Το Μήλο, ο Δράκος και οι εργασιακές σχέσεις στην Κίνα
Η Κίνα, η Βουλγαρία και η Ελλάδα είναι όμοιες σε πολλά, ακόμη και στο Κινέζικο ζώδιο! Η φετινή χρονιά και για τις τρεις χώρες είναι «Χρονιά του Δράκου» και το συμπαντικό στοιχείο τους η φωτιά! Κυρίως, όμως, μοιάζουν ολοένα και πιο πολύ όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς.
Τις προάλλες, εκατοντάδες διαδηλωτές «επισκέφθηκαν» 6 σημεία πώλησης συσκευών και προϊόντων της Apple.και επέδωσαν χιλιάδες υπογραφές πολιτών-καταναλωτών που καλούσαν την εταιρεία του μακαρίτη Στηβ Τζομπς να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση του καθεστώτος εργασιακών σχέσεων στα εργοστάσια των προμηθευτών της στην Κίνα. Το κίνημα ενάντια στα εργασιακά κάτεργα (sweatshops) ξαναφουντώνει. Η Apple νιώθει έντονα την πίεση του κινήματος, όπως παλιότερα γινόταν με τη Nike. Η κινητοποίηση είχε ως αποτέλεσμα την αφύπνιση πολλών πολιτών-καταναλωτών και την διάλυση της εικόνας που φιλοτεχνούσε ο ίδιος ο μακαρίτης, οι μέτοχοι, οι σχεδιαστές και οι υπεύθυνοι διαφήμισης, επικοινωνίας, δημοσίων σχέσεων της εταιρείας. Όλο αυτό το κύκλωμα εμφάνιζε έναν αυτοδημιούργητο «Θεό» της τεχνολογίας που δεν έπρεπε να αγγίζουν πια οι κοινοί θνητοί. Αυτοί, όμως, αφυπνίστηκαν και άρχισαν να εξεγείρονται με τους δικούς τους τρόπους που προσιδιάζουν στις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν όσοι δεν μετρούν τις ανθρώπινες ζωές παρά μόνο ως ένα κονδύλι ενός τριμηνιαίου λογιστικού απολογισμού, που αποκαλείται «ανθρώπινοι πόροι».
Έτσι το 2012 (κινέζικη πρωτοχρονιά 23/1) ξεκίνησε στην Κίνα με διάφορες μορφές συλλογικής δράσης. Τις πρώτες ημέρες, εκατοντάδες κινέζοι εργάτες του τεράστιο εργασιακού στρατοπέδου του μεγαλύτερου ιδιώτη εργοδότη της χώρας, την FOXCONN, που συναρμολογεί τα προϊόντα της Apple απειλούσαν να αυτοκτονήσουν αν δεν έπαιρναν αύξηση μισθού και χαλάρωναν οι συνθήκες υπερεντατικής εργασίας. Το Σάββατο χιλιάδες εργάτες απήργησαν σε ένα εργοστάσιο που ανήκει στην Chimei Innolux (παράγει οθόνες LCD και απασχολεί 20.000 άτομα) αλλά το διαχειρίζεται και αυτό η FOXCONN (κι οι δύο είναι Ταϊβανέζικες εταιρείες). Πρώτοι απήργησαν οι εργάτες των μονάδων B και C μόλις ανακάλυψαν ότι τα μηνιάτικά τους είχαν «κουρευτεί» πέφτοντας στα 2.000 γιουάν ($ 317). Τρέμοντας την εξάπλωση της απεργίας η εργοδοσία πρόσθεσε σε αυτό το ποσό 400 γιουάν ($ 64). Μόλις «ηρέμησαν» τα πράγματα ξέσπασε η οργή των εργατών της μονάδας Α που θεωρήθηκαν ριγμένοι. Τη Δευτέρα που ξανάνοιξαν τα εργοστάσια η εργοδοσία κατέβηκε να μιλήσει στους εργάτες υποσχόμενη να επιλύσει το θέμα της μισθοδοσίας.
Η Apple αποφάσισε να αναθέσει σε «ανεξάρτητη» εταιρεία για να ερευνήσει και να αξιολογήσει την κατάσταση στα εργοστάσια των προμηθευτών της. Πολλοί όμιλοι και συνδικάτα στην Κίνα και στο εξωτερικό έχουν καταγράψει τα παράπονα των εργατών: πολλές ώρες εργασίας, ρατσιστική αντιμετώπιση των γηγενών εργατών από τους Ταϊβανούς εργοδότες κι επιστάτες, έλλειψη ενδοεπιχειρησιακού συστήματος εργασιακών σχέσεων που να εντάσσει τους εργάτες σε μια διαδικασία διαλόγου και κατάρτισης κανονισμών εργασίας, γενική ανασφάλεια και φόβος για την απόλυση.
Πριν μερικές μέρες ο θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός παρουσίασε ξανά το έργο του The Agony and the Ecstasy of Steve Jobs στο οποίο διερευνά την παγκοσμιοποίηση μελετώντας την εκμετάλλευση των Κινέζων εργατών μέσα από το πρίσμα της «ανόδου και πτώσης της Apple (…) και της ανθρώπινης τιμής που είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε …» Πρόκειται για ένα μονόλογο μέρη του οποίου παρουσιάστηκαν στη ραδιοφωνική εκπομπή "This American Life" στο επεισόδιο "Mr. Daisey and the Apple Factory". Ο κ. Daisey, ένας αιώνιος σούπερ φανατικός οπαδός της Apple και της «τεχνολογικής επανάστασης» εν γένει βλέπει στο διαδίκτυο ορισμένες φωτογραφίες τραβηγμένες στο εσωτερικό εργοστασίων που κατασκευάζουν iPhones. Αρχίζει να αναρωτιέται για το πώς δουλεύουν και ζουν οι εργάτες στα εργοστάσια αυτά κι παίρνει την πρώτη πτήση για τη Σαγγάη για να περιπλανηθεί στα κάτεργα της FΟXCONN στο Longhua Science & Technology Park, ένα τεράστιο βιομηχανικό συγκρότημα που περιβάλλεται από τείχη και απασχολεί έως 450.000 εργάτες σε περιόδους αιχμής. Στην καθημερινή γλώσσα αποκαλείται Foxconn City" ή iPod City. Καλύπτει μια περιοχή τριών τετραγωνικών χιλιομέτρων και περιέχει 15 εργοστάσια, εργατικά υπνωτήρια, πισίνα, πυροσβεστική υπηρεσία, τηλεοπτικό σταθμό (FΟXCONN TV) και downtown με παντοπωλείο, τράπεζα, εστιατόρια, βιβλιοπωλείο και νοσοκομείο. Στα εργατικά υπνωτήρια μένει το 25% των εργατών και πολλοί εργάζονται 12 ώρες την ημέρα επί 6 ημέρες.
Παρ, όλα αυτά «προβλέπεται» ότι «η χρονιά του Δράκου, θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη που ήταν η χρονιά του Λαγού. Ο δράκος, το μοναδικό μυθολογικό πλάσμα του κινεζικού ζωδιακού κύκλου ενσαρκώνει την δύναμη, την ευφυΐα και τον πλούτο.» Το θέμα είναι να είναι πολλοί οι δράκοι και να κάνουν μαζικό κοινωνικό κίνημα.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakiris.snn.gr
Δημοσιεύτηκε στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακή 19/2/2012
Η Κίνα, η Βουλγαρία και η Ελλάδα είναι όμοιες σε πολλά, ακόμη και στο Κινέζικο ζώδιο! Η φετινή χρονιά και για τις τρεις χώρες είναι «Χρονιά του Δράκου» και το συμπαντικό στοιχείο τους η φωτιά! Κυρίως, όμως, μοιάζουν ολοένα και πιο πολύ όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς.
Τις προάλλες, εκατοντάδες διαδηλωτές «επισκέφθηκαν» 6 σημεία πώλησης συσκευών και προϊόντων της Apple.και επέδωσαν χιλιάδες υπογραφές πολιτών-καταναλωτών που καλούσαν την εταιρεία του μακαρίτη Στηβ Τζομπς να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση του καθεστώτος εργασιακών σχέσεων στα εργοστάσια των προμηθευτών της στην Κίνα. Το κίνημα ενάντια στα εργασιακά κάτεργα (sweatshops) ξαναφουντώνει. Η Apple νιώθει έντονα την πίεση του κινήματος, όπως παλιότερα γινόταν με τη Nike. Η κινητοποίηση είχε ως αποτέλεσμα την αφύπνιση πολλών πολιτών-καταναλωτών και την διάλυση της εικόνας που φιλοτεχνούσε ο ίδιος ο μακαρίτης, οι μέτοχοι, οι σχεδιαστές και οι υπεύθυνοι διαφήμισης, επικοινωνίας, δημοσίων σχέσεων της εταιρείας. Όλο αυτό το κύκλωμα εμφάνιζε έναν αυτοδημιούργητο «Θεό» της τεχνολογίας που δεν έπρεπε να αγγίζουν πια οι κοινοί θνητοί. Αυτοί, όμως, αφυπνίστηκαν και άρχισαν να εξεγείρονται με τους δικούς τους τρόπους που προσιδιάζουν στις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν όσοι δεν μετρούν τις ανθρώπινες ζωές παρά μόνο ως ένα κονδύλι ενός τριμηνιαίου λογιστικού απολογισμού, που αποκαλείται «ανθρώπινοι πόροι».
Έτσι το 2012 (κινέζικη πρωτοχρονιά 23/1) ξεκίνησε στην Κίνα με διάφορες μορφές συλλογικής δράσης. Τις πρώτες ημέρες, εκατοντάδες κινέζοι εργάτες του τεράστιο εργασιακού στρατοπέδου του μεγαλύτερου ιδιώτη εργοδότη της χώρας, την FOXCONN, που συναρμολογεί τα προϊόντα της Apple απειλούσαν να αυτοκτονήσουν αν δεν έπαιρναν αύξηση μισθού και χαλάρωναν οι συνθήκες υπερεντατικής εργασίας. Το Σάββατο χιλιάδες εργάτες απήργησαν σε ένα εργοστάσιο που ανήκει στην Chimei Innolux (παράγει οθόνες LCD και απασχολεί 20.000 άτομα) αλλά το διαχειρίζεται και αυτό η FOXCONN (κι οι δύο είναι Ταϊβανέζικες εταιρείες). Πρώτοι απήργησαν οι εργάτες των μονάδων B και C μόλις ανακάλυψαν ότι τα μηνιάτικά τους είχαν «κουρευτεί» πέφτοντας στα 2.000 γιουάν ($ 317). Τρέμοντας την εξάπλωση της απεργίας η εργοδοσία πρόσθεσε σε αυτό το ποσό 400 γιουάν ($ 64). Μόλις «ηρέμησαν» τα πράγματα ξέσπασε η οργή των εργατών της μονάδας Α που θεωρήθηκαν ριγμένοι. Τη Δευτέρα που ξανάνοιξαν τα εργοστάσια η εργοδοσία κατέβηκε να μιλήσει στους εργάτες υποσχόμενη να επιλύσει το θέμα της μισθοδοσίας.
Η Apple αποφάσισε να αναθέσει σε «ανεξάρτητη» εταιρεία για να ερευνήσει και να αξιολογήσει την κατάσταση στα εργοστάσια των προμηθευτών της. Πολλοί όμιλοι και συνδικάτα στην Κίνα και στο εξωτερικό έχουν καταγράψει τα παράπονα των εργατών: πολλές ώρες εργασίας, ρατσιστική αντιμετώπιση των γηγενών εργατών από τους Ταϊβανούς εργοδότες κι επιστάτες, έλλειψη ενδοεπιχειρησιακού συστήματος εργασιακών σχέσεων που να εντάσσει τους εργάτες σε μια διαδικασία διαλόγου και κατάρτισης κανονισμών εργασίας, γενική ανασφάλεια και φόβος για την απόλυση.
Πριν μερικές μέρες ο θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός παρουσίασε ξανά το έργο του The Agony and the Ecstasy of Steve Jobs στο οποίο διερευνά την παγκοσμιοποίηση μελετώντας την εκμετάλλευση των Κινέζων εργατών μέσα από το πρίσμα της «ανόδου και πτώσης της Apple (…) και της ανθρώπινης τιμής που είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε …» Πρόκειται για ένα μονόλογο μέρη του οποίου παρουσιάστηκαν στη ραδιοφωνική εκπομπή "This American Life" στο επεισόδιο "Mr. Daisey and the Apple Factory". Ο κ. Daisey, ένας αιώνιος σούπερ φανατικός οπαδός της Apple και της «τεχνολογικής επανάστασης» εν γένει βλέπει στο διαδίκτυο ορισμένες φωτογραφίες τραβηγμένες στο εσωτερικό εργοστασίων που κατασκευάζουν iPhones. Αρχίζει να αναρωτιέται για το πώς δουλεύουν και ζουν οι εργάτες στα εργοστάσια αυτά κι παίρνει την πρώτη πτήση για τη Σαγγάη για να περιπλανηθεί στα κάτεργα της FΟXCONN στο Longhua Science & Technology Park, ένα τεράστιο βιομηχανικό συγκρότημα που περιβάλλεται από τείχη και απασχολεί έως 450.000 εργάτες σε περιόδους αιχμής. Στην καθημερινή γλώσσα αποκαλείται Foxconn City" ή iPod City. Καλύπτει μια περιοχή τριών τετραγωνικών χιλιομέτρων και περιέχει 15 εργοστάσια, εργατικά υπνωτήρια, πισίνα, πυροσβεστική υπηρεσία, τηλεοπτικό σταθμό (FΟXCONN TV) και downtown με παντοπωλείο, τράπεζα, εστιατόρια, βιβλιοπωλείο και νοσοκομείο. Στα εργατικά υπνωτήρια μένει το 25% των εργατών και πολλοί εργάζονται 12 ώρες την ημέρα επί 6 ημέρες.
Παρ, όλα αυτά «προβλέπεται» ότι «η χρονιά του Δράκου, θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη που ήταν η χρονιά του Λαγού. Ο δράκος, το μοναδικό μυθολογικό πλάσμα του κινεζικού ζωδιακού κύκλου ενσαρκώνει την δύναμη, την ευφυΐα και τον πλούτο.» Το θέμα είναι να είναι πολλοί οι δράκοι και να κάνουν μαζικό κοινωνικό κίνημα.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakiris.snn.gr
Δημοσιεύτηκε στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακή 19/2/2012
No comments:
Post a Comment