Tsakthan Daily - 6 Ιουνίου 2011 - Περιβάλλον και Ισότητα Νο.2

Tsakthan Daily

6 Ιουνίου 2011

Περιβάλλον και Ισότητα Νο.2

Στη Βόρεια Αμερική η ενασχόληση με το περιβάλλον και τα προβλήματα της προστασίας του από την ανάπτυξη της αστυφιλίας και της καπιταλιστικής εκβιομηχάνισης χρονολογείται από τον 19^ο αιώνα.[1] Το περιβάλλον ως διακύβευμα έχει παίξει ρόλο τόσο σε πολιτικό και εκλογικό επίπεδο όσο και στην ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων.[2]

Τι εννοούμε, όμως, με τον όρο «διακύβευμα»; Πώς διαμορφώνεται η πολιτική ημερήσια διάταξη (ατζέντα); «Ως ημερήσια διάταξη (ατζέντα), ορίζεται το σύνολο των προβλημάτων που θεωρούνται ότι απαιτούν δημόσια συζήτηση ή ακόμη την παρέμβαση της πολιτικής εξουσίας»[3] Το πολιτικό σύστημα αποτελεί υποσύστημα του κοινωνικού συστήματος, που επικοινωνεί με το γενικό σύστημα της κοινωνικής δράσης και μέσω αυτού με το αρχικό εξωτερικό περιβάλλον του κοινωνικού συστήματος. Η έννοια του αιτήματος κατέχει κεντρική θέση γιατί είναι, τρόπον τινά, η «πρώτη ύλη» των εισροών του πολιτικού συστήματος που τις μετατρέπει σε εκροές, δηλαδή σε αποφάσεις των κοινοβουλίων, των κυβερνήσεων και της κρατικής μηχανής. Αυτή όμως η θεωρία για το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να διεισδύσουν στις σχέσεις ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα της πραγματικότητας και να περιγράψει τις λειτουργίες στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος, τους τρόπους σύνδεσης των διαφοροποιημένων μερών του, τους τόπους άρθρωσης των γεγονότων στο εσωτερικό του με τις δυνάμεις που δρουν στα όρια εντός κι εκτός του συστήματος αυτού και των μεταξύ τους συνδετικών αρμών. Έτσι, διακρίνουμε δυο είδη πολιτικής ατζέντα: τη δημόσια (ή συστημική) ατζέντα και τη θεσμική (ή κυβερνητική ή επίσημη) ατζέντα. Η διάκριση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί μας επιτρέπει να εστιάσουμε εκεί ακριβώς όπου εμφανίζεται η πολιτική αντιπαράθεση και τα κοινωνικά ζητήματα μετατρέπονται και αναβαθμίζονται σε πολιτικά "διακυβεύματα".[4] Ένα κοινωνικό πρόβλημα μεταβάλλεται σε πολιτικό διακύβευμα όταν γύρω από αυτό συγκρούονται δυο ή και περισσότερες ομάδες και η σύγκρουση αναφέρεται στα ουσιαστικά ή στα διαδικαστικά ζητήματα που συνδέονται με την κατανομή πόρων ή θέσεων. Αυτή η σύγκρουση λαμβάνει χώρα συνήθως κατά τη συγκρότηση της ημερήσιας διάταξης του πολιτικού (δια)λόγου ή και αντιπαράθεσης. Ένα θέμα πρώτα εγγράφεται σ’ αυτήν και κατόπιν στη θεσμική ατζέντα, δίχως βέβαια και να αποκλείεται η άμεση εγγραφή του στη θεσμική. Η δομή της θεσμικής ατζέντας εκφράζει στην ουσία τα θεσμικά και δομικά εμπόδια και τη γενικότερη προδιάθεση του πολιτικού συστήματος απέναντι σε κάποιου τύπου προβλήματα και τα οποία εμπόδια σχετίζονται  με την άνιση ικανότητα πρόσβασης των ατόμων ή ομάδων σ’ αυτό. Στη διαδικασία προώθησης των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης στους θεσμούς, εκτός από τα ίδια τα μέλη της κρατικής εξουσίας και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σημαντικός είναι ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων, των ομάδων πίεσης ή ομάδων συμφερόντων, των κινήσεων πολιτών για την προώθηση του όποιου κοινωνικού ζητήματος.

Η προσοχή που δίνει το κοινό στα περιβαλλοντικά θέματα στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη την τελευταία τριακονταετία αυξήθηκε αισθητά. Η ποιότητα του αέρα και των υδάτων, η διατήρηση των χώρων που αποτελούν φυσικές εστίες των έμβιων όντων, η οικολογική βιωσιμότητα και η διατήρηση των πόρων και η διαδικασία εναλλακτικών πηγών ενέργειας αποτέλεσαν ιδιαίτερα θέματα προσέλκυσης ενδιαφέροντος εκ μέρους των πολιτών. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αυξήθηκαν και μεγεθύνθηκαν παρ’ ότι κατά καιρούς σημειωνόταν μείωση του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για τα περιβαλλοντικά θέματα.[5] Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης ξαναστρέφεται στα περιβαλλοντικά θέματα έχοντας ευαισθητοποιηθεί λόγω της εμπειρίας των καταστροφών στα πυρηνικά εργοστάσια Three Mile Island (ΗΠΑ, 1979) καιChernobyl (ΕΣΣΔ, 1986).[6] Στη διάρκεια αυτών των χρόνων σημειώθηκε σύγκρουση ανάμεσα στην άποψη που πρόκρινε τη διεκδίκηση της κοινωνικής ισότητας και στην άποψη ότι το περιβάλλον πρέπει να είναι πρώτο στην πολιτική ατζέντα ειδικά όσον αφορά τον προοδευτικό πολιτικό χώρο. Αυτή η σύγκρουση είχε σημαντικές επιπτώσεις στην πολιτική της εργατικής τάξης.[7]  

