Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, στο φύλλο της 27ης Μαΐου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, στοφύλλο της 27ης Μαΐου
Στα περίπτερα εντός της «Κυριακάτικης Αυγής» καιστο διαδίκτυο: στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com),στο facebook(Enthemata Avgis)και στο twitter: @enthemata
Κείμενα των: Νικόλα Σεβαστάκη, ΜάνουΑυγερίδη, Αριστείδη Μπαλτά, Ελένης Βαρίκα, Μικαέλ Λεβύ, Ετιέν Μπαλιμπάρ, ΑντώνηΛιάκου, Μάκη Καβουριάρη, Νίκου Πολίτη, Κυριάκου Κατζουράκη, Μαριάννας Δήτσα,Κώστα Ζαχαριάδη, Γκυ Μπουρζέλ

ΑΠΟ ΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 17 ΤΟΥΙΟΥΝΗ – ΣΤΑ ΜΙΣΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
Δύο εβδομάδες μετά τιςεκλογές τις 6ης Μαΐου, που άλλαξαν το πολιτικό τοπίο, και καθ’ οδόν προς τιςεκλογές της 17ης Ιουνίου, τα «Ενθέματα» είναι σε μεγάλοβαθμό αφιερωμένα στο μεγάλο ζήτημα των ημερών: ποιος είναι ο ρόλος τηςΑριστεράς στο νέο τοπίο, τι σημαίνει η Αριστερά ως κυβέρνηση ή αξιωματικήαντιπολίτευση;
 Οι δυορεαλισμοί και οι πιθανότητες του  ΣΥΡΙΖΑ: Ο Νικόλας Σεβαστάκης μιλάει για τη την «κοινωνική ελπίδα» τηνοποία αναζητούν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, τη στρατηγική του φόβου και τα όριάτης και εξηγεί γιατί οι εκλογές του Ιουνίου θα καθρίσουν με ποιον πολιτικό καιαξιακό συμβολισμό θα σφραγιστεί η νέα μεταπολίτευση.
Αντανακλάσεις:  Η Μάνος Αυγερίδης μας αφηγείται δυο ιστορίες τηςκαθημερινότητας, από τη Βαρκελώνη και την Αθήνα και σκέφτεται πώς το καλό, στηνπιο απλή και γνήσια μορφή του, μπορεί να ομορφαίνει τη ζωή μας.
Η τούρτα: Ο Αριστείδης Μπαλτάς   εξηγεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑδεν έφαγε την «τούρτα» μπαίνοντας στην οικουμενική κυβέρνηση και τι σηματοδοτείαυτό.
To μέλλον της Ευρώπης κρίνεται στην Ελλάδα: Η Ελένη Βαρίκα, ο Μικαέλ Λεβύ και ο Ετιέν Μπαλιμπάρ εξηγούν στογαλλικό κοινό γιατί η Ελλάδα αποτελεί ένα εργαστήριο για όλη την Ευρώπη και τησημασία των καταιγιστικών εξελίξεων μετά τις 6.5 (μετάφραση: Ελένη Καλαφάτη)
Τοιστορικό διακύβευμα είναι η συγκρότηση ηγεμονίας: Συνέντευξη του Αντώνη Λιάκου, ο οποίος μιλάει για τοννέο κοινωνικό ζήτημα, τον «αντιλαϊκισμό» ως υπέρτατη μορφή λαϊκισμού, τον ρόλο,τις δυνατότητες και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ στο νέο τοπίο, τι πρέπει να κάνει η«αριστερή κυβέρνηση»

ΜΝΗΜΗ ΑΓΓΕΛΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΗΚΑΙ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οικουβέντες με τον Άγγελο και οι μονόλογοί του: Μάκης Καβουριάρης
Η δεύτερηγραφή μιας ιστορίας που δεν γράφτηκε: Νίκος Πολίτης
Αριστερόςαρχάγγελος: Κυριάκος Κατζουράκης
Μάιος2012: Μαριάννα Δήτσα
Επανάστασηστη ζωή, μεταρρύθμιση στην πολιτική: Κώστας Ζαχαριάδης
Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του ΆγγελουΕλεφάντη και τρία μετά τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, μικρές καταθέσεις:μια ιστορία, μια σκέψη, ένα στιγμιότυπο
Η ελληνική κρίση, μια κρίση παραδειγματική: Ο Γκυ Μπουρζέλ αναζητεί τα αίτια της ελληνικήςκρίσης, και υποστηρίζει ότι χρειαζόμαστε μια κοινωνική και δημοκρατική ιδέα τηςΕυρώπης (μετάφραση: Μαρία Καλαντζοπούλου

Στην«Εποχή» της Κυριακής, Κεντρικός Τίτλος: Πανικός στις Βρυξέλλες, Ελπίδα στην Ευρώπη"

Η εποxή
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Γραφεία:Ακαδημίας62, 10679 Αθήνα
τηλ.:210-36 19 513 - 14,φαξ: 210- 36 19 610
www.epohi.gr



Στην«Εποχή» της Κυριακής:


Κεντρικός τίτλος:


“Πανικός στιςΒρυξέλλες, Ελπίδα στην Ευρώπη”


Οιεκλογές στην Ελλάδα και Γαλλία ανέδειξαντην ανάγκη μιας άλλης πολιτικής


ΠΟΛΙΤΙΚΗ


“Τοπέταγμα της πεταλούδας”, του Θ.Μιχόπουλου


«Πώςσυνασπίζονται οι πολιτικές με τιςκοινωνικές δυνάμεις;» του Χ. Γεωργούλα


ΝΔ:«Η αγία οικογένεια του μνημονίου γιατη θρησκεία του νεοφιλελευθερισμού»,της Ιωάννας Δρόσου


«Ηθεωρία των δύο άκρων στα διεθνή ΜΜΕ»,της Βίκυς Σκούμπη


ΑΚΟΑ:“Η μεγάλη νίκη της ριζοσπαστικήςαριστεράς”.Απόφασητου Πανελλαδικού Συντονιστικού της.


«Παρόλαόσα, ψήφο στην Αριστερά»,του Ευτύχη Μπιτσάκη


 «Αυτόνομηκάθοδος ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Οικολόγων Πράσινων»¨


“Οιάνδρες και οι γυναίκες της Ευρώπης,περιμέναμε και υπομείναμε πολύ”.Ανοιχτή επιστολή προς τον Αλέξη Τσίπρααπό συλλογικότητες, διανοούμενους,ακαδημαϊκούς, αχτιβιστές από όλη τηνΕυρώπη. 


 «Απότον Βίσμαρκ στη Μέρκελ»,του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου


“Απότη Μαύρη Τρύπα στη Χρυσή Αυγή”,του Θωμά Τσαλαπάτη


«Τιακριβώς κατέρρευσε στις εκλογές της6ηςΜαΐου;» τουΘ. Τσακίρη


«Πολίτες,νοικοκυραίοι και το α-λαϊκό έθνος ενώπιοντης κάλπης», της Τζένης Λιαλιούτη


«Τομετέωρο βήμα του ΣΥΡΙΖΑ», του ΚώσταΝτούσγου


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΓιώργοςΑργείτης: “Η «τήρηση των δεσμεύσεων»οδηγεί στη χρεοκοπία”. Συνέντευξημε τον καθηγητή οικονομικών στον  ΠαύλοςΚλαυδιανό.


