"Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές" (Σκηνοθεσία: Φρεντ Τσίμερμαν, Σενάριο: Καρλ Φόρμαν, Μουσική: Ντμίτρι Τιόμκιν, Διανομή: Γκάρι Κούπερ, Γκρέις Κέλλυ, Τόμας Μίτσελ, Λόιντ Μπρίτζες, Λη Βαν Κλιφ, Κέητι Τζουρέιντο, Ότο Κρούγκερ κ.α.).

Όταν γυρίστηκε η ταινία το 1952 στις ΗΠΑ επικρατούσε η Μακαρθική αντικομμουνιστική υστερία. Ο Καρλ Φόρμαν έγραψε μια εξαίρετη αλληγορία για να καυτηριάσει τόσο την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών που είχε στήσει ο ακροδεξιός γερουσιαστής και το κυνήγι μαγισσών που είχε εξαπολύσει όσο και -κυρίως αυτή- την προδοσία που διέπραξαν παλιοί σύντροφοι και φίλοι από το Χόλιγουντ (όπως ο "δικός μας" Ηλίας Καζάν και άλλοι) καταδίδοντας όσους και όσες δεν έδωσαν γη και ύδωρ παραμένοντας πιστοί στα ιδανικά τους. Ωθούμενος από τη συνείδησή του να επιστρέψει στην πόλη, από την οποία είχε ξαφνικά φύγει, ο νιόπαντρος -και άρτι παραιτηθείς από τη θέση του σερίφη- Γουίλ Κέιν αλλάζει κατεύθυνση κι έτσι η άμαξά του, αντί για τον τόπο όπου θα πέρναγε το μήνα του μέλιτος, τον ξαναφέρνει στην πόλη όπου ο Γουίλ θα προετοιμαστεί για τη μεσημεριανή ένοπλη αναμέτρηση με το φονιά Φρανκ Μίλερ τον οποίο είχε στείλει στη φυλακή προ πενταετίας. Ο Μίλερ κατάφερε να μετατρέψει τη θανατική του ποινή σε ισόβια και κατόπιν να πάρει χάρη. Επιστρέφει μαζί με άλλους τρεις κολλητούς του με το μεσημεριανό τρένο (High Noon είναι ο αυθεντικός τίτλος της ταινίας, δηλαδή Καταμεσήμερο) με σκοπό να τον σκοτώσει. "Με κάνουν να το βάλω στα πόδια. Πότε μου όμως δεν τόχω βάλει στα πόδια όποιος κι αν ήταν απέναντί μου" λέει ο Κέιν τόσο στην σκεπτικιστική νέα γυναίκα του που ανήκει στο δόγμα των Κουακέρων όσο και, πάνω απ' όλα, στους πρώην συνεργάτες του και στους κατοίκους της πόλης οι οποίοι του λένε με μια φωνή: "φύγε όσο είναι ακόμα καιρός γιατί θα είναι καλύτερα για σένα και για εμάς". Έτσι, ο Κέιν δίνει τη μάχη απέναντι στο φονιά και τη συμμορία του χωρίς τη συμπαράσταση κανενός. Η Χάντλειβιλ, η πόλη την οποία υπερασπιζόταν, τον εγκαταλείπει. Μόνο η γυναίκα του και η Μεξικάνα ιδιοκτήτρια του μαγαζιού της πόλης που έχει υπάρξει ερωμένη τόσο του Κέιν όσο και του Μίλλερ θα σταθούν τελικά στο πλευρό του. Η δε πρώτη μετά από εσωτερική μάχη με τις πασιφιστικές της αντιλήψεις θα αλλάξει γνώμη και δεν θα πραγματοποιήσει τις απειλές της ότι θα φύγει με το ίδιο τρένο με το οποίο θα έρθει ο φονιάς.

Η ταινία αντιμετώπισε έντονες αντιδράσεις και κατά την προβολή της οι ακροδεξιοί διαδήλωναν έξω από τις αίθουσες ζητώντας την κεφαλή των συντελεστών επί πίνακι. Ένα κλασικό γουέστερν κατάφερνε να ταράξει τα νερά της βαλτωμένης Αμερικής της δεκαετίας του '50 και να συντρίψει το μύθο της υποτιθέμενης αγνής λαϊκής ψυχής των μικρών πόλεων της επαρχίας του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Θανάσης Τσακίρης

www.klh.gr

http://tsakiris.snn.gr

http://tsakthan.blogspot.com

http://tsakthan.wordpress.com