Μη χάσετε το Δρόμο το Σάββατο, 29 Σεπτέμβρη Μεταξύ άλλων διαβάστε:

Μη χάσετε το Δρόμο το Σάββατο, 29 Σεπτέμβρη Μεταξύ άλλων διαβάστε:


· Πληθαίνουν οι τριγμοί στο όλο και πιο αναξιόπιστο πολιτικό σκηνικό. Η δημοσιοποίηση του σκανδάλου Μεϊμαράκη στο παρά πέντε των μέτρων στέλνει πολλαπλά μηνύματα στον Σαμαρά και αναδιατάσσει ευρύτερες ισορροπίες

· Ο Δρόμος κάνει ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό στο Πέραμα της απόγνωσης και αναδεικνύει την Μνημονιακή Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης και της εξαθλίωσης

· Οι ευρω-ατλαντικές διαφωνίες και η όξυνση της κρίσης στην Ευρωζώνη

· Ο επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήμης και επιστημονικός σύμβουλος της VPRC, Χριστόφορος Βερναρδάκης, μιλά για την κατάρρευση των κοινωνικών συμβολαίων, την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ και αναλύει τη δυναμική της Χρυσής Αυγής

· Ποιες προοπτικές και ποιες αδυναμίες ανέδειξε η γενική απεργία της Τετάρτης

· Εθνικό έγκλημα που πρέπει να αποτραπεί η εκποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Παροχής Αερίου

Ακόμα διαβάστε:

· Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις σε Ισπανία και Πορτογαλία στριμώχνουν κυβερνήσεις και αλλάζουν το ευρωπαϊκό σκηνικό

· Ο πρέσβης του Ιράν στην Ελλάδα μιλά στο Δρόμο για τους γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς και το σκηνικό ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή

· Πώς διαμορφώνεται το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό στη Βενεζουέλα μια βδομάδα πριν από τις κρίσιμες εκλογές

Επίσης διαβάστε:

· Στις σελίδες του πολιτισμού ένα άρθρο του Κώστα Σταυρόπουλου για την κορυφαία ποιήτρια του εικαστικού λόγου, Βάσω Κατράκη

· Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου


Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata



Κείμενα των: Θόδωρου Παρασκευόπουλου, Λόη Λαμπριανίδη, Δημήτρη Γιατζόγλου, Δημήτρη Χριστόπουλου, Στρατή Μπουρνάζου, Παναγιώτη Παπίδα, Σίας Αναγνωστοπούλου, Ιωάννη Σταφίδα, Χριστόφορου Κάσδαγλη, Ετιέν Μπαλιμπάρ



Ένα σωσίβιο από μολύβι. Ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος εξηγεί τι αποδεικνύει η συζήτηση για την «επιμήκυνση» του ελληνικού προγράμματος διάσωσης και γιατί αυτό το πρόγραμμα «διάσωσης» μοιάζει με «σωσίβιο από μολύβι». Για τη χωροταξική αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων. Ο Λόης Λαμπριανίδης γράφει για την αλόγιστη διασπορά ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη την Ελλάδα και καταθέτει τις προτάσεις του για μια χωροταξική αναδιοργάνωση, με βάση ακαδημαϊκά και ορθολογικά κριτήρια.Για το νέο κόμμα. Διάλογος πέρα από τα προφανή. Ο Δημήτρης Γιατζόγλου αναπτύσσει τις σκέψεις του για το νέο κόμμα της Αριστεράς και γράφει για τις προϋποθέσεις του διαλόγου, την προαπαιτούμενη συνεννόηση και τις σχετικές ιστορικές εμπειρίες.

Αντιακροδεξιά στρατηγική και αντιφασιστικό μέτωπο. Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γράφει για την ανάγκη συγκρότησης μιας πλατιάς αντιφασιστικής συμμαχίας. Και θέτει τέσσερα ζητήματα, όχι για να αναιρέσει, αλλά για να ενισχύσει τη λογική του μετώπου: α) την καθοριστική τομή που επέφερε στον ελληνικό πολιτικό κόσμο το Μνημόνιο, β) τη «θεωρία των άκρων», γ) την ηθική ανυποληψία του ελληνικού αστικού κόσμου, δ) την αγοραία αντιμνημονιακή ρητορεία εναντίον της υποτέλειας και της κλεπτοκρατίας. Το κείμενο είναι επεξεργασμένη μορφή της ομιλίας του στην εκδήλωση για τον νεοφασισμό, που οργάνωσαν «Ενθέματα» και Unfollow την Τετάρτη 19.9.

Δύσκολοι αποχωρισμοί. Η «Νέα Εστία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη. Ο Στρατής Μπουρνάζος γράφει για την αποχώρηση του Στ. Ζουμπουλάκη από τη διεύθυνση της «Νέας Εστίας» και εξηγεί ποιο, κατά τη γνώμη του, ήταν το μυστικό της επιτυχίας του περιοδικού.

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Μια φωτογραφία και ένα σχόλιο. Αυτή τη φορά: Η φυσική τάξις των πραγμάτων. Ο Παν. Παπί γράφει για τη ζωή και τον θάνατο, και θυμάται τη ρήση του Μ. Καραγάτση «Η μοίρα των θεών είναι η λήθη, η μοίρα των ανθρώπων ο θάνατος».

Μικρασιατική Καταστροφή, 90 χρόνια μετά. «Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές…». Η Σία Αναγνωστοπούλου γράφει για τη Μεγάλη Ιδέα ως ιδεολογική ομπρέλα, τη μικρή και τη μεγάλη εικόνα (Κεμάλ και Λένιν), το κόστος της καταστροφής, την ανώδυνη κάθαρση της δίκης των Εξ και για την κατάρευση της νέας Μεγάλης Ιδέας.

Πτυχές του Παστίτσιου. Ο Ιωάννης Σταφίδας επισημαίνει δυο πτυχές της υπόθεσης «Παστιτσίου»: τη υπερκινητοποίηση των διωκτικών μηχανισμών και το ότι ο εικοσιεπτάχρονος δεν έκανε «πλάκα για την πλάκα».

Οι παραλλαγές της κωλοτούμπας. Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γράφει για τις δυσκολίες του ΣΥΡΙΖΑ στη «νέα πίστα» του 27%, για το πώς η εφαρμογή του προγράμματός του σημαίνει κινητοποίηση του λαού, για τον κίνδυνο του λαϊκισμού και την ανάγκη έγκαιρης προσαρμογής θέσεων.

Ποια δημοκρατική Ευρώπη; Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ απαντάει στο μανιφέστο των Γιούργκεν Χάμπερμας - Πέτερ Μπόφινγκερ και Γιούλιαν Νίντα-Ρίμελιν, και μιλάει για τη δημοκρατία, τον «ευρωπαϊκό δήμο», τις αντιστάσεις και τα κινήματα (μετάφραση: Χρυσάνθη Αυλάμη)

Απάντηση της Κινηματογραφικής Λέσχης Αργυρούπολης-Ελληνικού σε κακόβουλο δημοσίευμα

http://alternativelife.gr/dimotika_elliniko/1117//I_Kinimatografiki_Leschi_apanta_se_dimosieuma_.htm

“Σε ανυπόγραφο δημοσίευμα της τριμηνιαίας έκδοσης ποικίλης ύλης με τίτλο “Παράθυρο στο μέλλον” (τεύχος 71), ο συντάκτης χρησιμοποιεί ένα συνονθύλευμα ψευδών και ανακριβειών προκειμένου να αναφερθεί στη δραστηριότητα της Κινηματογραφικής Λέσχης του δήμου. Ισχυρίζεται ότι οι προβολές της στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο στο πάρκο της 129 -τον οποίο αποκαλεί αλάνα- στοίχισαν 8.000 ευρώ, ότι “πάνε δεν πάνε 100 άτομα”, και ότι οι προβολές “γίνονται στα πλαίσια των διεκδικήσεων για το αεροδρόμιο” (sic!). Σε αυτά αντιτείνει ότι θα μπορούσαν να γίνονται δωρεάν προβολές στον ανοικτό κινηματογράφο πάνω από το “Μ. Θεοδωράκης” που, όμως, είναι “έργο άλλων διοικήσεων”, κι έτσι οι δημότες “χάνουν μέσα από την καρδιά της πόλης άλλο ένα πολιτιστικό γεγονός”.

