Tuesday, June 28, 2011

ΣΥΛΛΗΨΗ ΜΕΛΟΥΣ ΔΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΒΙΚΤΟΡΑ ΤΣΑΚΙΡΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ

http://tsakthan.blogspot.com

Καταγγέλουμε τη σύλληψη και κράτηση του σδ. Βίκτορα Τσακίρη, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής, του σ. Σήφη Καυκαλά και άλλων δύο διαδηλωτών που δεν γνωρίζουμε το όνομά τους. ΤώρA τους πηγαίνουν στη ΓΑΔΑ. Αλληλεγγύη στους συναγωνιστές.

Friday, June 24, 2011

Να δούμε στο ελικόπτερο ποιος θα πρωτομπεί...

Ναδούμε στο ελικόπτερο ποιος θα πρωτομπεί...


Κίνηματων πλατειών, με κορωνίδα την ΠλατείαΣυντάγματος: Η μεγαλύτερη, ως προς τηδιάρκεια και τη λαϊκή συμμετοχή,κινητοποίηση από τη Μεταπολίτευση· ηπρώτη που δεν ξεκίνησε με πρωτοβουλίατης Αριστεράς και τα βασικά τηςχαρακτηριστικά είναι διαφορετικά απόεκείνα των κινητοποιήσεων στις οποίεςπρωτοστατούν η Αριστερά (κάθε εκδοχήτης), τα συνδικάτα, αλλά και οαντιεξουσιαστικός χώρος: άμεση δημοκρατία,ειρηνικός χαρακτήρας, δραστικόςπεριορισμός της κομματικής παρουσίας,μαζικός εθελοντισμός και παλλαϊκά/πανεθνικάφυσιογνωμικά στοιχεία.


Οπολιτικός στόχος του κινήματος τωνπλατειών επίσης πρωτοφανής για ταμεταπολιτευτικά δεδομένα: Να μην ψηφιστείτο Μνημόνιο 2 και να φύγει η κυβέρνηση.Και για την επίτευξη αυτού του στόχουαγωνίζεται με εξαιρετική αποφασιστικότητα.Οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, νέοικυρίως, αλλά και μεσήλικες ή ηλικιωμένοι,που έμεναν «με το χαμόγελο στα χείλη»στην Πλατεία Συντάγματος στις 15 Ιουνίου,παρά τον καταιγισμό χημικών και τιςεπελάσεις των ΜΑΤ, αποτελούν υπόδειγμαμαχητικότητας.


Προφανώς,σε μια τόσο μαζική και άρα πολυσυλλεκτικήκινητοποίηση υπάρχουν αντιφάσεις καιστοιχεία απολύτως ανταγωνιστικά με ταπροτάγματα της κοινωνικής απελευθέρωσης,με σημαντικότερα τη μόνιμη (και αποδεκτή)παρουσία ακροδεξιών, το διάχυτοελληνοκεντρισμό και το σεξισμό αρκετώνσυνθημάτων, που επ' ουδενί όμως καθορίζουντο γενικό τόνο και, οπωσδήποτε, τηδυναμική του κινήματος των πλατειών.


Πώςάλλωστε θα μπορούσε να γίνει; Το ότιβγαίνει ο κόσμος στους δρόμους δενσημαίνει ότι απαλλάσσεται αυτομάτωςαπό την ιδεολογία του (δηλαδή, τηνκυρίαρχη ιδεολογία) και, επομένως, τηνοοτροπία, τις συνήθειες και τιςπαραστάσεις που επικαθορίζουν τηνκαθημερινή ζωή και τον τρόπο σκέψηςτου. Σημαίνει, ωστόσο, ότι με την έξοδότου στο δρόμο, εκτός από την αλλαγή τωνκοινωνικοπολιτικών συσχετισμών,αμφισβητεί, ασφαλώς με διαφορετικούςρυθμούς και περιεχόμενα, τον τρόπο ζωήςκαι σκέψης του. Ούτως ή άλλως, η πράξηπροηγείται της συνείδησης και, επομένως,η Αριστερά και το κοινωνικό κίνημα δενπρέπει να αναζητούν, σε συνθήκεςθερμοκηπίου, να «τους μοιάσει ο κόσμος»,αλλά, αντίθετα, να «ανακατευόμαστε» μετον κόσμο, να τον μαθαίνουμε και ναμαθαίνουμε από αυτόν.
Τοκίνημα των πλατειών έχει ήδη κατορθώσεινα διαλύσει τη λαϊκή συναίνεση και ανοχήστην κυβέρνηση, να υπονομεύσει τηναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος,να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη υποστήριξηαπό κάθε κίνημα στη μεταπολιτευτικήΕλλάδα, να γίνει αγωνιστικό παράδειγμασε πανευρωπαϊκή κλίμακα και (κάτι πουυποτιμάται από αρκετά τμήματα τηςΑριστεράς) να εκφράσει, όχι με εργατίστικααλλά με ευρύτερα ταξικά χαρακτηριστικά,την κοινωνική πόλωση μεταξύ πλούσιωνκαι φτωχών ή «φτωχοποιούμενων».


Σεαυτές τις επιτυχίες του συνέβαλεκαταλυτικά ο ειρηνικός χαρακτήρας του,ο οποίος του επέτρεψε να μαζικοποιηθεί,να μη συκοφαντηθεί και κατασταλεί, ναγίνει εξαιρετικά δημοφιλές και παράλληλανα ριζοσπαστικοποιηθεί. Το Δίκτυο είναιμια συλλογικότητα που πιστεύει στηναναγκαιότητα της βίας και ως μέσουαντίστασης στην κρατική καταστολή καιως μέσου ανατροπής της αστικής εξουσίας.Γι' αυτό ακριβώς συμμετείχαμε καιυποστηρίξαμε ανεπιφύλακτα την εξέγερσητου Δεκέμβρη 2008. Όμως, η βία είναι έναμέσο, που μάλιστα πρέπει να χρησιμοποιείταιμε φειδώ, αλλιώς γίνεται αυτοσκοπός καισυκοφαντεί το απελευθερωτικό περιεχόμενοπου (πρέπει να) έχει. Σκοπός παραμένειη μαζικοποίηση και η ριζοσπαστικοποίησητου κινήματος, των αγώνων και τηςκοινωνίας. Κι αν αυτός ο σκοπός υπηρετείταικαλύτερα (γιατί ανταποκρίνεται στιςδιαθέσεις του «κανονικού» κόσμου πουβγαίνει στους δρόμους, ενισχύει τηδιάρκεια και την αντοχή της κινητοποίησηςκαι απονομιμοποιεί ευκολότερα τηνπολιτική εξουσία) από τον ειρηνικόχαρακτήρα του κινήματος των πλατειών,τότε εμείς υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτααυτόν το χαρακτήρα.


