Tsakthan Daily 29/12/2011 - I want to live in America? - ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (2)

Tsakthan Daily 29/12/2011





I want to live in America?



ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (2)



Από την πλευρά της ταξικής ένταξης, οι ΗΠΑ, όντας η πιο ακραιφνώς καπιταλιστική κοινωνία, βιώνουν την πιο απόλυτη αντίθεση ανάμεσα σε καπιταλιστές και προλετάριους. Όπως λέει το σύνθημα του κινήματος Occupy Wall Street «Eίμαστε το 99%» και το 1% κατέχει δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό του παραγόμενου πλούτου. Ας δούμε τις ταξικές αντιθέσεις με τα κριτήρια των οικογενειακών εισοδημάτων ώστε να διαπιστώσουμε όλους τους παράγοντες που παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση της ταξικής σύνθεσης του πληθυσμού. Κατ’ αρχήν, το μέσο ετήσιο εισόδημα ενός νοικοκυριού είναι $ 46.326. Αυτό, όμως, δε σημαίνει τίποτε από μόνο του. Έτσι, πρέπει να δούμε τις επί μέρους εκφάνσεις του:

Median income levels

Households Persons, age 25 or older with earnings Household income by race

All households Dual earner

households Per household

member Males Females Both sexes Asian White,

non-hispanic Hispanic Black

$46,326 $67,348 $23,535 $39,403 $26,507 $32,140 $57,518 $48,977 $34,241 $30,134

Median personal income by educational attainment


Measure Some High School High school graduate Some college Associate's degree

Bachelor's degree or higher

Bachelor's degree

Master's degree

Professional degree

Doctorate degree


Persons, age 25+ w/ earnings $20,321 $26,505 $31,054 $35,009 $49,303 $43,143 $52,390 $82,473 $70,853

Male, age 25+ w/ earnings $24,192 $32,085 $39,150 $42,382 $60,493 $52,265 $67,123 $100,000 $78,324

Female, age 25+ w/ earnings $15,073 $21,117 $25,185 $29,510 $40,483 $36,532 $45,730 $66,055 $54,666

Persons, age 25+, employed full-time $25,039 $31,539 $37,135 $40,588 $56,078 $50,944 $61,273 $100,000 $79,401

Household $22,718 $36,835 $45,854 $51,970 $73,446 $68,728 $78,541 $100,000 $96,830

Household income distribution

Bottom 10% Bottom 20% Bottom 25% Middle 33% Middle 20% Top 25% Top 20% Top 5% Top 1.5% Top 1%

$0 to $10,500 $0 to $18,500 $0 to $22,500 $30,000 to $62,500 $35,000 to $55,000 $77,500 and up $92,000 and up $167,000 and up $250,000 and up $350,000 and up

Πηγή: Wikipedia και US Census Bureau, 2006: income statistics for the year 2005



Η καπιταλιστική τάξη, δηλαδή, το ανώτερο 1,5%, αποτελείται από ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων, υψηλά ιστάμενους πολιτικούς, πτυχιούχους των πανεπιστημίων της Ivy League. Η ανώτερη μεσαία τάξη αποτελείται από πτυχιούχος πανεπιστημίων, που είναι ως επί το πλείστον μισθωτοί, επαγγελματίες και μεσαία στελέχη επιχειρήσεων που διαθέτουν μεγάλη αυτονομία στο χώρο εργασίας τους. Η κατώτερη μεσαία τάξη (περίπου 30% του πληθυσμού) αποτελείται από ημιεπαγγελματίες και τεχνίτες με μέσο βιοτικό επίπεδο. Κάποιοι εξ αυτών έχουν λάβει μια ορισμένη κολεγιακή εκπαίδευση και είναι υπάλληλοι (white collar). Η εργατική τάξη των ΗΠΑ (περίπου 30% του πληθυσμού) αποτελείται από υπαλλήλους και βιομηχανικούς εργάτες (blue collar) που δουλεύουν σε τυποποιημένες εργασίες. Το βιοτικό τους επίπεδο εξαρτάται από τον αριθμό των μελών των νοικοκυριών που συμβάλλουν ενεργά στην παραγωγή εισοδήματος του νοικοκυριού και που συχνά ίσα που επαρκούν. Συνήθως είναι απόφοιτοι λυκείου. Η τάξη των εργαζόμενων φτωχών (13%) αποτελείται από εργαζόμενους του τομέα των υπηρεσιών με χαμηλά ημερομίσθια και μισθούς αλλά και από εργάτες που δουλεύουν σε επισφαλείς θέσεις εργασίας που έχουν έντονο το φόβο των επικείμενων μαζικών απολύσεων και της ανεργίας. Τέλος, η «υπο-τάξη» (underclass), που φτάνει στο 12% του πληθυσμού, αποτελείται από όσους έχουν περιορισμένη ή μηδαμινή συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό και στηρίζονται, για την επιβίωσή τους, στις πολιτειακές-ομοσπονδιακές χρηματικές μεταβιβάσεις. Κάποιοι εξ αυτών έχουν φοιτήσει στο λύκειο.



