Saturday, February 28, 2015

Στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου "'Αμεση απεμπλοκη από τη συμφωνία"

Τι μπορείτε να διαβάσετε στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί
το
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου
Μαζί με το Δρόμο:
Τρία εκπτωτικά κουπόνια για τις παραστάσεις Μήδεια του Μποστ και Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη με τον Γεράσιμο Γεννατά και Πλατόνοφ του Άντον Τσέχωφ.

Μεταξύ πολλών άλλων διαβάστε
Δείτε εδώ το πρωτοσέλιδο και ακούστε εδώ το ραδιοφωνικό σποτ
Κεντρικό θέμα:
Άμεση απεμπλοκή από τη συμφωνία
Για να παραμείνει ζωντανή η ελπίδα, για να αποκατασταθεί η εθνική κυριαρχία
Πίστωση χρόνου χωρίς ίχνος χρήματος
Οι δανειστές προετοιμάζονται για σκληρή αξιολόγηση μέχρι τον Απρίλιο με κλειστή τη στρόφιγγα ρευστότητας, ενώ η κυβέρνηση απαντά με νομοθετική «καταιγίδα»
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Η δολοφονία της Ελλάδας
Ο καθηγητής Τζέιμς Πέτρας γράφει αποκλειστικά στον Δρόμο για το πώς διαμορφώθηκε η υποτέλεια της χώρας από το ’81 μέχρι σήμερα, ορίζει τα ασφυκτικά δεδομένα, περιγράφει το τέλος της ευρωπαϊκής ψευδαίσθησης και καλεί τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ να μην επαναλάβουν τα λάθη του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ
Κομμένες… ανάσες με ζητούμενη την αξιοπρέπεια
Έστω και τώρα πρέπει να αναζητηθούν τρόποι απεγκλωβισμού
Του Δημήτρη Κοδέλα
Στο θέμα της εβδομάδας:
Κρυμμένες στην… ερμηνεία οι αποκρατικοποιήσεις

Η οικονομοτεχνική εκδοχή και η πολιτική απόφαση – Εθνική κυριαρχία και παραγωγική ανασυγκρότηση ή «αξιοποίηση» γενικώς;
Η Αριστερά ενώπιον της Ιστορίας
Το λογικό, το πραγματικό και το αναγκαίο
Του Θεοδόση Ν. Πελεγρίνη
Είναι μνημόνιο, σύντροφοι…
Όταν η «δημιουργική ασάφεια» γίνεται πολιτική και στο εσωτερικό της χώρας
Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Τι γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ;
Γκρίνιες, θολούρα και ελλείμματα διαδικασιών και λειτουργίας
Ο κόσμος δεν είναι ανυπόμονος, είναι απαιτητικός
Οι προσδοκίες και η πραγματικά ανυποχώρητη απαίτηση
Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Ποια ήταν η λαϊκή εντολή;
Η λιτότητα, το ευρώ και το καθεστώς της αποικίας χρέους
Του Τάσου Βαρούνη
Μεγάλο στοίχημα ο αγώνας για χειραφέτηση
Η κυβέρνηση της Αριστεράς, οι νεοσυντηρητικοί θύλακες και οι πολίτες
Της Μπέττυς Σκούφα
Στα Οικονομικά Ερανίσματα:
Ελληνικός τουρισμός: Ένας ακόμα μύθος…

Του Γιώργου Τοζίδη
Στη σελίδα Παρεκκλίσεις:
Όταν η ιδεολογική τρομοκρατία συμπληρώνει την οικονομική…
Του Γιάννη Ραχιώτη
.
Ακόμα διαβάστε:
Στο έλεος της Digea
Χωρίς πρόσβαση στην τηλεόραση χιλιάδες πολίτες ορεινών περιοχών μετά τη μετάβαση στο ψηφιακό σήμα
Του Μάριου Διονέλλη
Υφαρπαγή εγκεφάλων
Τεράστιες για τη χώρα οι συνέπειες από την αναγκαστική μετανάστευση νέων επιστημόνων
Του Ζαχαρία Ρουστάνη
Μαζική κινητοποίηση στα call center του ΟΤΕ Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν στη μεταφορά τους από θυγατρική σε θυγατρική του Ομίλου, και χωρίς δικαιώματα
Του Ηλία Σταθάτου
Business as usual για τους δήμους του Φούχτελ
Ταχύρρυθμα μαθήματα στη Γερμανία για… βέλτιστες τακτικές
Του Αθανάσιου Μπόικου
Διαβούλευση παραγωγών και συλλογικοτήτων
Παρεμβαίνουν για το θεσμικό πλαίσιο των αγορών Χωρίς Μεσάζοντες
Του Ορέστη Χρηστίδη
Οι δίκαιες κοινωνίες χτίζονται από τους δίκαιους ανθρώπους
Της Σταματίας Καλλιβωκά
Στα διεθνή μεταξύ άλλων, διαβάστε:
Λιβύη: Το πεδίο μάχης του νέου Αραβικού Ψυχρού Πολέμου Τι επιδιώκουν τα δύο στρατόπεδα στο εσωτερικό της χώρας – Γιατί προχώρησε το ISIS στην εκτέλεση των 21 Αιγυπτίων εργατών
Του Vijay Prashad
«Από το Νότο ως το Βορρά, να ενώσουμε τους λαϊκούς αγώνες!»
Σημαντικές και ουσιαστικές συζητήσεις στη Δεύτερη Μεσογειακή Διάσκεψη της Αριστεράς
Του Ερρίκου Φινάλη
Διεργασίες για τερματισμό της σύγκρουσης στην Κολομβία
Προετοιμάζεται παναμερικανική συνάντηση στο Μοντεβιδέο
Στον πολιτισμό -μεταξύ άλλων- διαβάστε:
Αθέατοι ήρωες του παρελθόντος
Για το ντοκιμαντέρ των Άγγελου Κοβότσου και Καλλιόπης Λεγάκη που προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Της Ιφιγένειας Καλαντζή
ALLOGLOTTA
Η αμετάθετη ουτοπία


Στο Περίπτερο Ιδεών: Ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει: Η κοινωνία υπέστη σοβαρές φθορές, αλλά δεν πέθανε
Ο Σωκράτης Μαντζουράνης κάνει 5’ διάλειμμα και γράφει: Je suis constructive ambiguity. Λέτε;
Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις αποκαλυπτικές σελίδες της εργασίας, τον Ηρόστρατο, δείτε τα σκίτσα των Πέτρου Ζερβού, Γιάννη Αντωνόπουλου, Παναγιώτη Μητσομπόνου και το ξεχωριστό κάθε φορά social design του Δημήτρη Θ. Αρβανίτη.

