Στην πορεία προς την εκβιομηχάνιση
και την αστικοποίηση που επιτεύχθηκε στη διάρκεια του 20ού αιώνα συναντάμε τη
διατύπωση της «Βαθιάς Οικολογίας». «Πατέρας» της Βαθιάς Οικολογίας είναι ο
Νορβηγός ακτίβιστής φιλόσοφος Άρνε Νες (Arne Naess)[1]. Αντλώντας από επιρροές τόσο
διαφορετικές (π.χ οι Ανατολικές θρησκευτικές πρακτικές, η θεωρία του Γκάντι μη
βίαιη άμεση δράση, και τη θέση του Spinoza που έλεγε πως τα πράγματα στη φύση προκαλούνται
από ορισμένη αναγκαιότητα και με τη μέγιστη δυνατή τελειότητα), ο Naess απευθύνει εκκλήσεις για δράση και
συνεργασία για την προστασία της γης, ενθαρρύνοντας τα άτομα και κοινότητες να
αναπτύξουν τη δική τους ξεχωριστή «οικοσοφία».O
Naess μας προτέπει να σκεφτόμαστε όπως το βουνό.
Πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε μέρος της φύσης και όχι κάτι το ξεχωριστό,
αν θέλουμε να αποφύγουμε την περιβαλλοντική καταστροφή.
Η ιδέα περί βουνού
είναι δάνειο από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Wisconsin περιβαλλοντιστή
και ακτιβιστή Aldo Leopoldo που θεωρούσε ότι δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε μόνο
τις δικές μας ανάγκες και των δικών μας ανθρώπων αλλά και τις ανάγκες ολόκληρο του
φυσικού κόσμου. Ανέπτυξε μια οικολογική ηθική που αντικατέστησε την παλιά ηθική
η οποία τόνιζε την ανάγκη για την ανθρώπινη κυριαρχία. Επανεξετάζοντας τη
σημασία των αρπακτικών στην ισορροπία της φύσης την επιστροφή της αρκούδας και των λιοντάρια
των βουνών σε περιοχές άγριας φύσης στο Νέο Μεξικό. Ως τις αρχές της δεκαετίας
του 1920, ο Leopold είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένα συγκεκριμένο είδος
της διατήρησης έπρεπε να υιοθετηθεί για τα εθνικά δάση της Δυτικής Αμερικής με αφορμή
την ανεξέλεγκτη κατασκευή δρόμων που υποδέχτηκαν το «πολλαπλασιασμό του
αυτοκινήτου» και παίρνοντας υπ’ όψιν τις ολοένα και πιο πολλές ανάγκες ψυχαγωγίας
σε δημόσια γη. Το βιβλίο του Α Sand
County Almanac είναι μία από τις κύριες λογοτεχνικές επιρροές στο
σύγχρονο περιβαλλοντικό κίνημα.[2]
Συνεχίζεται...Θανάσης Τσακίρης
No comments:
Post a Comment