Τελικά,αυτό που απομένει στο κίνημα είναι ναρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου, μεκαταλυτικές συνέπειες σε εθνικό,ευρωπαϊκό και διεθνές πεδίο. Μια τέτοιανίκη θα αποτελέσει αγωνιστικό παράδειγμαπαγκόσμιας εμβέλειας, θα προκαλέσεισοβαρό ρήγμα στη δικτατορία της ΕΕ καιτου ΔΝΤ, αλλά, πάνω απ' όλα, θα δημιουργήσειεξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες για τησυγκρότηση, με «ψυχή» το κίνημα τωνπλατειών, μιας οικουμενικής κοινωνικήςαντιπολίτευσης στις «οικουμενικές»μετεκλογικές κυβερνήσεις και στατρομοκρατικά διλήμματα της «ακυβερνησίας»και της «πτώχευσης».


Μεαυτό το σκεπτικό, το Συντονιστικό τωνΜεταναστευτικών και ΑντιρατσιστικώνΟργανώσεων αποφάσισε, παρ' όλη τηνκρισιμότητα της περιόδου για τουςοικονομικούς και τους πολιτικούςπρόσφυγες (απεργία πείνας των 300μεταναστών, έξαρση της φασιστικής βίας,κλιμάκωση της ρατσιστικής πολιτικήςτης κυβέρνησης και του Δήμου Αθήναςκ.λπ.), να ακυρώσει το 16ο ΑντιρατσιστικόΦεστιβάλ στο Άλσος Γουδή, ώστε όλες καιόλοι μας να συμμετέχουμε ολόψυχα στιςκινητοποιήσεις της Πλατείας Συντάγματος.


Πάμεπλατείες, λοιπόν, για να αγωνιστούμε,να νικήσουμε, να ζήσουμε!



Απότο editorial τουΔελτίου Θυέλλης που μόλις κυκλοφόρησε(το Δελτίο Θυέλλης είναι το έντυπο τουΔικτύου για τα Πολιτικά και ΚοινωνικάΔικαιώματα)

«Ρέκβιεμ για ένα όνειρο» του Ντάρεν Αρονόφσκι στο ΄πολιτιστικό στέκι "Άνω Ποταμών" στην Ηλιούπολη

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

Με αφορμή τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας κατά των ναρκωτικών το πολιτιστικό στέκι «Άνω Ποταμών», την Κυριακή 26 Ιουνίου στις 8 το βράδυ στο χώρο του, Λεωφ. Καραμανλή 28, θα προβάλει την ταινία «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο» του Ντάρεν Αρονόφσκι.

Μετά την προβολή της ταινίας θα ακολουθήσει συζήτηση.

Friday, June 17, 2011

Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ", ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΜΑΣ

Πρωθυπουργός: Γεώργιος Παπανδρέου




Αντιπρόεδροι Κυβέρνησης: Θεόδωρος Πάγκαλος, Ευάγγελος Βενιζέλος



Υπουργός Εσωτερικών: Χάρης Καστανίδης

Υφυπουργός: Πάρις Κουκουλόπουλος



Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και : Δημήτρης Ρέππας

Υφυπουργός (αρμόδιος για θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης): Παντελής Τζωρτζάκης

Υφυπουργός: Ντίνος Ρόβλιας



Υπουργός Οικονομικών: Ευάγγελος Βενιζέλος

Αναπληρωτής υπουργός: Φίλιππος Σαχινίδης

Αναπληρωτής υπουργός: Παντελής Οικονόμου



Υπουργός Εξωτερικών: Σταύρος Λαμπρινίδης

Αναπληρώτρια Υπουργός: Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου

Υφυπουργός: Δημήτρης Δόλλης



Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Πάνος Μπεγλίτης

Υφυπουργός: Κώστας Σπηλιόπουλος



Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης

Αναπληρωτής Υπουργός: Χάρης Παμπούκης

Αναπληρωτής υπουργός: Σωκράτης Ξυνίδης

Υφυπουργός: Θάνος Μωραΐτης



Υπουργείο Περιβάλλοντος: Γιωργός Παπαπακωνσταντίνου

Αναπληρωτής Υπουργός: Νίκος Σηφουνάκης

Υφυπουργός: Γιάννης Μανιάτης



Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Αννα Διαμαντοπούλου

Αναπληρωτής Υπουργός: Φώφη Γεννηματά

Υφυπουργός: Εύη Χριστοφιλοπούλου



Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Γιάννης Ραγκούσης

Υφυπουργός: Γιάννης Μαγκριώτης



Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Γιώργος Κουτρουμάνης

Υφυπουργός: Γιάννης Κουτσούκος



Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Ανδρέας Λοβέρδος

Υφυπουργός: Μιχάλης Τιμοσίδης

Υφυπουργός: Χρήστος Αΐδόνης

Υφυπουργός: Μάρκος Μπόλαρης



Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Κώστας Σκανδαλίδης

Υφυπουργός: Γιάννης Δριβελέγκας



Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Μιλτιάδης Παπαϊωάννου

Υφυπουργός: Γιώργος Πεταλωτής



Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Χρήστος Παπουτσής

Υφυπουργός: Μιχάλης Όθωνας



Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού: Παύλος Γερουλάνος

Υφυπουργός: Γιώργος Νικητιάδης



Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Ηλιας Μόσιαλος



Κυβερνητική Επιτροπή: Ευάγγελος Βενιζέλος, Δημήτρης Ρέππας, Χάρης Καστανίδης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Αννα Διαμαντοπούλου, Γιάννης Ραγκούσης, Ανδρέας Λοβέρδος, Κώστας Σκανδαλίδης και Χρήστος Παπουτσής.



