Thursday, October 06, 2011

Tsakthan Daily - Η δημοκρατική αφύπνιση της Νέας Υόρκης - 6 Οκτωβρίου 2011



                                                6 Οκτωβρίου 2011

Η δημοκρατική αφύπνιση της Νέας Υόρκης



Σήμερα θα μιλήσουμε για τις κοινωνικές και πολιτικές ομάδες που έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται στην υπόθεση της “κατάληψης της Wall Street”.

·                     Πρώτα απ’ όλα είναι τα εργατικά συνδικάτα. Από την πρώτη στιγμή την κινητοποίηση τη στήριξαν το Συνδικάτο Εργαζομένων στις Μεταφορές της Αμερικής (TWUA) και το Διεθνές Συνδκάτο Εργαζομένων στις Υπηρεσίες (SEIU). Ο πρόεδρος του Νεοϋορκέζικου  παραρτήματος Local 700 της TWUA  John Samuelsen είπε πως οι 38.000 εργαζόμενοι και οι 26.000 συνταξιούχοι των δημοσίων συγκοινωνιών της πόλης συμφωνούν με την κριτική των καταληψιών πως στους πλουσιότερους Νεοϋορκέζους προσφέρονται φορολογικές ελαφρύνσεις και απαλλαγές την ίδια στιγμή που οι κάτοικοι με τα χαμηλότερα εισοδήματα αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα οικονομικά και εξαναγκάζονται να πληρώνουν το λογαριασμό που τους αφήνουν οι κεφαλαιοκράτες και τα ακριβοπληρωμένα «σαΐνια» της Wall Street. «Διαπιστώνουν την αδικία», τόνισε στην εφημερίδα New York Daily News, «και την καθιστούν πιο ορατή με τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κι εμείς υποστηρίζουμε αυτή την προσπάθεια».[1] Χαρακτηριστικός τρόπος εκδήλωσης της αλληλεγγύης των μελών του συνδικάτου ήταν η ανυπακοή τους στη διαταγή της Αστυνομίας να οδηγήσουν τη Δευτέρα τα λεωφορεία στη γέφυρα του Μπρούκλιν για να παραλάβουν τους/τις εκατοντάδες συλληφθέντες/είσες διαδηλωτές/τριες. Χτες Τετάρτη η μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας η AFL-CIO μαζί με τους εργαζόμενους στις μεταφορές και το Συνδικάτο των Εργαζομένων στις Αυτοκινητοβιομηχανίες δήλωσαν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των καταληψιών και μέλη τους πήραν μέρος σε πορεία που συγκρούστηκαν με την αστυνομία καθώς προσπάθησαν να σπάσουν τα κιγκλιδώματα που είχαν στηθεί και να προχωρήσουν πιο κοντά στα χρηματιστήρια. Η παρέμβαση των συνδικάτων ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Ήδη έχουν αρχίσει να εξαπλώνονται οι συγκεντρώσεις και οι πορείες στη χώρα και να τίθενται πιο συγκεκριμένα αιτήματα στο πλαίσιο των διεκδικήσεων, αφαιρώντας ένα-ένα τα επιχειρήματα των «φίλων» και «συμβουλατόρων» του κινήματος. Το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει με τα συνδικάτα είναι ότι έχουν διαφορετική δομή και λειτουργία σε σχέση με την αμεσοδημοκρατική λειτουργία των συνελεύσεων του κινήματος που γίνονται δυο φορές την ημέρα και τοποθετούνται όσο πιο πολλοί συμμετέχοντες επιθυμούν και γίνεται ψηφοφορία.

