Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα - Ανακοινώσεις/Προσκλήσεις

Ανακοίνωση για την αυριανή απεργία
http://diktio.org/node/780


Κάλεσμα στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στις 2 και 12 Δεκέμβρη

http://diktio.org/node/779


Πρόγραμμα της 7ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Δικτύου (17 κ' 18 Δεκεμβρίου)
http://diktio.org/node/778

Νέες αναρτήσεις κειμένων RedNoteBook

Επανάσταση από τα πάνω στην Ευρώπη, του Ετιέν Μπαλιμπάρ http://rednotebook.gr/details.php?id=4022
Μια μικρή ψηφίδα σε μια μεγάλη εικόνα, του Χριστόφορου Παπαδόπουλου http://rednotebook.gr/details.php?id=4003
Το Καπιτώλιο στα χέρια του 99%, του Δημήτρη Γκιβίση http://rednotebook.gr/details.php?id=4037
Η ουγγρική καταστροφή, του Γ. Ταμάς http://rednotebook.gr/details.php?id=4001
Ανταπόκριση από την πλατεία Ταχρίρ http://rednotebook.gr/details.php?id=4027
Οι Δημήτρης Παπανικολόπουλος, Βασίλης Ρόγγας, Μαρίνα Παπανικολοπούλου και Θανάσης Θεοδώρου δίπλα στους εξεγερμένους της Αιγύπτου


ΦΑΚΕΛΟΣ Βία κατά γυναικών




Όλα τα κείμενα του αφιερώματος του Red Notebook με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών




* Χρυσάνθη Χειμώνα Για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών
* Ντίνα Τζουβάλα Νόμος για την ενδοοικογενειακή βία: θεσμοποιώντας την ανοχή
* Ζωή Κόκαλου Πώς μπορείτε να βοηθήσετε μια γυναίκα που έχει υποστεί βία
* Δανάη Φωτούλα Γυναίκα και μετανάστρια; Καλά να πάθεις...
* Homa Khaleeli     Πλατεία Ταχρίρ: H γενναία αντίσταση μιας γυναίκας στην εξαναγκαστική υποβολή σε έλεγχο παρθενίας

Στην «Εποχή» της Κυριακής:"Σκοτεινή ήπειρος η νέα Ευρώπη"

Η εποxή

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Γραφεία: Ακαδημίας 62, 10679 Αθήνα

τηλ.: 210-36 19 513 - 14, φαξ: 210- 36 19 610

www.epohi.gr

Στην «Εποχή» της Κυριακής:

Κεντρικός τίτλος: “ Σκοτεινή ήπειρος ή νέα Ευρώπη;”

Το ΘΕΜΑ: “Χαράτσι: μια πρώτη νίκη...”. Ρεπορτάζ και Γράφουν επίσης Σερ.Σεφερειάδης και Κ. Αθανασίου.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αντώνης Νταβανέλος: «Ο λαός δίνει μηδενική περίοδο χάριτος στην κυβέρνηση Παπαδήμου». Μιλά στην “Ε”και στην Ιωάννα Δρόσου το μέλος ης Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιαννης Μηλιός:«Η κρίση του χρέους “τους ξέφυγε”, τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη». Συνέντευξη στον Π. Κλαυδιανό.

«Ο φόβος του ΠΑΣΟΚ μπροστά στους πολίτες», του Α. Π. Θάνου

Σοσιαλδημοκρατικός χώρος: “Ούτε κόσμος υπάρχει ούτε πολιτική», του Θ. Παρασκευόπουλου

«Η γενικευμένη κρίση απειλή για τη δημοκρατία», του Ευθύμη Παπαδημητρίου

«Δικής τους η κρίση, δική μας η λύση», του Χ. Γεωργούλα

“ΝΔ: Ο τετραγωνισμός του κύκλου”, του Α. Π. Θάνου

«Σε πολλαπλά μέτωπα κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ», Σ. Ρίζου

«Θετική η ΔΗ.ΜΑΡ στο ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά», του Π. Εγγλέζου

“Η ακροδεξιά στην κυβέρνηση, ο λαός στο καθαρτήριο”, του “Ευθύμη”

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ_ΕΡΓΑΣΙΑ

Ελληνική Χαλυβουργία: «Στην 27^η μέρα απεργίας οι εργαζόμενοι»

“Μεσαιωνικό το εργασιακό μοντέλο της COSCO”

“Ο προϋπολογισμός του 2012 ή αλλιώς..κανένα ψέμα δε γέρασε”, του Αγγ. Κούρου

Τραπεζικό σύστημα: «Άλλα 30 δισ. στον Μινώταυρο», Του Ζώη Πέπε

ΔΙΕΘΝΗ

Ισπανία:

• “Οι αγορές δεν ησύχασαν με την εκλογή του Ραχόι”, του Αργ. Παναγόπουλου
• Μάιτε Μόλα: “Ο Ραχόι στην κυβέρνηση, ο λαός στους δρόμους”. Μιλά στη “Ε” η βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς

Πορτογαλία: “Οι Πορτογάλοι γύρισαν την πλάτη στη¨λιτότητα”

Γερμανία: “Η μοναξιά της κ. Μέρκελ”, του Δ. Σμυρναίου από το Βερολίνο

Ιταλία: “Ο Μ. Μόντι επικίνδυνος όσο και ο Μπερλουσκόνι”. Μιλά στην “Ε” ο υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης

Αίγυπτος: “Αρχή του τέλους της στρατιωτικής εξουσίας;”, του Γ. Αλπάνη

ΜΟΛΔΑΒΙΑ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΡΕΓΚΟΡΙ ΠΕΤΡΕΝΚΟ

ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚ «Η αλληλεγγύη μπορεί να σταματήσει την επέλαση του καπιταλισμού».

Ντανιέλ Μιτεράν: Μια γυναίκα στρατευμένη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

«Η Γερμανία δεν είναι άτρωτη χώρα», της Σίσσης Μπάρα

«Αρχή του τέλους της στρατιωτικής εξουσίας στην Αίγυπτο;» του Γιάννη Αλμπάνη

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

• ΕΤΙΕΝ ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ: «Ελπίδα της Ευρώπης οι αντιεξουσίες». Για «τα διλήμματα της γηραιάς ηπείρου», μιλά ο γνωστός φιλόσοφος.

• Κλάους Ερνστ: «Η Αριστερά θα βγάλει τις ευρωπαϊκές χώρες από τον κυκεώνα». Ο συνπρόεδρος του Die Linke μιλά στον Μ. Μπαλαούρα.

• «Φαντασιώσεις μεγαλείου πολλών ταχυτήτων σε δύσκολους καιρούς», του Στάθη Στασινού

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Όταν η τέχνη συναντά τον ακτιβισμό»,έκθεση αφίσας για τα 50 χρόνια Διεθνούς Αμνηστίας της Βερονίκης Ζέρβα

«Ο εξοστρακισμός υπήρξε κι άλλοτε η εκδοχή της εξουσίας…» ομιλία του Μόρφη Στεφούδη από την εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη

«Συμπόσιο για τις επιπτώσεις της κρίσης από τη σκοπιά του φύλου»

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΒΙΒΛΙΟ

«Αλέξ. Παπαδιαμάντης: Σχόλια στα νέα Άπαντα», της Μ. Θεοδοσοπούλου

ΘΕΑΤΡΟ

Τιμ Κράουτς: «Ο συγγραφέας», της Μ. Τριανταφύλλου

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

«Υπηρέτριες»:Ρατσισμός και κοινωνικές ανισότητες

«Μια επικίνδυνη μέθοδος»: Ψυχαναλυτικές ιστορίες, του Στρ. Κερσανίδη.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Αργύρης Κουνάδης: Μια μεγάλη απώλεια για τον μουσικό κόσμο, γράφει ο Αντώνης Μποσκοΐτης

Ρίτα Αντωνοπούλου: «Βερολίνο Παρίσι – Να θυμάσαι τι ξεχνάς…»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΛΕΟΝΤΑΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΓΑΝΑΡΗ: «Η κατακερματισμένη Αριστερά δεν μπορεί να μας πάει μακριά». Τη συνέντευξη πήρε η Ζωή Γεωργούλα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΘΕΤΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΝΤΖΟΥΚΗ: «Stacy: Ροκ εν ρολ, με συναισθηματικές παρεμβολές», τη συνέντευξη πήρε η Δανάη Αγγελάκη

«Οι 11, οι 4 και οι 2 της 28^ης Οκτωβρίου», από την Ομάδα alterthess.gr

25^Η ΝΟΕΜΒΡΗ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η γέννα δεν είναι εμπόρευμα! Συγκέντρωση στο προαύλιο Γ.Ν.Α. «Αλεξάνδρα», την Τρίτη 29 Νοεμβρίου, στις 10 π.μ.

ΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ:

«Ξούθου και Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα

«Αφρόδιχτα της Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου του Aλιέα

«Στα δίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση

«Ό,τι συμβεί στα πέριξ» της Γωγώς Παυλοπούλου

Η σελίδα της Θεσσαλονίκης

Μουσικές Προτάσεις από τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Εικαστικός Χάρτης από την Κατερίνα Αναστασίου

Κινηματογράφος: Κριτική-Παρουσίαση από τον Στράτο Κερσανίδη

Ex libris: Βιβλιοκριτική από τη Μ. Θεοδοσοπούλου

Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα, στην Αριστερά

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 27 Νοεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 27 Νοεμβρίου
Στα περίπτερα εντός της «Κυριακάτικης Αυγής» και στο διαδίκτυο: στομπλογκ τους (enthemata.wordpress.com),στο facebook (enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata
Κείμενα των: Γιώργου Κατσαμπέκη, Κατερίνας Νάκου, ΑλέξανδρουΚεσσόπουλου, Βασίλη Παπαστεργίου, Βαγγέλη Καρανανωλάκη, Άχιμ Μπιρ, ΣπύρουΤσούγκου, Mohamed El Hebeishy Amira Nowaira, Matthew Cassel Sara Khorshid,Αγγέλικας Ψαρρά.
Ο «κυρίαρχος λαός» και οιυπερασπιστές της νομιμότητας: ΟΓιώργος Κατσαμπέκης, εκκινώντας από τις νουθεσίες του κυρίαρχου λόγουπερί «υπευθυνότητας», συζητάει για τη δημοκρατία, την πολιτική και τις μάζες.
«Εγχειρηματικότητα».Ζωντανή Βιβλιοθήκη. Στοπλαίσιο της στήλης «Εγχειρηματικότητα», στην οποία παρουσιάζουμε εγχειρήματααπό τον χώρο των ιδεών, της κοινωνίας, του πολιτισμού, στον αντίποδα τηςεμπορευματικότητας, της συμβατικότητας και της επιχειρηματικότητας, η ΚατερίναΝάκου γράφει για τη «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», ένα μέσο εκπαίδευσης στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το πολίτευμα ως εκκρεμές. Ο Αλέξανδρος Κεσσόπουλος, εκκινώντας από τιςεκδηλώσεις διαμαρτυρίας του τελευταίου διαστήματος, συζητάει για τον διάχυτοαντικοινοβουλευτισμό και την απαξίωση του πολιτικού, θέτοντας την κρίσιμηδιάκριση «αντι-δικομματικό» και αντι-πολιτικό, ως λυδία λίθο για τη στάση τηςΑριστεράς.
Μπορεί να πουληθεί έναπάρκο; Ο Σπύρος Τσούγκοςγράφει για το Κτήμα Δρακοπούλου, έναν από τους τελευταίους χώρους πρασίνου σταΠατήσια, και εξηγεί γιατί δεν μπορεί να πουληθεί ένα πάρκο.
Ποιος (θέλουμε να) είναι οελληνικός λαός; Ο νέος Κώδικας Ιθαγένειας ενώπιον του Συμβουλίου τηςΕπικρατείας. Με αφετηρία τηνεπικείμενη συζήτηση, την άλλη Παρασκευή στο Σ.τ.Ε. για τον Κώδικα Ιθαγένεια, ο ΒασίληςΠαπαστεργίου ανασκοπεί το σχετικό νομικό σκεπτικό και σκιαγραφεί μια πορείαολοταχώς προς τα πίσω.
Για τις μέρες που θα’ρθούν. Ο ΒαγγέληςΚαραμανωλάκης, στη μόνιμη στήλη του «Στην αρχή των τραγουδιών»,περιγράφει πώς η κρίση μας αλλάζει όλους. Σκέφτεται για την αλλαγή, που πρέπεινα γίνει από μας τους ίδιους, και μέσα στο ζοφερό τοπίο, διακρίνει τα σημάδιατων ημερών που θα ξημερώσουν…
Η Ελλάδα δεν έχειλησμονήσει. Ο γερμανόςδημοσιογράφος Άχιμ Μπιρ, σε ένα κείμενο με πολλές αναφορές στον ΜανώληΓλέζο, γράφει για την υποχρέωση της Γερμανίας να καταβάλει πολεμικέςαποζημιώσεις (μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης).
Πλατεία Ταχρίρ: ηεπιστροφή. Ο φωτογράφος MohamedEl Hebeishy, η πανεπιστημιακός Amira Nowaira, ο δημοσιογράφος MatthewCassel  και η δημοσιογράφος SaraKhorshid, αποτιμούν την επάνοδο των λαϊκών διαμαρτυριών και τη βίαιηκαταστολή τους.
Τα ανομολόγητα εφόδια της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η ΑγγέλικαΨαρρά, στη μόνιμη στήλη της «Διαφορίδια. Φεμινιστικά και άλλα», με [σ.σ.:απολαυστικά] παραθέματα από κείμενα του Γ. Καρατζαφέρη, του Ελληνικού Μετώπου,του Άδωνη Γεωργιάδη και του Κυριάκου Βελλόπουλου σκιαγραφεί τον σεξισμό τουΛΑΟς.

