Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου
Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata
Κείμενα των: Θόδωρου Παρασκευόπουλου, Λόη Λαμπριανίδη, Δημήτρη Γιατζόγλου, Δημήτρη Χριστόπουλου, Στρατή Μπουρνάζου, Παναγιώτη Παπίδα, Σίας Αναγνωστοπούλου, Ιωάννη Σταφίδα, Χριστόφορου Κάσδαγλη, Ετιέν Μπαλιμπάρ
Ένα σωσίβιο από μολύβι. Ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος εξηγεί τι αποδεικνύει η συζήτηση για την «επιμήκυνση» του ελληνικού προγράμματος διάσωσης και γιατί αυτό το πρόγραμμα «διάσωσης» μοιάζει με «σωσίβιο από μολύβι». Για τη χωροταξική αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων. Ο Λόης Λαμπριανίδης γράφει για την αλόγιστη διασπορά ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη την Ελλάδα και καταθέτει τις προτάσεις του για μια χωροταξική αναδιοργάνωση, με βάση ακαδημαϊκά και ορθολογικά κριτήρια.Για το νέο κόμμα. Διάλογος πέρα από τα προφανή. Ο Δημήτρης Γιατζόγλου αναπτύσσει τις σκέψεις του για το νέο κόμμα της Αριστεράς και γράφει για τις προϋποθέσεις του διαλόγου, την προαπαιτούμενη συνεννόηση και τις σχετικές ιστορικές εμπειρίες.
Αντιακροδεξιά στρατηγική και αντιφασιστικό μέτωπο. Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γράφει για την ανάγκη συγκρότησης μιας πλατιάς αντιφασιστικής συμμαχίας. Και θέτει τέσσερα ζητήματα, όχι για να αναιρέσει, αλλά για να ενισχύσει τη λογική του μετώπου: α) την καθοριστική τομή που επέφερε στον ελληνικό πολιτικό κόσμο το Μνημόνιο, β) τη «θεωρία των άκρων», γ) την ηθική ανυποληψία του ελληνικού αστικού κόσμου, δ) την αγοραία αντιμνημονιακή ρητορεία εναντίον της υποτέλειας και της κλεπτοκρατίας. Το κείμενο είναι επεξεργασμένη μορφή της ομιλίας του στην εκδήλωση για τον νεοφασισμό, που οργάνωσαν «Ενθέματα» και Unfollow την Τετάρτη 19.9.
Δύσκολοι αποχωρισμοί. Η «Νέα Εστία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη. Ο Στρατής Μπουρνάζος γράφει για την αποχώρηση του Στ. Ζουμπουλάκη από τη διεύθυνση της «Νέας Εστίας» και εξηγεί ποιο, κατά τη γνώμη του, ήταν το μυστικό της επιτυχίας του περιοδικού.
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Μια φωτογραφία και ένα σχόλιο. Αυτή τη φορά: Η φυσική τάξις των πραγμάτων. Ο Παν. Παπί γράφει για τη ζωή και τον θάνατο, και θυμάται τη ρήση του Μ. Καραγάτση «Η μοίρα των θεών είναι η λήθη, η μοίρα των ανθρώπων ο θάνατος».
Μικρασιατική Καταστροφή, 90 χρόνια μετά. «Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές…». Η Σία Αναγνωστοπούλου γράφει για τη Μεγάλη Ιδέα ως ιδεολογική ομπρέλα, τη μικρή και τη μεγάλη εικόνα (Κεμάλ και Λένιν), το κόστος της καταστροφής, την ανώδυνη κάθαρση της δίκης των Εξ και για την κατάρευση της νέας Μεγάλης Ιδέας.
Πτυχές του Παστίτσιου. Ο Ιωάννης Σταφίδας επισημαίνει δυο πτυχές της υπόθεσης «Παστιτσίου»: τη υπερκινητοποίηση των διωκτικών μηχανισμών και το ότι ο εικοσιεπτάχρονος δεν έκανε «πλάκα για την πλάκα».
Οι παραλλαγές της κωλοτούμπας. Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γράφει για τις δυσκολίες του ΣΥΡΙΖΑ στη «νέα πίστα» του 27%, για το πώς η εφαρμογή του προγράμματός του σημαίνει κινητοποίηση του λαού, για τον κίνδυνο του λαϊκισμού και την ανάγκη έγκαιρης προσαρμογής θέσεων.
