Κυριακάτικο ξύπνημα Νο. 10

Κυριακάτικο ξύπνημα Νο. 10
15/2/2009Καλημέρα
από την φτωχή αλλά αγωνιστική Πάτρα. Χτες μέλη της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών/τριών εξόρμησαν από το νέο στέκι και μοίρασαν τρόφιμα, ρούχα και κουβέρτες σε δεκάδες Σομαλούς, Παλαιστίνιους και Ερυθραίους πρόσφυγες που η «επίσημη» Πάτρα αγνοεί ότι υπάρχουν και «ζουν» παρατημένοι στο έλεος της βροχής και των ανέμων στη νότια παραλία της πόλης, λίγες δεκάδες μέτρα από την εκκλησία του Αγ. Ανδρέα. Για να φανταστείτε την κατάστασή τους σκεφτείτε ότι οι πρόσφυγες του καταυλισμού των Αφγανών που είδατε στις εκπομπές του Τριανταφυλλόπουλου είναι τουλάχιστον καλυμμένοι μέσα στις άθλιες καλύβες τους. Οι πρόσφυγες της νότιας παραλίας κοιμούνται χωρίς ούτε καν σκηνές γιατί τους απειλούν οι μπάτσοι ότι αν τις στήσουν θα τους πλακώσουν στο ξύλο, όπως μας είπαν χτες με «σπασμένα» αγγλικά. Μας είπαν επίσης ότι στην κατάστασή τους δεν τους ενδιαφέρει τόσο η διατροφή ή τα ρούχα αλλά το πώς θα φύγουν για Ιταλία.


Δευτέρες με λιακάδα
Ο Ελεύθερος Τύπος του Σαββάτου έχει μια φωτογραφία στην 8η σελίδα με λεζάντα «Η ενωτική ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα δεν κατάφερε να πείσει όλους τους συνέδρους». Ο υπότιτλος του άρθρου που ακολουθεί μας πληροφορεί ότι «άρχισε χθες το συνέδριο του ΣΥΝ με τον Αλέξη Τσίπρα να επιδιώκει την απόλυτη κυριαρχία ως πρόεδρος». Αντίφαση που βγάζει μάτι. Όταν κάνεις «ενωτική ομιλία» αναγνωρίζεις την ύπαρξη τάσεων και ρευμάτων και προσπαθείς να τα συνθέσεις δημοκρατικά. Όταν θέλεις να κυριαρχήσεις απόλυτα κάνεις τα πάντα ανεξαρτήτως κόστους και με χρήση κάθε θεμιτού και αθέμιτου μέσου. Απορώ πώς η Μαριτίνα Ζαφειριάδου που υπογράφει το άρθρο κατάφερε να τα μπλέξει αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα, παρ’ όλο που αυτό είναι γενικώς ισορροπημένο εκτός από την τελευταία πρόταση που έδωσε την ιδέα για τον υπότιτλο. Ας ελπίσουμε ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα «κάνει ξαστεριά» μετά τους βοριάδες και θα τα ξεκαθαρίσει τα πράγματα.

Τα δίδυμα της λεγεώνας (συγγνώμη, της αριστεράς)
Μα τι μανία με τα δίδυμα τα τελευταία χρόνια. Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, μα στη δουλειά μα στη σχολή, ακούω ότι γεννιούνται συνεχώς δίδυμα, οπότε αναρωτιέμαι μήπως οι στατιστικές πέφτουν έξω, μιας και όπως γράφει στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου ο Χρήστος Μιχαηλίδης «τα παιδιά κάτω των 14 ετών αντιστοιχούν μόλις στο 14,3% του συνολικού πληθυσμού». Αντανακλώντας αυτή την τάση, απ’ ό,τι φαίνεται, τα κόμματα της αριστεράς, για να μην υστερήσουν, δημιουργούν συστήματα ηγεσίας με δίδυμα. Αυτό είναι το κύριο νόημα του (ανυπόγραφου) άρθρου «Βίοι αντίθετοι για Περισσό και Κουμουνδούρου» στη σελίδα 10 του Κόσμου του Επενδυτή. Για τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα ξέρουμε αυτά. Για το 18ο συνέδριο του ΚΚΕ, όμως; «Ωστόσο, ακόμα και αν αλλάξει το πρόσωπο του γραμματέα, η Αλέκα Παπαρήγα θα παραμείνει αδιαμφισβήτητη ηγέτιδα του κόμματος. Λέγεται πως θα αναλάβει την προεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, έχοντας ουσιαστικά και την επικοινωνιακή ευθύνη κατά την προεκλογική περίοδο. Έτσι, πολύ πιθανό και στο ΚΚΕ, όπως και στον ΣΥΝ, να υπάρξει δίδυμο ηγεσίας -άλλος στη θέση του γραμματέα και άλλος στη θέση του προέδρου». Αυτός ο μιμητισμός που επιδεικνύουν τα άλλα κόμματα μου θυμίζει την περίοδο 1976-1978, όταν στην Ηλιούπολη ανοίξαμε μια καφετέρια για να χρηματοδοτούμε το ενοίκιο και τα έξοδα της ΚΟΒ του ΚΚΕ εσωτερικού και την οργάνωση της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος στην πόλη. Δίπλα ήταν μια μικρή ΕΒΓΑ. Λίγες εβδομάδες μετά, ο διπλανός «μπάρμπας» είδε ότι «χτύπαγε πιένες» η Ρούγα και ως «άνθρωπος της αγοράς» αποφάσισε να μας μιμηθεί. Έβαλε ακριβώς τις ίδιες καρέκλες και τραπέζια, άρχισε να σερβίρει σοκολατίνες, νουγκατίνες και σεράνο, έβγαλε ηχεία, και τι δεν έκανε για να μας ανταγωνιστεί. Τίποτα, όμως, δεν μπόρεσε να κάνει. Νεολαία είχαμε μόνο εμείς και ξεχείλιζε η Ρούγα από μαθητές και μαθήτριες. Αυτός μάζευε μόνο συνταξιούχους και δη χωροφύλακες. Πολιτικόν δίδαγμα; Μην κάνεις τα ίδια που κάνει ο διπλανός σου. Αν τονίζεις τη διαφορετικότητά σου θα πετύχεις. Αν πας να μιμηθείς τον άλλον, θα φας τα μούτρα σου, γιατί ο κόσμος θα προτιμήσει το πρωτότυπο. Όσο το ΚΚΕ εσωτερικού δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να διαχωριστεί από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και επιζητούσε την εύνοια του ΚΚΣΕ και των άλλων ΚΚ, τόσο το ΚΚΕ ως πρωτότυπο θέριευε. Όσο ο ΣΥΝ σήμερα δεν διαχωρίζεται ουσιαστικά από το ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά του και το ΚΚΕ από «αριστερά» του, τόσο θα έχει πρόβλημα. Η αρχή έχει γίνει, ας ολοκληρωθεί.

