Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Η ανάδειξη της Νέας Δημοκρατίας σε νικητή της εκλογικής αναμέτρησης της 7ης Μαρτίου 2004 απέδειξε ότι η συντηρητική στροφή του εκλογικού σώματος αντανακλά διεργασίες που δεν είχαν γίνει ορατές με γυμνό μάτι αλλά χρειαζόταν μια πολύ βαθύτερη ανάλυση για να γίνουν αντιληπτές.

Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά τις αναλύσεις των ερευνών κοινής γνώμης, και ιδιαίτερα του καθημερινού βαρόμετρου της V-PRC για λογαριασμό του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ 100,3, θα διαπιστώσει ορισμένες από αυτές τις τάσεις του εκλογικού σώματος. (1)

Κατ’ αρχήν, διαπιστώνουμε ότι η ΝΔ προηγείτο σε εννέα από τις δώδεκα κοινωνικο-οικονομικές κατηγορίες της έρευνας, και σε τέσσερις απ’ αυτές η διαφορά από το ΠΑΣΟΚ ξεπερνούσε το 10%. Αυτές οι κατηγορίες ήταν: συνταξιούχοι δημοσίου τομέα, εργοδοτικά στρώματα, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες. Προβάδισμα είχε η ΝΔ ακόμη και σε προνομιακά ακροατήρια της παραδοσιακής αριστεράς, όπως οι άνεργοι, και ιδιαίτερα οι νέοι (δεν έχουν εργασθεί και αναζητούν εργασία για πρώτη φορά), ακόμη και οι μισθωτοί του δημοσίου τομέα όπου η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ ήταν μέχρι πρότινος αναμφισβήτητη. Το ΠΑΣΟΚ με τη σειρά του διατήρησε την πρωτιά του στα μέχρι σήμερα στρώματα-στηρίγματά του που δεν είναι άλλα από τα παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα (αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες και τους μικροβιοτέχνες. Επίσης, σε εκείνη τη φάση το ΠΑΣΟΚ προηγείτο στη σπουδάζουσα νεολαία.

Αν αυτά δεν αρκούσαν για να διαπιστωθεί ότι το «βουβό κύμα διαμαρτυρίας» θα στρεφόταν προς τη Ν.Δ. διαλύοντας τα φληναφήματα περί «ντέρμπι» της 7ης Μαρτίου, θα έπρεπε να συμβουλευτεί κανείς και την συνθετική ανάλυση 22 δημοσκοπήσεων από τον Μ. Δρεττάκη που έδειχνε ότι η διαφορά της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ κυμαινόταν από 2,2% ως 4,5%. (2) Σε άλλη εκτίμηση του Γ. Μαυρή διαπιστωνόταν ότι η διακριτή διαφορά μεταξύ των δυο κομμάτων κυμαινόταν μεταξύ 2,9% και 4,2% και ότι η αδιευκρίνιστη ψήφος κυμαινόταν, σε πολύ χαμηλά επίπεδα, μεταξύ 8,1% και 10,8%. (3)

Το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το παιχνίδι χάθηκε πολύ καιρό πριν. Ήδη από τον Απρίλη του 2001 και την εξέγερση της βάσης του εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής για το ασφαλιστικό, τη λεηλασία των λαϊκών αποταμιεύσεων μέσω χρηματιστηρίου, την ανεργία και την ακρίβεια, είχαν προδιαγραφεί οι εξελίξεις και ήταν αδύνατη η επιστροφή στις παλιές καλές ημέρες. Οι «μάγοι» του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσαν να βγάζουν πια λαγούς απ’ το καπέλλο. Η κοινωνία αντέδρασε στην πολιτική του «κόμματος-καρτέλ» που το έλεγαν ΠΑΣΟΚ διαβλέποντας από ταξικό ένστικτο ότι δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί έστω και στοιχειωδώς στις ανάγκες της. (4) Η τακτική της παροχολογίας που ακολουθήθηκε, έστω και αργά, αντανακλούσε την κοινωνική αναταραχή. Κι αυτό έγινε κατανοητό: το ΠΑΣΟΚ αγόταν και φερόταν πια από τις περιστάσεις. Όσο υπέκυπτε στις ανάγκες της προεκλογικής καμπάνιας τόσο έδιωχνε οριακούς ψηφοφόρους. Η αλλαγή ηγεσίας δεν μπορούσε να φρενάρει το όχημα ΠΑΣΟΚ που έτρεχε ολοταχώς προς το γκρεμό, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι είναι οι κοινωνικές διαιρετικές τομές που προσδιορίζουν τις πολιτικές διαιρέσεις και όχι το αντίστροφο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΝΔ σαρώνει στο πέρασμά της τα πάλαι ποτέ άπαρτα κάστρα της κομμουνιστικής αριστεράς: Λέσβος, Λευκάδα. Αν δεν κάνω λάθος, η ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου, ο Μανταμάδος, βάφτηκε γαλάζια για πρώτη φορά μετά τον Εμφύλιο: ΝΔ 32,77%, ΠΑΣΟΚ 30,34%, ΚΚΕ 27,80%, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 6,10%. Η αλλαγή της κοινωνικής-ταξικής σύνθεσης επέφερε τελικά και την αλλαγή των πολιτικών προτιμήσεων των πολιτών. Ταυτόχρονα, η διαμαρτυρία κατά της ασκούμενης από το ΠΑΣΟΚ πολιτικής που περιθωριοποιούσε ευρύτερα λαϊκά στρώματα εύρισκε διέξοδο στην ενσωματωτική λογική της Ν.Δ., που άνοιγε στοργικά τις αγκάλες της για να σκεπάσει ακόμη και τις αντινεοφιλελεύθερες και αντιαμερικανικές φωνές, και δεν διοχετεύθηκε στα άγνωστα μονοπάτια της πάσης φύσεως αριστεράς, παρά τις φιλότιμες αλλά αντιφατικές προσπάθειες.

Ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δηλαδή του εδραιωμένου πια κομματικού συστήματος-καρτέλ, η Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της άντεξε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να πανηγυρίζουμε, αλλά να αναστοχαζόμαστε. Πρέπει να αναδείξουμε τα νέα πεδία πάλης, να επεξεργαστούμε τα προγράμματα της Αριστεράς στις νέες ελληνικές και διεθνείς συνθήκες, να αφουγκραστούμε τα μηνύματα που έρχονται από τις κοινωνικές ανακατατάξεις.


Γι’ αυτό, οι πρώτες κατευθύνσεις μας, πρέπει να είναι:
· η ριζική ρήξη με το παρελθόν του άκρατου κυβερνητισμού, της κοινοβουλευτικής αυταπάτης και του ταξικού συμβιβασμού˙
· η καταγγελία του κρατικού αυταρχισμού, της σταδιακής διολίσθησης σε καθεστώς μηντιακής δημοκρατίας και της απώλειας της σχετικής αυτονομίας της πολιτικής έναντι της οικονομίας˙
· η αποκάλυψη της μεγάλης απάτης της δήθεν συμμετοχικής δημοκρατίας και η προβολή και εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής˙
· η συνέχιση της συμπόρευσης με τα αναδυόμενα κοινωνικά κινήματα και η πολύμορφή ενίσχυσή τους˙
· η οριστική ρήξη με τις παλιές και νέες σταλινικές λογικές που βάρυναν το αριστερό κίνημα οδηγώντας το από τη μία πολιτική ήττα στην άλλη˙
· η αναγνώριση των σημείων συμφωνίας των πολιτικών συνιστωσών του νέου Συνασπισμού αλλά και ο σεβασμός της διαφορετικότητάς τους˙
· η απόρριψη της γραφειοκρατικής πρακτικής και της αλαζονικής συμπεριφοράς της μεγαλύτερης συνιστώσας αλλά και του μικρομεγαλισμού των μικρότερων˙
· η αξιοποίηση των ιδεών, των απόψεων και των προτάσεων για δράση των παλιών και νέων συντρόφων και συντροφισσών, των ανένταχτων που δεν επιθυμούν την κομματική τους ένταξη αλλά θέλουν να συμβάλουν με τον δικό τους τρόπο στην αναγέννηση της αριστεράς, της οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων˙
· η παραπέρα συνεργασία με δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας (Οικολόγοι-Πράσινοι, αριστερές συσπειρώσεις, τοπικές και θεματικές συλλογικότητες) στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakiris.snn.gr

Βιβλιογραφικές παραπομπές:
1. Βλ. Γ. Μαυρής, «Η αλλαγή στην κοινωνική βάση των κομμάτων», http://www.v-prc.gr
2. Βλ. Μ.Δρεττάκης, «Μια συνθετική ανάλυση των 22 δημοσκοπήσεων: Η συνολική εικόνα της πρόθεσης ψήφου και πόσο μπορεί να ανατραπεί», Καθημερινή, 22.2.2004.
3. Βλ. Γ.Μαυρής, «Η ‘ψαλίδα’ και οι ‘αδιευκρίνιστοι’», Καθημερινή, 22.2.2004
4. Για το κόμμα-καρτέλ, βλ. Katz R. and Mair P. “Changing Models of Party Organization and Party Democracy. The Emergence of the Cartel Party”, Party Politics, 1/1 (1995) σσ 5-28.