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 26/11 ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Χαράτσια και αντίσταση

Διαβάστε στο Δρόμο            του Σαββάτου 26/11           




                            


Δηλώνουμε υπεύθυνα ότι θα εφαρμόσουμε στο ακέραιο τις διαταγές της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ           




            

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Χαράτσια και αντίσταση               

Αμπντάλα Ελ Χαρίφ, Πανεθνικός Γραμματέας του Δημοκρατικού Δρόμου, Οι εκλογές θα περάσουν, αλλά ο αγώνας για Δημοκρατία στο Μαρόκο θα συνεχιστεί, συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ           

Η Αριστερά πρέπει να ξεφύγει από τη στρατηγική του ευρωπαϊσμού, του Κώστα Λαπαβίτσα           

Η Ελλάδα ως Βέλγιο ή ως Λουξεμβούργο…, του Ρούντι Ρινάλντι           

Το νέο γερμανικό déjà vu της Ευρωζώνης, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου           

Μαριναλέδα: Εκεί που η ουτοπία συναντάει την πραγματικότητα και το… ποδόσφαιρο! Ένα οδοιπορικό από τον Γιώργο Κτενά           

Ο Ζack de la Rocha των Rage Against The Machine στέλνει μήνυμα στους εξεγερμένους του κόσμου               

Φοιτητές σε «ιερά εξέταση» στο Φυσικό της Κρήτης, του Μάριου Διονέλλη           

Θεσσαλονίκη: Διώξεις με σκηνοθεσία για Όσκαρ για την παρέλαση, του Γιώργου Βορεινού           


            



                            


ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΥΛΗ           




        


editorial



Ευρωζωστήρας           




            


ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Χαράτσια και αντίσταση           



Η σιδερένια μνημονιακή φτέρνα δεν τρομάζει το λαό, της Μαίρης Ευθυμιάτου       



Aκόμη και η Κομισιόν λέει «όχι» στο χαράτσι!           



Πολλαπλασιάζονται και ενοποιούνται οι εστίες αντίστασης στο χαράτσι           




        


ΠΟΛΙΤΙΚΗ



Το μπλοκ εξουσίας συγκροτείται με τις δηλώσεις υποταγής, του Γιώργου Τσίπρα       



Γνώμη: Αγώνες σε καθεστώς κατάρρευσης, του Φειδία Παϊρίδη       



Το νέο γερμανικό déjà vu της Ευρωζώνης, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου       



Scripta Manent            , Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός           



            Σεραφείμ Μάξιμος (1899-1962): «Οικουμενική». Μια κυβερνητική δικτατορία στη Βουλή και διά της Βουλής στο λαό           



Οι «μεταβατικοί» έβγαλαν τα μαστίγια, του Δημήτρη Υφαντή       



Η Αριστερά πρέπει να ξεφύγει από τη στρατηγική του ευρωπαϊσμού, του Κώστα Λαπαβίτσα       



            Σουρεαλισμός στην αποικία Ελλάδα και σε χρόνους ευρωατλαντικού politically correct           



Μ. Γλέζος: «Η χώρα μετατρέπεται σε προτεκτοράτο», της Ισμήνης Αναγνωστάκη       



            Η υπογραφή, ο ξύλινος λόγος και… η κενή εστία           



«Ο Αντώνης έκανε το καθήκον του», του Χρήστου Πραμαντιώτη       



Φοιτητές σε «ιερά εξέταση» στο Φυσικό της Κρήτης, του Μάριου Διονέλλη       



Θεσσαλονίκη: Διώξεις με σκηνοθεσία για Όσκαρ για την παρέλαση, του Γιώργου Βορεινού       




            


ΑΡΙΣΤΕΡΑ



Η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και το βέλος της προόδου, του Βαλάντη Στεργίου       



Δολοφονική επίθεση της ΠΑΣΠ σε             φοιτητές           



Η Ελλάδα ως Βέλγιο ή ως Λουξεμβούργο…, του Ρούντι Ρινάλντι       




            


ΔΙΕΘΝΗ



«Επιστροφή στην Ασία» και αναβάθμιση της αμερικανικής κυριαρχίας, της Αριάδνης Αλαβάνου       



            Εφτά «τρομοκράτες» στην ισπανική Βουλή!           



Για δυνατούς λύτες το παζλ της Συρίας, της Αλίκης Βεγίρη       



            Βγάλτε το Απαρτχάιντ από το μενού!           



Αμπντάλα Ελ Χαρίφ, Πανεθνικός Γραμματέας του Δημοκρατικού Δρόμου,



Οι εκλογές θα περάσουν, αλλά ο αγώνας για Δημοκρατία στο Μαρόκο θα συνεχιστεί, συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ       



            Πολιτική κρίση στην Αίγυπτο: Η αντίφαση ανάμεσα στη λαϊκή επαναστατικότητα και τη «δημοκρατική μετάβαση»           




            


ΕΡΓΑΣΙΑ



Η αγωνία στην Alapis γεννά αγώνες, του Γιώργου Κατερίνη       



            Τσεκούρι και στα βαρέα: «Εξοφλήθηκε» άλλη μια επιταγή της τρόικας           



            Το μοντέλο Cosco ξεσηκώνει όλα τα λιμάνια           



Ολυμπία Οδός: Έξωση του σωματείου… αλά γαλλικά, της Κατερίνας Παγουλάτου       




        


ΚΟΙΝΩΝΙΑ



Μαριναλέδα: Εκεί που η ουτοπία συναντάει την πραγματικότητα και το… ποδόσφαιρο! Ένα οδοιπορικό από τον Γιώργο Κτενά       



            Μια γωνιά της Κρήτης στα χνάρια της «Μπάρτσα»           



Ακροδεξιοί θεατρινισμοί,του Νίκου Ταυρή       



Τα Μέτωπα της Ιουδαίας…, του Μάριου Διονέλλη       



Mediaλογώντας: Έχασαν τα ευρωπαϊκά φτερά τους τα παπαγαλάκια, της Ματίνας Παπαχριστούδη       



14 χρόνια διασυρμός στα δικαστήρια, του Παναγιώτη Βήχου       



            Λουκέτο στο κολυμβητήριο Ηρακλείου           




            


Η άλλη Θεσσαλονίκη           



Επιτροπές πολιτών, του Χαρίλαου Μαρκόπουλου       



Η συμπρωτεύουσα λέει «όχι» στο χαράτσι, του Νίκου Νούλα       




            


ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ           



Κατά πού πέφτει η Βαϊμάρη; της Δέσποινας Κουτσούμπα       



Άραγε, υπάρχει ελπίς; της Χριστίνας Ανδρέου       



Κόντρα στον καιρό: Ο Ζack de la Rocha των Rage Against The Machineστέλνει μήνυμα στους εξεγερμένους του κόσμου           



To μυστικό της Ηannah, του Κώστα Στοφόρου       



Χαμένος Παράδεισος, του Κώστα Στοφόρου       



Ηρόστρατος: Πολιτισμός ή βαρβαρότητα           




            


ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ        του Στέλιου Ελληνιάδη       



            Από έρωτα πεθαίνουν οι αριστεροί!           




                            


Εναλλάξ        του ΚΙΜΠΙ       



The euromafia manager           




                            


Όσα θάφτηκαν



            Ο μέγας αλχημιστής           




            


Εν τέλει



Βαρύς χειμώνας, του Κωνσταντίνου Σκηνιώτη       




            


Σκιτσάρουν ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

Η ομάδα του εκδοτικού συνεταιρισμού Alterthess παρουσιάζει το πρώτο τηςεκδοτικό εγχείρημα, ένα χρονικό της άλλης Θεσσαλονίκης- ημερολόγιο του 2012.

Η ομάδα του εκδοτικού συνεταιρισμού Alterthess παρουσιάζει το πρώτο τηςεκδοτικό εγχείρημα, ένα χρονικό της άλλης Θεσσαλονίκης- ημερολόγιο του 2012. .Η έκδοση αυτή είναι ταυτόχρονα η αρχή μια σειράς αφιερωμάτων και ρεπορτάζ γιατη Θεσσαλονίκη του χθες και του σήμερα που οργανώνει η ομάδα του Alterthess μέσαστο -επετειακό- 2012.
Το 2012, οι εξουσίες τηςπόλης θα «γιορτάσουν» τα 100 χρόνια από την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στοελληνικό κράτος. Ποιας Θεσσαλονίκης όμως;
Υπάρχουν πολλές Θεσσαλονίκεςκαι δεν πέρασαν όλες το ίδιο καλά τα τελευταία 100 χρόνια, για να γιορτάζουμεόλοι μαζί.
Tο Ημερολόγιο 2012 είναι καθημερινήατζέντα του έτους ενώ ταυτόχρονα εμπεριέχει ένα χρονολόγιο- ξεφύλλισμα σε μιαπροσέγγιση της ιστορίας της Θεσσαλονίκης, της Σελανίκ, της Σαλόνικα, τηςΣόλουν, της Σαλονίκης.

Για την παρουσίαση του Ημερολογίου 2012 το Alterthess διοργανώνεισειρά εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα.

Το Alterthess στηρίζεται στις διαφημίσεις στη σελίδα του(alterthess.gr), στα έσοδα από τις εκδόσεις του καιστις συνδρομές των μελών-υποστηρικτών του.
Στηρίξτε το Alterthess και την ομάδα του! Προμηθευτείτε το Ημερολόγιο 2012!

Οι τρείς πρώτεςπαρουσιάσεις

Θεσσαλονίκη

Στο Στέκι μεταναστών (Ερμού 23), την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στις 20.00.
Στο καφενείο Περικλήδες στο Χορτιάτη, το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου στις 18.30.
Στην Ετεροτοπία (Ι. Δραγούμη με Πτολεμαίων), την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου στις 20.30.