Εφημερίδα Δρόμος
Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Στην «Εποχή» της Κυριακής-Κεντρικός τίτλος: Από τη διαπραγμάτευση στη διαπραγμάτευση



Στην «Εποχή» της Κυριακής
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:  
 Από τη διαπραγμάτευση στη διακυβέρνηση


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Τάσος Κορωνάκης: Ειλικρίνεια, δουλειά και ενότητα
Κώστας Μελάς: Η κυβέρνηση διεκδικεί βαθμούς ελευθερίας-ευελιξίας
Σταύρος Κοντονής (υπ. Αθλητισμού): Θα φτάσουμε μέχρι τέλους προκειμένου να πατάξουμε τη βία
Κατερίνα Ιγγλέζη: Ήρθε η στιγμή να τεθούν όλα τα ζητήματα

 ΠΟΛΙΤΙΚΗ
 «Η αξιοπρέπεια της χώρας προσβάλλεται» του Κύρκου Δοξιάδη
Η συμφωνία που προκαλεί διαφωνίες του Παύλου Κλαυδιανού
Δύσκολοι καιροί για αριστερούς του Χ. Γεωργούλα
Τα social media στηρίζουν Τσίπρα του Νίκου Τσαγκρή
Μετά τη συμφωνία δουλειά του Αδάμου Ζαχαριάδη
Μια αποκρυπτογράφηση της ανακοίνωσης του Γιούρογκρουπ του Νόρμπερτ Χέρινγκ
Ιδιωτικοποιήσεις και κυβέρνηση: Πόσο διαφέρουν η κατάργηση από την αναμόρφωση; Του Θάνου Χατζόπουλου
 
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
 Τι περιλαμβάνει η νέα φορολογική  πολιτική του Π. Κλαυδιανού
 
ΔΙΕΘΝΗ
Το Βερολίνο έτοιμο για αντεπίθεση του Δημήτρη Σμυρναίου
Ουκρανία: Κατάπαυση του πυρός μετ’ εμποδίων του Μιχάλη Ρένεση
Αλβανία: Όλα για τις δόσεις του Δημήτρη Γκιβίση
Νέα ενεργειακή στρατηγική στην Ευρώπη του Μιχάλη Ρένεση
Πώς κρίνουν τη συμφωνία μίντια και πολιτικές δυνάμεις διεθνώς του Μ. Κοβάνη
Τουρκία: Δεν πενθούμε, επαναστατούμε της Ματίνας Καραγιαννίδου Σταμπουλή
 
 ΕΡΓΑΣΙΑ
 Ποιες αλλαγές έρχονται σε ασφαλιστικό και εργασιακά του Νάσου Χατζητσάκου
Για μια εθνική καμπάνια ενάντια στην αδήλωτη εργασία του Αποστόλη Καψάλη
 
 ΚΟΙΝΩΝΙΑ
 Μαύρα σύννεφα πάνω από το Ελληνικό του Πάνου Τότσικα
Κέντρο προσφύγων Λαυρίου: Για να μην θρηνήσουμε και εκεί θύματα του Στέλιου Καφετζή
Η ΕΡΤ επιστρέφει του Ορέστη Αθανασίου
Περί «κωλοτούμπας» της Χρυσούλας Μητσοπούλου
 
 
 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Μυθιστόρημα με την πολιτική στο προσκήνιο της Ρόζας Κοβάνη
 
ΘΕΩΡΙΑ
Τα κοινά, η Wikipedia και η εκπαίδευση της Ράνιας Καλαντζή
 
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ
Και τα αγάλματα πεθαίνουν του Θωμά Τσαλαπάτη
 
Στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακής διαβάζετε και τις στήλες:

«Εποχικά» από τον Μάκη Μπαλαούρα
«Κοπτοραπτική» από τους Μαρσέλ και Μισέλ
«Στα δίκτυα του κόσμου» από τον Δημήτρη Γκιβίση
Για το θέατρο μέσα από τις στήλες «Θεατρικά νέα» και «Από την πλευρά του θεατή» γράφει η Μαρώ Τριανταφύλλου
Για το βιβλίο γράφει η Μάρη Θεοδοσοπούλου
Παρουσίαση και κριτική των ταινιών που βγαίνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και επιλογή ταινιών που προβάλλει η τηλεόραση, γράφει ο Στράτος Κερσανίδης
Μουσικές προτάσεις κάνει η Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Δαιμονικά από τον δικηγόρο του διαβόλου.
 

--
Η ΕΠΟΧΗ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Βλαχάβα 11, 3ος όροφος, Αθήνα 105 51
Τηλέφωνα: 210 3619513, 210 3619514

Το αυριανό φύλλο των «Ενθεμάτων» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου, που χάσαμε τόσο ξαφνικά την Παρασκευή-

Το αυριανό φύλλο των «Ενθεμάτων» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου, που χάσαμε τόσο ξαφνικά την Παρασκευή
 
Είχαμε συνεννοηθεί να γράψει για τα «Ενθέματα», για το φύλλο αυτό που κυκλοφορεί αύριο ο Σταύρος Κωνσταντακόπουλος. Για την παιδεία, πώς μπορεί να ανθήσει, κι ας είναι δύσκολες οι εποχές, με την κυβέρνηση της Αριστεράς και τον Αριστείδη Μπαλτά υπουργό. Για τα πολλά και θαυμαστά και σπουδαία που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε. Το περιμέναμε το κείμενο, μεσημέρι της Παρασκευής.  Δεν ήρθε το κείμενο. Τον ψάξαμε. Δεν απαντούσε στο τηλέφωνo. Μετά δεν πήγε ούτε στο συνέδριο ΠΟΣΔΕΠ. Τότε καταλάβαμε ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε. Κι έπειτα, καθώς η Λίνα και ο Αντρέας και άλλοι αγαπημένοι του φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοι έτρεξαν σπίτι, μάθαμε το τρομερό νέο, από το τηλεφώνημα του Γιώργου: ο Σταύρος πέθανε.
Πέθανε. Ο αγαπημένος Σταύρος, του ΚΚΕ εσωτερικού, της Παντείου, του Παρισιού, του Ρεθύμνου, του Τοκβίλ, των αγώνων για το πανεπιστήμιο, του «Πολίτη», της «Εποχής», του ΣΥΡΙΖΑ, και τόσα άλλα που ξεχνάμε τώρα, ο δάσκαλος, ο αριστερός, ο καλός, ο λατρεμένος μας Σταύρος. Ο Σταύρος μας.
  ENΘΕΜΑΤΑ
 
Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 1η Μαρτίου
Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata
 
Κείμενα των Στρατή Μπουρνάζου, Λουδοβίκου Κωτσονόπουλου, Μανώλη Μελισσάρη, Δημήτρη Κουσουρή, Ετιέν Μπαλιμπάρ και Σάντρο Μετζάντρα, Βασίλη Κρεμμυδά, Χρήστου Χατζηιωσήφ, Δημήτρη Παπανικολάου, Νίκου Σαραντάκου, Νίκου Χατζηνικολάου, Άντζης Σαλταμπάση, Δημήτρη Δημητρόπουλου
  