“Προςένα «hack»τουευρώ;” τουΠάρη Χρυσού



ΚΟΙΝΩΝΙΑ


ΥΓΕΙΑ


«Να ανακτήσουμε τον κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας», του Αλέξη Μπένου

«Ποιος ανάβει το φυτίλι της «υγειονομικής βόμβας»; του Σ. Κ.


«Ησυλλογική ευθύνη σε βάρος τωνμεταναστών».Μιαδολοφονία Πατρινού πυροδοτεί την έκρηξητης Νάντιας Κουλουμπή


“Προειδοποιητικήαπεργία αύριο στα ΜΜΕ”


Μέσαμαζικής μεταφοράς: Αυξήσεις φωτιάστα εισιτήρια το 2013,
τουΠ. Παρθένη.


«Στηφυλακή παραμένουν οι οροθετικέςγυναίκες», της Σίσσυς Βωβού


«Γιαέκτη φορά αναβλήθηκε η δίκη τωνΧρυσαυγιτών”


“Προτάσειςτου ΑΠΘ για τα μεταλλεία χρυσού στηΧαλκιδική”.


“Οιδολοφόνοι της Κορώνειας πρέπει ναπληρώσουν”, απότην “Οικολογία- Αλληλεγγύη”


ΔΙΕΘΝΗ


«Μανιφέστογια μια νέα Ευρώπη». Η επιτυχία τουΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργήσει σανευρωπαϊκός καταλύτης, τουΑργ. Παναγόπουλου


ΑΙΓΥΠΤΟΣ:«Οι κάλπες αναδεικνύουν μια διχασμένηχώρα», του ΓιάννηΑλμπάνη


ΚΑΝΑΔΑΣ:“Οι φοιτητές ξεπέρασαν τις εκατόημέρες διαδηλώσεων”, του Δημ. Γκιβίση


Τουρκία:“Απεργία των Δημοσίων υπαλλήλων”,του ανταποκριτή της «Evrensel»Σειτ Αλντογάν,


Γαλλία:Και πάλι στις κάλπες: «Δυνατότητες καικίνδυνοι για μια άλλη πολιτική», τουΜπ. Κοβάνη


Ιρλανδία:«Μπορεί να ακουστεί η φωνή του λαούτης». Δημοψήφισμα στις 31 Μαΐου, του Μπ.Κοβάνη



ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


 «ΗΑριστερά, ο πολιτισμός και οι σχετικοίμύθοι», του Μάνου Στεφανίδη.


ΒΙΒΛΙΟ:  «Σπονδυλωτέςιστορίες», της Μ. Θεοδοσοπούλου


ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
«Ομεγάλος δικτάτωρ»,η γελοιότητα της ναζιστικής παράνοιας,του Στρ. Κερσανίδη


ΘεατρικάΝέα
Αφιέρωμαστον Φραντς Κάφκα: 100 χρόνια «Μεταμόρφωση»
«Αγγέλα»του Γ. Σεβαστίκογλου (Αυλή στον Κεραμεικό)



ΙΔΕΕΣ


«Τομέλλον της Ευρώπης παίζεται στην Ελλάδα»,των Ετιέν Μπαλιμπάρ, Μίκαελ Λεβί, καιΕλένης Βαρίκα





ΟΙΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ:


«Ξούθουκαι Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα
«Αφρόδιχτατης Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου τουAλιέα
«Σταδίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση
Ησελίδα της Θεσσαλονίκης
Θεατρικάνέα από τη Μαρώ Τριανταφύλλου
ΜουσικέςΠροτάσεις από τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Κινηματογράφος:Κριτική-Παρουσίαση από τον ΣτράτοΚερσανίδη
Exlibris: Βιβλιοκριτική από τη Μ. Θεοδοσοπούλου


ΗΕποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα,στην Αριστερά

Επιστημονική Διημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας ΠολιτικήςΕπιστήμης«Τα πολιτικά κόμματα σε μετάβαση: Κόμματα και κομματικήδημοκρατία σε συνθήκες κρίσης» Στη μνήμη του Peter Mair

Επιστημονική Διημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας ΠολιτικήςΕπιστήμης
«Τα πολιτικά κόμματα σε μετάβαση: Κόμματα και κομματικήδημοκρατία σε συνθήκες κρίσης» 
Στη μνήμη του Peter Mair

Τετάρτη 30 & Πέμπτη 31 ΜΑΪΟΥ 2012

Αμφιθέατρο Δρακοπούλου
Κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τετάρτη, 30 Μαΐου 2012
Προσέλευση (19.00 -19.15)
Χαιρετισμός Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Πρόεδρος ΕλληνικήςΕταιρείας Πολιτικής Επιστήμης
19:30-20:15
Πρόεδρος: Διονύσης Γράβαρης
Εισηγητές:
Πάνος Καζάκος
Κρίση, αλλαγή παραδείγματος πολιτικής και ανακατατάξεις στονκομματικό χάρτη
Θόδωρος Χατζηπαντελής
Εκλογές 2012: Η ανάλυση του εκλογικού ανταγωνισμού
Γιάννης Ανδρεάδης
HelpMeVote: Όταν η πολιτική επιστήμη συνάντησε το διαδίκτυο

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012
ΙΙ. Κομματικές ελίτ και πολιτική ηγεσία
(13:30-15:00)
Πρόεδρος: Γιάννης Σταυρακάκης
Εισηγητές:
Κακεπάκη Μανίνα/Καραγιάννης Γάννης:
Πολιτικό προσωπικό και πολιτικές ελίτ: κοινωνικές καιπολιτικές διαστάσεις της
αντιπροσώπευσης στην Ελλάδα
Γεράσιμος Κάρουλας
Η συμπεριφορά των πολιτικών ελίτ σε περιόδους κρίσεων: ηελληνική περίπτωση
Παπάζογλου Μάνος
Προϋποθέσεις Ηγεσίας. Η πρόκληση της πολιτικής διεύθυνσηςκυβέρνησης και
κόμματος
Διάλλειμα: 15:00-16:00
ΙΙΙ. Πολιτικά κόμματα και κοινωνία πολιτών
(16:00– 17:30)
Πρόεδρος: Σεραφείμ Σεφεριάδης
Εισηγητές: Τσακίρης Θανάσης
Πολιτικά κόμματα και εργατικές συνδικαλιστικές παρατάξεις:ένα αταίριαστο
ζευγάρι σε φάση διαζυγίου;
Κανελλόπουλος Κώστας
Η σχέση κοινωνικών κινημάτων και πολιτικών κομμάτων στον 21οαιώνα
Λουκία Κοτρωνάκη
Απολίτικο, Αντιπολιτικό, Πολιτικό: Αποτυπώνοντας τη σχέσηπολιτικών κομμάτων
και «Αγανακτισμένων» στην ελληνική περίπτωση.
Κουντούρη Φανή
Πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ την εποχή της κρίσης. Προς ένανεπανακαθορισμό
μεταξύ τους σχέσης;
ΙV. Κομματικές οργανώσεις και κομματικά συστήματα
(17:45 – 19:15)
Πρόεδρος: Γιάννης Βούλγαρης
Εισηγητές:
 ΕλένηΣταθοπούλου/Μεταξία Τριανταφύλλου
Τα πολιτικά κόμματα σε μετάβαση; Κόμματα και κομματικήδημοκρατία
σε συνθήκες κρίσης
Τάσσης Χρύσανθος / Ελευθερίου Κώστας
«Πολιτική Καρτελοποίηση και Στρατηγική του Κράτους: οιοργανωτικές εξελίξεις
στο ΠΑΣΟΚ 2004-2012»
Παναναστασόπουλος Νικόλαος
Η οργάνωση του ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης: από το μύθο τηςεξουσίας
έως τη νέμεση της εξουσίας και της διακυβέρνησης.
Δικαίος Κώστας, Μέλπω Καραβά, Τατιάνα Μιχαηλίδου, ΔημήτρηςΜίχας
Kαι όμως, υπήρξαν τα μικρά κόμματα τής Tρίτης  Eλληνικής Δημοκρατίας.
Διάλειμμα 19:15-19:30
V. Σκέψεις για την κομματική Δημοκρατία μετά τις εκλογές
της 6ης Μαΐου 2012
19:30-20:30
Πρόεδρος Χρήστος Λυριντζής
Ομιλητές:
Ηλίας Νικολακόπουλος,
Χριστόφορος Βερναρδάκης