Η Κινηματογραφική Λέσχη Ελληνικού-Αργυρούπολης είναι ανοικτή σε κάθε κριτική που της ασκείται, ενώ ή ίδια ασκεί χαμηλόφωνα το έργο της βασισμένη στην εθελοντική δουλειά των μελών της, με περιορισμένη χρηματοδότηση από τον δήμο, δρώντας στο πλαίσιο της αρμόδιας Πολιτιστικής Επιτροπής. Στην επιτροπή αυτή, όπου μικροπολιτικές διαπαραταξιακές αντεγκλήσεις δεν έχουν θέση, συζητώνται και συναποφασίζονται οι δραστηριότητές της. Μάλιστα, τα κόστη που έχουν προκύψει μέχρι στιγμής έχουν εγκριθεί ομόφωνα από τους εκπροσώπους όλων των παρατάξεων. Αν ο ανώνυμος συντάκτης ήθελε πραγματικά να προσφέρει αντικειμενικήενημέρωση στους συνδημότες μας για την Κινηματογραφική Λέσχη του δήμου, όφειλε ο ίδιος πρώτα να ενημερωθεί:

1. Από τους -πραγματικά πολύ αξιόλογους- εκπροσώπους των παρατάξεων στην Πολιτιστική Επιτροπή, χάριν των οποίων θέλει να λειτουργήσει το δημοσίευμα, ότι το κόστος των θερινών προβολών ανήλθε στο μισό από αυτό που καταγγέλεται, δηλαδή στα 4.100,70 ευρώ -όχι 8.000.
2. Από τα 260 και πλέον άτομα -όχι 100- που κάθε Σάββατο τιμούσαν τη λέσχη με την παρουσία τους, ότι δεν πρόκειται για αλάνα αλλά για θερινό δημοτικό κινηματογράφο του δήμου, σε έναν από τους πιο όμορφους χώρους της περιοχής που αξιοποιείται για διάφορες εκδηλώσεις.
3. Από τον ιδιώτη που εκμεταλλεύεται τον ανοικτό κινηματογράφο στην ταράτσα του “Μίκης” για το συμβόλαιο με τον δήμο, στο οποίο προβλέπεται η δωρεάν παραχώρηση του χώρου μία και μόνον μέρα κάθε μήνα στο τετράμηνο που αυτός λειτουργεί (Ιούνιο-Σεπτέμβριο), το όλον τέσσερις ημέρες κάθε καλοκαίρι -όχι όποτε θέλουμε. Τα τελευταία χρόνια ήδη ο ανοικτός κινηματογράφος αξιοποιείται τη μία από αυτές για την προβολή ταινιών από το Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας, ενώ στην τρέχουσα οικονομική δυσπραργία θεωρήθηκε σκόπιμο να μην στερηθούν από τον επιχειρηματία τα περιορισμένα του έσοδα από τις τρεις εναπομείνασες μέρες.

Για ακόμα πληρέστερη ενημέρωση, θα πρέπει να προστεθούν τα εξής:

• Ότι η λέσχη, δρώντας κατ' οικονομίαν, δεν ενοικιάζει ταινίες σε φιλμ, όπως αποκλειστικά και μόνον μπορούν να προβληθούν στον ανοικτό του “Μίκης”, διότι είναι αρκετάακριβότερες, αλλά περιορίζεται σε αισθητά φθηνότερες ταινίες που παραχωρούνται σε DVD. Πώς άραγε θα γινόντουσαν αυτές οι “δωρεάν” προβολές;
• Ότι οι δημότες δεν “χάνουν μέσα από τη καρδιά της πόλης άλλο ένα πολιτιστικό γεγονός” (εκτός αν “πόλη” θεωρείται μόνον η Αργυρούπολη), αφού το πάρκο της 129, σύμφωνα με τον χάρτη, βρίσκεται στη νοητή γραμμή γειτνίασης των δύο πρώην ξεχωριστών περιοχών του ενιαίου δήμου. Ο θερινός κινηματογράφος, δίπλα στο Praktiker, δεν είναι σε μια απόμερη αλάνα αλλά σε ένα λειτουργικό πάρκο ανοικτό στους δημότες.
• Ότι οι χειμερινές προβολές της λέσχης γίνονται στο “Μ. Θεοδωράκης” -δηλαδή σε “έργο παλαιότερων διοικήσεων”. Τα μέλη της λέσχης με περηφάνια φέρουν ως παράδοσή τους τις προγενέστερες δραστηριότητες της Κινηματογραφικής Λέσχης Αργυρούπολης και της Επιτροπής Κινηματογράφου Ελληνικού.
• Ότι, και θα πρέπει να τονιστεί, η λέσχη όχι απλώς δεν ζήτησε καθόλου χρηματοδότηση για το αρκετά μεγαλύτερο σε διάρκεια χειμερινό πρόγραμμά της για το 2011-12, αλλά αποκλειστικά με δικές της ενέργειες εξασφάλισε τις ταινίες, το έντυπο πρόγραμμα και τα λοιπά έξοδα, προέβη σε ηλεκτρολογικές επισκευές στο “Μ. Θεοδωράκης”, ενώ κατασκεύσε και τοποθέτησε τον μηχανισμό αναδιπλούμενης οθόνης που, ας σημειωθεί, χρησιμοποιείται και σε άλλες εκδηλώσεις. Το ίδιο θα πράξει άλλωστε και για το χειμερινό πρόγραμμά της για το 2012-13.

Η λέσχη προβάλλει δωρεάν ταινίες το μεγαλύτερο μέρος του έτους δίνοντας τη δυνατότητα αυθεντικής ψυχαγωγίας στους συνδημότες μας, όπως και μια διέξοδο σε όσους μαστίζονται από την οικονομική κρίση. Το πρόγραμμα αποτελείται από μια ποικιλία ξένων και ελληνικών ταινιών και ντοκιμαντέρ που επιλέγονται, πέρα από την καλλιτεχνική αξία τους, με τη μεγαλύτερη δυνατή εξοικονόμηση χρημάτων για το δημοτικό ταμείο, αφού η λέσχη προσπαθεί και εξασφαλίζει δωρεάν ένα μεγάλο μέρος των ταινιών που προβάλλει. Τέλος, η λέσχη συμμετείχε στη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για την Τράπεζα Τροφίμων του δήμου, συνεισφέροντας στην τόσο σημαντική πρωτοβουλία ανακούφισης συνδημοτών μας. Το ευχάριστο είναι ότι ο κόσμος εκτιμά τις επιλογές της λέσχης και ανταποκρίνεται στις προτάσεις της. Κανονικά δεν θα έπρεπε να ενοχλεί μια χρήσιμη δραστηριότητα του δήμου, αλλά θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με όρους πολιτιστικής προσφοράς, όπως γίνεται στη διαπαραταξιακή Πολιτιστική Επιτροπή του δήμου. Μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες δεν πρέπει να έχουν θέση στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας”.

Ακροδεξιά και κυβερνητικός εξτρεμισμός - Του Μιχάλη Σπουρδαλάκη (στην Αυγή της Κυριακής, 23/9/2012)

Ακροδεξιά και κυβερνητικός εξτρεμισμός - Του Μιχάλη Σπουρδαλάκη


Το διαβόητο ιδεολόγημα των δύο άκρων αναπαράγεται από έγκριτους (;) δημοσιογράφους, επιστήμονες και πολιτικούς που με περισσή αυταρέσκεια αυτοαναγορεύονται σε «δυνάμεις της ευθύνης». Ο Λόγος τους αυτός αποκαλύπτει, εκτός των άλλων, με τρόπο κραυγαλέο τον πανικό και τη βαθιά κρίση νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. Κατά συνέπεια πρόκειται για μια πολυσύνθετη όσο και ενδιαφέρουσα συζήτηση που δεν μπορεί να εξαντληθεί σε λίγες γραμμές. Αφοριστικά, ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να σημειώσει:




1. Καθώς κάθε μάχη για την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία προετοιμάζεται σε ομαλές και ειρηνικές περιόδους, οι σημερινές «θεωρίες» των δύο άκρων έλκουν την καταγωγή τους από το ρεύμα της αναθεώρησης της Ιστορίας, που εμφανίζεται στη χώρα μας ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παρά τις ιστορικές αυθαιρεσίες, αποσιωπήσεις και μεθοδολογικά κενά, το ρεύμα αυτό κατάφερε να νομιμοποιηθεί ακόμη κι από όσους του άσκησαν κριτική, αφού ο διάλογος μαζί του το βοήθησε να καταλάβει περίοπτη θέση στα σαλόνια εφημερίδων και να δεξιωθεί ακόμη και σε πανεπιστημιακά τμήματα.



2. Όταν τα σύννεφα από την κρίση της νομιμοποίησης έφεραν τη βροχή της εξέγερσης του Δεκέμβρη, το ιδεολόγημα για τα δύο άκρα φάνηκε ήδη έτοιμο και προσέφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Στις μέρες μας πια, με το ξέσπασμα της κοινωνικής καταιγίδας, που προκαλούν οι γνωστές πολιτικές της επιθετικής λιτότητας, οι απόψεις αυτές πλέον αναπαράγονται σε τόνους που αγγίζουν συχνά την υστερία.



