RED NOTEBOOK:ΟΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ο Παπαδήμος, ο Μόντι, η επερχόμενη σύρραξη


Ηλίας Ιωακείμογλου



Η οικονομική κρίση ως πολιτική ευκαιρία για τη νέα άκρα δεξιά

Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος



Το προφίλ της ακροδεξιάς τετράδας

Μόδεστος Σιώτος



Η μαύρη κυβέρνηση

Χρήστος Καραγιαννίδης



Οι άνθρωποι εναντίον της αστυνομίας

Ναόμι Γουλφ



Η καλύτερη άμυνα είναι συνήθως η επίθεση

Συνέντευξη με τον Τζον Χολογουέι



[Αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση] Φιλοσοφικές αντιπαραθέσεις στην ΕΣΣΔ (1922-1931)

Τάσος Μπέτζελος



Εκλεκτικές συγγένειες: το ήθος, ο λόγος και η ψυχανάλυση στο έργο του Μάριου Μαρκίδη

Δημήτρις Βεργέτης

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 13 Νοεμβρίου

Στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 13 Νοεμβρίου


Στα περίπτερα εντός της "Κυριακάτικης Αυγής" και στο διαδίκτυο: στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata





Κείμενα των: Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, Νικόλα Βαγδούτη, Ιωάννας Μεϊτάνη, Καλλιόπης Μιχελάκου, Φράνκο Μπεράρντι, Σερζ Χαλιμί, Ευάγγελου Πρόντζα, Χάγκεν Φλάισερ.

Συγκεκριμένα:



Φουλ Μόντι. Ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος αναλύει τη νέα κατάσταση, ανασκοπώντας την τελευταία εβδομάδα που κατέληξε στον διορισμό Παπαδήμου και τη συγκυβέρνηση.



Το υπαρξιακό ερώτημα και το κράτος έκτακτης ανάγκης. Ο Νικόλας Βαγδούτης εξηγεί γιατί, παρά τη συνέχιση της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, το τελευταίο διάστημα διάγουμε μια κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης».



Λεπτομέρειες (με νύχια γαμψά). Η Ιωάννα Μεϊτάνη σχολιάζει τη «λεπτομέρεια» της εισόδου της Ακροδεξιάς στην κυβέρνηση.



Το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην Πρέβεζα. Η παιδοψυχίατρος Καλλιόπη Μιχελάκου, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιατρείου, μας παρουσιάζει ένα σημαντικό εγχείρημα αλληλεγγύης στην Πρέβεζα. Το κείμενο αυτό εγκαινιάζει τη στήλη «ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ», η οποία θα παρουσιάζει να παρουσιάζει εγχειρήματα από τον χώρο των ιδεών, της κοινωνίας, του πολιτισμού, εγχειρήματα στον αντίποδα της εμπορευματικότητας, της συμβατικότητας και της επιχειρηματικότητας.



Ιταλία: Να επανακτήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Ο Φράνκο Μπεράρντι, μαρξιστής θεωρητικός των μήντια και αγωνιστής, στην παράδοση της ιταλικής αυτονομίας, σε ένα κείμενο γραμμένο ενόψει της γενικής απεργίας της 11.11, προτείνει δράσεις αληλλεγύης, κινηματικές πράξεις για να κερδίσουμε όσα μας ανήκουν (μετάφραση: Μαρία Δασκαλάκη)



«Πού βρίσκεται η Αριστερά, την ώρα της οικονομικής θύελλας;». Ο Σερζ Χαλιμί, διευθυντής της Monde Diplomatique, σε ένα άρθρο με αναφορές στην Ελλάδα, συζητάει την προσχώρηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς στον νεοφιλελευθερισμό, και τις εναλλακτικές που υπάρχουν (μετάφραση: Μαρία Καλαντζοπούλου)



H Οικονομική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους. Συνέντευξη του Ευάγγελου Πρόντζα. Με την ευκαιρία της πρόσγφατης κυκλοφορίας του συλλογικού επιβλητικού τρίτομου έργου Οικονομική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, ο ιστορικός Ευάγγελος Πρόντζας (επιστημονικός επιμελητής του έργου, μαζί με τον Θανάση Καλαφάτη), απαντάει σε μια σειρά ερωτήματα, σχετικά με το περιεχόμενο, την άρθρωση, τη στοχοθεσία του έργου, αλλά και γενικότερα την οικονομική ιστορία.



Ένα σπουδαίο οπτικοακουστικό αρχείο για το Ολοκαύτωμα στη διάθεση του ελληνικού κοινού. Συνέντευξη του Χάγκεν Φλάισερ. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με το Frei Universität του Βερολίνου απέκτησε πρόσβαση στο Ψηφιακό Αρχείο Μαρτυριών Ολοκαυτώματος του Πανεπιστημίου της Ν. Καλιφόρνιας. Ο υπεύθυνος του προγράμματος, ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ, μας παρουσιάζει το αρχείο και μας εξηγεί τη σημασία του.

Παραμένει Πρωθυπουργός της Ελλάδας παρά το …αποχαιρετιστήριο διάγγελμα ο Γιώργος Παπανδρέου

Παραμένει Πρωθυπουργός της Ελλάδας παρά το …αποχαιρετιστήριο διάγγελμα ο Γιώργος Παπανδρέου