,

Συνεχίζεται…

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr http://tsakthan.blogspot.com http://tsakthan.wordpress.com http://antiracistes.wordpress.com http://homoecologicus.wordpress.com http://leftypedia.wordpress.com http://greekunions.wordpress.com 

http://workingreece.wordpress.com http://femininmasculin.wordpress.com http://ilioupoli.wordpress.com

http://homopolitics.wordpress.com

http://politicalperson.wordpress.com

http://cantpaydontpay.wordpress.com

http://pringkipessa.wordpress.com

http://adotoe.wordpress.com

http://easpemporiki.wordpress.com

http://www.easp.gr

ΜΕΛΙΣΣΑΚΙ

Τραγούδι: Νένα Βενετσάνου

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Νένα Βενετσάνου

http://www.youtube.com/watch?v=85NDeJJRrh0

Από τους χρόνους τους παλιούς τό 'χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Τ' άπιαστο σαν αερικό στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς αλίμονό σου εκάεις

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα τι και τούτα τι κι εκείνα
ντο και ρε και φα και μι φούχτα μου και δύναμη

Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Που 'ναι σπηλιά του ο ουρανός άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του στην άκρια του κυμάτου

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι γίνε το νερό στ' αυλάκι
φα και ρε και μι και ντο μες στο μπλε το ξάγναντο

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές ν' ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά για με το μαγισσάκι

Που να κοιμάμαι ξυπνητός να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά μα να 'μαι ερωτευμένος

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

Αν δεν καταφέρετε να είστε  στις 7 το βράδυ στην Πλατεία Συντάγματος για τη συζήτηση και τη συνέλευση, μπορείτε να δείτε την ταινία “Dreams” του Ακίρα Κουροσάβα.

Η Κινηματογραφική Λέσχη Χαιδαρίου τη Δευτέρα στις 6/6/2011 και ώρα 20.30 μμ προβάλλει την ταινία του Ακίρα Κουροσάβα "ΟΝΕΙΡΑ". Η προβολή θα γίνει στο μπαρ CUTTY SARK (Στρατηγού Καραισκάκη 55, στον πρώτο όροφο, τηλ. 210 5817199) και η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Η εξαιρετική αυτή ταινία του Κουροσάβα επανήλθε με δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα μετά από το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκοσίμα! Αποδείχθηκε προφητική ως προς την ύπουλη απειλή της ραδιενέργειας. Όταν είχε πρωτοπαρουσιαστεί το 1990 σε αίθουσες της Ιαπωνίας, δεν είχε συγκινήσει το κοινό. Ωστόσο 21 χρόνια μετά το σενάριο είναι σαν να επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά όχι σε κάποια αίθουσα αλλά στην πραγματικότητα.

Περισσότερα για την ταινία στον παρακάτω σύνδεσμο

http://www.cine.com.cy/fil

m.asp?id=704035&page=4

---

[1]  Kuzmiak D. T. (1991) “The American Environmental Movement” The Geographical Journal, Vol. 157, No. 3 (Nov), σελ. 265-278 Blackwell Publishers

[2] Paehlke R. and Vaillancourt Rosenau P. (1993) “Environment/equity: Tensions in North American Politics.” Policy Studies Journal, 21, 4 σελ. 672-686.

[3]Ορισμός του Padioleau J.G., 1982, L’ Etat au concret, Paris, PUF, σελ.25 (μτφ. από την  Σπανού Καλ 1995, «Οι απαρχές της περιβαλλοντικής πολιτικής στην Ελλάδα. Η δυναμική της πολιτικο-διοικητικής ατζέντας στη διάρκεια της δικτατορίας» στο Σπανού Κ. (επιμ.), Κοινωνικές πολιτικές και κρατικές πολιτικές, Αθήνα, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, σ.σ. 223 – 86 )

[4] Cobb W. R., C D. Elder, 1983, Participation in American politics. The dynamics of Agenda-building. Baltimore/ Londres, Johns Hopkins University Press

[5] James A. Tober (1989) Wildlife and the public interest: nonprofit organizations and federal wildlife policy.  New York, NY Praeger

[6] http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Mile_Island_accident και http://en.wikipedia.org/wiki/Chernobyl

[7] Brian K. Obach (2004) Labor and the Environmental Movement:The Quest for Common Ground   Cambridge, MA: MIT Press