Συναντηθήκαμε στις κάλπες, θα ξαναβρεθούμε στους δρόμους
Οι στατιστικές δείχνουν ότι ο πρωταρχικός στόχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επιτεύχθηκε. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ μπαίνει στη Βουλή με 6 βουλευτές/τίνες. Από εδώ και ύστερα πρέπει να επιτευχθεί ο δεύτερος στόχος, δηλαδή η σύγκλιση στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων εναντίον του νεοφιλελευθερισμού νέων αριστερών και οικολογικών δυνάμεων. Οι επερχόμενες ευρωεκλογές πρέπει να γίνουν ένα νέο ραντεβού αυτών των πολιτικών δυνάμεων. Ήδη οι Οικολόγοι-Πράσινοι έχουν άποφασίσει να λάβουν μέρος στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι σημερινές δυνάμεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρέπει να βρουν πεδίο συνεννόησης με τους Οικολόγους-Πράσινους ώστε να δώσουν νέα πνοή στα κοινωνικά κινήματα που δρουν στον Ελληνικό χώρο (καμπάνια αντι-2004, αγώνες κατά των Κέντρων Υπερυψηλής Τάσης σε Ηλιούπολη-Αργυρούπολη, Κορυδαλλό, κ.α.) και να τα εκπροσωπήσουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η έννοια της συμμαχίας με τα κοινωνικοπολιτικά ρεύματα που αρθρώνουν έναν νέο πολιτικό λόγο γύρω από την οικολογία και που δημιουργούν κινηματικά γεγονότα πρέπει να γίνει μέρος της πολιτικής κουλτούρας της ανανεωτικής, ριζοσπαστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Ειδάλλως, η αντοχή που επέδειξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η επιβίωσή του υπό τις συνθήκες του πολωμένου προεκλογικού κλίματος δεν θα έχουν ιδιαίτερο νόημα. Δεν ψηφίσαμε για ένα κοινοβουλευτικό κόμμα αλλά για ένα κόμμα συνεργάτη και συντονιστή κοινωνικών κινημάτων. Δεν ψηφίσαμε απλώς για να γαρνίρουμε με ολίγον Συν το κοινοβούλιο αλλά για να στείλουμε το μήνυμα ότι "συναντηθήκαμε στις κάλπες, θα ξαναβρεθούμε στους δρόμους".

Θανάσης Τσακίρης

------------------------------------------------------------------------------
Από το www.left.gr
Ο επικεφαλής του ενωτικού ψηφοδελτίου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Νίκος Κωνσταντόπουλος από το Ζάππειο Μέγαρο, αφού ευχαρίστησε τους πολίτες που στήριξαν τον συνδυασμό, διαβεβαίωσε ότι θα αφιερώσει όλες τις δυνάμεις του Συνασπισμού για να τιμήσει την εμπιστοσύνη τους, τόνισε ότι θα ασκήσει συστηματική αντιπολίτευση, ενώ κατέληξε με τη δέσμευση ότι θα συνεχιστεί ο αγώνας για την ενότητα της Αριστεράς που θα μπορεί πλέον από καλύτερες θέσεις να αντιμετωπίζει τον δικομματισμό.


Ο κ. Κωνσταντόπουλος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα σε εξαιρετικά πολωτικές συνθήκες και παρά τις αντίθετες προβλέψεις πολλών, πέτυχε να εξασφαλίσει την είσοδο στη Βουλή και να σταθεροποιήσει τη θέση του στην πολιτική ζωή.

Ευχαριστούμε τους πολίτες που μας στήριξαν και τους βεβαιώνουμε ότι θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να τιμήσουμε την εμπιστοσύνη τους.

Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, τις χιλιάδες αριστερούς ανένταχτους και άλλους πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας, όλους όσους αγωνίστηκαν για να ματαιωθούν τα σχέδια όλων όσων ήθελαν να μας εκτοπίσουν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.

Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα αποκαλύπτει την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια προς την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι αυτή η δυσαρέσκεια στράφηκε προς τη Ν.Δ. οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη λειτουργία του δικομματικού συστήματος.
Όμως η εναλλαγή στην κυβέρνηση δεν συνεπάγεται αυτόματα και αλλαγή στις ασκούμενες πολιτικές.

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ από την σκοπιά των προεκλογικών του θέσεων και δεσμεύσεων θα ασκήσει συστηματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Ν.Δ.

Πάνω από όλα θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την ενότητα στο χώρο της Αριστεράς και την δημιουργία μιας μεγάλης Αριστερής παράταξης που θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να αντιμετωπίζει τον δικομματισμό.

Σαν ξημερώνει Κυριακή
των εκλογών ημέρα

Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και, προπαντός, αμερικανικά...Όχι, δεν μ' έπιασε το αντιαμερικανικό μου, ούτε υπήρξα ποτέ εθναμύντορας ούτε παλαιοπασόκος. Παρ' όλο που θεωρώ ότι σ' αυτή τη χώρα των προεκλογικών θαυμάτων, των τεράστιων προεκλογικών συγκεντρώσεων, που, όπως λέει κι ο φίλος και δάσκαλός μου Ηλίας Νικολακόπουλος, αποτελούν όχι μόνο πανευρωπαϊκή αλλά παγκόσμια μοναδικότητα, ζει και βασιλεύει η "ψευδαίσθηση στην πολιτική" (όπως Αμερική, αν και οι τελευταίες εξελίξεις άλλα δείχνουν κι εκεί), βλέπω ταυτόχρονα μερικές ρωγμές να ανοίγουν στο αόρατο τείχος που μας περιβάλλει και λέγεται δικομματισμός.

