Tuesday, March 18, 2008

Kινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης: Εκδήλωση «Νοητική υστέρηση – ένας πολύχρωμος και δημιουργικός κόσμος»

Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σας προσκαλείο στην εκδήλωσή της με θέμα
"ΝΟΗΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ – ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ"
ΚΥΡΙΑΚΗ 23/3/2008 στις 8:00 μ.μ.
Θα προβληθεί η ταινία
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΧΡΙΣΤΙΝΗ
της Ίριδας Ζαχμανίδη (ΕΛΛΑΔΑ, 2007)

Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Ίριδα Ζαχμανίδη (σκηνοθέτιδα της ταινίας), Χριστίνη Γεωργανά (πρωταγωνίστρια της ταινίας), Φωτούλα Μάρη (μητέρα της Χριστίνης, συνδικαλίστρια στο χώρο της Νοητικής Υστέρησης) και Βίκυ Βυθούλκα (ψυχολόγο, παιγνιοθεραπεύτρια)

Η εκδήλωση θα γίνει στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
(Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).

"Η θέση της γυναίκας μέσα από τον Κινηματογράφο" Πρόγραμμα Τετάρτης, 19/3/08

Στα πλαίσια του πενθήμερου αφιερώματος
«Η θέση της γυναίκας μέσα από τον Κινηματογράφο»

Την Τετάρτη 19 Μαρτίου, στο Ιντεάλ
θα προβληθούν οι ταινίες

19.00 το πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ

Taking our bodies back: The women's health movement [Επανακτώντας τα σώματά μας: Η υγεία των γυναικών]

19.30- 20.30 : Συζήτηση με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ και τις σύντομες εισηγήσεις των Παπαχρυσανθάκη Λαμπρινή : Πρόεδρος Ομίλου Εθελοντών κατά του καρκίνου «ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ», Σπηλιωτακάρα Άννα: Γιατρός –Πρόεδρος Κίνησης Γυναικών Ν. Αχαΐας-Μέλος ΝΕΙ Αχαΐας
για την υγεία των γυναικών.

20.30-20.45: Διάλειμμα
20.45: Η σοκαριστική ταινία από την Ινδία
Έθνος Χωρίς Γυναίκες (Ινδία, 2003, 99’) του Μάνις Τζα
22.30: Συζήτηση με αφορμή την προβολή της ταινίας και τις σύντομες εισηγήσεις των Γιαννοπούλου Ευαγγ.: Πρόεδρος Ν.Ε.Ι. Αχαΐας, Δρ. Πενταράκη Μαρία : Επιστημονική υπεύθυνη του Προπτυχιακού Προγράμματος σπουδών Φύλου & Ισότητας του ΑΤΕΙ Πάτρας, Κρέτση –Λεοντσίνη Πην. : Πρόεδρος Μορφωτικού Συλλόγου Κυριών για τη θέση των γυναικών στην Ινδία και σε άλλες χώρες εκτός Ευρώπης .


Το αφιέρωμα διοργανώνουν:

η Νομαρχιακή Επιτροπή Ισότητας (Ν.Ε.Ι.) των Φύλων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας, το Τ.Ε.Ε- τμήμα Δυτικής Ελλάδας, το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών για Θέματα Φύλου & Ισότητας του ΤΕΙ Πάτρας & η Καλλιτεχνική Διάδραση σε συνεργασία με γυναικείες οργανώσεις και 7 δήμους του Νομού Αχαϊας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Not just a job: Career planning for Women /35 λεπτά[Όχι απλά ένα επάγγελμα: Επαγγελματικός προσανατολισμός για τις γυναίκες] Το «Όχι απλά ένα επάγγελμα» σχεδιάστηκε ως μια επισκόπηση της διαδικασίας επαγγελματικού προσανατολισμού, για να εισαγάγει νέες ιδέες και δρόμους προς κατάκτηση. Το πρόγραμμα είναι συμπύκνωση μιας σειράς σεμιναρίων εννέα εβδομάδων που βοήθησαν χιλιάδες γυναίκες με διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης και εμπειρίας να βρουν ικανοποιητική εργασία. Aντί να προσπαθούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις μιας πρόσληψης ή να επιχειρούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες των άλλων, αυτό το βίντεο τονίζει τη σημασία του αυτοπροσδιορισμού και της εξεύρεσης εργασίας που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και επιθυμίες τους.
Έθνος Χωρίς Γυναίκες (Ινδία, 2003, 99΄) του Μάνις Τζα
Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Μάνις Τζα μας μεταφέρει από τη σημερινή μας πραγματικότητα σε ένα Ινδικό χωριό, όπου εξαιτίας του γεγονότος ότι θανατώνουν όλα τα νεογέννητα κορί-τσια, δεν υπάρχουν γυναίκες. Χωρίς γυναίκες, οι άντρες δεν είναι ανθρώπινα όντα. Αυτή η μεταμόρφωση του άντρα σε ζώο, σε ένα κόσμο χωρίς γυναίκες, είναι το θέμα της ταινίας. Πάνω από 35 εκατομμύρια κορίτσια έχουν "φύγει" από τον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Τα περισσότερα από αυτά σκοτώθηκαν ενώ ήταν ακόμα έμβρυα αφού δολοφονήθηκαν από τους ίδιους τους γονείς. Το Έθνος Χωρίς Γυναίκες απέσπασε βραβεία στα Φεστιβάλ της Βενετίας, Θεσσαλονίκης, Φλωρε-ντίας και του Κόζλιν της Πολωνίας.
Ο Μάνις Τζα γεννήθηκε στο Μπιχάρ της Ινδίας, το 1978. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Νέου Δελχί. Σε ηλικία 23 ετών έγινε ένας από τους νεότερους σκηνοθέτες που έχουν βραβευτεί στο φεστιβάλ Καννών, όταν η μικρού μήκους ταινία του A Very Silent Film (2002)κέρδισε εξ ημισείας το βραβείο της κριτικής επιτροπής. Το Έθνος χωρίς Γυναίκες είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.
Πληροφορίες και καθημερινή ενημέρωση στην ηλεκτρονική διεύθυνση
artdiadrasi.wordpress.com
Χορηγοί Επικοινωνίας

