Tsakthan Weekly 26/8/2018 -- Οικολογία, Κοινωνία και Εργασία 5

Τι είναι αυτό που ονομάζουμε «περιβάλλον»; Πρόκειται για αμφίσημη έννοια. Συχνά μιλάμε για «φυσικό περιβάλλον», δηλαδή για το φυσικό κόσμο που περιβάλλει μια κοινότητα, και για «φύση» εννοώντας τον ευρύτερο φυσικό κόσμο. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950, μιλάμε για «οικολογία», «οικολογικό περιβάλλον», «οικοκρίση» κ.ο.κ.

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια μικρή παρένθεση για να δούμε τι σημαίνει η λέξη «κρίση» για την οποία θα διαβάσουμε πολλά στη συνέχεια.  Η λέξη «κρίση» αποτελείται από πολλά σημαινόμενα. Εδώ θα αναφερθούμε σε τέσσερις βασικές κατηγορίες σηματοδοτήσεων που θεωρούμε ότι μπορούν να μας προσφέρουν τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορούμε να κινηθούμε για να προχωρήσουμε στην εξέλιξη του θέματός μας.

Κατ’ αρχήν πρέπει να γίνει αναφορά στους «διαδικαστικούς ορισμούς» της κρίσης (Wiener and Kahn, 1962).[1] Καταχωρούμε τους εξής ορισμούς που εντάσσονται στα πλαίσια της πολιτικής επιστήμης.

          - Η κρίση είναι συχνά σημείο καμπής σε μίαν αναπτυσσόμενη διαδοχή γεγονότων και πράξεων.

          -Η κρίση είναι μία κατάσταση στην οποία απαιτείται υψηλός βαθμός δραστηριοποίησης των συμμετεχόντων.

          -Η κρίση απειλεί τους στόχους και τους σκοπούς των συμμετεχόντων.

          -Η κρίση ακολουθείται από ένα σημαντικό αποτέλεσμα του οποίου οι συνέπειες μορφοποιούν το μέλλον των συμμετεχόντων.

          -Η κρίση αποτελείται από τη σύγκλιση γεγονότων που καταλήγει σε ένα νέο σύνολο γεγονότων.

          -Η κρίση παράγει αβεβαιότητες στην εκτίμηση μίας κατάστασης και στο σχηματισμό εναλλακτικών λύσεων για την αντιμετώπισή της.

          -Η κρίση μειώνει τον έλεγχο επί των γεγονότων και των αποτελεσμάτων τους.

          -Η κρίση εντείνει την πίεση, που συχνά παράγει το στρες και την αγωνία των συμμετεχόντων.

          -Η κρίση είναι μία περίπτωση κατά την οποία η πληροφορία που διατίθεται στους συμμετέχοντες είναι, συνήθως, ανεπαρκής.

          -Η  κρίση αυξάνει τις χρονικές πιέσεις για τους συμμετέχοντες.

          -Η κρίση χαρακτηρίζεται από αλλαγές στις σχέσεις ανάμεσα στους συμμετέχοντες.

          -Η κρίση αυξάνει τις εντάσεις ανάμεσα στους συμμετέχοντες.

Σε κάποιες από τις θέσεις του «δωδεκάλογου» της «διαδικασιολογικής» θεωρίας για την κρίση συμπίπτουν και οι διαπιστώσεις των Μiller and Iscoe (1963), που προέρχονται από το χώρο των κοινωνιολογικών και ψυχολογικών ερευνών:[2]

          -Μία κατάσταση κρίσης είναι μάλλον οξεία                                                                                                                                                                                                                                                     παρά χρόνια, αν και η διάρκειά της είναι συνήθως απροσδιόριστη.

          -η κρίση καταλήγει συχνά σε συμπεριφορές «παθολογικές», όπως η ανικανότητα και η αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων.

          -η κρίση απειλεί τους στόχους των εμπλεκομένων ατόμων.

          -η  κρίση είναι σχετική:αυτό που είναι κρίση για κάποιον μπορεί να μην είναι για κάποιον άλλο.

          -η κρίση προκαλεί ένταση στον οργανισμό και άγχος.

          Τέλος, η «ντεσιζιονιστική» θεωρία του C.Barnard (1962)  αναφέρεται σε τρεις διαστάσεις της έννοιας «κρίση»:[3]

          -αναγνώριση της φύσης του γεγονότος: εξωγενές ή ενδογενές για τους «παραγωγούς αποφάσεων».

          -εκτίμηση του χρόνου απόφασης: βραχεία, μέση, μακρά διάρκεια.

          -εκτίμηση της σχετικής σημασίας των αξιών για τους συμμετέχοντες: υψηλή ή χαμηλή.

Επίσης και για τον Barnard ισχύει η θέση ότι η κρίση για το ένα μέρος ενδέχεται να μην εκλαμβάνεται ως τέτοια από το άλλο μέρος. Τέλος, δίδεται ιδιαίτερο βάρος στο ερώτημα: «η μονάδα απόφασης προκάλεσε την κρίση ή προκλήθηκε απ’ αυτήν;"

---

[1] Wiener A.J. and Kahn H., 1962, Crisis and Arms Control, Hudson Institute, Hudson-on-Hudson , New York.

[2] Miller Kent and Iscoe Ira, 1963, «The Concept of Crisis : Current Status and Mental Health Implications» , Human Organization , 22, p.p.195-201.

[3] Barnard Chester, 1962, The Functions of the Executive , Harvard University Press, Cambridge Mass

Θανάσης Τσακίρης



Κρίση - 1994     
 
Στίχοι:   Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική:   Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη

Κρίση την είπαν τη στιγμή
Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη
Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή
Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι

Κρίση την είπαν την πηγή
Που πάνε τ’ άστρα να λουστούν το βράδυ
Να πιουν νερό να χτενιστούν στη γη
Και να πλαγιάσουν στης αυλής μου το πηγάδι

Κρίση την είπαν την ορμή
Που φτιάχνει η αγάπη μέσα στο λιβάδι
Κ’ η αναπνοή σου γίνεται στιγμή

Που μ’ ακουμπά τ’ αγέρι του Θεού σαν χάδι

https://youtu.be/0SzdybvxSH0


ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ   29/08/2018  " Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ"  του Άκι Καουρισμάκι

ΤΕΤΑΡΤΗ   29/08/2018       Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ (TOIVON TUOLLA PUOLEN)

                                                     του Άκι Καουρισμάκι (ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ/ΓΕΡΜΑΝΙΑ, 2017, έγχρωμη, 98΄)

Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου




Η ταινία του Άκι Καουρισμάκι πραγματεύεται με μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο, μέσα από την ιδιαίτερη, μινιμαλιστική ματιά του σκηνοθέτη, το προσφυγικό ζήτημα, ένα από τα πιο φλέγοντα θέματα της εποχής μας. Ένας πωλητής αντρικών πουκαμίσων εγκαταλείπει τη γυναίκα, το σπίτι και την εταιρεία του, κερδίζει ένα σεβαστό ποσό σε μια παρτίδα πόκερ και αγοράζει ένα εστιατόριο. Παράλληλα, δίνει δουλειά και βοηθά έναν Σύρο πρόσφυγα κι έτσι δύο άντρες που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους για διαφορετικούς λόγους αλλάζουν μαζί τις ζωές του.



29/08/2018 στις 8:30 μ.μ. και στις 10:30 μ.μ.

ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

                                     (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη,

Τηλ.: 210 9937870, 210 9941199, 210 9914732, 6945405825, E-mail: info@klh.gr

Ιστοσελίδα: www.klh.gr