·                     Μια άλλη κοινωνική κατηγορία από την οποία αντλούν υποστήριξη οι καταληψίες είναι ο κόσμος του θεάματος και των διάσημων celebrities.[2] Κι αυτός είναι μπόλικος στις ΗΠΑ και, ως γνωστόν, εύπορος και με επιρροή. Ο συγγραφέας Cornel West ήταν από τους πρώτους που υποστήριξαν το κίνημα και μάλιστα την «έπεσε» στους «γκρινιάρηδες συμβουλάτορες» λέγοντας: «Είναι αδύνατο να μεταφράσουμε το ζήτημα της απληστίας της Wall Street σε ένα ή δυο αιτήματα. Αυτό για το οποίο συζητάμε είναι η δημοκρατική αφύπνιση.»[3] Η Ναόμι Κλάιν τόνισε «Δεν είναι καιρός τώρα να προσπαθούμε να απορρίψουμε τέτοια εκκολαπτόμενα κινήματα εναντίον της εξουσίας του κεφαλαίου αλλά για το αντίθετο: πρέπει να βρούμε τρόπους να το αγκαλιάσουμε, να το υποστηρίξουμε και να το βοηθήσουμε να ανθίσει και να αξιοποιηθεί το τεράστιο δυναμικό του. Είναι τόσο ουσιαστικό το διακύβευμα που ο κυνισμός είναι πολυτέλεια που απλώς δεν μπορούμε να την έχουμε».[4] Ο ράπερ Lupe Fiasco δώρισε τέντες και κινητό σύστημα ήχου και έγραψε ένα ποίημα, το Moneyman, για να εμπνεύσει τους συμμετέχοντες.[5] H Suzan Sarandon μίλησε στη διαδήλωση κι είπε μεταξύ άλλων: «Ήρθα εδώ για να εκπαιδευτώ εγώ η ίδια …Υπάρχει τεράστιο κενό ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς σ’ αυτή τη χώρα». Τέλος, την υποστήριξή τους εξέφρασαν με πολλούς τρόπους οι: Russell Simmons, Anti-Flag, Margaret Atwood, Noam Chomsky, Chris Hedges, Alec Baldwin, Radiohead, αλλά και ο George Soros για τους δικούς του λόγους που σχετίζονται με τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα του συστήματος όπως και ο νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stieglitz και ο αρθρογράφος των New York Times Jeff Madrick



Συνεχίζεται…..

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ




















H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Ο συνταγματολόγος από την Θεσσαλονίκη είναι υπερτιμημένος». Θεόδωρος Πάγκαλος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης στην οποία ανήκει ως Αντιπρόεδρος  ο συνταγματολόγος. Πληροφορία από το εβδομαδιαίο περιοδικό Informer.



ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Καρλ Μαρξ (2011) Το χρήμα χορεύει για σένα. Μετάφραση-Πρόλογος: Σώτη Τριανταφύλλου, Αθήνα: Πατάκης,  τιμή 4,5 ευρώ

«Όσο λιγότερο τρως και πίνεις, όσο λιγότερα βιβλία αγοράζεις, όσο σπανιότερα πας στο θέατρο, στους χορούς, στα νυχτερινά κέντρα, όσο λιγότερο σκέφτεσαι, αγαπάς, εµβαθύνεις στα πράγµατα, όσο λιγότερο ζωγραφίζεις, γράφεις ποιήµατα... τόσο περισσότερη οικονοµία κάνεις, αποταµιεύεις και αυξάνεις τον θησαυρό σου που δεν θα τον φάει ούτε ο σκόρος, ούτε η σκόνη – το κεφάλαιό σου. Όσο λιγότερο υπάρχεις, όσο λιγότερο εκφράζεσαι στη ζωή σου, τόσο περισσότερα έχεις, όµως η ζωή σου αλλοτριώνεται, κι εσύ συνεχίζεις να συσσωρεύεις και να αποθηκεύεις µε την αλλοτριωµένη σου ύπαρξη. Όσα σου αφαιρούν οι οικονοµολόγοι από τη ζωή και την ανθρωπιά σου σου τα αντικαθιστούν µε χρήµατα, µε πλούτο. Ό,τι δεν µπορείς να κάνεις εσύ µπορεί να το κάνει το χρήµα: µπορεί να τρώει, να πίνει, να χορεύει, να πηγαίνει στο θέατρο· γνωρίζει την τέχνη, τη µόρφωση, τα ιστορικά αξιοθέατα, την πολιτική ισχύ· ταξιδεύει... Όλα αυτά µπορεί να σου τα προσφέρει, να τα αγοράσει – κι αυτή είναι η αληθινή του δύναµη, το αληθινό του χάρισµα…»

Λέµε αυτό τον καιρό ότι ίσως η οικονοµική κατάρρευση της χώρας µας µας ωφελήσει – αν δεν µας εξοντώσει. Ίσως ανακαλύψουµε τις απλές αξίες, την ανάγνωση, τη συζήτηση, την ανταλλαγή ιδεών· ίσως ανακαλύψουµε ό,τι νοµίζουµε πως ξέρουµε κι ό,τι χρησιµοποιήσαµε ως τώρα µε λανθασµένο τρόπο. Από τον πρόλογο της Σώτης Τριανταφύλλου

