Ταυτόχρονα με τις εθνικές βουλευτικές της 18ης Οκτωβρίου 1981 διεξάχθηκαν εκλογές για την επιλογή Ελλήνων εκπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της τότε ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Αυτές ονομάσθηκαν εκλογές δεύτερης τάξης με την έννοια ότι είχαν θεωρηθεί ως λιγότερο σημαντικές από τους ψηφοφόρους, τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης σε σχέση με τις εθνικές πρώτης τάξης εκλογές.[1] Συχνά η προσέλευση στις κάλπες αναμένεται να είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, οι ψηφοφόροι τις χρησιμοποιούν για να ψηφίσουν υπέρ κόμματων διαμαρτυρίας, ή περιθωριακούς συνδυασμών κι όχι υπέρ των κυρίαρχων μεγάλων κόμματων που ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές. Ως αποτέλεσμα, οι εκλογές δεύτερης τάξης χρησιμοποιούνται συχνά από τους ψηφοφόρους για να τιμωρήσουν τα κυβερνητικά κόμματα.
Η κάλπη έδειξε του λόγου το αληθές. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε 40,12% και 10 έδρες, η Νέα Δημοκρατία Δημοκρατία 31,34% και 8 έδρες. Οι ψηφοφόροι ενίσχυσαν πρωτίστως τα κόμματα της κομμουνιστικής Αριστεράς, Το ΚΚΕ κέρδισε 12,84% και 3 έδρες και το ΚΚΕ εσωτερικού κέρδισε 5,30% και 1 έδρα. Το κεντροαριστερό φιλο-ΕΟΚ Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ) κέρδισε 4,26% και 1 έδρα. Το ακροδεξιό Κόμμα Προοδευτικών κέρδισε 1,96% και 1 έδρα. Οι υπόλοιποι ψήφισαν υπέρ διάφορων μικρών κεντροδεξιών και ακροδεξιών πολιτικών κομμάτων και περιθωριακών ομάδων.
Το πολιτικό σύστημα της αβασίλευτης προεδρευομένης δημοκρατίας σταθεροποιήθηκε και το κομματικό σύστημα με τις ευρωεκλογές και τις λοιπές δεύτερης τάξης (δημοτικές/κοινοτικές και συνδικαλιστικές) εκλογές παγιώθηκε και άφηνε δικλείδες ασφαλείας ώστε να διοχετεύεται η διαμαρτυρία σε ακίνδυνα κανάλια.
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
Βιβλιογραφία
[1] Reif Karlheinz and Schmitt Hermann (1980) "Nine second-order national elections – A conceptual framework for the analysis of European election results", European Journal of Political Research, Volume 8, Issue 1, pp. 3–44, March. Για την ελληνική περίπτωση βλ. Τεπέρογλου Ευτυχία (2016) Οι άλλες «εθνικές» εκλογές: αναλύοντας τις ευρωεκλογές στην Ελλάδα 1981-2014. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήσης.
Το πολιτικό σύστημα της αβασίλευτης προεδρευομένης δημοκρατίας σταθεροποιήθηκε και το κομματικό σύστημα με τις ευρωεκλογές και τις λοιπές δεύτερης τάξης (δημοτικές/κοινοτικές και συνδικαλιστικές) εκλογές παγιώθηκε και άφηνε δικλείδες ασφαλείας ώστε να διοχετεύεται η διαμαρτυρία σε ακίνδυνα κανάλια.
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
Βιβλιογραφία
[1] Reif Karlheinz and Schmitt Hermann (1980) "Nine second-order national elections – A conceptual framework for the analysis of European election results", European Journal of Political Research, Volume 8, Issue 1, pp. 3–44, March. Για την ελληνική περίπτωση βλ. Τεπέρογλου Ευτυχία (2016) Οι άλλες «εθνικές» εκλογές: αναλύοντας τις ευρωεκλογές στην Ελλάδα 1981-2014. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήσης.
No comments:
Post a Comment