Οι εργασίες της διημερίδας
θα μεταδοθούν ζωντανά
από την ιστοσελίδα της Ελληνική
Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης
www.hpsa.gr

Mobile Roaming: Fair charges and more competition. Angelika Niebler MEP

Mobile Roaming: Fair charges and more competition. Angelika Niebler MEP


--------------------------------------------------------------------------------

Από Δελτίο Τύπου του
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Brussels, 10 May 2012





Caps for mobile phone charges abroad (roaming) will be tightened as from July. The European Parliament adopted the new EU Regulation today. There will be new price caps for phone calls, text messages and - for the first time - data downloads. "We have brought about more competition in the market to put an end to the ripping-off of consumers. The current charges, for mobile downloads in particular, reflect in no way the real costs", said European Parliament Rapporteur Angelika Niebler, EPP Group MEP.



The charges for mobile roaming downloads will be at a maximum of 70 Cents per megabyte as from July. As from July 2014, the limit will decrease to 20 Cents. The European Commission had proposed 50 Cents at first and 90 Cents as from July this year. Text messages will cost a maximum of nine Cents as from July and five Cents as from from July 2014. In addition, the charges for voice calls will be further capped too. Received calls will be limited to five Cents per minute and outgoing calls to 19 Cents, both as from July 2014. "The charges should at last come in line with the real technical effort required", said Mrs Niebler.



There will be fair access to networks for smaller providers (open access) including the possibility of using local providers on the ground (local break-out). "It will be possible to use different providers for calls and data roaming, for example. Such structural measures can finally create healthier competition", said Angelika Niebler.

The season of revolution: the Arab Spring and European mobilizations

Welcome to Interface!




The season of revolution: the Arab Spring and European mobilizations

The season of revolution:

the Arab Spring

and European mobilizations


Interface volume 4 issue 1. The season of revolution: the Arab Spring and European mobilizations


Posted on May 10, 2012 by laurence

Contents

Volume 4 issue 1, single file complete

PDF (9 MB)

Volume 4 issue 1, single file complete without images

PDF (3.8 MB)



ISSN 2009-2431



Editorial

The season of revolution: the Arab Spring and European mobilizations. Magid Shihade, Cristina Flesher Fominaya and Laurence Cox (pp. 1 – 16)

PDF (EN)



The season of revolution: the Arab Spring

Weaving revolution: harassment by the Egyptian regime (action note) Austin Mackell (pp. 17 – 19)

PDF (EN)



Weaving revolution: speaking with Kamal El-Fayoumi (interview) Austin Mackell (pp. 20 – 32)

PDF (EN)

PDF no images (EN)



The Arab revolutions: a year after Samir Amin (pp. 33 – 42)

PDF (EN)



Dream history of the global South (P) Vijay Prashad (pp. 43 – 53)

PDF (EN)



Containing the “Arab Spring” (P) Jeremy Salt (pp. 54 – 66)

PDF (EN)



The legacy of US intervention and the Tunisian revolution: promises and challenges one year on (P) Azadeh Shahshahani and Corinna Mullin (pp. 67 – 101)

PDF (EN)



After Mubarak, before transition: the challenges for Egypt’s domestic opposition (interview and event analysis) Andrea Teti and Gennaro Gervasio (pp. 102 – 112)

PDF (EN)



Syria, the Arab uprisings, and the political economy of authoritarian resilience (P) Bassam Haddad (pp. 113 – 130)

PDF (EN)



Corporate American media coverage of Arab revolutions: the contradictory messages of modernity (P) Steven Salaita (pp. 67 – 101)

PDF (EN)



A politics of non-recognition? Biopolitics of Arab Gulf worker protests in the year of uprisings (P) Ahmed Kanna (pp. 146 – 164)

PDF (EN)



The Arab upsurge and the “viral” revolutions of our time (P) Aditya Nigam (pp. 165 – 177)

PDF (EN)



Witness and trace: January 25 graffiti and public art as archive (event analysis) Cassie Findlay (pp. 178 – 182)

PDF (EN)







Special section: a new wave of European mobilizations?

Guest editor: Mayo Fuster Morell

“Esta revolución es muy copyleft”. Entrevista a Stéphane M. Grueso a propósito del 15M Eduardo Romanos (pp. 183 – 206)

PDF (ES)

PDF no images (ES)



Horizontal democracy now: from alterglobalization to occupation (P) Marianne Maeckelbergh (pp. 207 – 234)

PDF (EN)



15M. Trajectòries mobilitzadores i especifitats territorials. El cas català (P) Fabià Díaz-Cortés i Gemma Ubasart-Gonzàlez (pp. 235 – 250)

PDF (CA)

PDF no images (CA)



Public squares and resistance: the politics of space in the Indignados movement (P) Puneet Dhaliwal (pp. 251 – 273)

PDF (EN)



Mobilizing against the crisis, mobilizing for “another democracy”: comparing two global waves of protest (event analysis) Donatella della Porta (pp. 274 – 277)

PDF (EN)



Algunas ideas sobre política y políticas en el cambio de épocas: Retos asociados a la nueva sociedad y a los movimientos sociales emergentes (event analysis) Joan Subirats (pp. 278 – 286)

PDF (ES)



Articles: general

Collective identity formation and collective action framing in a Mexican “movement of movements” (P) Marina Adler (pp. 287 – 315)

PDF (EN)



Participatory budgeting in the city: challenging NYC’s development paradigm from the grassroots (practice note) Nancy Baez and Andreas Hernandez (pp. 316 – 326)

PDF (EN)



Struggling to unite: the rise and fall of one university movement in Poland. (P) Magdalena Prusinowska, Piotr Kowzan, Małgorzata Zielińska (pp. 327 – 359)

PDF (EN)

PDF no images (EN)



The Water Pressure Group: lessons learned (action note) Jim Gladwin and Rose Hollins (pp. 360 – 369)

PDF (EN)

PDF no images (EN)







Reviews

Single PDF (EN) (pp. 370 – 401)