Αν αυτό το κείµενο φαίνεται τόσο νεανικό, είναι επειδή τονίζει µία από τις αιτίες της αποσυνειδητοποίησής µας: την οπισθοχώρηση του «βιολογικού γένους», την ανάδειξη του χρήµατος ως µοναδικού στόχου, σαγηνευτικού εφόσον, φαινοµενικά αν µη τι άλλο, όλα τα µπορεί. Δεν έπρεπε να είναι έτσι: το χρήµα «όλα τα µπορεί», αλλά δεν µπορεί να παράγει ανθρώπους. Θα έπρεπε λοιπόν να είναι ένα µέσο ανάµεσα σε άλλα. Οπότε, το «βιολογικό γένος» µαραίνεται και, κατά συνέπεια, παρακµάζει η συνείδηση. Η εποχή της παραίτησης ακολουθεί, µιας και ο Μαρξ εγκαινιάζει επίσης µια φιλοσοφία του αλλοτριωµένου σώµατος. Το σώµα δεν χορεύει, το χρήµα όµως χορεύει. Από τον πρόλογο του Jean-Pierre Barou





ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Το χρόνο να λαβώσω


Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική:
Βαγγέλης Φάμπας
Πρώτη εκτέλεση:
Σωκράτης Μάλαμας


Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι
Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι
Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει
Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.

Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου
Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.

Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα
Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.

Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου
Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου
Κι από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ' ανταμώσω
Δώσ' μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω



ΘΕΑΤΡΟ ΓΙ’ ΑΠΟΨΕ

Για πρώτη φορά το έργο «Ο συγγραφέας» του 47χρονου Τιμ Κράουτς, το παρατσούκλι του οποίου είναι «Ο Πιραντέλο της Μεγάλης Βρετανίας», ανεβαίνει στη χώρα μας στο Θέατρο του Νέου Κόσμου από μια ικανότατη ομάδα της νεότερης γενιάς ηθοποιών. Ο Παντελής Δεντάκης συνεργάστηκε με τους ηθοποιούς της παράστασης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Μάκη Παπαδημητρίου, Γιάννο Περλέγκα και Χρήστο Σαπουντζή, για το ανέβασμα του έργου από τις 5/10 σε μια πολύ ιδιόμορφη σκηνική διάταξη που φέρνει σε στενό τετ-α-τετ κοινό κι ερμηνευτές. Αν ο Πιραντέλο αξιοποίησε στο έπακρο το εύρημα «θέατρο μέσα στο θέατρο», ο Κράουτς πειραματίζεται εδώ με το εύρημα «έργο μέσα στο έργο». Η υπόθεση αφορά τη συζήτηση ανάμεσα στον συγγραφέα ενός βίαιου θεατρικού έργου, σε δύο ηθοποιούς που ερμήνευσαν τους βασικούς χαρακτήρες και σε έναν θεατή που το παρακολούθησε.



ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

To 13άρι του Αρκά



1. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ.

2. ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ.

3. H ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΤΕΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΦΑΛΑΚΡΟΣ!

4. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΠΡΟΒΑΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ.

5. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ.

6. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΧΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΟΛΑΔΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ

7. Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ.

8. Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ.

9. ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.

10. ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΦΑΤΣΕΣ.

11. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΝΩ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΗΛΙΘΙΟΣ.

12. Η ΤΥΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ.

13. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.



[2] Liza Tsaliki,Christos A. Frangonikolopoulos, Asteris Huliaras (2011) Transnational Celebrity Activism in Global Politics: Changing the World? Chicago, IL: University of Chicago Press.


[3]http://www.democracynow.org/blog/2011/9/29/cornel_west_on_occupy_wall_street_its_the_makings_of_a_us_autumn_responding_to_the_arab_spring
[4] http://www.naomiklein.org/articles/2011/09/revolution-begins-home-open-letter-join-wall-street-occupation
[5] http://www.lupefiasco.com/news/ad146c-to-the-sep17-occupiers-moneyman/?cmpid=twitter-button

No comments:

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...