απο Trikala News



Παλεύει ο Γιώργος Παπανδρέου να διατηρήσει την …καρέκλα του Προέδρου του ΠαΣοΚ, καθώς την ερχόμενη Παρασκευή (11-11-11), συμπληρώνει 4ετία στην Προεδρία του κόμματος.
Βάσει του καταστατικού του κόμματος,  αν δεν παραιτηθεί  μέχρι τότε από την θέση του Πρωθυπουργού, θα παραμείνει χωρίς εκλογική αναμέτρηση στην ηγεσία του κόμματος.
Αυτός φαίνεται, να είναι ο επικρατέστερος λόγος, που ο κ. Παπανδρέου, δεν υπέβαλλε απόψε την παραίτησή του μέσα από το αποχαιρετιστήριο διάγγελμα του στον Ελληνικό λαό και ταυτόχρονα, μέσω της πρότασης για πρωθυπουργία του …Φίλιππου Πετσάλνικου, κατάφερε να κερδίσει ώρες και να φέρει πιο κοντά την …Παρασκευή, αδιαφορώντας όμως για τις επιπτώσεις που έχει στην χώρα.
Τα πολιτικά αυτά καραγκιοζιλίκια, έχουν οδηγήσει να είναι περίγελος της υφηλίου η Ελλάδα και φυσικά να έχει καταλυθεί κάθε έννοια του Συντάγματος, ενώ παράλληλα, φέρνει πιο κοντά την χώρα πέρα της πολιτικής χρεοκοπίας και στην οικονομική χρεοκοπία.
Το ζήτημα είναι, γιατί αυτή την τακτική του κ. Παπανδρέου, δεν την καταγγέλλουν ούτε η Ν.Δ., αλλά ούτε και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ο Ράιχενμπαχ είναι ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, λέει γερμανός βουλευτής

Εντύπωση προκαλεί η δήλωση ενός γερμανού βουλευτή Ντίτερ Ντεμ, του κόμματος Αριστερά, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι ο επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα, Χορστ Ράιχενμπαχ, είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στην Real News, ο κ. Ντεμ λέει χαρακτηριστικά «Nαι είναι ο νέος σας πρωθυπουργός. Όλοι αυτοί που δουλεύουν για την Task Force δεν είναι φίλοι της Ευρώπης, αλλά υπάλληλοι των αγορών. Δεν μπορώ να ξέρω τις προθέσεις του κ. Ράιχενμπαχ αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο στους σκοπούς του και για μένα είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι ο ελληνικός λαός δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον ίδιο και την ομάδα του.»
Όσον αφορά τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου ο Γερμανός βουλευτής λέει ότι αυτή σώζει όχι τους Έλληνες φορολογούμενους αλλά τους κατόχους ελληνικών ομολόγων.
«Τα χρήματα των γερμανών φορολογουμένων δεν σώζουν τους Έλληνες αλλά τους κατόχους ελληνικών ομολόγων» και επιτίθεται στην γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ ότι με τις δηλώσεις της για τεμπέληδες του Νότου «επενδύει στις προκαταλήψεις και αναμοχλεύει εθνικιστικές εντάσεις. Κάνει τα πάντα για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι οι Έλληνες – όπως και οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι και οι Ιταλοί – ήταν τεμπέληδες και έζησαν πάνω από τις δυνατότητές τους. Μία πολύ επικίνδυνη δημαγωγία. Δεν αντιλήφθηκε τη μεγάλη ιδέα και το πνεύμα της Ενωμένης Ευρώπης».
«Η Ευρώπη της κ. Μέρκελ δεν είναι η Ευρώπη των λαών αλλά των τραπεζών» υπογραμμίζει ο αριστερός βουλευτής.

http://www.tsantiri.gr/politiki/o-raichenmpach-ine-o-neos-prothipourgos-tis-elladas-lei-germanos-vouleftis.html

Στην “Εποχή” της Κυριακής:Κεντρικός Τίτλος- Κυβέρνηση σωτηρίας του μνημονίου…

Η εποxή


ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Γραφεία: Ακαδημίας 62, 10679 Αθήνα

τηλ. 210-36 19 513 - 14, Fax : 210- 36 19 610

 http://www.epohi.gr/




Στην “Εποχή” της Κυριακής:



Κεντρικός Τίτλος

Κυβέρνηση σωτηρίας του μνημονίου…

Πολιτικά παιχνίδια από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που διαγκωνίζονται για τα εύσημα Μέρκελ-Σαρκοζί

Εκβιάζουν έξοδο από την ευρωζώνη για να καταπνίξουν τις αντιδράσεις της κοινωνίας



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΝΙΚΟ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ

«Η γενικευμένη ανασφάλεια καταστρέφει κοινωνία και οικονομία», τη συνέντευξη πήρε ο Π. Κλαυδιανός





ΠΟΛΙΤΙΚΗ





«Αταξία και πειθάρχηση ή συνθήκη αντίστασης και ελευθερίας», του Νίκου Σερντεδάκι

«Ο τελικός εκβιασμός του βαρόνου Παπανδρέου», του Κ. Δουζίνα

«Ο φόβος μπροστά στη σύγκλιση», του Θ. Παρασκευόπουλου

Δεν αποτέλεσε έκπληξη του Μ. Σπουρδαλάκη

«Η κοινωνία σε καθεστώς αβεβαιότητας», του Π. Κουρουμπλή

«Αν όχι τώρα πότε;» του Β. Μουλόπουλου

«Η νέα διαιρετική τομή και η αριστερά», του Π. Λάμπρου

Η καλτσοδέτα του Ξυνίδη και η «ισότητα» του Καστανίδη, της Σίσσυς Βωβού

Συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

Α΄ Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Θετικό βήμα αλλά και κριτική, του Στ. Κουτρουβίδη



ΤΑ ΡΕΣΤΑ

«Ποιος εκβίασε ποιον;» του Χ. Γεωργούλα



ΤΟ ΘΕΜΑ

Σύνοδος Κορυφής G20: «Αναδυόμενος και βιομηχανικός κόσμος

γυρίζουν την πλάτη σε Μέρκελ και Σαρκοζί», του Αργ. Παναγόπουλου

Ισπανία: Σαρώνει η δεξιά και ανακάμπτει η αριστερά

Ιρλανδία: Νέα λιτότητα μετά από δώρα στους τραπεζίτες

Πορτογαλία: Το καλό παιδί της Μέρκελ



ΔΙΕΘΝΗ

«Η ύψιστη τιμωρία των «ατάκτων», του Δημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Ιταλία: Πιθανές εκλογές του καβαλιέρε, του Αργ. Παναγόπουλου

«Από την Αριστερά στον Ορτέγκα», του Κώστα Αθανασίου

Occupy Canada, Toronto, British Columbia και πάει λέγοντας…, του Θανάση Τσακίρη

«Occupy Oakland» και γενική απεργία, του Θ. Τ.

