Τι είναι το "σύστημα";

Τελευταίο Σάββατο της Αποκριάς το σημερινό και δεν νοιώθω πολύ καλά. Ή μάλλον νοιώθω πως τόσες δεκαετίες ήμουν κάποιος άλλος κι όχι αυτός που νόμιζα πως ήμουν. Τόσο πολύ μπερδεύομαι με όλα όσα ακούω και διαβάζω ώστε νομίζω πως όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν δεν τα ζούσα εγώ αλλά τα έβλεπα σε κάποιο σήριαλ εποχής. Τώρα, βέβαια, σιγά που σας νοιάζει τι νόμιζα εγώ. Αλλά για πέστε μου, τι θα σκεφτόσασταν αν μέσα σε λίγες μόνο ώρες διαβάζατε τα εξής:
1. "ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ, Θ' ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ..." (Κώστας Καραμανλής, Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Συνέντευξη στην εφημερίδα Ο κόσμος του επενδυτή).
2. "Όλα αυτά τα χρόνια, εμείς στην Αριστερά είχαμε περιχαρακωθεί στην κριτική ενάντια στο δικομματικό σύστημα, η οποία βεβαίως είχε βάση διότι καταπίεζε τις διάφορες ιδέες και απόψεις που βρισκόταν στο αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος. Το κύριο πια δεν είναι η μορφή του πολιτικού συστήματος, δηλαδή το ότι υπάρχουν δυο πόλοι εξουσίας όπως υπάρχουν άλλωστε και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες." (Μαρία Δαμανάκη, σήμερα υποψήφια βουλευτίνα με το Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Συνέντευξη στην εφημερίδα Νέα Προοπτική).
3. "Για να αντιμετωπίσουμε το δικομματισμό (...) πρέπει να αντιπαρατεθούμε στις κοινωνικοταξικές πολιτικές επιλογές και όχι στον τρόπο διαχείρισης ή στη μορφή του πολιτικού συστήματος." (Αλέκα Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας του Κ.Κ.Ε., Συνέντευξη Τύπου στα Ιωάννινα, ρεπορτάζ εφημερίδας Νέα Προοπτική).

Έλεγα, λοιπόν, ότι εγώ ήμουν κάποιος άλλος και ότι οι άλλοι πρέπει να ήταν κι αυτοί άλλοι. Δεν εξηγείται αλλιώς το πώς ξαφνικά οι πάντες είναι ενάντια στο "σύστημα". Τόσοι πολλοί ήταν "αντισυστημικοί" και δεν μας το λέγανε τόσα χρόνια να αγωνιστούμε μαζί τους; Γιατί το κρύβανε βαθειά μέσα στην καρδιά τους και το καταπίεζαν αυτό το συναίσθημα που τώρα πια αποκτά μαζική υπόσταση και σε λίγο θα δούμε τις επαναστάσεις να ξεδιπλώνονται και να δικαιώνουν τον κ. Γ. Χάλαρη της Α.Κ.Ε.Π. Κι εγώ πού ήμουνα; Γιατί αν θυμάμαι καλά "αντισυστημικό" με ανέβαζαν, "αναρχοαυτόνομο" με κατέβαζαν. Τώρα ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο Μάης του '68 μάλλον θα ωχριά μπροστά στο Μάρτη του '04. "Πάρτι-πάρτι στις 8 του Μάρτη" που λένε κι οι υποψήφιοι πρωτοετείς των "μη κρατικών πανεπιστημίων".

Ε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι, εσείς που βαφτίζετε το κρέας ψάρι, ποιο σύστημα θα ανατρέψετε είτε από τα μέσα προς τα αριστερά είτε από τα μέσα προς τα δεξιά και ολίγον προς τα αριστερά είτε από τα έξω προς τα αριστερά και ολίγον προς τα δεξιά; Ένα μύθο θα σας πω, που τον μάθαμε παιδιά: το σύστημα δεν είναι Lego για να το γκρεμίσεις ούτε κόσμος γυάλινος να του δώσεις μια να σπάσει. Είναι κάτι πιο πολυσύνθετο ,γι' αυτό και δεν μπορεί να ανατραπεί με δηλώσεις και ευχές, πόσο μάλλον όταν αγωνιζόμαστε κατά μόνας λες και παίζουμε σκουώς.Μάθετε πρώτα τι είναι σύστημα και μετά τα ξαναλέμε.


Ραντεβού στα θρανία και στ' αμφιθέατρα (και στα γουναράδικα της "Νέας Εποχής").


Θανάσης Τσακίρης