ΤΟ ΕUROGROUP, Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ.
5 κείμενα κριτικής αποτίμησης της συμφωνίας
Η ειλικρίνεια είναι πολιτική – και προωθητική, του Στρατή Μπουρνάζου. «Το πρώτο, είναι η ειλικρίνεια· προσωπική και πολιτική. Είναι απαραίτητο να μιλάμε όλοι με ειλικρίνεια, και αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, λοιπόν,  θεωρώ απαραίτητο να πούμε (ή, τουλάχιστον, να πω)  ότι η συμφωνία δεν είναι αυτή που θέλαμε· ότι απέχει σημαντικά από τις προεκλογικές διακηρύξεις και επιδιώξεις μας· και μας δυσκολεύει σημαντικά να ασκήσουμε πολιτική. Και, αμέσως μετά, να συμπληρώσω ότι εκτιμώ πως με τους δεδομένους συσχετισμούς και πλαίσια δεν θα μπορούσε να είναι ουσιωδώς καλύτερη (άλλοι, βέβαια, κάνουν άλλες εκτιμήσεις). Η ειλικρίνεια για την οποία μιλάω, δεν είναι απλώς ένα ηθικό ή αξιακό ζήτημα. Είναι ένα ουσιώδες πολιτικό κεφάλαιο.»
Πού θα γείρει η πλάστιγγα; του Λουδοβίκου Κωτσονόπουλου. Με δεδομένο ότι τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής εξαρτώνται κατά βάση από την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, αυτό που έχει μπροστά της η κυβέρνηση είναι μια ταξική σύγκρουση στην πιο καθαρή της μορφή -- με την έννοια ότι πρέπει να αναμορφώσει με τέτοιο τρόπο το φορολογικό σύστημα ώστε να καλύπτει τα δημοσιονομικά κενά, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα μια αναδιανομή που θα υποστηρίξει τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση. Ακριβώς σε αυτό το σημείο, η κυβέρνηση χρειάζεται τη λαϊκή υποστήριξη.
Η ρωγμή του Μανώλη Μελισσάρη. «Πρέπει επειγόντως να τεθεί στους ευρωπαϊκούς λαούς το ζήτημα ότι σήμερα μπορεί το πρόβλημα να το έχει η Ελλάδα αλλά αύριο μπορεί να χτυπήσει τη δική τους πόρτα, όσο κι αν προσπαθούν να περιχαρακωθούν. Οι πιέσεις οι οποίες ασκούνται σε κάθε ευρωπαϊκό λαό είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν τοπικά. Ο απομονωτισμός δεν είναι προς το συμφέρον κανενός. Η διέξοδος για την Ευρώπη είναι η αλληλεγγύη και η δημοκρατία».
Ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει του Δημήτρη Κουσουρή. «Η έκβαση του ελληνικού ζητήματος θα αποτελέσει όχημα για μια αποκατάσταση της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας, μια επιστροφή του κεϋνσιανισμού με ένα νέο New Deal ή την αναγέννηση των εργατικών αγώνων και την επιστροφή των «επικίνδυνων τάξεων» στο προσκήνιο; Προς στιγμήν, καθένας δικαιούται να αντιλαμβάνεται το ζήτημα κατά το δοκούν. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, πως οι κυβερνήσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη συχνά δεν είχαν αίσιο τέλος και πως η κρίσιμη μεταβλητή ήταν η δυνατότητα του οργανωμένου εργατικού κινήματος να επιβάλλει την ατζέντα του και να βαρύνει αποφασιστικά στον γενικό συσχετισμό δύναμης. Το στοίχημα, λοιπόν, θα κριθεί στην ανασυγκρότηση του δημόσιου χώρου, στις πλατείες, στις γειτονιές και, κυρίως, στους χώρους δουλειάς».
 
O ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει χρόνο και χώρο των Ετιέν Μπαλιμπάρ και Σάντρο Μετζάντρα. «
Αλλά για μια θετική εξέλιξη θα χρειαστούν τους επόμενους μήνες κινητοποιήσεις σε πολλαπλά επίπεδα: κοινωνικοί αγώνες και πολιτικές πρωτοβουλίες, νέες καθημερινές συμπεριφορές και νέο ομαδικό λαϊκό πνεύμα, κυβερνητικές ενέργειες και δυναμικές αυτόνομες απαντήσεις των πολιτών. Τη στιγμή που αναγνωρίζουμε την κρίσιμη σημασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αυτήν που προαναγγέλλει μια νίκη του Podemos στο θεσμικό πεδίο, οφείλουμε κι εμείς επίσης να οργανώσουμε τον νέο πολιτικό χώρο».
 
 
Η εποχή των μεταρρυθμίσεων. Ένα παλιότερο κείμενο του Χρήστου Χατζηιωσήφ σχετικά με τις χρήσεις και ανασημασιοδοτήσεις του όρου «μεταρρύθμιση», στον 21ο αιώνα. «Αντίποινα, προληπτικός πόλεμος, Γκουαντάναμο, αντιτρομοκρατική νομοθεσία, ιδιωτικοποίηση, εξάλειψη της προστασίας των εργαζομένων από την κατάχρηση της ισχύος των εργοδοτών, κατάργηση της δωρεάν παιδείας, δικαίωμα στην ευθανασία, κλωνοποίηση είναι μερικές από τις λέξεις με τις οποίες δηλώνεται σήμερα η ακύρωση της κληρονο­μιάς του Διαφωτισμού. Το γεγονός ότι πολλές από αυτές τις αλλαγές δηλώνονται ως “μεταρρυθμίσεις” είναι ενδεικτικό ότι αυτή η αντίδραση συνοδεύεται από την ανασημασιοδότηση βασικών πολιτικών εννοιών, με τη βοήθεια των οποίων σκεπτόμαστε τον κόσμο».
 
Οι πέτρες του βυθού. Ένα σχόλιο για το bullying από τον Δημήτρη Παπανικολάου. «Όσο κι αν τα αποτελέσματά του είναι ψυχολογικά και στη σφαίρα της ψυχολογίας μπορούν να αναζητηθούν και κάποιες από τις αιτίες του, εντούτοις η συγκρότηση, η μακροημέρευση, και η αναπαραγωγή του bullying είναι ζήτημα κοινωνικό. Πιάνει όλους μας, πιάνει την κουλτούρα μας, πιάνει βαθειά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε έννοιες όπως ταυτότητα, δημόσια σφαίρα, συλλογικότητα, καταστατική διαφορά και συγκροτησιακή ετερότητα. Η δε αντιμετώπισή του, σε όλα τα επίπεδα, από το προσωπικό μέχρι το συλλογικό και το θεσμικό, είναι ζήτημα εντελώς πολιτικό».
 
Ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό Παιδείας του Βασίλη Κρεμμυδά. «Επειδή γνωρίζεις τα πανεπιστημιακά, νομίζω ότι φυσικά πρέπει να καταργήσεις τα «Συμβούλια» και θα αρκούσε να επαναφέρεις σε ισχύ το νόμο 1268/82, το νόμο-πλαίσιο, με το αναγκαίο ρετουσάρισμα. Αλλά προσοχή, χρειάζεται, προπάντων, να οργανωθεί μηχανισμός για τον έλεγχο της νομιμότητας για την εκλογή μελών ΔΕΠ. Το γνωρίζεις ότι η παρανομία πάει σύννεφο και γίνονται καθηγητές άχρηστοι – σε όλες τις βαθμίδες».
 