«Η Παλαιστίνη» επιμένει για ένταξή της στον ΟΗΕ» του Μ. Αρβανίτη

Συνέντευξη με τον μέλος του Συριακού Εθνικού Μετώπου Ομάρ Αλ Ισμαήλ: «Κάθε δήλωση του Άσαντ είναι και ένα ψέμα», τη συνέντευξη πήρε η Ι. Δρόσου.



ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Περί μούντζας ο λόγος», της Ζ. Γ.

Στο πειθαρχικό η φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων

«Ερυθρός Σταυρός και Ερρίκος Ντινάν στον Αέρα» της Βερονίκης Ζέρβα

«Άγνωστες καταλήψεις» ενάντια στην εξοντωτική ασκούμενη πολιτική», του Θ. Δ.

«Καταρρέουν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ», του Μ. Μπαλαούρα

«Η πρόταση της Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων»

Μια Ελλάδα γεμάτη με ΕΟΖ οραματίζαι η Κομισιόν

«Η ατομική λύση της υπουργού Παιδείας», του Δημ. Καλλέργη

«Το φύλο στην ιστορία», της Μαρίνας Καλλέργη

Κώστας Τζιαντζής: «Έφυγε τη στιγμή που ήταν όσο ποτέ απαραίτητος»

Σωστή η απόφαση του ΚΚΕ για τον Άρη; του Θ. Μαράκη





ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Χωρίς εργαζόμενους το εργοστάσιο της VINCI - Τα διόδια, όμως,

παραμένουν

Goody’s: Ψευδείς μηνύσεις και απολύσεις εργαζομένων

Συνδικαλιστικές διώξεις: Για απείθεια κατηγορείται ο Κ. Τουλγαρίδης

Το υπουργείο Παιδείας ενάντια στο συνδικαλιστικό κίνημα





ΘΕΩΡΙΑ



«Μακρύς αποχαιρετισμός», του Ρικάρντο Μπελοφιόρε



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ



«Ένα εγχείρημα συν-αίσθησης» του ψυχίατρου Μόδη Γούναρη



ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ



Βιβλίο:

«Μεταξύ άλλων και Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον», της Μ. Θεοδοσοπούλου



ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Γιάνναρη, γράφει ο Στρ. Κερσανίδης



«Η ανταρσία της κόκκινης Μαρίας», του Στρ. Κερσανίδη



ΘΕΑΤΡΟ

«Η προσευχή του ελαχίστου», μια παράσταση της Όλιας Λαζαρίδου, γράφει ο Αντώνης Μποσκοΐτης



«Προδοσία» του Χάροντ Πίντερ

«Οι Δίκαιοι» του Καμί στη Θεσσαλονίκη

«Η Κατερίνα Μερτζάνη στο δρόμο των καλών προθέσεων», της Σοφίας Τσούρτη



Μουσικές Προτάσεις

Συνέντευξη με τη Σαββίνα Γιαννάτου

«Τραγουδάω γι’ αυτά που χάνω και νοσταλγώ», τη συνέντευξη πήρε η Λιάνα Μαλανδρενιώτη





ΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ:

«Ξούθου και Μενάνδρου γωνία» του Κ. Κρεμμύδα

«Αφρόδιχτα της Αριστερής όχθης» του Γεράσιμου του Aλιέα

«Στα δίκτυα του κόσμου» του Δημήτρη Γκιβίση

«Ό,τι συμβεί στα πέριξ» της Γωγώς Παυλοπούλου

Η σελίδα της Θεσσαλονίκης

Μουσικές Προτάσεις από τη Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Εικαστικός Χάρτης από την Κατερίνα Αναστασίου

Κινηματογράφος: Κριτική-Παρουσίαση από τον Στράτο Κερσανίδη

Ex libris: Βιβλιοκριτική από τη Μ. Θεοδοσοπούλου



Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα, στην Αριστερά

Τα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 6 Νοεμβρίου με 16 σελίδες και μια ιδιαίτερη προσφορά: την "ελληνική έκδοση" της Ocuupied Wall Street Journal

Τα ΕΝΘΕΜΑΤΑ, αύριο Κυριακή 6 Νοεμβρίου με 16 σελίδες και μια ιδιαίτερη προσφορά: την "ελληνική έκδοση" της Ocuupied Wall Street Journal


Στα περίπτερα εντός της "Κυριακάτικης Αυγής" και στο διαδίκτυο: στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

MΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ: η «ελληνική έκδοση» της Occupied Wall Street Journal (σε συνεργασία με το RedNotebook και στην Ελληνική Ομάδα Μεταφραστών OWSJ-Greek)

Tο τρίτο φύλλο της Κατάληψης της Γουόλ Στριτ, μεταφρασμένο στα ελληνικά και στημένο πανομοιότυπα με το πρωτότυπο, στα ελλληνικά (βλ. αναλυτικά στο τέλος του e-mail). Ακόμα, έξι έλληνες ερευνητές που βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη αποτιμούν το κίνημα Occupy Wall Street. Τέλος, συνέντευξη του X. Ραμίρεζ, υπεύθυνου επικοινωνίας του OWSJ.



Στο φύλλο γράφουν: Στρατής Μπουρνάζος, Σία Αναγνωστοπούλου, Νικόλας Σεβαστάκης, Αχμέτ Ινσέλ, Χουάν Ραμίρεζ, Δάφνη Λάππα, Έφη Γαζή, Αιμιλία Σαλβάνου, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Αμαρυλλίς Λογοθέτη, Ερατώ Μπασέα, Λεωνίδας Καρακατσάνης, Δημήτρης Τραυλός-Τζανετάτος, Κυριάκος Κατζουράκης, Ελένη Φουρναράκη, Δήμητρα Σαμίου, Β. Δαπόντε-Ρεκτιφιέ, Νίκος Σαραντάκος.