Thursday, June 16, 2011

"ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ": ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ


ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ
Περιοδική έκδοση για την κοινωνική δημοκρατία


ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ  ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ
  • ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ                        
  • ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΠΕΧΘΟΥΣ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ
  • ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ- ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
  • ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ 
  • ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΩΡΑ ! – ΡΙΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ

«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»
Άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος  

Με την από 6-5-2010 αντισυνταγματική ψήφιση του Μνημονίου (ν. 3845/2010), την από 8-5-2010 υπογραφή (αλλά ακόμα μη κύρωση από τη Βουλή) της αντισυνταγματικής  σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης και με τον αντισυνταγματικό ν. 3847/2010 άρθρο μόνο παρ. 9, σύμφωνα με το οποίο παρέχεται εξουσιοδότηση στον υπουργό οικονομικών εκπροσωπώντας το Ελληνικό Δημόσιο να υπογράφει κάθε μνημόνιο, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού με την Τρόικα, τα οποία εκτελούνται άμεσα χωρίς κύρωση από την Βουλή, θεσπίστηκε στη χώρα μας ένα νέου τύπου καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Πρόκειται για την θεσμοποίηση της εξάρτησης της χώρας από το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, την επιβολή ενός νεοαποιακιακού καθεστώτος, μετατρέποντας την πολιτειακή συγκρότηση της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Ελληνικής Δημοκρατίας, πολιτικά σε προτεκτοράτο, οικονομικά σε καθεστώς ελεγχόμενης πτώχευσης, κοινωνικά σε εργαστήρι μαζικής εξαθλίωσης. Δηλωτικά επ’ αυτών είναι το άρθρο 2 παρ. 3, το άρθρο 13 και το άρθρο 14 παρ. 1 και 5 της διεθνούς δανειακής σύμβασης....
            Η χώρα μας φαίνεται να έχει το προνόμιο του πειραματόζωου για τον κάθε φορά διεθνή πάτρωνα. Στην μεταπολεμική περίοδο δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στην πατρίδα μας το μοντέλο της ανοιχτής  δικτατορίας σε χώρα του δυτικοευρωπαϊκού μπλοκ (1967-1974). Τώρα η τοποθέτηση «γύψου» γίνεται με επικαιροποιημένους όρους, όπως ταιριάζει σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. και της Ο.Ν.Ε., του υπό έγκριση Συμφώνου του Ευρώ.  Δικτατορία της ελεύθερης αγοράς (ψευδώνυμο των μεγάλων διεθνών τραπεζών), με τις κοινοβουλευτικές λειτουργίες να μην καταλύονται- ακόμα- τυπικά. Μας το είχε πει άλλωστε και ο ίδιος ο Μπαρόζο πριν από ένα χρόνο, αναφερόμενος σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία : «Αν δεν εφαρμόσουν τα περιοριστικά μέτρα αυτές οι χώρες, θα μπορούσαν να εξαφανιστούν υπό τη μορφή που τις γνωρίζουμε ως δημοκρατίες. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Αυτή είναι η μοναδική». Επειδή  σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη θεωρία και πράξη  των κομισάριων της Ε.Ε., της Τρόικας, της Κυβέρνησης και των διανοουμένων υπηρεσίας που «διδάσκουν» ότι το Κοινοβούλιο, τα κόμματα, η αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τα πάλαι ποτέ βάθρα της Δημοκρατίας κατά το Συμβόλαιο με το Λαό του 1981, είναι θεσμοί ευεπίφοροι στον αριστερό εθνολαϊκισμό, που είναι ο μεγάλος εχθρός με ρίζες στη Μεταπολίτευση, και ότι θα πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται από επιτροπές προσεταιρισμένων, τεχνοκρατών και  πολιτικών εκπροσώπων, εκτός ή εντός της χώρας, στεγανοποιημένων από τις λαϊκές αντιδράσεις. Για να μην υποκύψουν στον πειρασμό του πολιτικού κόστους εννοείται...
            Η κρίση υπερσυσσώρευσης του χρηματιστικού κεφαλαίου από τον Αύγουστο του 2007 και η νέα φάση όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με κυρίαρχη έκφανση το νομισματικό πόλεμο, οδήγησε με τη μορφή της εκδήλωσης της κρίσης  χρέους  στην επιβολή του νεοαποικιακού μνημονιακού καθεστώτος. Αρχικά στη χώρα μας και σταδιακά στις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης.  Σήμερα επιβεβαιώνεται η θέση που και εμείς είχαμε εξ’ αρχής υποστηρίξει, ότι η πολιτική του Μνημονίου δεν αποσκοπούσε στη σωτηρία  της χώρας, αλλά των διεθνών πιστωτών της. Η παράταση του Μνημονίου στοχεύει στο να κερδίσουν περαιτέρω χρόνο οι διεθνείς πιστωτές της χώρας προκειμένου να ‘ξεφορτωθούν’ ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ πρόγραμμα αποτελεί  κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον της χώρας και του λαού  :1. Με το ξεπούλημα σε υφεσιακή αποτίμηση του εθνικού πλούτου, της δημόσιας γης και αγαθών της χώρας στους πολυεθνικούς ομίλους και τους εγχώριους μεταπράτες,  τις ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών υπηρεσιών, 2. Με την προϊούσα κινεζοποίηση της αγοράς εργασίας ήδη με τη ψήφιση των ν. 3846/2010 (μεταξύ άλλων η νέας μορφής εκ περιτροπής απασχόληση), ν. 3863/2010 (μεταξύ άλλων κατάργηση ή μείωση άνω του 50% της αποζημίωσης απόλυσης, δηλαδή τροποποίηση επί τα χείρω του ιστορικού ν. 2112/20 του Ελ. Βενιζέλου, αμοιβή κάτω της ελάχιστης Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. για τους νέους από 16-25 ετών, αύξηση ορίων ομαδικών απολύσεων κλπ), ν. 3899/2010 (κατάργηση των ελάχιστων ορίων της κλαδικής σ.