Erica Chenoweth and Maria J. Stephan, Why civil resistance works: the strategic logic of nonviolent action. Brian Martin



Firoze Manji and Sokari Ekine (eds), Africa awakening: the emerging revolutions. Karen Ferreira-Meyers



Amory Starr, Luis Fernandez and Christian Scholl, Shutting down the streets: political violence and social control in the global era. Deborah Eade

Rebecca Kolins Givan, Kenneth Roberts and Sarah Soule (eds), The diffusion of social movements: actors, mechanisms, and political effects. Cecelia Walsh-Russo



Florian Heßdörfer, Andrea Pabst and Peter Ullrich (eds), Prevent and tame: protest under (self)control. Lucinda Thompson



Observatorio Metropolitano, Crisis y revolución en Europa: people of Europe rise up! Michael Byrne



Mariel Mikaela Arthur Lemonik, Student activism and curricular change in higher education. Christine Neejer



Rebecca MacKinnon, Consent of the networked: the worldwide struggle for internet freedom. Piotr Konieczny

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, στο φύλλο της 13ης Μαΐου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, στο φύλλο της 13ης Μαΐου


Στα περίπτερα εντός της «Κυριακάτικης Αυγής» και στο διαδίκτυο: στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

Κείμενα των: Nικόλα Σεβαστάκη, Φιλίπ Κοέν, Τομά Πικετύ, Δημοσθένη-Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, Δημήτρη Χριστόπουλου, Βαγγέλη Καραμανωλάκη, Μαρίας Κουρούκλη, Αντώνη Μπρούμα, Νίκου Σαραντάκου.

MΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

Τέσσερα κείμενα αποτιμούν το εκλογικό αποτέλεσμα, τι στρεβλώσεις του εκλογικού νόμου, την κοινοβουλευτική νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής, τις προοπτικές και τους δρόμους που ανοίγονται για τηνΑριστερά στο νέο τοπίο

Το πολιτικό νόημα μιας στιγμής και η Αριστερά: Ο Νικόλας Σεβαστάκης γράφει για τον ΣΥΡΙΖΑ του 17% ως συνάντηση του ιδεολογικού ριζοσπαστισμού με πολίτες που ανακαλύπτουν τον ριζοσπαστισμό εμπειρικά και πραγματιστικά, για την υπόγεια διεργασία προς νέες σχέσεις εκπροσώπησης

Πολιτειακά ζητήματα μετά τις εκλογές: Ο Δημήτρης Χριστόπουλος αναλύει τη διαστροφή του εκλογικού αποτελέσματος από τον εκλογικό νόμο, την εφόρμηση του ναζισμού, μιλώντας για πολιτειακά ζητήματα, δηλαδή τους όρους του παιχνιδιού.

Δυσάρεστη, ναι. Έκπληξη, όμως; Ο Δημοσθένης-Παπαδάτος Αναγνωστόπουλος γράφει για την είσοδο της Χρυσής Αυγής και συζητά αν μπορεί να υπάρξει εθνική πολιτική απάντηση στην ακροδεξιά.

Τον ακούσατε τον σεισμό; Ο Νίκος Σαραντάκος γράφει για τον σεισμό της 6ης Μαΐου. Η ΕΚΛΟΓΗ ΟΛΑΝΤ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ

Φρανσουά Ολάντ: η πραγματική νίκη δεν έχει έρθει ακόμα: Ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Μarriane Φιλίπ Κοέν εξηγεί πώς έφτασε ο Ολάντ στη νίκη και τα στοιχήματα που έχει μπροστά του.

Ολάντ: ένας νέος Ρούσβελτ για την Ευρώπη; Ο οικονομολόγος Τομά Πικετύ, στενά συνδεδεμένος με τους γάλλους σοσιαλιστές, γράφει για το βασικό διακύβευμα της (οικονομικής) πολιτικής Ολάντ: την Ευρώπη.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Εορτασμοί και απολογισμοί: Βαγγέλης Καραμανωλάκης

Μια νέα ώσμωση ουμανισμού και ριζοσπαστισμού: Μαρία Κουρούκλη

Δύο άρθρα με την ευκαιρία του συνεδρίου για τις συναντήσεις ελληνικής και γαλλικής ιστοριογραφίας, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, που οργανώνει η ΕΜΝΕ-Μνήμων (που φέτος γιορτάζει τα 40 του χρόνια), η Γαλλική Σχολή Αθηνών και το ΙΙΕ του ΕΙΕ.

Τι είναι η ACTA και τι σημαίνει για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο δικηγόρος Αντώνης Μπρούμας, μέλος του Δικτύου για την Ψηφιακή Απελευθέρωση, εξηγεί, σημείο προς σημείο, τι προβλέπει η συμφωνία ACTA και γιατί πλήττει την (διαδικτυακή, αλλά και γενικότερη) ελευθερία της έκφρασης

Με αφορμή την κρίση του δικομματισμού: Μια αναδρομή στην ιστορική εξέλιξη των πολιτικών κομμάτων (του Θανάση Τσακίρη)

Με αφορμή την κρίση του δικομματισμού: Μια αναδρομή στην ιστορική εξέλιξη των πολιτικών κομμάτων.

του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΑΚΙΡΗ

Το δικομματικό σύστημα πνέει τα ολίσθια και προσπαθεί να βρει "Ιφιγένειες εν Αυλίδι" για να κρατηθεί στη ζωή με την πολιτική θυσία πολιτικών σχημάτων της Αριστεράς. Όμως, μέσα από τη διαλεκτική της σύγκρουσης του "παλιού" που χάνεται αγκομαχώντας και του "νέου" που γεννιέται και γρήγορα μεγαλώνει μπορούμε να δούμε την πραγματική δομική σύγκρουση μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που στοιχίζονται για τον έλέγχο των πόρων και των κερδών στο πλαίσιο του καπιταλισμού και δεν είναι άλλη από τη σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας. Πώς, όμως, εξελίσσονταιι τα κόμματα ιστορικά; Ποια ήταν τα κυρία στάδια αυτή της εξέλιξης;

 

Τα κόμματα είναι θεσμοί που ο πρωταρχικός σκοπός τους είναι η οργανωμένη ομαδοποίηση πολιτών, οι οποίοι στοχεύουν στην άσκηση εξουσίας στο πλαίσιο του κράτους. Στην αρχαία Ελληνική «πόλη–κράτος» συναντάμε ομάδες ελεύθερων πολιτών που οργανώνονταν με σκοπό να πετύχουν κάποιο σκοπό και έρχονταν σε αντίθεση με άλλες ομάδες που είχαν διαφορετικα συμφέροντα. Το ίδιο ισχύει για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία απαντώνται τα «κόμματα» του «Πομπηίου» και του «Καίσαρα». Η πρώτη μορφή κόμματος απαντάται με τη μορφή της «φατρίας» (λατ. “facere”, δηλ. «πράττειν») που δεν είχε και την καλύτερη φήμη καθώς εθεωρείτο πολιτική ομάδα που προέβαινε σε διασπαστικές και επιζήμιες πράξεις σε βάρος του συνόλου.Στο Βυζάντιο συναντάμε τους «Πράσινους» και τους «Βένετους» (Στάση του Νίκα). Όλες αυτές οι πολιτικές ομάδες οργανώνονταν (και ως κόμματα σήμερα) για διάφορους λόγους: στήριξη ενός συγκεκριμένου πολιτικού προοσώπου, προώθηση συγκεκριμένης πολιτικής (policy) ή γενικής ιδεολογικής θέσης, πολιτική βοήθεια σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, ακόμη και για βραχυπρόθεσμα πολιτικά πλέονεκτήματα. Στην Ιταλία του 17ου αιώνα αναπτύχθηκαν πολιτικές ομαδοποιήσεις με σκοπό να επηρεάσουν την επιλογή ατόμων και μηχανισμών, ταυτίστηκαν όμως με την έννοια της μηχανορραφίας και της παρασκηνιακής δράσης. Για πολλούς αιώνες το κόμμα θεωρείται διασπαστικό πολιτικό μόρφωμα και γι’ αυτό και αποκαλείτο «σέκτα» (τελικά μόνο για τις θρησκευτικές επικράτησε ο όρος αυτός).