Συνηθίσαμε να λέμε ότι για όλα φταίει το σύστημα, ότι το δικομματικό σύστημα απλοποιεί στο έπακρο τις πολιτικές επιλογές των ψηφοφόρων σπρώχνοντας το εκλογικό σώμα σε ψευδή διλήμματα. Μας πέρασε, όμως, ποτέ από το μυαλό ότι το δικομματικό σύστημα το βοηθήσαμε κι εμείς οι αριστεροί αντίπαλοί του να συγκροτηθεί και να κυριαρχήσει; Σκεφτήκαμε ποτέ ότι υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες, ενώ το δικομματικό σύστημα δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί ως τέτοιο, η αριστερά της εποχής εκείνης δεν κατάφερε να χρησιμοποιήσει αυτό που ο Giovanni Sartori (1) όρισε ως "blackmail potential"; Η ανανεωτική και η δογματικά αριστερά ενώ τότε είχαν τις ευκαιρίες στα χέρια τους τις άφησαν να χαθούν γιατί δεν εμφορούνταν από τις κινηματικές αντιλήψεις που δείχνουν σήμερα ότι τις ασπάζονται. Αγνόησαν ή σαμπόταραν το αυτόνομο εργοστασιακό συνδικαλιστικό κίνημα της περιόδου 1975-77, προσπάθησαν να καταστείλουν ή να ελέγξουν το φοιτητικό κίνημα των καταλήψεων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ το 1979-80, στρίμωξαν μέχρι ασφυξίας κάθε σύλλογο, σωματείο και πολιτιστική λέσχη στα στενά κομματικά πλαίσια. Εξαιρέσεις φωτεινές πάντα υπήρχαν και υπάρχουν αλλά δεν έδωσαν τον τόνο την εποχή εκείνη. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ με τη δημαγωγία και το "λαϊκισμό" του κατάφερε να συγκροτήσει ένα πολιτικό κόμμα που σε χρόνο dt ενσωμάτωσε τα συνθήματα και τα αιτήματα της παραδοσιακής αριστεράς, τα άδειασε από κάθε ριζοσπαστικό περιεχόμενο και βρέθηκε στην κυβερνητική εξουσία το 1981. Από τότε η αριστερά μόνο το 1989-90 βρέθηκε για άλλη μια φορά με τη μπάλα στα χέρια και δεν μπόρεσε να σουτάρει. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι δεν αξίζει να ασχοληθεί με μια αριστερά ανάξια να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες και να παίζει πάντα το ρόλο του χαμένου. Και ίσως αυτός ο κάποιος να είχε δίκιο. Επρόκειτο για μια αριστερά των κυβερνητικών διαδρόμων, των γραφειοκρατικών μηχανισμών και των αντιδημοκρατικών πρακτικών. Σύμφωνοι, έτσι είχαν τα πράγματα. Κι όπως γράφεται στον "Κόσμο του Επενδυτή" επί "30 χρόνια ποτέ δεν πιάσαμε ούτε το λήγοντα". Η Μαρία Δ., ο Μίμης Α, ο Νίκος Μ. και τόσοι/ες άλλοι/ες πριν απ' αυτούς/ές αφού έπαιξαν στο λήγοντα τα ρέστα τους πήγαν να παίξουν σε μεγαλύτερα σαλόνια μπας και τους γυρίσει το χαρτί και ξεφύγουν από τη "μιζέρια" και τη "γκρίνια".

Αυτή η αριστερά, βοηθούντος και του καταρρεύσαντος σταλινικού μοντέλου της ΕΣΣΔ και των δορυφόρων της, δεν υπάρχει πια -κι αν υπάρχει είναι καρικατούρα του παλιού της εαυτού είτε υπό τη μορφή του πιο στυγνού κυβερνητισμού (οι παραπάνω) είτε υπό τη μορφή της περίσσιας παρουσίας.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια νέα αριστερά που θα μπορεί να κινητοποιεί και να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά το "blackmail potential", τη δυνατότητα "πολιτικού εκβιασμού" των καταστάσεων. Αυτό το "blackmail potential" υπάρχει. Είναι τα κοινωνικά κινήματα που γεννιούνται, δρουν και δυναμώνουν πολλές φορές πέρα κι έξω από τα ασφυκτικά όρια των κομματικών γραφειοκρατιών και των κομμάτων-στούντιο. Η κοινωνία γίνεται ολοένα και πιο κινηματική (2) κι ας κλαίνε όσοι/ες φαντασιώνονται με τα παρελθόντα μεγαλεία (πραγματικά ή παραμυθένια) της νιότης τους.