Ανάσα πάνω στη γέφυρα. Ο Νίκος Σαραντάκος, στη μόνιμη στήλη του «Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία», καταπιάνεται με τις γέφυρες. «Των μπροστινών πατήματα, των πισινών γεφύρια, λέει μια παροιμία που μ’ αρέσει, εννοώντας ότι οι επόμενοι βαδίζουν άνετα πάνω στα βήματα που με πολύ κόπο έκαναν οι πρωτοπόροι. Η συμφωνία-γέφυρα που με κόπο και επιμονή απέσπασε η ελληνική κυβέρνηση δεν προκαλεί ίσως ενθουσιασμό, μας δίνει όμως μιαν απαραίτητη ανάσα μέσα στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια στα οποία προσχεδιασμένα μας είχε οδηγήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, βγάζει από το λαιμό μας τη θηλιά των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων και ανοίγει κάποιες ρωγμές στο ως τώρα αρραγές μέτωπο των εταίρων. Δεν τελειώσαμε, τώρα αρχίζουμε, αλλά φαίνεται πως το πρώτο βήμα έγινε.»
 
Όσοι δίκαια νίκησαν. Συμβολή του Νίκου Χατζηνικολάου στην συζήτηση περί αριστείας «Δεν θέλουμε μιαν αρρωστημένη ανταγωνιστικότητα που θα δικαιώνει τις κοινωνικές ανισότητες και θα προσπαθεί να πείσει ότι εκείνοι που σε κάποια φάση της ζωής «πίσω ξέμειναν» φταίνε αποκλειστικά οι ίδιοι γι’ αυτό. Ούτε όμως θέλουμε μια κοινωνία όπου στο όνομα μιας εικονικής ισότητας θα ντρεπόμαστε να βραβεύσουμε τους καλύτερους. «Πρώτοι
στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες», έλεγαν κάποτε κάποιοι. Αυτό δεν είναι ελιτισμός. Γιατί μια τέτοια ελίτ ούτε αποκτά «μονιμότητα» ούτε αναδεικνύεται χάρη στα προνόμια που έχει αλλά χάρη στη σκληρή δουλειά και στις ικανότητές της».
 
Tα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, η Ελλάδα και ο Σίσυφος της Άντζης Σαλταμπάση. «Βερολίνο, 26.2.2015. «Φοβάμαι ότι ακόμα και ο Σίσυφος θα απέρριπτε την αποστολή να διορθώσει τα λάθη, τις πλάνες, τις εμπάθειες, την κακοβουλία, τις προκαταλήψεις, τις διαστρεβλώσεις και τη μνησικακία στα ρεπορτάζ των γερμανικών μέσων ενημέρωσης για τη νέα ελληνική κυβέρνηση· και θα την απέρριπτε, γιατί θα φοβόταν ότι αυτή η αποστολή θα τον έκανε δυστυχισμένο», έγραφε, στις 6.2.2015 ο Stefan Niggemeier, ανεξάρτητος Γερμανός δημοσιογράφος».
 
«Κυνηγοί των βυθών». Ο Δημήτρης Δημητρόπουλος γράφει για την πρόωρα χαμένη Εύη Ολυμπίτου με αφορμή την μεταθανάτια έκδοση βιβλίου της. «Ιστορία ή Λαογραφία; Με έναν τολμηρό αλλά πιστεύω και απόλυτα ορθολογικό τρόπο η Εύη Ολυμπίτου απάντησε στο ερώτημα που σταθερά την απασχολούσε: και Ιστορία και Λαογραφία. Με τα λόγια αυτά ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, στο προλογικό του σημείωμα, αναδεικνύει, κατά τη γνώμη μου σωστά, τον πυρήνα της προβληματικής που διατρέχει το ύστατο βιβλίο της: Σπογγαλιευτική δραστηριότητα και κοινωνική συγκρότηση στο νησί της Καλύμνου (19ος-20ός) αι.. Οι δύο καταφατικές απαντήσεις στο ερώτημα μπορεί να μοιάζουν εύκολες, ο αρμονικός όμως συνδυασμός τους που πέτυχε η Εύη στη μελέτη της αυτή ήταν ένα εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο και πρωτότυπο· είναι νομίζω μια σπουδαία παρακαταθήκη στις επιστημονικές κοινότητες δύο γειτονικών ειδικοτήτων των ανθρωπιστικών επιστημών, ένα εξαίρετο δείγμα κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας, εμπλουτισμένης με προβληματισμούς και τεχνικές της εθνογραφίας και της ανθρωπολογίας.»
 
 

Friday, February 27, 2015

Όχι! Δεν είναι δυνατό! "Έφυγε" ο Σταύρος ... Αντίο Σύντροφε!

Έφυγε αιφνίδια από τη ζωή, στα 57 του χρόνια, ο Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, πολιτικός επιστήμονας, πανεπιστημιακός, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και συντονιστής της Οργάνωσης των Πανεπιστημιακών του.

Ο Σταύρος, από τα φοιτητικά του χρόνια συμμετείχε στο κίνημα της αριστεράς, ως στέλεχος της Ε.Κ.Ο.Ν.- ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ και ως λαμπρός ρήτορας στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, και μετά, ως οργανικός διανοούμενος της Αριστεράς και δραστήριο στέλεχος του πανεπιστημιακού κινήματος.

Διακρινόταν για τον τεκμηριωμένο λόγο του, την ευρύτητα των αναζητήσεών του, την ευρυμάθειά του και την ικανότητά του να εκλαϊκεύει την επιστημονική γνώση.

Θα είναι επώδυνη η απώλειά του, ιδιαίτερα σήμερα που η Αριστερά έχει επωμιστεί το ιστορικό καθήκον της πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής. Θα μας λείψεις, Σταύρο, θα μας λείψει η δημοκρατική προσήλωσή σου στη διαμόρφωση και διεκδίκηση της αριστερής ηγεμονίας στη χώρα μας.