Συγκεκριμένα:



Από το Όχι των παρελάσεων στο δημοψήφισμα και στην ψήφο εμπιστοσύνης: μια εβδομάδα με καταιγιστικές εξελίξεις

Το καινούργιο που είναι ήδη παλιά και η επάνοδος της πολιτικής: Στρατής Μπουρνάζος

Πώς τολμάτε; Σία Αναγνωστοπούλου

Η εξέδρα των επισήμων: Νικόλας Σεβαστάκης



Νέες μορφές αυταρχισμού: Ο τούρκος πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος Αχμέτ Ινσέλ γράφει για τον «δημοκρατικό αυταρχισμό», που συνδυάζει τη δημοκρατία της κοινής γνώμης με την οικονομία της αγοράς (μετάφραση: Ιλεάνα Μορώνη).



Η πρώτη Ημερίδα των «Ιστορικών για την Έρευνα στην Ιστορία των Γυναικών και του Φύλου». Η Ελένη Φουρναράκη και η Δήμητρα Σαμίου γράφουν για την ιστορική μελέτη του φύλου, με αφετηρία μια σημαντική ημερίδα που θα γίνει το Σάββατο 12.11.



Αντιμνημονιακή Ποίηση: «Ευρωμονόδρομος» της Βιργινίας Δαπόντε-Ρεκτιφιέ. Από τη Βραδιά Αντιμνημονιακής Ποίησης, που οργάνωσαν το Τμήμα Πολιτισμού του Ρεντνοουτμπούκ και η Διαρκής Επιτροπή Γραμμάτων και Τεχνών των «Ενθεμάτων» (μπ.) δημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό δήγμα.



Συλλογικές συμβάσεις και νεοφιλελεύθερος ψευδοορθολογιστικός ολοκληρωτισμός. Ο εργατολόγος Δημήτρης Α. Τραυλός-Τζανετάτος αναλύει την κοινωνική και οικονομία σημασία των συλλογικών συμβάσεων και τα καταστροφικά αποτελέσματα από την κατάργησή τους.



Πώς θα ήταν. Απόσπασμα από το καινούργιο, υπό έκδοση, βιβλίο του Κυριάκου Κατζουράκη «Είμαστε η συνέχεια κάποιων άλλων» (σημειώσεις για ζωγραφική-θέατρο-κινηματογράφο).



Δημοψήφισμα, μια αυτεπίστροφη ρουκέτα. Ο Νίκος Σαραντάκος, στη μόνιμη στήλη του «Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία» λεξιλογεί, εξετάζοντας την καταγωγή και τις διαδρομές της λέξης «δημοψήφισμα».



Ακόμα, σε οχτώ επιπλέον σελίδες μια ιδιαίτερη προσφορά:Η Occupied Wall Street Journal, η εφημερίδα του κινήματος Occupy Wall Street, στα ελληνικά.

Ένα πανόραμα του κινήματος, μεταφρασμένο στα ελληνικά.

Κυκλοφορούμε στα ελληνικά (σε συνεργασία με το RedNotebook και την Ελληνική Ομάδα Μεταφραστών OWSJ-Greek) το τρίτο φύλλλο της Occupied Wall Street Journal: τη στήσαμε ακριβώς όπως το πρωτότυπο (ίδιες γραμματοσειρές, φωτογραφίες, κασέ) και την προσφέρουμε στους αναγνώστες και τις αναγνώστριες της "Κυριακάτικης Αυγής"

Στις τέσσερις σελίδες της Occupied Wall Street Journal: Ερωτική επιστολή στην Πλατεία Ελευθερίας, Η Λαϊκή Βιβλιοθήκη, Ένας Νέος Κόσμος, Κράτος Δικαίου εναντίον δυνάμεων της τάξης, Κατάληψη σημαίνει συμμετοχή, Οικοδομώντας μια καινούργια δημοκρατία, Θεσμίζοντας το ακατόρθωτο, 8 Πράγματα που μπορείς να κάνεις αμέσως (για να υποστηρίξεις το Occupy Wall Street).

Ακόμα:

* Το κίνημα βρίσκεται στο στάδιο της αναγνώρισης των προβλημάτων: Συνέντευξη του υπεύθυνου επικοινωνίας του OWSJ Χουάν Ραμίρεζ

* Η Ελληνική Μεταφραστική Ομάδα ΟWSJ-Greek. H Δάφνη Λάππα και ο Στρατής Μπουρνάζος γράφουν για το εγχείρημα

* Το κίνημα από κοντά: Έξι νέοι έλληνες ερευνητές και ερευνήτριες, που βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη για το διεθνές συνέδριο νεοελληνικών σπουδών MGSA και έζησαν το κίνημα από κοντά, αποτιμούν τα χαρακτηριστικά του. Γράφουν: Έφη Γαζή, Αιμιλία Σαλβάνου, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Αμαρυλλίς Λογοθέτη, Ερατώ Μπασέα, Λεωνίδας Καρακατσάνης.

Ελληνική Κοινωνιολογική Εταιρεία - Τρίτο Τακτικό Συνέδριo - 3-5 Νοεμβρίου 2011, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Η Ελληνική Κοινωνιολογική Εταιρεία έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στο


Τρίτο Τακτικό Συνέδριό της:



*Ελληνικη Κοινωνια 1975-2010:*



*Μετασχηματισμοι, Ανακαταταξεις, Προκλησεις*



Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, 3-5 Νοεμβρίου 2011, στο Χαροκόπειο

Πανεπιστήμιο*



Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε.



Για το Δ.Σ. της Ε.Κ.Ε.



Η Πρόεδρος



Μαρία Ν. Αντωνοπούλου



Καθηγήτρια



Θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης στους ενδιαφερόμενους (10 ευρώ).



Για να διαβάσετε το Πρόγραμμα του Συνεδρίου κάντε κλικ στο ΕΚΕ+programma.



*Ελευθερίου Βενιζέλου 70, Καλλιθέα, 17671. Πρόσβαση από Αθήνα: με τον

ηλεκτρικό, στάση σταθμός Ταύρου, με τα τρόλεϋ 1,5 και το λεωφορείο 040,

στάση Χαροκόπου.

