Tsakthan Randomly Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010 Γ΄μέρος

Tsakthan Randomly

Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010
Γ΄μέρος

Η «άνοιξη της δυσαρέσκειας»

Και ενώ ο Ντείβιντ Μίλιμπαντ (υπουργός εξωτερικών του Η.Β. και γιος του μεγάλου μαρξιστή πολιτικού κοινωνιολόγου και αγωνιστή) ακονίζει τα μαχαίρια του για να σφάξει πολιτικά τον Γκόρντον Μπράουν αν χάσουν οι Εργατικοί και να πάρει τη θέση του, πληθαίνουν οι αναποφάσιστοι. Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της εφημερίδας Observer ανήμερα το Πάσχα οι αναποφάσιστοι είναι πάρα πολλοί και το ποσοστό τους πρωτοφανές, τα μικρότερα κόμματα όπως Βρετανικό Εθνικό Μέτωπο, το Κόμμα Ανεξαρτησίας και οι Πράσινοι συγκεντρώνουν πρωτοφανή ποσοστά για εθνικές εκλογές και είναι πάρα πολλοί οι κυμαινόμενοι ψηφοφόροι και όσοι αισθάνονται απογοητευμένοι από την Πολιτική και τους Πολιτικούς. Οι Προγνώστες σηκώνουν τα χέρια και μέχρι και ο Τομ Κρουζ τα «παίζει». Στο μεταξύ μόνο 142 εκλογικές περιφέρειες από τις 650 θα παραμείνουν ίδιες στις εκλογές: το σύνολο των περιφερειών της Σκοτίας (είχαν αλλάξει στις εκλογές του 2005), 55 στην Αγγλία, 18 στην Ουαλία και 10 στη Β. Ιρλανδία. Τόσο πολύ έχουν αλλάξει οι περιφέρειες ή πρόκειται για περίπτωση gerrymandering;
Η δημοσκόπηση της ιντερνετικής εταιρείας YouGov για την εφημερίδα Sun (διενεργήθηκε στις 31/3 και 1/4) δίνει 39% για τους Συντηρητικούς, 31% στους Εργατικούς, 19% στους Φιλελεύθερους και 11% στους Λοιπούς. Για την απεργία των συνδικάτων των αεροπορικών και των σιδηροδρομικών εταιριών τέθηκε το ερώτημα «Ποιον κατηγορείτε περισσότερο για αυτή την “άνοιξη της δυσαρέσκειας”;» Οι απαντήσεις ήταν οι εξής: Συνδικάτα 42%, Εταιρείες 31%, Κυβέρνηση 15%, ΔΞ 13%. Υπήρχε και μια πονηρή ερώτηση αλλά ευτυχώς «δεν τσίμπησαν» οι ερωτώμενοι: «Θα πρέπει να καταστούν παράνομες οι απεργίες στις δημόσιες μεταφορές;». Οι απαντήσεις ήταν οι εξής: ΝΑΙ, οι δημόσιες μεταφορές είναι μια ζωτική υπηρεσία και τέτοιες απεργίες θα πρέπει να είναι παράνομες 30%, ΟΧΙ, σε μια ελεύθερη χώρα, οι εργαζόμενοι στις μεταφορές πρέπει να έχουν το δικαίωμα να απεργούν 64%, ΔΞ 6%.
Οι Εργατικοί ελπίζουν να λύσουν τα προβλήματα του Ασφαλιστικό με την κατά 1% αύξηση της φορολογίας από τον Απρίλιο. Απέναντι σε αυτή την πολιτική ξεσηκώθηκαν οι Πρόεδροι των μεγάλων επιχειρήσεων οι οποίοι συνέταξαν επιστολή υποστήριξης του Κάμερον και εναντίον της πολιτικής των Εργατικών. Ανάμεσά τους όλα τα μπουμπούκια του Βρετανικού κεφαλαίου (Marks & Spencers, ο ηγέτης της Formula 1 McLaren, ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου HMV και πρώην χρηματοδότης του Εργατικού Κόμματος ιδιοκτήτης εστιατορίων Richard Caring κ.ά). Μαζί τους και το δικό μας παλικάρι, ο Χατζηιωάννου της Easyjet.

Επιστροφή στα ‘80s

O κακομοίρης ο Κάμερον προσπαθεί να αναδείξει ως πρότυπό του τον νεαρό Μπαράκ Ομπάμα, που ήταν οργανωτής κοινοτήτων στο Σικάγο της δεκαετίας του ’80 και βοηθούσε την αυτοοργάνωση των φτωχών Αφροαμερικανών, και προτείνει να καθιερωθεί ο «κοινωνικός επιχειρηματίας» ως βασική μονάδα κοινωνικής πολιτικής σε μια «από τα κάτω» προσπάθεια ανασυγκρότησης αυτού που ονομάζουν οι συντηρητικοί «κράτος πρόνοιας». Κι έρχονται οι Εργατικοί με την νέα γιγαντοαφίσα τους και τον παρομοιάζουν με κάποιον της εποχής Θάτσερ. Τρε μπανάλ, πια! Συγκεκριμένα, τον παρομοιάζουν με τον Τζην Χαντ, τον πολιτικώς μη ορθό σταρ του σήριαλ Ashes to Ashes των αρχών της δεκαετίας του ’80. Απεικονίζεται με τη λεζάντα «Μην τον αφήσετε να οδηγήσει τη Βρετανία ποίσω στη δεκαετία του ‘80». Ο ηγέτης των Συντηρητικών εμφανίζεται να φοράει μπότες από δέρμα φιδιού και να κάθεται στο καπό της μηχανής της κόκκινης Audi-Quattro που έγινε διάσημη μέσα από αυτό το σόου.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com