Πώς να χάσεις τους φίλους σου
Να κι ο Ριζοσπάστης του Σαββάτου: «Σαν εκείνο που βλέπει τη σκιά του και νομίζει πως ψήλωσε, ο Αλ. Τσίπρας διεκδίκησε για το κόμμα του την πρωτοπορία στους κοινωνικούς αγώνες και στις μαζικές συγκρούσεις με την κυβερνητική πολιτική, απ' τις οποίες αποδεδειγμένα απουσιάζει, όταν δεν τις υπονομεύει. Αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα ισχυρίστηκε πως τον περασμένο Δεκέμβρη ο ΣΥΝ ήταν αυτός που υπερασπίστηκε το κίνημα της νεολαίας απ' τη συκοφαντία όσων ήθελαν να το ταυτίσουν με τη βία και τις καταστροφές. Ξέχασε φαίνεται πως ήταν ο ίδιος που καλούσε τους νέους να μεταφέρουν το πεδίο του αγώνα τους απ' τη σπασμένη βιτρίνα στα σχολεία και τις σχολές, ταυτίζοντάς τους με τους κουκουλοφόρους. Γι' αυτή τους τη στάση δήλωσε: “Είμαστε περήφανοι που η στάση μας το Δεκέμβρη θα μείνει στην ιστορία”!» (…) «…πώς να αντιπαρατεθεί όταν η προγραμματική τους πρόταση, έχοντας όχι απλά συμβιβαστεί αλλά αποδεχτεί πλήρως την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, φτάνει μέχρι εκείνου του σημείου μόνο που να ψελλίζει διάφορα περί «δημοσίων αγαθών» και «φροντίδας στους αδύναμους», περί του τρόπου που «διανέμεται ο παραγόμενος πλούτος» και περί «άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων», που «οφείλει να είναι η προτεραιότητα ενός διαφορετικού μοντέλου», που είναι όμως προφανώς πανομοιότυπο με τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση παρελθόντων χρόνων.»


Πεθαίνω για σένα
«Μάλιστα, όπως τονίζεται από την Ανανεωτική Πτέρυγα, υπάρχει η αντίληψη σε ένα σημαντικό τμήμα της πλειοψηφίας για μετάθεση στον ΣΥΡΙΖΑ της διαδικασίας λήψης των ουσιωδών πολιτικών αποφάσεων.» αναφέρεται στο ρεπορτάζ του Έθνους του Σαββάτου. Ένα ερωτικό τρίγωνο, ίσως και ...τετράγωνο, αναστατώνει τα μέλη μιας οικογένειας με προβλήματα επικοινωνίας που κανένα “οικογενειακό... πακέτο” δε μπορεί να λύσει. Μητέρα, πρώην χορεύτρια, που διδάσκει ταγκό σε σχολή χορού και ο έφηβος γιος της που ψάχνει την ερωτική του ταυτότητα θα αποτελέσουν τις δυο πλευρές ενός τριγώνου !Πατέρας τροχονόμος με έφεση στη στιχουργική βρίσκει τη πηγή της έμπνευσής του στον αντίζηλό του και εραστή της γυναίκας του θα αποτελέσουν τις άλλες δύο πλευρές του ...τετραγώνου ! Και μια γιαγιά κουφή που ζει αγκαλιά με το κινητό της, είναι ίσως η μόνη που ακούει τη μπόρα που έρχεται. Όλοι μπλέκονται σε μια ιστορία δολοφονικής αγάπης και τρυφερού μίσους.



Από δω και πέρα μόνο Happy EndΛόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας που θα έχω την εβδομάδα που μας έρχεται θα πρέπει να κάνω κάποιες άλλες δουλειές σήμερα στην Πάτρα και στην Αθήνα. Γι’ αυτό δεν θα σας ξυπνήσω με Κυριακάτικες εφημερίδες. Κι εγώ στα γρήγορα θα τις διαβάσω κατά τη διάρκεια της τρίωρης επιστροφή στο κλεινόν άστυ. Γι’ αυτό σας εύχομαι από τώρα «Δευτέρες με Λιακάδες», αν με εννοείτε.




Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://kinisiyperaspisis.blogspot.com