Η συστηματική παραβίαση των αρχών του κράτους δικαίου από πολιτικούς και διανοούμενους που είτε μας τρομοκρατούν για την «υγειονομική βόμβα στην Αθήνα» είτε προβλέπουν, με ανατριχιαστικό κυνισμό, ότι «υπάρχει πολύ λίπος να καεί ακόμα» αποτελούν το απαραίτητο ισοδύναμο ανάπτυξης της Ακροδεξιάς.



3. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, πιεζόμενες από την κραυγαλέα έλλειψη νομιμοποίησης για τις ακολουθούμενες πολιτικές τους, στράφηκαν στην γνωστή μέθοδο της κατασκευής του εσωτερικού εχθρού. Έτσι εξισώνουν τη νόμιμη κοινωνική διαμαρτυρία με την εγκληματική και πολύσημα ρατσιστική δραστηριότητα. Το εγχείρημα όμως αυτό έχει κοντόθωρα αποτελέσματα: Προσφέρει μεν άλλοθι για την επιβολή ρυθμίσεων εκτάκτου ανάγκης, που φαίνεται να είναι απαραίτητες για την επιβολή της κυβερνητικής πολιτικής, ωστόσο θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη Δημοκρατία, αλλά ακόμα και τις στοιχειώδεις συνθήκες κοινωνικής ασφάλειας.



Αλήθεια, τι θα συνέβαινε αν τα θύματα των ρατσιστικών επιθέσεων αντιδρούσαν με τον ίδιο βίαιο τρόπο; Η νομιμοποίηση της ακροδεξιάς δράσης και από την κατ’ ουσία, εξτρεμιστική πολιτική που ασκεί το «όλον» του εσμού των κυβερνητικών δυνάμεων, οδηγεί, φευ, στο ορατό μέλλον σε ανεξέλεγκτες και βίαιες καταστάσεις εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα.



4. Κατά συνέπεια, στο όνομα ενός ακραίου και ιδιοτελούς οικονομικού φιλελευθερισμού, οι κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές, ελίτ με τη θλιβερή σύμπραξη των νέας κοπής οργανικών τους διανοούμενων, επιχειρούν να ακυρώσουν το φιλελεύθερο, δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο της Μεταπολίτευσης. Για το εγχείρημα αυτό η κατασκευή της «θεωρίας» των δύο άκρων μοιάζει να τους είναι όχι απλά χρήσιμη, αλλά απαραίτητη.



Ωστόσο δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι πριονίζουν το κλαδί στο οποίο και οι ίδιοι κάθονται. Αφού μέσα από την ασφάλεια που τους παρέχει ο έλεγχος του επικοινωνιακού παιχνιδιού δεν βλέπουν ότι σύντομα οι πληττόμενοι πολίτες θα ανακαλύψουν στον καθρέφτη της καθημερινότητας πως το νεοναζιστικό σκιάχτρο είναι το πραγματικό είδωλο της κυβερνητικής ανευθυνότητας.



* Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεστήμιο Αθηνών

Δρόμος του Σαββάτου 22/9: Η παράσταση των ανδρείκελων

Η παράσταση


των ανδρείκελων

Άθλιο επικοινωνιακό θέατρο, ενώ έχουν

Συμφωνήσει την κοινωνική γενοκτονία

Περίοδος αναμονής και κυοφορίας ~ Περιμένοντας καθηλωμένοι το λαϊκό ξέσπασμα, του Γιάννη Τσούτσια

Δίβουλοι, δίγλωσσοι και σε διπλούς ρόλους ~ Υποκρισία και αλήθειες στις αντιθέσεις που διαπερνούν την «τρόικα εσωτερικού» και την «τρόικα εξωτερικού» - Στη… ζώνη του λυκόφωτος το χρονοδιάγραμμα για την έκθεση και τη δόση, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Φρένο στην πώληση των μονάδων λιγνίτη της ΔΕΗ ~ Η Επιχείρηση «δικαιούται να διατηρήσει το σύνολο των εργοστασίων που διαθέτει», λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, της Μαίρης Ευθυμιάτου

Αλ.Τσίπρας: Πώς θα προχωρήσουμε στην ανασυγκρότηση της χώρας ~ Οι βασικοί στόχοι και οι αρχές της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που παρουσίασε στη ΔΕΘ, των Νατάσας Ακριβάκη και Χρίστου Καραμάνου

Έγκλημα και εγκληματικότητα, μια ριζοσπαστική απάντηση ~ Η ανάγκη επαναδιατύπωσης μιας «άλλης» νομιμότητας, του Στράτου Γεωργούλα

Πηγαίνοντας για ψάρεμα… ή για σύγκρουση; Η διαμάχη Κίνας-Ιαπωνίας υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, του Γιώργου Τσίπρα

Πορτογαλία: Jorge Costa «Τροϊκανή συνταγή όπως… Ελλάδα, ογκώδεις αντιδράσεις όπως… Ελλάδα» συνέντευξη στον Ηλία Σταθάτο

Απόλυση χωρίς αποζημίωση, πρόσληψη χωρίς προϋπηρεσία ~ Λάστιχο στα χέρια της Πειραιώς, οι εργαζόμενοι της Αγροτικής, του Γιώργου Κατερίνη

Ακόμα γράφουν και επιμελούνται οι: Γεωργία Ζαβιτσάνου, ΔημήτρηςΥφαντής, Μιχάλης Σιάχος, Κατερίνα Νοτοπούλου, Μαρία Τριανταφύλλου, Χρήστος Γιοβανόπουλος, Ελένη Πορτάλιου, Γιώργος Τοζίδης, Ηλίας Σταθάτος, Μάριος Διονέλλης, Αθηνά Τέσκου, Δημήτρης Σιανίδης, Τέλης Τύμπας, Τάσος Γκούβας, Χρήστος Σακελαρίου, Βέρα Αλεξιάδου, Λευτέρης Αρβανίτης, Σταμάτης Μαυροειδής, Κώστας Στοφόρος, Νέστορας Πουλάκος, Ανέστης Ταρπάγκος, Στέλιος Ελληνιάδης, Σωκράτης Μαντζουράνης, Έλενα Πατρικίου

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΥΛΗ

ΤΟ ΘΕΜΑ της εβδομάδας

Να ακυρώσουμε το φονικό πακέτο της κυβέρνησης

Το «κράτος δικαίου» παίρνει τα μέτρα του ~ Κυβερνητικό μήνυμα σιδερένιας πυγμής ενόψει απεργίας

Πολιτική μάχη με καθημερινές δράσεις

Editorial Το τέλος των βεβαιοτήτων

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Περίοδος αναμονής και κυοφορίας ~ Περιμένοντας καθηλωμένοι το λαϊκό ξέσπασμα, του Γιάννη Τσούτσια

Γνώμη: Θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ; Της Γεωργίας Ζαβιτσάνου

Φτηνοί κομπάρσοι σε προμελετημένο φόνο ~ Το άθλιο θέατρο και τα αδιέξοδα της συγκυβέρνησης, του Δημήτρη Υφαντή

Προς μια απολυταρχική Ε.Ε. της Γερμανίας και των τραπεζών ~ Επιτακτική πλέον η απαίτηση για «μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη»

Δίβουλοι, δίγλωσσοι και σε διπλούς ρόλους ~ Υποκρισία και αλήθειες στις αντιθέσεις που διαπερνούν την «τρόικα εσωτερικού» και την «τρόικα εξωτερικού» - Στη… ζώνη του λυκόφωτος το χρονοδιάγραμμα για την έκθεση και τη δόση, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Αντιδράσεις για τη συνάντηση με τον γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ ~ Εύλογα ερωτήματα και προβληματισμοί, του Μιχάλη Σιάχου

Φρένο στην πώληση των μονάδων λιγνίτη της ΔΕΗ ~ Η Επιχείρηση «δικαιούται να διατηρήσει το σύνολο των εργοστασίων που διαθέτει», λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, της Μαίρης Ευθυμιάτου

Μαθαίνοντας για το κίνημα, αλλιώς… Τα ζητήματα Υγείας και Μετανάστευσης σε διεπιστημονικό πρόγραμμα στη Μπολόνια, της Κατερίνας Νοτοπούλου

Δεν γίνεται εξωτερική πολιτική με ευχολόγια, της Μαρίας Τριανταφύλλου

Αλ.Τσίπρας: Πώς θα προχωρήσουμε στην ανασυγκρότηση της χώρας ~ Οι βασικοί στόχοι και οι αρχές της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που παρουσίασε στη ΔΕΘ, των Νατάσας Ακριβάκη και Χρίστου Καραμάνου

Έγκλημα και εγκληματικότητα, μια ριζοσπαστική απάντηση ~ Η ανάγκη επαναδιατύπωσης μιας «άλλης» νομιμότητας, του Στράτου Γεωργούλα

ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Άλμα Βενιζέλου στο κενό ~ Οι πονοκέφαλοι, οι κρυφοί υπολογισμοί καιη επικοινωνιακή τακτική του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, του Δημήτρη Υφαντή

Διπλή ταρίφα: Κάθετη… επιμήκυνση

Στο δρόμο της αλληλεγγύης ~ Μεγάλη συμμετοχή στην Παναττική συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο ΕΜΠ, του Χρήστου Γιοβανόπουλου

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ

Συνομιλώντας για το νέο ΣΥΡΙΖΑ ~ Μια απάντηση σε άρθρο του Ρούντι Ρινάλντι, της Ελένης Πορτάλιου

Ο Lucio Magri για τον ΣΥΡΙΖΑ ~ 49 χρόνια μετά… του Γιώργου Τοζίδη

ΔΙΕΘΝΗ

Κλιμάκωση της σύγκρουσης στο τουρκικό Κουρδιστάν ~ Καταπίεση και εκτεταμένες στρατιωτικές στη Ν.Α. Τουρκία, του Ηλία Σταθάτου

Γυρίζει: Μια σύγκρουση κατά παραγγελία; Περίεργα γεγονότα γύρω από την ταινία που άναψε φωτιές

Πηγαίνοντας για ψάρεμα… ή για σύγκρουση; Η διαμάχη Κίνας-Ιαπωνίας υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, του Γιώργου Τσίπρα

Ιντιφάντα: Πώς η κατοχή συμβάλλει στην παλαιστινιακή οικονομική κρίση

Πορτογαλία: Jorge Costa «Τροϊκανή συνταγή όπως… Ελλάδα, ογκώδεις αντιδράσεις όπως… Ελλάδα» συνέντευξη στον Ηλία Σταθάτο

Στους δρόμους του κόσμου: Και είναι τόσο όμορφα δέντρα οι σεκόγιες… ~ Μεγάλη απεργία των δασκάλων στο Σικάγο ~ ΗΠΑ και Κίνα δοκίμαζαν μεταλλαγμένο ρύζι σε παιδιά

ΕΡΓΑΣΙΑ

Μισθούς κάτω από 500 ευρώ επιβάλλει η Sprider Stores ~ Το πραγματικό πρόσωπο μιας ελληνικής πολυεθνικής

Του δρόμου: Όλοι πλην… ΜΜΕ στην απεργία της Τετάρτης!

Απόλυση χωρίς αποζημίωση, πρόσληψη χωρίς προϋπηρεσία ~ Λάστιχο στα χέρια της Πειραιώς, οι εργαζόμενοι της Αγροτικής, του Γιώργου Κατερίνη

Απεργία στη Λαμία για τις αποζημιώσεις

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ετοιμάζουν νέο χαράτσι σε αγρούς και οικόπεδα ~ «Θα πληρώνουμε την αξία των ακινήτων σε φόρους κάθε 5 χρόνια», του Μάριου Διονέλλη

Επικοινωνία: Ο πεινασμένος σκύλος, του Μάριου Διονέλλη

Προσοχή-προσοχή ληστεία! Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων & Κατοίκων Β.Α. Αττικής ενάντια στα διόδια

«Άνθισε» η αλληλεγγύη στην Κατερίνη ~Δημιουργήθηκε το Πανελλαδικό Δίκτυο Πρωτοβουλιών Χωρίς Μεσάζοντες, της Αθηνάς Τέσκου

Η επόμενη μέρα του κινήματος Χωρίς Μεσάζοντες, του Δημήτρη Σιανίδη

Να αντιμετωπιστεί η καταστροφή της Χίου ~ Προτάσεις για περιβάλλον και παραγωγή παρουσίασε η Ομάδα Εργασίας ΣΥΡΙΖΑ Χίου, του Τέλη Τύμπα

Νίκη των κινημάτων κατά της εκτροπής του Αχελώου

Διαλύουν το αεροδρόμιο Ηρακλείου ~ Ούτε ευρώ για συντήρηση, παρά τα έσοδα 40 εκατομμυρίων, του Μάριου Διονέλλη

Η άλλη Θεσσαλονίκη

«Χρέος της γενιάς μας η ανατροπή» Στις 28, 29 και 30 Σεπτεμβρίου το Φεστιβάλ Νέων ΣΥΡΙΖΑ

Στα χέρια της νεολαίας το μέλλον της Ελλάδας, του Τάσου Γκούβα

Στο δρόμο για τον ενιαίο φορέα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, του Χρήστου Σακελαρίου

Μπήκαν οι μπουλντόζες στο Καραμπουρνάκι ~ Οι «εργασίες» σημαίνουν το τέλος της παραλιακής ζώνης, της Βέρας Αλεξιάδου

Θέλω κι εγώ pay roll , του Λευτέρη Αρβανίτη

Μολύνατε την ιδέα της αλληλεγγύης ~ Επιστολή του Κοινωνικού Ιατρείου στη διευθύντρια Αιμοδοσίας ΑΧΕΠΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Επιλεκτικές αναγνώσεις, του Σταμάτη Μαυροειδή

Με κόντρα τον καιρό: 12% εμπιστοσύνη, του Κώστα Στοφόρου

Γιώργος Λαμπράκος: «Κι εγώ σαν την Ελλάδα μέσα στη σύγχυση και την τρέλα…», συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο

Με τη ματιά του Μπομπ ~ Ο διεθνούς φήμης Αμερικανός σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Robert Wilson ψάχνει για τη δική του Ιθάκη και υπογράφει για το Εθνικό Θέατρο τη θεατρική διασκευή της Οδύσσειας , της Χριστίνας Ανδρέου

Σινεμά: Η σκύλα, του Νέστορα Πουλάκου

Πολιτισμός & βαρβαρότητα, του Ηρόστρατου

Κεν Λόουτς ~ Τάκης Σπυριδάκης ~ Χέρμαν Μπλάουτ ~ Κώστας Βαρώτσος ~ Ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας γράφει στον Μάνο Λοΐζο

Παρέμβαση

Μορφές κοινωνικής εκπροσώπησης των τάξεων στη μνημονιακή εποχή. Μετά τη διαδήλωση της Διεθνούς Έκθεσης και μπροστά στην απεργία της 26ης Σεπτέμβρη, του Ανέστη Ταρπάγκου

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ, του Στέλιου Ελληνιάδη

Από τη δημοκρατία στο φασισμό: Κατασκευάζουν ανθρωπάκια και γεννούν τέρατα!

5’ διάλειμμα με τον Σωκράτη Μαντζουράνη

«Να τηρήσετε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις σας»

Όσα θάφτηκαν Μαύρο σκοτάδι

Εν τέλει

Γιατί ξαφνιαστήκαμε με τον Κασιμάτη; της Έλενας Πατρικίου

Σκιτσάρει ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

Στην «Εποχή» της Κυριακής: Κεντρικός τίτλος: Τράβηξαν τη σκανδάλη

Η εποxή
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Γραφεία: Ακαδημίας 62, 10679 Αθήνα τηλ.: 210-36 19 513 - 14, φαξ: 210-36 19 610 www.epohi.gr