 Στην οικογένεια, τους φίλους και τους συντρόφους του, εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Θεωρία στον αέρα.-Η συν-ύπαρξη και το πολιτικό στο φιλοσοφικό έργο του Ζαν-Λυκ Νανσύ, Σάββατο 28/02/2015. Στο Κόκκινο 105,5

 Θεωρία στον αέρα. Σάββατο 28/02/2015. Στο Κόκκινο 105,5

Θεωρία στον Αέρα: Έννοιες - Ιδέες - Κριτική
με τη στήριξη του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
 
2η περίοδος
 
Στο Κόκκινο  105,5
Θεσσαλονίκη 93,40 - Πάτρα 107,7
Ηλεκτρονική διεύθυνση εκπομπής: theoriastonaera@gmail.com
 
 
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015, ώρα 13.00-14.00
 
23η εκπομπή
Η συν-ύπαρξη και το πολιτικό στο φιλοσοφικό έργο του Ζαν-Λυκ Νανσύ
 
Ο Ζαν-Λυκ Νανσύ, ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου,
συζητά με τους:
Αθηνά Αθανασίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μάκη Κακολύρη, λέκτορα Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αποστόλη Λαμπρόπουλο, καθηγητή Συγκριτικών Λογοτεχνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Bordeaux Montaigne
 
Αρχείο προηγούμενων εκπομπών:
 

Sunday, February 22, 2015

Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 22 Φεβρουαρίου-Κείμενα των: Στέλιου Πόραβου, Ρόμπερτ Μίζικ, Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, Ελίφ Σαφάκ, Μάνου Αυγερίδη, Νίκου Γιαννόπουλου, Παύλου Κλαυδιανού, Δημήτρη Χριστόπουλου, Κλαούντια Τσιομπάνου, Αλόνα Λιάσεβα, Ίλια Μπουντράιτσκις, Αναστάς Βαγγέλι, Δώρας Κοτσακά-Καλαϊτζιδάκη

Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 22 Φεβρουαρίου
Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata
 
Κείμενα των: Στέλιου Πόραβου, Ρόμπερτ Μίζικ, Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, Ελίφ Σαφάκ, Μάνου Αυγερίδη, Νίκου Γιαννόπουλου, Παύλου Κλαυδιανού, Δημήτρη Χριστόπουλου, Κλαούντια Τσιομπάνου,  Αλόνα Λιάσεβα, Ίλια Μπουντράιτσκις, Αναστάς Βαγγέλι, Δώρας Κοτσακά-Καλαϊτζιδάκη
 
Από Eurogroup σε Εurogroup. Πες στην Ευρώπη ακόμα την ψάχνω…  Γράφει ο Στέλιος Πόραβος: «Η εμμονή, αρκετών, στην άρνησή τους να παραδεχτούν ότι το, τρέχον, «τεχνοκρατικά άρτιο» πρόγραμμα διάσωσης απέτυχε δείχνει το πραγματικό χάσμα των δύο πλευρών. Ο ποιητής Ντέλμορ Σβαρτς έλεγε ότι “ακόμα και οι παρανοϊκοί έχουν πραγματικούς εχθρούς”. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, ο δικός τους είναι η κοινή λογική.  […] Με άλλα λόγια, η εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης είναι --ή θα έπρεπε να είναι-- αυτονόητη στην μεταπολεμική Ευρώπη του κοινωνικού κράτους και του κοινωνικού συμβολαίου. Παρακολουθώντας την πρωτότυπη ελληνική και σκληρή διαπραγμάτευση οι λαοί της Ευρώπης συνειδητοποιούν πως η μη συζήτηση εναλλακτικών προτάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για το συνολικό ευρωπαϊκό πια πρόβλημα θυμίζει το όχι και τόσο “χρηστικό” στρατήγημα του να κάνεις χημειοθεραπεία, επειδή δεν θέλεις να πηγαίνεις κάθε μήνα στο κομμωτήριο».
Αλληλεγγύη, μια λέξη απαγορευμένη στην Ευρώπη. Γράφει ο Ρόμπερτ Μίζικ: «Ήταν μια παράγραφος κρυμμένη σε ένα ρεπορτάζ του Spiegel για τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για τις ευρωεκλογές, έγραφε, “η λέξη που ξεχώριζε στις αφίσες του Γιούνκερ ήταν η λέξη αλληλεγγύη”. Και πιο κάτω: “Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Μέρκελ εξαγριώθηκε τόσο με την αφίσα του Γιούνκερ, που υπήρχαν σκέψεις μέχρι και να του απαγορεύσουν να εμφανιστεί στο Βερολίνο”. Σε τέτοιο σημείο, λοιπόν, έχουμε φτάσει στην Ευρώπη: ακόμα και η αλληλεγγύη έγινε μια λέξη που πρέπει πάση θυσία να αποφεύγεται. Στη Γερμανία της Μέρκελ μπορεί ακόμα και να παρακινήσει σε συνειρμούς του τύπου: “Αλληλεγγύη ... τα ωραία μας λεφτά ... Άντε πνιγείτε ρε τεμπελχανάδες ξοφλημένοι Έλληνες!” (μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου).
Ένα ζευγάρι μπότες. Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, στη στήλη «Νέα από το σπίτι»: «Στο Χρόνο του ταξιδιού (1983), το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο Αντρέι Ταρκόφσκι μαζί με τον σεναριογράφο Τονίνο Γκουέρα, την περίοδο που ταξίδευαν στην Ιταλία για να βρουν τοποθεσίες όπου θα γύριζαν τη Νοσταλγία (1983), την προτελευταία ταινία του Ταρκόφσκι, υπάρχει ένα σημείο που μου αρέσει πολύ: είναι καλοκαίρι, η παρέα κάθεται σ’ ένα τραπεζάκι, ο Ταρκόφσκι φοράει σορτς, στο βάθος η θάλασσα, κάποιος κόβει ένα καρπούζι στα δύο, προσφέρει ένα μεγάλο κομμάτι στο Ταρκόφσκι και ο Ταρκόφσκι δαγκώνει το κομμάτι. Σπάνια βλέπεις τόσο ευθύβολες σκηνές στις ταινίες του».
Ο ξεσηκωμός των γυναικών της Τουρκίας. Γράφει η Ελίφ Σαφάκ: «Στην πόλη που ζούσε η Ασλάν, την κηδεία της παρακολούθησαν χιλιάδες γυναίκες. Η ισλαμική παράδοση, όπως τουλάχιστον τηρείται στην Τουρκία, επιβάλλει οι γυναίκες να παρακολουθούν τις κηδείες από την «ουρά» του πλήθους, αφήνοντας τους άνδρες να μεταφέρουν το φέρετρο και να έχουν τον πρώτο λόγο στις προσευχές. Αυτή τη φορά, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις του ιμάμη, οι γυναίκες αρνήθηκαν να μείνουν στην ουρά και δήλωσαν αποφασισμένες «να μην αφήσουν να ξαναγγίξουν την Ασλάν χέρια αντρικά». Τελικά, γυναίκες κουβάλησαν το φέρετρο. Και γυναίκες την έθαψαν» (μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου)
Η αλυσίδα είναι γύρω μας. Γράφει ο Μάνος Αυγερίδης, με αφετηρία τον βιασμό και τη δολοφονία της Οζγκετζάν Ασλάν: «Για άλλη μια φορά, δύο διαφορετικοί κόσμοι συγκρούονται στη γειτονική χώρα. Ο ένας αποτελείται από αυτούς που ζητούν περισσότερη αυστηρότητα, θανατική ποινή, παραδειγματικές τιμωρίες, εφαρμογή θρησκευτικών νόμων και, συγχρόνως, προτρέπουν τις γυναίκες να προσέχουν το ντύσιμο και τη συμπεριφορά τους, μιας και “η αντρική φύση δεν θέλει και πολύ για να παρασυρθεί”… Ανάμεσά τους στελέχη της κυβέρνησης, καθώς και ο ίδιος ο πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, αφού δήλωσε πως η βία κατά των γυναικών είναι η ανοιχτή πληγή της Τουρκίας, υπέδειξε με αυστηρό ύφος στις τελευταίες πως ο ρόλος τους είναι να μένουν στο σπίτι και να προσεύχονται, όχι να χορεύουν στους δρόμους διαδηλώνοντας».
KΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ- Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ
Οι εισηγήσεις στην εκδήλωση «Ενθεμάτων» και RedNotebook (14.2.2015):

