Saturday, November 27, 2010

"ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ" μέρος 2ο

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ
  
Ένα ερωτικό αντιρατσιστικό διήγημα-νουάρ 

Αθήνα-Πάτρα
                                Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος 2010
Σύνδεση με τα προηγούμενα...


-          Καλώς τον Αλέξανδρο. Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε . Έτσι είναι οι φίλοι ;
-          Ευάκι μου, μανάρι μου. Όταν μεγαλώσεις  θα με καταλάβεις. Θα με θυμηθείς. Δεν είναι μόνο η δουλειά που με κρατά μακριά σου. Είναι και αυτές οι ρημάδες οι μαύρες σκέψεις, οι αναμνήσεις που με κάνουν να πέφτω στις μαύρες τρύπες και να χάνομαι για λίγες μέρες. Αγάπα τον πλησίον σου και με τα ελαττώματά του. Έτσι δεν μας έλεγαν στο κατηχητικό; Μα που να ξέρεις κούκλα μου τα δικά μας τα κατηχητικά των sixties; Εσύ δεν ήσουν ακόμα ούτε στη σκέψη του μπαμπά σου.
-          Γέρο μου σε έπιασαν πάλι τα γεροντίστικα και άρχισες να παραληρείς; Και ακόμη δεν ήπιες ούτε μια σταγόνα.
-          Με μεθάς εσύ λεμονιά μου μόνο που σε βλέπω.
-          Λοιπόν Μπάρμπα, πάω να πω στο Μήτσο το «δήμαρχο» να κάτσει στο πόδι μου στο μαγαζί και πάμε μια βόλτα στα παράλια γιατί δε θα τη βγάλω καθαρή απόψε .


Σηκώθηκε η Εύη να πάει στη μπάρα για να πει στο Μήτσο ότι έχει fiftysitting  για κανένα δίωρο και θα επιστρέψει. Ο Αλέξανδρος θαύμαζε την κορμοστασιά και τα πλούσια μαύρα μαλλιά της πρώην φοιτήτριας του στο Πολυτεχνείο, που είχε μετατρέψει ένα μισό ερειπωμένο καφενείο – μπαρ των αρχών του 20ού αιώνα σε υπόδειγμα εσωτερικής αρχιτεκτονικής. Έπιασε τον εαυτό του να ονειροπολεί. Πάνε χρόνια που ένιωθε για γυναίκα τέτοιο πόθο. Όλες οι σχέσεις του είχαν καταλήξει σαν έρημα σπίτια . Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης που λέει ο «σοφός λαός».Βιάστηκε να καταπνίξει αυτό το συναίσθημα.

-          «Είμαι 50 και είναι 35. Τι θα πει ο κόσμος;» Σκέφτηκε φωναχτά .
-          «Ποια είναι 35, μπάρμπα;» άκουσε την ξαδέρφη του την Κάτια να του ψιθυρίζει στο αυτί και κουνήθηκε από τη θέση του.
Η Κάτια ήταν ακόμα πιο μικρή και από την Εύη. Ήταν κόρη της αδερφής του από το δεύτερο γάμο της.  Και κατά σύμπτωση έμοιαζε με την Εύη, λες και ήταν αδελφές. Μόνο στο χρώμα μαλλιών και των ματιών άλλαζαν .Η Κάτια ως απόγονη Ρωσίδας αριστοκράτισσας ήταν καστανόξανθη με πράσινα μάτια.
-          Ρε κορίτσια  με έχετε κάνει να νιώθω σαν τον πρωταγωνιστή του «Οχτώμιση» του «Φελίνι» .
-          «Ποιος είναι αυτός μπάρμπα;» νιαούρισε η Κάτια
-          Πού να στο εξηγώ τώρα; Κατέβα μαζί μου στην Αθήνα μια μέρα να σε πάω σε πολυσινεμά να δούμε το «εννέα» που βασίζεται στο «οχτώμιση» και μετά τα λέμε.
Στο μεταξύ η Εύη πλησίαζε με ένα κατακόκκινο σάλι που την έκανε ακόμα πιο φωτεινή και φλογερή . Άντε πάλι ο Αλέξανδρος να καταπνίξει το συναίσθημα.
-          Καλό μου, θα σου κλέψω το θείο σου για καμιά –δύο ώρες αν δε σε πειράζει. Απόψε είναι δικός μου .
-          Θείε, σου έφεξε απόψε και έχει και πανσέληνο
-          Μικρό βγάζουμε γλώσσα;» της πέταξε η Εύη.
-          «Άντε γειά»  είπε η Κάτια και σηκώθηκε για να συνεχίσει την τσάρκα της στα μπαρ της παραλίας .
-          Πάμε γέρο μου πάμε μια βόλτα γιαλό- γιαλό: Άκολη, Σελιανίτικα, Λόγγο Καμάρες. Τώρα που το φεγγάρι μας λούζει φως .
-          Πως λέμε Βόλο, Λάρισα, Καρδίτσα, μια βδομάδα θα χαθώ;
-          «Ναι γέρο μου, έτσι είναι όπως τα λες» λέει η Εύη και τον πιάνει αγκαλιά τον Αλέξανδρο και ξεκινούν για τη βραδινή φεγγαρότσαρκα.

Συνεχίζεται.....

No comments:

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...