Στην «Εποχή» της Κυριακής: Κεντρικός τίτλος: Τράβηξαν τη σκανδάλη

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα: «Από τον ΣυΡιζΑ των συνιστωσών στην ενιαία ριζοσπαστική αριστερά»* «Ιστορικός όρος η δημοκρατική παράταξη» «Νεοφιλελεύθερες “ευκαιρίες” και φασίζων οπορτουνισμός», του Χ. Γεωργούλα Συνέντευξη με τον ιστορικό Αντώνη Λιάκο: «Πρέπει να απονομιμοποιηθεί ο ρόλος που υποδύεται η Χ.Α.» Συνέντευξη με το Θόδωρο Μαργαρίτη: «Ο χρόνος θα κρίνει αν η πολιτική μας θα δικαιωθεί» «Το συνδικαλιστικό κίνημα σε καμπή» του Κώστα Βογιατζή ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ (Ν)ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ«Τι με τρομάζει…», της Νάντιας Βαλαβάνη «Καταληψία για τις καταλήψεις» του Χ. Γεωργούλα ΔΙΕΘΝΗ Βαδίζοντας προς το 18ο Συνέδριο του ΚΚ Κίνας«Σημαντικές αλλαγές στο Πεκίνο πίσω από ένα τείχος μυστικότητας» (άρθρο από την «Μοντ Ντιπλοματίκ») «Μεγάλη πορεία στο Παρίσι για δημοψήφισμα», του Μπ. Κοβάνη «Η Ευρώπη λέει «Ja» του Δημήτρη Σμυρναίου από το Βερολίνο Γερμανία: «Μαστίγιο και ξανά μαστίγιο για τα “γουρούνια”» του Αργ. Παναγόπουλου «Σαντιάγκο Καρίγιο: Ο “τελευταίος γραμματέας” της αντίστασης και της δημοκρατίας» του Αργ. Παναγόπουλου «Πώς βλέπω την εξέγερση στη Συρία» του Ταρίκ Αλί Μια μαρτυρία από τον Παλαιστινιακό Στρατόπεδο Γιαρμούκ της Δαμασκού: «Στη Δαμασκό δεν μπορεί να υπάρξει φυσιολογική ζωή», Κολομβία: «Ο δύσκολος δρόμος προς το τέλος του εμφυλίου» Κραυγή αγωνίας από τούρκο αγωνιστή: «Θέλω να μείνε ελεύθερος» - Πώς περιγράφει τα βασανιστήρια που υπέστη στις τουρκικές φυλακές ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Η ρήτρα απόκλισης αποτελεί ομολογία ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει«Νέα φορολογικά πειράματα στην πλάτη των μισθωτών» του Τάκη Πετρούλια ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΧΙΟΥ«Για την ανασυγκρότηση του περιβάλλοντος και της παραγωγής» «Απροστάτευτες οι προστατευόμενες περιοχές» της Ηρώς Διώτη «Οικολογικός εκσυγχρονισμός, οικομαρξισμός και η περιβαλλοντική κρίση» του Γιώργου Μπάλια Συνδιάσκεψη της Ντόχα«Η κλιματική αλλαγή στο προσκήνιο;» του Αργύρη Αργυρίου ΚΟΙΝΩΝΙΑ Στην Κατερίνη «χωρίς μεσάζοντες» και στο Πολυτεχνείο με «αλληλεγγύη» της Μ. Τριανταφύλλου ΑΠΟΧΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ«Οι κρατούμενοι συνεχίζουν…» της Ρόζας Κοβάνη Με αφορμή την αιμοδοσία «μόνο για Έλληνες» «Αυτή τη βδομάδα στο “Στόχο” ήταν οι εκπαιδευτικοί» «Θέρμανση για λίγους το χειμώνα» Με κινητοποιήσεις απαντούν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ«Αύξηση της τιμής του εισιτηρίου, επιβράβευση στους υπάκουους» Προσπαθούν να οικοπεδοποιήσουν την παραλιακή ζώνη της Καλαμαριάς «Αβέβαιο το μέλλον του Σικιαρίδειου Ιδρύματος» του Αλέξανδρου Μαυρογένη «Κατάληψη των δημαρχείων από την ΠΟΕ-ΟΤΑ» του Πάνου Παρθένη ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ «Η νέα άνοδος του Αρτούρο Ούι»Ή όταν οι εγκληματίες εισβάλλουν στην πολιτική του Θ. Τσαλαπάτη «Για πόσα like, ρε γαμώτο» της Νίκης Τρουλλινού ΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ «Ξούθου και Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα «Αφρόδιχτα της Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου του Aλιέα«Στα δίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση«Ό,τι συμβεί στα πέριξ» της Γωγώς ΠαυλοπούλουEx libris από την Μάρη Θεοδοσοπούλου


Μουσικές Προτάσεις από τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Κινηματογράφος από τον Στράτο Κερσανίδη



Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα και την Αριστερά

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου


Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata



Κείμενα των: Μάκη Κουζέλη, Πολυμέρη Βόγλη, ΕΕΔΑ, Μαρίας Πούλου, Κύρκου Δοξιάδη, Ταρίκ Αλί, Αγγελικής Χριστοδούλου, Χρήστου Ηλιάδη



Έξι θέσεις για τον φασισμό. Ο Μάκης Κουζέλης εξηγεί από πού ήρθε ο φασισμός της Χρυσής Αυγής, πώς προετοιμάστηκε η υποδοχή της, πώς απέναντί της ορθώνεται η δημοκρατία και πώς δεν πρέπει να δείξουμε καμία ανοχή απέναντι σε αυτή τη συμμορία. Το κείμενο είναι επεξεργασμένη μορφή της ομιλίας του στην εκδήλωση για τον νεοφασισμό, που οργάνωσαν «Ενθέματα» και Unfollow την Τετάρτη.

Το κενό μεταξύ των δύο άκρων. Ο Πολυμέρης Βόγλης αναλύει πώς η «θεωρία των δύο άκρων», γέννημα του Ψυχρού Πολέμου, επανέκαμψε στο προσκήνιο του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα, πρόσφατα. Εξηγεί γιατί η βία αποτέλεσε ιστορικά καταστατικό στοιχείο της δράσης της άκρας Δεξιάς και πώς η «θεωρία των δύο άκρων» νομιμοποιεί τη Χρυσή Αυγή.

Από την αντιποίηση της αρχής στην ανατροπή της δημοκρατίας. Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξηγεί γιατί είναι σαθρό το επιχείρημα της Χρυσής Αυγής ότι τα μέλη της, όπως και κάθε πολίτης, έχουν δικαίωμα να συλλαμβάνουν όσους διαπράττουν αυτόφωρα κακουργήματα ή πλημμελήματα. Και καταλήγει στο ότι το πολιτικό σχέδιο των νεοναζί δεν είναι η αντιποίηση αρχής, αλλά η ανατροπή της ελληνικής δημοκρατίας μέσω (και) της αντιποίησης αρχής.

Η στάση του Βάλια Σεμερτζίδη απέναντι στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Με την ευκαιρία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης για τον Βάλια Σεμερτζίδη στο Μουσείο Μπενάκη. Η Μαρία Πούλου εξετάζει την αμφιλεγόμενη σχέση του ζωγράφου με τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό, μέσα από τα έργα και τα κείμενά του, και μας δείχνει πώς ο Βάλιας Σεμερτζίδης αρνείται, εν τέλει, τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό.

Διμέτωπος αγώνας: Ο Κύρκος Δοξιάδης, συνεχίζοντας τη συζήτηση που άνοιξε στα προηγούμενα «Ενθέματα» το άρθρο του Στρ. Μπουρνάζου, αναλύει γιατί η Αριστερά πρέπει να έχει ταυτόχρονα δύο μέτωπα: ένα αντιφασιστικό-αντιναζιστικό και ένα αντιμνημονιακό-αντινεοφιλελεύθερο.

Συρία: ενάντια στον Άσαντ, ενάντια στη νατοϊκή επέμβαση. Ο Ταρίκ Αλί εξηγεί γιατί η αντίθεση στη δικτατορία Άσαντ δεν σημαίνει και υποστήριξη στη νατοϊκή επέμβαση. Και εξηγεί γιατί οι διαπραγματεύσεις είναι η μόνη λύση για την απαλλαγή από τον Άσαντ (μετάφραση: Καλλίμαχος Χρυσορρόης).

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Μια φωτογραφία και ένα σχόλιο. Αυτή τη φορά: Έπαρση και υποστολή. Στη μόνιμη στήλη μας ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, η Αγγελική Χριστοδούλου θυμάται μια λίγο παλιότερη φωτογραφία της: σε έναν ακάλυπτο, ασπρόρουχα και η γαλανόλευκη, σε μια απλώστρα, μαζί. Και μας περιγράφει τα συναισθήματα και τις σκέψεις που της ανακαλεί.

Από ποιους απειλείται η Θράκη; «Γερμανοί και Τούρκοι στήνουν παράλληλο κράτος στη Θράκη» μας πληροφορούν τα Επίκαιρα. Ο Χρήστος Ηλιάδης το σχολιάζει, ανατρέχοντας στη δεκαετία του 1950 και εξετάζοντας πού μας οδήγησαν παρόμοιες προσεγγίσεις.

Αν ο Πίου κατέβει σε διαδήλωση. Του Παντελη Μπουκαλα

http://alterthess.gr/content/o-pioy-katebei-se-diadilosi-toy-panteli-mpoykala

Ολοι γελάσαμε με τη διαφήμιση του διάσημου πλέον Πίου. Είναι άλλωστε καλογυρισμένη, μια ταινιούλα μικρότατου μήκους. Συγκαταλέγεται στα λιγοστά φιλμάκια που, με τον κίνδυνο να μη θυμάται στο τέλος ο τηλεθεατής ποιο προϊόν προπαγανδίζουν, επενδύουν στο χιούμορ και στήνουν μια μικρή χαριτωμένη ιστοριούλα που βγάζει γέλιο και γίνεται σημείο αναφοράς στις κουβέντες μας. Κι όπως προσπαθούμε να διηγηθούμε (τίποτε δυσκολότερο) μια πολιτική γελοιογραφία που μας άρεσε, έτσι και μ’ αυτές τις διαφημίσεις. Ισως επειδή όλοι έχουμε σχεδόν φαρμακευτική ανάγκη για λίγο γέλιο, μια και, όπως λένε οι εθνικοί μας ψυχολόγοι, πάσχουμε μαζικά από κατάθλιψη, μιλάμε και ξαναμιλάμε στις παρέες μας για τον «ομορφάντρα» και τα «βρώμικά» του έξω από το γήπεδο, για τον Κίτσο και την Τασούλα που συνεχίζουν την παράδοση του Χατζηχρήστου, για τον «αγαπούλα», για το «όλοι κάτω» της ληστείας στην τράπεζα και το «όλοι έξω» του χειρουργείου.