σ.ε. με τη θέσπιση ειδικής επιχειρησιακής σ.σ.ε., νεοφιλελεύθερα κριτήρια για τη σύναψη διαιτητικών αποφάσεων, διαδικασία εξατομίκευσης των όρων εργασίας κλπ) και έπεται συνέχεια... 3. Με τη διάλυση του δημόσιου καθολικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με τους ν. 3863/2010 & 3865/2010. Με το κούρεμα των μισθών στο δημόσιο τομέα  (ν. 3833/2010 και τις διαρκείς επικαιροποιήσεις του). Με το πάγωμα των προσλήψεων (ν. 3812/2010 και τις διαρκείς επικαιροποιήσεις του). Με την εξαγγελλόμενη απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων υπό το μανδύα πάντοτε της «αξιολόγησης» ... 4. Με το  άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ( μηχανικοί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, φορτηγατζήδες και άλλες δεκάδες επαγγελμάτων, ν. 3919/2011 κλπ.), καθώς, όπως μας πληροφορούν οι οικονομολόγοι του συστήματος, αυτοί φταίνε που δεν αναπτύσσεται η ελληνική οικονομία, «η τελευταία σοβιετικού τύπου» και άλλα τέτοια κωμικά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το σύνθημα-πρόσχημα της γενικής επίθεσης ενάντια στη μεσαία τάξη της χώρας, προς όφελος όχι βέβαια των πολιτών, αλλά των μεγάλων εταιρειών. Στο μεταξύ η ύφεση βρίσκεται στο 7,5%, η ανεργία καλπάζει στο 16,2% (η επίσημη) και το δημόσιο χρέος στο 160% του ΑΕΠ με ραγδαίως αυξητικές τάσεις
Η ερμηνεία του Μνημονιακού μπλοκ για το πώς φτάσαμε εδώ συνοψίζεται στο ότι φταίει η Μεταπολίτευση και ο ηγεμονικός - για μια 10ετία – «αριστερός εθνολαϊκισμός», ο Ανδρέας Παπανδρέου φυσικά ως αυθεντικός εκφραστής αυτού του ρεύματος, ότι είμαστε όλοι τεμπέληδες, άχρηστοι,  διεφθαρμένοι και ότι «μαζί τα φάγαμε», όπως διατυμπανίζει με κάθε ευκαιρία εντός και εκτός Ελλάδος η πολιτική ηγεσία της χώρας... Φυσικά ούτε λόγος για το ρόλο του ευρώ, της ΟΝΕ, της απελευθέρωσης του κεφαλαίου, του ιδιωτικοποιημένου εγχώριου τραπεζικού συστήματος, τους κρατικοδίαιτους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, τη χρυσοκάνθαρη επιχείρηση των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, τη διαρκή και διαχρονική υστέρηση εσόδων, την παραγωγική αποδιάρθρωση, τις σκανδαλώδεις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει και τις ακόμα πιο σκανδαλώδεις που ετοιμάζονται  κλπ.
Το πρόβλημα όμως της χώρας, δεν είναι πρώτιστα οικονομικό ή πολύ περισσότερο τεχνικό, όπως επιχειρούν να μας πείσουν Κυβέρνηση και οι γνωστοί προπαγανδιστές της στα ΜΜΕ... Το πρόβλημα είναι πρώτιστα πολιτικό. Και αυτό εκφράζεται στις λαϊκές κινητοποιήσεις στους δρόμους και τις πλατείες τις τελευταίες εβδομάδες. Στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται, από τη μία θα είναι το μπλοκ του Μνημονίου : ο παλιός πολιτικός κόσμος, που πράγματι γεννήθηκε στη μεταπολίτευση μεταμορφούμενος όμως σε (νεο)φιλελεύθερο, εκσυγχρονιστή ή σοσιαλφιλελεύθερο από την περίοδο 1989-1990 και μετά,  το  σημερινό ψευδώνυμο ΠΑΣΟΚ, δηλαδή όσοι από τα στελέχη του στηρίζουν ενεργητικά ή ανέχονται παθητικά την ακολουθούμενη πολιτική, οι πρόθυμοι σύμμαχοι ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία (Μητσοτάκη). Σε ρόλο κυβερνητικής εναλλαγής η  Ν.Δ. που «αντιτίθεται» στο Μνημόνιο, αλλά υπερψηφίζει τους μνημονιακούς νόμους. Είναι η πολιτική τάξη της Τρόικας και του ΔΝΤ. Το κόμμα του Μνημονίου. Στο ρόλο της εποικοδομητικής ‘υπεύθυνης’ στάσης η Δημοκρατική Αριστερά (Κουβέλης και μέρος της πάλαι ποτέ ανανεωτικής αριστεράς).
Ο ελληνικός λαός όμως, μέρα με τη μέρα, απελευθερώνεται από την ιδεολογική τρομοκρατία και τον φόβο που συστηματικά, και για πάνω από ένα χρόνο, του καλλιέργησαν. Αποδεσμεύεται πολιτικά από τις μέχρι πριν ένα χρόνο κομματικές εντάξεις του. Μάχεται για τη δημοκρατία, όπως επιτάσσει η ακροτελεύτια συνταγματική διάταξη και οι ιστορικές παραδόσεις του. Διεκδικεί ριζική πολιτική ανανέωση. Μια νέα Ελληνική Δημοκρατία που θα είναι ανεξάρτητη και κοινωνική. Απαιτεί την ενότητα στη βάση ενός μίνιμουμ πολιτικού προγράμματος, χωρίς άκαιρους διχασμούς. Ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα προχωρήσει στον έλεγχο του χρέους, στην επαναδιαπραγμάτευσή του, στη διαγραφή του απεχθούς μέρους του και, κυρίως, στη ζωτικής σημασίας παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Θα αγωνιστεί μαζί με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς για την ανατροπή της λειτουργίας της Ο.Ν.Ε. σε βάρος των χωρών της περιφέρειας, και τη θεμελίωση μιας άλλης δημοκρατικής και κοινωνικής Ευρώπης που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στη δικτατορία των αγορών και των πολιτικών τους εκπροσώπων...   