Νίκος Γιαννόπουλος: Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο αλλά αν αργήσουμε θα πέσει το σκοτάδι. «Η αντιπολίτευση του ευρύτερου κινήματος σήμερα πρέπει να είναι προωθητική και όχι καταγγελτική. Στο δικό μας πολιτικό σύμπαν, αυτό δεν έχει να κάνει με ευγένεια, ούτε με μειωμένη ένταση. Έχει να κάνει με μια ουσιώδη διαφορά της πολιτικής συγκυρίας. Επί δεκαετίες, τα κινήματα χτίστηκαν στη βάση της αντίστασης για να μην επιδεινώνεται κι άλλο η κατάσταση. Σήμερα, τα κινήματα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν στη βάση της διεκδίκησης, ότι “αυτά που κάνετε είναι λίγα, πρέπει να γίνουν περισσότερα”. Αυτές είναι δύο διαφορετικές στρατηγικές αντιπολίτευσης. Η επιτυχία της αριστερής κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Όχι με την έννοια ότι είναι βέβαιη, αλλά με την έννοια ότι η μόνη ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάει αριστερά. Αλλιώς θα συντριβεί, θα αποτελέσει παρένθεση. Και, επίσης, δεν μπαίνει σήμερα κάποιο ζήτημα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργήσει σαν την κυβέρνηση του Κερένσκι πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Δεν μιλάμε δηλαδή για μια ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τα κάτω και τα αριστερά, αλλά από τα πάνω και τα δεξιά, και μια τέτοια έκβαση θα είναι τραγική».

Παύλος Κλαυδιανός: Για μια λειτουργική και παραγωγική σχέση με την κοινωνία: «Θα επισημάνω  ένα άρθρο του Χριστόφορου Βερναρδάκη στην Εποχή της προηγούμενης Κυριακής. Μένω σε δύο σημεία. Το ένα είναι ότι το κόμμα πρέπει να συνεχίσει να βρίσκει τους πόρους του, κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, από την κοινωνία και όχι από την κυβέρνηση. Το άλλο, ότι το κόμμα δεν θα πρέπει να ζει για να ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά να λειτουργεί μες την κοινωνία, εκεί όπου συγκροτούνται οι κοινωνικές συμμαχίες, και από κει να ελέγχεται η κυβέρνηση. Μέσω των κινημάτων, μέσω της δικής τους κοινωνικής συμμαχίας, που θα πραγματοποιεί. Κατά τη γνώμη μου, επείγει να βρούμε τρόπους να έρθουμε σε επικοινωνία με αυτόν τον κόσμο που μας ψήφισε ή ήρθε στις πλατείες για τρίτη φορά. Πέρα από τις οργανωτικές πλευρές, πρέπει να σκεφτούμε τι κύματα ριζοσπαστισμού εκπέμπουμε σ’ αυτόν».
Δημήτρης Χριστόπουλος: Να πάρουμε το κράτος στα σοβαρά: «Η Αριστερά ως τα σήμερα είτε δεν έπαιρνε σοβαρά το Κράτος, είτε το έπαιρνε σοβαρά μόνο ως αντίπαλο. Ήρθε η ώρα να πάρουμε στα σοβαρά το Κράτος όχι μόνο ως αντίπαλο διότι απλώς το Κράτος δεν είναι ένα πράγμα. Το Κράτος είναι πριν απ' όλα μια κοινωνική σχέση, είναι –παραθέτω Πουλαντζά– «η υλική συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις όπως αυτή εκδηλώνεται με ειδικό τρόπο μέσα στους κόλπους του ίδιου του Κράτους».
Το πλεονέκτημα μεταξύ άλλων αυτής της θέσης είναι ότι θέτει ανάγλυφα ένα σοβαρό ζήτημα στρατηγικής σημασίας: το γεγονός ότι το Κράτος δεν είναι ένα μονολιθικό μπλοκ, χωρίς χαραμάδες, που θα αντιμετώπιζαν οι «μάζες» μετωπικά όντας έξω απ' αυτό και που θα έπρεπε να το αποδιαρθρώσουν συνολικά μέσω μιας μετωπικής εξέγερσης. Αντίθετα, επειδή το Κράτος είναι «μια υλική συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων» διατρέχεται από αντιφάσεις».
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
(από το LeftEast, μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης)
Claudia Ciobanu (Ρουμανία-Πολωνία): Μια κυβέρνηση που την εμπιστεύονται οι πολίτες είναι κάτι επαναστατικό: «Πιστεύω ότι, αυτή τη στιγμή, το παιχνίδι βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι στο χέρι μας, στην Ελλάδα και αλλού, να το κερδίσουμε. Είτε πρόκειται για το μέλλον των οικονομιών μας, είτε των πολιτικών μας συστημάτων είτε του περιβάλλοντος. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στην πραγματικότητα, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή παρά να ελπίζω ότι είμαστε σε θέση να αλλάξουμε τις κοινωνίες μας και να τις κάνουμε πιο συνεργατικές και δημοκρατικές, πιο στέρεες και βιώσιμες».
Alona Liasheva (Ουκρανία, Ισπανία): Να μην ακολουθήσει τον σκανδιναβικό δρόμο: «Παρόλο που έχω εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του, καθώς και στα κοινωνικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, εξακολουθώ να είμαι αρκετά απαισιόδοξη, διότι δεν είναι οι μόνοι παίκτες στο παιχνίδι. Μερικές φορές συζητώ με τους συντρόφους την ιστορία του Αλιέντε σε σχέση με την Ελλάδα. Είναι  λυπηρό, αλλά δείχνει πόσο ισχυρή είναι η καπιταλιστική τάξη».
Ilya Budraitskis (Ρωσία). Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα λαϊκής κινητοποίησης: «Εμείς, ως αριστεροί, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε την υποστήριξη προς τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα εντυπωσιακό παράδειγμα λαϊκής κινητοποίησης εναντίον της αντικοινωνικής λογικής των ελίτ, η οποία προς το παρόν είναι κοινή και στην Ρωσία και την Ε.Ε., παρά τη γεωπολιτική μεταξύ τους σύγκρουση».
Anastas Vangeli (πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Πολωνία): Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα πολύ κακό σενάριο: «Και πάλι, υπάρχουν διάφορες απόψεις του τι μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία. Πολλοί ακτιβιστές ανησυχούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραμείνει πιστός σε ένα συγκεκριμένο σύνολο αρχών και μια συγκεκριμένη ιδεολογία και θα θεωρήσουν οποιονδήποτε συμβιβασμό ως “προδοσία”, ως αποτυχία. Ωστόσο, δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα στην πολιτική. Για μένα, το χειρότερο σενάριο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει την εκλογική του στήριξη και χάσει πρόωρα την εξουσία, φέρνοντας την Ελλάδα σε χειρότερη κατάσταση».

Τα επίθετα και η επίδρασή τους. Για τα γερμανικά ΜΜΕ.  Γράφει  η Ιωάννα Μεϊτάνη: «Οι εικόνες της κοινωνικής αποσάθρωσης, της ανεργίας, της αστεγίας, των κλειστών καταστημάτων δεν έχουν περάσει στη γερμανική κοινή γνώμη. Ακόμη και άνθρωποι αριστεροί, που είναι, λες, πιο ευαισθητοποιημένοι, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει επιφέρει η κρίση στην Ελλάδα, και σε κοιτάζουν με γουρλωμένα μάτια όταν τους τα διηγείσαι -- για να μην αναφέρω πόσο σοκάρονται αν τύχει και βρεθούν εδώ και τα δουν. Επομένως, ο λεγόμενος «μέσος» άνθρωπος στη Γερμανία θεωρεί ότι η Ελλάδα, η μικρή αυτή χώρα των διακοπών του, έχει οικονομικά προβλήματα, τα οποία η Ευρώπη κοιτάει να διευθετήσει. Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι γι’ αυτόν αόρατες. Οπότε, γιατί να κάτσει να σκάσει; Αρκείται να εκνευρίζεται που δήθεν πληρώνει με τους φόρους του κάτι ρεμπεσκέδες στο Νότο».

H TTIP είναι λίγο χλωμή τελευταία… Γράφει η Δώρα Κοτσακά-Καλαϊτζιδάκη, με την ευκαιρία της τρίτης πανευρωπαϊκής συνάντησης ενάντια σε TTIP & CETA: «μια συνολικότερη προσέγγιση η οποία θα θέσει στο στόχαστρο θεσμούς παγκόσμιας εμβέλειας, μπορεί να καταδείξει το ότι ο καπιταλισμός εξυπηρετεί τις λειτουργίες του μέσω ενός θεσμικού πλέγματος που του είναι απαραίτητο, το οποίο τελευταία έχει επικίνδυνα εξοκείλει στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό. Αν επιθυμούμε να δούμε το σύνολο της εικόνας και οι μάχες μας να μην είναι σισύφειες, θα ωφελούσε να δυναμώσουμε τη φωνή του ευρωπαϊκού Νότου μέσω κινηματικών, αλλά και θεσμικών πλέον πρωτοβουλιών, με πρώτο στόχο να κατακτήσουμε κοινό λόγο και πλαίσιο κατανόησης με τους ανθρώπους με τους οποίους βρισκόμαστε  μαζί στους δρόμους».

Saturday, February 21, 2015

Τι μπορείτε να διαβάσετε στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 21Φεβρουαρίου

Τι μπορείτε να διαβάσετε στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί
το
Σάββατο 21Φεβρουαρίου
Μαζί με το Δρόμο:
Τρία εκπτωτικά κουπόνια για τις παραστάσεις Μήδεια του Μποστ και Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη με τον Γεράσιμο Γεννατά και Πλατόνοφ του Άντον Τσέχωφ.

Μεταξύ πολλών άλλων διαβάστε
Δείτε εδώ το πρωτοσέλιδο και ακούστε εδώ το ραδιοφωνικό σποτ
Κεντρικό θέμα:
Επώδυνος συμβιβασμός
- Αποφυγή θανάτου από πιστωτική ασφυξία έναντι διατήρησης της εποπτείας
- Εν αμφιβόλω τα άμεσα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων
- Παραμένει ζητούμενο το τέλος της λιτότητας

EDITORIAL Αντίσταση στην παλινόρθωση του μνημονίου
Στο θέμα της εβδομάδας:
Το παιχνίδι των θεσμών και των… λυγμών
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Οι σκοτεινές όψεις της διαπραγμάτευσης
Η ηθική της Αριστεράς και η σχέση ειλικρίνειας με το λαό
Του Δημήτρη Μπελαντή
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Αντώνης Ζέρβας:
Χωρίς μία νέα ελληνική ιδέα δεν μπορεί να ορθοποδήσει τίποτε
Συγκυρία, αδυναμίες και αντιφάσεις
Σκέψεις με αφορμή την εκλογή του Π. Παυλόπουλου
Του Ρούντι Ρινάλντι
Αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ για Παυλόπουλο
Προβληματισμός για τις διαδικασίες αλλά και την ουσία της απόφασης για το νέο ΠτΔ
H Γερμανία υπεράνω, οι άλλοι από κάτω
Η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους έχει ήδη δώσει καρπούς
Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Η παραγωγική ανασυγκρότηση απαιτεί εθνικό πρόγραμμα
Της Ελένης Αλβανού
Αριστερά και παραγωγική ανασυγκρότηση
Του Ηλία Τσαμουργκέλη
Δύο άκρως επίκαιρες ταυτότητες της πολιτικής
Τα πρωταρχικά ερωτήματα, ο μεγάλος στόχος και η αξία της συλλογικότητας
Του Αλέξανδρου Σταθακιού
Μετάληψη
Του Κωνσταντίνου Σκηνιώτη
Η διαδικασία, ο Προκόπης και ο λεκές
Του Χρήστου Πραμαντιώτη
Τα δημόσια έργα και ο… κακός μας ο καιρός Στο «εργολάβε πάρτα όλα» καθεστώς, οι… ατίθασοι δρόμοι φεύγουν από τη θέση τους
Φωτογραφικό ρεπορτάζ λίγο μετά την επέλαση μιας ακόμη «θεομηνίας» στην Κρήτη
Του Μάριου Διονέλλη
Τα πρώτα βήματα για τις συντάξεις
Πώς θα αποκατασταθούν οι απώλειες και οι αδικίες
Του Ηλία Σταθάτου
Δυνατό χαρτί ανάπτυξης η διαχείριση απορριμμάτων
Ανοικτές, συμμετοχικές διαδικασίες, ευαισθητοποίηση πολιτών και φορέων, τα κλειδιά του νέου μοντέλου
Του Ζαχαρία Ρουστάνη
Χάνουν κι άλλο προσωπικό τα νοσοκομεία
Λήγουν οι συμβάσεις του επικουρικού προσωπικού, μένουν κενές πολλές θέσεις ειδικευόμενων γιατρών
Tου Μάριου Διονέλλη

«Ενός ανδρός αρχή»: Η… κατάρα της Θεσσαλονίκης
Του Γιώργου Ρακκά
Πολύπλευρο στοίχημα για την κυβέρνηση οι Σκουριές
Το ζήτημα των εξορύξεων χρυσού στη Χαλκιδική δεν μπορεί να περιμένει
Της Λόλας Χρυσούλη
Καυτή πατάτα στα χέρια του Σπίρτζη το Μετρό Θεσσαλονίκης
Ο Κύριος, η Κοινοπραξία και μια πόλη που απαιτεί γρήγορη ανακούφιση από το άχθος εργοταξίων που λιμνάζουν
Του Σάκη Κέντη
Στη σελίδα Παρεκκλίσεις:
Η αριστεία και η κουλτούρα των βραβείων
Του Κωνσταντίνου Πουλή
Συνθέτοντας την κοινωνική ιστορία του Εμφυλίου
Πολυμέρης Βόγλης: Η αδύνατη επανάσταση. Η κοινωνική δυναμική του εμφυλίου πολέμου.
Του Στρατή Αρτεμισιώτη
Στα διεθνή μεταξύ άλλων, διαβάστε:
Ουκρανικής κρίσης συνέχεια παρά τη Συμφωνία εκεχειρίας
Σοβαρές αντιθέσεις ανάμεσα στους ισχυρούς «παίκτες» καθιστούν εξαιρετικά απρόβλεπτες τις εξελίξεις
«Αυτό που δεν συγχωρούν είναι η πολιτική ανεξαρτησία της Βενεζουέλας»
Συνέντευξη του Τζον Πίλγκερ
Στο πλευρό του ελληνικού λαού και οι Παλαιστίνιοι
Κοινός αγώνας και μήνυμα αλληλεγγύης από τη Λέιλα Χάλεντ
Ολόψυχα με τον ελληνικό λαό!
Σημαντική κινητοποίηση συμπαράστασης και στη Χώρα των Βάσκων
Στον πολιτισμό -μεταξύ άλλων- διαβάστε:
Στο στόχαστρο του Κλιντ Ίστγουντ
Πιστή στις… αρχές της αμερικανικής προπαγάνδας και η νέα ταινία του 84χρονου σκηνοθέτη
Της Ιφιγένειας Καλαντζή


Στο Περίπτερο Ιδεών: Ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει: ΣΥΡΙΖΑ: Νέα κυβέρνηση, παλιό κόμμα
Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις αποκαλυπτικές σελίδες της εργασίας, τον Ηρόστρατο, δείτε τα σκίτσα των Πέτρου Ζερβού, Γιάννη Αντωνόπουλου, Παναγιώτη Μητσομπόνου και το ξεχωριστό κάθε φορά social design του Δημήτρη Θ. Αρβανίτη.

Εφημερίδα Δρόμος
Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Στην «Εποχή» της Κυριακής-ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Βήμα εξόδου από την παγίδα λιτότητας

Στην «Εποχή» της Κυριακής
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: 
  Βήμα εξόδου από την παγίδα λιτότητας


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Νίκος Βούτσης (υπουργός Εσωτερικών): Τώρα, με περισσότερο κόσμο μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες
Αιμίλιος Αυγουλέας (καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου): Τα μνημόνια ως θέσφατα θα μείνουν ως μελανές κηλίδες
Τασία Χριστοδουλοπούλου (αν. υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Η μεταναστευτική πολιτική θα χαιρετιστεί από την υπόλοιπη Ευρώπη
Εμίρ Κουστουρίτσα (σκηνοθέτης): Στην Ουκρανία ζούμε το ριμέικ της Γιουγκοσλαβίας
 
 
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση του Π. Κλαυδιανού
Αναζητώντας τον κερδισμένο χρόνο του Χ. Γεωργούλα
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Ο Σάιλοκ της ευρωζώνης του Νίκου Τσαγκρή
Στα τρία η Νέα Δημοκρατία; Του Βασίλη Ρόγγα
ΣΥΡΙΖΑ: Ανασυγκρότηση των οργάνων του Αδάμου Ζαχαριάδη
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Γερμανία κάπου συμφωνούν του Δημήτρη Σμυρναίου
 
 
 
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Στην Ελλάδα κρίνεται το μέλλον της Ευρώπης του Μισέλ Ισόν
Οι προοπτικές του γερμανικού μοντέλου του Βιτσέντσο Κόμιτο
 
 
 
ΤΟ ΘΕΜΑ
Φάκελος για τα στρατόπεδα κράτησης
Μετά την ελπίδα, ήρθε η ανυπομονησία
Μιλούν οι Βασιλική Κατριβάνου, Γιάννης Μουζάλας, Νασίμ Λομανί, Καλλιόπη Στεφανάκη
 
ΔΙΕΘΝΗ
Με λεφτά των Αράβων ο Μπλερ συμβουλεύει τους Σέρβους του Νίκου Σερβετά
Οι Κύπριοι και το νερό του Ερντογάν του Νίκου Μούδουρου
Γαλλική κυβέρνηση: Χωρίς πλειοψηφία στο λαό και στη Βουλή του Μ. Κοβάνη
Ο αναίμακτος πόλεμος των Anonymous της Ελισάβετ Πετρίδου
Η Τσέλσι έκθετη από ρατσιστές οπαδούς της του Βασίλη Στόλη
 
ΕΡΓΑΣΙΑ
Η βόμβα του ασφαλιστικού είναι ενεργή του Νάσου Χατζητσάκου
 
 
 ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Οι άριστοι και οι μηδαμινοί του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου
Ασθενείς ενός κατώτερου θεού του Π. Εγγλέζου
Πώς να διδάξεις παιδιά που πεινάνε; Της Μαρίας Λυκούρα
 
 
 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο πολιτισμός έχει και αναπτυξιακή διάσταση της Αγγελικής Τζουγανάτου
Η σύγχρονη τραγωδία της εποχής μας. Μιλούν οι συντελεστές της παράστασης Under, κρυμμένες φωνές
 
ΘΕΩΡΙΑΙστορική νίκη της Αριστεράς. Και τώρα τι; Του Λέο Πάνιτς
 
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ
Ένας εικονοκλάστης χωρίς εικόνες: Για τον Τζίμη Πανούση του σήμερα του Θωμά Τσαλαπάτη
 
Στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακής διαβάζετε και τις στήλες:

«Εποχικά» από τον Μάκη Μπαλαούρα
«Κοπτοραπτική» από τους Μαρσέλ και Μισέλ
«Στα δίκτυα του κόσμου» από τον Δημήτρη Γκιβίση
Για το θέατρο μέσα από τις στήλες «Θεατρικά νέα» και «Από την πλευρά του θεατή» γράφει η Μαρώ Τριανταφύλλου
Για το βιβλίο γράφει η Μάρη Θεοδοσοπούλου
Παρουσίαση και κριτική των ταινιών που βγαίνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και επιλογή ταινιών που προβάλλει η τηλεόραση, γράφει ο Στράτος Κερσανίδης
Μουσικές προτάσεις κάνει η Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Δαιμονικά από τον δικηγόρο του διαβόλου.
 
 
 

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...