Στα «Ενθέματα» στο φύλλο της 7ης Απριλίου

Στα «Ενθέματα» στο φύλλο της 7ης Απριλίου

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata 

Kείμενα των: Πολυμέρη Βόγλη, Αριστείδη Μπαλτά, Δημήτρη Παπανικολάου, Κώστα Δουζίνα, Γιάννη Ιωαννίδη, Πόπης Πολέμη, Νίκου Σαραντάκου

Tο τέλος της μεταεθνικότητας; Η κρίση, η ηγεμονική πολιτική της Γερμανίας και η «εθνική ταπείνωση». Ο Πολυμέρης Βόγλης, ξεκινώντας από το 1945, ανασκοπεί την πορεία προς την ενωμένη Ευρώπη, για να φτάσει στη σημερινή εποχή: «Αυτό που γίνεται  αντιληπτό ως “εθνική ταπείνωση” είναι στην πραγματικότητα η απουσία πολιτικής νομιμοποίησης στα μέτρα που εφαρμόζονται ή και επιβάλλονται στην Ελλάδα και η αντίδραση στην ηγεμονική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης που εδραιώνει σχέσεις ανισότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών»

Οι κυπριακές εξελίξεις: σημείο καμπής; Ο Αριστείδης Μπαλτάς, σε ένα κείμενο αρθρωμένο σε τρεις ενότητες (Η στρατηγική του κεφαλαίου-Τα πολιτικά συμφραζόμενα-Στα καθ’ ημάς) και 31 σημεία, εξηγεί γιατί οι εξελίξεις στην Κύπρο αποτελούν σημείο καμπής: «Η πλήρης υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης στη γερμανική στρατηγική δεν αφορά μόνο το εσωτερικό της Ελλάδας αλλά ακόμη και ό,τι εκλαμβάνεται πλατιά, για βαθιούς ιστορικούς λόγους, ως «εθνικό ζήτημα. Το φορτίο της Κύπρου θα συνεχίσει να στοιχειώνει τους εδώ αγώνες μας για απροσδιόριστα μεγάλο διάστημα και σε πολλά επίπεδα. Οι εξελίξεις στην Κύπρο συνιστούν σημείο καμπής και για αυτό τον πρόσθετο λόγο».

Η τρανς Αριστερά· και η ανάγκη της. Ριζοσπαστική πολιτική, φύλο και σεξουαλικότητα. Με αφετηρία τη γνωστή δήλωση του Π. Σκουρλέτη, ο Δημήτρης Παπανικολάου συζητάει τα γενικότερα ζητήματα που αναδύονται: «Υπάρχει κόσμος που περιμένει από τη νέα Αριστερά να παραγάγει όχι απλώς μια ρητορική ανοχής, αλλά πραγματικά ριζοσπαστική πολιτική στα ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας. […] την εποχή της Κρίσης, όταν οι έμφυλες ιεραρχίες σκληραίνουν, η επιμονή της Αριστεράς σε αυτά τα ζητήματα επιβεβαιώνει παραδειγματικά τη ριζοσπαστικότητα και την πολιτική της βούληση.

Αριστερή μελαγχολία και ιστορική αναγκαιότητα. Ο Κώστας Δουζίνας ξεκινώντας από την επίσκεψη Τσίπρα στο Λονδίνο, αναπτύσσει τις σκέψεις του για το πώς η κληρονομιά των «πλατειών» μπορεί να αξιοποιηθεί από την Αριστερά. Και καταλήγει: «Για να πετύχει η Αριστερά, πρέπει να αφήσει τη μελαγχολία των προκάτ συνταγών και λύσεων, την ασφάλεια του κομματικού πρωτόκολλου και επετηρίδας. Είμαστε το μέλλον, αλλά δεν έχουμε καμιά εγγύηση γι’ αυτό. Θάρρος, φαντασία και πειραματισμός είναι τα προτάγματα της ιδέας του κομμουνισμού σήμερα. Η Ευρώπη και η  ευρωπαϊκή Αριστερά παίζονται στην Ελλάδα».

Δύο χρόνια «Καλλικράτης»: η αυτοδιοίκηση υπό κατάρρευση. Ο Γιάννης Ιωαννίδηςαποτιμά τις (διαλυτικές) επιπτώσεις του «Καλλικράτη», αλλά και τις αδράνειες, τις ευθύνες και τις στρεβλώσεις της ίδιας της αυτοδιοίκησης. Και εξηγεί την πρότασή του για τοπικά σύμφωνα κοινωνικής συνοχής.

Κ.Θ. Δημαράς: Η ανατρεπτικότητα της επιμονής. Αυτές τις μέρες κυκλοφορούν (συνέκδοση του Μουσείου Μπενάκη και του ΜΙΕΤ) τα «Σύμμικτα Δ΄» του Κ.Θ. Δημαρά. 301 κείμενά του (κυρίως επιφυλλίδες),  με γενικό τίτλο «Λόγια περί μεθόδου», από το 1931 μέχρι το 1989, που είχε διαλέξει ο Φίλιππος Ηλιού και επιμελήθηκε η Πόπη Πολέμη. Αποσπάσματα από την Εισαγωγή της Πόπης Πολέμη: «Η μέθοδος είναι μία: συνδυασμός ηθικής και λογικής. Και το ζητούμενο, στο βάθος, ένα: η αλήθεια, που από μόνη της είναι επαναστατική. Ζητούμενο κομβικό, που ακριβώς φέρνει τον οπαδό των πολλαπλών αιτίων στο ίδιο μετερίζι με τον μαρξιστή Φίλιππο Ηλιού, αλλά και προοικονομεί τις γόνιμες υπερβάσεις».

Cherchez να φαμ! Ο Μποστ του Τύπου στο Μουσείο Μπενάκη. Ο Νίκος Σαραντάκος, με την ευκαιρία της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη, παρουσιάζει μια από τις γελοιογραφίες που εκτίθενται εκεί και τη σχολιάζει αναλυτικά, αναδεικνύοντας το εύρος και τον πλούτο των μποστικών λογοπαιγνίων.