Leviathan

Στο Leviathan, ο Hobbes ανέπτυξε την πολιτική του φιλοσοφία. Υποστήριξε από μηχανιστική άποψη ότι η ζωή είναι απλώς οι κινήσεις του οργανισμού και ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα εγωιστικά ατομικιστικό ζώο σε συνεχή πολεμική μάχη με όλους τους άλλους. Στην φυσική κατάσταση οι άνθρωποι είναι ίσοι στην αυτοεπιβεβαίωσή τους και τη ζωή τους που είναι "άσχημη, δύσκολη και σύντομη". Ο φόβος του βίαιου θανάτου είναι το κύριο κίνητρο που αναγκάζει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν ένα κράτος αναθέτοντάς του (δηλ..του παραδίνουν οριστικά) τα φυσικά τους δικαιώματα και να υποταχθούν στην απόλυτη εξουσία ενός κυρίαρχου. Αν και η δύναμη του κυρίαρχου που προέρχεται αρχικά από τον λαό - μια αμφισβήτηση του δόγματος του θεϊκού δικαιώματος των βασιλιάδων - η εξουσία του κυρίαρχου είναι απόλυτη και δεν υπόκειται στον νόμο. Η κοσμική εξουσία είναι πάντα ανώτερη από την εκκλησιαστική εξουσία. Αν και ο Hobbes ευνόησε μια μοναρχία ως την πιο αποτελεσματική μορφή κυριαρχίας, η θεωρία του θα μπορούσε να εφαρμοστεί εξίσου καλά στο βασιλιά ή στο κοινοβούλιο. Η πολιτική του φιλοσοφία οδήγησε σε έρευνες άλλων πολιτικών θεωρητικών, π.χ. Locke, Spinoza και Rousseau, οι οποίοι διατύπωσαν τις δικές τους ριζικά διαφορετικές θεωρίες του κοινωνικού συμβολαίου.