Αθήνα

Στο χώρο του Radio Bubble(Ιπποκράτους 146), το Σάββατο 17Δεκεμβρίου στις 19.00.

Ακόμη παρουσιάσεις για τις οποίες θα ενημερώσουμε αργότεραθα γίνουν στο Πύργο του Παιδαγωγικού ΑΠΘ, στη Καλαμαριά και στον Εύοσμο.


Ημερολόγιο 2012


έκδοση: Ομάδα Alterthess
Επιμέλεια:
 Ν. Νικήσιανης
Γ. Γκλαρνέτατζης
Σ. Πουλημένη


Σχεδιασμός-Σελιδοποίηση: Άγγελος Διαμαντάκης


Εξώφυλλο: Μ. Χατζηιωαννίδου

Ημερίδα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις η κατάσταση στα ΜΜΕ - 22/11/2011

Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις η κατάσταση στα ΜΜΕ






Ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών





Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στα ΜΜΕ





Μπροστά στη δραματική κατάσταση της γενικότερης κρίσης, της παραπληροφόρησης και των γενικευμένων απολύσεων στα ΜΜΕ, σας καλούμε να λάβετε μέρος στην ημερίδα που οργανώνουν τα εργαστήρια Νέων Τεχνολογιών, Οπτικοακουστικό και Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο:

«Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στα ΜΜΕ». Στην εκδήλωση αυτή, που θέλει να είναι μια συμβολή στην απαραίτητη επικοινωνία, αλληλεγγύη και κοινή δράση, θα παρέμβουν απολυμένοι/ες και εργαζόμενοι/ες δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι/ες και φοιτήτριες/ φοιτητές.

Η ημερίδα θα γίνει στο Αμφιθέατρο Δρακόπουλου, στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 12-4 μ.μ.





Πρόγραμμα





Η Επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση/Παραπληροφόρηση/Απολύσεις





Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 12-4 μ.μ.

Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αμφιθέατρο Δρακόπουλου, Πανεπιστημίου 30





Πρόγραμμα ημερίδας

12.00: Χαιρετισμοί

Πρύτανης Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θ. Πελεγρίνης

Πρόεδρος Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, κ. Γ. Πλειός





Εισαγωγή: Κ. Ρηγοπούλου





12.15- 13.15: Κρίση και ΜΜΕ

Εισαγωγή/συντονισμός: Γ. Μανιάτης

Συμμετέχουν: Λ. Βατικιώτης, Χρ. Κοψίνη, Σ. Λυγερός, Σ. Χριστακόπουλος





13.15-14.15: Παραπληροφόρηση και ΜΜΕ

Εισαγωγή/συντονισμός: Μ. Κομνηνού

Συμμετέχουν: Δ. Κωνσταντακόπουλος, Σ. Χαϊμαντά, Α. Χατζηστεφάνου, Δ. Ψαρράς









14.15-15.15: Οι απολύσεις στα ΜΜΕ

Εισαγωγή/συντονισμός: Μ. Μεϊμάρης

Συμμετέχουν: Γ. Κατερίνης (ΠΟΕΣΥ), Α. Νταρζάνου, Α. Πολίτη, Π. Λινάρδος-Ρυλμόν και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δ. Τρίμης





διοργάνωση: Εργαστήρια Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης,Οπτικοακουστικό και Νέων Τεχνολογιών, Τμήμα Επικοινωνίας Μ.Μ.Ε. Πανεπιστημίου Αθηνών

Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στον Τύπο





Λίγα λόγια για την Ημερίδα





Η κρίση, η παραπληροφόρηση και οι απολύσεις στον Τύπο και στα άλλα Μέσα δεν μπορεί σήμερα να αποτελούν απλώς ένα αντικείμενο θεωρητικών ακαδημαϊκών αναφορών. Στις λέξεις αυτές συμπυκνώνεται μια κατάσταση συντέλειας που όλο και πιο πολλοί άνθρωποι βιώνουν ως προσωπικό δράμα. Στην πρώτη γραμμή είναι οι όλο και περισσότεροι απολυμένοι και εκείνοι, ακόμα περισσότεροι ενδεχομένως, που είναι περίπου βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν προσεχώς.

Πλάι σε αυτούς υπάρχουν όσοι φυτοζωούν και ταπεινώνονται σε συνθήκες μαύρης εργασίας, όπου τους αρνούνται δίκαιη αμοιβή, ασφάλιση και αξιοπρέπεια. Και ακόμη οι φοιτητές και φοιτήτριες των Τμημάτων Μέσων και Επικοινωνίας που αγωνιούν όχι μόνον για το επαγγελματικό τους μέλλον αλλά και για την κοινωνία στην οποία θα προσπαθήσουν να ζήσουν, έχοντας βιώσει ήδη πολλοί από αυτούς τους ανήθικους όρους της μαύρης εργασίας ή ακόμα ενδεχομένως, έχοντας χρησιμοποιηθεί ως φτηνή εργατική δύναμη εναντίον των υπό απόλυσιν συναδέλφων τους.

Τα δραματικά προβλήματα που ζούμε δεν είναι μόνον οικονομικά αλλά και επικοινωνιακά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά. Ειδικότερα, το επικοινωνιακό τοπίο της Ελλάδας αλλάζει, οι σταθερές καταρρέουν μέσα σε μια κρίση που καταργεί όσα έμοιαζαν ακλόνητα δεδομένα. Οι σχέσεις αλληλεξάρτησης και διαπλοκής των Μέσων με τους άλλους πόλους εξουσίας διαφοροποιούνται, βασικές πηγές χρηματοδότησης, όπως η διαφήμιση και οι φανερές και κρυφές κρατικές παροχές, στερεύουν. Ταυτόχρονα, μέσα σε ένα κλίμα όπου η δημοκρατία περιορίζεται όλο και πιο πολύ ακόμα και στα λόγια, η παραπληροφόρηση εντείνεται, αναπτύσσοντας μια νέα γλώσσα για να ονομάσει το ακατανόμαστο ενώ ο καταιγισμός των ειδήσεων, των δηλώσεων και των σχολίων, συχνά περισσότερο αποκρύπτει παρά αποκαλύπτει την ουσία των γεγονότων.

Η κρίση των ΜΜΕ ξεκινά βέβαια πολύ πριν η σημερινή οικονομική της διάσταση αναδυθεί κυριαρχικά. Με μια έννοια η κρίση αυτή προετοίμασε, μαζί με άλλες παραμορφώσεις και δυσλειτουργίες της κοινωνίας μας, καθώς και τις δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις, ό,τι ζούμε σήμερα. Σε ένα βαθμό οι απώτερες αιτίες της έχουν να κάνουν με τεχνολογικές και οικονομικές εξελίξεις. Στο πλαίσιο των εξελίξεων αυτών ο γραπτός τύπος δέχθηκε τον επιθετικό ανταγωνισμό της τηλεόρασης και αυτή με την σειρά της βρέθηκε να απειλείται από το νέο μέσο του διαδικτύου και το όλο σύστημα να κλονίζεται, καθώς οι παραδοσιακές σχέσεις εξάρτησης και οι πηγές χρηματοδότησης καταργούνται.

Σε ένα άλλο πολύ σημαντικό ποσοστό ωστόσο, η κρίση σχετίζεται με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν και συνεχίζουν να ακολουθούνται στη δημοσιογραφία και που επηρεάζουν πολιτισμικά ολόκληρες κοινωνίες. Η εργοδοσία των Μέσων και το κράτος έχουν το μεγαλύτερο ίσως μέρος ευθύνης για όσα συμβαίνουν. Αλλά μέγα, επίσης, μέρος ευθύνης έχει και μερίδα τουλάχιστον των εργαζομένων στα Μέσα που υπέκυψε, στο επίπεδο των ιδεών και των σχέσεων στο θέλγητρο της νεοφιλελεύθερης αγριότητας και δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να παραγάγει έναν καίριο και πειστικό λόγο. Συνέπεια είναι η απαξίωση των Μέσων, ιδίως ανάμεσα στους νέους που αποτελούν το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας.

Το τρομερό κύμα των απολύσεων, που ακόμα δεν το έχουμε ζήσει σε όλη του τη βιαιότητα και την έκταση, ήρθε σαν συνέπεια των αλλαγών αυτών συνδυασμένων με την απόλυτη περίπου πολιτική και οικονομική ασυδοσία της εργοδοσίας και τη συνενοχή του κράτους στην ασυδοσία αυτή. Η απουσία ουσιαστικά νομικού πλαισίου και η γενικότερη πολιτική και διοικητική πρακτική διευκολύνουν την ανάλγητη απόλυση όλο και περισσότερων εργαζομένων χωρίς την παραμικρή εξασφάλιση για το μέλλον τους.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση της γενικευμένης κρίσης και της ραγδαίας αποσύνθεσης του επικοινωνιακού τοπίου πρέπει όλοι εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, σπουδαστές και δάσκαλοι που έχουν σχέση με την Επικοινωνία και τα Μέσα να διατηρήσουμε και να κάνουμε πράξη τη διάθεση για επικοινωνία, αλληλεγγύη και δράση. Μέσα από τη διάλυση πρέπει να αναδυθούν νέες επικοινωνιακές ιδέες, θεσμοί και πρακτικές.





Η ημερίδα που πραγματοποιείται την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, ώρες 12-4 μ.μ. στο αμφιθέατρο Δρακόπουλου, στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), θα θέλαμε να αποτελέσει ένα βήμα σε αυτή τη δύσκολη και απαραίτητη πορεία.

προβολή της ταινίας «Πουλιά στο βάλτο» της Αλίντας Δημητρίου - Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και Κινηματογραφική Λέσχη Ελληνικού-Αργυρούπολης

Ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και η Κινηματογραφική Λέσχη Ελληνικού-Αργυρούπολης (ΚΙ.Λ.ΕΛ.ΑΡ.) διοργανώνουν την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011 (ημέρα που συμπληρώνονται 69 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου) εκδήλωση τιμής για την Εθνική Αντίσταση και την επέτειο των 70 ετών από την ίδρυση του ΕΑΜ, με την προβολή της ταινίας «Πουλιά στο βάλτο» της Αλίντας Δημητρίου. Η ταινία αναφέρεται στον αντιστασιακό αγώνα 1941-1944 μέσα από τη συμμετοχή και προσφορά των γυναικών. Προλογίζει η σκηνοθέτης.



Ώρα: 21:00, Πολιτιστικό-Συνεδριακό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης» (Αργυρούπολη, Κύπρου 68, Πλατεία Δημαρχείου, Πληροφορίες: 210 9959440).





Είσοδος ελεύθερη.