Οι οικονομικές κρίσεις στην ιστορία - Διήμερη Επιστημονική Συνάντηση

Οι οικονομικές κρίσεις στην ιστορία


ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ



ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ



ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ



















Διήμερη Επιστημονική Συνάντηση







Οι οικονομικές κρίσεις



και η αντιμετώπισή τους στο μακρό ιστορικό χρόνο















4-5 Νοεμβρίου 2011



Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος»



Κεντρικό Κτήριο Πανεπιστημίου Αθηνών



Πανεπιστημίου 30







Η σημερινή οικονομική κρίση μάς προκαλεί να αναρωτηθούμε για αντίστοιχα φαινόμενα στο παρελθόν. Ποια μορφή είχαν σε κοινωνίες διαφορετικές από τις δικές μας, πώς αντιμετωπίστηκαν, με ποιες πολιτικές, ποιες ήταν οι κοινωνικές τους συνέπειες; Αναλύθηκαν και πώς από τους στοχαστές της εποχής; Αν ως όρος και εννοιολογικό πλαίσιο η «οικονομική κρίση» είναι προϊόν των τελευταίων αιώνων, τι σημαίνει τελικά οικονομική κρίση σε παλαιότερες εποχές; Η γνώση αυτή είναι απαραίτητη όχι για να εμπνευστούμε λύσεις, αλλά για να μπορέσουμε να σκεφτούμε τις οικονομικές κρίσεις ως ιστορικό και όχι ως συγκυριακό φαινόμενο. Οι οικονομικές κρίσεις κατά την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, στον ανατολικό και δυτικό μεσαίωνα, στην εποχή της δημιουργίας του νέου οικονομικού συστήματος που ενοποίησε τον κόσμο, στη σύγχρονη βιομηχανική εποχή, στην Ελλάδα από το 19ο αιώνα. Οι κρίσεις παραγωγής, οι σιτοδείες και οι λοιμοί, οι νομισματικές μεταρρυθμίσεις, οι κοινωνικές πολιτικές αντιμετώπισης της εκπτώχευσης του πληθυσμού, καθώς και ο θεωρητικός στοχασμός για τις κρίσεις είναι θέματα ανακοινώσεων.























Οργανωτική Επιτροπή:



Αντώνης Λιάκος



Κατερίνα Νικολάου



Βάσω Σειρηνίδου



Σελήνη Ψωμά















Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011







15.45-16.00







Έναρξη:

Κατερίνα Νικολάου, Πανεπιστήμιο Αθηνών







Χαιρετισμοί Πανεπιστημιακών Αρχών







16.00-17.45



1η συνεδρία







Κ. Κοπανιάς,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Ν. Μπιργάλιας,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Σελήνη Ψωμά,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Συντονίστρια





Συστήματα οικονομικής διαχείρισης στη Μεσοποταμία (4η-2η χιλ. π.Χ.)







Κρίσεις και μεταρρυθμίσεις στην αρχαϊκή Αθήνα: ο «διαλλακτής» Σόλωνας







Εγχειρίδια αντιμετώπισης των οικονομικών κρίσεων και αύξησης των εσόδων του κράτους στην Αθήνα του 4ου π.Χ. αιώνα



Κατερίνα Παναγοπούλου, Πανεπιστήμιο Κρήτης





17.45-18.15: Διάλειμμα – Καφές



18.15-20.30



2η συνεδρία







Γ. Μέργιανος,



Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών



Τριανταφυλλίτσα Μανιάτη-Κοκκίνη,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Π. Γουναρίδης,



Παν/μιο Θεσσαλίας



Αντωνία Κιουσοπούλου,



Πανεπιστήμιο Κρήτης



Συντονίστρια





H κρίση του ύστερου 11ου αιώνα και η ανασυγκρότηση της βυζα­ντι­νής κρατικής οικονομίας από τον Αλέξιο Α΄ Κομνηνό



Διαχείριση της δημόσιας περιουσίας σε περίοδο ελλειμματικής οι­κο­νομίας: μια δύσκολη ισορροπία. Το παράδειγμα των τελευταί­ων βυζαντινών αιώνων



Η κρίση μετά έναν εμφύλιο











Η βυζαντινή οικονομία το 15ο αιώνα



Χριστίνα Αγγελίδη, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών









Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011







10.00-11.45



3η συνεδρία







Μαρία Ευθυμίου,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Νικολέττα Γιαντσή,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Κ. Γαγανάκης,.



Πανεπιστήμιο Αθηνών







Συντονίστρια





Οι θεωρίες του Κομφούκιου και οι κρίσεις στην Κίνα και την Α. Ασία







Οικονομική κρίση στα χρόνια του «Μαύρου Θανάτου»







Θεωρήσεις της οικονομικής κρίσης στο 16ο αιώνα. Jean Bodin



Βάσω Σειρηνίδου, Πανεπιστήμιο Αθηνών









11.45-12.15: Διάλειμμα – Καφές







12.15-14.30



4η συνεδρία







Μαρία-Χριστίνα Χατζηιωάννου,



Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών



Γ. Κοκκινάκης,



Πανεπιστήμιο Κρήτης



Σ. Πετμεζάς,



Πανεπιστήμιο Κρήτης



Σπ. Πλουμίδης,



Πανεπιστήμιο Αθηνών







Συντονίστρια





Τα δάνεια του αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας: η κρίση, οι δια­με­σολαβητές και η αγορά του Λονδίνου το 19ο αιώνα







Νομισματική πολιτική, τράπεζες και οικονομία, στη μεγάλη ύφεση 1870-1900 και στην παγκόσμια οικονομική κρίση της εποχής μας



Η πρώτη παγκοσμιοποίηση και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα (ca. 1893-1910)



Η αγροτική κρίση στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου και η αντιμετώ­πισή της



Κατερίνα Γαρδίκα, Πανεπιστήμιο Αθηνών













14.30-15.30: Διάλειμμα – Γεύμα







15.30-17.15



5η συνεδρία







Κ. Ράπτης,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Ευ. Χατζηβασιλείου,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Χ. Χατζηιωσήφ,



Πανεπιστήμιο Κρήτης



Συντονίστρια

Η κρίση του 1929-32 στην Κεντρική Ευρώπη







Υπάρχουν μηχανισμοί για την υπέρβαση των οικονομικών κρίσεων; Μια συζήτηση με αφορμή την ελληνική εμπειρία του 1932-1959