Εφημ. ΗΜΕΡΑ, ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ, ραδ. Σταθμοί: ΣΚΑΪ, Μελωδία, ΡΑΔΙΟ ΓΑΜΑ, ΡΑΔΙΟ ΑΙΓΙΟ Ιντερνέτ: CINEEK online περιοδικό Εναλλακτικού Πολιτισμού, GoWest,
Ευχαριστίες προς το :
ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ-Σπουδές Φύλου και Ισότητας στις Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες για το δανεισμό των βιντεοταινιών και τις εταιρίες ARTFREE, PRIVATECINEMA, AMAFILMS, AUDIOVISUAL για την άδεια προβολής των ταινιών

«Η θέση της γυναίκας μέσα από τον Κινηματογράφο»: Πρόγραμμα Τρίτης, 18/3/08

Στα πλαίσια του πενθήμερου αφιερώματος
«Η θέση της γυναίκας μέσα από τον Κινηματογράφο»

Την Τρίτη 18 Μαρτίου, στο Ιντεάλ
θα προβληθούν στις 19.30
το πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ
Not just a job: Career planning for Women [Όχι απλά ένα επάγγελμα: Επαγγελματικός προσανατολισμός για τις γυναίκες] (30΄)
και στις 20.00 η συγκλονιστική ταινία μυθοπλασίας
βασισμένης σε πραγματικό περιστατικό (πρώτη ομαδική καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση στις ΗΠΑ) με τίτλο Άνιση Μάχη (Η.Π.Α., 2005, 120΄) της Νίκι Κάρο
22.00-22.15: Διάλειμμα
22.15- 23.30: Συζήτηση με αφορμή τις προβολές για θέματα σχετικά με τη σεξουαλική


Τις ταινίες θα προλογίσει ο Γιάννης Καραμπίτσος που έχει
επιμεληθεί καλλιτεχνικά την εκδήλωση.

Το αφιέρωμα διοργανώνουν:

η Νομαρχιακή Επιτροπή Ισότητας (Ν.Ε.Ι.) των Φύλων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας, το Τ.Ε.Ε- τμήμα Δυτικής Ελλάδας, το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών για Θέματα Φύλου & Ισότητας του ΤΕΙ Πάτρας & η Καλλιτεχνική Διάδραση σε συνεργασία με γυναικείες οργανώσεις και 7 δήμους του Νομού Αχαϊας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Not just a job: Career planning for Women /30 λεπτά[Όχι απλά ένα επάγγελμα: Επαγγελματικός προσανατολισμός για τις γυναίκες]
Το «Όχι απλά ένα επάγγελμα» σχεδιάστηκε ως μια επισκόπηση της διαδικασίας επαγγελματικού προσανατολισμού, για να εισαγάγει νέες ιδέες και δρόμους προς κατάκτηση. Το πρόγραμμα είναι συμπύκνωση μιας σειράς σεμιναρίων εννέα εβδομάδων που βοήθησαν χιλιάδες γυναίκες με διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης και εμπειρίας να βρουν ικανοποιητική εργασία. Aντί να προσπαθούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις μιας πρόσληψης ή να επιχειρούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες των άλλων, αυτό το βίντεο τονίζει τη σημασία του αυτοπροσδιορισμού και της εξεύρεσης εργασίας που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και επιθυμίες τους.

Άνιση Μάχη (Η.Π.Α., 2005, 120΄) Νίκι Κάρο
Με φόντο την σκληρή πραγματικότητα των ορυχείων και τον αφιλόξενο χειμώνα της Βόρεια Μινεσότα, στα τέλη του '70, η Άνιση Μάχη, εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία, ακολουθεί το ταξίδι μια γυναίκας σε ένα δρόμο που θα την πάει πολύ μακρύτερα απ' όσο είχε αρχικά φανταστεί, θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους, και θα οδηγήσει στην πρώτη ομαδική καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση που έγινε στην Αμερική. Η λεπτή γραμμή μεταξύ αστείου και αισχρού υπονοούμενου που συναντάται συχνά στη σχέση των δύο φύλων και η δύναμη που μπορεί να πηγάσει από την ενότητα μεταξύ των ανθρώπων, βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της ταινίας.Παίζουν: Σάρλιζ Θέρον, Φράνσες Μακντόρμαντ, Σον Μπιν, Σίσι Σπέισεκ, Γούντι Χάρελσον.
Η Νίκι Κάρο γεννήθηκε το 1968 στο Γουέλινγτον της Νέας Ζηλανδίας. Πριν την Άνιση Μάχη σκηνοθέτησε Το Σημάδι της Φάλαινας (2002) ταινία που κέρδισε πολλά βραβεία σε διάφορα Φεστιβάλ και μάγεψε κοινό και κριτικούς.
Πληροφορίες και καθημερινή ενημέρωση στην ηλεκτρονική διεύθυνση
artdiadrasi.wordpress.com
Χορηγοί Επικοινωνίας