Το βίντεο-απάτη του Mega και η δύναμη του διαδικτύου

http://yalmpanis.wordpress.com/2011/11/19/225/



Το βίντεο-απάτη του Mega και η δύναμη του διαδικτύου

Όταν ήμουν στο Κάιρο, γνώρισα τον Μοχάμεντ Αμπντεφατάχ. Ο Μοχάμεντ είναι ένας νεαρός δημοσιογράφος και ακτιβιστής. Στις πρώτες μέρες της επανάστασης της πλατείας Ταχρίρ, όταν οι διαδηλωτές συγκρούονταν λυσσασμένα με την αστυνομία για να μπορέσουν να προσεγγίσουν την πλατεία, ο Μοχάμεντ μαζί με άλλους συντρόφους του βρέθηκε πολύ στριμωγμένος μπροστά σε ένα κυβερνητικό κτίριο. Οι δυνάμεις της καταστολής τούς είχαν περικυκλώσει, τούς έριχναν συνέχεια δακρυγόνα, και δεν φαινόταν να υπάρχει καμιά διαφυγή. Οι διαδηλωτές πανικοβλήθηκαν γιατί ούτε να αναπνεύσουν μπορούσαν, αλλά ούτε και να τρέξουν προς οποιαδήποτε στιγμή. Εκείνη τη στιγμή της απελπισίας, ο Μοχάμεντ έστειλε από το κινητό του στο Twitter δύο μηνύματα που καλούσαν τους άλλους διαδηλωτές σε βοήθεια. Τελικά τη γλίτωσε, αν και κρατήθηκε από την αστυνομία για κάποιες ώρες. Την επόμενη το απόγευμα είδε έκπληκτος ότι το μήνυμα του στο Twitter είχε αναπαραχθεί χιλιάδες φορές και είχε μάλιστα αναρτηθεί στα σάιτ των New York Times και του BBC. Τη στιγμή που μιλούσαμε, ο Μοχάμεντ είχε 13.000 followers στο Twitter -πολύ αμφιβάλλω αν υπάρχει Ευρωπαίος πολιτικός που να έχει λογαριασμό Twitter με τέτοια νούμερα.

Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο μετά την κουβέντα με το Μοχάμεντ, αναρωτιόμουν αν κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί στην Ευρώπη. Δηλαδή αν το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν όντως τόση δύναμη ή είναι οι ιδιάζουσες συνθήκες των Αραβικών κρατών που αναδεικνύουν τα ψηφιακά εργαλεία σε βασικά μέσα αντίστασης.



Πηγαίνοντας να ξεπαρκάρω

Μετά το τέλος της πορείας της 17 Νοέμβρη, δεν κατευθύνθηκα μαζί με το υπόλοιπο μπλοκ του Δικτύου προς το Στέκι Μεταναστών (όπως συνήθως), αλλά προς το Νέο Κόσμο όπου είχα παρκάρει, μιας και οι σταθμοί του Μετρό ήταν (αδικαιολόγητα) κλειστοί και δεν θα μπορούσα να φύγω εύκολα από το κέντρο. Λόγω αυτής της σύμπτωσης, γύρισα σπίτι νωρίς και είδα το δελτίο του Mega στις 8:00. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της πορείας, ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν πλάνα συγκρούσεων διαδηλωτών-αστυνομίας που δεν κολλάγανε με την προχτεσινή μέρα: ήταν πολύ πιο φωτεινά από το μουντό απόγευμα της 17ης Νοέμβρη, οι συγκρούσεις ήταν πολύ πιο μεγάλης κλίμακας από τα χτεσινά μικροεπεισόδια, και, κυρίως, εμφανίζονταν δύο πανό («Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και «Συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα») τα οποία ήταν στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων των Αγανακτισμένων το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν τα έχω ξαναδεί έκτοτε. Οι ενδείξεις οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι τα πλάνα ήταν από 28-29 Ιούνη και είχαν μπει «χωτά» στο ρεπορτάζ. Επειδή όμως, παρά τους «τάφους» της Τιμισοάρα και τον «θνήσκοντα» κορμοράνο του Περσικού, παραμένουμε όμηροι του στερεότυπου ότι η εικόνα λέει την αλήθεια, προσπάθησα να επιβεβαιώσω την εντύπωση που μού είχε δημιουργηθεί. Τηλεφώνησα στον Κώστα που σήκωνε όλο τον Ιούνη το κίτρινο πανό για τους τραπεζίτες και τον ρώτησα αν το είχε κατεβάσει ξανά στην πορεία του Πολυτεχνείου. Μού απάντησε έκπληκτος ότι δεν είχε ιδέα, οπότε κατάλαβα ότι το Mega την είχε στήσει τη δουλειά.



Το facebook πολλαπλασιάζει τη δύναμη του μηνύματος

Έκανα την πρώτη ανάρτηση στο facebook την Πέμπτη το βράδυ -ακόμα δεν είχε ανέβει στο σάιτ του καναλιού το βίντεο από το κεντρικό δελτίο. Αρκετοί φίλοι αλλά και «φίλοι» στο fb σχολίασαν πως είχαν ψυλλιαστεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το ρεπορτάζ, αλλά δεν μπορούσαν να το προσδιορίσουν. Καταλάβαιναν δηλαδή ότι οι η κλίμακα των συγκρούσεων που έβλεπαν στις οθόνες τους, δεν ανταποκρινόταν σε όσα είχα δει ιδίοις όμμασι στην πορεία, αλλά δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι όντως είχε γίνει τηλεοπτική απάτη. Στην πραγματικότητα, τα πλάνα ήταν έτσι μονταρισμένα που δεν μπορούσε κανείς να αντιληφθεί εύκολα σε ποια εποχή ήταν γυρισμένα. Μόνο αν είχες μια πολύ καλή εικόνα των κινητοποιήσεων των Αγανακτισμένων μπορούσες να αντιληφθείς την απάτη.

Όλοι όσοι επικοινωνήσαμε εκείνο το βράδυ, μοιραζόμαστε το ίδιο συναίσθημα, ότι δηλαδή οι τηλεδημοσιογράφοι μάς κορόιδευαν απροκάλυπτα. Κανείς βέβαια δεν έχει αμφιβολίες για τη «δημοσιογραφία» που υπηρετεί το Mega. Τα δελτία ειδήσεων του είναι ένα μοναδικό υβριδικό μείγμα ανακοινώσεων αραβικής χούντας και καφενειακής κουβεντούλας. Η κανονική ροή ειδήσεων έχει καταργηθεί (δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο) κι έχει αντικατασταθεί από ένα ωριαίο τηλε-πηγαδάκι των δημοσιογράφων-αστέρων, που οποίοι εδώ κι ενάμιση χρόνο μάς επαναλαμβάνουν συνεχώς πόσο αναγκαία είναι τα μέτρα και πόσο φταίμε εμείς για τη χρεοκοπία (σαν να επέρριπτε ο καπετάνιος του Τιτανικού την ευθύνη του ναυαγίου στους μούτσους). Όμως, αυτή τη φορά δεν είχαμε απλή διαστρέβλωση της αλήθειας, αλλά συνολική κατασκευή της «πληροφορίας». Η εντύπωση που αποκόμιζε ο τηλεθεατής ήταν ότι στην πορεία είχε γίνει της μουρλής, ενώ δεν είχε γίνει κάτι ιδιαίτερο. Αυτού του τύπου η κατασκευή παραπέμπει κατ' ευθείαν στο 1984 του Όργουελ. Επιπλέον, μάς κάνει να ανακαλέσουμε δύο ακόμα ανάλογα περιστατικά που βαρύνουν το εν λόγω κανάλι. Στις 12 Μάρτη 2006 ο συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ Γρηγόρης Καλομοίρης δέχεται μια άθλια επίθεση στην εκπομπή Ανατροπή. Κατηγορείται ως υποκινητής των μεγάλων επεισοδίων της 8 Μάρτη, με βάση ένα βίντεο που τον δείχνει να συμμετέχει σε κορδόνι διαδηλωτών, το οποίο «τατζάρεται» με τους αστυνομικούς. Στην πραγματικότητα, το βίντεο είναι από διαδήλωση της 19ης Φλεβάρη. Το δεύτερο (και πολύ πιο γνωστό) περιστατικό αφορά βέβαια στο βίντεο από τη δολοφονία του Αλέξη Γργογορόπουλου, το οποίο επενδύθηκε με ήχους από σπασίματα, για να ενισχυθεί ο ισχυρισμός του δολοφόνου Κορκονέα ότι την ώρα της δολοφονίας γίνονταν εκτεταμένα επεισόδια. Και τότε το έγκυρο κανάλι είχε μιλήσει για «τεχνικό λάθος».

Την επόμενη μέρα, το βίντεο του δελτίου ήταν διαθέσιμο στο σάιτ του Mega. Κατά συνέπεια, μπορούσε να αναπαραχθεί για να δουν κι άλλοι την απάτη. Ανάρτησα στον τοίχο μου το βίντεο μαζί με ένα πρόχειρο σχόλιο, από αυτά που στέλνουμε στο fb. Στη συνέχεια έστειλα το ποστ σε κάποιες λίστες που συμμετέχω, καθώς και σε δύο σάιτ εναλλακτικής ενημέρωσης: το Red Notebook και το TVXS. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν μια τελείως απρόσμενη τροπή, που μοιάζει αρκετά (αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό) με την αρχική ιστορία του Μοχάμεντ. Πάρα πολλοί αναδημοσίευσαν το αρχικό μήνυμα, το μετέφεραν από τοίχο σε τοίχο, το τροποποίησαν, το σχολίασαν, το διέδωσαν πολύ μακρύτερα απ' ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Το θέμα έγινε ακόμα πιο γνωστό όταν ο Δήμος ανέβασε το επίμαχο τμήμα του δελτίου στο Dailymotion, σουλούπωσε το αρχικό σημείωμα κι έκανε την ανάρτηση στο Red Notebook (το TVXS δεν δημοσίευσε τίποτα). Άλλα μπλογκ αναδημοσίευσαν το Red, το βίντεο ανέβηκε και στο youtube, το θέμα μαθεύτηκε. Τελικά, στο βραδινό δελτίο ειδήσεων το Mega ζήτησε συγγνώμη για το συμβάν, μιλώντας για (ένα ακόμα) τεχνικό λάθος. Το λάθος χρεώθηκε στο βοηθό σκηνοθέτη, ο οποίος μαθαίνω ότι απολύθηκε.

Δεν ξέρω αν υπήρξαν και άλλες αρχικές πηγές για να αποκαλυφθεί η απάτη. Ξέρω όμως ότι χάρη στη δύναμη που δίνει στους πολίτες το διαδίκτυο γενικά, και τα κοινωνικά δίκτυα ειδικά, πάρα πολλοί μοιράστηκαν ένα πρόχειρο σημείωμα που απλά ήθελε να εκφράσει την αγανάκτηση για την απροκάλυπτη κοροϊδία από το «έγκυρο» κανάλι. Αυτή η διαδικτυακή κινητοποίηση δεν έγινε ούτε από κάποιον οργανωμένο χώρο, ούτε βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Έγινε γιατί είμαστε πολλοί και πολλές αυτοί που έχουμε κόψει το «δε γαμιέται» (γιατί στην πράξη «γαμιέται πολύ) και έχουμε πια τα κατάλληλα εργαλεία διαδραστικής επικοινωνίας για να αποκαλύψουμε τη συνεχή διαστρέβλωση της αλήθειας από τα ΜΜΕ. Όσο ακόμα το διαδίκτυο παραμένει ελεύθερο πρέπει να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο.



Και οι αντιρρήσεις.

Ωστόσο, υπήρξαν και κάποιοι που δεν συμφώνησαν με την αναφορά μας στο 1984 του Όργουελ. Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος (με τον οποίο είχα μια φεϊσμπουκική επικοινωνία, χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά) έκρινε αυτήν την αναφορά εξόφθαλμα υπερβολική, σε βαθμό μάλιστα που αποδυναμώνει την θεμιτή κριτική στα media. Απέδωσε τη χρησιμοποίηση των συγκεκριμένων πλάνων στον πολύ πιεστικό και πρόχειρο τρόπο που λειτουργεί η τηλεόραση. Τα επιχειρήματα του Τατσόπουλου δεν με έπεισαν. Οι λόγοι:

α) Δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά γιατί κάποιος ανατρέχει σε πλάνα αρχείου, ενώ έχει μπόλικο φρέσκο υλικό το οποίο έχει μοντάρει πριν λίγη ώρα.

β) Δεν μπορεί επίσης να εξηγηθεί λογικά γιατί το προχτεσινό «τεχνικό λάθος» είχε ανάλογο πολιτικό χαρακτήρα με το «λάθος» του 2008.

