόνος του μπήκε με ένα περίστροφο σε έναν άθλιο καταυλισμό όπου έμεναν καμία εκατοστή αφρικανοί μετανάστες χωρίς χαρτιά και άρχισε να τους πυροβολεί στην ψύχρα . Σκότωσε δυο από την Aκτή του Eλεφαντοστού και τραυμάτισε ελαφρά άλλους τρεις από τη Νιγηρία . Ακολούθησαν σκηνές πανικού . Ο φονιάς κατάφερε και ξέφυγε. Γρήγορα οι ψυχραιμότεροι από τους μετανάστες κατάφεραν να ελέγξουν τα πράγματα και κάλεσαν τους συναδέρφους τους να βγουν πειθαρχημένα στους δρόμους της πόλης και να εκφράσουν την οργή τους χωρίς να προκαλέσουν . Λογάριαζαν όμως χωρίς τους νταβατζήδες , τους πολιτικούς και τους μπράβους τους που λέγονται μπάτσοι».
«Φιλενάδα μήπως τα παραλές ;»
«Δε το πιστεύω! Δε με πιστεύεις ; »
«Αγάπη σε πιστεύω και σε λατρεύω αλλά τι εννοείς . ΄Όλοι αυτοί ήταν στο κόλπο »;
«Ναι σου λέω »
«Θες να μου πεις πως στήσανε μια εξέγερση για να τους καταστείλουν και να τους διώξουν»;
«Ναι. Ο φονιάς ήταν βαλτός από μαφιόζους επιχειρηματίες για να τους φοβίσει και να φύγουν ή να σκύψουν το κεφάλι τους ακόμη πιο πολύ και να τους δώσουν ένα αντί για δυο ψίχουλα».
«Παρόμοια γεγονότα με τις περιπτώσεις της Μανωλάδας και πάει λέγοντας»
«Και πολύ χειρότερα . Μόλις έφτασαν οι μετανάστες στην κεντρική πλατεία και πήγε μια αντιπροσωπία να συναντήσει το δήμαρχο δέχτηκαν επίθεση από σιδηρόφραχτους καραμπινιέρους και από τις γραμμές τους ξεπήδησαν οι φασίστες μαυροχίτωνες που με ρόπαλα και στιλέτα σκόρπισαν τον τρόμο».
«Φρικτή κατάσταση ! Εσείς τι κάνατε ;»
«Μιας και είναι τόσο μακριά η Ροζάρνο μόνο μια μικρή ομάδα ακτιβιστών γιατρών και δικηγορών ξεκίνησε για να προσφέρει βοήθεια. Εμείς που μείναμε στη Φλωρεντία φτιάξαμε ένα διευρυμένο γραφείο τύπου σε συνεργασία με τις μεταναστευτικές οργανώσεις και δουλεύαμε όλη τη νύχτα για να δώσουμε πληροφοριακό υλικό στα ΜΜΕ και στα διαδυκτιακά sites και blogs . Και πάω τώρα για λίγο ύπνο και πάλι από την αρχή ».
«Κουράγιο γλυκιά μου. Σε λίγο φεύγω για το κόμμα και θα φροντίσω να στείλουμε τουλάχιστον ένα μήνυμα αλληλεγγύης γιατί για περισσότερα μάλλον χλωμό το βλέπω γιατί η ηγεσία μας περί άλλων τυρβάζει. Να σκεφτείς ότι η Τζώρτζια άρχισε να φλερτάρει τους τραπεζίτες. Ακύρωσε το ραντεβού της μαζί μου που θα οριστικοποιούσαμε το νομοθετικό πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών».
«Έλα τώρα !»
«Ναι σου λέω . Έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για πολλές και πολλούς »
«Μην πτοείσαι. Θα είσαι στη σκέψη μου και εγώ στη δική σου και θα τα καταφέρουμε. Έλα τώρα , φιλιά γιατί πάω να κοιμηθώ και να σε ονειρευτώ .
«Ti voglio bene, ti amo! Καλή ξεκούραση αγάπη μου »
«Ciao»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
No comments:
Post a Comment