Από την αναζήτηση του «γερού» νομίσματος στην παύση πληρωμών και τα πολιτικά τους συμφραζόμενα



Δήμητρα Λαμπροπούλου, Πανεπιστήμιο Αθηνών









17.15-17.45: Διάλειμμα – Καφές



17.45-19.30



6η συνεδρία







Χρ. Ιορδάνογλου,



Πάντειο Πανεπιστήμιο



Ν. Χριστοδουλάκης,



Οικονομικό Παν/μιο



Α. Λιάκος,



Πανεπιστήμιο Αθηνών



Συντονιστής

11 χρόνια από το θάνατο του Βαγγέλη Τσακίρη

http://www.epohi.gr/makronisos_31102.htm

Συλλογικό έργο: ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ: ιστορικός τόπος,


τόμος Α΄. Αθήνα, Εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 2002



Στη μνήμη του Βαγγέλη Τσακίρη



Τον Ιανουάριο του 1950 σε ένα πολυσέλιδο εικονογραφημένο φυλλάδιο της κυβέρνησης Αλ. Διομήδη - ήταν η κυβέρνηση που ολοκλήρωσε τη στρατιωτική νίκη των αστικών καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων σε βάρος του ΚΚΕ και του Δημοκρατικού Στρατού - εκθειαζόταν το κολαστήριο της Μακρονήσου ως "πατριωτικόν Πανεπιστήμιον" και αποσκοπούσε στο να καθησυχάσει τους φόβους της δημοκρατικής κοινής γνώμης της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής ότι εδημιουργείτο ένα "νέο Νταχάου". Με μοναδικό αντίστοιχό της στη Μαλαισία, η "στρατιωτική μονάδα ειδικής αποστολής" της Μακρονήσου αποτέλεσε το μοναδικό στρατόπεδο συγκέντρωσης σε χώρα του "ελεύθερου κόσμου" του δυτικού καπιταλισμού - πλην της βάσης των ΗΠΑ στο Γκουντάναμο υπό τις ειδικές σημερινές συνθήκες.

Το κολαστήριο άρχισε να λειτουργεί την άνοιξη του 1947 επί "κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας" των δεξιών και κεντρώων δυνάμεων υπό την πρωθυπουργία του εξωκοινοβουλευτικού Δ. Μάξιμου, ενώ θεσμική υπόσταση ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου απέκτησε τον Οκτώβριο του 1949 (ψήφισμα ΟΓ/1949 περί "Οργανισμού Αναμορφωτηρίου Μακρονήσου") επί κυβέρνησης Διομήδη.

Δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές πέρασαν από το Μακρονήσι. Πολλοί ήταν νέοι που αρνούνταν να σηκώσουν όπλο κατά των συντρόφων τους του Δ.Σ., άλλοι αφοπλισμένοι, και φυλακισμένοι ουσιαστικά για λόγους προληπτικούς και άλλοι για να "αναμορφωθούν". Όλοι αυτοί αποτέλεσαν "τα τρία ιδιότυπα Τάγματα των Σκαπανέων".

Μέχρι σήμερα δεν έχει γραφτεί παρά ένα μικρό μόνο μέρος της ιστορίας αυτών των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, από τους οποίους άλλοι εκτελέστηκαν, άλλοι δολοφονήθηκαν ή πέθαναν από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες, και άλλοι (οι περισσότεροι) επέζησαν αποδεικνύοντας ότι, ακόμη και υπό τέτοιες φοβερές και τρομερές συνθήκες, όσοι θεωρούσαν ότι ο σοσιαλισμός - η "ενεργητική ουτοπία", κατά τον Zigmund Baumann - θα μπορούσε μια μέρα να πραγματοποιηθεί με την ασίγαστη πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της αναδείκνυαν αντοχές που δεν ταίριαζαν σε συνηθισμένους ανθρώπους. Ανάμεσα στις εκδόσεις που αναφέρονται στο Μακρονήσι και στο καθεστώς του διακρίνουμε, μεταξύ άλλων, μαρτυρίες, όπως το βιβλίο του Ν. Μάργαρη Η ιστορία της Μακρονήσου και του Ε. Μαχαίρα Πίσω από το γαλανόλευκο παραπέτασμα, καθώς και συλλογικούς επιστημονικούς τόμους, όπως αυτόν των Σ. Μπουρνάζου και Τ. Σακελλαρόπουλου Ιστορικό τοπίο και ιστορική μνήμη. Εκείνο που έλειπε ήταν μια συλλογική δουλειά καταγραφής ατομικών μαρτυριών για τα χρόνια εκείνα. Την πρωτοβουλία να συγκεντρωθούν αυτές οι ατομικές μαρτυρίες όσο ακόμη ήταν ζωντανοί οι "Μακρονησιώτες" ανέλαβε ο παλαίμαχος κομμουνιστής Διονύσης Γεωργάτος. Εκτός από τον ίδιο, στη συγγραφή των κειμένων του Α΄ τόμου συνέβαλαν οι: Βαγγέλης Τσακίρης, Κοσμάς Φουντουκίδης, Σωτήρης Κωστόπουλος, Βασίλης Ζωγράφος, Γ. Ραφαηλίδης, Αριστοτέλης Λαμπρούλης, Αργύρης Μπάρας, Νίκος Τερζόγλου, Νίκος Βασιλάκης, Βασίλης Βενετσανόπουλος, Πατρίκιος Αποστολάκος, Λεόντιος Παππάς, Νίκος Μανδράκος, Γ. Τσιφογιανέας, Παρίσης Κατσαρός, Νίκος Παπαδόπουλος, Κώστας Παλαιολόγος, Ντίνος Ζήκος, Γιώργης Χατζηπέτρου, Νίκος Χατζηγιαννάκης, Τάσος Ρασσιάς, Τάσος Δανιήλ, Τάκης Σταθάτος, Βασίλης Σακέτας, Νίκος Μαλάμογλου, Αντώνης Σωτηρόπουλος, Σεραφείμ Καρασάββας, Τάκης Παππάς και άλλοι αγωνιστές. Την επιμέλεια του τόμου έκανε ο Βασίλης Λάζαρης. Το σημερινό ΚΚΕ συνέβαλε σ' αυτή την προσπάθεια, όπως επισημαίνει ο Δ. Γεωργάτος, και "είναι φυσικό, όταν σκεφτεί κανείς ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατουμένων αγωνιστών, ήταν μέλη και στελέχη του ΚΚΕ". Παρά την κριτική που πρέπει να ασκήσει ο/η αναγνώστης/τρια στον πρόλογο της Α. Παπαρήγα και στο κείμενο του Μ. Μαΐλη (π.χ. στην εξιστόρηση της διαδρομής από το Δεκέμβρη του '44 ως τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου δεν αναφέρεται πουθενά ο ρόλος του πρωτοκαπετάνιου Άρη Βελουχιώτη, ισοπεδώνονται όλες οι μη κομματικές δυνάμεις και παράγοντες, αγνοούνται οι τροτσκιστές που πήραν μέρος στην Αντίσταση και στον Εμφύλιο, η λογική ότι "για όλα φταίει ο αντίπαλος και οι 'οππορτουνιστές' στο κόμμα"), δεν παύει να αποτελεί γεγονός η έκδοση του βιβλίου που έγινε σε μια δύσκολη συγκυρία, η οποία, εκτός των άλλων, χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων να αποδοθεί στην πάσης φύσεως αριστερά και στους αγώνες της κάθε αρνητική πτυχή της μεταπολεμικής ιστορίας της χώρας.