Η λέξη party (κόμμα), που εμφανίστηκε στην Εγκυκλοπαίδεια δια χειρός Βολτέρου, είναι δίσημη: διαίρεση αλλά και συμμετοχή. Ο Μακιαβέλλι, παρότι δεν χρησιμοποίησε τον όρο και τις θεωρούσε καταστρεπτικές για την «πόλη», μας μίλησε για τους Ευγενείς και τους Πληβείους, τις δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες της Ρώμης που λόγω των τεράστιων διαμαχών τους καθιερώθηκαν όλοι οι νόμοι υπέρ της ελευθερίας. Ο Μοντεσκιέ, εκ πρώτης όψεως, το τράβηξε στα άκρα το επιχείρημα του Μακιαβέλλι, μιλώντας για την αρμονία του συνόλου που πρέπει να την υπηρετούν τα μέρη, όπως οι παραφωνίες στη μουσική. Ακόμη και οι Διαφωτιστές, όμως, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να αναγνωρίσουν την ύπαρξη και αναγκαιότητα των κομμάτων. Παραδείγματος χάριν, ο Ζαν Ζακ Ρουσώ προέκρινε την ενότητα του έθνους από την διασπαστική φύση των κομμάτων. Στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» ο Ρουσσώ υπογράμμιζε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν επιμέρους σύλλογοι στο κράτος που θα διασπούσαν τη γενική βούληση και ότι ο κάθε πολίτης θα έπρεπε να εκφράζει μόνο τη δική του άποψη. Ο πρώτος μεγάλος συντηρητικός στοχαστής που θα αναγνωρίσει την ύπαρξη των κομμάτων είναι ο Έντμουντ Μπερκ που θα ορίσει το κόμμα «ως ένα σώμα ανθρώπων που ενώνονται για την προώθηση του εθνικού συμφέροντος μέσω των κοινών τους προσπαθειών με βάση ορισμένες ιδιαιτέρες αρχές πάνω στις οποίες όλοι συμφωνούν». Το κόμμα τύπου Μπερκ υλοποιήθηκε ιστορικά στις ΗΠΑ το 1800 με τον Thomas Jefferson που οργάνωσε ενώσεις για την υποστήριξη του τότε Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Από το σημείο αυτό και ύστερα, κατά τη διάρκεια της αστικής βιομηχανικής επανάστασης και την συγκρότηση των αντιμαχόμενων κοινωνικών τάξεων των καπιταλιστών και του προλεταριάτου που διεκδίκησαν τα πολιτικά δικαιώματά τους, τα κόμματα βρίσκουν ολοένα και μεγαλύτερα ακροατήρια με την σταδιακή καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας ανδρών και γυναικών χωρίς οικονομικές προϋποθέσεις. Κι εκεί όπου μια μικρή ομάδα του πληθυσμού ενός κράτους αποκτούσε -με τη βία ή μέσω κληρονομικής διαδοχής- την κρατική εξουσία και την κυβέρνηση και αξίωνε να κυβερνά λόγω «δικαιωμάτων» ελέω Θεού, θρησκείας, γέννησης οικογένειας, τάξης και πλούτου, η απαίτηση ολοένα και μεγαλύτερων τμημάτων του λαού να επιλέγουν την κυβέρνηση της αρεσκείας τους και να υπερισχύει ο κανόνας της «συναίνεσης» σε βάρος της «καταστολής», οδήγησε στη συγκρότηση και νομιμοποίηση των κομμάτων στη βάση διαφορετικών και ανταγωνιστικών προγραμμάτων.[1]

Συνεχίζεται.....

---

[1] Βλ. Key V.O. (1964) Politics, Parties, and Pressure Groups,  Ney York, NY: Crowell, σελ. 199-227.

Δήλωση Ιωάννας Κοντούλη μετά τη συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα

Μετά την συνάντηση αντιπροσωπείας των Οικολόγων Πράσινων, αποτελούμενη από την Ι. Κοντούλη, Γ. Παρασκευόπουλο και Τ. Κρομμύδα, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, η Ιωάννα Κοντούλη δήλωσε:




... «Ακούσαμε με προσοχή τις προτάσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Η οριακή μας απουσία από τη Βουλή, δεν μας επιτρέπει να επηρεάσουμε τη διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης. Χρειαζόμαστε προγραμματικές προτάσεις που να δίνουν λύσεις και διέξοδο για τη χώρα, που βρίσκεται στη δίνη μιας ατέρμονης κρίσης και δεν μπορούμε να κρυβόμαστε μόνο πίσω από ένα πλαίσιο που να λέει «αντιμνημόνιο». Έχουμε έγκαιρα προεκλογικά, παρουσιάσει τις προτάσεις μας, οι οποίες δεν λένε μόνο όχι στο μνημόνιο, αλλά παράλληλα δίνουν και Οδικό Χάρτη για να βγούμε απ’ αυτή την κρίση.



Είμαστε ένα κόμμα που έχουμε την κουλτούρα του διαλόγου, της συνεργασίας, της συναίνεσης. Περιμένουμε όμως συγκεκριμένες αναφορές για το πώς εξειδικεύει ο ΣΥΡΙΖΑ τις προτάσεις για την έξοδο απ’ την κρίση. Παράλληλα, διαβεβαιώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες, όπως είχαμε υποσχεθεί και προεκλογικά, έξω στη κοινωνία. Και αυτό για να συμμετέχουμε με τις δυνάμεις μας ώστε να δημιουργηθεί ένα μέτωπο που δεν θα λέει μόνο «όχι», αλλά θα συμβάλλει και σε μια εναλλακτική πρόταση για καλύτερες μέρες. Με αυτή μας την πρόταση προστατεύουμε επίσης και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, η οποία βέβαια, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον άξονα Μέρκελ-Σαρκοζί, δηλαδή την Ευρώπη που μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Εμείς, θα δώσουμε τη μάχη σε όλα τα επίπεδα και από όποια θέση μας τοποθετήσει η ψήφος των πολιτών. Είμαστε αισιόδοξοι».