γ) Δεν μπορεί τέλος να εξηγηθεί λογικά γιατί κάποιος που θέλει να χρησιμοποιήσει πλάνα αρχείου δεν ανατρέχει σε παλιότερες πορείες του Πολυτεχνείου, αλλά στις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων.

Ωστόσο, ακόμα και αν ο Τατσόπουλος έχει δίκιο κι εμείς είμαστε υπερβολικοί (αριστεριστές γαρ), το πολιτικό ζήτημα παραμένει. Ο τεχνικός έκανε «λάθος» γιατί οι εργαζόμενοι της τηλεόρασης έχουν εμπεδώσει πλέον τη γραμμή της διεύθυνσης τους: οι διαδηλώσεις πρέπει να παρουσιάζονται με τρομακτικό και απειλητικό τρόπο, και το ρεπορτάζ να αναπαράγει το στερεότυπο ότι «50 κουκουλοφόροι έκαψαν την Αθήνα», είτε κάηκε είτε δεν κάηκε η Αθήνα, είτε ήταν λίγοι αυτοί που συγκρούστηκαν με την αστυνομία είτε χιλιάδες, όπως τον Δεκέμβρη του 2008. Κατά συνέπεια, και από τη σκοπιά του «τεχνικού λάθους» η διεύθυνση του καναλιού είναι έκθετη και η απόλυση του τεχνικού είναι απολύτως υποκριτική.

Επίλογος

Παραφράζουμε τον Σέξπιρ στο Βασιλιά Λιρ: Όσα η τηλεόραση κρύβει, το διαδίκτυο ξεσκεπάζει.

Γιάννης Αλμπάνης 19/11/11

Πρώτη νίκη του κινήματος: Απόφαση προσωρινής διαταγής με την οποία απαγορεύει στη ΔΕΗ να προχωρήσει σε διακοπή ηλεκτροδότησης

NAFTEMPORIKI.GRΠέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2011 09:17   

Τελευταία Ενημέρωση : 17/11/2011 09:45   
Απόφαση προσωρινής διαταγής με την οποία απαγορεύει στη ΔΕΗ να προχωρήσει σε διακοπή ηλεκτροδότησης για μη πληρωμή του τέλους ακινήτων, σε συγκεκριμένη κατοικία, εξέδωσε χθες το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας.
Οι ιδιοκτήτες της εν λόγω κατοικίας δεν πλήρωσαν το λογαριασμό ρεύματος, επειδή, όπως υποστηρίζουν, το ειδικό τέλος ακινήτων είχε προσδιορισθεί με λάθος τρόπο, τόσο σε σχέση με την τιμή ζώνης όσο και σε σχέση με τα τετραγωνικά μέτρα.
Οι ιδιοκτήτες επικαλέστηκαν οικονομική δυσχέρεια και δήλωσαν ότι αδυνατούν να καταβάλουν το «υπέρογκο» ποσό για το ειδικό τέλος.
Για απόφαση «πιλότο», με βάση την οποία, ουσιαστικά, το κράτος θα οδηγηθεί σε ρύθμιση έκανε λόγο ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας Κωνσταντίνος Μαργιέλης, σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Όπως είπε, το συγκεκριμένο λάθος στο ειδικό τέλος ακινήτων, που προσδιορίστηκε στην οικογένεια -για την οποία εκδόθηκε απόφαση- συμβαίνει ουσιαστικά στο 20% των λογαριασμών ρεύματος στη Μεσσηνία.
Ανέφερε ακόμη ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας τις επόμενες ημέρες θα προσφύγει και θα επιδιώξει προσωρινές διαταγές και για άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες της περιοχής, που δεν μπορούν να πληρώσουν το Τέλος Ακινήτων. Όπως διευκρίνισε, ότι θα καταθέσει ομαδικές προσφυγές που θα αφορούν ανέργους, πολυτέκνους και ασθενείς.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ακόμα πιο φρέσκα κείμενα στο RedNotebook

Δημοκρατία ή banks;, του Αnstistachef http://rednotebook.gr/details.php?id=3869
Τα πραξικοπήματα της νέας εποχής και ο δρόμος του Νοέμβρη, του Παναγιώτη Σωτήρη http://rednotebook.gr/details.php?id=3874
Κι αν χαθεί το εξάμηνο;, των Νικόλα Γανιάρη και Αναστασίας Ματσούκα http://rednotebook.gr/details.php?id=3872
"Θετικό το διεθνές πρόσημο για το Λουκά Παπαδήμο", των Γιάννη Μπουρνού και Χάρις Τριανταφυλλίδου http://rednotebook.gr/details.php?id=3853


Εμείς και η ΔΕΗ. Μικρό Εγχειρίδιο Νομικών Συμβουλών από την Ομάδα ΜΗΧΑΝΗ http://rednotebook.gr/details.php?id=3875


Συνέντευξη με το Φοίβο Δεληβοριά (τη συνέντευξη πήραν οι Αλίκη Κοσυφολόγου και Ηλίας Χρονόπουλος) http://rednotebook.gr/details.php?id=3854


ΣΙΝΕΜΑ
"Ο χωρισμός", του Ασγάρ Φαραντί Παρουσίαση από την Αλίκη Κοσυφολόγου http://rednotebook.gr/details.php?id=3866


ΙΔΕΕΣ


Έρχονται αναταραχές στην Ελλάδα - Συνέντευξη του Ρικ Γουλφ στο Greek-American News Agency http://rednotebook.gr/details.php?id=3877

Συνέντευξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο Al Jazeera http://rednotebook.gr/details.php?id=3857

Η ινδή συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι για το Occupy Wall Street και τους αγώνες στην Ινδία http://rednotebook.gr/details.php?id=3873


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ


Η χειραφέτηση της "έμφυλης τάξης", της Αλίκης Κοσυφολόγου http://rednotebook.gr/details.php?id=3878

Η εκπαίδευση μετά τη Ρωσική Επανάσταση, της Εύης Πάτκου http://rednotebook.gr/details.php?id=3871


Όλα τα μέχρι τώρα κείμενα εδώ: http://rednotebook.gr/details.php?id=3531

Φρέσκιες αναρτήσεις στο RedNoteBook

Τάσος Κωστόπουλος, Από τα Τάγματα Ασφαλείας στη Φρειδερίκη http://rednotebook.gr/details.php?id=3817




Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Κυβερνήσεις που τους αρέσει να καίγονται http://rednotebook.gr/details.php?id=3808



Χρήστος Καραγιαννίδης, Αριστερά της Ευθύνης και της Προθυμίας http://rednotebook.gr/details.php?id=3836



Μισέλ Ισόν, Η αδύνατη διάσωση της Ευρώπης; http://rednotebook.gr/details.php?id=3802







Αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση





Νικόλας Σεβαστάκης, Η άλλη απώλεια http://rednotebook.gr/details.php?id=3823

Ελένη Λάλου, Η «διαχείριση» της φύσης και του περιβάλλοντος στη Σοβιετική Ένωση http://rednotebook.gr/details.php?id=3837







Ευκλείδης Τσακαλώτος, Των Συντηρητικών οι Εξουσίες (αναδημοσίευση από τις "Ανωγνώσεις") http://rednotebook.gr/details.php?id=3814

Περί Παπαδήμου ο λόγος

Άρθρα που αλιεύτηκαν από το διαδίκτυο:

Περί του νεου μας Πρωθυπουργού δύο ενδιαφέροντα άρθρα από τους «Σχολιαστές χωρίς σύνορα» και ένα video του Τσόμσκυ σχετικά με την τρόικα
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/11/10/%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83-2/#more-43087



Σύσσωμο το μπλοκ των αστικών δυνάμεων λοιπόν βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.
Κι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission.
Πρόκειται για όργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του 70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τις τρεις ισχυρότερες τότε περιοχές του πλανήτη (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.
Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder στο βιβλίο της ”Suiting themselves: how corporations drive the global agenda”, εδώ σελίδα 6:
”H Trilateral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να συμπεριλάβουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα στις συμμαχίες τους σα συμμάχους εναντίον της δημοκρατίας. Η TC δημιουργήθηκε για να ‘διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική’ σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η TC εξέδοσε έκθεση με τίτλο ‘Η Κρίση της Δημοκρατίας’, βασικός συγγραφέας της οποίας ήταν ο Samuel Huntington [θυμ. ‘σύγκρουση των πολιτισμών’ και άλλα αντιδραστικά] και
δήλωνε ότι ‘κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία’. Η έκθεση είπε επίσης ότι ‘χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός μετριάσματος της δημοκρατίας’ και ακόμα ότι ‘η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων’.”
”Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξης της TC λέγοντας ότι ‘πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό’.”
ΠερισσότερεςπληροφορίεςγιατηνTrilateral Commission μπορείκανείςναβρείκαισ’αυτότοβιβλίο– Trilateralism: the Trilateral Commission and elite planning for world management
Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Τέτοια σώματα είναι η ”Ομάδα των Τριάντα” (περισσότερα γι’αυτή την ομάδα σε πρόσφατη δημοσίευση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών) και το ”Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ” (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου)
Ο Λουκάς Παπαδήμος διετέλεσε επίσης στο παρελθόν μέλoς της Federal Reserve Bank of Boston.
Δε πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα … ”χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να οφελήσει τον ελληνικό λαό”. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία το Μεταξά τη δεκαετία του ’30 και ίσως και με την θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.
Βασική αποστολή του είναι να επιβάλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει της εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (βλέπε task force) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος απευθείας από την Τρόικα καθώς και το αποικιακό σχέδιο ”Ήλιος”με το οποίο ξένες πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού.
Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη αξιοπρεπής πολιτική επιλογή πέρα από την ένταση των κινητοποιήσεων απαιτώντας εκλογές τώρα και απόρριψη της απόφασης της συνόδου.
ΠΗΓΗ: http://mygranma.wordpress.com/2011/11/07/papdemos_clearer/


*Links / Σύνδεσμοι για περισσότερο διάβασμα & πληροφορίες

1. Αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο. Mέλος της “Τριμερούς Επιτροπής Ροκφέλλερ” ο Λ. Παπαδήμος.
11/08/2011 07:38ΜΜ
http://www.epirus-ellas.gr/2011/11/m.html


2. Η Τριμερής Επιτροπή (The Trilateral Comission) – Portal
http://www.truthison.com/the-trilateral-comission-f340.html


3. Οι μυστικές λέσχες ”Skull & Bones” , ”CFR” , ”Λέσχη Μπίλντερμπεργκ” , ”Τριμερής Επιτροπή” και οι ιστορίες τους (Βίντεο)
http://www.releasegreece.com/2011/02/skull-bones-cfr.html#axzz1dIZHnoNq


4. Οι τρεις λέσχες της παγκόσμιας τάξης
* Ποιοι Ελληνες και ξένοι συμμετέχουν στις συναντήσεις που διοργανώνουν τα οικονομικά λόμπι για την πολιτική και την οικονομία
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 28/01/2001, 00:00 Εφημερίδα «TO BHMA»
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=130158


5. Τριμερή Επιτροπή και Λέσχη Bilderberg καταγγέλει ο Καρατζαφέρης!
http://greeknation.blogspot.com/2011/09/blog-post_5496.html

Λουκάς Παπαδήμος: Ο ευπατρίδης των τραπεζών
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/11/10/1-185/#more-43095