Θανάσης Τσακίρης

Πέθανε ο Κώστας Τζιαντζής - Ανακοίνωση του ΝΑΡ

Έφυγε ο σ. Κώστας Τζιαντζής


01.11.11

Τώρα που τον χρειαζόμασταν περισσότερο από ποτέ μας έφυγε τις πρώτες πρωινές ώρες ο σύντροφος Κώστας Τζιαντζής. Ο Κώστας Τζιαντζής ήταν ένας από τους βασικούς πυλώνες της ίδρυσης και της πορείας του ΝΑΡ, που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στην υπόθεση του κομμουνιστικού κινήματος και της σύγχρονης επαναθεμελίωσής του. Αγωνιστής του αντιδικτατορικού κινήματος και των μεγάλων αγώνων της μεταπολίτευσης, από τα 15 μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ που αποχώρησαν το 1989 και δημιούργησαν το Νέο Αριστερό Ρεύμα, του οποίου μέλος της Π.Ε. ήταν μέχρι σήμερα.

.

Σύντομο Βιογραφικό

«Έφυγε» σήμερα, 1η Νοεμβρίου, ο Κώστας Τζιαντζής, ηγετική προσωπικότητα της κομμουνιστικής Αριστεράς και του αντιδικτατορικού κινήματος, σε ηλικία 63 ετών. Γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας το Σεπτέμβρη του 1948. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εντάχθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα, συνελήφθη το 1968 από την Ασφάλεια και το 1969 οργανώθηκε στην ΚΝΕ. Ήταν μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ στη διάρκεια της δικτατορίας και ο βασικός συντελεστής στη δημιουργία της Αντι-ΕΦΕΕ. Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν γραμματέας της Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων. Καταζητούμενος της χούντας από το Φεβρουάριο του 1974 πέρασε στην παρανομία μέχρι τη μεταπολίτευση. Μετά την κατάρρευση της χούντας υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ μέχρι το 1989, οπότε αποχώρησε μαζί με άλλα 14 μέλη της ΚΕ που δημιούργησαν εν συνεχεία το Νέο Αριστερό Ρεύμα. Στα δύσκολα για την Αριστερά χρόνια που ακολούθησαν έδωσε σκληρές μάχες για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού ιδανικού και τη διαμόρφωση ενός επαναστατικού προγράμματος, του αντίστοιχου κόμματος και του εργατικού κινήματος της εποχής μας για την κομμουνιστική απελευθέρωση.

Η πολιτική κηδεία του θα γίνει από το νεκροταφείο Αμαρουσίου την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου στις 3.00 μ.μ.

«Δε θυμάμαι να ψήφισα Μέρκελ στις τελευταίες εκλογές», του Πάνου Παναγιώτου

Οι παρεμβάσεις της Γερμανίας στην Ελλάδα δεν αφορούν, πλέον, αποκλειστικά στην οικονομία αλλά και σε θέματα του ελληνικού πολιτεύματος, με το Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Β Σόιμπλε να προειδοποιεί εμμέσως πλην σαφώς σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Der Spiegel πως το ελληνικό πολίτευμα θα χρειαστεί “προσωρινά” να μετατραπεί από Κοινοβουλευτική Δημοκρατία σε κάτι άλλο (το οποίο θα πρέπει οι ειδικοί να προσδιορίσουν και να ονομάσουν και βέβαια οι πολιτικοί και οι πολίτες να εγκρίνουν και να αποδεχτούν).


«Θα μπορούσε να πει κανείς ότι (η Ελλάδα) θα παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της», δηλώνει με ηρεμία που παγώνει το αίμα ο Γερμανός πολιτικός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ένας από τους λόγους που η Ελλάδα θα πρέπει να χάσει μερικώς την ανεξαρτησία της είναι ώστε άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία να τρομοκρατηθούν τόσο που να μην προχωρήσουν σε αίτημα για κούρεμα του χρέους τους: «Οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, κατέστησαν για άλλη μια φορά σαφές ότι: η περίπτωση της Ελλάδας είναι μοναδική, μια ξεχωριστή περίπτωση που έχρηζε ειδικής λύσης...

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι (η Ελλάδα) θα παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της. Δεν πιστεύω ότι άλλη χώρα (πέραν την Ελλάδας) θα ήθελε να υποστεί αυτά τα σκληρά μέτρα, εκτός κι αν είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» (μετάφραση από την δημοσιογραφική ομάδα του ΔΟΛ).