Sunday, June 12, 2011

Στην “Εποχή” της Κυριακής Κεντρικός τίτλος: “Η λύση να δοθεί έξω από τη Βουλή”


Η εποxη
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Γραφεiα: Ακαδημiας 62,  10679 Αθhνα
τηλ. 210-36 19 513 - 14,  Fax : 210- 36 19 610


Στην “Εποχή” της Κυριακής

Κεντρικός τίτλος: “Η λύση να δοθεί έξω από τη Βουλή”

Καθημερινή αντίσταση σε πλατείες και δρόμους”

15 Ιουνίου Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία


Αποκλειστική δήλωση στην “Εποχή” του Ετιέν Μπαλιμπάρ:
Η νεολαία μας δίνει ελπίδα”


ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Α.Π.Θάνος:” Δρόμοι και πλατείες καταψηφίζουν το Μεσοπρόθεσμο

«Το ΚΚΕ για τις πλατείες: απόφαση σε τεντωμένο σχοινί”, του Π. Κλαυδιανού

«Ποιοι κρύβονται πίσω από τις πλατείες;» του Χ. Γεωργούλα

Μιχ. Σπουρδαλάκης: «Τα κόμματα εξουσίας μπορεί να στηρίξουν και αντιδημοκρατική εκτροπή». Μιλά στον Π. Λάμπρου ο γνωστός πανεπιστημιακός

Ιφιγένεια Καμτσίδου: «Η πρόθεση της κυβέρνησης για δημοψήφισμα αντίθετη με τη λαϊκή πρωτοβουλία». Η καθηγήτρια του Συνταγματικού Δικαίου μιλά στον Στ. Κουτρουβίδη.

Πέτρος Ρυνάλδος Ρυλμόν: «Η επιχείρηση “συναίνεσης” οδός για όξυνση της κρίσης».

«Φόβος Δημοκρατίας» του Χ. Γεωργούλα

«Χιονοστιβάδα κινητοποιήσεων μετά τους αγανακτισμένους», του Μπ. Κοβάνη

Πλατείες

• Η Εστέρ Βίβας Η ισπανίδα διανοούμενη και ακτιβίστρια της αντικαπιταλιστικής αριστεράς μιλά στον Δ. Γκιβίση.

• «Ένα “αγανακτισμένο” γράμμα», της Μελίνας Αζούδη

• «Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά», του Θ. Τσαλαπάτη

• «Πρέπει να είσαι και εξοργισμένος», της Ροζαλίας Καρσιάνου.


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΕΡΓΑΣΙΑ

«Τελική επίθεση διάλυσης των εργασιακών σχέσεων». Συζήτηση του καθηγητή Γιάννη Κουζή με τον Μ. Μπαλαούρα

Σπίρτο στην εργασιακή μπαρουταποθήκη το Μεσοπρόθεσμο”, του Ν. Ανδριόπουλου.

Συνδικαλιστικό κίνημα: Ή αλλάζει ρότα ή παροπλίζεται”, του συνδικαλιστή Π. Ιωακειμίδη

ΔΙΕΘΝΗ

Πορτογαλία: «Η τρόικα κέρδισε την Αριστερά στις εκλογές». Μιλά στον Αργ. Παναγόπουλο το στέλεχος του Μπλόκο και τ. βουλευτής Χόρχε Κόστα.

Βενεζουέλα: «Συλλαμβάνει και εκδίδει στην Κολομβία κοινωνικούς αγωνιστές, της Γ. Ντούσια

Περού: «Αλλαγή σελίδας», της Γ. Ντούσια

Ιταλία: Μιλά ο πρόεδρος της Λέγκα Αμπιέντε στον Αργ. Παναγόπουλο για τα δύο κρίσιμα δημοψηφίσματα.

Σλοβενία: Όχι στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, του Μπ. Κοβάνη

Συρία: «Να διωχθεί ο Άσαντ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» της Ιωάννας Διαλεισμά.

Υεμένη: «Η διεθνής ελίτ γυρίζει την πλάτη στους εξεγερμένους».

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Φυλακισμένων για την πανελλαδική συνάντησή της στη Λάρισα.


“ Η ελληνοαμερικανική άσκηση καταστολής πλήθους”







ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ορχήστρα των Χρωμάτων «Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Γράφουν Λεων. Μαριδάκης και Έφη Αγραφιώτη

«Κάρολος Κουν και Θέατρο Τέχνης», της Μ. Θεοδοσοπούλου

«Ο Άρης Κωνσταντινίδης και η ανώνυμη αρχιτεκτονική», της Αλίκης Σπυροπούλου



ΙΔΕΕΣ

«Πολιτικές της Ελευθερίας». Παρουσίαση του βιβλίου του Αλ. Κιουπκιόλη από τον Κ. Αθανασίου

ΕΝΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

140 χρόνια από την Κομμούνα
Γράφουν: Άλκης Ρήγος, Γιαν. Γκλαρνέτάτζης, Νικόλας Σεβαστάκης



ΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ:

«Ξούθου και Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα
«Αφρόδιχτα της Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου του Aλιέα
«Στα δίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση
«Ό,τι συμβεί στα πέριξ» της Γωγώς Παυλοπούλου
Η σελίδα της Θεσσαλονίκης
Μουσικές Προτάσεις. Επιμέλεια Λιάνας Μαλανδρενιώτη
Κινηματογράφος: Κριτική-Παρουσίαση από τον Στράτο Κερσανίδη
EX LIBRIS: Βιβλιοκριτική από τη Μ. Θεοδοσοπούλου