από anarmodios

από το Αριστερό Βήμα
Λομπίστας του πολυεθνικού κεφαλαίου διορίζεται πρωθυπουργός ερήμην του λαού. Αντιδημοκρατική εκτροπή που πρέπει να ματαιωθεί με μαζικές και αποφασιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις.
Του Γιώργου Βασσάλου
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφώνησαν τελικά, μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις, να διορίσουν από κοινού τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό. Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ στήριξαν ενθουσιωδώς τη διαδικασία αυτή, ενώ το ίδιο έκαναν πιο διακριτικά και η Δημοκρατική Αριστερά και οι Πράσινοι. Οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν πλέον επισήμως το «κόμμα της τάξης» που βάζει πλάτη για να εφαρμοστεί η θέληση του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, πάνω στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό που ήδη ανέτρεψε με τις κινητοποιήσεις του έναν πρωθυπουργό που δεν τον
εκπροσωπούσε πια με καμία έννοια.
Το μέτωπο των πολιτικών αυτών δυνάμεων βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.
Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission (Τριμερής Επιτροπή). Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.
Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder:
H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική” σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Η Κρίση της Δημοκρατίας”. Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington. Η έκθεση διαπίστωνε ότι
“κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία”. Η έκθεση είπε επίσης ότι “χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιορισμού της δημοκρατίας” και ακόμα ότι “η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων”. Ιδού λοιπόν η ομάδα πίεσης της οποίας είναι μέχρι σήμερα μέλος ο κύριος Παπαδήμος και της οποίας ακριβώς την ιδρυτική αποστολή έρχεται να εκπληρώσει στην Ελλάδα: να επιβάλει την απάθεια
στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται ενάντια στα άδικα μέτρα και να «μετριάσει» το δικαίωμά του να διαλέγει ποιος θα τον κυβερνάει.
Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξής της, λέγοντας ότι «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό». Αυτό ακριβώς προβλέπει και το πρόγραμμα της Τρόικας που έρχεται να εφαρμόσει ο κύριος Παπαδήμος. Την παράδοση όλων των λειτουργιών της ελληνικής κοινωνίας σε πολυεθνικά αρπακτικά που είναι στην πράξη τα ίδια με αυτά που τον επέβαλαν
μέσω του ελέγχου που ασκούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην κυρία Μέρκελ και στον κύριο Σαρκοζί.
Στις 7 Νοεμβρίου, οι Financial Times έγραψαν: «…πρωτοκλασάτοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και λομπίστες διενεργούν εντατικές συζητήσεις για να εντοπίσουν υποψηφίους για υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Να πώς σχηματίστηκε η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου ερήμην του λαού και με τις μεγάλες εταιρείες να έχουν καθοριστικό ρόλο.
Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα [1] και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου).
Την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ. Αποτελεί λοιπόν δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ και αυτήν κυρίως αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του.
Δεν πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα «χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να ωφελήσει τον ελληνικό λαό», όπως λένε τα παπαγαλάκια. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά τη δεκαετία του ’30, καθώς και με τη θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.
Είναι άκρως αυτο-εξευτελιστικό για τις ίδιες τις ευρωπαϊκές ελίτ που αποδέχονται –αν δεν επιβάλλουν– το πρόσωπο αυτό που ήταν επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος το διάστημα που η Ελλάδα διαστρέβλωσε τα δημοσιονομικά της μεγέθη ώστε να μπει στο Ευρώ. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πόσο ψεύτική ήταν η –έτσι κι αλλιώς δέκα χρόνια καθυστερημένη– οργή των «ευρωπαίων εταίρων» για τη χάλκευση των στατιστικών, που φυσικά δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα. Από κοινού οι ευρωπαϊκές ελίτ με την ελληνική αστική ηγεσία σχεδίασαν την είσοδο
της χώρας στο ευρώ, μαζί και τώρα σχεδιάζουν μια νέα αντιδημοκρατική εκτροπή ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Βασική αποστολή του Λουκά Παπαδήμου είναι να επιβάλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει την εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (βλέπε task force) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος απευθείας από την Τρόικα καθώς και το αποικιακό σχέδιο «Ήλιος» με το οποίο ξένες πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού.
Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη αξιοπρεπής πολιτική επιλογή πέρα από την ένταση των κινητοποιήσεων απαιτώντας την άμεση διάλυση της κυβέρνησης αυτής, εκλογές τώρα και απόρριψη της απόφασης της συνόδου.
[1] Περισσότερα γι’ αυτή την ομάδα σε πρόσφατηδημοσίευση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών
————–
Θραξ Αναρμόδιος (για την αντιγραφή)
ΥΓ. Ο Νόαμ Τσόμσκι για την Τριμερή (τον Αριστοτέλη, την Δημοκρατία, την πολιτική και οικονομική ανισότητα) VIDEO
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=aeMxM6fW_vE
http://wp.me/pPn6Y-bd5

«Η Αριστερά και η υπεράσπιση της Δημοκρατίας»

Ενενήντα εννιά καλλιτέχνες συνυπογράφουν κείμενο-παρέμβαση, με τίτλο «Η Αριστερά και η υπεράσπιση της Δημοκρατίας», ζητώντας «ενιαίο αριστερό μέτωπο συνεργασίας» για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών που έχουν καταλυθεί.




«Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, η εκτροπή από τους δημοκρατικούς θεσμούς είναι πλέον "επίσημη" και πραγματοποιείται κυνικά στο όνομα της "σωτηρίας" της οικονομίας. Ενώ ο κίνδυνος για περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου είναι ορατός, καθώς απειλούνται με άμεσο κλείσιμο εφημερίδες και άλλα μέσα ενημέρωσης, μέσω της άρνησης δανειοδότησής τους από τις τράπεζες».



Για όλα αυτά οι 99 καλλιτέχνες απαιτούν «από τους πολιτικούς φορείς όλου του φάσματος της Αριστεράς» να κάνουν «το αυτονόητο χρέος τους»: «Να συνεργαστούν και να αναλάβουν άμεσα συγκεκριμένη ενωτική πρωτοβουλία για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών ενάντια στο φασισμό των αγορών και τον κυνισμό των πολιτικών αντιπροσώπων τους ».



Μεταξύ των 99 καλλιτεχνών είναι οι: Μηνάς Χατζησάββας, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Εύα Στεφανή, Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Αχιλλέας Κυριακίδης, Γιάννης Λεοντάρης, Γιάννης Μαυριτσάκης, Νίκος Διαμαντής, Αντζελα Μπρούσκου και Αγγελική Παπαθεμελή.

ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ (1995-1996)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ






ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ



ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ









Αθήνα, Φεβρουάριος 1996









ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ





Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ





Ξεφυλλίζοντας μία κυριακάτικη εφημερίδα έπεσα επάνω σε μία μόνιμη στήλη με τίτλο �Σημειωματάριο Ιδεών�. Ο τίτλος της ημέρας με σοκάρισε: �Στον Πλανήτη των Πιθήκων�. Έτσι σκέφτηκα πως ορθόν ήτο να διαβάσω το κείμενο, παρά την �αβάστακτη ελαφρότητα των γιορτινών ημερών� που δεν προσφέρονταν για θεωρητικά αναγνώσματα. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο συγγραφέας του βιβλίου, στο οποίο αναφερόταν το κείμενο, εξέφραζε θέσεις, που, κατά βάση, συνέπιπταν με τις δικές μου εκτιμήσεις για τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων, όσον αφορά τα κόμματα, τα κινήματα και τις ιδεολογίες. Έχοντας ζήσει από τα παιδικά μου χρόνια εντός των ιδεολογικών οριζουσών του χώρου της αριστεράς και έχοντας σπάσει τον �προστατευτικό κλοιό� τους στην ηλικία των δεκαοχτώ χρόνων συμμετέχοντας στην πρώτη σοβαρή και μαζική απόπειρα αριστερής νεολαιίστικης οργάνωσης [ΕΚΟΝ Ρ.Φ.-Β' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη] να θέσει έμπρακτα στο δημόσιο διάλογο την πρόταση για μία νέα πορεία του κινήματος της αριστεράς σε ρήξη με το σταλινισμό και, τέλος, έχοντας βιώσει -όπως και πολλοί/ές νέοι/ες της γενιάς μου- της συνέπειες της κατάρρευσης των �μεγάλων αφηγήσεων�, αισθάνομαι την ανάγκη να συμβάλλω στην έρευνα για την θεωρητική μελέτη και αναζήτηση των αιτιών της κρίσης των κομμάτων ,ιδιαίτερα δε αυτών που πρότειναν ένα διαφορετικό μοντέλο κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Παράλληλα δε, επιθυμώ να κατανοήσω τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννιούνται και αναπτύσσονται τα �νέα κοινωνικά κινήματα�.





Στον �Πλανήτη των Πιθήκων� ο συγγραφέας θεωρεί ότι ο στόχος μίας αριστεράς που θέλει να σέβεται τον εαυτό της και οφείλει να είναι ριζοσπαστική πρέπει να σκοπεύει στη χειραφέτηση του ανθρώπου, γιατί �μπορεί μεν να φοβόμαστε ότι ο Θεός έχει πεθάνει, ότι ο άνθρωπος έχει πεθάνει, ότι ο Μαρξ έχει πεθάνει και ότι εμείς δεν αισθανόμαστε καθόλου καλά, εμείς πρέπει ωστόσο να πιστέψουμε σε κάτι, πέραν της ύπαρξης της χοληστερίνης�. Αυτή η πίστη δεν έχει ούτε το θρησκευτικό χαρακτήρα του παρελθόντος ούτε την πατροπαράδοτη παράδοση της παλιάς αριστεράς. Οι σημερινές ουτοπίες χρειάζονται για να δημιουργηθεί το �πραγματικό κίνημα που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων�. Τέλος, ας σημειωθεί ότι �δεν υπάρχουν μοναδικές αλήθειες, ούτε τελικές μάχες, υπάρχει όμως ακόμη η δυνατότητα να προσανατολιστούμε μέσω των πιθανών αληθειών εναντίον των προφανών αναληθειών και να αγωνιστούμε εναντίον τους...Το καλό δεν υπάρχει, ωστόσο το κακό μου φαίνεται, ή μάλλον φοβάμαι, ότι υπάρχει� όπως, χαρακτηριστικά, τονίζει ο εν λόγω συγγραφέας.


Διαβάστε τη συνέχεια στο παρακάτω λινκ:
http://attac-hellas.org/KPISHKOMMA.php

Πρώτες σκέψεις για την «νέα μεταπολίτευση», του Θανάση Τσακίρη

Πρώτες σκέψεις για την «νέα μεταπολίτευση», του Θανάση Τσακίρη http://j.mp/vtgulF

Πώς να γράψει κανείς ένα άρθρο για τη νέα κατάσταση και τα νέα καθήκοντα που μπαίνουν στην ημερήσια πολιτική διάταξη χωρίς να νοιώθει ότι γράφει σε άγραφο χαρτί; Με διαίσθηση,; Με λογική; Με έρευνα στις ιστορικές διαδρομές; Με μια καταγγελτική διάθεση; Ίσως με όλα αυτά τα στοιχεία, μήπως; Όπως και να ’χει, πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε και να ερμηνεύσουμε αυτή την κατάσταση που ακόμα διαμορφώνεται.




