Σεκανς - "Ο κανόνας του παιχνιδιού" του Ζαν Ρενουάρ

Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»7 Ιουλίου 2010Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (LA RÈGLE DU JEU)
του Ζαν Ρενουάρ (ΓΑΛΛΙΑ, 1939, ασπρόμαυρη, 110’)
Τετάρτη, 7 Ιουλίου 2010 στις 9:00 και 11:00 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)

O Jean Renoir με το βαρύ οικογενειακό όνομα γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1894 στην Μονμάρτη του Παρισιού και πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 1979 στο Λος Άντζελες. Ήταν τα πάντα: σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, σεναριογράφος και παραγωγός.


Από την εποχή του βωβού κινηματογράφου ως τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 σκηνοθέτησε πάνω από 40 ταινίες.

Ως συγγραφέας έγραψε την βιογραφία (1962) του πατέρα του που δεν ήταν άλλος από τον μεγάλο ιμπρεσιονιστή ζωγράφο και λάτρη της ομορφιάς και του γυναικείου αισθησιασμού, Pierre-Auguste Renoir.

Ο πατέρας του είχε την οικονομική άνεση να τον στείλει εσωτερικό στα καλύτερα σχολεία της χώρας, απ’ όπου συνεχώς «δραπέτευε». Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε να υπηρετεί στο γαλλικό ιππικό. Τραυματίστηκε και τελικά έγινε πιλότος αναγνωριστικών αεροπλάνων. Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με την κεραμική κατά προτροπή του πατέρα του. Αργότερα τον κέρδισε ο κινηματογράφος όταν εμπνεύστηκε από τον αυστριακό ηθοποιό Erich von Stroheim που ήταν επίσης σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός). Τη δεκαετία του ’20 έκανε 9 βωβές ταινίες. Για να χρηματοδοτήσει τις δημιουργίες του κατέφυγε στην πώληση έργων του πατέρα του. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30 άρχισε να ανεβαίνει το σκηνοθετικό του άστρο με τις ταινίες On purge bébé, La chienne boudu, Sauvé des eaux.

Στα μέσα της ίδιας δεκαετίας εντάχθηκε στο Λαϊκό Μέτωπο κι αυτό σημάδεψε τα έργα του αυτής της περιόδου: Le crime de Monsieur Lange, La Vie est a nous, La Marseillaise, La grande illusion, το φιλμ-νουάρ Το ανθρώπινο κτήνος. Το 1939 έχοντας πια καλή χρηματοδότηση γυρίζει την αποψινή ταινία μας.
Η ταινία είναι μια σάτιρα για τη συμπεριφορά της άρχουσας τάξης της Γαλλίας κατά τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για του λογοτεχνικού έργου Les Caprices de Marianne του Alfred de Musset που αφορούσε τα ήθη του 19ου αιώνα. Μεταφέρει, λοιπόν, το πνεύμα του βιβλίου στον 20ό αιώνα και δημιουργεί μια αιχμηρή σάτιρα της φρενίτιδας πριν από τον πόλεμο στη Γαλλία.

Η ταινία ξεκινάει με τον αεροπόρο André Jurieux να προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Le Bourget λίγο έξω από το Παρίσι (το παλιότερο αεροδρόμιο της γαλλικής πρωτεύουσας μιας και το Ορλύ φτιάχτηκε το 1932). Τον υποδέχεται και τον παραλαμβάνει ο Οκτάβιος που τον ενημερώνει ότι η γυναίκα που αγαπάει, η Κριστίν, δεν ήρθε να τον υποδεχτεί στο αεροδρόμιο.

Ένας δημοσιογράφος που είχε έρθει να του αποσπάσει δηλώσεις καταφέρνει να δημοσιοποιήσει την απογοήτευση του Αντρέ που δηλώνει τη λύπη του και καταγγέλλει την «προδοσία» της αγαπημένης του. Όμως, οι δηλώσεις αυτές γίνονται στον ραδιοφωνικό «αέρα». Η Κριστίν τα ακούει αυτά από το ραδιόφωνο στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, παρουσία του συζύγου της Ρομπέρ και της υπηρέτριάς της Λιζέτ. Ο δεσμός της με τον Αντρέ, λοιπόν, γίνεται δημοσίως γνωστός. Η Κριστίν και ο Ρομπέρ σε μια επίδειξη ερωτικής θέρμης αποφασίζουν να αφοσιωθούν περισσότερο ο ένας στον άλλον.
Όμως, λογαριάζουν ο ένας χωρίς τις σκέψεις του άλλου. Ο Ρομπέρ έχει κρυφή ερωμένη. Ξεκινάει να τη βρει και να της εξηγήσει ότι πρέπει να διακόψουν τη σχέση αλλά, παράλληλα, την καλεί να περάσουν ένα σαββατοκύριακο στην εξοχική έπαυλη του Ρομπέρ και της Κριστίν. Εκεί θα βρεθούν με τη Λιζέτ και τον άντρα της αλλά και με τον…Αντρέ που προσκλήθηκε από τον…Ρομπέρ με παράκληση της Κριστίν.

Αν αυτά σας θυμίζουν κάτι, πού να δείτε παρακάτω. Θα αρχίσετε να βλέπετε αναλογίες με το σημερινό μας κόσμο. Να μη σας παρασύρω, όμως, σε ενδεχόμενες επικίνδυνες παρομοιώσεις. Γιατί ως γνωστόν, η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα σαν τραγωδία και ύστερα σαν φάρσα, όπως είπε ο συμπαθητικός εκείνος παππούλης του 19ου αιώνα. Όμως, τίποτε δεν αποκλείει το αντίστροφο…







ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakiris.snn.gr
http://ilioupoli.wordpress.com
http://www.klh.gr