Περισσότερες πληροφορίες



Γραφείο Τύπου: 210 3306301

Δήλωση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, κ. Αλέξη Τσίπρα, μετά την ανάληψη της διερευνητικής εντολής

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




Αθήνα 8 Μαΐου 2012



Δήλωση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, κ. Αλέξη Τσίπρα, μετά την ανάληψη της διερευνητικής εντολής



Αλέξης Τσίπρας: Η λαϊκή ετυμηγορία της 6ης Μαΐου δε χωράει πολλές αναγνώσεις. Οι πολίτες καταψήφισαν σε συντριπτικό ποσοστό τη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων.

Τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες πολίτες εγκατέλειψαν τα δύο κόμματα του μνημονίου, δίνοντας τέλος στα σχέδια 79 νέων μέτρων από τον Ιούνιο, στα σχέδια για 150.000 απολύσεις στο δημόσιο και στα πρόσθετα μέτρα 11 δις από τον επόμενο κιόλας μήνα.

Παρ’ όλα αυτά κάποιοι επιμένουν να προσπαθούν να ερμηνεύσουν όπως τους βολεύει το αποτέλεσμα. Μιλούν για συναισθηματική ψήφο, για ψήφο οργής. Κάνουν λάθος. Πρόκειται για μία ώριμη, συνειδητή πολιτική επιλογή.

Ο ελληνικός λαός αποφάσισε, ούτε 151 βουλευτές, ούτε 51% στα κόμματα που στηρίζουν τα μνημόνια.

Αυτός άλλωστε ήταν και ένας από τους δικούς μας βασικούς εκλογικούς στόχους που επιτεύχθηκε.

Τα κόμματα του μνημονίου δεν έχουν πια πλειοψηφία στη Βουλή για να ψηφίζουν μέτρα λαίλαπας για τον ελληνικό λαό.

Και αυτό είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη, αυτό είναι μια πολύ σημαντική νίκη για την κοινωνία μας.

Από την άλλη, όμως, μόλις μερικές χιλιάδες ψήφοι αλλά και ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος, μας στερούν τη δυνατότητα να έχουμε οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις τη δεδηλωμένη.

Παρ’ όλα αυτά η λαϊκή ετυμηγορία καθιστά με σαφήνεια άκυρο το μνημόνιο, καθιστά με σαφήνεια άκυρες τις εγγυητικές επιστολές των κυρίων Βενιζέλου και Σαμαρά στην Ευρώπη, στο ΔΝΤ και καθιστά πλέον ως πρώτη εναλλακτική επιλογή μια αριστερή κυβέρνηση που θα θέσει οριστικό τέλος στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις της υποτέλειας.

Τις τελευταίες μέρες, όμως, παρακολουθούμε μία απόλυτη ευθυγράμμιση των κομμάτων του μνημονίου και μερίδας μέσων μαζικής ενημέρωσης με τη γραμμή που χάραξε χθες ο ΣΕΒ, για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ και με τη στήριξη, φυσικά, και των κομμάτων του μνημονίου.

Τους ξεκαθαρίζουμε ότι όσα επικοινωνιακά κόλπα και αν σκαρφιστούν δεν υπάρχει περίπτωση να επαναφέρουμε εμείς από το παράθυρο αυτό που έδιωξε την Κυριακή ο λαός μας από την πόρτα.

Ας σταματήσουν λοιπόν –πάλι στο όνομα της εθνικής σωτηρίας– ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να ζητούν κυβέρνηση που θα εφαρμόσει το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.

Αυτό δε θα είναι κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας αλλά κυβέρνηση σωτηρίας του μνημονίου. Δε μας αφορά κάτι τέτοιο.

Αν ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς έχουν ειλικρινά μετανιώσει για τις καταστροφικές τους επιλογές που διέλυσαν την κοινωνία, τους καλώ μέχρι αύριο που θα τους συναντήσω να έχουν ήδη στείλει επιστολή στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της, που θα αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις που έλαβαν σε παλαιότερη επιστολή τους, ότι θα εφαρμόσουν πιστά τις επιταγές των αγορών και του ΔΝΤ και θα εφαρμόσουν πιστά το βάρβαρο πρόγραμμα του δεύτερου μνημονίου.

Αν δε το πράξουν τους καλώ, έστω και τώρα, να σταματήσουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, γιατί δεν πείθουν πια ούτε τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους.

Εμείς λαμβάνοντας σήμερα την εντολή διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης θα πράξουμε ό,τι ακριβώς υποσχεθήκαμε και προεκλογικά. Θα επανακαταθέσουμε την πρότασή μας για κυβέρνηση της Αριστεράς.

Το πρόγραμμά μας και οι θέσεις μας είναι σε όλους γνωστά σε μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα, όπως είναι η ανακατανομή των φορολογικών βαρών, η αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ο οικολογικός επανασχεδιασμός της ανάπτυξης.

Όλες αυτές οι θέσεις και προτάσεις μας είναι στο τραπέζι του διαλόγου, ως βάση μιας συζήτησης που θέλουμε να ανοίξει με όλες τις αριστερές, προοδευτικές και οικολογικές δυνάμεις του τόπου αλλά και μια συζήτηση που θα επιδιώξουμε να ανοίξει και μέσα στο λαό.

Επίσης στο τραπέζι του διαλόγου θεωρούμε ότι υπάρχουν προτάσεις και άλλων αριστερών κομμάτων, όπως π.χ. οι προτάσεις του ΚΚΕ για την προστασία των ανέργων, για τη ρύθμιση των χρεών των νοικοκυριών, καθώς και προτάσεις άλλων δυνάμεων που είναι σε σύγκλιση με τις δικές μας θέσεις.

Για τις ανάγκες αυτής της διαδικασίας διαλόγου που θα ξεκινήσουμε σήμερα, θα ήθελα να ξεχωρίσω και να επιμείνω στους παρακάτω ελάχιστους άξονες για τη συζήτηση:

1. Στην ανάγκη άμεσης ακύρωσης εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου και ειδικότερα των επαίσχυντων εκείνων νόμων που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις.

2. Την ακύρωση των νόμων που καταργούν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και ειδικότερα του νόμου που ορίζει ότι άμεσα στις 15 Μάη καταργείται η μετενέργεια και παύουν οι συλλογικές συμβάσεις.

3. Στην προώθηση άμεσων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα για το βάθεμα της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, με πρώτες την αλλαγή του εκλογικού νόμου, την καθιέρωση της απλής αναλογικής, καθώς και την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

4. Το δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα, που σήμερα παρ’ ότι έχει πάρει κοντά στα 200 δις σε ρευστό και εγγυήσεις σε δημόσιο χρήμα, παραμένει στα χέρια των διοικητών που το χρεοκόπησαν. Ζητάμε να δοθεί τώρα στη δημοσιότητα η έκθεση της Black Rock. Να μετατραπούν οι τράπεζες σε μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Και τέλος πέμπτος άξονας διαλόγου,

5. Η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για να διερευνήσει το επαχθές του δημόσιου χρέους, μορατόριουμ στην αποπληρωμή του και διεκδίκηση δίκαιης και βιώσιμης ευρωπαϊκής λύσης.

Η κρίση δεν αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα, είναι κρίση ευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να αναζητηθεί λύση.

Με αυτούς τους άξονες προσερχόμαστε σε μια συζήτηση ουσιαστική και ειλικρινή τόσο με τις προοδευτικές, αριστερές, οικολογικές δυνάμεις όσο και με τον ελληνικό λαό και αυτοί οι άξονες που αποτελούν τη δική μας κατάθεση στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για την εξεύρεση κυβερνητικής λύσης.

Και θέλω να τονίσω ότι εμάς δε μας αφήνει αδιάφορους εάν θα κυβερνηθεί η χώρα, όμως, εμάς πρωτίστως μας απασχολεί το σε ποια κατεύθυνση θα κυβερνηθεί η χώρα, αν θα σεβαστούμε τη λαϊκή ετυμηγορία και αν η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική θα βρίσκεται σε αρμονία με τη λαϊκή βούληση και όχι σε πλήρη δυσαρμονία όπως βρίσκονταν τα δύο τελευταία χρόνια.

Σας ευχαριστώ.

Μήνυμα του ΖΑΝ ΛΙΚ ΜΕΛΑΝΣΟΝ, Μέτωπο της Αριστεράς Γαλλίας

08/05/2012
Μήνυμα του ΖΑΝ ΛΙΚ ΜΕΛΑΝΣΟΝ, Μέτωπο της Αριστεράς Γαλλίας
- Ελλάδα: Η λαϊκή εξέγερση ξεκίνησε στην Ευρώπη
Ο ελληνικός λαός μόλις καταψήφισε τις πολιτικές της λιτότητας που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και επέλεξε με ξεκάθαρο τρόπο την Αριστερά για να τις αντιμετωπίσει.Αυτή η λαϊκή αντίσταση εκφράστηκε μέσα από μαζικές ψήφους για την άλλη Αριστερά της Ελλάδας, με ποσοστό που ξεπερνάει το 30%. Συγχαίρω ιδιαίτερα το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, αδελφό κόμμα του Αριστερού Μετώπου Γαλλίας εδώ κι αρκετά χρόνια. Η ανάδειξή του σε πρώτη πολιτική δύναμη της Αριστεράς, δίνει ξανά ώθηση στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς πέραν της σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελευθερισμού.Με εξοργίζει το ότι αυτή η πρόοδος της Αριστεράς συγκρίνεται με το γελοίο σκορ των νεοναζί (6,9%). Αυτή η ανόητη και νοσηρή γοητεία για την άκρα δεξιά εκφράστηκε και στη Γαλλία, με την αισχρά δυσανάλογη σημασία που δόθηκε στη Μαρίν Λε Πεν από τα ΜΜΕ στο διάστημα ανάμεσα στους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Συγχαρητήρια μηνύματα απέστειλαν για την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικά Κοινωνικό Μέτωπο κόμματα και προσωπικότητες της Αριστεράς:







ΑΚΕΛ



Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς



Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας



Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας



Ενωμένη Αριστερά Καταλονίας



Κόμμα των Κομμουνιστών της Καταλονίας



«Η Αριστερά» , Γερμανία



Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας



«Κόμμα της Αριστεράς», Γαλλία



Αριστερή Συμμαχία Φινλανδίας



Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας



SINN FEIN , Ιρλανδία



Μπλόκο της Αριστεράς , Πορτογαλία



Κομμουνιστική Επανίδρυση Ιταλίας



Κοκκινοπράσινη Συμμαχία Δανίας



Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας



Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης Τουρκίας



Κόμμα Εργαζομένων 2006 Ουγγαρίας



Σοσιαλιστικό Κόμμα ΠΓΔΜ



Βουλγαρική Αριστερά



Σοσιαλιστική Συμμαχία Ρουμανίας



Ελβετικό Κόμμα Εργασίας



Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού Τσεχίας



Κομμουνιστικό Κόμμα Βαλωνίας Βρυξελλών











Σοσιαλιστικό Κίνημα Εργαζομένων(MST), Αργεντινή



Κίνημα των Ελευθέρων του Νότου (Μovimiento LibresdelSur), Αργεντινή.











Γκίζι Γκρέγκορ , Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας , Κόμματος «Η Αριστερά» , Γερμανία.



Λωράν Πιέρ, Πρόεδρος Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς



Μόλα Μαιτέ, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.



Μελανσόν Ζαν Λυκ, Υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς στις Προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, Ευρωβουλευτής.



Λάρα Κάγιο, Εθνικός Συντονιστής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας.



Σεντέγια Χοσέ Λουίς, Εθνικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.



Άνταμς Τζέρυ, Πρόεδρος του SinnFein.



Μέγιερ Βίλυ, Ευρωβουλευτής, Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας.



Βύρτς Φράνσις, Πρώην Πρόεδρος της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Β.Ευρωπαϊκή Πράσινη Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.



Θεόδωρος Μάρκος, Έλληνες Συνδικαλιστές και Εκπρόσωποι Κοινοτήτων Αυστραλίας.



Μάκνευ Πώλ, Αντιπρόεδρος του Συνασπισμού Αντίστασης (CoalitionofResistance), Μεγάλη Βρεττανία.



Βιλούμσεν Νικολάι, Βουλευτής της Κοκκινοπράσινης Συμμαχίας της Δανίας.



Αρινμάκι Πάβο, Πρόεδρος της Αριστερής Συμμαχίας Φινλανδίας.



Χάκανεν Γίριο, Πρόεδρος Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας.

GREEK ELECTIONS 2012: SEA CHANGES IN THE PARTY SYSTEM

GREEK ELECTIONS 2012: SEA CHANGES IN THE PARTY SYSTEM

The early elections in Greece, on May 6^th signed the end of the so-called “Metapolitefsi” (regime change) that was established in 1974 after the collapse of the 1967-1974 military dictatorship. This regime lasted 38 years and its “end” had been heralded several times after 1989, by various political scientists, commentators and politicians. What this view missed was that the two-party system was rooted in a political tradition that valued state and political party dominance upon the civil society. Trade unions and other social organizations and movements were almost totally dominated by the mainstream political parties and their factions. It was only at times of turbulence that social movements surpassed parties and acted independently. The massive demonstrations, marches and occupations against the implementation of austerity policies that convulsed the cities of Greece during the last two years showed that an autonomous social protest movement emerged independently of political parties and traditional bureaucratic trade unions. The Greek “indignados” contributed to the final collapse of the “Metapolitefsi” political party system. Social unrest was diffused throughout the “left-right” political spectrum causing the emergence of both far-right and radical left political organizations.

On the far-right side of the spectrum, the neo-nazist party (“Golden Dawn”) took advantage of the nationalist and xenophobic attitudes of people who could not attribute the acute crisis and its consequences to the policies and operations of the capitalist class system, thus blaming the victims (immigrants) for their “destiny”. Moreover, “Golden Dawn” outnumbered LA.O.S. (“Popular Orthodox Rally”), the parliamentary far-right party until May 6th, because of the latter’s contradictory stances towards the Memorandum and its participation in the three-party government under the premiership of ex-banker, Mr. Loukas Papadimos, in cooperation with the conservative “Nea Dimokratia” and the Panhellenic Socialist Movement that dominated the party system since 1974. 

On the radical left side, the changes were even more exciting. SYRIZA (“Coalition of Radical Left”) outnumbered the traditional Communist Party of Greece (“KKE”, the stronger Stalinist party in Europe) for the first time in Greek history. Although SYRIZA was formed in 2004, its constituent groups can be traced back in the course of history (euro-communism, Trotskyism, Maoism etc). Now SYRIZA is an expanded coalition that includes left-wing social democrats, who in the passage of time, since 2009 abandoned PASOK due to its “conversion to a neo-liberal party”, according to its critics. SYRIZA conquered the second place in voters’ preference and aims at creating a viable government with the Left as its axis.

As regards the previously dominant parties now; PASOK with 13.2% seems to have played its role in the Greek political system as the main cartel party and it is not certain whether it will recover soon from its heavy defeat to lead a coalition of minor parties of the center and center-right (“Action”, “Liberal Alliance”), whose members had cooperated with PASOK in the past. New Democracy, under the leadership of Antonios Samaras will attempt to forge a troubled coalition government of the right - a mission impossible since “Independent Greeks” led by Panos Kammenos who formed his party against Samaras’s pro-memorandum policy and “Golden Dawn” was denounced by him as neo-nazist. Neither could Samaras form a government with PASOK since that would be the most unstable government under the current conditions.  

Since the other parties of the Left cannot add their votes to SYRIZA’s support either due to unresponsiveness (KKE) or to lack of policy consistency (“Democratic Left” led by moderate Fotis Kouvelis) it might be equally impossible to form a minority government.

So, rendezvous in June 2012....

ATHANASIOS TSAKIRIS

PhD, Department of Political Science and Public Administration

National and Kapodistrian University of Athens

Στην«Εποχή»τηςΚυριακής(πουκυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο):Κεντρικόςτίτλος:«ΣΥΡΙΖΑ:Ζήτημα ζωής και αξιοπρέπειας»

Στην«Εποχή»τηςΚυριακής(πουκυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο):


Κεντρικόςτίτλος:«ΣΥΡΙΖΑ:Ζήτημα ζωής και αξιοπρέπειας»


ΠΟΛΙΤΙΚΗ


«Ρεαλιστέςπου ζητούν το αδύνατο» του Β. Μουλόπουλου


Συνέντευξημε την Τασία Χριστοδουλοπούλου:«Ένα θετικό αποτέλεσμα θα δώσειώθηση στα κινήματα»


«Έλληνες,αγανακτισμένοι, αριστεροί» του Κ. Δουζίνα


«Μετο βλέμμα στην επόμενη μέρα», του Χ.Γεωργούλα


«Αξιοπρέπειακαι στην κάλπη», του Θ. Μιχόπουλου


«Διαπομπεύστετους!» του Γιάννη Μακριδάκη


«Οσυνασπισμός εξουσίας του χθες
καιτα ξένα προτάγματα, του ΕυθύμηΠαπαβλασόπουλου


Μυστικάκαι ψέματα στην κάλπη του 2012


ΕΚΛΟΓΕΣ2012


Γράφουνοι: Απόστολος Αλεξόπουλος, ΓιάννηςΔραγασάκης, Ιωσήφ Ζησιάδης, ΚατερίναΘεοδωράτου, Γιάννης Καραγιάννης, ΣτράτοςΚερσανίδης, Μίλτος Κλωνιζάκης, ΠάνοςΛάμπρου, Βασίλης Μουλόπουλος, ΓεωργίαΜούρτζου, Μάκης Μπαλαούρας, ΑλέξηςΜπένος, Κώστας Ορφανίδης, ΘόδωροςΠαραδέλης, Ρουμπίνη Τσαμασίρου, ΤασίαΧριστοδουλοπούλου, Έλενα Ψαρρέα, ΔικαίοςΨυκάκος


ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Ποιοςθα μας προστατεύσει από τον υπουργόΠροστασίας του Πολίτη;
Επιχείρηση μεταφοράς των οροθετικών με ιατρικές μάσκες και λαστιχένια γάντια "για να μην μεταδώσουν τον ιό"» της Ιωάννας Δρόσου

«Κάπου στο δρόμο… ξέχασαν το ιατρικό απόρρητο» της Αφροδίτης Σταμπουλή

«Η υποκρισία και ο φασισμός» της Μαρώς Τριανταφύλλου

«Οι αποδιοπομπαίοι και ο θεός του "τράγου"» της Αγγέλικας Σαπουνά

«Έχει πάντα δίκιο ο πελάτης;» της Μαρίνας Καλλέργη


«Οιοίκοι ανοχής όλα τα ανέχονται…» τουΝασίμ Λομάνι


«Ηψήφος των εφήβων δικαίωμα και υποχρέωση»της Μαρίας Καλλέργη


ΟΣΥΡΙΖΑ στην Πέτρου Ράλλη


Άγριοςξυλοδαρμός μεταναστών


8οΑντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ Αθήνας


Κοινωνικόιατρείο αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης:«Απροσπέλαστη η δευτεροβάθμια περίθαλψη»


ΑντιρατσιστικήΠρωτοβουλία Θεσσαλονίκης: «Να πάψει ηκράτηση του Nevzat Kalayci»


ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ


Αθώοιοι τέσσερις ακτιβιστές της Greenpeace
ΣΥΡΙΖΑΚυκλάδων: Αδήριτη ανάγκη η δημιουργίαθαλάσσιων αποθεμάτων


Μεταλλείαστη Χαλκιδική: Η σιωπή μας, ο χρυσός τους


ΔΙΕΘΝΗ


«Σταχνάρια της Ελλάδας ο λαός της Πορτογαλίας»της Κριστίνα Σεμπλάνο


Εκδήλωσητων Νέων ΣΥΡΙΖΑ στη Νομική με τον ΠαούλΦλορ, της Αφροδίτης Μπαμπάση


Η«Εποχή» των κινημάτων: Από τα ιταλικάκοινωνικά κέντρα στον… πύργο της ΕΚΤ


Ισπανία:Λιτότητα και καταστολή, η συνταγή γιατην κρίση, του Αργ. Παναγόπουλου


ΟιΙσπανοί συγκεντρώνονται στην Πουέρταντε Σολ, του Δημήτρη Γκιβίση


ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


Μιασυζήτηση με την ερμηνεύτρια ΦωτεινήΒελεσιώτου: «Να δίνει ο ένας στον άλλοενέργεια να συνεχίζουμε»


ΘΕΜΑΤΑ


«Εκλογές1958: η έκπληξη της ΕΔΑ» του Στ. Κουτρουβίδη


Τοδιπλό βιβλίο του Δ. Χατζή για το «σημερινόμας κόσμο» του Παναγιώτη Νούτσου


«Κριτικήθέσεων χωρίς ειρωνείες» της ΚατερίναςΧαιρέτη


«Αίτηματου λαού το αντιμνημονιακό μέτωπο» τουΙσίδωρου Νερούτσου


ΟΙΜΟΝΙΜΕΣΣΤΗΛΕΣ


«ΞούθουκαιΜενάνδρουγωνία»τουΚ.Κρεμμύδα
«ΑφρόδιχτατηςΑριστερήςόχθης»τουΓεράσιμουτουAλιέα
«Σταδίκτυατουκόσμου»τουΔημήτρηΓκιβίση
«Ό,τισυμβείσταπέριξ»τηςΓωγώςΠαυλοπούλου
ΜουσικέςΠροτάσειςαπότηΛιάναΜαλανδρενιώτη


ΗΕποχήτηςΚυριακής,μέσαστακινήματακαιτηνΑριστερα