Συνέχεια από το προηγούμενο http://tsakthan.blogspot.gr/2017/03/1979-e-davis-s-lipset-m-crow-j-coleman.html
Ένα βήμα παραπέρα, σε σχέση με την άποψη αυτή, κάνουν οι J.
Edelstein και M. Warner,[1]
οι οποίοι θεωρούν ότι στοιχείο που δείχνει την ύπαρξη συνθηκών συνδικαλιστικής
δημοκρατίας είναι η εγγύτητα των αποτελεσμάτων των εκλογικών διαδικασιών, στο
βαθμό, βέβαια, που αυτές έχουν διεξαχθεί επί ίσοις όροις.
Η εμπειρία όμως
δείχνει ότι οι απερχόμενοι αξιωματούχοι διαθέτουν τους μηχανισμούς, την πείρα
και τα μέσα που τους δίνουν το πλεονέκτημα στην εκλογική μάχη και τους φέρνουν
ένα βήμα πιο μπροστά από τους εκλογικούς ανταγωνιστές τους.[2]
Τα κριτήρια που, κατ’ αυτούς, χρειάζονται ώστε να μπορεί κανείς να μιλήσει περί
συνδικαλιστικής δημοκρατίας είναι συμμετοχή των μελών στην κατάρτιση και
εφαρμογή της στρατηγικής, η ευθύνη λογοδοσίας των αξιωματούχων, η νομιμότητα
των αντιπολιτευτικών ομάδων, η ύπαρξη διαδικασιών για την προστασία των
δικαιωμάτων των ατόμων και των μειονοτήτων.
Κατά την C. Dickenson,[3]
μέσω της εκλογικής διαδικασίας τα μέλη των συνδικάτων παρέχουν ενδείξεις για το
βαθμό ικανοποίησής τους από την ανταπόκριση των ηγετικών στελεχών και των
αξιωματούχων και την προώθηση των συμφερόντων τους. Ακούγεται, κατ’ αυτόν τον
τρόπο, η «φωνή» των μελών των συνδικάτων και για το λόγο αυτό προτείνει την
εξασφάλιση μέσων και τρόπων για τη μαζική συμμετοχή τους στις εκλογικές
διαδικασίες.[4]
Τέλος, κατά τον J. Anderson,[5]
τα επιθυμητά συστατικά στοιχεία της συνδικαλιστικής δημοκρατίας είναι η
συμμετοχή των μελών στις διαδικασίες των συνδικάτων και η ανταπόκριση των
αξιωματούχων στις επιθυμίες των μελών. [6]
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
[1] Edelstein J.D. & Warner M. (1975) Comparative Union Democracy: Organization
and Opposition in British and American Unions, London, Allen and Unwin
[2] Βλ. Μαυρογορδάτος Γ. (2001), Ομάδες πίεσης και δημοκρατία. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση, σελ. 195-224
[3] Dickenson C. (1982), Democracy in Trade Unions, St. Lucia:
University of Queensland Press
[4] Βλ. O‟Brien J. (1999), «The Strategic Legitimacy of Union Democracy in a
Fragmented Bargaining Environment: The NTEU and Enterprise Bargaining in
Universities», Current Research in
Industrial Relations, Volume 1, Adelaide, University of South Wales Press σελ. 169-180.
(http://www.mngt.waikato.ac.nz/depts/sml/airaanz/conferce/adelaide1999/fullrefabstracts.htm#o'brien).
[5] Anderson J.C. (1978), «A
Comparative Analysis of Local Union Democracy», Industrial Relations, Vol. 17 No.3, σελ. 278-295.
[6]Glenane A., Hanley G. and Teicher J.
(2000), «Union Democracy: Competing Theories And Members‟ Opinions», AIRAANZ – Conference Newcastle 2000,
Vol.III, Non-refereed papers, http://www.mngt.waikato.ac.nz/depts/sml/airaanz/conferce/newscastle2000/volumeIII.htm
No comments:
Post a Comment