Εφημ. ΗΜΕΡΑ, ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ, ραδ. Σταθμοί: ΣΚΑΪ, Μελωδία, ΡΑΔΙΟ ΓΑΜΑ, ΡΑΔΙΟ ΑΙΓΙΟ Ιντερνέτ: CINEEK online περιοδικό Εναλλακτικού Πολιτισμού, GoWest,
Ευχαριστίες προς το :
ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ-Σπουδές Φύλου και Ισότητας στις Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες για το δανεισμό των βιντεοταινιών και τις εταιρίες ARTFREE, PRIVATECINEMA, AMAFILMS, AUDIOVISUAL για την άδεια προβολής των ταινιών

Tuesday, March 11, 2008

Το Λιμάνι της Αγωνίας και το Carrefour

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ CARREFOUR ΚΑΙ ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ» ΤΟΥ, KAI ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ;

Διανύουμε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης και φτώχειας, για τους εργαζόμενους και τους ανέργους στην πόλη μας (και όχι μόνο), καθώς και τις οικογένειές τους.
Εταιρίες του χώρου των τροφίμων (Super Market), με συνεχείς αδικαιολόγητες αυξήσεις και υπερκερδοσκοπικές τακτικές, είναι συνυπεύθυνες γι’ αυτή την κατάσταση.
Μία από τις εταιρείες υψηλής έντασης κερδών στο χώρο (η Carrefour), στα πλαίσια της επιχειρηματικής τακτικής της για ανάδειξη της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» της, αποφάσισε να φτιάξει ένα «κοινωνικό παντοπωλείο», στην πόλη μας.
Η εταιρεία (η οποία δεν είναι «ίδρυμα» όπως δηλώθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο), θα μπορούσε μέσα από τα υπάρχοντα μεγάλα καταστήματά της, να προχωρήσει στην προσφορά της.
Ο Δήμος Πειραιά, δεν πρέπει να παραχωρήσει ιστορικά και δυσανάλογα μεγάλα κτίρια, για να διευκολύνει την εταιρεία. Ίσως, για ένα διάστημα προσαρμογής, η διευκόλυνση με κάποιους εσωτερικούς χώρους του πύργου-γιαπί στο Λιμάνι, ή κάποιας άλλης ουδέτερης δημοτικής ιδιοκτησίας να ήταν αρκετή.

Το Λιμάνι της Αγωνίας τονίζει, ότι μεγάλη σημασία έχουν και άλλα ζητήματα, γύρω από το «κοινωνικό παντοπωλείο» και ερωτά τον Δήμαρχο Πειραιά:
1. Ποια θα είναι τα κριτήρια για την επιλογή νοικοκυριών ;
2. Πως θα διασφαλιστεί η τήρηση των κριτηρίων και η διαφάνεια της διαδικασίας;
3. Άποροι κάτοικοι του Πειραιά οι οποίοι δεν είναι δημότες της πόλης, θα συμμετέχουν;
4. Οι 200 οικογένειες μετά τους 6 μήνες που θα λαμβάνουν τη «βοήθεια», πως θα βοηθηθούν από το Δήμο; Θα μπορούν να ξανασυμμετέχουν στο «κοινωνικό παντοπωλείο»; Γιατί ο αριθμός είναι 200 και όχι 300 ή 100 ;

Σε ότι αφορά την παραχώρηση κτιρίων του Δήμου για τη συγκεκριμένη χρήση ζητάμε να ενημερωθούμε για:
1. το πλήρες αιτιολογικό της ανάκλησης της αρχικής απόφασης την οποία εισηγήθηκε ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος στη συνεδρίαση της 23ης Ιανουαρίου 2008 του ΔΣ και αφορά στην παραχώρηση του κτιρίου Δηλαβέρη επί της οδού Θηβών για την εγκατάσταση του «Κοινωνικού Παντοπωλείου» της εταιρείας Carrefour.
2. το πλήρες αιτιολογικό της νέας απόφασης η οποία ελήφθη στη συνεδρίαση της 22ας Φεβρουαρίου 2008, για την παραχώρηση του κτιρίου της πρώην Πυροσβεστικής στην οδό Φίλωνος για την ίδια χρήση και σκοπό.
3. για τις εναλλακτικές άλλες θέσεις, κτίρια ή λύσεις που διερεύνησε η Δημοτική Αρχή.
4. το πλήρες κείμενο της σύμβασης το οποίο υπέγραψε ή πρόκειται να υπογράψει ο κ. Δήμαρχος την εταιρεία Carrefour για την παραχώρηση του κτιρίου και τους όρους λειτουργίας του «κοινωνικού παντοπωλείου».

Τα ερωτήματα είναι πολλά και αναμένουμε απαντήσεις. Ταυτόχρονα φοβόμαστε ότι για άλλη μια φορά, ο Δήμος Πειραιά δείχνει ότι δεν έχει σχεδιάσει τις κινήσεις του, αλλά πορεύεται χωρίς «πυξίδα», δανειζόμενος την «πυξίδα» εταιρειών, που έχουν τη δική τους πολιτική.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

* Τα Δελτία Τύπου και τις ανακοινώσεις του Λιμανιού της Αγωνίας μπορείτε να τα βρείτε και στο δικτυακό του τόπο www.tolimanitisagonias.gr

Γραφείο Τύπου: Θεοδόσης Παπανδρέου. Τηλ. Επικοινωνίας 6945104174

Sunday, March 09, 2008

SAVE SHEILA ROWBOTHAM Campaign group, University of Manchester, United Kingdom

DEMOCRATIZING UNIVERSITY EDUCATION IS OUR
RESPONSIBILITY: SAVE SHEILA ROWBOTHAM INTERNATIONAL CAMPAIGN (UNIVERSITY OF MANCHESTER, UNITED
KINGDOM)

Professor Sheila Rowbotham has been told that her contract is not going to be renewed at the end of 2008. The University OF Manchester is forcing her to retire on the grounds that they cannot afford to pay her salary (she only wants a third of her current salary to continue teaching). The University is currently paying Martin Amis £80,000 for 28 hours…..A YEAR. Sheila is an immense asset to our University and WE CANNOT AFFORD TO LOSE HER.

