ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΙ ΜΑΣΚΕ του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών
Το Σάββατο 1η Μαρτίου έλληνες και μετανάστες διασκεδάζουμε μαζί στο αποκριάτικο πάρτι-μασκέ του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών. Από τις 8 μ.μ. στο ισόγειο της Νέας Πτέρυγας του Παντείου Πανεπιστημίου, οι εθελοντές και οι μαθητές του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, καλούμε όποιον-α πιστεύει ότι οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα αλλά έχουν προβλήματα, ότι ντόπιοι και μετανάστες είμαστε σύμμαχοι στον κοινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.
• Μια γιορτή αλληλεγγύης, μια έμπρακτη απόδειξη συνύπαρξης, ένας κοινός τόπος συνάντησης ενάντια στο ρατσισμό.
• Με πολυεθνική κουζίνα, μουσικές από τον κόσμο και ροκ-λάτιν-ρέγγε μέχρι πρωίας.
Μην το χάσετε, σας περιμένουμε με τη στολή σας!
Πρόσκληση ενίσχυσης για το Κυριακάτικο Σχολείο: 6 Ευρώ με ποτό
Συγκοινωνία:
Στάση ΠΑΝΤΕΙΟΣ (500 μέτρα από μετρό ΣΥΓΓΡΟΥ-ΦΙΞ):
Λεωφορεία Α2, Β2, Ε2, Ε22 από ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο
Tuesday, February 26, 2008
Έκθεση φωτογραφίας: Οι δρόμοι της πόλης
ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΤΟ BRITISH COUNCIL
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ
ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης φωτογραφίας
CITY STREETS / ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ
την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008, στις 8.00 μ.μ.
στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ, Βασιλίσσης Όλγας 108
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 5 Μαρτίου 2008
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή 10 π.μ. - 6 μ.μ., Παρασκευή 10π.μ. - 2 μ.μ. και 6 - 9 μ.μ.
Πληροφορίες: τηλ. 2310 295 170 και 2310 295 171
ΤΟ BRITISH COUNCIL
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ
ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης φωτογραφίας
CITY STREETS / ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ
την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008, στις 8.00 μ.μ.
στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ, Βασιλίσσης Όλγας 108
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 5 Μαρτίου 2008
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή 10 π.μ. - 6 μ.μ., Παρασκευή 10π.μ. - 2 μ.μ. και 6 - 9 μ.μ.
Πληροφορίες: τηλ. 2310 295 170 και 2310 295 171
Παρουσίαση βιβλίου "Πρόσθεση όχι Αφαίρεση, Πολλαπλασιασμός όχι Διαίρεση"
Oι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου
Πρόσθεση όχι Αφαίρεση, Πολλαπλασιασμός όχι Διαίρεση
Η μεταρρυθμιστική παρέμβαση στην εκπαίδευση
της μειονότητας της Θράκης
σε επιμέλεια Θάλειας Δραγώνα και Άννας Φραγκουδάκη
την Τετάρτη, 27 Φεβρουαρίου 2008, στις 6:30 μ.μ.,
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
(Πανεπιστημίου 30, αμφιθέατρο ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ)
Για το βιβλίο θα μιλήσουν
ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος,
Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
ο Θάνος Βερέμης, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας,
ο Αλέξης Δημαράς, Iστορικός της Εκπαίδευσης,
ο Γιώργος Μόσχος, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη
για τα Δικαιώματα του Παιδιού,
και ο Ιμπράμ Ονσούνογλου, Γιατρός.
Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Tο βιβλίο παρουσιάζει μέρος των περιεχομένων ενός πολύχρονου συλλογικού έργου εκπαιδευτικής παρέμβασης με στόχο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης του μαθητικού πληθυσμού της μειονότητας στη Θράκη. Αν και η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια αφορά μια συγκεκριμένη ομάδα, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι το έργο αυτό έχει αξία γενικότερου παραδείγματος παρέμβασης στην εκπαίδευση ομάδων με ιδιαίτερη γλωσσική, εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Και τούτο διότι καλύπτει ένα πολύ ολοκληρωμένο φάσμα δραστηριοτήτων εντός και εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος με τη δημιουργία εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού, τη δοκιμαστική εφαρμογή του και την τελική του διαμόρφωση μέσα από την επανατροφοδότηση των εκπαιδευτικών, τη διεξαγωγή επιμορφώσεων σε βάθος χρόνου και το άνοιγμα στην τοπική κοινότητα.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΕΣ
Η Θάλεια Δραγώνα είναι Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνδιεύθυνε μαζί με την Άννα Φραγκουδάκη από το 1997 πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης των παιδιών της μειονότητας στη Θράκη. Το ερευνητικό της έργο αφορά την προαγωγή πρώιμης ψυχοκοινωνικής υγείας, την κοινωνική ταυτότητα, τις μειονότητες και τον εθνοκεντρισμό στο εκπαιδευτικό σύστημα. Από τον Σεπτέμβριο 2007 είναι Βουλευτής Επικρατείας του ΠαΣοΚ.
Η Άννα Φραγκουδάκη είναι Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο ίδιο Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ερευνητικό έργο και τα δημοσιεύματά της αφορούν την κοινωνική ανισότητα στο σχολείο, την ιστορία των ιδεών για την εκπαίδευση, την ανάλυση σχολικών εγχειριδίων, το ιστορικό γλωσσικό ζήτημα, τη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας από το σχολείο.
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του βιβλίου
Πρόσθεση όχι Αφαίρεση, Πολλαπλασιασμός όχι Διαίρεση
Η μεταρρυθμιστική παρέμβαση στην εκπαίδευση
της μειονότητας της Θράκης
σε επιμέλεια Θάλειας Δραγώνα και Άννας Φραγκουδάκη
την Τετάρτη, 27 Φεβρουαρίου 2008, στις 6:30 μ.μ.,
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
(Πανεπιστημίου 30, αμφιθέατρο ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ)
Για το βιβλίο θα μιλήσουν
ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος,
Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
ο Θάνος Βερέμης, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας,
ο Αλέξης Δημαράς, Iστορικός της Εκπαίδευσης,
ο Γιώργος Μόσχος, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη
για τα Δικαιώματα του Παιδιού,
και ο Ιμπράμ Ονσούνογλου, Γιατρός.
Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Tο βιβλίο παρουσιάζει μέρος των περιεχομένων ενός πολύχρονου συλλογικού έργου εκπαιδευτικής παρέμβασης με στόχο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης του μαθητικού πληθυσμού της μειονότητας στη Θράκη. Αν και η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια αφορά μια συγκεκριμένη ομάδα, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι το έργο αυτό έχει αξία γενικότερου παραδείγματος παρέμβασης στην εκπαίδευση ομάδων με ιδιαίτερη γλωσσική, εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Και τούτο διότι καλύπτει ένα πολύ ολοκληρωμένο φάσμα δραστηριοτήτων εντός και εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος με τη δημιουργία εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού, τη δοκιμαστική εφαρμογή του και την τελική του διαμόρφωση μέσα από την επανατροφοδότηση των εκπαιδευτικών, τη διεξαγωγή επιμορφώσεων σε βάθος χρόνου και το άνοιγμα στην τοπική κοινότητα.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΕΣ
Η Θάλεια Δραγώνα είναι Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνδιεύθυνε μαζί με την Άννα Φραγκουδάκη από το 1997 πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης των παιδιών της μειονότητας στη Θράκη. Το ερευνητικό της έργο αφορά την προαγωγή πρώιμης ψυχοκοινωνικής υγείας, την κοινωνική ταυτότητα, τις μειονότητες και τον εθνοκεντρισμό στο εκπαιδευτικό σύστημα. Από τον Σεπτέμβριο 2007 είναι Βουλευτής Επικρατείας του ΠαΣοΚ.
Η Άννα Φραγκουδάκη είναι Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο ίδιο Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ερευνητικό έργο και τα δημοσιεύματά της αφορούν την κοινωνική ανισότητα στο σχολείο, την ιστορία των ιδεών για την εκπαίδευση, την ανάλυση σχολικών εγχειριδίων, το ιστορικό γλωσσικό ζήτημα, τη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας από το σχολείο.
Εκδήλωση για το σκηνοθέτη Νίκο Νικολαΐδη. Προβολή της ταινίας του: ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΒΑ 2037
H ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ σας προσκαλεί στην εκδήλωσή της με θέμα ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ (1939- 2007): «ΖΩ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ» που θα γίνει την ΚΥΡΙΑΚΗ 2/3/2008 και ώρα 8:00 μμ στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ (Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).
Θα προβληθεί η ταινία ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΒΑ 2037
του Νίκου Νικολαΐδη (ΕΛΛΑΔΑ, 1975)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Μαρί – Λουίζ Βαρθολομαίου (σύζυγο του Νίκου Νικολαΐδη, σκηνογράφο, ενδυματολόγο), Συμεών Νικολαΐδη (γιο του Νίκου Νικολαΐδη, μουσικό), Γιώργο Πανουσόπουλο (σκηνοθέτη, διευθυντή φωτογραφίας), Μισέλ Βάλεϊ (ηθοποιό) και Τάκη Σπυριδάκη (ηθοποιό).
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).
Θα προβληθεί η ταινία ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΒΑ 2037
του Νίκου Νικολαΐδη (ΕΛΛΑΔΑ, 1975)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Μαρί – Λουίζ Βαρθολομαίου (σύζυγο του Νίκου Νικολαΐδη, σκηνογράφο, ενδυματολόγο), Συμεών Νικολαΐδη (γιο του Νίκου Νικολαΐδη, μουσικό), Γιώργο Πανουσόπουλο (σκηνοθέτη, διευθυντή φωτογραφίας), Μισέλ Βάλεϊ (ηθοποιό) και Τάκη Σπυριδάκη (ηθοποιό).
Sunday, February 24, 2008
Συγκέντρωση-συζήτηση για τον αγώνα ενάντια στην κατασκευή της Νότιας Περιφερειακής Υμηττού
· Που οφείλονται τα σημερινά κυκλοφοριακά αδιέξοδα στην πρωτεύουσα;
· Είναι αναγκαία και αναπόφευκτη μια νέα Περιφερειακή Λεωφόρος στον Υμηττό;
· Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της στον δασικό χώρο του Υμηττού και στον Δήμο μας;
· Για πόσο θα αντιμετωπίσει τα σημερινά προβλήματα;
· Υπάρχουν ή μπορούν να αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις
για τις μετακινήσεις μας, πέραν της χρήσης τoυ Ι.Χ.;
· Μπορούμε να βρούμε κοινούς τρόπους δράσης απέναντι σε αυτή τη μεγάλη καταστροφή;
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ:
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΤΡΙΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 7.30 μμ
Δημαρχείο Ηλιούπολης
(αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου)
Σοφοκλή Βενιζέλου 111 - λεωφορείο 237
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ
· Είναι αναγκαία και αναπόφευκτη μια νέα Περιφερειακή Λεωφόρος στον Υμηττό;
· Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της στον δασικό χώρο του Υμηττού και στον Δήμο μας;
· Για πόσο θα αντιμετωπίσει τα σημερινά προβλήματα;
· Υπάρχουν ή μπορούν να αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις
για τις μετακινήσεις μας, πέραν της χρήσης τoυ Ι.Χ.;
· Μπορούμε να βρούμε κοινούς τρόπους δράσης απέναντι σε αυτή τη μεγάλη καταστροφή;
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ:
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΤΡΙΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 7.30 μμ
Δημαρχείο Ηλιούπολης
(αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου)
Σοφοκλή Βενιζέλου 111 - λεωφορείο 237
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ
Tuesday, February 19, 2008
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης: Προβολή ταινίας "Πολύ μιλάς...πολύ κλαις"
ΠΟΜΑΚΟΙ: ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΦΟΒΟΙ, ΕΛΠΙΔΕΣ
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σας προσκαλεί την ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2/2008 στις 8:00 μ.μ.
στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
(Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr) στην προβολή της ταινίας
ΠΟΛΥ ΜΙΛΑΣ… ΠΟΛΥ ΚΛΑΙΣ του Δημήτρη Κιτσικούδη (ΕΛΛΑΔΑ, 2007)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Δημήτρη Κιτσικούδη (σκηνοθέτη της ταινίας), Δόμνα Μιχαήλ (ανθρωπολόγο) και εκπρόσωπο του Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης.
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σας προσκαλεί την ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2/2008 στις 8:00 μ.μ.
στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
(Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr) στην προβολή της ταινίας
ΠΟΛΥ ΜΙΛΑΣ… ΠΟΛΥ ΚΛΑΙΣ του Δημήτρη Κιτσικούδη (ΕΛΛΑΔΑ, 2007)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Δημήτρη Κιτσικούδη (σκηνοθέτη της ταινίας), Δόμνα Μιχαήλ (ανθρωπολόγο) και εκπρόσωπο του Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης.
Ε, λοιπόν, έχασα την ψυχραιμία μου!!!
Από το www.in.gr η είδηση:
"Στα «χαρακώματα» λόγω χιονιά βρέθηκαν τη Δευτέρα ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης και ο νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός, επιτιθέμενοι στους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά, Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο και Οικονομίας Γιώργο Αλογοσκούφη για τις ευθύνες, τις αρμοδιότητες και τα κονδύλια.
Με δηλώσεις τους, οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παρέπεμψαν τους πολίτες στα υπουργεία για την εικόνα που παρουσίαζε η πρωτεύουσα ακόμη και στο κέντρο της. Ο κ. Κακλαμάνης μάλιστα επανέφερε το ζήτημα της αρμοδιότητας για το οδικό δίκτυο, ευθύνη η οποία έχει μεταφερθεί μεν στους δήμους από τις αρχές του 2008, χωρίς όμως να υφίστανται οι αναγκαίοι πόροι.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Το Βήμα, ο δήμαρχος Αθηναίων υπογράμμισε ότι αναγκάστηκε να απευθυνθεί σε εργολάβους για να κρατήσει τους δρόμους της πρωτεύουσας ανοιχτούς.
Έτσι, «έδειξε» ευθέως το ΥΠΕΧΩΔΕ, καθώς με δικό του νόμο μεταβιβάστηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση η αρμοδιότητα περί οδικού δικτύου και προέτρεψε το κράτος «να μην ξεχάσει τις εκ του νόμου υποχρεώσεις του», εννοώντας τα κονδύλια και «δείχνοντας» ταυτόχρονα και προς τους Προκόπη Παυλόπουλο και Γιώργο Αλογοσκούφη.
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ να εξηγήσει στους πολίτες γιατί σε κεντρικούς δρόμους που έχει στην ευθύνη του, όπως η Κηφισίας, η Συγγρού, η Μεσογείων και η Κατεχάκη, χρειάστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα αλυσίδες» τόνισε από την πλευρά του ο νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός.
Από την άλλη, παράγοντες του ΥΠΕΧΩΔΕ αντέτειναν ότι οι κεντρικοί οδικοί άξονες του Λεκανοπεδίου, όπως οι λεωφόροι Μεσογείων, Κατεχάκη, Κηφισίας, αλλά και ο αυτοκινητόδρομος ΠΑΘΕ, παρέμειναν ανοιχτοί καθόλη τη διάρκεια της σφοδρής χιονόπτωσης και, απλώς τα αυτοκίνητα, λόγω της πυκνότητας του χιονιού, έπρεπε να φέρουν αλυσίδες."
Ε, λοιπόν, έχασα την ψυχραιμία μου: ΑΕΙ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ-ΠΡΩΗΝ!!!
"Στα «χαρακώματα» λόγω χιονιά βρέθηκαν τη Δευτέρα ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης και ο νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός, επιτιθέμενοι στους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά, Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο και Οικονομίας Γιώργο Αλογοσκούφη για τις ευθύνες, τις αρμοδιότητες και τα κονδύλια.
Με δηλώσεις τους, οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παρέπεμψαν τους πολίτες στα υπουργεία για την εικόνα που παρουσίαζε η πρωτεύουσα ακόμη και στο κέντρο της. Ο κ. Κακλαμάνης μάλιστα επανέφερε το ζήτημα της αρμοδιότητας για το οδικό δίκτυο, ευθύνη η οποία έχει μεταφερθεί μεν στους δήμους από τις αρχές του 2008, χωρίς όμως να υφίστανται οι αναγκαίοι πόροι.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Το Βήμα, ο δήμαρχος Αθηναίων υπογράμμισε ότι αναγκάστηκε να απευθυνθεί σε εργολάβους για να κρατήσει τους δρόμους της πρωτεύουσας ανοιχτούς.
Έτσι, «έδειξε» ευθέως το ΥΠΕΧΩΔΕ, καθώς με δικό του νόμο μεταβιβάστηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση η αρμοδιότητα περί οδικού δικτύου και προέτρεψε το κράτος «να μην ξεχάσει τις εκ του νόμου υποχρεώσεις του», εννοώντας τα κονδύλια και «δείχνοντας» ταυτόχρονα και προς τους Προκόπη Παυλόπουλο και Γιώργο Αλογοσκούφη.
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ να εξηγήσει στους πολίτες γιατί σε κεντρικούς δρόμους που έχει στην ευθύνη του, όπως η Κηφισίας, η Συγγρού, η Μεσογείων και η Κατεχάκη, χρειάστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα αλυσίδες» τόνισε από την πλευρά του ο νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός.
Από την άλλη, παράγοντες του ΥΠΕΧΩΔΕ αντέτειναν ότι οι κεντρικοί οδικοί άξονες του Λεκανοπεδίου, όπως οι λεωφόροι Μεσογείων, Κατεχάκη, Κηφισίας, αλλά και ο αυτοκινητόδρομος ΠΑΘΕ, παρέμειναν ανοιχτοί καθόλη τη διάρκεια της σφοδρής χιονόπτωσης και, απλώς τα αυτοκίνητα, λόγω της πυκνότητας του χιονιού, έπρεπε να φέρουν αλυσίδες."
Ε, λοιπόν, έχασα την ψυχραιμία μου: ΑΕΙ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ-ΠΡΩΗΝ!!!
Saturday, February 16, 2008
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής: Συζήτηση για το δυνάμωμα της αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής προσυπογράφει μαζί με άλλους κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς τη Δήλωση της «ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΙΑΠΑΣ». Καταδικάζουμε τις επιθέσεις ενάντια στις ζαπατίστικες κοινότητες και δηλώνουμε τη θέλησή μας ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΛΑΚΑΝΤΟΝΑ.
Τον τελευταίο καιρό εξελίσσεται στην Τσιάπας ένας καλά ενορχηστρωμένος πόλεμος ενάντια στις αυτόνομες εξεγερμένες κοινότητες: συντονισμένες επιθέσεις από παραστρατιωτικές οργανώσεις «νέου τύπου» που συνεπικουρούνται ανοιχτά από την πολιτειακή και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, επανεγκατάσταση στρατοπέδων στις εξεγερμένες κοινότητες, απαγωγές, δολοφονίες, υφαρπαγή ανακτημένων, το 1994, γαιών…..
Τις τελευταίες μέρες, μέσα στα πλαίσια αυτού του πολέμου, έγινε στόχος επίθεσης το Κέντρο Εκπαίδευσης «Κομπανιέρο Μανουέλ» που την κατασκευή του στήριξε η ελληνική ομάδα «Καμπάνια Ένα Σχολείο για την Τσιάπας».
Στις 29 Γενάρη του 2008, έφτασε στην κοινότητα της Κουλέμπρας του Αυτόνομου Εξεγερμένου Δήμου Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν, όπου είναι χτισμένο το σχολείο, συνεργείο της αντίστοιχης ΔΕΗ και, συνεπικουρούμενο από 72 άνδρες που ανήκουν σε παραστρατιωτικές οργανώσεις που δρουν στην περιοχή, κατέστρεψε τους μετασχηματιστές τάσης που έδιναν ρεύμα στο σχολείο καθώς και στο αυτόνομο νοσοκομείο και στα σπίτια των ζαπατίστας. Οι μετασχηματιστές καθώς και όλος ο εξοπλισμός που κλάπηκε, είχε αγοραστεί με την οικονομική στήριξη της Καμπάνιας Ένα Σχολείο για την Τσιάπας. Η σύνδεση με το δίκτυο ηλεκτροδότησης (οι ζαπατίστας δεν δέχονται κανενός είδους παροχές από την κυβέρνηση και αρνούνται να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα) είχε γίνει από το Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων του Μεξικού το 2004, που πάντα έχει σταθεί αλληλέγγυο στον αγώνα των εξεγερμένων κοινοτήτων.
Εμείς, συλλογικότητες και άτομα που υπογράφουμε, μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους στην Ελλάδα που στήριξαν την κατασκευή του Κέντρου Εκπαίδευσης Δασκάλων «Κομπανιέρο Μανουέλ» στην κοινότητα της Κουλέμπρα του Αυτόνομου Εξεγερμένου Ζαπατίστικου Δήμου Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν, δηλώνουμε πως θα υπερασπιστούμε το Κέντρο Εκπαίδευσης Δασκάλων και ό,τι αυτό συμβολίζει: τον αγώνα των ανδρών και γυναικών ζαπατίστας για αυτόνομη εκπαίδευση, για αυτόνομο σύστημα υγείας, για μια κοινωνία δίκαιη.
6/2/2008
Ο Σύλλογός μας οργανώνει ενημέρωση - συζήτηση με θέμα: «οι εξελίξεις στις ζαπατίστικες κοινότητες και η ανάγκη για δυνάμωμα της αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας». Η συζήτηση θα γίνει την Πέμπτη 21/2/08 στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία του Συλλόγου.
Καλούμε τους συναδέλφους και όποιον άλλο ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει.
Την ενημέρωση θα κάνουν συναγωνιστές από την “ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και Ενάντια στην Καταστολή στην Τσιάπας”.
Τον τελευταίο καιρό εξελίσσεται στην Τσιάπας ένας καλά ενορχηστρωμένος πόλεμος ενάντια στις αυτόνομες εξεγερμένες κοινότητες: συντονισμένες επιθέσεις από παραστρατιωτικές οργανώσεις «νέου τύπου» που συνεπικουρούνται ανοιχτά από την πολιτειακή και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, επανεγκατάσταση στρατοπέδων στις εξεγερμένες κοινότητες, απαγωγές, δολοφονίες, υφαρπαγή ανακτημένων, το 1994, γαιών…..
Τις τελευταίες μέρες, μέσα στα πλαίσια αυτού του πολέμου, έγινε στόχος επίθεσης το Κέντρο Εκπαίδευσης «Κομπανιέρο Μανουέλ» που την κατασκευή του στήριξε η ελληνική ομάδα «Καμπάνια Ένα Σχολείο για την Τσιάπας».
Στις 29 Γενάρη του 2008, έφτασε στην κοινότητα της Κουλέμπρας του Αυτόνομου Εξεγερμένου Δήμου Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν, όπου είναι χτισμένο το σχολείο, συνεργείο της αντίστοιχης ΔΕΗ και, συνεπικουρούμενο από 72 άνδρες που ανήκουν σε παραστρατιωτικές οργανώσεις που δρουν στην περιοχή, κατέστρεψε τους μετασχηματιστές τάσης που έδιναν ρεύμα στο σχολείο καθώς και στο αυτόνομο νοσοκομείο και στα σπίτια των ζαπατίστας. Οι μετασχηματιστές καθώς και όλος ο εξοπλισμός που κλάπηκε, είχε αγοραστεί με την οικονομική στήριξη της Καμπάνιας Ένα Σχολείο για την Τσιάπας. Η σύνδεση με το δίκτυο ηλεκτροδότησης (οι ζαπατίστας δεν δέχονται κανενός είδους παροχές από την κυβέρνηση και αρνούνται να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα) είχε γίνει από το Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων του Μεξικού το 2004, που πάντα έχει σταθεί αλληλέγγυο στον αγώνα των εξεγερμένων κοινοτήτων.
Εμείς, συλλογικότητες και άτομα που υπογράφουμε, μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους στην Ελλάδα που στήριξαν την κατασκευή του Κέντρου Εκπαίδευσης Δασκάλων «Κομπανιέρο Μανουέλ» στην κοινότητα της Κουλέμπρα του Αυτόνομου Εξεγερμένου Ζαπατίστικου Δήμου Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν, δηλώνουμε πως θα υπερασπιστούμε το Κέντρο Εκπαίδευσης Δασκάλων και ό,τι αυτό συμβολίζει: τον αγώνα των ανδρών και γυναικών ζαπατίστας για αυτόνομη εκπαίδευση, για αυτόνομο σύστημα υγείας, για μια κοινωνία δίκαιη.
6/2/2008
Ο Σύλλογός μας οργανώνει ενημέρωση - συζήτηση με θέμα: «οι εξελίξεις στις ζαπατίστικες κοινότητες και η ανάγκη για δυνάμωμα της αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας». Η συζήτηση θα γίνει την Πέμπτη 21/2/08 στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία του Συλλόγου.
Καλούμε τους συναδέλφους και όποιον άλλο ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει.
Την ενημέρωση θα κάνουν συναγωνιστές από την “ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και Ενάντια στην Καταστολή στην Τσιάπας”.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ
Αν και σε πολλούς το ζήτημα της επέκτασης της Περιφερειακής Υμηττού αποτελεί κάτι που έχουμε λίγο-πολύ ακούσει, στον περισσότερο κόσμο εξακολουθεί να υφίσταται μια θολή εικόνα γύρω από το ποιους θα αφορά, πώς θα αλλάξει την καθημερινότητα στην πόλη, πόσο τελικά θα επηρεάσει τον καθένα από εμάς. Ο νέος αυτός δρόμος ουσιαστικά αποτελεί ένα έργο το οποίο θα έρθει να αναμορφώσει συνολικά τον συγκοινωνιακό χάρτη της Αττικής. Ουσιαστικά θα ξεκινά από εκεί που τελειώνει η Περιφερειακή Υμηττού (Αττική Οδός) και περνώντας πάνω (ή και δίπλα από τις κατοικημένες περιοχές του Υμηττού) θα φτάνει μέχρι την Γλυφάδα ενώ θα καταλήγει στην ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων και το νέο Αεροδρόμιο. Με βάση τα παραπάνω διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα τόσο στην Ηλιούπολη όσο και στους όμορους δήμους η οποία μικρή σχέση έχει μ’αυτό που βιώνουμε σήμερα. Οι επιπτώσεις ενός τέτοιου έργου αγγίζουν αρκετές πτυχές τόσο σχετικά με την διάρθρωση και την χρήση του χώρου όσο και σχετικά με την καθημερινότητα.
Καταρχήν μπαίνει το ζήτημα του Υμηττού και της χρήσης του. Από έναν χώρο ελεύθερο - ανοιχτό σε όλους του κατοίκους της περιοχής γίνεται μια υπό «οικονομική αξιοποίηση» έκταση. Ειδικότερα στις περιοχές στις οποίες ο δρόμος θα είναι επιφανειακός ουσιαστικά μιλάμε για μια μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική καταστροφή, του φυσικού τοπίου, του οικοσυστήματος και γενικότερα αυτού που σήμερα αντιλαμβανόμαστε ως «Υμηττός». Και αυτό μετά από το περασμένο καλοκαίρι και των τεραστίων διαστάσεων περιβαλλοντικών καταστροφών στον Ελλαδικό χώρο αλλά και στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Σ’ένα δεύτερο επίπεδο η κατασκευή αυτού του έργου θα επιδεινώσει σ’ένα μεγάλο βαθμό τους όρους διαβίωσης μας στην πόλη. Είναι προφανές ότι η κατασκευή αυτού του αυτοκινητόδρομου δεν γίνεται για να επιλυθούν τα ήδη υπαρχοντα σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα στην Ηλιούπολη (βλ. Κατεχάκη -Αλιμου) γιατι ούτε οι δημοτικές αρχές ούτε οι κυβερνήσεις ποτέ ασχολήθηκαν μ’αυτά. Αυτό που ίσως δεν είναι αρκετά προφανές είναι το γεγονός ότι η κατάσταση αυτή όχι μόνο δεν θα επιλυθεί αλλά θα επιδεινωθεί στον βαθμό που ενισχύεται η κυκλοφορία του αυτοκινήτου σε βάρος της ανάπτυξης μέσων μαζικής μεταφοράς. Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Όσο περισσότερος χώρος δίνεται για την κίνηση των αυτοκινήτων, όσο περισσότεροι δρόμοι κατασκευάζονται τόσο αυξάνονται τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στις πόλεις και τα κυκλοφοριακά προβλήματα διαρκώς διογκώνονται. Ήδη για παράδειγμα οι συγκοινωνιολόγοι μιλούν για κορεσμό της Αττικής Οδού τα επόμενα δύο χρόνια. Αλλά πέρα από μια τέτοια γενική αρχή είναι αρκετά προφανές ότι η πόλη θα γίνει μαζί με τους όμορους δήμους μια από τις εισόδους πρόσβασης στον νέο δρόμο ο οποίος θα αποτελέσει οδικό άξονα – δίαυλο για ένα μεγάλο πλήθος περιοχών του λεκανοπεδίου.
Κάτι τέτοιο προφανώς και δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη την πόλη μας. Ο κάθε αυτοκινητόδρομος απαιτεί μεγάλους οδικούς άξονες που καταλήγουν στις εισόδους και τις εξόδους του. Οι κόμβοι αυτοί που θα δημιουργηθούν (π.χ. όρια Αργυρούπολης -Ηλιουπολης) θα υποβαθμίσουν και τις ίδιες τις περιοχές και τις γειτονιές που συνορεύουν. Αργά η γρήγορα αυτοί που προπαγανδίζουν την νότια Περιφερειακή Υμηττού θα αρχίσουν να μιλάνε για διαπλατύνσεις δρόμων για να εξυπηρετείται όλη η υπερτοποκή κίνηση που θα περνά μέσα από την πόλη.Οι λόγοι που ένα τέτοιας εμβέλειας έργο βρίσκεται στα σκαριά είναι τόσο η μετατροπή του Υμηττού από μια «αχρηστη» επιχειρηματικά ζώνη σε ένα κερδοφόρο πεδίο εκμετάλευσης, όσο και η ευρύτερη ανάπτυξη επιχειρηματικών-εμπορικών δραστηριοτήτων γύρω από τον δρόμο και τον κόσμο που θα διέρχεται από αυτόν, η «αξιοποίηση» του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού με εμπορικά κέντρα-εκθεσιακούς χώρους κλπ, η επέκταση της Αθήνας στα Μεσόγεια (Παιανία, Κάντζα κλπ).
Απέναντι σε μια τέτοια πραγματικότητα οι κάτοικοι δεν μπορούν παρά να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, για να διαφυλάξουν τόσο τον Υμηττό όσο και της συνθήκες ζωής μέσα στην πόλη. Για να αναστραφεί όμως η επερχόμενη πραγματικότητα είναι απαραίτητο οι όποιες διεργασίες να εκκινούν από αυτούς που πλήττονται, που δεν είναι άλλοι από τους κατοίκους. Η εμπειρία μας από τα κινήματα έχει δείξει ότι μόνο όταν ο κόσμος αδιαμεσολάβητα διεκδικεί, τότε μόνο οικοδομούνται οι όροι νίκης. Όταν ο κάθε κάτοικος που πλήττεται δεν αναθέτει στους φορείς, τους εκπροσώπους να μιλήσουν για αυτόν, αλλά βγαίνει ο ίδιος στο προσκήνιο και διεκδικεί ,τότε μπορεί και να πετύχει πολλαπλά αποτελέσματα. Η ιστορία του ΚΥΤ και των πρόσφατων κινήσεων που αναπτύχθηκαν σε γειτονιές αυτό αποδιεκνύει. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε απαραίτητη την συγκρότηση μιας επιτροπής κατοίκων ενάντια στον νέο δρόμο, μιας επιτροπής που θα εμπλέκει μ’έναν ισότιμο τρόπο όλους μας, και θα συντονίζει τις δράσεις μας για το ζήτημα αυτό.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΔΡΟΜΟ ( ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 18/12, ΩΡΑ 7:30 μμ)
Αν και σε πολλούς το ζήτημα της επέκτασης της Περιφερειακής Υμηττού αποτελεί κάτι που έχουμε λίγο-πολύ ακούσει, στον περισσότερο κόσμο εξακολουθεί να υφίσταται μια θολή εικόνα γύρω από το ποιους θα αφορά, πώς θα αλλάξει την καθημερινότητα στην πόλη, πόσο τελικά θα επηρεάσει τον καθένα από εμάς. Ο νέος αυτός δρόμος ουσιαστικά αποτελεί ένα έργο το οποίο θα έρθει να αναμορφώσει συνολικά τον συγκοινωνιακό χάρτη της Αττικής. Ουσιαστικά θα ξεκινά από εκεί που τελειώνει η Περιφερειακή Υμηττού (Αττική Οδός) και περνώντας πάνω (ή και δίπλα από τις κατοικημένες περιοχές του Υμηττού) θα φτάνει μέχρι την Γλυφάδα ενώ θα καταλήγει στην ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων και το νέο Αεροδρόμιο. Με βάση τα παραπάνω διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα τόσο στην Ηλιούπολη όσο και στους όμορους δήμους η οποία μικρή σχέση έχει μ’αυτό που βιώνουμε σήμερα. Οι επιπτώσεις ενός τέτοιου έργου αγγίζουν αρκετές πτυχές τόσο σχετικά με την διάρθρωση και την χρήση του χώρου όσο και σχετικά με την καθημερινότητα.
Καταρχήν μπαίνει το ζήτημα του Υμηττού και της χρήσης του. Από έναν χώρο ελεύθερο - ανοιχτό σε όλους του κατοίκους της περιοχής γίνεται μια υπό «οικονομική αξιοποίηση» έκταση. Ειδικότερα στις περιοχές στις οποίες ο δρόμος θα είναι επιφανειακός ουσιαστικά μιλάμε για μια μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική καταστροφή, του φυσικού τοπίου, του οικοσυστήματος και γενικότερα αυτού που σήμερα αντιλαμβανόμαστε ως «Υμηττός». Και αυτό μετά από το περασμένο καλοκαίρι και των τεραστίων διαστάσεων περιβαλλοντικών καταστροφών στον Ελλαδικό χώρο αλλά και στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Σ’ένα δεύτερο επίπεδο η κατασκευή αυτού του έργου θα επιδεινώσει σ’ένα μεγάλο βαθμό τους όρους διαβίωσης μας στην πόλη. Είναι προφανές ότι η κατασκευή αυτού του αυτοκινητόδρομου δεν γίνεται για να επιλυθούν τα ήδη υπαρχοντα σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα στην Ηλιούπολη (βλ. Κατεχάκη -Αλιμου) γιατι ούτε οι δημοτικές αρχές ούτε οι κυβερνήσεις ποτέ ασχολήθηκαν μ’αυτά. Αυτό που ίσως δεν είναι αρκετά προφανές είναι το γεγονός ότι η κατάσταση αυτή όχι μόνο δεν θα επιλυθεί αλλά θα επιδεινωθεί στον βαθμό που ενισχύεται η κυκλοφορία του αυτοκινήτου σε βάρος της ανάπτυξης μέσων μαζικής μεταφοράς. Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Όσο περισσότερος χώρος δίνεται για την κίνηση των αυτοκινήτων, όσο περισσότεροι δρόμοι κατασκευάζονται τόσο αυξάνονται τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στις πόλεις και τα κυκλοφοριακά προβλήματα διαρκώς διογκώνονται. Ήδη για παράδειγμα οι συγκοινωνιολόγοι μιλούν για κορεσμό της Αττικής Οδού τα επόμενα δύο χρόνια. Αλλά πέρα από μια τέτοια γενική αρχή είναι αρκετά προφανές ότι η πόλη θα γίνει μαζί με τους όμορους δήμους μια από τις εισόδους πρόσβασης στον νέο δρόμο ο οποίος θα αποτελέσει οδικό άξονα – δίαυλο για ένα μεγάλο πλήθος περιοχών του λεκανοπεδίου.
Κάτι τέτοιο προφανώς και δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη την πόλη μας. Ο κάθε αυτοκινητόδρομος απαιτεί μεγάλους οδικούς άξονες που καταλήγουν στις εισόδους και τις εξόδους του. Οι κόμβοι αυτοί που θα δημιουργηθούν (π.χ. όρια Αργυρούπολης -Ηλιουπολης) θα υποβαθμίσουν και τις ίδιες τις περιοχές και τις γειτονιές που συνορεύουν. Αργά η γρήγορα αυτοί που προπαγανδίζουν την νότια Περιφερειακή Υμηττού θα αρχίσουν να μιλάνε για διαπλατύνσεις δρόμων για να εξυπηρετείται όλη η υπερτοποκή κίνηση που θα περνά μέσα από την πόλη.Οι λόγοι που ένα τέτοιας εμβέλειας έργο βρίσκεται στα σκαριά είναι τόσο η μετατροπή του Υμηττού από μια «αχρηστη» επιχειρηματικά ζώνη σε ένα κερδοφόρο πεδίο εκμετάλευσης, όσο και η ευρύτερη ανάπτυξη επιχειρηματικών-εμπορικών δραστηριοτήτων γύρω από τον δρόμο και τον κόσμο που θα διέρχεται από αυτόν, η «αξιοποίηση» του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού με εμπορικά κέντρα-εκθεσιακούς χώρους κλπ, η επέκταση της Αθήνας στα Μεσόγεια (Παιανία, Κάντζα κλπ).
Απέναντι σε μια τέτοια πραγματικότητα οι κάτοικοι δεν μπορούν παρά να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, για να διαφυλάξουν τόσο τον Υμηττό όσο και της συνθήκες ζωής μέσα στην πόλη. Για να αναστραφεί όμως η επερχόμενη πραγματικότητα είναι απαραίτητο οι όποιες διεργασίες να εκκινούν από αυτούς που πλήττονται, που δεν είναι άλλοι από τους κατοίκους. Η εμπειρία μας από τα κινήματα έχει δείξει ότι μόνο όταν ο κόσμος αδιαμεσολάβητα διεκδικεί, τότε μόνο οικοδομούνται οι όροι νίκης. Όταν ο κάθε κάτοικος που πλήττεται δεν αναθέτει στους φορείς, τους εκπροσώπους να μιλήσουν για αυτόν, αλλά βγαίνει ο ίδιος στο προσκήνιο και διεκδικεί ,τότε μπορεί και να πετύχει πολλαπλά αποτελέσματα. Η ιστορία του ΚΥΤ και των πρόσφατων κινήσεων που αναπτύχθηκαν σε γειτονιές αυτό αποδιεκνύει. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε απαραίτητη την συγκρότηση μιας επιτροπής κατοίκων ενάντια στον νέο δρόμο, μιας επιτροπής που θα εμπλέκει μ’έναν ισότιμο τρόπο όλους μας, και θα συντονίζει τις δράσεις μας για το ζήτημα αυτό.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΔΡΟΜΟ ( ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 18/12, ΩΡΑ 7:30 μμ)
Να σώσουμε τον Κορινθιακό Κόλπο από τον "ενεργειακό εφιάλτη"
ΕΠΕΙΓΟΝ ΚΑΛΕΣΜΑ
Συναντηση Την Δευτέρα 18/2/08 στις 8μμ στο πολιτιστικο χωρο Αvanti, Ερισσου και Ηφαιστου για να οργανωσουμε την αυτοκινητοπομπή από την Πατρα για τον αποκλεισμο της γεφυρας στις 24 φλεβαρη. Ολοι μαζι να σωσουμε τον κορινθιακό από τον "ενεργειακό εφιάλτη". Διαδωστε το διαφημιστικο που ακολουθει
Κινησεις πολιτων και φορεις ν. Αχαιας
Ιστολόγιο: Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
Ανάρτηση: ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ
Σύνδεσμος: http://symparataxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_13.html
Συναντηση Την Δευτέρα 18/2/08 στις 8μμ στο πολιτιστικο χωρο Αvanti, Ερισσου και Ηφαιστου για να οργανωσουμε την αυτοκινητοπομπή από την Πατρα για τον αποκλεισμο της γεφυρας στις 24 φλεβαρη. Ολοι μαζι να σωσουμε τον κορινθιακό από τον "ενεργειακό εφιάλτη". Διαδωστε το διαφημιστικο που ακολουθει
Κινησεις πολιτων και φορεις ν. Αχαιας
Ιστολόγιο: Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
Ανάρτηση: ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ
Σύνδεσμος: http://symparataxi.blogspot.com/2008/02/blog-post_13.html
Να διασωθεί η παραλία στο Καραμπουρνάκι
ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΑΚΙ… SOS
«Η προστασία του παραθαλάσσιου χώρου
και η ανάδειξη της φυσικής του ομορφιάς»
Το Καραμπουρνάκι είναι ένας τόπος με πλούσια ιστορία και πολιτισμό. Τα αρχαιολογικά ευρήματα πιστοποιούν την ύπαρξη πολίχνης που ανέπτυξε επικοινωνία με τον Μυκηναϊκό κόσμο ήδη από την δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ., εμπορικές σχέσεις με την Αθήνα κατά τους γεωμετρικούς χρόνους και με την Ιωνία κατά τους αρχαϊκούς. Το αρχαίο πόλισμα στο Καραμπουρνάκι αποτελούσε τμήμα της Αρχαίας Θέρμης.
Με τα δυο του λιμάνια και τη στρατηγική του θέση έπαιξε σημαντικό ρόλο και στα νεότερα χρόνια (Ελευθέριος Βενιζέλος, συμμαχία με την Αντάντ, ερχομός των προσφύγων το 1922, Γερμανική κατοχή, εγκατάσταση των Άγγλων στο στρατόπεδο Κόδρα κατά τον εμφύλιο).
Αποτέλεσε τόπο ανάπτυξης της λαϊκής μας μουσικής (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Καζαντζίδης, Κουγιουμτζής κ.α.).
Βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες της Ελλάδος. Αποτελεί παράλιο φυσικό σχηματισμό ιδιαίτερου κάλλους, με πανοραμική θέα και προς τη πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και προς το άνοιγμα του ομώνυμου κόλπου.
Κατά το παρελθόν, η θάλασσα υπήρξε πηγή ζωής για τους κατοίκους του (αλιεία), αλλά και μέρος αναψυχής για ολόκληρη την πόλη (κολύμπι, περίπατος).
Απ’ την άλλη εμφανίζονται, ως σύνηθες φαινόμενο, οι αυθαιρεσίες που συνέβησαν και συμβαίνουν στη ζώνη μεταξύ των οδών Θ. Σοφούλη και της θάλασσας από τη Ναυτική Διοίκηση μέχρι την επέκταση της οδού Αργοναυτών και πιο πέρα. Πάμπολλα τα αυθαίρετα που κτίστηκαν εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης και που προφανώς διεκδικήθηκε η εκ των υστέρων νομιμοποίησή τους.
Εδώ και χρόνια παρατηρείται μια παρατεταμένη αν όχι και σκόπιμη υποβάθμιση του τόπου. Στην ίδια κατεύθυνση, η ολιγωρία της Δημοτικής Αρχής, η παραπληροφόρηση, η έλλειψη ενημέρωσης των κατοίκων αλλά και η συσκότιση γύρω από τα ζητήματα που τους αφορούν.
Από το 1989 ο θαλάσσιος χώρος μπροστά από την εν λόγω περιοχή (αρχαίο Κελάριο), έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός και απαγορεύεται κάθε εκσκαφική εργασία, εδαφική διαμόρφωση, λιμενικά και πάσης φύσεως τεχνικά έργα.
Στις 20-9-2000, έγινε επαναχάραξη της αιγιαλίτιδας ζώνης στην περιοχή, εξυπηρετώντας ιδιωτικά συμφέροντα, ενάντια στο κάλλος και την αρμονία του φυσικού περιβάλλοντος.
Πρόσφατο γεγονός, οι αιτήσεις έγκρισης οικοδομικών αδειών σε όλο το παραλιακό μέτωπο της Θ. Σοφούλη, του Δήμου Καλαμαριάς.
Στις 10-4-2007 το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε τη σύνταξη μελέτης για την τροποποίηση της ρυμοτομίας και των όρων δόμησης στην εν λόγω περιοχή.
Εν αναμονή των εξελίξεων…πιστεύουμε ότι απαιτείται η κινητοποίηση των πολιτών με αιτήματα όπως:
• Την κήρυξη της περιοχής σε τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
• Την πρόβλεψη στο νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ), όρων μη δόμησης της περιοχής.
• Τη διεκδίκηση από μέρους της δημοτικής αρχής όλων των δημόσιων χώρων που εντάσσονται σε αυτή την περιοχή.
• Τη νομική διερεύνηση των επίμαχων ιδιοκτησιών στην περιοχή πριν από το μέτρο των απαλλοτριώσεων.
• Την ένταξη της σ’ ένα συνολικό σχέδιο διαμόρφωσης του ενιαίου παραθαλάσσιου μετώπου του Δήμου, από την προέκταση της Αργοναυτών μέχρι τα όρια του, στη Σχολή Δικαστών, που θα έρχεται σαν συνέχεια της ανάπλασης του στρατοπέδου Κόδρα και την τελική ανάδειξή τους σε χώρους περιπάτου και πολιτισμού.
• Την επαναχάραξη της αιγιαλίτιδας ζώνης στα πρότερα όρια, του 1981.
• Την καταγραφή των αυθαίρετων κτισμάτων
• Το γκρέμισμα των παράνομων περιφράξεων και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών, κατά μήκος όλης της ακτής.
• Την απομάκρυνση των επιχωματώσεων που έχουν γίνει στο χώρο γύρω από το Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και κατά μήκος της παραλιακής ζώνης.
• Τη διαμόρφωση διαδρόμου περιπάτου, παράλληλου με την ακτή, και την δεντροφύτευση του με κατάλληλα δέντρα.
Είμαστε ενάντιοι σε κάθε είδους δόμηση της παραλιακής ζώνης απ’ όπου και αν προέρχεται.
Επιθυμούμε την ευρύτερη συσπείρωση πολιτών και φορέων, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τις ομορφιές του τόπου μας.
ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΓΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
Για την προστασία της παραλιακής ζώνης, στο ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΑΚΙ
«Η προστασία του παραθαλάσσιου χώρου
και η ανάδειξη της φυσικής του ομορφιάς»
Το Καραμπουρνάκι είναι ένας τόπος με πλούσια ιστορία και πολιτισμό. Τα αρχαιολογικά ευρήματα πιστοποιούν την ύπαρξη πολίχνης που ανέπτυξε επικοινωνία με τον Μυκηναϊκό κόσμο ήδη από την δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ., εμπορικές σχέσεις με την Αθήνα κατά τους γεωμετρικούς χρόνους και με την Ιωνία κατά τους αρχαϊκούς. Το αρχαίο πόλισμα στο Καραμπουρνάκι αποτελούσε τμήμα της Αρχαίας Θέρμης.
Με τα δυο του λιμάνια και τη στρατηγική του θέση έπαιξε σημαντικό ρόλο και στα νεότερα χρόνια (Ελευθέριος Βενιζέλος, συμμαχία με την Αντάντ, ερχομός των προσφύγων το 1922, Γερμανική κατοχή, εγκατάσταση των Άγγλων στο στρατόπεδο Κόδρα κατά τον εμφύλιο).
Αποτέλεσε τόπο ανάπτυξης της λαϊκής μας μουσικής (Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Καζαντζίδης, Κουγιουμτζής κ.α.).
Βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες της Ελλάδος. Αποτελεί παράλιο φυσικό σχηματισμό ιδιαίτερου κάλλους, με πανοραμική θέα και προς τη πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και προς το άνοιγμα του ομώνυμου κόλπου.
Κατά το παρελθόν, η θάλασσα υπήρξε πηγή ζωής για τους κατοίκους του (αλιεία), αλλά και μέρος αναψυχής για ολόκληρη την πόλη (κολύμπι, περίπατος).
Απ’ την άλλη εμφανίζονται, ως σύνηθες φαινόμενο, οι αυθαιρεσίες που συνέβησαν και συμβαίνουν στη ζώνη μεταξύ των οδών Θ. Σοφούλη και της θάλασσας από τη Ναυτική Διοίκηση μέχρι την επέκταση της οδού Αργοναυτών και πιο πέρα. Πάμπολλα τα αυθαίρετα που κτίστηκαν εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης και που προφανώς διεκδικήθηκε η εκ των υστέρων νομιμοποίησή τους.
Εδώ και χρόνια παρατηρείται μια παρατεταμένη αν όχι και σκόπιμη υποβάθμιση του τόπου. Στην ίδια κατεύθυνση, η ολιγωρία της Δημοτικής Αρχής, η παραπληροφόρηση, η έλλειψη ενημέρωσης των κατοίκων αλλά και η συσκότιση γύρω από τα ζητήματα που τους αφορούν.
Από το 1989 ο θαλάσσιος χώρος μπροστά από την εν λόγω περιοχή (αρχαίο Κελάριο), έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός και απαγορεύεται κάθε εκσκαφική εργασία, εδαφική διαμόρφωση, λιμενικά και πάσης φύσεως τεχνικά έργα.
Στις 20-9-2000, έγινε επαναχάραξη της αιγιαλίτιδας ζώνης στην περιοχή, εξυπηρετώντας ιδιωτικά συμφέροντα, ενάντια στο κάλλος και την αρμονία του φυσικού περιβάλλοντος.
Πρόσφατο γεγονός, οι αιτήσεις έγκρισης οικοδομικών αδειών σε όλο το παραλιακό μέτωπο της Θ. Σοφούλη, του Δήμου Καλαμαριάς.
Στις 10-4-2007 το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε τη σύνταξη μελέτης για την τροποποίηση της ρυμοτομίας και των όρων δόμησης στην εν λόγω περιοχή.
Εν αναμονή των εξελίξεων…πιστεύουμε ότι απαιτείται η κινητοποίηση των πολιτών με αιτήματα όπως:
• Την κήρυξη της περιοχής σε τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
• Την πρόβλεψη στο νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ), όρων μη δόμησης της περιοχής.
• Τη διεκδίκηση από μέρους της δημοτικής αρχής όλων των δημόσιων χώρων που εντάσσονται σε αυτή την περιοχή.
• Τη νομική διερεύνηση των επίμαχων ιδιοκτησιών στην περιοχή πριν από το μέτρο των απαλλοτριώσεων.
• Την ένταξη της σ’ ένα συνολικό σχέδιο διαμόρφωσης του ενιαίου παραθαλάσσιου μετώπου του Δήμου, από την προέκταση της Αργοναυτών μέχρι τα όρια του, στη Σχολή Δικαστών, που θα έρχεται σαν συνέχεια της ανάπλασης του στρατοπέδου Κόδρα και την τελική ανάδειξή τους σε χώρους περιπάτου και πολιτισμού.
• Την επαναχάραξη της αιγιαλίτιδας ζώνης στα πρότερα όρια, του 1981.
• Την καταγραφή των αυθαίρετων κτισμάτων
• Το γκρέμισμα των παράνομων περιφράξεων και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών, κατά μήκος όλης της ακτής.
• Την απομάκρυνση των επιχωματώσεων που έχουν γίνει στο χώρο γύρω από το Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και κατά μήκος της παραλιακής ζώνης.
• Τη διαμόρφωση διαδρόμου περιπάτου, παράλληλου με την ακτή, και την δεντροφύτευση του με κατάλληλα δέντρα.
Είμαστε ενάντιοι σε κάθε είδους δόμηση της παραλιακής ζώνης απ’ όπου και αν προέρχεται.
Επιθυμούμε την ευρύτερη συσπείρωση πολιτών και φορέων, για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τις ομορφιές του τόπου μας.
ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΓΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
Για την προστασία της παραλιακής ζώνης, στο ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΑΚΙ
Να αποφυλακιστεί ο Αιμίλιος Μεταξόπουλος
Ανακοίνωση του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Ως γνωστόν, ο πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Αιμίλιος Μεταξόπουλος εκτίει ποινή 25ετούς κάθειρξης για αδικήματα οικονομικού χαρακτήρα. Επίσης, αν και πάσχει από σοβαρότατη ασθένεια, οι αιτήσεις αποφυλάκισής του απορρίπτονται με αποτέλεσμα την τραγική επιδείνωση της υγείας του.
Ανεξάρτητα από τις πράξεις του Αιμ. Μεταξόπουλου, η άρνηση του αρμόδιου συμβουλίου να τον αποφυλακίσει αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση κοινωνικής αναλγησίας και «άδικης Δικαιοσύνης». Το γεγονός δε ότι οι δικαστές αρνούνται να αποφυλακίσουν έναν «πλούσιο και διάσημο» ετοιμοθάνατο κρατούμενο, τον οποίο μάλιστα υποστηρίζουν «επώνυμοι» εκπρόσωποι του κατεστημένου, επ’ ουδενί αποτελεί παράδειγμα «τυφλής Δικαιοσύνης», αλλά, το ακριβώς αντίθετο, μέτρο του τρόπου αντιμετώπισης χιλιάδων «φτωχών και άσημων» - μεταναστών, τοξικοεξαρτημένων, ισοβιτών που σαπίζουν στις φυλακές κ.λπ.
Ενόψει της εκδίκασης της νέας αίτησης του Αιμίλιου Μεταξόπουλου, απαιτούμε την άμεση αποφυλάκισή του και δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι, ειδικά αυτή την περίοδο, οι δικαστές είναι οι τελευταίοι που μπορούν να πλειοδοτούν στον «αγώνα κατά της διαφθοράς», ιδιαίτερα παίζοντας με τη ζωή ετοιμοθάνατων φυλακισμένων.
Ως γνωστόν, ο πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Αιμίλιος Μεταξόπουλος εκτίει ποινή 25ετούς κάθειρξης για αδικήματα οικονομικού χαρακτήρα. Επίσης, αν και πάσχει από σοβαρότατη ασθένεια, οι αιτήσεις αποφυλάκισής του απορρίπτονται με αποτέλεσμα την τραγική επιδείνωση της υγείας του.
Ανεξάρτητα από τις πράξεις του Αιμ. Μεταξόπουλου, η άρνηση του αρμόδιου συμβουλίου να τον αποφυλακίσει αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση κοινωνικής αναλγησίας και «άδικης Δικαιοσύνης». Το γεγονός δε ότι οι δικαστές αρνούνται να αποφυλακίσουν έναν «πλούσιο και διάσημο» ετοιμοθάνατο κρατούμενο, τον οποίο μάλιστα υποστηρίζουν «επώνυμοι» εκπρόσωποι του κατεστημένου, επ’ ουδενί αποτελεί παράδειγμα «τυφλής Δικαιοσύνης», αλλά, το ακριβώς αντίθετο, μέτρο του τρόπου αντιμετώπισης χιλιάδων «φτωχών και άσημων» - μεταναστών, τοξικοεξαρτημένων, ισοβιτών που σαπίζουν στις φυλακές κ.λπ.
Ενόψει της εκδίκασης της νέας αίτησης του Αιμίλιου Μεταξόπουλου, απαιτούμε την άμεση αποφυλάκισή του και δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι, ειδικά αυτή την περίοδο, οι δικαστές είναι οι τελευταίοι που μπορούν να πλειοδοτούν στον «αγώνα κατά της διαφθοράς», ιδιαίτερα παίζοντας με τη ζωή ετοιμοθάνατων φυλακισμένων.
Friday, February 15, 2008
Προβολή της ταινίας "Ο ΜΙΣΙΣΙΠΗΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ"
Προβολή της ταινίας "Ο ΜΙΣΙΣΙΠΗΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ" (παραγωγής 1988 σκηνοθεσία του Άλαν Πάρκερ) από την Κίνηση "ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ"
ΠΟΤΕ: το Σάββατο 16 Φλεβάρη, 8.30 μ.μ.
ΠΟΥ: στο χώρο του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, Άργους 145, Κολωνός
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: Καλοδεχούμενοι όλοι, έλληνες και μετανάστες. Είσοδος ελεύθερη, πόρτα μόνο στους ρατσιστές.Μετά από την προβολή θα γίνει συζήτηση για την ταινία, με σουβλακια, κρασί, μπύρα και αναψυκτικά.
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
Sunday Immigrants' School
tel: 210-5130373, 210-3306286, 6974363037
fax: 210-3303566 site: www.ksm.gr
ΠΟΤΕ: το Σάββατο 16 Φλεβάρη, 8.30 μ.μ.
ΠΟΥ: στο χώρο του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, Άργους 145, Κολωνός
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: Καλοδεχούμενοι όλοι, έλληνες και μετανάστες. Είσοδος ελεύθερη, πόρτα μόνο στους ρατσιστές.Μετά από την προβολή θα γίνει συζήτηση για την ταινία, με σουβλακια, κρασί, μπύρα και αναψυκτικά.
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
Sunday Immigrants' School
tel: 210-5130373, 210-3306286, 6974363037
fax: 210-3303566 site: www.ksm.gr
Thursday, February 14, 2008
Ανακοίνωση "Ανοιχτής Πόλης" για αντίσταση στην κατασκευή παρκινγκ σε πάρκο
Έρχονται οι μπουλντόζες!
Εδώ και χρόνια οι κάτοικοι της Κυψέλης διεκδικούν να προστατευθεί το πάρκο που βρίσκεται στη συμβολή της Κύπρου και Πατησίων. Στο χώρο αυτό υπάρχουν υπεραιωνόβια πεύκα, πολλοί φοίνικες και ψηλοί θάμνοι. Όμως ο δήμος, όχι μόνο έχει εγκαταλείψει το παρκάκι, την παιδική χαρά και έχει αφήσει ανενόχλητα τα αυτοκίνητα να παρκάρουν μεσ’ το πάρκο, αλλά πριν λίγο καιρό ο Νικήτας Κακλαμάνης αγνοώντας τις αντιδράσεις των κατοίκων, ανακοίνωσε ότι ξεκινούν τον Μάρτιο οι εργασίες για την κατασκευή υπόγειου γκαράζ από ιδιώτη στο πάρκο.
Σήμερα 14/2/2008, η δημοτική αστυνομία με σημειώματά της ενημερώνει τους ιδιοκτήτες των ΙΧ ότι «ο χώρος έχει χαρακτηριστεί πλατεία και θα γίνουν εργασίες».
Σημειώνουμε πως οι εργασίες που προαναγγέλλονται είναι σε πλήρη αντίθεση με σχετική απόφαση της Διεύθυνσης Δασών που δεν εγκρίνει την υλοτομία δασικών δένδρων ή την απομάκρυνσή τους από το πάρκο και χαρακτηρίζει μάλιστα κάθε κίνηση μεταβολής της χρήσης και αλλαγής προορισμού του συγκεκριμένου χώρου ως αντισυνταγματική και αντίθετη με το νόμο.
Η επιτροπή κατοίκων για την υπεράσπιση του πάρκου, μας καλεί αυτή την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου, στις 11.00 π.μ. για να δεντροφυτέψουμε το παρκάκι, εκεί, που έχει μετατραπεί σε χώρο παρκαρίσματος.
Έτσι, θα διεκδικήσουμε αυτός ο όμορφος χώρος (από τους λίγους που έχουν απομείνει την περιοχή) και να μην παραδοθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα για τη δημιουργία υπόγειου γκαράζ.
Ανοιχτή Πόλη 6ου Διαμερίσματος
Εδώ και χρόνια οι κάτοικοι της Κυψέλης διεκδικούν να προστατευθεί το πάρκο που βρίσκεται στη συμβολή της Κύπρου και Πατησίων. Στο χώρο αυτό υπάρχουν υπεραιωνόβια πεύκα, πολλοί φοίνικες και ψηλοί θάμνοι. Όμως ο δήμος, όχι μόνο έχει εγκαταλείψει το παρκάκι, την παιδική χαρά και έχει αφήσει ανενόχλητα τα αυτοκίνητα να παρκάρουν μεσ’ το πάρκο, αλλά πριν λίγο καιρό ο Νικήτας Κακλαμάνης αγνοώντας τις αντιδράσεις των κατοίκων, ανακοίνωσε ότι ξεκινούν τον Μάρτιο οι εργασίες για την κατασκευή υπόγειου γκαράζ από ιδιώτη στο πάρκο.
Σήμερα 14/2/2008, η δημοτική αστυνομία με σημειώματά της ενημερώνει τους ιδιοκτήτες των ΙΧ ότι «ο χώρος έχει χαρακτηριστεί πλατεία και θα γίνουν εργασίες».
Σημειώνουμε πως οι εργασίες που προαναγγέλλονται είναι σε πλήρη αντίθεση με σχετική απόφαση της Διεύθυνσης Δασών που δεν εγκρίνει την υλοτομία δασικών δένδρων ή την απομάκρυνσή τους από το πάρκο και χαρακτηρίζει μάλιστα κάθε κίνηση μεταβολής της χρήσης και αλλαγής προορισμού του συγκεκριμένου χώρου ως αντισυνταγματική και αντίθετη με το νόμο.
Η επιτροπή κατοίκων για την υπεράσπιση του πάρκου, μας καλεί αυτή την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου, στις 11.00 π.μ. για να δεντροφυτέψουμε το παρκάκι, εκεί, που έχει μετατραπεί σε χώρο παρκαρίσματος.
Έτσι, θα διεκδικήσουμε αυτός ο όμορφος χώρος (από τους λίγους που έχουν απομείνει την περιοχή) και να μην παραδοθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα για τη δημιουργία υπόγειου γκαράζ.
Ανοιχτή Πόλη 6ου Διαμερίσματος
Δελτίο Τύπου ΣΥΝ για την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΩΝ κ.κ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ HORTEFEUX ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑΞΗ ΚΟΙΝΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ εκφράζει την ανησυχία του για τις διαπιστώσεις στις οποίες κατέληξαν ο υπουργός Μετανάστευσης της Γαλλίας Brice Hortefeux και ο Έλληνας υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος σε συνάντηση τους στην Αθήνα σχετικά με το πλαίσιο μιας μελλοντικής κοινής Ευρωπαικής πολιτικής για θέματα μετανάστευσης.
Ενδεικτικό στοιχείο της κατασταλτικής αντίληψης και των δύο υπουργών αποτελεί η έμφαση που έδωσαν σε ζητήματα «προστασίας των συνόρων της Ευρώπης» και απηνούς πάταξης της έλευσης και διαμονής των δίχως χαρτιά μεταναστών (π.χ. ενίσχυση της Frontex). Θέλουμε να πληροφορήσουμε τους κ.κ. Υπουργούς ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται κανενός είδους τέτοια «προστασία» διότι δεν κινδυνεύει από αδύναμους και κατατρεγμένους μετανάστες που με την ενεργό παρουσία τους και τη δουλειά τους συμβάλουν καθοριστικά σε βασικούς τομείς της οικονομίας σε πανευρωπαικό επίπεδο, όντας μάλιστα θύματα άγριας ταξικής εκμετάλλευσης από «ευυπόληπτους» Ευρωπαίους εργοδότες, αλλά αντιθέτως είναι ο πολιτισμός και οι κοινωνίες της Ευρώπης που απειλούνται από πολιτικές διακρίσεων, ξενοφοβίας, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που υπονομεύουν το μέλλον και την πρόοδο τους και για την καταπολέμηση των οποίων οι κ.κ. Υπουργοί δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον.
Κοινή Ευρωπαική πολιτική έχει νόημα να εκπονηθεί μόνο στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης και της διεύρυνσης των δικαιωμάτων των μεταναστών και όχι αν πρόκειται να αποτελέσει εργαλείο ρατσιστικών εκκαθαρίσεων, και ιδίως σε μια μεταβιομηχανική εποχή όπου οι διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας δεν επιτρέπουν τους παλαιούς «κλειστούς» σχεδιασμούς για προκαθορισμένες μεταναστευτικές θέσεις εργασίας. Κατά συνέπεια, η εξαγγελία των δυο υπουργών για πρόθεση μελλοντικής εξάρτησης των εθνικών πολιτικών νομιμοποίησης από τη σύμφωνη γνώμη άλλων χωρών της Ε.Ε. θα οδηγήσει σε αναβολές ή ακυρώσεις τέτοιων αναγκαίων πολιτικών που σήμερα εκπονούνται από τα επιμέρους κράτη και επομένως θα δυσχεράνει την οικονομική και κοινωνική ένταξη των μεταναστών.
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ εκφράζει την ανησυχία του για τις διαπιστώσεις στις οποίες κατέληξαν ο υπουργός Μετανάστευσης της Γαλλίας Brice Hortefeux και ο Έλληνας υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος σε συνάντηση τους στην Αθήνα σχετικά με το πλαίσιο μιας μελλοντικής κοινής Ευρωπαικής πολιτικής για θέματα μετανάστευσης.
Ενδεικτικό στοιχείο της κατασταλτικής αντίληψης και των δύο υπουργών αποτελεί η έμφαση που έδωσαν σε ζητήματα «προστασίας των συνόρων της Ευρώπης» και απηνούς πάταξης της έλευσης και διαμονής των δίχως χαρτιά μεταναστών (π.χ. ενίσχυση της Frontex). Θέλουμε να πληροφορήσουμε τους κ.κ. Υπουργούς ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται κανενός είδους τέτοια «προστασία» διότι δεν κινδυνεύει από αδύναμους και κατατρεγμένους μετανάστες που με την ενεργό παρουσία τους και τη δουλειά τους συμβάλουν καθοριστικά σε βασικούς τομείς της οικονομίας σε πανευρωπαικό επίπεδο, όντας μάλιστα θύματα άγριας ταξικής εκμετάλλευσης από «ευυπόληπτους» Ευρωπαίους εργοδότες, αλλά αντιθέτως είναι ο πολιτισμός και οι κοινωνίες της Ευρώπης που απειλούνται από πολιτικές διακρίσεων, ξενοφοβίας, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που υπονομεύουν το μέλλον και την πρόοδο τους και για την καταπολέμηση των οποίων οι κ.κ. Υπουργοί δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον.
Κοινή Ευρωπαική πολιτική έχει νόημα να εκπονηθεί μόνο στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης και της διεύρυνσης των δικαιωμάτων των μεταναστών και όχι αν πρόκειται να αποτελέσει εργαλείο ρατσιστικών εκκαθαρίσεων, και ιδίως σε μια μεταβιομηχανική εποχή όπου οι διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας δεν επιτρέπουν τους παλαιούς «κλειστούς» σχεδιασμούς για προκαθορισμένες μεταναστευτικές θέσεις εργασίας. Κατά συνέπεια, η εξαγγελία των δυο υπουργών για πρόθεση μελλοντικής εξάρτησης των εθνικών πολιτικών νομιμοποίησης από τη σύμφωνη γνώμη άλλων χωρών της Ε.Ε. θα οδηγήσει σε αναβολές ή ακυρώσεις τέτοιων αναγκαίων πολιτικών που σήμερα εκπονούνται από τα επιμέρους κράτη και επομένως θα δυσχεράνει την οικονομική και κοινωνική ένταξη των μεταναστών.
Προβολή της ταινίας "Jenin, Jenin" του Mohamed Bakri
Η ομάδα
BELLACIAO
Σας καλεί στην προβολή της ταινίας του Mohamed Bakri
Jenin, Jenin
υπότιτλοι στα αγγλικά
Ο Mohammed Bakri είναι ισραηλινός σκηνοθέτης και ηθοποιός, παλαιστινιακής καταγωγής. Εις βάρος του εκκρεμεί δίκη στο Ισραήλ με την κατηγορία «προσβολή των Ενόπλων Δυνάμεων» για την ταινία του “Jenin, Jenin” του 2002. Η ταινία στηρίζεται σε συνεντεύξεις και αποτελεί μαρτυρία για τις επιπτώσεις των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στον άμαχο πληθυσμό στο παλαιστινιακό στρατόπεδο προσφύγων της Jenin.
Η δίκη αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία πληροφόρησης και καλλιτεχνικής έκφρασης στο Ισραήλ.
Αποδεικνύει ότι κάθε φωνή που θέλει να εξιστορήσει γεγονότα σχετικά με τη διένεξη, που θέλει να πάρει υπ’ όψη της κάθε εκδοχή του θέματος, φιμώνεται. Κι αυτό όχι μόνον όταν ο αφηγητής είναι παλαιστίνιος αλλά και ισραηλινός παλαιστινιακής καταγωγής. Κάτι που έχει επανειλημμένα καταγγελθεί από ισραηλινούς( τόσο εβραίους όσο και παλαιστίνιους).
Με την προβολή της ταινίας θέλουμε να συμμετάσχουμε κι εμείς στην καμπάνια που ξεκίνησε με την έναρξη της δίκης (τέλη Γενάρη) και να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό του Mohamed Bakri. Θα θέλαμε επίσης η προβολή να γίνει αφορμή για να προβληματιστούμε για την κατάσταση στη Παλαιστίνη όπου κάθε έννοια διεθνούς δικαίου παραβιάζεται κατάφορα μέσα στη γενική αδιαφορία του κόσμου.
Η κατάσταση στη Γάζα έχει πια ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο, όπως γίνεται φανερό κι από τις πρόσφατες εξελίξεις (περισσότερες πληροφορίες για την καμπάνια ενάντια στην πολιορκία της Γάζας www.end-gaza-siege.ps).
Η προβολή θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου,
στις 6 το απόγευμα,
στην αίθουσα του Ινστιτούτου Πουλαντζάς,
οδός Σαρρή 14, 2ος όροφος, Ψυρρή.
BELLACIAO
Σας καλεί στην προβολή της ταινίας του Mohamed Bakri
Jenin, Jenin
υπότιτλοι στα αγγλικά
Ο Mohammed Bakri είναι ισραηλινός σκηνοθέτης και ηθοποιός, παλαιστινιακής καταγωγής. Εις βάρος του εκκρεμεί δίκη στο Ισραήλ με την κατηγορία «προσβολή των Ενόπλων Δυνάμεων» για την ταινία του “Jenin, Jenin” του 2002. Η ταινία στηρίζεται σε συνεντεύξεις και αποτελεί μαρτυρία για τις επιπτώσεις των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στον άμαχο πληθυσμό στο παλαιστινιακό στρατόπεδο προσφύγων της Jenin.
Η δίκη αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία πληροφόρησης και καλλιτεχνικής έκφρασης στο Ισραήλ.
Αποδεικνύει ότι κάθε φωνή που θέλει να εξιστορήσει γεγονότα σχετικά με τη διένεξη, που θέλει να πάρει υπ’ όψη της κάθε εκδοχή του θέματος, φιμώνεται. Κι αυτό όχι μόνον όταν ο αφηγητής είναι παλαιστίνιος αλλά και ισραηλινός παλαιστινιακής καταγωγής. Κάτι που έχει επανειλημμένα καταγγελθεί από ισραηλινούς( τόσο εβραίους όσο και παλαιστίνιους).
Με την προβολή της ταινίας θέλουμε να συμμετάσχουμε κι εμείς στην καμπάνια που ξεκίνησε με την έναρξη της δίκης (τέλη Γενάρη) και να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό του Mohamed Bakri. Θα θέλαμε επίσης η προβολή να γίνει αφορμή για να προβληματιστούμε για την κατάσταση στη Παλαιστίνη όπου κάθε έννοια διεθνούς δικαίου παραβιάζεται κατάφορα μέσα στη γενική αδιαφορία του κόσμου.
Η κατάσταση στη Γάζα έχει πια ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο, όπως γίνεται φανερό κι από τις πρόσφατες εξελίξεις (περισσότερες πληροφορίες για την καμπάνια ενάντια στην πολιορκία της Γάζας www.end-gaza-siege.ps).
Η προβολή θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου,
στις 6 το απόγευμα,
στην αίθουσα του Ινστιτούτου Πουλαντζάς,
οδός Σαρρή 14, 2ος όροφος, Ψυρρή.
Επιτροπή Πολιτών για την Διάσωση του Ελαιώνα: Συγκέντρωση ενάντια στη νέα σύμβαση Δήμου Αθήνας και ΠΑΕ ΠΑΟ
Επιτροπή Πολιτών για την Διάσωση του Ελαιώνα
Ελασιδών 21 - Ρουφ - Αθήνα
Τηλ.: 210. 3459882 e-mail: elaionas@yahoo.gr, http://elaionas.wordpress.com
ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 1:30 μ.μ. ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΤΖΙΑ
Ασύλληπτη ζημιά για το δημόσιο συμφέρον!!!
ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΕ ΠΑΟ
Ο δήμος Αθηναίων δίνει την δυνατότητα στην ΠΑΕ ΠΑΟ να
• Προσπορίζεται εντελώς αδικαιολόγητα χώρο 97 στρεμμάτων, όταν η ζώνη του γηπέδου είναι περίπου 40 στρέμματα
• Να βγάζει και κέρδος άνω των 100 εκατ ευρώ !!!
Καλούμε τις συλλογικότητες και τους πολίτες να αποτρέψουμε την ασύλληπτη επιδρομή κατά του περιβάλλοντος και κατά του δημοσίου συμφέροντος.
Ο Δήμος δεν έχει καμιά δουλειά να παριστάνει τον επιχειρηματία φτιάχνοντας γήπεδα, κάνοντας πλουσιότερους του πλούσιους και φορτώνοντας βάρη (περιβαλλοντικά, οικονομικά, κοινωνικά) στο λαό. Αντίθετα οφείλει να φτιάξει πράσινους πνεύμονες, που από το 1995 έχουν θεσμοθετηθεί στον Ελαιώνα.
ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ - ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Ο Ελαιώνας δεν θα γίνει τσιμεντώνας
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 1:30 μ.μ.
ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ στην Πλατεία Κοτζιά
Wednesday, February 13, 2008
Έκκληση για έμπρακτη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό
Έκκληση για έμπρακτη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
Δικτυακός τόπος: http://www.intifada.gr e-mail: victory@intifada.gr
Έκκληση για έμπρακτη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό
Σταματήστε τώρα τον αποκλεισμό της Γάζας
Ο συνεχιζόμενοςαποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνιστά έγκλημα πολέμου. Μπροστά στα μάτια της απαθούς -όπως πάντα- «διεθνούςκοινότητας» ένας ολόκληρος λαός εξωθείται στην εξόντωση. Ο αποκλεισμός δενείναι ένα πολιτικό μέτρο όπως όλα τα άλλα. Αφαιρεί από ενάμισι εκατομμύριοΠαλαιστίνιους τη δυνατότητα να έχουν επαρκή τροφοδοσία σε είδη πρώτης ανάγκης,να διατηρούν την οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα, να διαθέτουν πρόσβαση σεβασικές υπηρεσίες υγείας, να σπουδάζουν καθώς και να επισκέπτονται συγγενείς. Οαποκλεισμός στερεί από τους Παλαιστίνιους τη δυνατότητα να επιβιώσουν στη Γάζα.Είναι χαρακτηριστικό ότι το περασμένο καλοκαίρι τριάντα άτομα πέθαναν περιμένονταςνα περάσουν τα σύνορα.
Οι οργανώσεις πουυπογράφουμε αυτήν την έκκληση θεωρούμε απαράδεκτο να χαρακτηρίζεται τρομοκράτηςένας ολόκληρος λαός και να οδηγείται στον αφανισμό. Ενώνουμε τις φωνές μας μετους Βρετανούς Εβραίους και τις ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτωνπου ζητάνε την άρση του αποκλεισμού, στεκόμαστε στο πλευρό του Παλαιστινιακούκινήματος αντίστασης.
Σταματήστε τώρα τον αποκλεισμό της Γάζας,
λευτεριά τώρα στην Παλαιστίνη!
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
Δικτυακός τόπος: http://www.intifada.gr e-mail: victory@intifada.gr
Έκκληση για έμπρακτη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό
Σταματήστε τώρα τον αποκλεισμό της Γάζας
Ο συνεχιζόμενοςαποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνιστά έγκλημα πολέμου. Μπροστά στα μάτια της απαθούς -όπως πάντα- «διεθνούςκοινότητας» ένας ολόκληρος λαός εξωθείται στην εξόντωση. Ο αποκλεισμός δενείναι ένα πολιτικό μέτρο όπως όλα τα άλλα. Αφαιρεί από ενάμισι εκατομμύριοΠαλαιστίνιους τη δυνατότητα να έχουν επαρκή τροφοδοσία σε είδη πρώτης ανάγκης,να διατηρούν την οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα, να διαθέτουν πρόσβαση σεβασικές υπηρεσίες υγείας, να σπουδάζουν καθώς και να επισκέπτονται συγγενείς. Οαποκλεισμός στερεί από τους Παλαιστίνιους τη δυνατότητα να επιβιώσουν στη Γάζα.Είναι χαρακτηριστικό ότι το περασμένο καλοκαίρι τριάντα άτομα πέθαναν περιμένονταςνα περάσουν τα σύνορα.
Οι οργανώσεις πουυπογράφουμε αυτήν την έκκληση θεωρούμε απαράδεκτο να χαρακτηρίζεται τρομοκράτηςένας ολόκληρος λαός και να οδηγείται στον αφανισμό. Ενώνουμε τις φωνές μας μετους Βρετανούς Εβραίους και τις ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτωνπου ζητάνε την άρση του αποκλεισμού, στεκόμαστε στο πλευρό του Παλαιστινιακούκινήματος αντίστασης.
Σταματήστε τώρα τον αποκλεισμό της Γάζας,
λευτεριά τώρα στην Παλαιστίνη!
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
Ποδοσφαιρικός αγώνας Αλληλεγγύης μεταξύ των ομάδων του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης και των ανήλικων Αφγανών
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου στις 11.00 το πρωί , θα διεξαχθεί στα Ανώγεια , στο γήπεδο του Αετού Ανωγείων , ποδοσφαιρικός αγώνας Αλληλεγγύης , μεταξύ των ομάδων του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης και των ανήλικων Αφγανών προσφύγων του Ξενώνα Φιλοξενίας Προσφύγων που λειτουργεί εκεί. Εννοείται ότι θα επακολουθήσει και 3ο Ημίχρονο με φαγοπότι , και ανάλυση των φάσεων , σε ταβέρνα στα Ανώγεια.
Εκτός από την αυτονόητη σημασία της συνάντησης , για το αλληλέγγυο και αντιρατσιστικό χαρακτήρα της , με τον τρόπο αυτό εκπληρώνεται και μια αμοιβαία υπόσχεση που δόθηκε πέρυσι στο 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στα Χανιά , όπου οι ανήλικοι πρόσφυγες συμμετείχαν με έντονη παρουσία.
Για όσους θέλουν να πάρουν μέρος στην εκδρομή θα υπάρχει λεωφορείο στην Αγορά , και μαζί με την «αποστολή» του Φόρουμ (παίκτες-προπονητές-φροντιστές-γιατροί) θα ξεκινήσουμε γύρω στις 08.00 το πρωί.
Δηλώσεις συμμετοχής στο 6945-146640
Χανιά 13-2-2008
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης
Την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου στις 11.00 το πρωί , θα διεξαχθεί στα Ανώγεια , στο γήπεδο του Αετού Ανωγείων , ποδοσφαιρικός αγώνας Αλληλεγγύης , μεταξύ των ομάδων του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης και των ανήλικων Αφγανών προσφύγων του Ξενώνα Φιλοξενίας Προσφύγων που λειτουργεί εκεί. Εννοείται ότι θα επακολουθήσει και 3ο Ημίχρονο με φαγοπότι , και ανάλυση των φάσεων , σε ταβέρνα στα Ανώγεια.
Εκτός από την αυτονόητη σημασία της συνάντησης , για το αλληλέγγυο και αντιρατσιστικό χαρακτήρα της , με τον τρόπο αυτό εκπληρώνεται και μια αμοιβαία υπόσχεση που δόθηκε πέρυσι στο 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στα Χανιά , όπου οι ανήλικοι πρόσφυγες συμμετείχαν με έντονη παρουσία.
Για όσους θέλουν να πάρουν μέρος στην εκδρομή θα υπάρχει λεωφορείο στην Αγορά , και μαζί με την «αποστολή» του Φόρουμ (παίκτες-προπονητές-φροντιστές-γιατροί) θα ξεκινήσουμε γύρω στις 08.00 το πρωί.
Δηλώσεις συμμετοχής στο 6945-146640
Χανιά 13-2-2008
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης
Kινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης: Εκδήλωση «Νοητική υστέρηση – ένας πολύχρωμος και δημιουργικός κόσμος»
H Kινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σας προσκαλεί στην εκδήλωσή της με θέμα «Νοητική υστέρηση – ένας πολύχρωμος και δημιουργικός κόσμος», που θα γίνει την Κυριακή, 17 Φεβρουαρίου 2008, στις 8:00 μ.μ. Στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ (Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732, ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).
Θα προβληθεί η ταινία ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΧΡΙΣΤΙΝΗ
της Ίριδας Ζαχμανίδη (ΕΛΛΑΔΑ, 2007)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Ίριδα Ζαχμανίδη (σκηνοθέτιδα της ταινίας), Χριστίνη Γεωργανά (πρωταγωνίστρια της ταινίας), Φωτούλα Μάρη (μητέρα της Χριστίνης, συνδικαλίστρια στο χώρο της Νοητικής Υστέρησης) και Βίκυ Βυθούλκα (ψυχολόγο, παιγνιοθεραπεύτρια).
Θα προβληθεί η ταινία ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΧΡΙΣΤΙΝΗ
της Ίριδας Ζαχμανίδη (ΕΛΛΑΔΑ, 2007)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τους Ίριδα Ζαχμανίδη (σκηνοθέτιδα της ταινίας), Χριστίνη Γεωργανά (πρωταγωνίστρια της ταινίας), Φωτούλα Μάρη (μητέρα της Χριστίνης, συνδικαλίστρια στο χώρο της Νοητικής Υστέρησης) και Βίκυ Βυθούλκα (ψυχολόγο, παιγνιοθεραπεύτρια).
ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΞΕΝΙΑ
ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΞΕΝΙΑ
Υπογράψτε ηλεκτρονικά την έκκληση του ΣΑΔΑΣ-Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων ακόμη κι’ αν δεν είστε αρχιτέκτονες… στη διεύθυνση
http://www.sadas-pea.gr/xenia_petition.htm
Λίγα λόγια…
Το πρόγραμμα των τεχνικών υπηρεσιών του ΕΟΤ για τη μελέτη και ανέγερση των Ξενία, που ξεκίνησε το 1950 από τον Χ.Σφαέλλο έμελλε να εξελιχθεί την περίοδο 1957-1967 σε πραγματικό εργαστήριο αρχιτεκτονικής σκέψης, με τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μελετών και με άξιους συνεργάτες σημαντικούς αρχιτέκτονες της εποχής. Με βάση ένα στερεό και ουσιαστικό θεωρητικό υπόβαθρο, όπως αυτό παρουσιάζεται στα κείμενα του Άρη Κωνσταντινίδη, κατά το σχεδιασμό επιδιώκεται η επιλογή του κατάλληλου χώρου και προσανατολισμού, η ένταξη στο τοπίο, η σχέση του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, η απλότητα και σαφήνεια της μορφής, η ειλικρίνεια στη χρήση των υλικών, η τυποποίηση στην κατασκευή, αλλά και η ένταξη των μονάδων αυτών στη ζωή του κάθε τόπου. Το εγχείρημα έδωσε μία από τις σημαντικότερες ενότητες δημοσίων κτιρίων μεταπολεμικά σχεδιασμένων υπό μια συνολική αρχιτεκτονική θεώρηση. Τα Ξενία αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς για τους Έλληνες και ξένους αρχιτέκτονες ως μία σύγχρονη, καθαρή και ειλικρινή αρχιτεκτονική έκφραση, που με συνέπεια ερμήνευσε τις αρχές του μοντέρνου κινήματος μέσα από ένα κώδικα πολιτισμικής εντοπιότητας.
ΞΕΝΙΑ ΞΑΝΑ
Tα Ξενία, αποτέλεσμα ενός σπουδαίου εγχειρήματος συνολικής ποιοτικής αρχιτεκτονικής προσέγγισης, τελούν σήμερα υπό καθεστώς σοβαρής απειλής. Η κατεδάφιση, απαξίωση και εγκατάλειψη, αλλά και η κακοποίηση από σύγχρονες ανεξέλεγκτες παρεμβάσεις της συγκεκριμένης κτιριακής υποδομής του ΕΟΤ έχει από καιρό προκαλέσει αντιδράσεις της ελληνικής και ξένης αρχιτεκτονικής κοινότητας. Ο ΣΑΔΑΣ- Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε εγρήγορση στέλνοντας πλήθος εγγράφων στους αρμόδιους φορείς, δυστυχώς χωρίς ανταπόκριση.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων έχει επεξεργαστεί το θέμα και έχει πάρει συγκεκριμένη θέση για την άμεση προστασία και ανάδειξη των Ξενία. Η απόφασή του με τίτλο «Χαρακτηρισμός και αποκατάσταση των κτιριακών έργων του ΕΟΤ – Σύσταση Δικτύου Ξενία», προτείνει το χαρακτηρισμό των πιο αξιόλογων Ξενία ως διατηρητέων μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους, ώστε οι μονάδες αυτές αφού συντηρηθούν με βάση τα αρχικά σχέδια και οργανωθούν κατάλληλα να αποτελέσουν ένα δίκτυο τουριστικής υποδομής υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας.
Μετά και τις κατεδαφίσεις των Ξενία Ηρακλείου και Ιωαννίνων και τη συνεχιζόμενη κακοποίηση και εγκατάλειψη των υπολοίπων, η υπόθεση της προστασίας, ανάδειξης και διατήρησής τους είναι κρίσιμη και πιο επίκαιρη από ποτέ. Στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης των αρχών και ανάσχεσης των καταστροφικών πρακτικών, που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια και με στόχο την υλοποίηση της παραπάνω πρότασης, ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ κάνει έκκληση δήλωσης συμπαράστασης με τη συλλογή υπογραφών.
Έχουμε χρέος να προστατεύουμε την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και να την παραδίδουμε ακέραιη στις επόμενες γενιές.
ΣΑΔΑΣ-Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων
Βρυσακίου 15 & Κλάδου, Αθήνα, 210 3215146-7, e-mail: info@sadas-pea.gr
Υπογράψτε ηλεκτρονικά την έκκληση του ΣΑΔΑΣ-Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων ακόμη κι’ αν δεν είστε αρχιτέκτονες… στη διεύθυνση
http://www.sadas-pea.gr/xenia_petition.htm
Λίγα λόγια…
Το πρόγραμμα των τεχνικών υπηρεσιών του ΕΟΤ για τη μελέτη και ανέγερση των Ξενία, που ξεκίνησε το 1950 από τον Χ.Σφαέλλο έμελλε να εξελιχθεί την περίοδο 1957-1967 σε πραγματικό εργαστήριο αρχιτεκτονικής σκέψης, με τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μελετών και με άξιους συνεργάτες σημαντικούς αρχιτέκτονες της εποχής. Με βάση ένα στερεό και ουσιαστικό θεωρητικό υπόβαθρο, όπως αυτό παρουσιάζεται στα κείμενα του Άρη Κωνσταντινίδη, κατά το σχεδιασμό επιδιώκεται η επιλογή του κατάλληλου χώρου και προσανατολισμού, η ένταξη στο τοπίο, η σχέση του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, η απλότητα και σαφήνεια της μορφής, η ειλικρίνεια στη χρήση των υλικών, η τυποποίηση στην κατασκευή, αλλά και η ένταξη των μονάδων αυτών στη ζωή του κάθε τόπου. Το εγχείρημα έδωσε μία από τις σημαντικότερες ενότητες δημοσίων κτιρίων μεταπολεμικά σχεδιασμένων υπό μια συνολική αρχιτεκτονική θεώρηση. Τα Ξενία αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς για τους Έλληνες και ξένους αρχιτέκτονες ως μία σύγχρονη, καθαρή και ειλικρινή αρχιτεκτονική έκφραση, που με συνέπεια ερμήνευσε τις αρχές του μοντέρνου κινήματος μέσα από ένα κώδικα πολιτισμικής εντοπιότητας.
ΞΕΝΙΑ ΞΑΝΑ
Tα Ξενία, αποτέλεσμα ενός σπουδαίου εγχειρήματος συνολικής ποιοτικής αρχιτεκτονικής προσέγγισης, τελούν σήμερα υπό καθεστώς σοβαρής απειλής. Η κατεδάφιση, απαξίωση και εγκατάλειψη, αλλά και η κακοποίηση από σύγχρονες ανεξέλεγκτες παρεμβάσεις της συγκεκριμένης κτιριακής υποδομής του ΕΟΤ έχει από καιρό προκαλέσει αντιδράσεις της ελληνικής και ξένης αρχιτεκτονικής κοινότητας. Ο ΣΑΔΑΣ- Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε εγρήγορση στέλνοντας πλήθος εγγράφων στους αρμόδιους φορείς, δυστυχώς χωρίς ανταπόκριση.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων έχει επεξεργαστεί το θέμα και έχει πάρει συγκεκριμένη θέση για την άμεση προστασία και ανάδειξη των Ξενία. Η απόφασή του με τίτλο «Χαρακτηρισμός και αποκατάσταση των κτιριακών έργων του ΕΟΤ – Σύσταση Δικτύου Ξενία», προτείνει το χαρακτηρισμό των πιο αξιόλογων Ξενία ως διατηρητέων μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους, ώστε οι μονάδες αυτές αφού συντηρηθούν με βάση τα αρχικά σχέδια και οργανωθούν κατάλληλα να αποτελέσουν ένα δίκτυο τουριστικής υποδομής υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας.
Μετά και τις κατεδαφίσεις των Ξενία Ηρακλείου και Ιωαννίνων και τη συνεχιζόμενη κακοποίηση και εγκατάλειψη των υπολοίπων, η υπόθεση της προστασίας, ανάδειξης και διατήρησής τους είναι κρίσιμη και πιο επίκαιρη από ποτέ. Στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης των αρχών και ανάσχεσης των καταστροφικών πρακτικών, που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια και με στόχο την υλοποίηση της παραπάνω πρότασης, ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ κάνει έκκληση δήλωσης συμπαράστασης με τη συλλογή υπογραφών.
Έχουμε χρέος να προστατεύουμε την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και να την παραδίδουμε ακέραιη στις επόμενες γενιές.
ΣΑΔΑΣ-Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων
Βρυσακίου 15 & Κλάδου, Αθήνα, 210 3215146-7, e-mail: info@sadas-pea.gr
Monday, February 11, 2008
ΤΡΙΤΗ, 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: Η ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΝΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Η ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΝΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Οι πατρινοί συγγραφείς Σπύρος Βρεττός, Γιάννης Ζαρκάδης, Διονύσης Καρατζάς, Γιώργος Κοζίας, Βασίλης Λαδάς, Κώστας Λογαράς, και Βασίλης Χριστόπουλος, που αντέδρασαν δημόσια στην αστυνομική επιχείρηση βίαιης έξωσης των Αφγανών προσφύγων από την Πάτρα, θα συνομιλήσουν με ποιήματα και κείμενά τους για την προσφυγιά σε εκδήλωση συμπαράστασης στους πρόσφυγες που διοργανώνεται την Τρίτη 12-2-2008 στις 8.00 μ. μ. στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης στην Πάτρα.
Επίσης στην ίδια εκδήλωση θα μας τιμήσουν με τη συμμετοχή τους και τον τυρανισμένο λόγο τους ορισμένοι από τους «παραπεταμένους» των Πατρών, όσοι τουλάχιστον καταφέρουν να περάσουν από τον ασφυκτικό κλοιό της αστυνομίας, που πολιορκεί καθημερινά τον αυτοσχέδιο καταυλισμό τους.
Οι πατρινοί συγγραφείς Σπύρος Βρεττός, Γιάννης Ζαρκάδης, Διονύσης Καρατζάς, Γιώργος Κοζίας, Βασίλης Λαδάς, Κώστας Λογαράς, και Βασίλης Χριστόπουλος, που αντέδρασαν δημόσια στην αστυνομική επιχείρηση βίαιης έξωσης των Αφγανών προσφύγων από την Πάτρα, θα συνομιλήσουν με ποιήματα και κείμενά τους για την προσφυγιά σε εκδήλωση συμπαράστασης στους πρόσφυγες που διοργανώνεται την Τρίτη 12-2-2008 στις 8.00 μ. μ. στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης στην Πάτρα.
Επίσης στην ίδια εκδήλωση θα μας τιμήσουν με τη συμμετοχή τους και τον τυρανισμένο λόγο τους ορισμένοι από τους «παραπεταμένους» των Πατρών, όσοι τουλάχιστον καταφέρουν να περάσουν από τον ασφυκτικό κλοιό της αστυνομίας, που πολιορκεί καθημερινά τον αυτοσχέδιο καταυλισμό τους.
Wednesday, February 06, 2008
Λίγα λόγια για τον Κρις Μαρκέρ
Κρις Μαρκέρ
Ο Κρις Μαρκέρ, σκηνοθέτης της ταινίας «Το Βάθος του Ουρανού είναι Κόκκινο», γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι. Το πραγματικό όνομά του είναι Κριστιάν Φρανσουά Μπουσβιλνέβ. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εντάχθηκε στη αντιστασιακή οργάνωση των Μακί οι οποίοι κυριαρχούσαν στην γαλλική επαρχία (το όνομα προέρχεται από τη λέξη macquis που υποδήλωνε τις ορεινές και ημιορεινές θαμνώδεις περιοχές που βοηθούσαν τους αντάρτες να καμουφλάρονται). Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη δημιουργία ταινιών. Ταξίδεψε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και κατέγραψε τις εμπειρίες του σε βιβλία και ταινίες. Μαζί με τον Αλαίν Ρενέ σκηνοθέτησαν το 1953 μία από τις πρώτες αντι-αποικιακές ταινίες με τίτλο «Ακόμη και τα αγάλματα πεθαίνουν». Στις πρώτες ταινίες του περιλαμβάνονται οι «Κυριακή στο Πεκίνο» και «Επιστολή από τη Σιβηρία». Έγινε διεθνώς γνωστός με την μικρού μήκους ταινία «Η προβλήτα» (1962) που διηγείται την ιστορία ενός πειράματος μετά από μια πυρηνική καταστροφή που αφορούσε ένα ταξίδι στο χρόνο για την ανακάλυψη των αιτιών. Έτσι έδωσε μερικές δεκαετίες αργότερα την ιδέα στον Τέρι Γκίλλιαμ για το γύρισμα των «12 Πιθήκων» (1995).
Το 1982 ολοκλήρωσε την ταινία «Χωρίς Ήλιο» που αποτέλεσε ένα ενδιαφέρον πείραμα ανακάλυψης των ακρότατων ορίων του ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που μέσα από το κατάλληλο μοντάζ, την ανάμιξη κομματιών ντοκιμαντέρ με μυθοπλασία και φιλοσοφικό σχολιασμό δημιουργώντας έτσι μια ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζεται από ονειρικές καταστάσεις και επιστημονική φαντασία. Τα κύρια θέματά της είναι η Ιαπωνία, η Αφρική, το σβήσιμο της μνήμης και τα ταξίδια. Μια σεκάνς στη μέση της ταινίας που γύρισε στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο παραπέμπει στο Βέρτιγκο του Α. Χίτσκοκ.
Από την ταινία αυτή και ύστερα άρχισε η ενασχόλησή του με την ψηφιακή τεχνολογία που θα κατέληγε σε ορισμένες δουλειές, όπως το “Level 5” (1996) και “Immemory” (1998), ένα διαδραστικό CD-ROM για του Πολιτιστικό Κέντρο Πομπιντού. Επίσης δημιούργησε 19 ψηφιακά κομμάτια για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης με τίτλο «Το Πρελούδιο της Κουκουβάγιας του Μεσημεριού: Οι Ρηχοί Άνθρωποι.» αποτίνοντας φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή Τ.Σ. Έλιοτ
Σήμερα ζει στο Παρίσι με το γάτο του τον Γκιγιόμ αρνούμενος να μπει στη διαδικασία των συνεντεύξεων με δημοσιογράφους και ερευνητές. Όταν δε του ζητούν τη φωτογραφία του αυτός τους δίνει αυτή του Γκιγιόμ.
Φιλμογραφία (ατομική):
Olympia 52 (1952)
Les Statues meurent aussi (1953 with Resnais)
Dimanche à Pekin (1956)
Lettre de Sibérie (1957)
Les Astronautes (1959 with Borowczyk)
Description d'un combat (1960)
¡Cuba Sí! (1961)
La Jetée (1962)
Le joli mai (1963, 2006 re-cut)
Le Mystère Koumiko (1965)
Si j'avais quatre dromadaires (1966)
Loin du Vietnam (1967)
Rhodiacéta (1967)
La Sixième face du pentagone (1968
Cinétracts (1968)
À bientôt, j'espère (1968)
On vous parle du Brésil: Tortures (1969)
Jour de tournage (1969)
Classe de lutte (1969)
On vous parle de Paris: Maspero, les mots ont un sens (1970)
On vous parle du Brésil: Carlos Marighela (1970)
La Bataille des dix millions (1971)
Le Train en marche (1971)
On vous parle de Prague: le deuxième procès d'Artur London (1971)
Vive la baleine (1972)
L'Ambassade (1973)
On vous parle du Chili: ce que disait Allende (1973)
Puisqu'on vous dit que c'est possible (1974)
La Solitude du chanteur de fond (1974)
La Spirale (1975)
Le Fond de l'air est rouge (1977, 1993)
Quand le siècle a pris formes (1978)
Junkiopa (1981)
Sans Soleil (1983)
2084 (1984)
From Chris to Christo (1985)
Matta (1985)
A.K. (1985)
Eclats (1986)
Mémoires pour Simone (1986)
Tokyo Days (1988)
Spectre (1988)
L'héritage de la chouette (1989)
Bestiaire (three short video haiku) (1990)
Bestiaire 1. Chat écoutant la musique
Bestiaire 2. An owl is an owl is an owl
Bestiaire 3. Zoo Piece
Getting away with it (1990)
Berlin 1990 (1990)
Détour Ceausescu (1991)
Théorie des ensembles (1991)
Coin fenètre (1992)
Azulmoon (1992)
Le Tombeau d'Alexandre (1992)
Le 20 heurs dans les camps (1993)
SLON Tango (1993)
Bullfight in Okinawa (1994)
Eclipse (1994)
Haiku (1994)
Haiku 1. Petite Ceinture
Haiku 2. Chaika
Haiku 3. Owl Gets in Your Eyes
Casque bleu (1995)
Silent Movie (1995)
Level Five (1997)
Un maire au Kosovo (2000)
One Day in the Life of Andrei Arsenevich (2000)
Le facteur sonne toujours cheval (2001) Avril inquiet (2001)
Ο Κρις Μαρκέρ, σκηνοθέτης της ταινίας «Το Βάθος του Ουρανού είναι Κόκκινο», γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι. Το πραγματικό όνομά του είναι Κριστιάν Φρανσουά Μπουσβιλνέβ. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εντάχθηκε στη αντιστασιακή οργάνωση των Μακί οι οποίοι κυριαρχούσαν στην γαλλική επαρχία (το όνομα προέρχεται από τη λέξη macquis που υποδήλωνε τις ορεινές και ημιορεινές θαμνώδεις περιοχές που βοηθούσαν τους αντάρτες να καμουφλάρονται). Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη δημιουργία ταινιών. Ταξίδεψε στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και κατέγραψε τις εμπειρίες του σε βιβλία και ταινίες. Μαζί με τον Αλαίν Ρενέ σκηνοθέτησαν το 1953 μία από τις πρώτες αντι-αποικιακές ταινίες με τίτλο «Ακόμη και τα αγάλματα πεθαίνουν». Στις πρώτες ταινίες του περιλαμβάνονται οι «Κυριακή στο Πεκίνο» και «Επιστολή από τη Σιβηρία». Έγινε διεθνώς γνωστός με την μικρού μήκους ταινία «Η προβλήτα» (1962) που διηγείται την ιστορία ενός πειράματος μετά από μια πυρηνική καταστροφή που αφορούσε ένα ταξίδι στο χρόνο για την ανακάλυψη των αιτιών. Έτσι έδωσε μερικές δεκαετίες αργότερα την ιδέα στον Τέρι Γκίλλιαμ για το γύρισμα των «12 Πιθήκων» (1995).
Το 1982 ολοκλήρωσε την ταινία «Χωρίς Ήλιο» που αποτέλεσε ένα ενδιαφέρον πείραμα ανακάλυψης των ακρότατων ορίων του ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που μέσα από το κατάλληλο μοντάζ, την ανάμιξη κομματιών ντοκιμαντέρ με μυθοπλασία και φιλοσοφικό σχολιασμό δημιουργώντας έτσι μια ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζεται από ονειρικές καταστάσεις και επιστημονική φαντασία. Τα κύρια θέματά της είναι η Ιαπωνία, η Αφρική, το σβήσιμο της μνήμης και τα ταξίδια. Μια σεκάνς στη μέση της ταινίας που γύρισε στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο παραπέμπει στο Βέρτιγκο του Α. Χίτσκοκ.
Από την ταινία αυτή και ύστερα άρχισε η ενασχόλησή του με την ψηφιακή τεχνολογία που θα κατέληγε σε ορισμένες δουλειές, όπως το “Level 5” (1996) και “Immemory” (1998), ένα διαδραστικό CD-ROM για του Πολιτιστικό Κέντρο Πομπιντού. Επίσης δημιούργησε 19 ψηφιακά κομμάτια για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης με τίτλο «Το Πρελούδιο της Κουκουβάγιας του Μεσημεριού: Οι Ρηχοί Άνθρωποι.» αποτίνοντας φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή Τ.Σ. Έλιοτ
Σήμερα ζει στο Παρίσι με το γάτο του τον Γκιγιόμ αρνούμενος να μπει στη διαδικασία των συνεντεύξεων με δημοσιογράφους και ερευνητές. Όταν δε του ζητούν τη φωτογραφία του αυτός τους δίνει αυτή του Γκιγιόμ.
Φιλμογραφία (ατομική):
Olympia 52 (1952)
Les Statues meurent aussi (1953 with Resnais)
Dimanche à Pekin (1956)
Lettre de Sibérie (1957)
Les Astronautes (1959 with Borowczyk)
Description d'un combat (1960)
¡Cuba Sí! (1961)
La Jetée (1962)
Le joli mai (1963, 2006 re-cut)
Le Mystère Koumiko (1965)
Si j'avais quatre dromadaires (1966)
Loin du Vietnam (1967)
Rhodiacéta (1967)
La Sixième face du pentagone (1968
Cinétracts (1968)
À bientôt, j'espère (1968)
On vous parle du Brésil: Tortures (1969)
Jour de tournage (1969)
Classe de lutte (1969)
On vous parle de Paris: Maspero, les mots ont un sens (1970)
On vous parle du Brésil: Carlos Marighela (1970)
La Bataille des dix millions (1971)
Le Train en marche (1971)
On vous parle de Prague: le deuxième procès d'Artur London (1971)
Vive la baleine (1972)
L'Ambassade (1973)
On vous parle du Chili: ce que disait Allende (1973)
Puisqu'on vous dit que c'est possible (1974)
La Solitude du chanteur de fond (1974)
La Spirale (1975)
Le Fond de l'air est rouge (1977, 1993)
Quand le siècle a pris formes (1978)
Junkiopa (1981)
Sans Soleil (1983)
2084 (1984)
From Chris to Christo (1985)
Matta (1985)
A.K. (1985)
Eclats (1986)
Mémoires pour Simone (1986)
Tokyo Days (1988)
Spectre (1988)
L'héritage de la chouette (1989)
Bestiaire (three short video haiku) (1990)
Bestiaire 1. Chat écoutant la musique
Bestiaire 2. An owl is an owl is an owl
Bestiaire 3. Zoo Piece
Getting away with it (1990)
Berlin 1990 (1990)
Détour Ceausescu (1991)
Théorie des ensembles (1991)
Coin fenètre (1992)
Azulmoon (1992)
Le Tombeau d'Alexandre (1992)
Le 20 heurs dans les camps (1993)
SLON Tango (1993)
Bullfight in Okinawa (1994)
Eclipse (1994)
Haiku (1994)
Haiku 1. Petite Ceinture
Haiku 2. Chaika
Haiku 3. Owl Gets in Your Eyes
Casque bleu (1995)
Silent Movie (1995)
Level Five (1997)
Un maire au Kosovo (2000)
One Day in the Life of Andrei Arsenevich (2000)
Le facteur sonne toujours cheval (2001) Avril inquiet (2001)
Οι ερμηνείες του Μάη
ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΗ
του Θανάση Τσακίρη
Ομιλία στην εκδήλωση της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης (Κυριακή, 20.1.2008)
Η κοινωνική και πολιτική έκρηξη που ξέσπασε το Μάη του 1968 στη Γαλλία «έπιασε στον ύπνο» τις πολιτειακές, πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες της δεξιάς αλλά και της παραδοσιακής αριστεράς της χώρας και της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Όλες αυτές οι ηγεσίες αλλά και μέρος των πνευματικών κύκλων της διανόησης θεωρούσαν τον κόσμο δεδομένο και καλουπαρισμένο στα μέτρα και σταθμά τους. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στις προσπάθειες εξήγησης και ερμηνείας του ξεσηκωμού οι οποίες ήταν σημαδεμένες από τις θεωρίες και αντιλήψεις ενός παλιού κόσμου που πέθαινε και που δεν μπορούσε να δει τι ήταν αυτό που γεννιόταν και το οποίο σε πολλές περιπτώσεις του πρόσφερε το ελιξήριο της νεότητάς του.
Η πρώτη εξήγηση που δόθηκε ήταν αυτή της κατεστημένης πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας που ανέπτυξε μια «θεωρία συνομωσίας». Ο Ντε Γκωλ και ο Πομπιντού (πρόεδρος και πρωθυπουργός αντίστοιχα) προσδιόρισαν ως «συνωμότες» το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και τις αριστερίστικες ομάδες αγνοώντας σκόπιμα ότι το ΓΚΚ αρχικά σαμποτάρισε την εξέγερση και συμμετείχε μόνο στο τέλος με την απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων. Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη ο Ψυχρός πόλεμος ήταν στο φόρτε του και οι πάσης φύσεως αυταρχικές εξουσίες επικαλούνται εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς προκειμένου να καταστείλουν κάθε αμφισβήτησή τους.
Μια δεύτερη εξήγηση που προσπάθησε να είναι πιο μέσα στα πράγματα τονίζει την κρίση του Πανεπιστημίου ως θεσμού. Το Πανεπιστήμιο είχε πια εξελιχθεί από την άποψη της κοινωνικής σύνθεσης του φοιτητόκοσμου και εν μέρει του ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού. Από πανεπιστήμιο των αστικών και γραφειοκρατικών ελίτ είχε μετατραπεί μεταπολεμικά σε μαζικό πανεπιστήμιο των μεσαίων στρωμάτων και των πιο ταλαντούχων παιδιών της εργατικής τάξης των πόλεων. Έτσι, το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και των εσωτερικών κανονισμών ήταν εκφράσεις του παλιού πανεπιστήμιου και δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών που αγωνιούσαν για το μέλλον τους που φαινόταν μπλοκαρισμένο ανάμεσα στο «σύστημα» από τη μια και στο κοινωνικό παρελθόν τους από την άλλη. Η εξέγερση του φοιτητόκοσμου έδειξε ότι η οικοδόμηση νέων πανεπιστημίων, όπως αυτό της εργατικής γειτονιάς της Ναντέρ, δεν έλυνε το πρόβλημα που δεν ήταν ποσοτικό αλλά ποιοτικό.
Κάποιοι άλλοι δεν συμμερίζονταν την παραπάνω εξήγηση και έδωσαν τη δική τους. Θεωρούσαν ότι το κίνημα της αμφισβήτησης ήταν το ξέσπασμα της «εφηβικής ανταρσίας» και η φωτιά του «νεανικού πυρετού». Από αυτούς που τα έλεγαν αυτά, κάποιοι τα έβλεπαν με θετικό μάτι και μιλούσαν για τη «γιορτή της ζωής» και για το «εφηβικό 1789» που μετέτρεψε τη νεολαία σε «κοινωνικοπολιτική δύναμη». Οι πιο επικριτικοί μιλούσαν για «ψυχόδραμα» ή για «μίμηση» και ακόμη πιο ειρωνικά για «παρωδία επανάστασης» που έδινε διέξοδο στα ψυχικά αδιέξοδα των εξεγερμένων.
Η τέταρτη εξήγηση γενικεύοντας την ιδέα περί κρίσης την διευρύνει ως τα όρια της «κρίσης του πολιτισμού». Κατ’ αυτή την άποψη, οι νέοι και οι νέες επιτέθηκαν συνολικά εναντίον της «καταναλωτικής κοινωνίας». Σε αρκετές διαλέξεις του, ο αντιστασιακός συγγραφέας και μαχητής των Διεθνών Ταξιαρχιών, ο Αντρέ Μαλρώ, υπουργός πολιτισμού των κυβερνήσεων Ντε Γκωλ από το 1960 ως το 1969, τόνιζε ότι δεν επρόκειτο για ζήτημα μεταρρυθμίσεων αλλά για επιστροφή του παλιού μηδενισμού με τη μαύρη σημαία και μια αστείρευτη επιθυμία καταστροφής. Ουσιαστικά, η άποψη αυτή απέδιδε την κρίση του Μάη στην κατάρρευση των ιδεών και των αξιών του Διαφωτισμού και της Προόδου που είχαν υποσχεθεί κάτι το πολύ διαφορετικό από την αέναη ανάπτυξη του «καταναλωτισμού» και της «τεχνολογικής» και «τεχνοκρατικής» κοινωνίας.
Μια ερμηνεία που έβλεπε με εμφανή συμπάθεια το κίνημα του Μάη ήταν αυτή περί «ταξικής σύγκρουσης νέου τύπου». Την άποψη αυτή πρωτοδιατύπωσε ο κοινωνιολόγος Αλαίν Τουραίν. Η κρίση του ’68 δεν ήταν, κατ’ αυτόν, ένας άμεσος ταξικός αγώνας (εργάτες εναντίον εργοδοτών) αλλά περισσότερο κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική πάλη. Ο στόχος αυτής της κινητοποίησης ήταν περισσότερο η κυριαρχία και η ενσωμάτωση/ολοκλήρωση, δηλαδή οι αγώνες γίνονταν εναντίον της τεχνοκρατίας, και λιγότερο η εκμετάλλευση. Οι άνθρωποι που λειτουργούσαν την κοινωνική μηχανή, οι επαγγελματίες και οι εργάτες της πραγματικής παραγωγής στρέφονταν εναντίον των τεχνοκρατών που είχαν υφαρπάξει την αρμοδιότητα λήψης των πάσης φύσεως πολιτικών και κοινωνικών αποφάσεων και ασκούσαν την κυριαρχία τους σε όλα τα επίπεδα.
Η ερμηνεία των πιο παραδοσιακών μαρξιστών απέδιδε στους εργάτες και όχι στους φοιτητές το ρόλο του ιστορικού υποκειμένου της επανάστασης. Γι’ αυτό αγνοήθηκε από αυτούς η φοιτητική απαρχή του κινήματος και μπήκαν στο παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο όταν οι εργάτες αποφάσισαν γενική μαζική απεργία και σε προχωρημένη φάση κατέλαβαν τα εργοστάσιά τους με αίτημα τον εργατικό έλεγχο και την αυτοδιαχείριση. Ακόμα και τότε το ΓΚΚ έμεινε στο πλαίσιο της διεκδίκησης ικανοποίησης «νομιμοποιημένων υλικών αιτημάτων» και δεν έθεσε θέμα εξουσίας ούτε καν εργατικού ελέγχου. Κατά την εξήγηση αυτή, οι απαρχές της κρίσης και η διάχυσή της εντοπίζονται στην ίδια την οικονομία, καθώς μετά από μια αδιατάρακτη οικονομική ανάπτυξη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ιούλιο 1966 άρχισε η αντιστροφή της πορείας με επιβράδυνση της παραγωγής και απότομη αύξηση της ανεργίας που το 1968 ήταν τετραπλάσια αυτής που υπήρχε το 1964. Αυτή η εξήγηση έχει το προτέρημα ότι εντοπίζει τους λόγους της απότομης και ξαφνικής έκρηξης της λαϊκής οργής αλλά λόγω του απόλυτου οικονομικού ντετερμινισμού της αφήνει ελάχιστα περιθώρια στην ανάπτυξη επαναστατικής διεξόδου από την κρίση με την ανάδειξη της «ανωριμότητας» των αντικειμενικών και υποκειμενικών όρων. Η συλλογική δράση και η αυτενέργεια των κοινωνικών υποκειμένων δεν αναγνωρίζεται από το εκάστοτε ηγετικό κομματικό επιτελείο που θα αποφασίσει πότε θα είναι κατάλληλη η στιγμή της ρήξης.
Η πιο θεσμική προσέγγιση απέδιδε τα γεγονότα του Μάη στην πολιτική και καθεστωτική κρίση της 5ης γαλλικής δημοκρατίας, η οποία όπλισε τον Πρόεδρο της δημοκρατίας με υπερεξουσίες και οχύρωνε την κυβέρνηση απέναντι στον κοινοβουλευτικό έλεγχο περιορίζοντας σε δευτερεύοντα ρόλο το κοινοβούλιο και την επίσημη αντιπολίτευση, ωθώντας σε πιο ριζοσπαστικές μορφές αντίθεσης στην κυβέρνηση και το καθεστώς. Αντίθετα, στην 3η και στην 4η Δημοκρατία, το κοινοβούλιο έπαιζε τον πρώτο ρόλο και έδινε διέξοδο στις κυβερνητικές κρίσεις προτού αυτές εξελιχθούν σε καθεστωτικές κρίσεις. Στην 5η Δημοκρατία, λοιπόν, αναπτύχθηκε το καθεστώς του «αυταρχικού κρατισμού», κατά τη γνωστή φράση του Νίκου Πουλαντζά, το οποίο αφαιρούσε πολλές βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος και έστελνε τους διαμαρτυρόμενους στους δρόμους της Γαλλίας που από το 1789 ως σήμερα φιλοξένησαν δεκάδες εκατομμύρια διαδηλωτές και διαδηλώτριες που διαμαρτύρονταν κατά του αυταρχικού γραφειοκρατικού γαλλικού κράτους.
Τέλος, μια ερμηνεία, που δίνει σημαντικό ρόλο στον υποκειμενικό παράγοντα αλλά και στον παράγοντα της τύχης, είναι αυτή που αποδίδει την κρίση στην αλληλουχία διαφόρων γεγονότων και στις αποφάσεις των πολιτικών παραγόντων. Αναδεικνύεται έτσι η στρατηγική και οι τακτικές σε βασικό μοχλό των εξελίξεων. Σημαντικό, λοιπόν, ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο της Ναντέρ, από όπου άρχισαν όλα, ήταν αποκομμένο από τον έξω κόσμο δημιουργώντας μια αίσθηση κοινής ταυτότητας στους φοιτητές και τις φοιτήτριές του. Εξίσου σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι καθυστερήσεις του υπουργού Παιδείας για την εκπόνηση σχεδίου μεταρρυθμίσεων και τη δημόσια διαβούλευσή του ώστε να τύχει αποδοχής και να εφαρμοστεί. Ήταν σημαντικό επίσης το γεγονός ότι η αστυνομία εισέβαλε στη Σορβόννη στις 3 Μαΐου δημιουργώντας την αίσθηση ότι η καταστολή θα ενταθεί πέρα από τα «λογικά» όρια. Ακόμη και η ταυτόχρονη απουσία του Προέδρου και του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό που σήμαινε αναβλητικότητα στη λήψη ουσιαστικών πολιτικών αποφάσεων προστέθηκε ως κρίκος στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην γενίκευση της εξέγερσης, χωρίς επιστροφή σε προηγούμενες καταστάσεις.
Μπορεί ο Ντε Γκωλ τελικά να νίκησε στις εκλογές του Ιουνίου και να επήλθε κοινωνική γαλήνη, όμως, όπως τόνισε ένας μελετητής των κοινωνικών κινημάτων, ο Σίντνευ Τάροου, οι «πεφωτισμένες ελίτ» του άρχοντος μπλοκ εξουσίας του Γκωλισμού μπόρεσαν να νικήσουν εσωτερικές αντιστάσεις και να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις προς ένα μαζικό πανεπιστήμιο και, πολύ σημαντικό για το ίδιο το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα να ενσωματώσουν πολιτικά μέρος της αμφισβήτησης και των αμφισβητιών.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σήμερα για εμάς; Πρώτα απ’ όλα, έχω την εντύπωση ότι ενώ η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται κατά τον ίδιο τρόπο εν τούτοις θα υπάρχει πάντοτε η νέα γενιά που, παρ’ ότι δεν είναι μια ενιαία κοινωνική κατηγορία, θα έχει αγωνίες και οράματα και ορισμένα τμήματά της θα προσπαθούν να υπερβούν τα όρια του κατεστημένου συστήματος και της πολιτικής του. Μια από τις τελευταίες ταινίες που γυρίστηκαν με φόντο το Μάη, οι «Ονειροπόλοι» του Μπερνάρτο Μπερτολούτσι, μας έδειξαν αυτό ακριβώς. Είδαμε δηλαδή νέους ανθρώπους να προσπαθούν να δοκιμάσουν να γνωρίσουν τα όριά τους και να τα ξεπεράσουν. Είπαν πως η ταινία αυτή ήταν νοσταλγική και μάλλον ελαφρώς αρρωστημένη. Νοσταλγική πιθανόν να ήταν. Εξάλλου ο Μπερτολούτσι το είχε τάξει στον εαυτό του. Αλλά αρρωστημένη από πού κι ως πού; Αν παίρνουμε τα πάντα τοις μετρητοίς χάνουμε το νόημα που είναι πίσω από τις γραμμές των υποτίτλων και τα πίξελ των εικόνων. Την δήθεν αρρωστημένη πλευρά την βλέπει μόνο η πλευρά εκείνη του νέου πολιτικού κατεστημένου που θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς του με κάθε παρέκβαση της ιστορίας είτε αυτή λέγεται Μάης του ’68 είτε Σοβιετική ή Γαλλική επανάσταση. Ο Σαρκοζί μάλιστα το είπε ξεκάθαρα στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση: "Σ’ αυτές τις εκλογές το ζήτημα που τίθεται το κατά πόσο η κληρονομιά του Μάη του ’68 θα πρέπει να διατηρηθεί στη ζωή ή να εξοντωθεί μια και για πάντα». Δεύτερον, το ζητούμενο δεν είναι να καταλήξουμε στη μια μόνο ερμηνεία που θα είναι η ολόστρωτη αλλά να αναζητήσουμε εκείνα τα σημεία της κριτικής που αναδεικνύουν ή τουλάχιστον προσπαθούν να καταλήξουν σε στοιχεία μιας εναλλακτικής πρότασης για το μέλλον. Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι ταυτόχρονα καταναλωτική αλλά και στερητική. Οι στρατιές των νέων αναζητούν όχι μια θέση στο δημόσιο όπως μας πιπιλίζει το μυαλό μια ορισμένη κρατική προπαγάνδα αλλά μια στοιχειώδη θέση εργασίας στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, στις εταιρίες ενοικίασης προσωπικού, στην μερική απασχόληση. Ταυτόχρονα στην οθόνη του μυαλού τους προβάλλεται μια εικόνα ενός χαρούμενου κόσμου γεμάτου ευκαιρίες και απολαύσεις που δεν αντιστοιχεί στην πραγματική καθημερινότητα η οποία θυμίζει τα ανδροειδή της ταινίας Blade Runner που είχαν ρυθμιστεί για μια σύντομη ζωή που έπρεπε να τη ζουν διπλά για να την απολαύσουν. Παρόμοια κρίση με αυτή του Μάη του ’68 ίσως να μη ζούμε στις ημέρες μας. Η κρίση του Μάη του ’68 αφορούσε μια γενιά που ήξερε πώς θα ζήσει κάποια στιγμή καλύτερα από τους γονείς της. Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο: μεγαλώνει η πρώτη γενιά που θα ζήσει μάλλον χειρότερα από τους γονείς της. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα συμβάλουμε στην αφύπνισή τους και πώς ισότιμα θα διεκδικήσουν μαζί μας το δικό τους μέλλον.
του Θανάση Τσακίρη
Ομιλία στην εκδήλωση της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης (Κυριακή, 20.1.2008)
Η κοινωνική και πολιτική έκρηξη που ξέσπασε το Μάη του 1968 στη Γαλλία «έπιασε στον ύπνο» τις πολιτειακές, πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες της δεξιάς αλλά και της παραδοσιακής αριστεράς της χώρας και της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Όλες αυτές οι ηγεσίες αλλά και μέρος των πνευματικών κύκλων της διανόησης θεωρούσαν τον κόσμο δεδομένο και καλουπαρισμένο στα μέτρα και σταθμά τους. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στις προσπάθειες εξήγησης και ερμηνείας του ξεσηκωμού οι οποίες ήταν σημαδεμένες από τις θεωρίες και αντιλήψεις ενός παλιού κόσμου που πέθαινε και που δεν μπορούσε να δει τι ήταν αυτό που γεννιόταν και το οποίο σε πολλές περιπτώσεις του πρόσφερε το ελιξήριο της νεότητάς του.
Η πρώτη εξήγηση που δόθηκε ήταν αυτή της κατεστημένης πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας που ανέπτυξε μια «θεωρία συνομωσίας». Ο Ντε Γκωλ και ο Πομπιντού (πρόεδρος και πρωθυπουργός αντίστοιχα) προσδιόρισαν ως «συνωμότες» το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και τις αριστερίστικες ομάδες αγνοώντας σκόπιμα ότι το ΓΚΚ αρχικά σαμποτάρισε την εξέγερση και συμμετείχε μόνο στο τέλος με την απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων. Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη ο Ψυχρός πόλεμος ήταν στο φόρτε του και οι πάσης φύσεως αυταρχικές εξουσίες επικαλούνται εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς προκειμένου να καταστείλουν κάθε αμφισβήτησή τους.
Μια δεύτερη εξήγηση που προσπάθησε να είναι πιο μέσα στα πράγματα τονίζει την κρίση του Πανεπιστημίου ως θεσμού. Το Πανεπιστήμιο είχε πια εξελιχθεί από την άποψη της κοινωνικής σύνθεσης του φοιτητόκοσμου και εν μέρει του ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού. Από πανεπιστήμιο των αστικών και γραφειοκρατικών ελίτ είχε μετατραπεί μεταπολεμικά σε μαζικό πανεπιστήμιο των μεσαίων στρωμάτων και των πιο ταλαντούχων παιδιών της εργατικής τάξης των πόλεων. Έτσι, το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και των εσωτερικών κανονισμών ήταν εκφράσεις του παλιού πανεπιστήμιου και δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών που αγωνιούσαν για το μέλλον τους που φαινόταν μπλοκαρισμένο ανάμεσα στο «σύστημα» από τη μια και στο κοινωνικό παρελθόν τους από την άλλη. Η εξέγερση του φοιτητόκοσμου έδειξε ότι η οικοδόμηση νέων πανεπιστημίων, όπως αυτό της εργατικής γειτονιάς της Ναντέρ, δεν έλυνε το πρόβλημα που δεν ήταν ποσοτικό αλλά ποιοτικό.
Κάποιοι άλλοι δεν συμμερίζονταν την παραπάνω εξήγηση και έδωσαν τη δική τους. Θεωρούσαν ότι το κίνημα της αμφισβήτησης ήταν το ξέσπασμα της «εφηβικής ανταρσίας» και η φωτιά του «νεανικού πυρετού». Από αυτούς που τα έλεγαν αυτά, κάποιοι τα έβλεπαν με θετικό μάτι και μιλούσαν για τη «γιορτή της ζωής» και για το «εφηβικό 1789» που μετέτρεψε τη νεολαία σε «κοινωνικοπολιτική δύναμη». Οι πιο επικριτικοί μιλούσαν για «ψυχόδραμα» ή για «μίμηση» και ακόμη πιο ειρωνικά για «παρωδία επανάστασης» που έδινε διέξοδο στα ψυχικά αδιέξοδα των εξεγερμένων.
Η τέταρτη εξήγηση γενικεύοντας την ιδέα περί κρίσης την διευρύνει ως τα όρια της «κρίσης του πολιτισμού». Κατ’ αυτή την άποψη, οι νέοι και οι νέες επιτέθηκαν συνολικά εναντίον της «καταναλωτικής κοινωνίας». Σε αρκετές διαλέξεις του, ο αντιστασιακός συγγραφέας και μαχητής των Διεθνών Ταξιαρχιών, ο Αντρέ Μαλρώ, υπουργός πολιτισμού των κυβερνήσεων Ντε Γκωλ από το 1960 ως το 1969, τόνιζε ότι δεν επρόκειτο για ζήτημα μεταρρυθμίσεων αλλά για επιστροφή του παλιού μηδενισμού με τη μαύρη σημαία και μια αστείρευτη επιθυμία καταστροφής. Ουσιαστικά, η άποψη αυτή απέδιδε την κρίση του Μάη στην κατάρρευση των ιδεών και των αξιών του Διαφωτισμού και της Προόδου που είχαν υποσχεθεί κάτι το πολύ διαφορετικό από την αέναη ανάπτυξη του «καταναλωτισμού» και της «τεχνολογικής» και «τεχνοκρατικής» κοινωνίας.
Μια ερμηνεία που έβλεπε με εμφανή συμπάθεια το κίνημα του Μάη ήταν αυτή περί «ταξικής σύγκρουσης νέου τύπου». Την άποψη αυτή πρωτοδιατύπωσε ο κοινωνιολόγος Αλαίν Τουραίν. Η κρίση του ’68 δεν ήταν, κατ’ αυτόν, ένας άμεσος ταξικός αγώνας (εργάτες εναντίον εργοδοτών) αλλά περισσότερο κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική πάλη. Ο στόχος αυτής της κινητοποίησης ήταν περισσότερο η κυριαρχία και η ενσωμάτωση/ολοκλήρωση, δηλαδή οι αγώνες γίνονταν εναντίον της τεχνοκρατίας, και λιγότερο η εκμετάλλευση. Οι άνθρωποι που λειτουργούσαν την κοινωνική μηχανή, οι επαγγελματίες και οι εργάτες της πραγματικής παραγωγής στρέφονταν εναντίον των τεχνοκρατών που είχαν υφαρπάξει την αρμοδιότητα λήψης των πάσης φύσεως πολιτικών και κοινωνικών αποφάσεων και ασκούσαν την κυριαρχία τους σε όλα τα επίπεδα.
Η ερμηνεία των πιο παραδοσιακών μαρξιστών απέδιδε στους εργάτες και όχι στους φοιτητές το ρόλο του ιστορικού υποκειμένου της επανάστασης. Γι’ αυτό αγνοήθηκε από αυτούς η φοιτητική απαρχή του κινήματος και μπήκαν στο παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο όταν οι εργάτες αποφάσισαν γενική μαζική απεργία και σε προχωρημένη φάση κατέλαβαν τα εργοστάσιά τους με αίτημα τον εργατικό έλεγχο και την αυτοδιαχείριση. Ακόμα και τότε το ΓΚΚ έμεινε στο πλαίσιο της διεκδίκησης ικανοποίησης «νομιμοποιημένων υλικών αιτημάτων» και δεν έθεσε θέμα εξουσίας ούτε καν εργατικού ελέγχου. Κατά την εξήγηση αυτή, οι απαρχές της κρίσης και η διάχυσή της εντοπίζονται στην ίδια την οικονομία, καθώς μετά από μια αδιατάρακτη οικονομική ανάπτυξη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ιούλιο 1966 άρχισε η αντιστροφή της πορείας με επιβράδυνση της παραγωγής και απότομη αύξηση της ανεργίας που το 1968 ήταν τετραπλάσια αυτής που υπήρχε το 1964. Αυτή η εξήγηση έχει το προτέρημα ότι εντοπίζει τους λόγους της απότομης και ξαφνικής έκρηξης της λαϊκής οργής αλλά λόγω του απόλυτου οικονομικού ντετερμινισμού της αφήνει ελάχιστα περιθώρια στην ανάπτυξη επαναστατικής διεξόδου από την κρίση με την ανάδειξη της «ανωριμότητας» των αντικειμενικών και υποκειμενικών όρων. Η συλλογική δράση και η αυτενέργεια των κοινωνικών υποκειμένων δεν αναγνωρίζεται από το εκάστοτε ηγετικό κομματικό επιτελείο που θα αποφασίσει πότε θα είναι κατάλληλη η στιγμή της ρήξης.
Η πιο θεσμική προσέγγιση απέδιδε τα γεγονότα του Μάη στην πολιτική και καθεστωτική κρίση της 5ης γαλλικής δημοκρατίας, η οποία όπλισε τον Πρόεδρο της δημοκρατίας με υπερεξουσίες και οχύρωνε την κυβέρνηση απέναντι στον κοινοβουλευτικό έλεγχο περιορίζοντας σε δευτερεύοντα ρόλο το κοινοβούλιο και την επίσημη αντιπολίτευση, ωθώντας σε πιο ριζοσπαστικές μορφές αντίθεσης στην κυβέρνηση και το καθεστώς. Αντίθετα, στην 3η και στην 4η Δημοκρατία, το κοινοβούλιο έπαιζε τον πρώτο ρόλο και έδινε διέξοδο στις κυβερνητικές κρίσεις προτού αυτές εξελιχθούν σε καθεστωτικές κρίσεις. Στην 5η Δημοκρατία, λοιπόν, αναπτύχθηκε το καθεστώς του «αυταρχικού κρατισμού», κατά τη γνωστή φράση του Νίκου Πουλαντζά, το οποίο αφαιρούσε πολλές βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος και έστελνε τους διαμαρτυρόμενους στους δρόμους της Γαλλίας που από το 1789 ως σήμερα φιλοξένησαν δεκάδες εκατομμύρια διαδηλωτές και διαδηλώτριες που διαμαρτύρονταν κατά του αυταρχικού γραφειοκρατικού γαλλικού κράτους.
Τέλος, μια ερμηνεία, που δίνει σημαντικό ρόλο στον υποκειμενικό παράγοντα αλλά και στον παράγοντα της τύχης, είναι αυτή που αποδίδει την κρίση στην αλληλουχία διαφόρων γεγονότων και στις αποφάσεις των πολιτικών παραγόντων. Αναδεικνύεται έτσι η στρατηγική και οι τακτικές σε βασικό μοχλό των εξελίξεων. Σημαντικό, λοιπόν, ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο της Ναντέρ, από όπου άρχισαν όλα, ήταν αποκομμένο από τον έξω κόσμο δημιουργώντας μια αίσθηση κοινής ταυτότητας στους φοιτητές και τις φοιτήτριές του. Εξίσου σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι καθυστερήσεις του υπουργού Παιδείας για την εκπόνηση σχεδίου μεταρρυθμίσεων και τη δημόσια διαβούλευσή του ώστε να τύχει αποδοχής και να εφαρμοστεί. Ήταν σημαντικό επίσης το γεγονός ότι η αστυνομία εισέβαλε στη Σορβόννη στις 3 Μαΐου δημιουργώντας την αίσθηση ότι η καταστολή θα ενταθεί πέρα από τα «λογικά» όρια. Ακόμη και η ταυτόχρονη απουσία του Προέδρου και του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό που σήμαινε αναβλητικότητα στη λήψη ουσιαστικών πολιτικών αποφάσεων προστέθηκε ως κρίκος στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην γενίκευση της εξέγερσης, χωρίς επιστροφή σε προηγούμενες καταστάσεις.
Μπορεί ο Ντε Γκωλ τελικά να νίκησε στις εκλογές του Ιουνίου και να επήλθε κοινωνική γαλήνη, όμως, όπως τόνισε ένας μελετητής των κοινωνικών κινημάτων, ο Σίντνευ Τάροου, οι «πεφωτισμένες ελίτ» του άρχοντος μπλοκ εξουσίας του Γκωλισμού μπόρεσαν να νικήσουν εσωτερικές αντιστάσεις και να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις προς ένα μαζικό πανεπιστήμιο και, πολύ σημαντικό για το ίδιο το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα να ενσωματώσουν πολιτικά μέρος της αμφισβήτησης και των αμφισβητιών.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σήμερα για εμάς; Πρώτα απ’ όλα, έχω την εντύπωση ότι ενώ η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται κατά τον ίδιο τρόπο εν τούτοις θα υπάρχει πάντοτε η νέα γενιά που, παρ’ ότι δεν είναι μια ενιαία κοινωνική κατηγορία, θα έχει αγωνίες και οράματα και ορισμένα τμήματά της θα προσπαθούν να υπερβούν τα όρια του κατεστημένου συστήματος και της πολιτικής του. Μια από τις τελευταίες ταινίες που γυρίστηκαν με φόντο το Μάη, οι «Ονειροπόλοι» του Μπερνάρτο Μπερτολούτσι, μας έδειξαν αυτό ακριβώς. Είδαμε δηλαδή νέους ανθρώπους να προσπαθούν να δοκιμάσουν να γνωρίσουν τα όριά τους και να τα ξεπεράσουν. Είπαν πως η ταινία αυτή ήταν νοσταλγική και μάλλον ελαφρώς αρρωστημένη. Νοσταλγική πιθανόν να ήταν. Εξάλλου ο Μπερτολούτσι το είχε τάξει στον εαυτό του. Αλλά αρρωστημένη από πού κι ως πού; Αν παίρνουμε τα πάντα τοις μετρητοίς χάνουμε το νόημα που είναι πίσω από τις γραμμές των υποτίτλων και τα πίξελ των εικόνων. Την δήθεν αρρωστημένη πλευρά την βλέπει μόνο η πλευρά εκείνη του νέου πολιτικού κατεστημένου που θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς του με κάθε παρέκβαση της ιστορίας είτε αυτή λέγεται Μάης του ’68 είτε Σοβιετική ή Γαλλική επανάσταση. Ο Σαρκοζί μάλιστα το είπε ξεκάθαρα στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση: "Σ’ αυτές τις εκλογές το ζήτημα που τίθεται το κατά πόσο η κληρονομιά του Μάη του ’68 θα πρέπει να διατηρηθεί στη ζωή ή να εξοντωθεί μια και για πάντα». Δεύτερον, το ζητούμενο δεν είναι να καταλήξουμε στη μια μόνο ερμηνεία που θα είναι η ολόστρωτη αλλά να αναζητήσουμε εκείνα τα σημεία της κριτικής που αναδεικνύουν ή τουλάχιστον προσπαθούν να καταλήξουν σε στοιχεία μιας εναλλακτικής πρότασης για το μέλλον. Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι ταυτόχρονα καταναλωτική αλλά και στερητική. Οι στρατιές των νέων αναζητούν όχι μια θέση στο δημόσιο όπως μας πιπιλίζει το μυαλό μια ορισμένη κρατική προπαγάνδα αλλά μια στοιχειώδη θέση εργασίας στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, στις εταιρίες ενοικίασης προσωπικού, στην μερική απασχόληση. Ταυτόχρονα στην οθόνη του μυαλού τους προβάλλεται μια εικόνα ενός χαρούμενου κόσμου γεμάτου ευκαιρίες και απολαύσεις που δεν αντιστοιχεί στην πραγματική καθημερινότητα η οποία θυμίζει τα ανδροειδή της ταινίας Blade Runner που είχαν ρυθμιστεί για μια σύντομη ζωή που έπρεπε να τη ζουν διπλά για να την απολαύσουν. Παρόμοια κρίση με αυτή του Μάη του ’68 ίσως να μη ζούμε στις ημέρες μας. Η κρίση του Μάη του ’68 αφορούσε μια γενιά που ήξερε πώς θα ζήσει κάποια στιγμή καλύτερα από τους γονείς της. Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο: μεγαλώνει η πρώτη γενιά που θα ζήσει μάλλον χειρότερα από τους γονείς της. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα συμβάλουμε στην αφύπνισή τους και πώς ισότιμα θα διεκδικήσουν μαζί μας το δικό τους μέλλον.
ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 9/2/2008 και ΚΥΡΙΑΚΗ 10/2/2008
8:00 μ.μ.
ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΤΟΥ 30ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
(2007, 16 ταινίες)
Σε συνεργασία με την Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
Οι προβολές θα γίνουν στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
(Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).
ΣΑΒΒΑΤΟ 9/2/2008 και ΚΥΡΙΑΚΗ 10/2/2008
8:00 μ.μ.
ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΤΟΥ 30ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ
(2007, 16 ταινίες)
Σε συνεργασία με την Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
Οι προβολές θα γίνουν στην Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ
(Μαρίνου Αντύπα 86, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9941199 και 210-9914732,
ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: info@klh.gr).
Tuesday, February 05, 2008
Εκδήλωση για το Εργατικό κίνημα: από την απαξίωση στην αντεπίθεση
Η Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση διοργανώνει:
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 7 ΜΜΑΙΘ. ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΩΝ ΞΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ (ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 23)
Εργατικό κίνημα: από την απαξίωση στην αντεπίθεση
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ:
→ Θέμης Κοτσιφάκης - ειδ. γραμματέας ΟΛΜΕ
→ Δημήτρης Κατσορίδας - επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, μέλος ΚΕ ΔΗΚΚΙ
→ Φειδίας Παϊρίδης - μέλος Ένωσης Εργαζομένων, στέλεχος ΚΟΕ
→ Μαρία Φραγκιαδάκη - π. μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ:
→ Τάσος Κουράκης - βουλευτής, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
→ Μάκης Μπαλαούρας - συνδικ. ΟΤΟΕ, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
→ Αντώνης Καραβάς - συνδικ. ιατρός νοσοκομείου "Ερυθρός Σταυρός", στέλεχος ΔΕΑ
→ Δέσποινα Τοσονίδου - συνδικ. ιατρός, στέλεχος οργάνωσης "Κόκκινο"
→ Χάρης Σμυρνιώτης - γραμματέας συνδικάτου ΙΓΜΕ, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Τη συζήτηση θα συντονίσει εκ μέρους της Πρωτοβουλίας ο Χρήστος Πιλάλης, συνδικαλιστής στη Διδασκαλική Ομοσπονδία και πρώην μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 7 ΜΜΑΙΘ. ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΩΝ ΞΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ (ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 23)
Εργατικό κίνημα: από την απαξίωση στην αντεπίθεση
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ:
→ Θέμης Κοτσιφάκης - ειδ. γραμματέας ΟΛΜΕ
→ Δημήτρης Κατσορίδας - επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, μέλος ΚΕ ΔΗΚΚΙ
→ Φειδίας Παϊρίδης - μέλος Ένωσης Εργαζομένων, στέλεχος ΚΟΕ
→ Μαρία Φραγκιαδάκη - π. μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ:
→ Τάσος Κουράκης - βουλευτής, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
→ Μάκης Μπαλαούρας - συνδικ. ΟΤΟΕ, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
→ Αντώνης Καραβάς - συνδικ. ιατρός νοσοκομείου "Ερυθρός Σταυρός", στέλεχος ΔΕΑ
→ Δέσποινα Τοσονίδου - συνδικ. ιατρός, στέλεχος οργάνωσης "Κόκκινο"
→ Χάρης Σμυρνιώτης - γραμματέας συνδικάτου ΙΓΜΕ, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Τη συζήτηση θα συντονίσει εκ μέρους της Πρωτοβουλίας ο Χρήστος Πιλάλης, συνδικαλιστής στη Διδασκαλική Ομοσπονδία και πρώην μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ.
Friday, February 01, 2008
Πάτρα: Σάββατο, 2 Φεβρουαρίου 2008, μεταξύ 2 και 6 το απόγευμα, γλέντι-συζήτηση στον καταυλισμό των προσφύγων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το απόγευμα του Σαββάτου, 2 Φεβρουαρίου 2008, μεταξύ 2 και 6 το απόγευμα, θα βρεθούμε στον καταυλισμό των προσφύγων να γλεντήσουμε και να τραγουδήσουμε. Θα έχουμε μαζί μας μπουζουκάκι και μπαγλαμά και ό,τι άλλο προκύψει, για να χαρούμε, να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε μαζί οι πολίτες της Πάτρας, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Σας περιμένουμε να γλεντήσουμε αλλά και να ανταλλάξουμε απόψεις για την συνέχιση των κινητοποιήσεων με στόχο την αξιοπρεπή διαβίωση των εκατοντάδων συνανθρώπων μας.
Και θυμίζουμε ότι απαιτούμε:
Να σταματήσει οριστικά η ρατσιστική επιχείρηση σκούπα εναντίον των προσφύγων στην Πάτρας
Να χορηγηθούν νομιμοποιητικά έγγραφα στους πρόσφυγες της Πάτρας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε υγεία, εργασία, εκπαίδευση, μετακίνηση.
Να σταματήσουν οι διασυνοριακοί έλεγχοι για τους πρόσφυγες και να καταργηθεί η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Να προστατευθούν οι εκατοντάδες ανήλικοι του καταυλισμού ώστε να μην εξαφανιστούν όπως εκατοντάδες άλλοι.
Σας περιμένουμε! Να είστε όλοι και όλες εκεί (Φέρτε ότι φαγώσιμο μπορείτε, υπάρχουν, επίσης, ανάγκες για ζεστά κλινοσκεπάσματα και ρουχισμό).
Θυμίζουμε ότι την Δευτέρα, 4/2/2008 στο Νομαρχιακό Συμβούλιο θα ξαναθέσουμε το θέμα της δημιουργίας χώρου φιλοξενίας. Σας περιμένουμε στις 19.00 στην Πλατεία Γεωργίου.
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 6976023952
Το απόγευμα του Σαββάτου, 2 Φεβρουαρίου 2008, μεταξύ 2 και 6 το απόγευμα, θα βρεθούμε στον καταυλισμό των προσφύγων να γλεντήσουμε και να τραγουδήσουμε. Θα έχουμε μαζί μας μπουζουκάκι και μπαγλαμά και ό,τι άλλο προκύψει, για να χαρούμε, να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε μαζί οι πολίτες της Πάτρας, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Σας περιμένουμε να γλεντήσουμε αλλά και να ανταλλάξουμε απόψεις για την συνέχιση των κινητοποιήσεων με στόχο την αξιοπρεπή διαβίωση των εκατοντάδων συνανθρώπων μας.
Και θυμίζουμε ότι απαιτούμε:
Να σταματήσει οριστικά η ρατσιστική επιχείρηση σκούπα εναντίον των προσφύγων στην Πάτρας
Να χορηγηθούν νομιμοποιητικά έγγραφα στους πρόσφυγες της Πάτρας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε υγεία, εργασία, εκπαίδευση, μετακίνηση.
Να σταματήσουν οι διασυνοριακοί έλεγχοι για τους πρόσφυγες και να καταργηθεί η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Να προστατευθούν οι εκατοντάδες ανήλικοι του καταυλισμού ώστε να μην εξαφανιστούν όπως εκατοντάδες άλλοι.
Σας περιμένουμε! Να είστε όλοι και όλες εκεί (Φέρτε ότι φαγώσιμο μπορείτε, υπάρχουν, επίσης, ανάγκες για ζεστά κλινοσκεπάσματα και ρουχισμό).
Θυμίζουμε ότι την Δευτέρα, 4/2/2008 στο Νομαρχιακό Συμβούλιο θα ξαναθέσουμε το θέμα της δημιουργίας χώρου φιλοξενίας. Σας περιμένουμε στις 19.00 στην Πλατεία Γεωργίου.
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 6976023952
Subscribe to:
Posts (Atom)
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ) του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...
-
Η ΜακΝτοναλντοποίηση της Κοινωνίας του Θανάση Τσακίρη Μακντοναλντοποίηση είναι η διαδικασία με βάση την οποία οι αρχές των εστιατορίων... -
Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Άλφρεντ Σουτς ξεκινά με βάση το έργο του Βέμπερ για τους «ιδεότυπους» και το επεκτείνει αναθεωρώντας ορ...