Και βέβαια μιλάμε και γελάμε με τον Πίου. Με το «μαύρο πιστόλι» που ανακαλύπτει στα φανάρια ο πονηρούλης πρόεδρος μιας ομάδας (πρότυπό του οι μεγαλοπαράγοντες που μπαινοβγαίνουν στη φυλακή). Αφού βεβαιώνεται ότι κατάγεται από «ποδοσφαιρομάνα» χώρα, τον παρουσιάζει σαν τεράστιο απόκτημα. Δεν του κόστισε άλλωστε τίποτα, αφού ήταν ελεύθερος• ποδοσφαιρικά ελεύθερος εννοείται, μια και δεν ανήκε σε σύλλογο, γιατί πόσο ελεύθερος μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος, όποιου χρώματος, που ψευτοεπιβιώνει καθαρίζοντας παρμπρίζ αυτοκινήτων. Ο Πίου, λοιπόν, από τη Φανάρ Μπαξέ (λογοπαικτική παραπομπή στην τουρκική Φενέρ Μπαξέ) ήταν η πιο σπουδαία μεταγραφή του καλοκαιριού. Σπουδαιότερη κι από τον Γκρέκο στον Ολυμπιακό ή τον Σισοκό στον Παναθηναϊκό. Κι όσοι γελάσαμε μαζί του, δηλαδή πάμπολλοι, γελάσαμε καλόκαρδα, αγαθά, με συμπάθεια. Είναι άλλωστε τόσο φυσικός, τόσο κοινότοπος ο ρατσισμούλης της διαφήμισης, που και τις προθέσεις των συντελεστών της διαφήμισης υπερβαίνει, διαβάλλοντάς τες εντέλει, και δεν ενοχλεί με την πρώτη, πιθανόν ούτε και με τη δέκατη θέαση και ανάγνωση.

Κι ωστόσο, από το δηλούμενο «ένας μαύρος στα φανάρια» έως το ενδεχομένως υποδηλούμενο «ένας μαύρος είναι άξιος μόνο για τα φανάρια», ίσως δεν είναι μακρύς ο δρόμος. Κι αν ήταν μακρύς, τον έχει συντομεύσει πολύ η φυλετική «ιδεολογία» που κυριαρχεί εσχάτως και ιδίως η υλική αποτύπωσή της, η αιματηρή αποκρυστάλλωσή της: οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον σκούρων ή μαύρων μεταναστών από τις διμοιρίες χρυσαυγιτών καταδρομέων (με επικεφαλής τον βουλευτή-δεκανέα που τον τρώει η φαντασίωση πως είναι στρατηγός που πολεμάει Τουρκαλβανοεβραιοβουλγαροσκοπιανούς) ή από συμπαθούντες της «Χρυσής Αυγής», που αυτενεργούν και οι οποίοι αναγνωρίζονται σε αυτήν έστω κι αν δεν ήξεραν μέχρι χθες την ύπαρξή της, έστω ακόμα κι αν δεν τους αφορά ο φιλοχιτλερισμός της. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και παλιότερα, με μια επίσης δημοφιλή χιουμοριστική διαφήμιση. Με το «πουτ δε κοτ ντάουν!» που κραύγαζε ο αστυνομικός-συνοριοφύλακας σε κάποιον κλεφτοκοτά. Τα μισοαγγλικά του υποδείκνυαν ότι κυνηγούσε αλλοδαπό (εκείνη την εποχή ήταν της μόδας σαν στόχος οι Αλβανοί), όχι Ελληνα. Από ’κει, δηλαδή από την εξίσωση κλέφτης = αλλοδαπός έως την εξίσωση αλλοδαπός = κλέφτης, δεν ήταν, και πάλι, μακρύς ο δρόμος. Κι αν πει κανείς ότι αυτά τα κοινωνικά μαθηματικά ισχύουν μόνο για τα απλοϊκά μυαλά, ας σκεφτεί ότι ο φασισμός σε τόσο απλοϊκά τεχνάσματα στήριξε πάντοτε τη διείσδυση και την επιβολή του• ουδέποτε χρειάστηκε τα ανώτερα μαθηματικά.

Τη δύναμη, άλλωστε, αυτών των αξιωμάτων-στερεοτύπων την πιστοποιούν οι δημοσκοπήσεις και οι επιστημονικότερων προδιαγραφών έρευνες της κοινής γνώμης: τα ποσοστά του αυθόρμητου, του «φυσικού» φυλετισμού είναι μονίμως υψηλά, ενώ, για να μείνει άναυδη η πραγματικότητα, επίσης υψηλά είναι τα ποσοστά όσων δηλώνουν εκ πεποιθήσεως ή εκ γονιδίων αντιρατσιστές. Το χάσμα ανάμεσα στο «αισθάνομαι» και το «πιστεύω» παραμένει βαθύ.

Φαντάζομαι εδώ όχι μια άλλου είδους διαφήμιση, του τύπου «Μη σε νοιάζει, Χασάν!», αλλά μια διαδήλωση. Μια διαδήλωση από χιλιάδες Πίου. Από Πακιστανούς, Αφγανούς, Σομαλούς, Αιγύπτιους, Κούρδους, Παλαιστίνιους, Σύρους, Κενυάτες, Μπανγκλαντεσιανούς, Ινδούς, Κινέζους, καθώς και Αλβανούς, Πολωνούς, Ουκρανούς κ. ά., που θα φορούν όλοι τους τη μωβ φανέλα του Πίου. Τίθεται βέβαια το ερώτημα αν θα επιτρέψει τη διαδήλωση η «Χρυσή Αυγή», η οποία, ερμηνεύοντας ισόρρυθμα ένα Σύνταγμα που το καταπατά σκαιότατα, διατείνεται ότι οι συγκεντρώσεις προβλέπονται μόνο για Ελληνες. Αραγε το στοίβαγμα εκατό φυγάδων-μεταναστών στη σαπιόβαρκα κάποιου ανθρωποεμπόρου, που τελικά βουλιάζει παρασύροντας στον βυθό τους επιβάτες της, ανήκει κι αυτό στις απαγορευτέες «συναθροίσεις»;

Τιμητικά, επικεφαλής στη διαδήλωση των χιλιάδων Πίου (μαζί με τον «αυθεντικό» Πίου, ίσως και τους συντελεστές της διαφήμισης) θα ’πρεπε να τεθούν τα παιδιά και οι ενήλικοι των φαναριών της Καλαμάτας. Λίγες μέρες πριν, τους ξυλοκόπησαν αγρίως οι «απελευθερωτές» χρυσαυγίτες και τους απομάκρυναν συρόμενους από τις επίζηλες θέσεις τους, τις οποίες προφανώς εποφθαλμιούσαν ομοεθνείς μας άνεργοι. Τις ίδιες μέρες, άλλες αγέλες «απελευθερωτών» εκκαθάριζαν από τα (νόμιμα) μιάσματα την εμποροπανήγυρη της Ραφήνας και τη λαϊκή του Μεσολογγίου (όπου βρήκαν αντίσταση, έστω μονοπρόσωση) ή πυρπολούσαν πακιστανικό κουρείο στη Μεταμόρφωση, όπου πάλι βρήκαν αντίσταση, από Ελληνα πελάτη που μαχαιρώθηκε για να μάθει να σέβεται τα γονίδιά του. Τον κύριο όγκο της διαδήλωσης θα τον αποτελούσαν όσοι επλήγησαν σε περιστατικά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας: οι μικροπωλητές των παραλιών, με το κεφάλι των οποίων αποφάσισαν να παίξουν σφαλιαρορακέτες κάποιοι νεαροί λουόμενοι, έτσι, για πλάκα. Οσοι, νόμιμοι, νομιμότατοι, έμειναν χωρίς δουλειά σε σουβλατζίδικα, οικοδομές, εστιατόρια κ. τ. λ., επειδή μια μαυροντυμένη συμμορία επισκέφθηκε το αφεντικό τους και, με μαφιόζικο στυλ αντιγραμμένο από μπι μούβι πλην πειστικό, τον απείλησε πως αν δεν διώξει τους «σκυλαραπάδες», θα του το κάψουν. Οσοι μαχαιρώθηκαν επειδή απλώς έτυχε να γεννηθούν μαύροι, πράγμα που ακυρώνει όλα τα χαρτιά της μεταναστευτικής τους νομιμότητας, αφού είναι δεδομένη και αμάχητη μια άλλη εξίσωση: Χρώμα = Εγκλημα.