Ο δείκτης ανεργίας υπολογίστηκε σε 8,6% το Νοέμβριο του λήγοντος έτους 2011 (4,5% το Μάιο 2007 όταν το κείμενο αυτό διαμορφωνόταν αναφορικά με τις προηγούμενες προεδρικές του 2008) αλλά το ποσοστό πρέπει να θεωρείται πλασματικό καθ’ όσον ότι δεν ενσωματώνει τις περιπτώσεις άτυπης, μερικής, επισφαλούς και προσωρινής απασχόλησης που ελάχιστα διαφέρουν από την κατάσταση ανεργίας, όπως δουλειά του ενός δολαρίου ανά ώρα, διαθεσιμότητα για εργασία ανά πάσα στιγμή και on-call κ.α.). Στο μεταξύ το 2010 ο επίσημος δείκτης φτώχειας ανήλθε, σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Γραφείο Απογραφών των ΗΠΑ, σε 15,1% (46,2 εκατομμύρια άνθρωποι) έναντι 12,5% για το 2007 (37,3 εκατομμύρια από 36,5 εκατομμύρια το 2006). Είναι το υψηλότερο ποσοστό από το 1993Οι μη έχοντες ιατροφαρμακευτική υγειονομική κάλυψη ανέρχονται σε 15,3% (45,7 εκατομμύρια άνθρωποι) το 2007 έναντι 15,8% (47 εκατομμύρια) το 2006.



Τέλος, σύμφωνα με τα Ηνωμένα έθνη, ο δείκτης ανισότητας GINI για τις ΗΠΑ ανέρχεται σε 40,8. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ενδεικτικές μετρήσεις για άλλες χώρες: Βραζιλία 57,0, Μεξικό 46,9, Ρωσία 39,9, Ινδία 36,8, Ηνωμένο Βασίλειο 36,0, Αυστραλία 35,2, Ισπανία 34,7, Ελλάδα 34,3, Γαλλία 32,7, Καναδάς 32,6, Αλβανία 31,1, Γερμανία 28,3, Ουγγαρία 26,9, Σουηδία 25,0, Δανία 24,7.



Έτσι, λοιπόν, οι ΗΠΑ είναι μια τερατωδώς πολωμένη κοινωνία που συνεχίζει να βαδίζει προς το χειρότερο. Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών διαιρεί ολοένα και περισσότερο την κοινωνία καθώς από τη μια πλευρά χτίζονται απομονωμένες κοινότητες πλουσίων περιβαλλόμενες από φυσικά και ηλεκτρονικά τείχη και πύλες που θυμίζουν τα μεσαιωνικά κάστρα και από την άλλη ολοένα και μεγαλώνουν τα «πάρκα τροχόσπιτων» και οι υπό διάλυση φτωχογειτονιές. Το 1% , οι υπέρ-πλούσιοι ταξιδεύουν με ιδιωτικά τζετ ενώ οι χαμηλόμισθοι αλλάζουν τρία και τέσσερα συγκοινωνιακά μέσα για να φτάσουν στις κακοπληρωμένες δουλειές τους. Μια πλούσια μειονότητα καταναλώνει με πάθος πανάκριβες υπηρεσίες αισθητικής χειρουργικής ενώ οι φτωχοί δεν διαθέτουν ούτε τα βασικά φάρμακα όταν αρρωστήσουν αυτοί και τα παιδιά τους. Πολλοί αστέρες του χρηματιστικού κεφαλαίου εξαγοράζουν βουλευτές που τους ψηφίζουν ευνοϊκούς νόμους ενώ οι φτωχοί ψάχνουν στα σκουπίδια των σούπερμαρκετ για να βρουν φαγητό. Οι πλούσιοι έχουν υγιή κατοικίδια που τα φροντίζουν οι καλύτεροι στο είδος τους ειδικευμένοι γιατροί ενώ οι φτωχοί ηλικιωμένοι άνδρες αυτοκτονούν για να μην τρέχουν στα υπό κατάρρευση δημόσια κέντρα των κατεστραμμένων γκέτο.