Το ΠΑΣΟΚ, το κατ’ εξοχήν «κόμμα-καρτέλ» του ελληνικού κομματικού συστήματος, εξάντλησε πολύ γρήγορα τα αποθέματα πολιτικής και κοινωνικής δύναμης που διέθετε τόσα χρόνια, ως πολιτικός Ιανός, τόσο λόγω της πρόσδεσής του στο κράτος όσο και της διαρκούς ανανέωσής της στήριξής του από τις ανερχόμενες κοινωνικές ταξικές μερίδες αλλά και από ευρέα εργατικά-λαϊκά στρώματα που το χρησιμοποιούσαν ως «αποκούμπι» κόντρα στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η επιτάχυνση του πολιτικού χρόνου μεταξύ της υπογραφής του πρώτου μνημονίου και της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου ήταν μοιραία για το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ οδηγώντας το σε σπασμωδικές αντιδράσεις (βλ. χειρισμός της ιδέας για δημοψήφισμα) απέναντι στην ολοένα και εντεινόμενη αγανάκτηση του ίδιου του κόσμου που δεχόταν τη μία νεοφιλελεύθερη πολιτική επίθεση μετά την άλλη από τα πολιτικά κέντρα της τρόικας και της κυβέρνησης με αποτέλεσμα την πλήρη κατάρρευση του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ. Η 28η Οκτωβρίου βιώθηκε ως Βατερλό του ΠΑΣΟΚ όταν οι επίσημες αρχές εξαφανίστηκαν από προσώπου γης καθώς οι εξεγερμένοι πολίτης πήραν τις παρελάσεις στα χέρια τους. Γράφτηκαν και ορισμένες υπερβολές όπως αυτή περί Βαστίλης του 2011 αλλά σημασία έχει πως το «σύστημα» θορυβήθηκε και οι βασικοί του εκφραστές αποφάσισαν να πάρουν κι αυτοί την τύχη του στα χέρια τους επιβάλλοντας στον Γ. Παπανδρέου να φύγει ταπεινωμένος από την κυβέρνηση και να μην μπορεί να ελέγξει ούτε τη διαδοχή του στην πρωθυπουργία. Ακόμη και η «θεσμική» λύση με τον Φ. Πετσάλνικο «αποτεφρώθηκε» άρον-άρον. Ο εκλεκτός του συστήματος ήταν ο Λ. Παπαδήμος που επιβλήθηκε ως «μεταβατική» κατάσταση σε ένα νέο πολιτικό τοπίο.



Η επιλογή του Λ. Παπαδήμου έγινε αμέσως αποδεκτή από τις νεοφιλελεύθερες και σοσιαλ-φιλελεύθερες πτέρυγες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τις ταξικές μερίδες του κεφαλαίου που αναπτύχθηκαν στις προηγούμενες περιόδους ευελπιστώντας να σταθεροποιήσουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργαζομένων. Υποστηρίχθηκε εξίσου φανατικά από εκπροσώπους των μικρομεσαίων στρωμάτων που αγωνίζονται να ξεπεράσουν τις συνέπειες της κρίσης χωρίς άλλες απώλειες. Η ΝΔ βρέθηκε στις συμπληγάδες πέτρες όταν ξεσηκώθηκαν οι εκπρόσωποι της «λαϊκής δεξιάς» εναντίον της παλινδρόμησης της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς την υποστήριξη του Παπαδήμου και της πολιτικής του μνημονίου αναιρώντας την αντιμνημονιακή πολιτική την οποία θεωρητικά ακολουθούσε ο Α. Σαμαράς.



Από αυτή την ιστορία, κερδισμένη η νέα Άκρα Δεξιά του ΛΑ.Ο.Σ. που νομιμοποιήθηκε από το κομματικό σύστημα και βάζει πλώρη για ταραγμένες θάλασσες. Μπορούμε να εντοπίσουμε ιστορικές αναλογίες στην προπολεμική Ελλάδα ή έστω καθ’ υπερβολή με τη δημοκρατία της Βαϊμάρης που επικαλούνται ορισμένοι; Η περίπτωση του 1936 είναι ίσως πιο κοντά με την έννοια ότι και τότε υπήρχε οικονομική κρίση και λάμβαναν χώρα έντονες κοινωνικές συγκρούσεις, που κατέληξαν σε «αδυναμία» του κομματικού συστήματος να διαχειριστεί την κρίση επιτυχώς και γι’ αυτό το λόγο Μοναρχικοί, Λαϊκοί και Βενιζελική συνασπίστηκαν και ενσωμάτωσαν τους Μεταξικούς στην κυβέρνηση για να βρεθούν με το ζυγό του Μεταξικού φασισμού την 4η Αυγούστου. Στη σημερινή περίπτωση βλέπουμε ότι είναι πολλές οι διαφορετικές πλευρές, χωρίς, όμως, να χάνουμε την ουσία, δηλαδή το γεγονός ότι ολόκληρο το σύστημα κινείται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας και κερδίζει γρήγορα έδαφος η τεχνοκρατική αντίληψη για την Πολιτική ως έργο των «ειδικών». Η ανεμπόδιστη κυριαρχία αυτής της αντίληψης καθιστά την «τεχνοδικτατορία» μια ισχυρή επικίνδυνη με την οποία πρέπει να είμαστε σε θέση να αναμετρηθούμε ως αριστερά. Αλλά για την αριστερά και την πολιτική ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει κι αυτή χαμένη θα συζητήσουμε σε επόμενο άρθρο.



ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

Red Notebook Σαββατοκύριακου

Σας στέλνω τα καινούρια άρθρα του Red Notebook, υπενθυμίζοντάς σας ότι μπορείτε να μας βρίσκετε και στο twitter https://twitter.com/#!/rednotebook1 Σημειωτέον ότι μέσα στην εβδομάδα που ξεκινάει, ξαναβάζουμε μπρος το αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση (το έφαγε ο Παπαδήμος, αλλά μόνο προσωρινά). Το αφιέρωμα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, κείμενα των Φερνάντο Κλαουντίν, Μαρκ Φερό, Νικόλα Σεβαστάκη, Φώτη Μπενλίσοϊ, Μαρίας Ιορδανίδου. Αλίκης Κοσυφολόγου κ.ά. Μπορείτε να βρείτε όσα δημοσιεύτηκαν ως τώρα εδώ: http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3531

Δ. Π.-Α,

Τι γλώσσα μιλάει ο Λουκάς Παπαδήμος;


Ευκλείδης Τσακαλώτος





Δύο συνταγματ(ολογ)ικά ψεύδη και μια δημοκρατική υπόσχεση

Δημήτρης Δημούλης



Οι Παπαμόντι στην εξουσία;

Χάρης Γολέμης





Κωμωδία παρεξηγήσεων και «εθνική σωτηρία»

Νικόλας Σεβαστάκης (αναδημοσίευση από την Εποχή)





Το υπαρξιακό ερώτημα και το κράτος έκτακτης ανάγκης

Nικόλας Βαγδούτης (αναδημοσίευση από τα Ενθέματα)







Αστική, ναι. Δημοκρατία για κανένα λόγο. Κρίση, ναι. Εθνική με τίποτα.

Ηλίας Σιούτας



Βασικοί άξονες μιας αριστερής απάντησης στην κρίση

Γιάννης Αλμπάνης

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙ Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ (της Νάντιας Βαλαβάνη)

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙ Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ




της Νάντιας Βαλαβάνη



Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ της Αριστεράς στις 12.11.2011.



Με αρχιτραπεζίτη Πρωθυπουργό, η «κανονικότητα» αποκαθίσταται στη χώρα: Δεν αρκεί η (επανα)υπογραφή «δηλώσεων νομιμοφροσύνης» των κομμάτων των Μνημονίων, όταν π.χ. το Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας έχει ήδη καταπιεί («ανεπιστρεπτί», σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο) ολόκληρο το Ελληνικό και «πακέτα» αεροδρόμιων, λιμανιών, ακινήτων, ΟΤΕ, ΔΕΗ κλπ, χωρίς αυτό να έχει ακόμα «αποδώσει». Ένα μεταμοντέρνο προτεκτοράτο, με «γκαουλάιτερ» σε κάθε Υπουργείο να μετρούν στην πηγή την υστέρηση των «πρωτογενών πλεονασμάτων», ώστε να ετοιμάζεται κατευθείαν κάθε «νέο» κύμα απολύσεων και περικοπών μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών που θα φέρει «ίσα βάρκα» τα ταμεία του κράτους, απαιτεί κοντινότερο συντονισμό. Χρειάζεται ν΄ ανέβει η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού λεηλασίας των ζωών των ανθρώπων όσο και η θωράκιση του απέναντι στην εικονοκλαστική «μανία» που γεννά η απελπισία και η οργή. Χρειάζεται, προσπερνώντας τη συμβολική «κατάληψη» των επετείων από το μέγα πλήθος – το ΟΧΙ της 28η Οκτωβρίου 2011 αναβαπτισμένο λαϊκά, το «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» του Νοέμβρη 2011 αναχρονιστικά ολοζώντανο –, να εγκαθιδρυθεί ένα θωρακισμένο σύστημα καταπτόησης του λαϊκού παράγοντα: μεταξύ ανασφάλειας, φόβου και συντριπτικής φθοράς στον καθημερινό αγώνα για τον επιούσιο.

Αυτά τουλάχιστο είναι τα σχέδια, ενώ εξελίσσεται η επιχείρηση «συνταγμένης χρεοκοπίας» της χώρας. Όπου μας υποχρεώνουν σε νέο δάνειο 130 δις με αποκλειστικό προορισμό τράπεζες και δανειστές ταυτόχρονα με την αποδοχή μιας πειραματικά οικοδομούμενης στο έδαφος μας, ευρωσουρεαλιστικής μετα-δημοκρατίας - αντί τελικού ανταλλάγματος 25 αργυρίων, συγνώμη, δις ευρώ, «κουρεμένων» απ’ το χρέος (κι αυτά εξαιρετικά αμφίβολα).

Εκλείπει λοιπόν το βασικό πρόσχημα, με το οποίο οδηγηθήκαμε τον Μάιο 2010 στο δρόμο της ερήμωσης της ύπαρξης εκατομμυρίων ανθρώπων: Ούτε ευρώ των καινούργιων «δόσεων» δε θα καλύπτει πλέον το «πρωτογενές έλλειμμα»… Αυτή την καθοριστική στιγμή γιατί να μη μπορεί να συσπειρωθεί η Αριστερά – και να συσπειρώσει ένα μέτωπο εκατομμυρίων ανθρώπων γύρω της - γύρω από μερικά απλά συνθήματα-άμεσους στόχους πάλης; Όπως: Τέρμα στη δικτατορία των Μνημονίων. Όχι άλλα δάνεια και «δόσεις». Παύση εξωτερικών πληρωμών για έλεγχο και δραστική διαγραφή του χρέους. Κρατικοποίηση (κι όχι ευρωκρατικοποίηση) των τραπεζών. Δρομολόγηση μιας νέας ανάπτυξης, φιλικής στον άνθρωπο, το περιβάλλον και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας, με ότι νέα διεθνή στηρίγματα μπορούν να βρεθούν. Κοινωνική και πολιτική συμπαράταξη με τους εργαζόμενους της Ευρώπης και του κόσμου, με τις προοδευτικές κυβερνήσεις παντού.

Και το νόμισμα; θα μου πείτε. Ας μην το αφήσουμε να γίνει εμπόδιο στην πλατύτερη δυνατή συμπαράταξη εργαζόμενων ανθρώπων. Ας επιτρέψουμε να «λύσει» αυτό το θέμα η ζωή - που το «λύνει» αυτή ακριβώς τη στιγμή (δες συνέπειες συμφωνίας 26ης Οκτωβρίου και πολύμηνες γαλλογερμανικές διαβουλεύσεις για «σφικτότερη» Ευρωζώνη «χωρίς μια ή περισσότερες χώρες»…).

Τι εμποδίζει την Αριστερά να εμφανιστεί σήμερα με μια τέτοια σημαία μάχης για ένα μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο; Χωρίς παρεξήγηση, επιτρέψτε μου να οικειοποιηθώ προχθεσινή δήλωση από το αντίπαλο στρατόπεδο, του Μπαρόζο, με άλλο αποδέκτη: «Βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή: Είτε θα ενωθούμε είτε θα γίνουμε περιττοί.»