Δεν θα χρειαζόταν συνθήματα μια τέτοια διαδήλωση. Σύνθημα ηχηρότατο και σαφέστατο θα ήταν η ίδια. Και η φανέλα του Πίου. Του Πίου που ίσως έτσι να πετύχαινε το ωραιότερο γκολ της καριέρας του.

ΠΗΓΉ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ

Στην «Εποχή» της Κυριακής:Κεντρικός τίτλος: Ακυρώνουμε το μνημόνιο, επικυρώνουμε την ελπίδα

Στην «Εποχή» της Κυριακής:

Κεντρικός τίτλος: Ακυρώνουμε το μνημόνιο, επικυρώνουμε την ελπίδα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε:
«Για ένα εναλλακτικό, λαϊκό, πλουραλιστικό, ταξικό κόμμα της αριστεράς» του Παύλου Κλαυδιανού
«Ο αριστερός προσανατολισμός μάς φέρνει πιο κοντά στον κόσμο» του Ανδρέα Καρίτζη
«Να μην αλλάξουμε κοινωνική απεύθυνση» του Θοδωρή Δρίτσα

«Εκεί που μας χρωστούσανε, επιμένουν και… στα μέτρα!» του Θ. Μιχόπουλου

Συνέντευξη με τον βουλευτή Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Κώστα Ζαχαριά: «Περικοπές και κακός σχεδιασμός διαλύουν τις δομές της υγείας

«Τα θύματα μπροστά στα κυβερνητικά ψέματα» της Ειρήνης Αγαθοπούλου, βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στο νομό Κιλκίς

«Αντιφασιστικός λόγος με στόχο την Αριστερά…» του Χ. Γεωργούλα

«Η χούντα, ο Αριστοτέλης και… ο ιδρώτας του Τσίπρα» του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου

«Ψυχάρης κατά Βαρδινογιάννη»: Επιχειρηματικός πόλεμος με αφορμή το Πρώτο Θέμα

«Σκέψεις για τα καθήκοντα του ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες», του Λάμπη Σωτηρόπουλου

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Συνέντευξη με την Μαρία Καραμεσίνη: «Τρόικα και κυβέρνηση θέλουν τα επώδυνα μέτρα τώρα»

ΤΟ ΘΕΜΑ

«Η Ακροδεξιά μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο» της Βασιλικής Κατριβάνου

«Οι φασίστες, οι μετανάστες και οι πάγκοι στα πανηγύρια»  του Β. Παπαστεργίου

Περί αντιποίησης αρχής και υποκατάστασης οργάνων δημόσιας τάξης
«Από το παρακράτος στο παρασύνταγμα» του Παν. Χαχή

«Μικροπωλητές και μεγαλέμποροι του φόβου» του Πέτρου Ζούνη

«Τελευταίος τροχός της αμάξης οι μικροπωλητές» του Αλεξ. Μαυρογένη

Για τη στάση των ΜΜΕ απέναντι στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής
«Η σιωπή είναι συνενοχή», του Δημήτρη Κ. Τρίμη (πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ)

«Κάλιο αργά παρά ποτέ…» της Σοφίας – Νεφέλης Κατσούλη

«Πορεία των ομοφυλόφιλων ενάντια στο ναζισμό και το ρατσισμό»

Συλλογή υπογραφών για τη διενέργεια δικαστικής έρευνας για τη δράση της Χρυσής Αυγής

Προπηλακισμοί, απειλές και εμπρηστικές επιθέσεις στο Ρέθυμνο

Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής για τη δράση της Χρυσής Αυγής

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Συνέντευξη με τον Τάσο Κεφάλα, μέλος της ΠΡΟΣΥΝΑΤ
«Διαχείριση απορριμμάτων ή διαχείριση χρημάτων;»

«Τίτλοι τέλους για τους δήμους;»
Οι δήμοι καταρρέουν, η κυβέρνηση παρακολουθεί αδιάφορη, ενώ γίνεται προσπάθεια να φιμωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, της Μαρώς Τριανταφύλλου

«Χρυσάφι αξίζει ο αγώνας των κατοίκων στις Σκουριές»

«Έβγαλαν τον Πάπα… Πάπισσα για να χτυπήσουν την ελληνική εκκλησία», του Θωμά Τσαλαπάτη

«Ψάχνοντας τους φθόγγους μείναμε άφωνοι» γράφει ο Χάρης Φραντζής

Παρέλυσαν οι φυλακές – δειλά μέτρα από το υπουργείο
«Απεργούν και οι κρατούμενοι»

«Εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη Δέλτα»

2ο Αντιρατσιστικό –Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Κορίνθου, 13-16 Σεπτεμβρίου
«Στο μυαλό είναι ο στόχος… το νου σου, ε;»

Σύσκεψη συνταξιούχων από την Αυτόνομη Παρέμβαση

ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΔΟΜΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: «Κάνε πράξη την αλληλεγγύη»

«77η ΔΕΘ: Το τέλος της κινηματικής ραστώνης;»

«Ασκούμενοι δικηγόροι: Μαύρη αμοιβή, κατάμαυρη ασφάλιση», του Σταύρου Τασιόπουλου (ασκούμενος δικηγόρος, μεταπτυχιακός φοιτητής Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης)

ΔΙΕΘΝΗ

«Θερμό προβλέπεται το πορτογαλικό φθινόπωρο», συνέντευξη με την Τζοάνα Μορτάγκουα, στέλεχος του «Μπλόκου της Αριστεράς»

«Νέο κύμα αντιαμερικανισμού σαρώνει τον μουσουλμανικό κόσμο» της Βιβής Κεφαλά

«Ναι στον ευρω-συντηρητισμό λόγω αμφιβολιών;» της Όλγας Αθανίτη

Τα σύννεφα πυκνώνουν στην Ιβηρική
Μαδρίτη: «Ραχόι, η λιτότητα δεν θα περάσει», του Αργ. Παναγόπουλου
Διαδηλώσεις στα τριάντα πορτογαλικές πόλεις
«Πάσος Κοέλιο, δεν θα μας κάνεις ζητιάνους»

«Το φόρουμ των πλουσίων και το φόρουμ των φτωχών» της Τόνιας Τσίτσοβιτς

ΘΕΜΑΤΑ

«Ρατσισμός» και «λαϊκισμός» του Παναγιώτη Νούτσου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Συνέντευξη με τη σκηνοθέτιδα Χρύσα Τζελέπη: «Η τέχνη και η πολιτική πρέπει να βγει στους δρόμους»

ΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ

«Ξούθου και Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα
«Αφρόδιχτα της Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου του Aλιέα
«Στα δίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση
«Ό,τι συμβεί στα πέριξ» της Γωγώς Παυλοπούλου
Μουσικές Προτάσεις από τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα και την Αριστερά

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ σήμερα Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου
Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com),στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata


Κείμενα των: Στρατή Μπουρνάζου, Μανόλη Αγγελίδη, ΜαρίαςΔαμηλάκου, Νικόλα Σεβαστάκη, Διονύση Μπαλούρδου, Τασούλας Χριστοδουλοπούλου,Αθηνάς Αθανασίου, Αντώνη Λιάκου, Μυρτώς Βέικου, Costinho

Κίνδυνος Θάνατος. Ενώεύκολα θα συμφωνήσουμε ότι χρειάζεται άμεση δράση για την αντιμετώπιση της ΧρυσήςΑυγής, έχουμε μια αμηχανία για το ποια πρέπει να είναι η δράση αυτή. Η παραδοχήτης αμηχανίας όμως μπορεί να είναι και δημιουργική, και ο Στρατής Μπουρνάζος διατυπώνει μερικές σκέψεις γιατο αντιφασιστικό μέτωπο, το εύρος του, την ηγεμονία των ιδέων, τον ρόλο τηςΕκκλησίας, τις συμμαχίες και τη λυδία λίθο γι’ αυτές.
Εργασία, κοινωνικήπροστασία και δημοκρατική αρχή. «Ο εργαλειακός ορθολογισμός», γράφει ο Μανόλης Αγγελίδης, «βρήκε προνομιακό πεδίο έκφρασηςστον χώρο του νεοφιλελευθερισμού, παρότι εκεί ιδεολογικοποιήθηκε μέσω τηςαναβιωμένης εκδοχής τού ελεύθερου ανταγωνισμού και του λιγότερου κράτους. Κατάέναν παράδοξο τρόπο, αυτή η εκδοχή του ελεύθερου ανταγωνισμού προϋποθέτειισχυρότερο κράτος για να επιβάλει τις μορφές του ανταγωνισμού, οι οποίες δενέχουν τα χαρακτηριστικά ενός ιδεατού “ελεύθερου ανταγωνισμού”, αλλάαντιστοιχούν στις νέες, παγκοσμιοποιημένες, μορφές των χρηματοπιστωτικώνμονοπωλίων».
Ο φόβος τηςλατινοαμερικανοποίησης: Με αφετηρία την σκόπιμη παραποίηση τωνδηλώσεων Τσίπρα, η Μαρία Δαμηλάκουαναρωτιέται για ποιους λόγους ο κυρίαρχος λόγος επισείει το φάσμα της«αργεντινοποίησης» και αναδεικνύει τις κρυφές συνδηλώσεις του λόγου αυτού.
Η μονομέρειατου «αντιιμπεριαλισμού». Ανταπαντώντας στον Θόδωρο Παραασκευόπουλο,ο Νικόλας Σεβαστάκης  εξηγεί γιατί «επείγει η καλλιέργεια ενόςκριτικού βλέμματος που δεν θα διστάζει να έρχεται σε σύγκρουση και μεκληρονομημένες συνήθειες του αριστερού ριζοσπαστισμού. Ιδιαίτερα σε ότι έχει νακάνει με το πολύπαθο πεδίο των “αντι-ιμπεριαλιστικών αντιστάσεων”…».
Το κοινωνικόπορτραίτο της Ελλάδας αλλάζει δραματικά. Στη συνέντευξή του (με την ευκαιρία του «Κοινωνικούπορτρέτου της Ελλάδας 2012» του ΕΚΚΕ) ο Διονύσης Μπαλούρδος εκθέτει τις μεγάλεςαλλαγές στην αγορά εργασίας, τη φτώχεια και την ανεργία, τα τελευταία δυόμισιχρόνια. Και εξηγεί ότι δημιουργούν επιτακτικά την ανάγκη να δημιουργηθεί έναεπαρκές δίχτυ κοινωνικής προστασίας και να θεσμοθετηθεί ένα ελάχιστο εγγυημένοεισόδημα
Μπορούμε να (αντι)στρέψουμε το μεταναστευτικό εναντίοντης Χρυσής Αυγής. Η Τασία Χριστοδουλοπούλου εξηγεί γιατί η Αριστεράπρέπει να ανοίξει τον δημόσιο διάλογο για το μεταναστευτικό, «γιατίο εκφασισμός της κοινωνίας μας, δεν ανατρέπεται μόνο με μια απεργία ή μιαδιαδήλωση, αλλά με μια συστηματική και πολύπλευρη κινητοποίηση για την αλλαγή συνειδήσεων.Η   πληροφόρηση, η γνώση και ο ορθολογισμός, μπορούν να συμβάλουνκαθοριστικά.
Η βιοπολιτικήτης αυταρχικής δημοκρατίας και η διακυβέρνηση του επικίνδυνου σώματος.Η Αθηνά Αθανασίου αναζητά τα αποτυπώματα τηςνεοφιλελεύθερης «νέας εθνικοφροσύνης» στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης πουζούμε, ξεκινώντας από την υπόθεση των οροθετικών και φτάνοντας μέχρι τα έργακαι τις ημέρες της τρικομματικής κυβέρνησης. Και καταλήγει στο πώς πρέπει νακινηθούμε «κοινοβουλευτικά και κινηματικά, συνθετικά και ριζοσπαστικά»…
«Αγανακτισμένοι» και Χρυσή Αυγή. Αρκετοί είναι αυτοί πουδιακινούν την άποψη, από τον Νίκο Μαραντζίδη μέχρι τον Φίλιππο Σαχινίδη, ότι ηΧρυσή Αυγή συμμετείχε το κίνημα των πλατειών και αναδείχθηκε μέσα από αυτό. Ο ΑντώνηςΛιάκος εξηγεί γιατί είναι λανθασμένη και υποβολιμαία.
Τοπική ιστορία: αυτή η άγνωστη. Η Μυρτώ Βέικου μάς μεταφέρει στιγμές τουσυμποσίου «Η άγνωστη Άνδρος». Και μας δείχνει πώς «στην Ελλάδατου 21ου αιώνα αλλά και στην Ελλάδα της κρίσης είναι δυνατόν να μετατραπεί ηαδυναμία ενός τόπου σε πλεονέκτημα, η εγκατάλειψη σε γνώση και οι ξεχασμένεςδεξιότητες σε επένδυση και πλούτο», «ότι το στοίχημα της δημόσιας παρέμβασηςτης (τοπικής) ιστορίας μπορεί να κερδίζεται».
Τριάντα χρόνιααπό το πογκρόμ σε Σάμπρα και Σατίλα. Σήμερα συμπληρώνονται τριάνταχρόνια από τη μαύρη επέτειο της Σάμπρα και Σατίλα. Ο Γιάννης Πλάκας θυμάται τη μαύρη επέτειο  και ανασκοπεί πώς φτάσαμε σε αυτήν,αναλύοντας τον ρόλο των δυνάμεων του Χομπέικα, του λιβανικού και του ισραηλινούστρατού.WEB ONLY.
ΟΡΘΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ. Μιαθάλασσα μικρή. Χωρίς δικά μας σχόλια, ο αποχαιρετισμός του Costinho στο κορίτσι, προσφυγάκι απότη Συρία, που πνίγηκε στα νερά του Αιγαίου (αναδημοσίευση από το μπλογκ http://blog.costinho.gr)


 

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - "ΑΥΓΟ" ΤΟΥ Σ. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ - ΤΡΙΤΗ, 18/9, 8:30 ΚΑΙ 10:30 ΜΜ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

 

25ηΠΕΡΙΟΔΟΣ  1479η ΠΡΟΒΟΛΗ    ΤΡΙΤΗ 18/9/2012

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

«ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

 

Ο ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΜΙΧ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ

 

ΑΥΓΟ

                                                      (YUMURTA)

 ΣΕΜΙΧ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ (ΤΟΥΡΚΙΑ/ΕΛΛΑΔΑ, 2007, έγχρωμη, 97΄

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:      Νετζάτ Ισλέρ, Σααντέτ Ακσόι, Ουφούκ

                          Μπαϊρακτάρ, Τουλίν Οζέν, Γκουλσίν

                        Σαντίρτσιογλου, Σέμρα Καπλάνογλου

ΣΕΝΑΡΙΟ:         Σεμίχ Καπλάνογλου, Ορτσούν Κοκσάλ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Οζγκούρ Εκέν

ΗΧΟΣ:                Γιώργος Μικρογιαννάκης

          Ποιητικός κινηματογράφος των σιωπών και των αλληγορικών εικόνων.

 

Η πρώτη ταινία της «Τριλογίας του Γιουσούφ» του Τούρκου σκηνοθέτη Σεμίχ Καπλάνογλου (η τριλογία συνεχίστηκε με την ταινία Γάλα, 2008 και ολοκληρώθηκε με την ταινία Μέλι, 2010).

 

                Ένας τριανταπεντάχρονος ποιητής, ο Γιουσούφ, που ζει στην Κωνσταντινούπολη, επιστρέφει στο χωριό του, κοντά στη Σμύρνη, για την κηδεία της μητέρας του. Έχει χρόνια να επισκεφθεί το πατρικό του και δεν γνωρίζει ότι μια μακρινή συγγενής του, η νεαρή Αϊλά, ζούσε μαζί με τη μητέρα του.  Η Αϊλά μεταφέρει στο Γιουσούφ την τελευταία επιθυμία της μητέρας του, να θυσιάσει ένα κριάρι σύμφωνα με ένα ξεχασμένο έθιμο.

 

                Η επιστροφή του ήρωα στο γενέθλιο τόπο του αποτελεί ένα εσωτερικό ταξίδι προς το αυθεντικό, μια συνειδητοποίηση του αδυσώπητου περάσματος του χρόνου. Οι σκηνές ονείρου που σε τακτά διαστήματα διακόπτουν ποιητικά τη γραμμική αφήγηση της ταινίας έχουν μια ψυχαναλυτική λειτουργία για το Γιουσούφ, μια λειτουργία υπαρξιακής αναζήτησης.

 

                Οι ταινίες του Καπλάνογλου δεν είναι προσκολλημένες στην πλοκή, ούτε στους διαλόγους. Η έκφρασή του σχηματίζεται κυρίως από οπτικές και ακουστικές λεπτομέρειες και επικεντρώνεται στην ανάδειξη της αίσθησης του χρόνου που περνάει.

 

ΟΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» (Λ.ΕΙΡΗΝΗΣ 50, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΝΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ, ΛΕΩΦ. 237 ΓΙΑ ΑΝΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΠΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΕΤΡΟ ΔΑΦΝΗΣ)