Η συνάντηση ενός μεγάλου μέρους των πρωταγωνιστικών δυνάμεων αυτών των κινημάτων τόσο στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ όσο και σε εκλογικό επίπεδο στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράςπρομηνύει μια αλλαγή πολιτικής κουλτούρας και συμπεριφοράς του πολιτικού αυτού χώρου. Το blackmail potential του χώρου πρέπει να ενισχυθεί. Η επόμενη περίοδος προβλέπεται αρκετά τρικυμιώδης, ιδιαίτερα εάν οι κεντρομόλες δυνάμεις του δικομματισμού αναδειχθούν σχεδόν ισόπαλες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα τελειώσουν και θα αφήσουν πίσω τους κοινωνικά συντρίμμια. Η πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας και των ιδιωτικοποιήσεων θα ενταθεί. Η καταστροφή του περιβάλλοντος θα συνεχιστεί αμείωτη. Η εμπορευματικοποίηση της παιδείας και της υγείας-πρόνοιας θα φέρει ολοένα και περισσότερες ιδιωτικές επενδύσεις στους χώρους αυτούς, σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερους πολίτες στην απόγνωση. Ακόμη και τα ταξίδια στα νησιά μας θα γίνουν ακριβά στο όνομα της τουριστικής αξιοποίησης του ήλιου, της θάλασσας και του φυσικού μας περιβάλλοντος -κι άμα νομίζετε ότι τα βλέπω όλα μαύρα, διαβάστε το νέο μπουμπούκι της δυναστείας των Παπανδρέου, δηλαδή το Νίκο, που δεν γράφει μόνο λογοτεχνικά βιβλία αλλά θέλει να παίξει σημαντικό ρόλο στο χώρο της ναυτιλίας (βλ. Εμπρός Μυτιλήνης).

Η τρικυμία δεν θα είναι μόνο κοινωνικο-οικονομική αλλά και πολιτική-θεσμική. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα θέσει σε δοκιμασία τις στρατηγικές των κομμάτων κι εδώ είναι που μπορεί να παρέμβει μια κινηματική αριστερά αναδεικνύοντας το αίτημα της δημοκρατικής αλλαγής του πολιτικού και κομματικού συστήματος.

Όμως, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται να ενισχυθεί αυτή την Κυριακή, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς-Ενωτικό Ψηφοδέλτιο. Η παραμονή του (ή η είσοδός του, αν θέλετε) στη Βουλή δεν κρίνεται αναγκαία μόνο για τον καλλωπισμό της αλλά για την εκπροσώπηση των πολιτών και των κοινωνικών κινημάτων τους, για την αξιοποίηση κάθε δυνατότητας μελλοντικής μεταβολής του πολιτικού σκηνικού και του κομματικού συστήματος προς αριστερόστροφη κατεύθυνση. Στόχος μας πρέπει να είναι να περάσουμε από το σύστημα των δυόμισυ κομμάτων, που κυριάρχησε στη μεταπολιτευτική μας ιστορία, σε ένα πολυκομματικό σύστημα που θα εγγυάται την ύπαρξη και των ανταγωνισμό των διαφορετικών πολιτικών σχηματισμών στη βάση σαφών πολιτικών προγραμμάτων.

Αυτή την πορεία σήμερα μόνο ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να την ξεκινήσει, γιατί στο πλαίσιό του συγκλίνουν αυτή τη στιγμή δυνάμεις που έχουν δείξει ότι γνωρίζουν το κινηματικό πεδίο και τις ανάγκες του, γιατί, εκτός των άλλων, είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που έχει ανοίξει τις πόρτες των θεματικών οργανώσεών του (π.χ. Εταιρεία Πολιτικού Προβληματισμού Ν. Πουλαντζάς) στους ανθρώπους που θέλουν να συζητήσουν, να ερευνήσουν και να παράξουν από κοινού θεωρία και πολιτική για την ανασύνθεση-ανασυγκρότηση της Αριστεράς, της οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων.

Αυτή την Κυριακή, λοιπόν, ψηφίζουμε ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Κι από Δευτέρα πάλι στα κοινωνικά κινήματα.

Θανάσης Τσακίρης

Βιβλιογραφικές παραπομπές:
(1) Sartori, Giovanni. 1966. "European Political Systems: The Case of Polarized Pluralism." Joseph LaPalombara and Myron Weiner, (eds.) Political Parties and Political Development, 137-176. Princeton: Princeton University Press.
(2) Tarrow, Sydney. 1998. Power in Movement: Collective Action, Social Movements and Politics Cambridge: Cambridge University Press.
(3) Siaroff, Alan. 2003. "Two-and-a-Half-Party Systems and the Comparative Role of the 'Half'," Party Politics, 9 (May), 267-290.

Αιώνια θα μείνει στη μνήμη μας ο Φίλιππος Ηλιού

"Ο Φίλιππος Ηλιού θέλησε να είναι υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ στη Β΄ Αθηνών ως ένδειξη αφοσίωσης στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Ήταν ήδη βαριά άρρωστος και χθες έχασε τη μάχη για τη ζωή. Γιος του Ηλία και της Ελευθερίας Ηλιού, διακεκριμένος ιστορικός και πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, ο Φίλιππος υπήρξε ένας σεμνός και δημιουργικός άνθρωπος, μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και φιλοπονίας. Οι φίλοι του δεν πρόλαβαν να τον 'σταυρώσουν' - δυστυχώς θα τον αποχαιρετήσουν."

