Το Σαββατοκύριακο αυτό είχαμε φούντωμα των δημοσιογραφικές «παρεμβάσεων» κατά του Τσίπρα, της αριστερής στροφής, της «δυαρχίας» κλπ σε βαθμό που άρχισα να ξεπερνάω το σύνδρομο στέρησης που ένοιωθα την περασμένη Κυριακή. Βέβαια η Βούλα των Νέων που μας διασκεδάζει τα Σάββατα, αποφάσισε να ασχοληθεί με το βίο και την πολιτεία της συντρόφισσας Αλέκας Παπαρήγα και έτσι έχω σκαμπανεβάσματα με το σύνδρομο στέρησης. Μαθαίνουμε , όμως, ότι «[Σ]υνομιλητές του Χαρίλαου Φλωράκη διατείνονται ότι ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του, κι ενώ η Αλέκα Παπαρήγα είχε δείξει σαφή δείγματα γραφής, έλεγε πως η επιλογή της Παπαρήγα ‘ήταν μεγάλο λάθος μου’. Ορισμένοι επισημαίνουν πως δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια πριν από τον θάνατό του ο Φλωράκης δεν πατούσε το πόδι του στον Περισσό, αφού ένιωθε αφιλόξενα στο ίδιο το σπίτι του λαού.»

Η αρπαγή της… Ευρώπης
Ο Κόσμος του Επενδυτή φροντίζει σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ (σελ. 18) να μας ενημερώσει για τη «μυστική συνάντηση» του Αλέξη Τσίπρα με τον Ρούντι Ρινάλντι (και τις επόμενες ημέρες με Ρονάλντο, Ρινάλντο, Ριβάλντι και Ροναλτνίνιο) που είχαν ως κύριο πιάτο τον…Παπαδημούλη, ο οποίος, όμως, εκείνη την ώρα έδινε μίνι συνέντευξη στην εφημερίδα. Είπε, λοιπόν, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ: «Είναι αληθές ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα κάποιοι σας βάζουν εμπόδια; Δημοσίως ακούω καλά λόγια από όλους. Κάποιοι, όμως, ίσως να επιδιώξουν τον παραγκωνισμό μου επειδή τον παραγκωνισμό μου επειδή δεν με θεωρούν ‘δικό τους’. Είναι φυσικό να υπάρχουν κι άλλες επιδιώξεις και φιλοδοξίες. Αν επικρατήσουν αξιοκρατικά ενωτικά κριτήρια και το ευρύτερο συλλογικό συμφέρον, όλα θα πάνε καλά. Από ποιόν εξαρτάται; Από τα μέλη του ΣΥΝ που θα ψηφίσουν, πιστεύω, αξιοκρατικά και σύμφωνα με το καταστατικό. Από τις δημοκρατικές διαδικασίες στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που προτείνω να είναι ανοιχτές στην ουσιαστική συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων αριστερών χιλιάδων. Έχετε πει ότι θα επιθυμούσατε να είστε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ… Το 2004, χιλιάδες μέλη του ΣΥΝ, υπερβαίνοντας τασικούς διαχωρισμούς, με εξέλεξαν επικεφαλής. Θέτω στην κρίση τους τον πλούσιο απολογισμό αυτής της θητείας. Ζητώ την ανανέωση της εμπιστοσύνης τους για μια δεύτερη και τελευταία θητεία. Πιστεύω ότι θα συμβάλει σε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα.» Το ρεπορτάζ του Βαγγέλη Παπαδημητρίου μιλάει για τα δύο σενάρια των «σκληροπυρηνικών Χουντή, Βούτση, Λαφαζάνη» και των «ανανεωτικών-μετριοπαθών του ρεύματος». Το πρώτο προβλέπει «να κερδίσει στην εσωκομματική ψηφοφορία ο Νίκος Χουντής τον Δημήτρη Παπαδημούλη –και έτσι να πάρει και την προσωπική του εκδίκηση για την ‘ήττα’ του 2004, όταν είχε κερδίσει ο νυν ευρωβουλευτής του ΣΥΝ- και κατά δεύτερο λόγο να υπάρξει μια δεύτερη υποψηφιότητα από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια να εκτοπιστεί στην τρίτη θέση ο Δημήτρης Παπαδημούλης, η οποία, όμως, δεν θεωρείται σίγουρα εκλόγιμη.» Το δεύτερο σενάριο που ξεκινά με την κατάθεση της πρότασης της ανανεωτικής τάσης «οι δύο πρώτες θέσεις να είναι υποψηφιότητες από την πλευρά του ΣΥΝ και η τρίτη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αξίζει να σημειωθεί πως η ψηφοφορία θα γίνει τον Φεβρουάριο και πολλοί εκφράζουν φόβους αποκλεισμού και αντικειμενικότητάς της.»