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 12/11 - Κυβέρνηση Big Bank

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 12/11


Κυβέρνηση Big Bank

Οι ευρωκράτες διόρισαν υπαλλήλους



• Είναι κατοχή, είναι χούντα και είναι… Νοέμβρης, του Δημήτρη Υφαντή

• Συνέντευξη με τον Γιώργο Κασιμάτη: Εμπαιγμός της δημοκρατίας και του Συντάγματος

• Συνέντευξη με τον Μανώλη Γλέζο: Ο λαός δεν έχει ανάγκη από σωτήρες

• Η Ευρωζώνη σκοτώνει και τη δημοκρατία, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

• Αριστερά και Λαϊκό Μέτωπο, του Βαλάντη Στεργίου

• Συνέντευξη με τον Τάσο Κατίντσαρο: Απαίτηση μια μετωπική αντικαπιταλιστικής Αριστερά

• Τι είναι το Μέτωπο του «OXI» που προτείνει το ΕΠΑΜ, του Δημήτρη Καζάκη

• Τύμπανα πολέμου στο Ιράν, της Αριάδνης Αλαβάνου

• Αντάρτικο σε όλη την Ελλάδα για το χαράτσι των ακινήτων, του Μάριου Διονέλλη

• Η Αριστερά και η καθοριστική στιγμή, της Νάντιας Βαλαβάνη







ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΥΛΗ



editorial

Πανηγυρισμοί εθελόδουλων για την «εκλογή» αρμοστή

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Είναι κατοχή, είναι χούντα και είναι… Νοέμβρης, του Δημήτρη Υφαντή

Γιώργος Κασιμάτης: Παιχνίδι εμπαιγμού της δημοκρατίας και του Συντάγματος, συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο



ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γνώμη: Σιωπές, κραυγές και ψίθυροι δισεκατομμυρίων… Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η Ευρωζώνη σκοτώνει και τη δημοκρατία, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Για ένα παλλαϊκό Μέτωπο του «Όχι», του Χρίστου Καραμάνου

Τι είναι το Μέτωπο του OXI που προτείνει το ΕΠΑΜ, του Δημήτρη Καζάκη

Εφιαλτικά στοιχεία για ανεργία και ελαστική εργασία, της Μαίρης Ευθυμιάτου

Catastroika, οι ιδιωτικοποιήσεις από το δικό μας πρίσμα, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μανώλης Γλέζος: Ο λαός δεν έχει ανάγκη από σωτήρες, συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο

Έκκληση, του Περικλή Π. Βασιλόπουλου

Scripta Manent, Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός

Μαξ Χορκχάιμερ (1895-1973) - Τεοντόρ Β. Αντόρνο (1903-1969): Πολιτιστική Βιομηχανία

Αριστερά και Λαϊκό Μέτωπο, του Βαλάντη Στεργίου

Αποκρουστικό σκηνικό στην πλάτη του λαού, του Χρήστου Πραμαντιώτη

Κυβέρνηση: του Κουτρούλη ο γάμος, του Στέλιου Ελληνιάδη



ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Η Ελλάδα στη… συγκέντρωση του Die Linke στη Φρανκφούρτη

Τάσος Κατίντσαρος: Απαίτηση μια μετωπική αντικαπιταλιστικής Αριστερά, συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή

Εντολή μη νομιμοποίησης της Βουλής και της κυβέρνησης

Εκδήλωση του ΜΑΑ «για ένα αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο»



ΔΙΕΘΝΗ

Τύμπανα πολέμου στο Ιράν, της Αριάδνης Αλαβάνου

Για την κρίση της Ευρωζώνης και τις προοπτικές της Ελλάδας

Η ευρωπαϊκή Banktopia και ο Σούπερ Μάριο

Το κράτος - πειρατής ξαναχτυπά ανενόχλητο

Από τη Βρετανία στη Χιλή, με μια στάση στις ΗΠΑ: Πληθαίνουν οι φοιτητικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο, της Αλίκης Βεγίρη

Τέλος εποχής για τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι



ΕΡΓΑΣΙΑ

Απάντηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ σε δημοσίευμα του Δρόμου

Κατάργηση συμβάσεων με… ντρίπλα στη Vodafone Φοίνικα Θεσσαλονίκης

Κωνσταντίνος Κρέτσης (αντιπρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Ερρίκος Ντυνάν): Κόκκινη γραμμή η αποπληρωμή των δεδουλευμένων έως τέλη Νοέμβρη, συνέντευξη στη Μαίρη Ευθυμιάτου

Στο δρόμο του αγώνα οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία



ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αντάρτικο σε όλη την Ελλάδα για το χαράτσι των ακινήτων, του Μάριου Διονέλλη

Ταχύρυθμα υπερεντατικά

Το Αρκάδι δείχνει το δρόμο…

Πανευρωπαϊκό μνημόνιο στον Τύπο, της Μαρίας Λούκα

Jim Boumelha, πρόεδρος Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων και εργαζόμενος στο BBC: «Να οικοδομηθεί μια πλατιά συμμαχία με την κοινωνία», συνέντευξη στη Μαρία Λουκά

Mediaλογώντας: Η κατασκευή συναίνεσης σε 46 τηλεοπτικές ώρες ενημέρωσης, της Ματίνας Παπαχριστούδη



Η άλλη Θεσσαλονίκη

Ζώντας στις δυτικές συνοικίες, της Ντίνας Κασάπη

Αντιπλημμυρική προστασία της λεκάνης της Μυγδονίας, του Γιώργου Θεοδωρόπουλου

Αντί να τους πάμε στα δικαστήρια, μας πηγαίνουν

Ο e-Καλλικράτης και η e-απάτη, του Βαγγέλη Σπάθα

Οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία



ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ρηνιώ Κυριαζή: Να κάνουμε έξοδο Μεσολογγίου, να μη σταθούμε στο εγώ, συνέντευξη στον Δημήτρη Οικονόμου

Κόντρα στον καιρό: Περί χάους, του Σταύρου Γεωργά

Ηλεκτρικές Αναγνώσεις, του Κώστα Στοφόρου

Ο δρόμος ανοίγεται μεταφράζοντας…: Οριζοντιότητα – Φωνές λαϊκής εξουσίας στην Αργεντινή

ΘΕΑΤΡΟ: Ένα τίμιο πείραμα



Παρέμβαση: Παλλαϊκός ο χαρακτήρας του αριστερού μετώπου, του Ανέστη Ταρπάγκου



Ηρόστρατος

Πολιτισμός ή βαρβαρότητα



ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ του Στέλιου Ελληνιάδη

Από την Αριστερά του πολιτισμού στον πολιτισμό της Αριστεράς



Εναλλάξ του ΚΙΜΠΙ

Ανακαταλάβετε το Πολυτεχνείο!



Όσα θάφτηκαν

Ο Μάκης κι ο Κανένας



Εν τέλει

Η Αριστερά και η καθοριστική στιγμή, της Νάντιας Βαλαβάνη



Σκιτσάρουν ο Γιάννης Αντωνόπουλος, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

RED NOTEBOOK:ΟΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ο Παπαδήμος, ο Μόντι, η επερχόμενη σύρραξη


Ηλίας Ιωακείμογλου



Η οικονομική κρίση ως πολιτική ευκαιρία για τη νέα άκρα δεξιά

Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος



Το προφίλ της ακροδεξιάς τετράδας

Μόδεστος Σιώτος



Η μαύρη κυβέρνηση

Χρήστος Καραγιαννίδης



Οι άνθρωποι εναντίον της αστυνομίας

Ναόμι Γουλφ



Η καλύτερη άμυνα είναι συνήθως η επίθεση

Συνέντευξη με τον Τζον Χολογουέι



[Αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση] Φιλοσοφικές αντιπαραθέσεις στην ΕΣΣΔ (1922-1931)

Τάσος Μπέτζελος



Εκλεκτικές συγγένειες: το ήθος, ο λόγος και η ψυχανάλυση στο έργο του Μάριου Μαρκίδη

Δημήτρις Βεργέτης

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 13 Νοεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 13 Νοεμβρίου


Στα περίπτερα εντός της "Κυριακάτικης Αυγής" και στο διαδίκτυο: στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata





Κείμενα των: Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, Νικόλα Βαγδούτη, Ιωάννας Μεϊτάνη, Καλλιόπης Μιχελάκου, Φράνκο Μπεράρντι, Σερζ Χαλιμί, Ευάγγελου Πρόντζα, Χάγκεν Φλάισερ.

Συγκεκριμένα:



Φουλ Μόντι. Ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος αναλύει τη νέα κατάσταση, ανασκοπώντας την τελευταία εβδομάδα που κατέληξε στον διορισμό Παπαδήμου και τη συγκυβέρνηση.



Το υπαρξιακό ερώτημα και το κράτος έκτακτης ανάγκης. Ο Νικόλας Βαγδούτης εξηγεί γιατί, παρά τη συνέχιση της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, το τελευταίο διάστημα διάγουμε μια κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης».



Λεπτομέρειες (με νύχια γαμψά). Η Ιωάννα Μεϊτάνη σχολιάζει τη «λεπτομέρεια» της εισόδου της Ακροδεξιάς στην κυβέρνηση.



Το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην Πρέβεζα. Η παιδοψυχίατρος Καλλιόπη Μιχελάκου, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιατρείου, μας παρουσιάζει ένα σημαντικό εγχείρημα αλληλεγγύης στην Πρέβεζα. Το κείμενο αυτό εγκαινιάζει τη στήλη «ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ», η οποία θα παρουσιάζει να παρουσιάζει εγχειρήματα από τον χώρο των ιδεών, της κοινωνίας, του πολιτισμού, εγχειρήματα στον αντίποδα της εμπορευματικότητας, της συμβατικότητας και της επιχειρηματικότητας.



Ιταλία: Να επανακτήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Ο Φράνκο Μπεράρντι, μαρξιστής θεωρητικός των μήντια και αγωνιστής, στην παράδοση της ιταλικής αυτονομίας, σε ένα κείμενο γραμμένο ενόψει της γενικής απεργίας της 11.11, προτείνει δράσεις αληλλεγύης, κινηματικές πράξεις για να κερδίσουμε όσα μας ανήκουν (μετάφραση: Μαρία Δασκαλάκη)



«Πού βρίσκεται η Αριστερά, την ώρα της οικονομικής θύελλας;». Ο Σερζ Χαλιμί, διευθυντής της Monde Diplomatique, σε ένα άρθρο με αναφορές στην Ελλάδα, συζητάει την προσχώρηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς στον νεοφιλελευθερισμό, και τις εναλλακτικές που υπάρχουν (μετάφραση: Μαρία Καλαντζοπούλου)



H Οικονομική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους. Συνέντευξη του Ευάγγελου Πρόντζα. Με την ευκαιρία της πρόσγφατης κυκλοφορίας του συλλογικού επιβλητικού τρίτομου έργου Οικονομική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, ο ιστορικός Ευάγγελος Πρόντζας (επιστημονικός επιμελητής του έργου, μαζί με τον Θανάση Καλαφάτη), απαντάει σε μια σειρά ερωτήματα, σχετικά με το περιεχόμενο, την άρθρωση, τη στοχοθεσία του έργου, αλλά και γενικότερα την οικονομική ιστορία.



Ένα σπουδαίο οπτικοακουστικό αρχείο για το Ολοκαύτωμα στη διάθεση του ελληνικού κοινού. Συνέντευξη του Χάγκεν Φλάισερ. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με το Frei Universität του Βερολίνου απέκτησε πρόσβαση στο Ψηφιακό Αρχείο Μαρτυριών Ολοκαυτώματος του Πανεπιστημίου της Ν. Καλιφόρνιας. Ο υπεύθυνος του προγράμματος, ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ, μας παρουσιάζει το αρχείο και μας εξηγεί τη σημασία του.