Η είδηση αυτή στον "Κόσμο του Επενδυτή" με συγκλόνισε. Ο υπέροχος Φίλιππος Ηλιού, ο άνθρωπος που άφησε ιστορία στο χώρο της Αριστεράς και της Ιστορίας δεν είναι πια κοντά μας αλλά θα ζει στο νου και στις καρδιές όλων μας. Το παράδειγμά του μας εμπνέει για να συνεχίσουμε να βαδίζουμε στους δρόμους που χάραξε.

Θανάσης Τσακίρης

Αιώνια θα μείνει στη μνήμη μας ο Φίλιππος Ηλιού

"Ο Φίλιππος Ηλιού θέλησε να είναι υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ στη Β΄ Αθηνών ως ένδειξη αφοσίωσης στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Ήταν ήδη βαριά άρρωστος και χθες έχασε τη μάχη για τη ζωή. Γιος του Ηλία και της Ελευθερίας Ηλιού, διακεκριμένος ιστορικός και πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, ο Φίλιππος υπήρξε ένας σεμνός και δημιουργικός άνθρωπος, μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και φιλοπονίας. Οι φίλοι του δεν πρόλαβαν να τον 'σταυρώσουν' - δυστυχώς θα τον αποχαιρετήσουν."

Η είδηση αυτή στον "Κόσμο του Επενδυτή" με συγκλόνισε. Ο υπέροχος Φίλιππος Ηλιού, ο άνθρωπος που άφησε ιστορία στο χώρο της Αριστεράς και της Ιστορίας δεν είναι πια κοντά μας αλλά θα ζει στο νου και στις καρδιές όλων μας. Το παράδειγμά του μας εμπνέει για να συνεχίσουμε στους δρόμους που χάραξε.

Θανάσης Τσακίρης

(ΞΑΝΑ) ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ
ΣΤΙΣ 7 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ


Όσες και όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό, παλαιά μέλη και στελέχη της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος – Β’Πανελλαδική, δηλώνουμε την υποστήριξή μας στα ψηφοδέλτια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Ψηφοδέλτιο.
Αισθανόμαστε ανακούφιση, αλλά και δικαίωση, από την πορεία σύγκλισης δυνάμεων της ανανεωτικής, ριζοσπαστικής και επαναστατικής αριστεράς. Είμαστε πιο αισιόδοξοι βλέποντας παλιές και νέες αριστερές ομάδες και κινηματικές συλλογικότητες, από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, να συνυπάρχουν και να ταυτίζονται στο αίτημα για μια βαθιά ανασύνθεση της αριστερής παράταξης στη χώρα μας. Ένα αίτημα που ξεπερνά τα όρια των επόμενων εκλογών και που γνωρίζουμε ότι θα κριθεί μέσα στα κοινωνικά κινήματα και το δυναμισμό που αυτά θα αναπτύξουν.
Θέλουμε να δηλώσουμε τη διαθεσιμότητά μας και δώσουμε το μήνυμα της ενεργοποίησης σε όλους τους διάσπαρτους ανά τη χώρα συντρόφους μας, σε όλους τους πολίτες που στέκονται επικριτικά στη σημερινή πολιτική, οικονομική και πολιτιστική βαρβαρότητα του συστήματος εξουσίας. Έχει φθάσει η στιγμή της μαζικής ενεργητικής αντίστασης στο δικομματικό ολοκληρωτισμό. Ας δώσουμε το παρόν με όλες τις δυνάμεις μας.