Συνεχίζεται…



Θανάσης Τσακίρης

http://tsakiris.snn.gr/

http://tsakthan.blogspot.com/

http://tsakthan.wordpress.com/  

http://antiracistes.wordpress.com/

http://homoecologicus.wordpress.com/

http://leftypedia.wordpress.com/

http://greekunions.wordpress.com/

http://femininmasculin.wordpress.com/

http://ilioupoli.wordpress.com/

http://homopolitics.wordpress.com/

http://politicalperson.wordpress.com/

http://cantpaydontpay.wordpress.com/

http://pringkipessa.wordpress.com/

http://redferryman.wordpress.com/

http://adotoe.wordpress.com/

http://easpemporiki.wordpress.com/

http://www.easp.gr/



ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



«Οι κολοβές λύσεις φέρνουν κολοβό αποτέλεσμα. Δεν έχουμε λόγο να βιαζόμαστε», καταλήγει ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=168178





ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

O μαύρος βαρκάρης

Μουσική, στίχοι κι ερμηνεία : Λουδοβίκος των Ανωγείων



http://www.youtube.com/watch?v=5rYT8ve4HnA



Τ' άλογο το καλντερίμι

πέτρα πέτρα το μετρά

τρίζει ο χρόνος στο λιμάνι

σαν το κάρο που τραβά



Γράφει ο φάρος μες τη νύχτα

ίσια κόκκινη γραμμή

με το ένα ναι μου λέει

με τα δυο μου γνέφει μη



Έχει αργήσει το καράβι

ξημερώνει Κυριακή

μα του λιμανιού οι εργάτες

το 'χουν ρίξει στη ρακή



Το λιμάνι του Αη Νικόλα

μύρισε με το κερί

άραγε οι ανθρώποι αλλάζουν

ή αλλάζουν οι καιροί



Κι ο Σαλής στο καλντερίμι

μέσα στη οχλοβοή

σείρνει τα βαρύ καρότσι

με βασιλικό στ' αυτί



• Τραγούδι από τη θεατρική παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης Ο Σαλής ο μαύρος βαρκάρης



Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



I want to live in America (from West Side Story)



http://www.youtube.com/watch?v=Qy6wo2wpT2k



ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Daniel Miller (2011) Tales from Facebook. Cambridge, UK: Polity Press



Το Facebook που καθημερινά χρησιμοποιούμε φιλοξενεί πάνω από 500.000.000 ανθρώπους παγκοσμίως πολλοί εκ των οποίων ξοδεύουν πολλές ώρες ημερησίως μόνο σ’ αυτό το διαδικτυακό τόπο. Ενώ αρχικά ήταν «προνόμιο» των νέων σήμερα η μεγαλύτερη αύξηση χρήσης σημειώνεται (και το διαπιστώνουμε με τα μάτια μας) σε πιο υψηλότερα ηλικιακά κλιμάκια. Κι όμως, δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα σοβαρές έρευνες για τις επιπτώσεις στις ζωές μας από την «συναναστροφή» στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Το βιβλίο αυτό δείχνει ότι οι επιπτώσεις είναι έντονες. Μπορεί να είναι τόπος έναρξης μιας πολύ βαθιάς αισθηματικής σχέσης αλλά και εργαλείο πρόκλησης διαζυγίου. Μπορεί να ξαναφέρει σε επαφή ανθρώπους που είναι απομονωμένοι στα σπίτια τους λόγω ασθένειας, ντροπαλότητας, προσωπικών ελλείψεων ή γηρατειών αλλά μπορεί να καταργήσει την ιδιωτικότητα και να προξενήσει σκλανδαλα. Μπορεί κανείς να ανακαλύψεις αλήθειες αλλά και ψέματα των ανθρώπων που συναντάς καθημερινά αλλά είναι βαθιά κρυμμένες. Μπορεί επίσης το Facebook να γίνει εργαλείο πάση φύσεως συνεύρεσης (θρησκευτικής, σεξουαλικής, επιχειρηματικής κ.ά.) αλλά εργαλείο ανάδειξης μνημών.



Το βιβλίο εκθέτει μια από τις ισχυρές θέσεις της ανθρωπολογίας, δηλαδή ότι τα άτομα πάντοτε δημιουργούσαν χώρους κοινωνικής δικτύωσης και εξετάζει λεπτομερώς τους μετασχηματισμούς της ζωής συγκεκριμένων ατόμων που επιφέρει το Facebook. Τέλος, παρουσιάζει μια γενική θεωρία του Facebook ως κουλτούρας και στοχασμούς για τις πιθανές συνέπειες της κοινωνικής δικτύωσης στο μέλλον.