Ο Αλέξης, ο Φίσερ κι ο Φραντς

«Άλλο Αλέκος, άλλο Αλέξης» είναι το τιτλάκι του σχολίου των «παρατυπιών» του Σαββατιάτικου Ελεύθερου Τύπου (σελ.4) «Ενώ στο ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζουν για την πτώση του ΣΥΝ στις δημοσκοπήσεις, στην Κουμουνδούρου δυναμώνουν οι γκρίνιες για τον Αλέξη Τσίπρα. Το κακό για τον πρόεδρο του ΣΥΝ είναι ότι εναντίον του, εκτός τωνανανεωτικών, στρέφονται πλέον και στελέχη του αριστερού ρεύματος όπως οι Γιάννης Δραγασάκης και Νίκος Βούτσης. Του χρεώνουν -ακούω- ότι η σκληρή αρνητική γραμμή στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ συρρικνώνει τον Συνασπισμό. Το περίεργο είναι ότι δεν ασκούν ανάλογη κριτική στον Αλέκο Αλαβάνο, στον οποίο αναγνωρίζουν τη μαεστρία να αφήνει περιθώρια στο ενδεχόμενο συνεργασίας αν και το αρνείται. Να σημειώσω ότι οι θιασώτες της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ αναφέρουν ως παράδειγμα προς μίμηση την πορεία των Πράσινων της Γερμανίας, οι οποίοι μετά την πρώτη συμμετοχή τους σε κυβέρνηση καταγράφηκαν ως αξιόπιστη πολιτική δύναμη.» Κι ύστερα «ξύπνησε» ο «παράτυπος» και είδε βόμβες να πέφτουν στη Γιουγκοσλαβία, άνθρωποι να σκοτώνονται με τη συμβολή των Πράσινων του Φίσερ και σήμερα να «παίζει» σενάριο συνεργασίας των Πράσινων σε επίπεδο κυβέρνησης της ΟΔΓ με τους Χριστιανοδημοκράτες, με πρότυπο τη συνεργασία στο Αμβούργο.

Ο Τάκης του 16ου

Η Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία φιλοξενεί, όπως κάθε 15νθήμερο, τον Τάκη Φωτόπουλο, ο οποίος έχει οπαδούς ανάμεσά μας. Στο φύλλο του Σαββάτου γράφει: <<Ερώτηση: μήπως στο μέλλον το φακέλωμα δεν θα γίνεται από την «επάρατη» Δεξιά αλλά από την «ανανεωτική αντικαπιταλιστική Αριστερά», η οποία φαίνεται, παίρνοντας δεδομένη την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» με κάποια ίσως «μερεμέτια», θα χαρακτηρίζει φασίστα όποιον υποσυνείδητα εκφράζει το αίτημα για μια άλλη δημοκρατία και πολιτική (έστω και αν στην πορεία κάνει αβάσιμες γενικεύσεις) από αυτό που περνά για «δημοκρατία» και «πολιτική» σήμερα;.>> Μήπως οι οπαδοί του πρέπει να το ξανασκεφτούν; Μήπως, πρέπει, να του πουν έστω, «κόψε κάτι»;

Το Κυριακάτικο Ξύπνημα σταματάει προς το παρόν εδώ, διότι ένα 16χρονο αγόρι, ο Ανδρέας Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από μπάτσο του 5ου Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων μετά από συνηθισμένο λεκτικό διαπληκτισμό. ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ 1 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΘΗΝΑΣ.
ΚΑΛΟΥΝ: ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝ, ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΑΡΑΝ, Α.Κ., ΑΡΑΣ, ΚΚΕ (Μ-Λ), ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ κ.α.

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ, ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ (ΟΔΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ) ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΡΕΊΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΙΣ 12