Tuesday, June 07, 2011

«Οι σχέσεις κράτους - αγοράς στην Ελλάδα και η οικονομική κρίση» Εκδήλωση της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης


Η Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης σας προσκαλεί στις


«ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ  Ι»

Όπου οι ομότιμοι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών

Πάνος Καζάκος και Κωνσταντίνος Τσουκαλάς

Θα συζητήσουν το θέμα:

«Οι σχέσεις κράτους - αγοράς στην Ελλάδα και η οικονομική κρίση»


Πέμπτη 9 Ιουνίου
στo «Αμφιθέατρο Ι. Δρακόπουλου» (Πανεπιστημίου 30, κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου Αθηνών), Ώρα έναρξης:  19.30 (ακριβώς)




ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ - 24η ΘΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2011


ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
24η ΘΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2011

ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 11.00 μ.μ
ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»
                        (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη,
τηλ. 210 9919818, 210 9941199, 210 9914732,
ιστοσελίδα:WWW. klh.gr, e-mail:cineclubilioupolis@gmail.com)


ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 2010
l ΤΕΤΑΡΤΗ 15/6/2011          45 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ
του Στράτου Τζίτζη (ΕΛΛΑΔΑ, 2010, έγχρωμη, 85΄)
Στη σημερινή εποχή της οικονομικής ανασφάλειας, με τους νέους να μην τολμούν να φύγουν από το πατρικό τους, μια νεαρή πωλήτρια, η Χριστίνα, αποφασίζει να φύγει από το δικό της και να πιάσει σπίτι μόνη, υπερβαίνοντας τις οικονομικές της δυνατότητες. Η υπέρβασή της αυτή θα την απομακρύνει από τον κόσμο που μέχρι τότε ήξερε και θα τη φέρει σε επαφή με έναν άλλον, πιο ευαισθητοποιημένο, όπως αυτόν που εκπροσωπεί ο προηγούμενος ενοικιαστής του σπιτιού, ο Φώτης, τον οποίο γνωρίζει από τα προσωπικά του αντικείμενα που άφησε εκεί.
Μετά το τέλος της πρώτης προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη της ταινίας Στράτο Τζίτζη και τους ηθοποιούς Έφη Λογγίνου και Γιώργο Γιαννόπουλο.

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΠΑΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΝΤΙ ΠΑΪΘΟΝΣ
l ΤΡΙΤΗ 21/6/2011                ΤΟ ΑΔΕΛΦΑΤΟ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ                (MONTY PYTHON AND THE HOLY GRAIL)
των  Τέρι Τζόουνς και Τέρι Γκίλιαμ (ΒΡΕΤΑΝΙΑ, 1975, έγχρωμη, 91΄)  
Οι Μόντι Πάϊθονς με το σημαντικό έργο τους έχουν ήδη κατακτήσει μία από τις πρώτες θέσεις στο χώρο της κινηματογραφικής κωμωδίας. Σε αυτή την πρώτη κινηματογραφική τους ταινία παρωδούν το θρύλο της αναζήτησης του Άγιου Δισκοπότηρου από το Βασιλιά Αρθούρο και τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης.  Η κοινωνική αδικία, οι ιστορικοί μύθοι, το πολιτικό κατεστημένο, η θρησκεία είναι μερικοί από τους στόχους του καυστικού, γκροτέσκου και σουρεαλιστικού χιούμορ τους.       



              
l ΤΡΙΤΗ 28/6/2011                ΕΝΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΑ ΤΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ (MONTY PYTHONS LIFE OF BRIAN)  
του Τέρι Τζόουνς (ΒΡΕΤΑΝΙΑ, 1979, έγχρωμη, 94΄)
Το ανατρεπτικό, βλάσφημο, καυστικό, παράλογο, μαύρο χιούμορ που χαρακτηρίζει την ευρηματική σάτιρα των Μόντι Πάιθονς, της εξαμελούς ομάδας των κωμικών από τη Βρετανία, έχει σφραγίσει ανεξίτηλα το χώρο της κινηματογραφικής κωμωδίας. Στη Ζωή του Μπράιαν (πρωτότυπος τίτλος της ταινίας) έχουμε να κάνουμε με την προσωπική ιστορία ενός ανθρώπου την εποχή του Χριστού, που συλλαμβάνεται και σταυρώνεται αντ’ αυτού. Μέσα από την καταγραφή των παθημάτων του Μπράιαν, ο Τέρι Τζόουνς διακωμωδεί από τις βιβλικές κινηματογραφικές παραγωγές μέχρι το μιούζικαλ.

ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
l ΤΡΙΤΗ 5/7/2011                  ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ (CASABLANCA)
του
Mάικλ Κέρτιζ (ΗΠΑ, 1942, ασπρόμαυρη, 102΄)
Μια ξεχωριστή ταινία του κλασικού αφηγηματικού κινηματογράφου, ένα αρχετυπικό αισθηματικό δράμα κατασκοπείας με στοιχεία νουάρ. Δύο κορυφαίοι πρωταγωνιστές, οι Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν, στους κεντρικούς ρόλους και πολλοί άλλοι σημαντικοί ηθοποιοί στους υπόλοιπους. Ένας φλογερός όσο και καταραμένος έρωτας με φόντο το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Αντίσταση ενάντια στο Ναζισμό.
l ΤΡΙΤΗ 12/7/2011                ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ (SINGININ THE RAIN)
των Στάνλεϊ Ντόνεν και Τζιν Κέλι  (ΗΠΑ, 1952, έγχρωμη, 103΄)
Κορυφαίο μιούζικαλ της χρυσής εποχής του είδους, μία από τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Οι Στάνλεϊ Ντόνεν και Τζιν Κέλι με τις μοναδικής απόλαυσης σκηνές του φιλμ και τα αριστοτεχνικά μουσικοχορευτικά νούμερα περιγράφουν επακριβώς και παρουσιάζουν την αθέατη πλευρά της  «βιομηχανίας του ονείρου», της χολιγουντιανής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Εκπληκτική στιλιστική ελευθερία και στιγμές καθαρού παραληρήματος. 
l ΤΡΙΤΗ  19/7/2011               ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (CHARADE)
του Στάνλεϊ Ντόνεν (ΗΠΑ, 1963, έγχρωμη, 113΄)
Εξαιρετικό κινηματογραφικό μείγμα ρομαντικής κομεντί, θρίλερ αγωνίας και κοσμοπολίτικης περιπέτειας. Διαχρονική, άκρως διασκεδαστική ταινία, με απολαυστικές ερμηνείες των Όντρεϊ Χέμπορν και Κάρι Γκραντ και εξαιρετικά ντεκόρ, κοστούμια και μουσική. Η Χέμπορν είναι μια  Αμερικανίδα που πηγαίνει στο Παρίσι για να συναντήσει το σύζυγό της, αλλά μαθαίνει ότι αυτός δολοφονήθηκε, ενώ χάθηκαν και τα 250.000 δολάρια τα οποία είχε κλέψει.
l ΤΡΙΤΗ 26/7/2011                ΜΠΟΝΙ ΚΑΙ ΚΛΑΪΝΤ  (BONNIE AND CLYDE)
του Άρθουρ Πεν (ΗΠΑ, 1967, έγχρωμη, 111΄)

Μία από τις καλύτερες γκανγκστερικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου έντονα επηρεασμένη από το στιλ και τη νεανική ζωντάνια του γαλλικού Νέου Κύματος. Με ορισμένες ιστορικές ανακρίβειες, ο Άρθουρ Πεν παρουσιάζει τη δράση και το τραγικό τέλος του Κλάϊντ Μπάροου και της Μπόνι Πάρκερ, διάσημων ληστών τραπεζών της περιόδου της μεγάλης οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του ’30, οι οποίοι εκείνη την εποχή υμνήθηκαν ως λαϊκοί ήρωες. Ο Γουόρεν Μπίτι και η Φέι Νταναγουέι ενσαρκώνουν εξαιρετικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι.
l ΤΡΙΤΗ 2/8/2011                  ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (ULTIMO TANGO A PARIGI)
του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (ΙΤΑΛΙΑ/ΓΑΛΛΙΑ, 1972, έγχρωμη, 129΄)
Η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι αποτέλεσε την αρχή μιας τάσης στον ερωτικό κινηματογράφο που διαρκεί ως τις μέρες μας. Σε ένα μελαγχολικό φθινοπωρινό Παρίσι, ένας Αμερικανός σαρανταπεντάρης (Μάρλον Μπράντο) προσπαθεί να ξεπεράσει το θάνατο της γυναίκας του δημιουργώντας μια σχέση καθαρά σαρκική με μια άγνωστη νεαρή (Μαρία Σνάιντερ) σε ένα άδειο διαμέρισμα. Ο Μπράντο αποδίδει με μοναδικό τρόπο τα συναισθήματα του βρισκόμενου σε απόγνωση μεσήλικα πρωταγωνιστή.
ΧΡΥΣΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2010

l ΤΡΙΤΗ 9/8/2011                  Ο ΘΕΙΟΣ ΜΠΟΥΝΜΙ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ ΤΟΥ   (ΛΟΥΓΚ ΜΠΟΥΝΜΙ ΡΑΛΕΟΥΚ ΤΣΑΤ)
του Απίτσατπονγκ Βιρασετάκουν (ΤΑΪΛΑΝΔΗ, 2010, έγχρωμη, 114΄)
Αριστουργηματική ταινία μαγικού ρεαλισμού και ποίησης, βραβευμένη με το Χρυσό Φοίνικα του περυσινού Φεστιβάλ Καννών. Ο θείος Μπούνμι, που υποφέρει από οξεία νεφρική ανεπάρκεια, επιλέγει να περάσει τις τελευταίες μέρες του στην εξοχή παρέα με αγαπημένους του ανθρώπους. Μυστικιστική ατμόσφαιρα και οι μόνιμες θεματικές του σκηνοθέτη, όπως η μεταμόρφωση, η μνήμη, η σχέση ανθρώπου και φύσης, τα όρια ονείρου και πραγματικότητας.
Ο ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΜΙΧ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ
l ΤΡΙΤΗ 16/8/2011                ΑΥΓΟ (YUMURTA)
του Σεμίχ Καπλάνογλου (ΤΟΥΡΚΙΑ/ΕΛΛΑΔΑ, 2007, έγχρωμη, 97΄)
Η πρώτη ταινία της «Τριλογίας του Γιουσούφ» του Τούρκου σκηνοθέτη Σεμίχ Καπλάνογλου (η τριλογία συνεχίστηκε με την ταινία Γάλα, 2008 και ολοκληρώθηκε με την ταινία  Μέλι, 2010). Ένας τριανταπεντάχρονος ποιητής, ο Γιουσούφ, που ζει στην Κωνσταντινούπολη, επιστρέφει στο χωριό του, κοντά στη Σμύρνη, για την κηδεία της μητέρας του. Έχει χρόνια να επισκεφθεί το πατρικό του και δεν γνωρίζει ότι μια μακρινή συγγενής του , η νεαρή Αϊλά, ζούσε  μαζί με τη μητέρα του. Το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου και το εσωτερικό ταξίδι προς το αυθεντικό κυριαρχούν στην ταινία.
l ΤΡΙΤΗ 23/8/2011                MELI (BAL)
του Σεμίχ Καπλάνογλου (ΤΟΥΡΚΙΑ, 2010, έγχρωμη, 103΄)
Η τρίτη ταινία (Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2010) της «Τριλογίας του Γιουσούφ» του Τούρκου σκηνοθέτη Σεμίχ Καπλάνογλου. Ο οκτάχρονος, με δυσκολία στην ανάγνωση, Γιουσούφ ζει με τους γονείς του σε μια απομονωμένη περιοχή της Τουρκίας. Καθημερινά συνοδεύει το μελισσοκόμο πατέρα του στη δουλειά παρατηρώντας τον που φτιάχνει κυψέλες. Λιτή δραματουργία, μεγάλης διάρκειας πλάνα, εσωτερικός ρυθμός, σε μια ελεγειακή, εικαστική, ποιητική κινηματογραφική δημιουργία πάνω στις βασικές αξίες της ζωής που χάνονται και στη φύση που καταστρέφεται. 

ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

l ΤΡΙΤΗ 30/8/2011                ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ (TAMO I OVDE)
του Ντάρκο Λουνγκούλοφ (ΣΕΡΒΙΑ/ΓΕΡΜΑΝΙΑ/ΗΠΑ, 2008, έγχρωμη, 85΄)
Ημιαυτοβιογραφική η πρώτη ταινία του Σέρβου Ντάρκο Λουνγκούλοφ. Ο τίτλος της αναφέρεται στη Νέα Υόρκη και το Βελιγράδι. Δύο αλληλένδετες ιστορίες για την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Ο Ρόμπερτ, ένας μεσήλικας Νεοϋορκέζος μουσικός, που μένει άστεγος και πάσχει από κατάθλιψη, δέχεται να ταξιδέψει ως τη Σερβία, με σκοπό να παντρευτεί επί πληρωμή μια ντόπια, εξασφαλίζοντάς της ελεύθερη είσοδο στη χώρα του. Την ίδια στιγμή, ο Μπράνκο, ένας νεαρός Σέρβος μετανάστης, προσπαθεί να φέρει το κορίτσι του από τη Σερβία στις ΗΠΑ. 
l ΤΡΙΤΗ 6/9/2011                  Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ (ΣΒΕΤΑΤ Ε ΓΚΟΛΙΑΜ Ι ΣΠΑΖΕΝΙΕ ΝΤΕΜΠΝΕ ΟΤΒΣΙΑΚΑΝΤΕ)
του Στέφαν Κομαντάρεφ (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ/ΓΕΡΜΑΝΙΑ/ΟΥΓΓΑΡΙΑ/ΣΛΟΒΕΝΙΑ, 2008,  έγχρωμη, 105΄)
Η βαθιά ανθρώπινη ταινία του Στέφαν Κομαντάρεφ αποτελεί διασκευή του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος του Ιλίγια Τρογιάνου, που έγινε μπεστ σέλερ στη Βουλγαρία, και συμπεριλήφθηκε στις εννέα καλύτερες ταινίες για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2010. Έπειτα από ένα αυτοκινητικό ατύχημα ο Άλεξ δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε το όνομά του. Για να μπορέσει να του επαναφέρει τη μνήμη, ο παππούς του ταξιδεύει στη Γερμανία, όπου ζει ο εγγονός του, προκειμένου να οργανώσει ένα ταξίδι στο παρελθόν για τον Άλεξ, ένα ταξίδι μνημών πίσω στη χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε (Βουλγαρία). Εξαιρετική η ερμηνεία του Μίκι Μανόλοβιτς, ηθοποιού γνωστού από ταινίες του Εμίρ Κουστουρίτσα.     
l ΤΡΙΤΗ 13/9/2011                ΚΑΘΕ ΨΕΜΑ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ(KAWASAKIHO RUZE)
του Γιαν Χρέμπεκ (ΤΣΕΧΙΑ, 2009, έγχρωμη, 100’)
Η τελευταία ταινία του  Τσέχου σκηνοθέτη Γιαν Χρέμπεκ, που πριν από εννέα χρόνια είχε γυρίσει το εξαιρετικό φιλμ Παιχνίδια διχασμού και εγκυμοσύνης (υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας). Ο διακεκριμένος ψυχίατρος Πάβελ Γιόσεκ πρόκειται να τιμηθεί από την κυβέρνηση της Τσεχίας με το βραβείο «Μνήμη ενός έθνους» για το επιστημονικό έργο του και την προσφορά του στην πατρίδα. Όμως, όπως αποκαλύπτεται στη συνέχεια, το πραγματικό παρελθόν του ψυχιάτρου είναι διαφορετικό.
l ΤΡΙΤΗ 20/9/2011                ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ (INCENDIES)
του  Ντενί Βιλνέβ (ΚΑΝΑΔΑΣ/ΓΑΛΛΙΑ, 2010, έγχρωμη, 130΄)
Το πολύχρονο δράμα του παλαιστινιακού λαού αποκαλύπτεται ανάγλυφα σε αυτήν την ταινία του Καναδού σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ. Ιστορικό δράμα και οικογενειακή τραγωδία διασταυρώνονται με δυναμισμό στο φιλμ, που αποτελεί διασκευή του ομότιτλου θεατρικού έργου του Γουαντζί Μουαουάντ. Ακολουθώντας την τελευταία επιθυμία της μητέρας τους, δύο αδέλφια επιχειρούν ένα επίπονο οδοιπορικό στη Μέση Ανατολή για να ερευνήσουν το οικογενειακό τους παρελθόν.




 

Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ συμπλήρωσε φέτος 23 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Η δραστηριότητά της όλο αυτό το διάστημα υπήρξε πλούσια και πολύπλευρη:
·         Προβολές ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους από τον ελληνικό και παγκόσμιο κινηματογράφο.
·         Ειδικές προβολές – εκδηλώσεις
·         Σεμινάρια, μαθήματα, συζητήσεις, εκθέσεις.
·         Εκδόσεις, δημοσιεύσεις (Περιοδικό ΠΡΟΣΕΧΩΣ, ειδικά φυλλάδια, προγράμματα, κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες).

Οι προβολές της Λέσχης με το τέλος της θερινής περιόδου 2011 θα φτάσουν τις 1.411 (716 ταινίες μεγάλου μήκους και 695 μικρού). Οι ταινίες προέρχονται από 49 χώρες και καλύπτουν το διάστημα από το 1894 έως σήμερα.



ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

23 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...