Μετά από δύο χρόνια πλύσης εγκεφάλου της ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης για να πειστούν ότι η γενεσιουργός αιτία της 'ελληνικής κρίσης' εντοπίζεται αποκλειστικά εντός της χώρας, ήρθε η κρίση στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία να αποδείξουν ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό αλλά και η τραπεζική κρίση να αναδείξει αυτό που ΗΠΑ και Ευρώπη έκαναν, μάταια, τόση προσπάθεια να αποκρύψουν, ότι δηλαδή ο διεθνής τραπεζικός κλάδος παραμένει αδύναμος και ευάλωτος μετά το σοκ που υπέστη μεταξύ 2007-2008 και πως εξακολουθεί να χρειάζεται διάσωση.

Όπως και να έχει γίνεται προφανές πως το ζήτημα χάνει ολοένα και περισσότερο την οικονομική του ταυτότητα και μεταμορφώνεται σε κατ' ουσίαν πολιτικό (κάτι το οποίο υποστήριζα πως συνέβαινε εξ αρχής). Δε θυμάμαι να ψήφισα Μέρκελ, Σαρκοζί ή Σόιμπλε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα ούτε και γνωρίζω πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε άλλες χώρες μέσω επιτροπών που ελέγχονται από Γερμανούς και Γάλλους πολιτικούς ή από αξιωματούχους του ΔΝΤ, στο οποίο το μεγαλύτερο μερίδιο συμμετοχής και συνάμα το μεγαλύτερο βαθμό ελέγχου έχουν οι ΗΠΑ.

Μα ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι έχει χαθεί η πίστη ενός μεγάλου ποσοστού των Ελλήνων στις ικανότητες των Ελλήνων πολιτικών ώστε να δικαιολογείται μία ξένη συνδρομή 'τεχνογνωσίας', αυτό δε σημαίνει πως έχει χαθεί και η πίστη τους στο ελληνικό πολίτευμα ώστε να δικαιολογηθεί η έστω έμμεση, μερική και προσωρινή 'αλλοίωση' του.

Ούτε, βέβαια, υπάρχει η παραμικρή εξασφάλιση ότι η παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κρίσης και την οικονομική αναγέννηση της Ελλάδας. Το αντίθετο, μάλιστα, αν δείχνει κάτι η μέχρι τώρα προσέγγιση του προβλήματος από την Τρόικα αυτό είναι πως είναι πιθανότερο οι προβλέψεις που έχουν γίνει να μην επαληθευτούν και οι στόχοι που έχουν τεθεί να μην επιτευχθούν. Και το μόνο σίγουρο είναι πώς ακόμη και τότε, παρά το γεγονός πως θα έχει χαθεί τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και η χώρα θα είναι ήδη υπό εποπτεία θα βρεθεί ένας τρόπος το βάρος της αποτυχίας να πέσει και πάλι στην Ελλάδα παρά το ότι μία σειρά διεθνών εκθέσεων μιλούν από την πρώτη ημέρα (και συνεχίζουν να το κάνουν) για εντελώς λάθος προσπάθειες επίλυσης της κρίσης και προβλέπουν δραματική επιδείνωση της.

Επιπλέον, με βάση την έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους η Ελλάδα δεν αναμένεται να βγει στις αγορές κεφαλαίων μέχρι το 2021 (η αρχική εκτίμηση της Τρόικας ήταν για το 2012) ενώ η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου αναφέρει την ανάγκη υλοποίησης ενός συγκεκριμένου προγράμματος με πρώτο στόχο τη μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και δεύτερο τη μείωση του στο 110% το 2030. Βλέποντας κανείς αυτές τις αρκετά μακρινές ημερομηνίες δε μπορεί παρά να αναρωτηθεί πόσο 'προσωρινή' θα είναι αυτή η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Αν, με βάση την πρόβλεψη του πρώτου Μνημονίου η χώρα ήταν να παραμείνει υπό εποπτεία μέχρι το 2012 και τελικά φαίνεται πως θα μείνει τουλάχιστον μέχρι το 2020, τώρα που η νέα πρόβλεψη είναι για απώλεια εθνικής κυριαρχίας μέχρι το 2020 για πόσα χρόνια τελικά θα βρεθεί η Ελλάδα να μην ελέγχει τη μοίρα της και να υπομένει ένα απροσδιόριστης φύσης πολίτευμα;

Και τί ακριβώς θα πρέπει να κάνουν οι Έλληνες πολίτες αν απογοητευτούν από την πολιτική που θα ακολουθήσει η Taskforce (Ομάδα Δράσης της Κομισιόν γιαν την Ελλάδα) το ΔΝΤ, η Γερμανία ή η Γαλλία; Μήπως να μη ξαναψηφίσουν την Λαγκάρντ, τον Σόιμπλε ή τον Σαρκοζί; Ποια θα είναι τα δημοκρατικά όπλα διαμαρτυρίας αλλά και έγκρισης των πολιτικών που θα ακολουθηθούν στα επόμενα χρόνια; Μήπως οι πορείες θα πρέπει να γίνονται έξω από τη γερμανική βουλή;

Έχοντας δώσει τα νομισματικά μας όπλα στην ΕΕ το 2001 (το νόμισμα μας και τον έλεγχο της επιτοκιακής πολιτικής) και τα οικονομικά μας όπλα στην Τρόικα το 2010 βρισκόμαστε σήμερα στην παρούσα κατάσταση η οποία προφανώς δεν είναι η καλύτερη. Από το 2001 και μετά Ευρώπη και Ελλάδα είναι συνυπεύθυνες τουλάχιστον για τη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται σε κάθε χώρα της ευρωζώνης ενώ από το 2010 και μετά η Τρόικα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το πρόγραμμα που συνέταξε και ανάγκασε την Ελλάδα να ακολουθήσει.

Τί θα συμβεί αν μετά την παραχώρηση νομισματικών και οικονομικών όπλων παραχωρήσουμε και την πολιτική διακυβέρνηση στην Τρόικα; Πού ακριβώς σταματά αυτός ο κύκλος νομισματικής και οικονομικοπολιτικής απογύμνωσης για το 'καλό' μας;

Πάνος Παναγιώτου
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/de-thymamai-na-psifisa-merkel-stis-teleytaies-ekloges-toy-panoy-panagiotoy
Επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής