Tsakthan Daily Christmas Edition 24/12/2011
Αγανακτήστε (ξανά) γιατί χανόμαστε
Ένα από τα ερωτήματα της χρονιάς που μάς πέρασε ήταν αυτό του χρόνου και του τρόπου εκδήλωσης της δράσης των κοινωνικών κινημάτων και της μαζικοποίησής τους. Ίσως θα έχετε ακούσει το δημαγωγικό, κατ’ εμέ, ερώτημα «γιατί δεν κατεβαίνει ένα εκατομμύριο κόσμος στο κέντρο της Αθήνας, να σου πω εγώ που θα τρέχουν να κρυφτούν τα λαμόγια οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες;» Είναι ένα ερώτημα που εκτοξεύεται και από αριστερίστικα όσο και από λαϊκοδεξιά χείλια, για να μην πω και ακροδεξιά.
H κοινωνική αλλαγή δεν προκαλεί άμεσα και αδιαμεσολάβητα αποτελέσματα στις πολιτικές δομές και διαδικασίες που είναι μια πολυπαραγοντική συνάρτηση.
Οι πολιτικοί θεσμοί θεωρούνται στρόφιγγες για την ανάδυση και ενεργοποίηση κοινωνικών κινημάτων και το βαθμό επιτυχούς αντιμετώπισης και επίλυσης δομικών προβλημάτων. Κάποιες κοινωνικές ομάδες μπορεί να επιθυμούν να οργανώσουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, δεν κρίνουν όμως κατάλληλη τη στιγμή για να αναλάβουν μεγάλο ρίσκο καθώς το πολιτικό σύστημα είναι κλειστό και διατηρεί μια σημαντική συνοχή απολαμβάνοντας παράλληλα είτε την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του πληθυσμού είτε τη σιωπηρή και αναγκαστική αποδοχή της ελλείψει ορατών εναλλακτικών λύσεων. Προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση των κοινωνικών αυτών ομάδων είναι η εξασφάλιση ορισμένων προσβάσεων στις πολιτικές αρχές, η μείωση της έντασης της καταστολής, η διάσπαση των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ, η υποστήριξη ορισμένων ομάδων από κάποιες ελίτ. Αυτή η προσέγγιση είναι χρήσιμη γιατί συνεισφέρει στην εξήγηση του προβλήματος γιατί κινήματα πετυχαίνουν σε μία χώρα και αποτυγχάνουν σε κάποια άλλη ή σε μία χρονική περίοδο και όχι σε άλλη. Οι ευκαιρίες μελετήθηκαν κατά κόρον από τους ερευνητές της «πολιτικής διαδικασίας» με κίνδυνο να παραλειφθούν οι «απειλές». Η έννοια της «απειλής» έχει δύο όψεις. Απειλές είναι τόσο «τα κόστη που θα υποστούν οι κοινωνικές ομάδες μεγάλο ρίσκο καθώς το πολιτικό σύστημα είναι κλειστό και διατηρεί μια σημαντική συνοχή απολαμβάνοντας παράλληλα είτε την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του πληθυσμού είτε τη σιωπηρή και αναγκαστική αποδοχή της ελλείψει ορατών Οι πολιτικοί θεσμοί θεωρούνται στρόφιγγες για την ανάδυση και ενεργοποίηση κοινωνικών κινημάτων και το βαθμό επιτυχούς αντιμετώπισης και επίλυσης δομικών προβλημάτων. Κάποιες κοινωνικές ομάδες μπορεί να επιθυμούν να οργανώσουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, δεν κρίνουν όμως κατάλληλη τη στιγμή για να αναλάβουν εναλλακτικών λύσεων.
Προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση των κοινωνικών αυτών ομάδων είναι η εξασφάλιση ορισμένων προσβάσεων στις πολιτικές αρχές, η μείωση της έντασης της καταστολής, η διάσπαση των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ, η υποστήριξη ορισμένων ομάδων από κάποιες ελίτ. Αυτή η προσέγγιση είναι χρήσιμη γιατί συνεισφέρει στην εξήγηση του προβλήματος γιατί κινήματα πετυχαίνουν σε μία χώρα και αποτυγχάνουν σε κάποια άλλη ή σε μία χρονική περίοδο και όχι σε άλλη. Οι ευκαιρίες μελετήθηκαν κατά κόρον από τους λόγω της διαμαρτυρίας» όσο και αυτά που θα επωμιστούν εάν δεν δράσουν». Η απειλή σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για συλλογική δράση στο βαθμό που ο παράγοντας «φόβος» καταστεί η κύρια μεσολαβούσα μεταβλητή. Οι αλλαγές των συνθηκών σε επίπεδο κρατικής πολιτικής, οικονομίας και κοινωνίας που πλήττουν πληθυσμιακές ομάδες μπορούν να επιφέρουν την συλλογική κινητοποίηση μέσω της παρέμβασης του αισθήματος του φόβου. Χωρίς να θεωρηθεί ότι υπάρχει επιστροφή στις παλιότερες θεωρίες της «συλλογικής συμπεριφοράς» που υπερτόνιζαν τους ψυχολογικούς παράγοντες, η έννοια της «απειλής» αναφέρεται στις «απειλές εναντίον της καθημερινότητας», δηλαδή εναντίον όσων έχουν καθιερωθεί και θεωρούνται ως δεδομένα (μισθοί, συντάξεις, μονιμότητα εργασίας κ.α.) για μια ολόκληρη ζωή. Τέσσερις θεωρούνται ως βασικές απειλές: α) εναντίον των καθημερινών διαδικασιών μιας κοινότητας ή της ύπαρξής της, β) η πραγματική ή επαπειλούμενη καταπάτηση της αίσθησης της ασφάλειας, ιδιωτικότητας και ελέγχου των πολιτών, γ) τροποποίηση των καθημερινών συνθηκών διαβίωσης λόγω μη ευνοϊκής κατανομής πόρων στους διεκδικούντες πληθυσμούς και δ) εντυπωσιακές αλλαγές στις δομές κοινωνικού ελέγχου.
Συνεχίζεται….
Καλά Χριστούγεννα
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr/
http://tsakthan.blogspot.com/
http://tsakthan.wordpress.com/
http://antiracistes.wordpress.com/
http://homoecologicus.wordpress.com/
http://leftypedia.wordpress.com/
http://greekunions.wordpress.com/
http://femininmasculin.wordpress.com/
http://ilioupoli.wordpress.com/
http://homopolitics.wordpress.com/
http://politicalperson.wordpress.com/
http://cantpaydontpay.wordpress.com/
http://pringkipessa.wordpress.com/
http://redferryman.wordpress.com/
http://adotoe.wordpress.com/
http://easpemporiki.wordpress.com/
http://www.easp.gr/
ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Παπαδήμος: "Με επέλεξαν να βγάλω το φίδι από την τρύπα και μου ζητούν και τα ρέστα"
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=113559&catID=1
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
The Christmas Waltz
Frank Sinatra
http://www.youtube.com/watch?v=IuEkN-eBIbk
Frosted window panes
Candles gleaming inside
Painted candy canes on the tree
Santa's on his way,
He's filled his sleigh
With things, things for you and for me
It's that time of year
When the world falls in love
Every song you hear
Seems to say
Merry Christmas
May your New Year dreams come true
And this song of mine
In three quarter time
Wishes you and yours
The same thing too
Merry Christmas
May your New Year dreams come true
And this song of mine
In three quarter time
Wishes you and yours
The same thing too
Merry Christmas to you
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πέρσυ Άλλαν (2011) Νίτσε: 99 μαθήματα καθημερινής φιλοσοφίας, Μετάφραση: Αγαθή Δημητρούκα, Αθήνα: Εκδ. Πατάκη
Από την καθημερινή ζωή μέχρι τον κόσμο των επιχειρήσεων, η φιλοσοφία του Νίτσε μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικός σύμβουλος σε κάθε δύσκολη στιγμή. Στα 99 κεφάλαια του βιβλίου αυτού ο Άλλαν Πέρσυ συγκεντρώνει τις πιο καίριες σκέψεις του μεγάλου φιλοσόφου, δείχνοντας πώς μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε σε κάθε στιγμή της ζωής. Μας βοηθάει να παίρνουμε αποφάσεις, να ανακτούμε το θάρρος μας, να ξαναβρίσκουμε τη σωστή πορεία μας, να σταθμίζουμε τη σημασία των όσων μας συμβαίνουν στη διάρκεια της μέρας.
