Στα «Ενθέματα» στο φύλλο της 28ης Απριλίου

Στα «Ενθέματα» στο φύλλο της 28ης Απριλίου

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata 

Kείμενα των: Κωστή Χατζημιχάλη, Βασίλη Δρουκόπουλου, Σπύρου Ι. Ασδραχά, Χρήστου Χατζηιωσήφ, Έρικ Χομπσμπάουμ, Μαρκ Μαζάουερ, Τζόναθαν Ντερμπυσάιρ, Ρόυ Φόστερ, Κωστή Καρπόζηλου, Κώστα Αθανασίου

Oι βόμβες στη Βοστώνη, η αμερικανική Αρστερά και ο... Τσίπρας. Γράμμα από τη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη. Ο Κωστής Χατζημιχάλης βρέθηκε στη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη, λίγες μέρες μετά τη βομβιστική επίθεση. Και μας γράφει για το κλίμα στις δυο πόλεις, και τις συζητήσεις του στο KEKO Café της Μάντισον Άβενιου.

Ο άνθρωπος που έκανε τον εαυτό του επιχείρηση. Από ένα «instrumentum vocale» στη δίποδη-ανθρωπόμορφη εκδοχή της επιχείρησης. Ένας 35χρονος στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ έκανε τον εαυτό του επιχείρηση. Έτσι, ο ίδιος και οι πράξεις τους ανήκουν τώρα σε μετόχους, που αποφασίζουν για όλες τις ενέργειές του: τι θα ψηφίσει, τι πρόγραμμα θα παρακολουθήσει στο γυμναστήριο, με ποια θα βγει ραντεβού. Ο Βασίλης Δρουκόπουλος σχολιάζει την πρωτοφανή είδηση και αναρωτιέται: “Είναι δούλος, δουλοπάροικος, προλετάριος ή μέλος του «πρεκαριάτου»; Ανθρωπόμορφη επιχείρηση ή λάτρης ριψοκίνδυνων περιπετειών που χρηματοδοτούνται από ιδιοτελείς χορηγούς;”

Είναι αδύνατος σήμερα ένας «ιστορικός συμβιβασμός». Ο Σπύρος Ι. Ασδραχάς σε μια πολιτική συνέντευξη για τη συγκυρία, μιλάει για τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ, τη Χρυσή Αυγή, τις δημοσκοπήσεις: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολυφωνία. Το ζήτημα είναι αν η πολυφωνία οδηγεί σε διαφωνία ή αν ενορχηστρώνεται σε ένα ανελικτικό σχήμα. Ποιες είναι οι προτεραιότητες, και σε ποιο μέτρο πρέπει οι πολιτικές θέσεις να λαμβάνουν υπόψη το εφικτό, χωρίς να υποτάσσονται σε αυτό: Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το υπαρκτό, αλλά για να το αλλάξουμε, όχι για να υποταχθούμε σ' αυτό».

Οικονομική πολιτική: θεωρητική ένδεια και πρακτική αδυναμία. Ο «πραγματισμός» –δηλαδή η έλλειψη πολιτικής– της κυβέρνησης και η συνομιλία του ΣΥΡΙΖΑ με απόντες συνομιλητές. Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ αναλύει συνολικά την οικονομική πολιτικής της κυβέρνησης και τις αδυναμίες του αντιπολιτευτικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ: Πώς “δουλεύει το μαγαζί”, η αναζήτηση συναινέσεων εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ με από απόντες συνομιλητές, ο Γ. Στουρνάρας και το ρητό “ο τρώσας και ιάσεται”, ή μήπως, τέλος, για όλα φταίει ο προτεσταντισμός (Μέρκελ και Σόιμπλε); “Είναι αποκαρδιωτική, μετά την πάροδο τριών ετών, η θεωρητική ένδεια και η πρακτική αδυναμία των διαθέσιμων αναλύσεων και προτάσεων. Η θεωρητική και πρακτική απορία διαπιστώνεται σε τρία επίπεδα: α) στον εγκλωβισμό των τρεχουσών αναλύσεων στα σχήματα της κυρίαρχης οικονομικής σκέψης, ακόμα και όταν δηλώνεται ότι αμφισβητείται, β) τη σχηματική αντίληψη του διεθνούς περιβάλλοντος, γ) την ασάφεια των προτάσεων για την έξοδο από την κρίση”.

Θρυμματισμένοι καιροί. Προδημοσίευση από το τελευταίο βιβλίο του Έρικ Χομπσμπάουμ"Θρυμματισμένοι καιροί" που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες στα αγγλικά και κυκλοφορεί σε λίγες μέρες στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις "Θεμέλιο". Η μεταθανάτια αυτή συλλογή δοκιμίων καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, σχετικά με την κουλτούρα και την κοινωνία του 20ού αιώνα: ο Καρλ Κράους, η αρ νουβώ, ο μύθος του καουμπόι, η ποπ, τα φεστιβάλ του 21ου αιώνα, οι σχέσεις τέχνης και επανάστασης μετά το 1917, οι δεσμοί τέχνης και εξουσίας. είναι ορισμένα από τα θέματα που θίγονται με τον γνωστό συναρπαστικό τρόπο του Χομπσμπάουμ.

Η κριτική για τους Θρυμματισμένους καιρούς. Αποσπάσματα από τις κριτικές στον βρετανικό τύπο για το βιβλίο, του Μαρκ Μαζάουερ, του Τζόναθαν Ντερμπυσάιρ, του Ρόι Φόστερ.

Ο Μακαρέζος, ο Λαδάς και οι ιταλοί νεοφασίστες. “Ακριβώς όπως και στην Ελλάδα”. ΟΚωστής Καρπόζηλος γράφει για μια άγνωστη συνάντηση των ιταλών νεοφασιστών της ΜSI με τους Λαδά-Μακαρέζο, στην Αθήνα, το 1971, στο πλαίσιο της προετοιμασίας πραξικοπήματος στην Ιταλία. Αποκάλυψη, με βάση ένα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Μια σκαλωσιά που φτάνει στ’ άστρα… Ο Κώστας Αθανασίου, στη μόνιμη στήλη “Αντικλίμακα” μας θυμίζει τον τραγουδιστή Βίκτορ Χάρα, που δολοφονήθηκε βάρβαρα από τους πραξικοπηματίες του Πινοσέτ. Μας τον θυμίζει, καθώς πρόσφατα γίνονται ξανά προσπάθειες να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του.