1. Αλειφέρης Θανάσης - Φαρμακοποιός
2. Αλεξόπουλος Θανάσης - Γιατρός
3. Αλεξόπουλος Χρήστος - Εκπαιδευτικός
4. Ανέστης Νίκος - Οικονομολόγος
5. Αντωνέα Αντζελα - Δικηγόρος
6. Αντωνίου Κατερίνα - Πανεπιστημιακός
7. Αραβαντινός Θανάσης - Μαθηματικός
8. Βάκης Αλέξης - Μουσικός
9. Βαλλιάνος Χρήστος - Χημικός Μηχανικός
10. Βελισσαρίου Σίσσυ - Πανεπιστημιακός
11. Βερναρδάκης Χριστόφορος - Πολιτικός Επιστήμονας
12. Βλαχάκης Γιάννης - Αρχιτέκτονας
13. Γάγγος Μανόλης - Ναυπηγός
14. Γαλάνης Θεόφιλος - Δημοσιογράφος
15. Γκοτζαμάνης Κώστας - Ψυχίατρος
16. Γραμμένος Θεοφάνης - Πανεπιστημιακός
17. Δημητριάδης Μίμης - Επιχειρηματίας
18. Δημόπουλος Γιάννης
19. Ελιέζερ Βίκτωρ - Μηχανικός
20. Ζαγάρας Βαγγέλης - Ιδιωτικός Υπάλληλος
21. Θάνος Σταύρος - Φυσικός, ερευνητής Δημόκριτου
22. Ιεροδιακόνου Ιωάννα - Ψυχίατρος / Πανεπιστημιακός
23. Καμπέρης Νίκος - Εκπαιδευτικός
24. Κατσαρής Γιώργος
25. Κέκος Δημήτρης - Πανεπιστημιακός
26. Κοντοζής Δημήτρης - Μαθηματικός
27. Κοπανάρη Μαρία - Αρχιτέκτων
28. Κούκκου Αννα - Πανεπιστημιακός
29. Κυπριανίδης Τάσος - Πανεπιστημικός
30. Κυπριανός Παντελής - Πανεπιστημιακός
31. Κωνσταντακόπουλος Σταύρος - Πανεπιστημιακός
32. Κωτούλας Δημήτρης - Οδοντίατρος
33. Λαβατσής Δημήτρης - Τραπεζικός
34. Λιβέρης Πάνος - Μηχανικός
35. Μασταγκά Βούλα - Αρχιτέκτων
36. Μαυρέας Κωνσταντίνος
37. Μαυρομμάτη Αντιγόνη - Δικηγόρος
38. Μεϊδάνης Βασίλης - Οικονομολόγος
39. Μηλιός Γιάννης - Πανεπιστημιακός, υποψ. ΣΡΑ Β' Αθήνας
40. Μόντη Κατερίνα - Παιδίατρος
41. Μπάρκας Νίκος - Πολιτικός Μηχανικός
42. Μπαρτσίδης Μιχάλης - Οδοντίατρος
43. Μπέλλα Ελένη - Γιατρός αθλίατρος
44. Μπένος Αλέξης - Πανεπιστημιακός, υποψ. ΣΡΑ Α΄Θεσσαλονίκης
45. Μπέσιος Κώστας - Δημοσιογράφος
46. Μπόκαρης Θέμης - Πανεπιστημιακός
47. Mποφιλάτος Σταύρος - Εκπαιδευτικός
48. Μπούχαλη Βάσω - Γιατρός
49. Νασιόπουλος Χρήστος - Εκπαιδευτικός
50. Νυφαντής Θωμάς - Ιδιωτικός Υπάλληλος
51. Παϊπέτη Αλεξάνδρα - Εκπαιδευτικός
52. Πάνου Σωτήρης - Ελεύθερος επαγγελματίας
53. Παντής Γιάννης - Βιολόγος, υποψ. ΣΡΑ Α’Θεσσαλονίκης
54. Παπαδημητρίου Γιάννης - Δικηγόρος, γραμμ. Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, υποψ.ΣΡΑ Ν.Ιωαννίνων
55. Παπαδοπούλου Μαρία - Πανεπιστημιακός
56. Παππάς Βασίλης - Εκπαιδευτικός
57. Παππάς Γιάννης - Εκπαιδευτικός
58. Πετρόπουλος Παναγιώτης - Ελεύθερος επαγγελματίας
59. Ρίζος Βασίλης - Εκπαιδευτικός
60. Σπαρούνη Ευτυχία - Καρδιολόγος
61. Σταμπουλή Αφροδίτη - Γυναικολόγος
62. Σταυρόπουλος Γιώργος
63. Τεμπέλη Γεωργία - Εκπαιδευτικός
64. Τσακίρης Θανάσης - πολιτικός επιστήμονας
65. Τσιγκάνης Δημήτρης - Φυσικός
66. Υφαντής Μάκης - Πανεπιστημιακός
67. Φουρτούνης Γιώργος - Πανεπιστημιακός
68. Φούσκης Μιχάλης - Γιατρός ακτινολόγος
69. Χατζηαθανασιάδης Βασίλης - Χημικός Μηχανικός
70. Χουμεριανός Μανόλης

(ΞΑΝΑ) ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ
Όσες και όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό, παλαιά μέλη και στελέχη της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος – Β’Πανελλαδική, δηλώνουμε την υποστήριξή μας στα ψηφοδέλτια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Ψηφοδέλτιο.
Αισθανόμαστε ανακούφιση, αλλά και δικαίωση, από την πορεία σύγκλισης δυνάμεων της ανανεωτικής, ριζοσπαστικής και επαναστατικής αριστεράς. Είμαστε πιο αισιόδοξοι βλέποντας παλιές και νέες αριστερές ομάδες και κινηματικές συλλογικότητες, από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, να συνυπάρχουν και να ταυτίζονται στο αίτημα για μια βαθιά ανασύνθεση της αριστερής παράταξης στη χώρα μας. Ένα αίτημα που ξεπερνά τα όρια των επόμενων εκλογών και που γνωρίζουμε ότι θα κριθεί μέσα στα κοινωνικά κινήματα και το δυναμισμό που αυτά θα αναπτύξουν.
Θέλουμε να δηλώσουμε τη διαθεσιμότητά μας και δώσουμε το μήνυμα της ενεργοποίησης σε όλους τους διάσπαρτους ανά τη χώρα συντρόφους μας, σε όλους τους πολίτες που στέκονται επικριτικά στη σημερινή πολιτική, οικονομική και πολιτιστική βαρβαρότητα του συστήματος εξουσίας. Έχει φθάσει η στιγμή της μαζικής ενεργητικής αντίστασης στο δικομματικό ολοκληρωτισμό. Ας δώσουμε το παρόν με όλες τις δυνάμεις μας.

1. Αλειφέρης Θανάσης - Φαρμακοποιός
2. Αλεξόπουλος Θανάσης - Γιατρός
3. Αλεξόπουλος Χρήστος - Εκπαιδευτικός
4. Ανέστης Νίκος - Οικονομολόγος
5. Αντωνέα Αντζελα - Δικηγόρος
6. Αντωνίου Κατερίνα - Πανεπιστημιακός
7. Αραβαντινός Θανάσης - Μαθηματικός
8. Βάκης Αλέξης - Μουσικός
9. Βαλλιάνος Χρήστος - Χημικός Μηχανικός
10. Βελισσαρίου Σίσσυ - Πανεπιστημιακός
11. Βερναρδάκης Χριστόφορος - Πολιτικός Επιστήμονας
12. Βλαχάκης Γιάννης - Αρχιτέκτονας
13. Γάγγος Μανόλης - Ναυπηγός
14. Γαλάνης Θεόφιλος - Δημοσιογράφος
15. Γκοτζαμάνης Κώστας - Ψυχίατρος
16. Γραμμένος Θεοφάνης - Πανεπιστημιακός
17. Δημητριάδης Μίμης - Επιχειρηματίας
18. Δημόπουλος Γιάννης
19. Ελιέζερ Βίκτωρ - Μηχανικός
20. Ζαγάρας Βαγγέλης - Ιδιωτικός Υπάλληλος
21. Θάνος Σταύρος - Φυσικός, ερευνητής Δημόκριτου
22. Ιεροδιακόνου Ιωάννα - Ψυχίατρος / Πανεπιστημιακός
23. Καμπέρης Νίκος - Εκπαιδευτικός
24. Κατσαρής Γιώργος
25. Κέκος Δημήτρης - Πανεπιστημιακός
26. Κοντοζής Δημήτρης - Μαθηματικός
27. Κοπανάρη Μαρία - Αρχιτέκτων
28. Κούκκου Αννα - Πανεπιστημιακός
29. Κυπριανίδης Τάσος - Πανεπιστημικός
30. Κυπριανός Παντελής - Πανεπιστημιακός
31. Κωνσταντακόπουλος Σταύρος - Πανεπιστημιακός
32. Κωτούλας Δημήτρης - Οδοντίατρος
33. Λαβατσής Δημήτρης - Τραπεζικός
34. Λιβέρης Πάνος - Μηχανικός
35. Μασταγκά Βούλα - Αρχιτέκτων
36. Μαυρέας Κωνσταντίνος
37. Μαυρομμάτη Αντιγόνη - Δικηγόρος
38. Μεϊδάνης Βασίλης - Οικονομολόγος
39. Μηλιός Γιάννης - Πανεπιστημιακός, υποψ. ΣΡΑ Β' Αθήνας
40. Μόντη Κατερίνα - Παιδίατρος
41. Μπάρκας Νίκος - Πολιτικός Μηχανικός
42. Μπαρτσίδης Μιχάλης - Οδοντίατρος
43. Μπέλλα Ελένη - Γιατρός αθλίατρος
44. Μπένος Αλέξης - Πανεπιστημιακός, υποψ. ΣΡΑ Α’Θεσσαλονίκης
45. Μπέσιος Κώστας - Δημοσιογράφος
46. Μπόκαρης Θέμης - Πανεπιστημιακός
47. Mποφιλάτος Σταύρος - Εκπαιδευτικός
48. Μπούχαλη Βάσω - Γιατρός
49. Νασιόπουλος Χρήστος - Εκπαιδευτικός
50. Νυφαντής Θωμάς - Ιδιωτικός Υπάλληλος
51. Παϊπέτη Αλεξάνδρα - Εκπαιδευτικός
52. Πάνου Σωτήρης - Ελεύθερος επαγγελματίας
53. Παντής Γιάννης - Βιολόγος, υποψ. ΣΡΑ Α’Θεσσαλονίκης
54. Παπαδημητρίου Γιάννης - Δικηγόρος, γραμμ. Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, υποψ.ΣΡΑ Ν.Ιωαννίνων
55. Παπαδοπούλου Μαρία - Πανεπιστημιακός
56. Παππάς Βασίλης - Εκπαιδευτικός
57. Παππάς Γιάννης - Εκπαιδευτικός
58. Πετρόπουλος Παναγιώτης - Ελεύθερος επαγγελματίας
59. Ρίζος Βασίλης - Εκπαιδευτικός
60. Σπαρούνη Ευτυχία - Καρδιολόγος
61. Σταμπουλή Αφροδίτη - Γυναικολόγος
62. Σταυρόπουλος Γιώργος
63. Τεμπέλη Γεωργία - Εκπαιδευτικός
64. Τσακίρης Θανάσης - πολιτικός επιστήμονας
65. Τσιγκάνης Δημήτρης - Φυσικός
66. Υφαντής Μάκης - Πανεπιστημιακός
67. Φουρτούνης Γιώργος - Πανεπιστημιακός
68. Φούσκης Μιχάλης - Γιατρός ακτινολόγος
69. Χατζηαθανασιάδης Βασίλης - Χημικός Μηχανικός
70. Χουμεριανός Μανόλης