Κριτικές παρουσιάσεις
• Real News, σελ. 20 (13/03/2011)
• ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, σελ. 13 (13/03/2011)
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σελ. 31 (13/03/2011)
• ΕΞΠΡΕΣ, σελ. 37 (13/03/2011)
• ΗΜΕΡΗΣΙΑ, σελ. 46 (02/04/2011)
• ΛΟΙΠΟΝ, σελ. 29 (07/04/2011)
• MARIE CLAIRE, σελ. 66 (01/05/2011)
• GLOW, σελ. 64 (01/05/2011)
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, σελ. 10 (28/08/2011)
Αγανακτήστε (ξανά) γιατί χανόμαστε
Ένα από τα ερωτήματα της χρονιάς που μάς πέρασε ήταν αυτό του χρόνου και του τρόπου εκδήλωσης της δράσης των κοινωνικών κινημάτων και της μαζικοποίησής τους. Ίσως θα έχετε ακούσει το δημαγωγικό, κατ’ εμέ, ερώτημα «γιατί δεν κατεβαίνει ένα εκατομμύριο κόσμος στο κέντρο της Αθήνας, να σου πω εγώ που θα τρέχουν να κρυφτούν τα λαμόγια οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες;» Είναι ένα ερώτημα που εκτοξεύεται και από αριστερίστικα όσο και από λαϊκοδεξιά χείλια, για να μην πω και ακροδεξιά.
H κοινωνική αλλαγή δεν προκαλεί άμεσα και αδιαμεσολάβητα αποτελέσματα στις πολιτικές δομές και διαδικασίες που είναι μια πολυπαραγοντική συνάρτηση.
Οι πολιτικοί θεσμοί θεωρούνται στρόφιγγες για την ανάδυση και ενεργοποίηση κοινωνικών κινημάτων και το βαθμό επιτυχούς αντιμετώπισης και επίλυσης δομικών προβλημάτων. Κάποιες κοινωνικές ομάδες μπορεί να επιθυμούν να οργανώσουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, δεν κρίνουν όμως κατάλληλη τη στιγμή για να αναλάβουν μεγάλο ρίσκο καθώς το πολιτικό σύστημα είναι κλειστό και διατηρεί μια σημαντική συνοχή απολαμβάνοντας παράλληλα είτε την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του πληθυσμού είτε τη σιωπηρή και αναγκαστική αποδοχή της ελλείψει ορατών εναλλακτικών λύσεων. Προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση των κοινωνικών αυτών ομάδων είναι η εξασφάλιση ορισμένων προσβάσεων στις πολιτικές αρχές, η μείωση της έντασης της καταστολής, η διάσπαση των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ, η υποστήριξη ορισμένων ομάδων από κάποιες ελίτ. Αυτή η προσέγγιση είναι χρήσιμη γιατί συνεισφέρει στην εξήγηση του προβλήματος γιατί κινήματα πετυχαίνουν σε μία χώρα και αποτυγχάνουν σε κάποια άλλη ή σε μία χρονική περίοδο και όχι σε άλλη. Οι ευκαιρίες μελετήθηκαν κατά κόρον από τους ερευνητές της «πολιτικής διαδικασίας» με κίνδυνο να παραλειφθούν οι «απειλές». Η έννοια της «απειλής» έχει δύο όψεις. Απειλές είναι τόσο «τα κόστη που θα υποστούν οι κοινωνικές ομάδες μεγάλο ρίσκο καθώς το πολιτικό σύστημα είναι κλειστό και διατηρεί μια σημαντική συνοχή απολαμβάνοντας παράλληλα είτε την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του πληθυσμού είτε τη σιωπηρή και αναγκαστική αποδοχή της ελλείψει ορατών Οι πολιτικοί θεσμοί θεωρούνται στρόφιγγες για την ανάδυση και ενεργοποίηση κοινωνικών κινημάτων και το βαθμό επιτυχούς αντιμετώπισης και επίλυσης δομικών προβλημάτων. Κάποιες κοινωνικές ομάδες μπορεί να επιθυμούν να οργανώσουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, δεν κρίνουν όμως κατάλληλη τη στιγμή για να αναλάβουν εναλλακτικών λύσεων.
Προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση των κοινωνικών αυτών ομάδων είναι η εξασφάλιση ορισμένων προσβάσεων στις πολιτικές αρχές, η μείωση της έντασης της καταστολής, η διάσπαση των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ, η υποστήριξη ορισμένων ομάδων από κάποιες ελίτ. Αυτή η προσέγγιση είναι χρήσιμη γιατί συνεισφέρει στην εξήγηση του προβλήματος γιατί κινήματα πετυχαίνουν σε μία χώρα και αποτυγχάνουν σε κάποια άλλη ή σε μία χρονική περίοδο και όχι σε άλλη. Οι ευκαιρίες μελετήθηκαν κατά κόρον από τους λόγω της διαμαρτυρίας» όσο και αυτά που θα επωμιστούν εάν δεν δράσουν». Η απειλή σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για συλλογική δράση στο βαθμό που ο παράγοντας «φόβος» καταστεί η κύρια μεσολαβούσα μεταβλητή. Οι αλλαγές των συνθηκών σε επίπεδο κρατικής πολιτικής, οικονομίας και κοινωνίας που πλήττουν πληθυσμιακές ομάδες μπορούν να επιφέρουν την συλλογική κινητοποίηση μέσω της παρέμβασης του αισθήματος του φόβου. Χωρίς να θεωρηθεί ότι υπάρχει επιστροφή στις παλιότερες θεωρίες της «συλλογικής συμπεριφοράς» που υπερτόνιζαν τους ψυχολογικούς παράγοντες, η έννοια της «απειλής» αναφέρεται στις «απειλές εναντίον της καθημερινότητας», δηλαδή εναντίον όσων έχουν καθιερωθεί και θεωρούνται ως δεδομένα (μισθοί, συντάξεις, μονιμότητα εργασίας κ.α.) για μια ολόκληρη ζωή. Τέσσερις θεωρούνται ως βασικές απειλές: α) εναντίον των καθημερινών διαδικασιών μιας κοινότητας ή της ύπαρξής της, β) η πραγματική ή επαπειλούμενη καταπάτηση της αίσθησης της ασφάλειας, ιδιωτικότητας και ελέγχου των πολιτών, γ) τροποποίηση των καθημερινών συνθηκών διαβίωσης λόγω μη ευνοϊκής κατανομής πόρων στους διεκδικούντες πληθυσμούς και δ) εντυπωσιακές αλλαγές στις δομές κοινωνικού ελέγχου.
Συνεχίζεται….
Καλά Χριστούγεννα
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr/
http://tsakthan.blogspot.com/
http://tsakthan.wordpress.com/
http://antiracistes.wordpress.com/
http://homoecologicus.wordpress.com/
http://leftypedia.wordpress.com/
http://greekunions.wordpress.com/
http://femininmasculin.wordpress.com/
http://ilioupoli.wordpress.com/
http://homopolitics.wordpress.com/
http://politicalperson.wordpress.com/
http://cantpaydontpay.wordpress.com/
http://pringkipessa.wordpress.com/
http://redferryman.wordpress.com/
http://adotoe.wordpress.com/
http://easpemporiki.wordpress.com/
http://www.easp.gr/
ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Παπαδήμος: "Με επέλεξαν να βγάλω το φίδι από την τρύπα και μου ζητούν και τα ρέστα"
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=113559&catID=1
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
The Christmas Waltz
Frank Sinatra
http://www.youtube.com/watch?v=IuEkN-eBIbk
Frosted window panes
Candles gleaming inside
Painted candy canes on the tree
Santa's on his way,
He's filled his sleigh
With things, things for you and for me
It's that time of year
When the world falls in love
Every song you hear
Seems to say
Merry Christmas
May your New Year dreams come true
And this song of mine
In three quarter time
Wishes you and yours
The same thing too
Merry Christmas
May your New Year dreams come true
And this song of mine
In three quarter time
Wishes you and yours
The same thing too
Merry Christmas to you
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Πέρσυ Άλλαν (2011) Νίτσε: 99 μαθήματα καθημερινής φιλοσοφίας, Μετάφραση: Αγαθή Δημητρούκα, Αθήνα: Εκδ. Πατάκη
Από την καθημερινή ζωή μέχρι τον κόσμο των επιχειρήσεων, η φιλοσοφία του Νίτσε μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικός σύμβουλος σε κάθε δύσκολη στιγμή. Στα 99 κεφάλαια του βιβλίου αυτού ο Άλλαν Πέρσυ συγκεντρώνει τις πιο καίριες σκέψεις του μεγάλου φιλοσόφου, δείχνοντας πώς μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε σε κάθε στιγμή της ζωής. Μας βοηθάει να παίρνουμε αποφάσεις, να ανακτούμε το θάρρος μας, να ξαναβρίσκουμε τη σωστή πορεία μας, να σταθμίζουμε τη σημασία των όσων μας συμβαίνουν στη διάρκεια της μέρας.
Κριτικές παρουσιάσεις
• Real News, σελ. 20 (13/03/2011)
• ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, σελ. 13 (13/03/2011)
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σελ. 31 (13/03/2011)
• ΕΞΠΡΕΣ, σελ. 37 (13/03/2011)
• ΗΜΕΡΗΣΙΑ, σελ. 46 (02/04/2011)
• ΛΟΙΠΟΝ, σελ. 29 (07/04/2011)
• MARIE CLAIRE, σελ. 66 (01/05/2011)
• GLOW, σελ. 64 (01/05/2011)
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, σελ. 10 (28/08/2011)
No comments:
Post a Comment