Sheila was an integral part of many of the movements she teaches about, proving that her age is not a hindrance but that her experience and extensive knowledge make her teaching come alive.

To see for yourself, please visit
http://en.wikipedia.org/wiki/Sheila_Rowbotham and
http://www.greenleft.org.au/2000/428/22360

If you have been taught by or influenced by Sheila in any way, please email the top shotters with whom this decision rests and FORCE THEM TO RECONSIDER THEIR POSITION. It doesn't matter how big or small the influence, or long or short the email, just let them know you strongly disagree with this forced retirement.

Please email by 10th March 2008:
* Head of Social Sciences david.farrell@manchester.ac.uk (professor)
* Dean of Humanities alistair.ulph@manchester.ac.uk (professor)
* President and Vice Chancellor president@manchester.ac.uk
(professor)

Pls. c.c your letter of support to Sheila.rowbotham@manchester.ac.uk

Sheila is due to meet Prof. David Farrell, the Head of Social Sciences on 11th March about her request to stay on only at 1/3 of her current post. The Human Resources Department which processes her contract hardly knows who she is and Prof. Farrell himself admits that he is not acquainted with her credentials and background. In other words, people who have the authority to decide her future in the University is not familiar with her work as a scholar and teacher.

If her peers like yourself, fellow feminists and academics whom you know, and other internationally known academics who have known Sheila and her work could email the decision-makers before 11th March, it would help boost her case! The fact that 150 students have already signed up to support her attests to the fact that she is a valued asset for the University and the students love her.

You can also join the SAVE SHEILA ROWBOTHAM Group in
http://www.facebook.com/group.php?gid=7963939237 and forward your emails you have sent to the University to us there.

Yours in solidarity,
SAVE SHEILA ROWBOTHAM Campaign group, University of Manchester, United Kingdom


- - -
Dept. of Sociology, St. Anne's building, NUI Maynooth, Co. Kildare Tel. (+353-1) 708 3985 http://www.iol.ie/~mazzoldi/toolsforchange/

Monday, March 03, 2008

30 χρόνια από την ίδρυση της "Β΄ Πανελλαδικής"

30 χρόνια από την ίδρυση της «Β΄ Πανελλαδικής»


Ο κούκος δεν έφερε την άνοιξη το 1968. Ή μάλλον την προανήγγειλε αλλά αυτή θα ερχόταν με δέκα χρόνια καθυστέρηση. Επί 10 χρόνια θα παιζόταν το έργο «Η Ημέρα της Μαρμότας», όπου στο αρχικό σενάριο της διάσπασης του ΚΚΕ σε ΚΚΕ (εσωτερικού) και ΚΚΕ (εξωτερικού) χρόνο με το χρόνο θα εμφιλοχωρούσαν νέα επεισόδια και πρωταγωνιστές και στο τέλος το σενάριο θα είχε αλλάξει ριζικά.

Το ΚΚΕ (εσωτερικού) όσο και αν προσπαθούσε να δείξει το ανανεωμένο πρόσωπο του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα δεν μπορούσε να ξεφύγει από το δίπολο του δογματισμού και του καιροσκοπισμού. Οι πολιτικές στρατηγικές των Στόχων του Έθνους, της ΕΑΔΕ, της ΑΣΔΗΣ, της συνεργασίας με τις δυνάμεις του αστικού εκσυγχρονισμού και των συμμαχιών χωρίς ριζοσπαστικό κινηματικό προσανατολισμό θα οδηγούσαν το κόμμα στην μεγάλη κατηφόρα προς την πολιτική ανυποληψία και την οργανωτική ανυπαρξία, στις συνεχείς διασπάσεις και διαρροές. Η μαζική διαγραφή της πλειοψηφίας της μελών της νεολαίας του κόμματος θα απελευθέρωνε τις δυνάμεις εκείνες που αποσκοπούσαν στην ριζοσπαστική αριστερή ανασύνταξη του κινήματος. Η τομή της Β΄ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος» (οργάνωση που έμεινε στην ιστορία απλώς ως «Β΄ Πανελλαδική») οδήγησε στη συγκρότηση των αριστερών φοιτητικών συσπειρώσεων και στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος των καταλήψεων του 1978-1980 που πέτυχε τη μοναδική ως τώρα ακύρωση ψηφισμένου νόμου: του 815/1978.

Η σύμπτωση της εκλογικής ήττας του ΚΚΕ (εσωτερικού) και της «Συμμαχίας Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων» το Νοέμβρη του 1977 και της ανάπτυξης των άγριων εργατικών απεργιών και των φοιτητικών και φεμινιστικών κινητοποιήσεων το χειμώνα 1977-8 με αποκορύφωμα την κατάληψη του παραρτήματος του Πανεπιστημίου Πάτρας και των διαδηλώσεων ενάντια στα καλλιστεία που έπαιρναν ανεξέλεγκτο από τα κόμματα μαχητικό χαρακτήρα, δημιούργησαν τις συνθήκες για την έκρηξη στη νεολαία του κόμματος. Η κατάληξη ήταν η σύγκρουση δυο εντελώς ασύμβατων γραμμών που οδήγησε στη δεύτερη πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΕΚΟΝ «Ρήγας Φεραίος» στην οποία δεν πήρε μέρος η προσκείμενη στην κυρίαρχη ηγετική ομάδα του κόμματος μειοψηφία της νεολαίας. Η συνδιάσκεψη κηρύχθηκε κομματικά "παράνομη" με την περίφημη δήλωση του Λεωνίδα Κύρκου, βουλευτή του ΚΚΕ (εσωτ) και της Συμμαχίας, ότι όσοι/ες έλαβαν μέρος στις διαδικασίες που προηγήθηκαν της συνδιάσκεψης και στην ίδια τη συνδιάσκεψη «έθεσαν εαυτούς εκτός κόμματος και οργάνωσης». Η ανανεωτική αριστερά έδινε το παράδειγμα στην παραδοσιακή αριστερά και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το πώς να αντιμετωπίζουν στο μέλλον τις μαζικές εσωτερικές διαφωνίες.

Στη συνδιάσκεψη υπήρξαν σε γενικές γραμμές τρεις απόψεις που παραλλάσσονταν κατά καιρούς ανάλογα με το πρόβλημα : η μια επεδίωκε τη συνεννόηση με όλες τις δυνάμεις της ανανεωτικής αριστεράς, του ΚΚΕ (εσωτερικού) συμπεριλαμβανομένου, μέσα από ένα ανοιχτό και με τη συμμετοχή όλων συνέδριο για τον αριστερό επαναπροσανατολισμό της ανανέωσης, η δεύτερη επεδίωκε την αυτόνομη συγκρότηση της οργάνωσης και η τρίτη ανίχνευε το μονοπάτι για την προσέγγιση με τα αναδυόμενα κοινωνικά κινήματα. Η πρώτη κατεύθυνση πήρε σάρκα και οστά ως ένα βαθμό με κοινές εκδηλώσεις-συζητήσεις με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) που είχε ριζοσπαστικές τάσεις τότε και με την Σοσιαλιστική Πορεία (οργάνωση των διαγραμμένων του ΠΑΣΟΚ που αναζητούσαν μια πιο ριζοσπαστική διέξοδο από την κρίση). Αυτές οι συζητήσεις –που είχαν συχνά χαρακτήρα συναντήσεων κορυφής χωρίς αντίκρισμα σε μαζικούς όρους διαδικασιών βάσης- δεν κατέληξαν πουθενά, καθώς το 1981 η ΕΔΑ συνεργάστηκε εκλογικά με το ΠΑΣΟΚ, η Σοσιαλιστική Πορεία και η Β΄ Πανελλαδική αυτοδιαλύθηκαν μετά τις εκλογές του 1981).Η τελευταία άποψη είχε πέραση σε πολλές από τις φοιτητικές οργανώσεις και η δεύτερη στις επαρχιακές. Αυτό σημαίνει ότι στο φοιτητικό και σπουδαστικό χώρο -ιδίως στον πρώτο- υπήρχαν οι συνθήκες για να ασκήσει πολιτική ηγεμονία η Β΄ Πανελλαδική καθώς από τη μια μεριά υπήρχε ήδη μια αρκετά μεγάλη «μαγιά» αγωνιστών και αγωνιστριών τόσο από το μαοϊκό χώρο (ΠΠΣΠ κυρίως) όσο και από οικολογικές και φεμινιστικές ομάδες που μπορούσε να συγκροτήσει έναν ευρύτερο «αριστερό πόλο» συντονισμού των κινημάτων. Αντίθετα, η τάση περί «οικοδόμησης κομμουνιστικής οργάνωσης» είχε σχετική επιτυχία -αλλά αυτό ήταν και το όριό της- όπου η μαοϊκή πτέρυγα του κινήματος ήταν ισχυρή και πίεζε έντονα την οργάνωση και οι οργανώσεις του επίσημου «Ρ.Φ.» ήταν αδύναμες. Όταν η ΠΠΣΠ αποφάσισε να αυτοδιαλυθεί στις Αριστερές Συσπειρώσεις και το ΚΚΕ (μ-λ) διασπάστηκε σε τρία κομμάτια, έπαψε η εξ αριστερών ανταγωνιστική πίεση και η άποψη σχεδόν έχασε λόγο ύπαρξης καθώς δεν υπήρχαν άλλες ομάδες (π.χ. οικολογικές, φεμινιστικές) που θα δημιουργούσαν νέο πλαίσιο δράσης. Αντίθετα, στην περίπτωση της άποψης του ευρύτερου αριστερού πόλου, διατηρήθηκαν ομάδες πρώην μελών της Β΄ Πανελλαδικής που έπαιξαν ηγεμονικό ρόλο στα πλαίσια των συσπειρώσεων.

Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Β΄ Πανελλαδική, στο σύντομο πέρασμά της από την ιστορία του αριστερού κινήματος, συνέβαλε στην τόνωση της αυτοπεποίθησης μιας ολόκληρης γενιάς αριστερών νέων με τη συνεισφορά της στην αυτόνομη ανάπτυξη των νικηφόρων αγώνων ενάντια στο νόμο 815. Εκτός αυτού συνέβαλε στη ριζοσπαστικοποίηση του επίσημου «Ρήγα Φεραίου», στην υποβοήθηση της σύγκρουσης εκατοντάδων αγωνιστών/τριών της ΠΣΚ-ΚΝΕ με την ηγεσία τους («κίνηση των 400» ) στη μάχη υπέρ των καταλήψεων και στο άνοιγμα των οριζόντων της επαναστατικής αριστεράς. Η αυτοδιάλυσή της ήταν ιστορικά επιβεβλημένη καθώς δεν υπήρχε ιστορικό προηγούμενο ούτε νεολαίας χωρίς κομματικό φορέα ούτε κόμματος νεολαίας χωρίς στοιχειώδη σύνδεση με τα βασικά κοινωνικά υποκείμενα (π.χ. εργατική τάξη) της επαναστατικής διαδικασίας.

Έχοντας, 30 χρόνια μετά, συσσωρεύσει μεγάλο απόθεμα εμπειριών και γνώσεων ώστε να μπορούμε πλέον να σταθούμε κριτικά και αυτοκριτικά απέναντι στο εγχείρημα της «Β΄ Πανελλαδικής», θα μπορούσαμε να αποτιμήσουμε κατ’ αρχήν ιδιαίτερα θετική τη συμβολή της στο θεωρητικό επανεξοπλισμό της Αριστεράς, έχοντας ως βασικό θεωρητικό άξονα τα έργα του Λουί Αλτουσσέρ, του Νίκου Πουλαντζά και αναφορά σε ορισμένες όψεις του πειράματος της «πολιτιστικής επανάστασης» έχοντας υπόψη τους περιορισμούς της πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα. Με τις αναλύσεις της για τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό, την κριτική στο ιδεολόγημα του ΚΜΚ, την ανάδειξη του εκπαιδευτικού συστήματος ως βασικού ιδεολογικού μηχανισμού για την εγχάραξη της κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας στο μυαλό των εκπαιδευόμενων και την ιδεολογική αναπαραγωγή των κυρίαρχων και των υποτελών κοινωνικών τάξεων, η οργάνωση άνοιξε το δρόμο για την υπέρβαση του οικονομισμού ως αστικής στρατηγικής που είχε κυριαρχήσει στην παραδοσιακή αριστερά (κοινοβουλευτική και μη).

Το εγχείρημα αυτό συνέβαλε, εκτός των άλλων, στον εμπλουτισμό των εμπειριών για τα επόμενα εγχειρήματα μαζικών αποχωρήσεων και διασπάσεων στο χώρο της αριστεράς, όπως του ΚΚΕ εσωτ-Ανανεωτική Αριστερά και της ΚΝΕ-ΝΑΡ, που έφεραν τα πάνω-κάτω με τη σειρά τους στις περιπτώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων (το πρώτο) και των φοιτητών (η δεύτερη). Το γεγονός ότι σήμερα στα ρεπερτόρια της συλλογικής δράσης και των μορφών πάλης ανήκουν τα συσπειρωσιακά σχήματα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους (εργατικό, γειτονιές, θεματικές ομάδες) και οι καταλήψεις και οι απεργίες διαρκείας έχει τις ρίζες του, όσον αφορά την Ελλάδα, στους ιστορικούς σταθμούς που ορίζονται από το 1968, το 1973, το 1979, το 1987-88, και το 1990-91 και, βεβαίως, τη Γένοβα του 2001.

Βέβαια, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάνουμε επιλογές ως πολιτικοποιημένα όντα και αυτό σημαίνει ότι στην ιστορική διαδρομή υπάρχουν στιγμές που γίνονται λάθη με σοβαρές συνέπειες. Ένα από αυτά είναι ο χειρισμός μαζικών συγκρουσιακών καταστάσεων, που συχνά κατέληγαν σε περιπέτειες. Και ο νοών νοείτω…

Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.wordpress.com

Sunday, March 02, 2008

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ...

O PUTIN ΦΕΥΓΕΙ - Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΡΧΕΤΑΙ
(http://athens.indymedia.org 8:57πμ, Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2001) Η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου κ. Πούτιν άφησε τον κόσμο παγερά (στην κυριολεξία) αδιάφορο από πολιτικής απόψεως και εν εξάλλω καταστάσει από κυκλοφοριακής (συμφορήσεως) απόψεως. Μόνο που ελάχιστοι/ες θυμηθήκαμε το ρόλο του στην στρατιωτική εξόντωση της Τσετσενίας. Το δυστύχημα είναι ότι μόνο η ΟΑΚΚΕ τον θυμήθηκε κι αυτή με το γνωστό γελοίο τρόπο. Ε, ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Παρακάτω ξαναδημοσιεύω ένα άρθρο που δημοσίευσα δύο χρόνια πριν τέτοιες ημέρες στην "ΕΠΟΧΗ". Τότε που ξέραμε κατά πού πέφτει η Ρώσικη πρεσβεία...


2ος Ρωσο-τσετσενικός πόλεμος: Οι παράγοντες που συνέβαλαν στην πιο βίαιη σύγκρουση στο χώρο της πρώην ΕΣΣΔ

του Θανάση Τσακίρη


Η απάντηση στο ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων μας, αυτές τις ημέρες, σχετικά με τις αιτίες του Δεύτερου Ρωσο-Τσετσενικού πολέμου, δεν είναι εύκολο να δοθεί μονολεκτικά, γιατί θα πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί σύνθετοι παράγοντες: ταξικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί, οικονομικοί, εθνοτικοί και θρησκευτικοί.

Πέρα από τον εμφανή θρησκευτικό παράγοντα που χωρίζει τις δύο πλευρές (Ορθόδοξοι Χριστιανοί οι Ρώσοι, Σουνίτες Μουσουλμάνοι οι Τσετσένοι ) σημαντικό ρόλο παίζει η εθνοτική διαφορά και η κοινωνική συγκρότηση και κουλτούρα . Όμως όσο και σημαντική να είναι η συμβολή των παραγόντων αυτών δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την πολεμική σύγκρουση που διαρκεί πολλά χρόνια τώρα, με εισβολές, τρομοκρατία και διαλείμματα «ειρήνης», αν δεν λάβουμε πρωταρχικά υπόψη τους ταξικο-κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες.

Από οικονομικής πλευράς, πρόκειται για μία πλούσια περιοχή – τόσο ιστορικά όσο και δυνητικά. Ιστορικά γιατί στο παρελθόν, και ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ανεξαρτησίας, οι βόρειες πεδιάδες φημίζονταν για την παραγωγή και εξαγωγή αγροτικών προϊόντων σε χώρες όπως η Τουρκία, το Ιράν κ.α. Ακόμη και στη Νότια Ρωσία εξάγονταν δημητριακά για να καλυφθούν οι ανάγκες της αυτοκρατορίας. Από την άλλη, τα βουνά του Νότου ήταν και είναι ιδανικοί βοσκότοποι και διαθέτουν ιδιαίτερα πυκνά δάση. Η αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα ήταν δεδομένη εκείνες τις εποχές. Στον αγροτικό πλούτο της Τσετσενικής ενδοχώρας έχουν αναφερθεί τόσο νέοι Ρώσοι ιστορικοί όσο και παλιοί Σοβιετικοί που μιλούσαν για την «απίστευτη δυνατότητα της Τσετσενίας να εφοδιάζει με τρόφιμα τις γειτονικές χώρες κατά την εποχή της ανεξαρτησίας».

Επίσης, σημαντική είναι η κατασκευαστική βιομηχανία. Οι Τσετσένοι κατασκευαστές είναι φημισμένοι για τις επιδόσεις τους στην αρχιτεκτονική από την εποχή του Μεσαίωνα και με ιδιαίτερες ικανότητες στην οικοδόμηση ορεινών περιοχών. Στη διατήρηση αυτής της δυνατότητας συνέβαλε κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα η σημαντική παραγωγή των τσιμεντοβιομηχανιών .

Όμως, το κυριότερο σημερινό προϊόν του Τσετσενικού υπεδάφους, για την εκμετάλλευση του οποίου έχουν αυξηθεί οι υποψήφιοι μνηστήρες, είναι το πετρέλαιο, ο μαύρος χρυσός. Από το 1893 γίνεται η εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων του Τσετσενικού υπεδάφους. Αν και η παραγωγή πετρελαίου έχει πρόσφατα μειωθεί (το 1992 μόλις που ξεπερνούσε τους 3,5 εκατ. τόννους), το Γκρόζνυ συνεχίζει να είναι ένα από τα κυριότερα κέντρα διύλισης (1992: 6,5 εκατ. τόνοι) και παραγωγής πετροχημικών και αποτελεί κεντρικό κόμβο σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών καθώς και σημαντικών αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η βιομηχανία πετρελαίου των περιχώρων της Τσετσενικής πρωτεύουσας έχει προσελκύσει κατά τον 20ό αιώνα πολλούς Ρώσους με αποτέλεσμα την πληθυσμιακή τους επικράτηση στην πόλη .

Σχετικά ανεκμετάλλευτος έμεινε στα χρόνια της ΕΣΣΔ ο τομέας των υπογείων υδάτων. Τα 2/3 του συνολικής επιφάνειας της χώρας περιλαμβάνουν πηγές ιαματικών υδάτων. Υπάρχουν πηγές ψυχρών και θερμών υδάτων, αλκαλικών και οξέων που καλύπτουν όλο το φάσμα των πίνακα χημικών στοιχείων. Μέχρι τώρα δεν είχε αξιοποιηθεί – εκτός των άλλων θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί και για τουριστικούς λόγους - λόγω της προτεραιότητας που δόθηκε στη βαριά βιομηχανία και την παραγωγή πετρελαίου από τις κατά καιρούς σοβιετικές ηγεσίες.

Μέσα στην Τσετσενία, λοιπόν, υπήρχε το υπόβαθρο της σύγκρουσης το οποίο ήταν κατά βάση ταξικό. Οι Ρώσοι είχαν τη διαχείριση και τον έλεγχο της παραγωγής, διανομής και διακίνησης των κυριότερων προϊόντων της βιομηχανικής παραγωγής. Η νέα αστική τάξη της Ρωσίας στήριζε πολλές ελπίδες της στην Τσετσενική βιομηχανική παραγωγή και δεν μπορούσε να αφήσει τον έλεγχο. Οι Τσετσένοι στις επαρχίες δύσκολα μπορούσαν με τις παραδοσιακές δομές να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες τόσο της δικής τους επιβίωσης όσο και της κάλυψης των αναγκών του ευρύτερου πληθυσμού. Έτσι, η ταξική σύγκρουση επενδυόμενη και με τους εθνο-θρησκευτικούς και πολιτισμικούς μανδύες απέκτησε τα χαρακτηριστικά άγριου εμφυλίου ακόμη και δι-εθνοτικού πολέμου.

Από τη μεριά της πολιτικής εξουσίας στο Κρεμλίνο, το καθεστώς Γιέλτσιν στην προσπάθειά του να επιβιώσει πολιτικά, ενόψει και των σημερινών βουλευτικών εκλογών, χρειαζόταν μια πολεμική σύγκρουση για να αποσπάσει, αν όχι την ενεργητική συναίνεση τουλάχιστον, την ανοχή του Ρωσικού πληθυσμού που και αυτός μαστίζεται από φτώχεια, ανεργία και εγκληματικότητα, ως αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής Ρωσικού τύπου. Τα πολιτικά κόμματα που υποτίθεται ότι αντιπολιτεύονται το καθεστώς Γιέλτσιν, είτε συναινούν είτε αδιαφορούν στην καλύτερη των περιπτώσεων. Το αντιπολεμικό κίνημα δεν έχει σήμερα μεγάλη απήχηση σε σχέση με τον προηγούμενο πόλεμο κατά της Τσετσενίας. Η κατακλυσμιαία προπαγάνδα των ΜΜΕ, η αυξανόμενη ένταση της καταστολής των διαφωνούντων και η εξώθησή τους στο περιθώριο και η νέα πολεμική στρατηγική των Ρώσων στρατηγών που ακολουθεί τα διδάγματα της ΝΑΤΟϊκής στρατηγικής στη Γιουγκοσλαβία (επίθεση με βομβαρδιστικά από αέρος και τεθωρακισμένα από το έδαφος που σημαίνει ελάχιστες απώλειες για τους επιτιθέμενους και τεράστιες απώλειες άμαχου πληθυσμού και αμυνόμενων ανταρτών) έχουν δυσκολέψει αρκετά την ανάπτυξη αντιπολεμικού κινήματος στη Ρωσία.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
E-mail: tsakthan@compulink.gr





Σημειώσεις:
Και μάλιστα της μυστικιστικής τάσης των Sufi που συνδυάζει τον ασκητισμό, την αναζήτηση της προσωπικής ένωσης με το Θεό, την υποταγή των δόκιμων μοναχών στον αρχηγό της σέχτας, τη διακήρυξη του Ιερού Πολέμου (ghazavat) ως άμυνας ενάντια στην ξένη κυριαρχία (εκτός από τους Ρώσους που κυριάρχησαν στο Β. Καύκασο μετά το 16ο αιώνα (η Τσετσενία ήταν ανεξάρτητο κράτος στο πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα ώσπου ο ηγέτης της Chamil συνθηκολόγησε με τη Ρωσία και πολλοί διέφυγαν στην Αρμενία), η περιοχή βρέθηκε κατά καιρούς υπό την κυριαρχία των Ιρανών Αλανών (πρόγονοι των Ουσσετίνων, κατά το διάστημα μεταξύ 9ου και 12ου αιώνα) και των Μογγόλων (μεταξύ 13ου και 15ου αιώνα).
Το έθνος των Τσετσένων (Japhets) δεν ανήκει σε καμία από τις μεγάλες φυλές της Κεντρικής και Δυτικής Ασίας (Σλαβική, Τουρκική και Περσική) και η γλώσσα τους συγγενεύει μόνο με αυτή των γειτόνων Ιγκουσσετίων.
Οι Τσετσένοι των επαρχιών είναι παραδοσιακά οργανωμένοι σε ορεσίβιες, ανεξάρτητες και δημοκρατικές «φάρες». Προσπαθώντας να αποδώσει με λίγα λόγια τη νοοτροπία των Τσετσένων, ο ρομαντικός Ρώσος ποιητής Mikhail Lourievitch Lermontov (1814-1841) είχε πει ότι «Ο θεός τους είναι η ελευθερία, ο νόμος τους είναι ο πόλεμος».
Επί εποχής ΕΣΣΔ, η Αυτόνομη Δημοκρατία Τσετσενίας-Ινγκουσσετίας είχε συνολική έκταση 19.300 τετρ.χλμ. Ο πληθυσμός (απογραφή 1989) ανερχόταν σε 1.270.000 άτομα. Στο έδαφος της σημερινης Τσετσενίας κατοικούσαν 1.084.000 άτομα, εκ των οποίων 719.000 Τσετσενικής εθνικότητας, 269.000 Ρωσικής (συμπεριλαμβανομένων των Κοζάκων) και 25.000 Ινγκουσσετικής. Στην πρωτεύουσα Γκρόζνυ κατοικούσαν 397.000 άτομα (210.000 Ρώσοι – 100.000 εκ των οποίων μετανάστευσαν στη Ρωσία ως το τέλος του 1995 - και 121.000 Τσετσένοι). Επίσης, το 1989 κατοικούσαν 58.000 Τσετσένοι στο γειτονικό Νταγκεστάν, 50.000 στο Καζαχστάν, 19.000 στην Ιγκουσσετία και 2.000 στη Μόσχα (Θ.Τ.: Άραγε θα διακινδύνευαν «Τσετσένοι τρομοκράτες» μιας τόσο μικρής μειονότητας να τινάξουν στον αέρα εκατοντάδες Μοσχοβίτες μέσα στις πολυκατοικίες τους και να διαφύγουν ευκολα;).
Η Τσετσενία αποτελούσε το δεύτερο κατά σειρά κέντρο παραγωγής τσιμέντου σε όλη την ΕΣΣΔ (μετά το Νοβοροσίσκ).
Το 1926 οι Ρώσοι ήταν 68.000 σε σύνολο πληθυσμού 97.000 και το 1989 210.000 σε σύνολο 397.000.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
· Συλλογικό έργο, «Chechnya, Oil and The Divided Russian Capitalist Class», Alliance (Marxist-Leninist), No. 13, Ιανουάριος 1995.
· Andrei Sakharov Foundation, Chechnya Briefs, http://www.wdn.com/asf/
· George W. Breslauer, Yeltsin’s Political Leadership: Why Invade Chechnya? http://socrates.berkeley.edu/~bsp
· Lyoma Usmanov, The Politicαl Economy of Chechnya’s Secession, Chechen Republic Online - Articles, Δεκέμβριος 1999, http://www.amina.com/people/lyoma_usm.html
· Michail Pokrovsii, Russian and Caucasus, St. Petersburg, 1995.
· Petit Robert, Dictionnaire Universel des Noms Propres, Paris, 1984.
· Yossef Bodansky, The Mujahedin Factor, Task Force on Terrorism and Unconventional Warfare, U.S. Congress, Ιανουάριος 1998, http://www.freeman.org/m_online/bodansky/chechnya.htm

Homo Politicus, Homo Ecologicus, Greek Unions, Antiracistes

Νέα sites με ενδιαφέροντα θέματα:



Homo Politicus



Greek Unions



Homo Ecologicus



Antiracistes




Καλή ανάγνωση

tsakthan
http://tsakiris.snn.gr

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...