Σεκάνς - ΔΙΨΑ του ΤΣΑΝ-ΓΟΥΚ ΠΑΡΚ, ΚΛΗ, 18/8/2010, 8:30 - 10:30 μμ

Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
18 Αυγούστου 2010
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
ΔΙΨΑ (THIRST)
του Τσαν-Γουκ Παρκ (Ν. Κορέα, 2009, έγχρωμη, 133΄)
Τετάρτη, 18 Αυγούστου 2010 στις 8:30 και 10:30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)

Ο Τσαν Γουκ Παρκ γεννήθηκε στη Νότια Κορέα στις 23 Αυγούστου 1963. Είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Στο παρελθόν διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου. Σήμερα είναι ένας από τους πιο πολυβραβευμένους και δημοφιλείς σκηνοθέτες της πατρίδας του. Οι ταινίες του χαρακτηρίζονται από το έξοχο «καδράρισμά» τους και τη σκληρότητα της θεματικής τους. Ρωτήθηκε το Μάιο του 2004 από δημοσιογράφο του περιοδικού The Hollywood Reporter από πού αντλεί τα θέματά του και απάντησε: «από τους Σοφοκλή, Σωκράτη, Σαίξπηρ, Κάφκα, Ντοστογιέφσκι, Μπαλζάκ και Βόνεγκατ» και σε μια άλλη συνέντευξή του πρόσθεσε τους ανθρώπους που τον επηρέασαν κινηματογραφικά: Αλφ. Χίτσκοκ, Ρόμπ. Άλντριχ, Ινγκ. Μπέργκμαν, Σαμ Φούλερ, Ρομάν Πολάνσκι και το συμπατριώτη του σκηνοθέτη Κιμ Κι Ντουκ.



Ο Παρκ μεγάλωσε στην πρωτεύουσα της χώρας Σεούλ. Στο Πανεπιστήμιο Sogang σπούδασε φιλοσοφία˙ εκεί ίδρυσε την Κινηματογραφική Λέσχη των φοιτητών 'Sogang Film Community' και δημοσίευσε σειρά άρθρων για τον κινηματογράφο. Μετά ήθελε να γίνει τεχνοκριτικός αλλά μόλις είδε τον Δεσμώτη του Ιλίγγου του Α. Χίτσκοκ έπαθε σοκ κι αποφάσισε να γίνει σκηνοθέτης. Ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθέτης στις ταινίες Kamdong του Yu Yeong-Jin, και Watercolor painting in a Rainy Day, του Kwak Jae-yong. Το 1992 έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης με την ταινία The Moon Is... the Sun's Dream. Το 1997 γύρισε την ταινία Trio, αλλά όπως και με την πρώτη του, γνώρισε ψυχρή υποδοχή κι έτσι παρέμενε πιο γνωστός ως κριτικός κινηματογράφου.



Το 2000 γύρισε το Joint Security Area μια ταινία που του απέφερε πολλά κέρδη ώστε να είναι πιο ανεξάρτητος και να κάνει την Τριλογία της Εκδίκησης (Sympathy for Mr. Vengeance, Old Boy, και Sympathy for Lady Vengeance) που τον έκαναν διεθνώς γνωστό και αποδεκτό (και οικονομικά ολοένα και πιο ανεξάρτητο). Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μαχητικό μέλος του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος που αντιμάχεται την αυταρχική νεοφιλελεύθερη πολιτική και, μάλιστα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τηλεοπτική προεκλογική εκστρατεία στις προεδρικές εκλογές του 2002.

Η αποψινή ταινία Δίψα (στα κορεάτικα Bakjwi, δηλαδή «νυχτερίδα») είναι ταυτόχρονα δράμα και ταινία τρόμου. Είναι εξ ολοκλήρου δημιούργημά του μιας και είναι ο ίδιος παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.



Στηρίζεται κατά βάση στο μυθιστόρημα Τερέζα Ρακέν του Εμίλ Ζολά. Αφορά την ιστορία ενός παπά – ο οποίος είναι ερωτευμένος με τη σύζυγο ενός κολλητού του φίλου – που γίνεται βαμπίρ κατά τη διεξαγωγή ενός αποτυχημένου ιατρικού πειράματος. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης είπε ότι αρχικά σκόπευε να κυκλοφορήσει διεθνώς η ταινία με τον τίτλο Bat επειδή είναι ταινία τρόμου αλλά προτίμησε τον τίτλο Δίψα λόγω του ότι είναι και ερωτική ιστορία. Ακόμη περισσότερο είναι μια ταινία για το πάθος και το ερωτικό τρίγωνο, για μια παράνομη αγάπη. Είναι η πρώτη mainstream κορεάτικη ταινία που δείχνει πλήρως «ανδρικό γυμνό». Η ταινία απέσπασε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Καννών 2009.



O Sang-hyun είναι ένας καθολικός ιερέας ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του τον διαθέτει σε εθελοντική εργασία στο νοσοκομείο παρέχοντας ψυχολογική στήριξη στους ασθενείς. Είναι ξακουστός για την σταθερότητα της πίστης του και την αφοσίωση που δείχνει σε όλους όσους τον περιβάλλουν. Όμως, μέσα του υποφέρει μυστικά από υπερβολικές αμφιβολίες και θλίψη γιατί ζει σε έναν κόσμο που πνίγεται μέσα στους πόνους και τα βάσανα και στο θάνατο. Γι’ αυτό εγγράφεται ως εθελοντής σε ένα πείραμα προκειμένου να ανακαλυφθεί αντίδοτο στο θανάσιμο ιό Emmanuel Virus, ώστε να σωθεί έστω κι ένας άνθρωπος. Παρ’ ότι ο ίδιος μολύνθηκε στο καταστροφικό πείραμα, γιατρεύεται ολότελα και γρήγορα με μια μετάγγιση αίματος.




Τα νέα γρήγορα διαδίδονται κι όλο το ποίμνιό του τον θεωρεί σωτήρα που θεραπεύει ασθενείς. Κατά χιλιάδες συρρέουν στην εκκλησία του οι πιστοί αλλά και όσοι άρχισαν ξαφνικά να πιστεύουν στα θαύματα. Μεταξύ αυτών των τελευταίων είναι κι ο παιδικός του φίλος Kang-woo κι η οικογένειά του. Τον καλούν στο σπίτι τους όπου ο ιερέας νοιώθει μια αβέβαιη έλξη για την γυναίκα του φίλου, την Tae-ju. Αυτή ατύχησε στη ζωή της καθώς παντρεύτηκε τον πρωτοξάδελφό της που δεν δείχνει κάτι τι ιδιαίτερο στη κοινή τους ζωή, χώρια που ζούνε στο σπίτι της πεθεράς της.



Όμως, ξαφνικά τα συμπτώματα της ασθένειάς τους ξανακάνουν την εμφάνισή τους και βήχει βγάζοντας αίμα ώσπου να λιποθυμήσει. Την άλλη μέρα ανοίγει τα μάτια του αλλά χρειάζεται επειγόντως καταφύγιο μακριά από τον εκτυφλωτικό ήλιο. Είναι, τώρα πια…βαμπίρ!


Αναπόφευκτα, το κινηματογραφικό στυλ του Παρκ αντιπαρατίθεται στο στυλ του Άλφρεντσον της ταινίας Άσε το Κακό να Μπει που είδαμε την προηγούμενη Τετάρτη. Αλλά τα συμπεράσματα δικά σας.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakthan.blogspot.com

http://tsakiris.snn.gr
http://ilioupoli.wordpress.com

http://www.klh.gr