Ποια δημοκρατική Ευρώπη; Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ απαντάει στο μανιφέστο των Γιούργκεν Χάμπερμας - Πέτερ Μπόφινγκερ και Γιούλιαν Νίντα-Ρίμελιν, και μιλάει για τη δημοκρατία, τον «ευρωπαϊκό δήμο», τις αντιστάσεις και τα κινήματα (μετάφραση: Χρυσάνθη Αυλάμη)
Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata
Κείμενα των: Θόδωρου Παρασκευόπουλου, Λόη Λαμπριανίδη, Δημήτρη Γιατζόγλου, Δημήτρη Χριστόπουλου, Στρατή Μπουρνάζου, Παναγιώτη Παπίδα, Σίας Αναγνωστοπούλου, Ιωάννη Σταφίδα, Χριστόφορου Κάσδαγλη, Ετιέν Μπαλιμπάρ
Ένα σωσίβιο από μολύβι. Ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος εξηγεί τι αποδεικνύει η συζήτηση για την «επιμήκυνση» του ελληνικού προγράμματος διάσωσης και γιατί αυτό το πρόγραμμα «διάσωσης» μοιάζει με «σωσίβιο από μολύβι». Για τη χωροταξική αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων. Ο Λόης Λαμπριανίδης γράφει για την αλόγιστη διασπορά ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη την Ελλάδα και καταθέτει τις προτάσεις του για μια χωροταξική αναδιοργάνωση, με βάση ακαδημαϊκά και ορθολογικά κριτήρια.Για το νέο κόμμα. Διάλογος πέρα από τα προφανή. Ο Δημήτρης Γιατζόγλου αναπτύσσει τις σκέψεις του για το νέο κόμμα της Αριστεράς και γράφει για τις προϋποθέσεις του διαλόγου, την προαπαιτούμενη συνεννόηση και τις σχετικές ιστορικές εμπειρίες.
Αντιακροδεξιά στρατηγική και αντιφασιστικό μέτωπο. Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γράφει για την ανάγκη συγκρότησης μιας πλατιάς αντιφασιστικής συμμαχίας. Και θέτει τέσσερα ζητήματα, όχι για να αναιρέσει, αλλά για να ενισχύσει τη λογική του μετώπου: α) την καθοριστική τομή που επέφερε στον ελληνικό πολιτικό κόσμο το Μνημόνιο, β) τη «θεωρία των άκρων», γ) την ηθική ανυποληψία του ελληνικού αστικού κόσμου, δ) την αγοραία αντιμνημονιακή ρητορεία εναντίον της υποτέλειας και της κλεπτοκρατίας. Το κείμενο είναι επεξεργασμένη μορφή της ομιλίας του στην εκδήλωση για τον νεοφασισμό, που οργάνωσαν «Ενθέματα» και Unfollow την Τετάρτη 19.9.
Δύσκολοι αποχωρισμοί. Η «Νέα Εστία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη. Ο Στρατής Μπουρνάζος γράφει για την αποχώρηση του Στ. Ζουμπουλάκη από τη διεύθυνση της «Νέας Εστίας» και εξηγεί ποιο, κατά τη γνώμη του, ήταν το μυστικό της επιτυχίας του περιοδικού.
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Μια φωτογραφία και ένα σχόλιο. Αυτή τη φορά: Η φυσική τάξις των πραγμάτων. Ο Παν. Παπί γράφει για τη ζωή και τον θάνατο, και θυμάται τη ρήση του Μ. Καραγάτση «Η μοίρα των θεών είναι η λήθη, η μοίρα των ανθρώπων ο θάνατος».
Μικρασιατική Καταστροφή, 90 χρόνια μετά. «Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές…». Η Σία Αναγνωστοπούλου γράφει για τη Μεγάλη Ιδέα ως ιδεολογική ομπρέλα, τη μικρή και τη μεγάλη εικόνα (Κεμάλ και Λένιν), το κόστος της καταστροφής, την ανώδυνη κάθαρση της δίκης των Εξ και για την κατάρευση της νέας Μεγάλης Ιδέας.
Πτυχές του Παστίτσιου. Ο Ιωάννης Σταφίδας επισημαίνει δυο πτυχές της υπόθεσης «Παστιτσίου»: τη υπερκινητοποίηση των διωκτικών μηχανισμών και το ότι ο εικοσιεπτάχρονος δεν έκανε «πλάκα για την πλάκα».
Οι παραλλαγές της κωλοτούμπας. Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γράφει για τις δυσκολίες του ΣΥΡΙΖΑ στη «νέα πίστα» του 27%, για το πώς η εφαρμογή του προγράμματός του σημαίνει κινητοποίηση του λαού, για τον κίνδυνο του λαϊκισμού και την ανάγκη έγκαιρης προσαρμογής θέσεων.
Ποια δημοκρατική Ευρώπη; Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ απαντάει στο μανιφέστο των Γιούργκεν Χάμπερμας - Πέτερ Μπόφινγκερ και Γιούλιαν Νίντα-Ρίμελιν, και μιλάει για τη δημοκρατία, τον «ευρωπαϊκό δήμο», τις αντιστάσεις και τα κινήματα (μετάφραση: Χρυσάνθη Αυλάμη)
No comments:
Post a Comment