Απέναντί μου

Active Member
Καλώς σε βρήκα, πάλι όπλο μου ασημένιο
Ίδιο μου μοιάζεις και ακόμα έχεις χρεωμένο
ό, τι κι αν πω πατάω στα λόγια τους για να τους τα γυρίσω
να τα ακούσουν όλοι όσοι από νωρίς ‘κάναν πίσω
Έχω ν’ αρχίσω πολλά, ξέρω το δρόμο μου
δεν είμαι εδώ για να περνάω απλά το χρόνο μου
Μέσα στη μπόρα έχω αφήσει όσα δε θέλω και δε δέχομαι,
αυτή τη φορά μόνος δεν έρχομαι
Στέκομαι εδώ μικρός μπελάς κι ανάξιος για σένα,
μ’ όσα σου μοιάζουν ψέμα φτιαγμένο από μένα
Έδωσα τόπο στην οργή σου χάρισα γλυκιά πνοή,
σέρνω μαζί μου μια κατάρα και μια ευχή
Έχω να νιώσω καιρό σα στοιχειό ποταμίσιο,
αιρετικός κομπλεξικός μ’ έναν αέρα βουνίσιο
κάνω δικά μου όσα δε βλέπεις μικροπράγματα,
βάζω φωτιά σ’ όσα μου δίνεις ανταλλάγματα
Ακόμα στήνω οδοφράγματα αδιάκριτα κι ανάκατα
στη ρότα όλων εκείνων που δεν κοίταξαν κατάματα
τα πάντα που ζούμε απολαμβάνουνε το τίποτα
Απέναντί μου έχω αινίγματα
δίπλα μου έχω τα πάντα και το lowbap για πυξίδα
μ’ όσους το ζούνε εδώ δένω τα χέρια αλυσίδα
όσοι κάνανε τα πάντα για να μη με δουν μπροστά τους
θα φροντίσω να έρθει η σειρά τους
Εγώ θα ρίξω μαύρη πέτρα σ’ όσους πρωτάκουσα
θα δώσω τόπο στην οργή και μια φορά θα μιλήσω κι ας άργησα
θ’ ανοίξω χώρο στο μυαλό μου
θα κλέψω χρόνο για το καλό μου
Δεν προσκυνάω θεό ούτε και δαίμονα,
δε θα σηκώσω σημαία παρά μονάχα κεφάλι, έντονα,
δε θα χαρίσω ούτε θα πάρω ζωή
κρυφά κι ανέντιμα τα καλά ποτέ δε βρήκα έτοιμα
Ούτε μ’ ένοιαξε ν’ ακολουθήσω χνάρια
όπου οι άλλοι ορθώνουνε τοίχους εγώ γκρεμίζω ντουβάρια
Ατσάλι 440, ακόνισέ το,
όσο εύκολα άκουγες τους άλλους να σου λένε για τσιμέντο
Για μαζέψου έχω έναν κόσμο εκεί έξω
που δεν μπορώ να τονε μάθω ή να τον αντέξω
τράβα γίνε ένα κομμάτι τους συμβιβασμένο,
απέναντί μου όνειρό κατεστραμμένο
Ναι, γιατί μου ήπιε το νερό
και τώρα έστησα χορό σ’ ένα τοπίο ξερό
γιορτάζω κάθε μου μέρα σα να ‘ναι αργία
και διεκδικώ τη θέση μου συνέχεια στην ιστορία
Λύσε μου μόνο αυτή την ίδια που έχω χρόνια απορία
για ένα τίποτα που κάνει φασαρία
Δε με σκιάζουνε δαιμόνια, διαβόλοι και θηρία
μόνο αυτοί που φακελώνουνε ζωή σαν αγγαρεία
Εγώ γουστάρω να με χώνουνε σε λίστες οι φλώροι
και να κοιμάμαι αν με ξυπνάνε με το ζόρι
Δίνω τροφή σ’ όσους ακούσανε, περάσανε και τρέξανε,
σταθήκανε για λίγο και τα μαζέψανε,
ο επιμένων νικά κι επιμένω στα ωραία
δε με νοιάζει αν είμαι μόνος ή αν έχω παρέα
στο Πέρασμα, απ’ το Πέραμα κομμάτι απ’ τη ζωή μου
δε με σκιάζει ό, τι κι αν είναι απέναντι μου

Απέναντί μου,
ψυχή μικρή μου,
μαζί μου
να τους θυμάσαι φωνή μου
Απέναντί μου, ψυχή μικρή μου,
στέκονται όλα όσα το αίμα μου νερώνουν•
βαλτώνουν σε μεταξένιο βάλτο
κι εγώ τραβιέμαι πιο κάτω
Μαζί μου να τους θυμάσαι φωνή μου
όσοι σε φτύσαν σε καιρούς φοβισμένους,
-τους καημένους- έχουνε χάσει τα ίδια με μένα• όλα χαμένα
Πετσί μου, είσαι το μόνο βιβλίο
που ψέματα δε λέει και καίει
Παιδί μου, βρες κουράγιο και ζήσε
άνοιξ’ το κόρφο σου διάπλατα και φτύσε
Που είσαι βαριά σπορά μου
Μη ζηλέψεις γιορτή και χαρά μου,
κοντά μου σκιά μου,
γριά ζαλισμένη,
θα πεθάνεις αν θα μείνεις σκυμμένη
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου