31-1-2019 Συζήτηση με την Βασιλική Τσιτσοπούλου για 2 ζουρνάλ του 1913 για τους Βαλκανικούς Πολέμους - Κινηματογράφος για Πάντα

31-1-2019 Συζήτηση με την Βασιλική Τσιτσοπούλου για 2 ζουρνάλ του 1913 για τους Βαλκανικούς Πολέμους - Κινηματογράφος για Πάντα

Πέμπτη, 31/1 στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Την Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2019 (7-8 μμ) στην εκπομπή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης θα συνομιλήσουμε με την Δρ.ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ (Πρόγραμμα Νέων Ελληνικών, Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα) για δύο κινηματογραφικά «ζουρνάλ», το «With the Greeks in the Firing Line (62΄)» και το «The Triumphal March of the Greeks» (10΄), στη γερμανική εταιρεία Express-Films Co. του Freiburg (Breisgau). Οι ταινίες προβλήθηκαν διεθνώς στα τέλη του 1913.  

Σας περιμένουμε, όπως πάντα, στον φιλόξενο διαδικτυακό ραδιοσταθμό IlioupolisOnAir
http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html 

Ακούστε την εκπομπή Αχ Εξουσία! 29-1-2019 ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΗΣΙΜΟ ΣΥΝΟΔΙΝΟ "ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ 1941-1944". Μουσική πλαισίωση με τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα

Ακούστε την εκπομπή Αχ Εξουσία! 29-1-2019 ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΗΣΙΜΟ ΣΥΝΟΔΙΝΟ "ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ 1941-1944". Μουσική πλαισίωση με τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα. Χορηγός: μεζεδοπωλείο "Όασις". http://ilioupolisonline.gr/component/muscol/A/13-ax-eksousia/74-ax-eksousia-2018-2019/451-29-1-2019-syzitisi-me-ton-zisimo-synodino-oi-trapezikoi-kai-to-syndikalistiko-antistasiako-kinima-1941-1944.html

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης -ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Η Κινηματογραφική Λέσχη  Ηλιούπολης σας προσκαλεί στην εκδήλωσή της

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

·      ΣΑΒΒΑΤΟ (7:30μμ)-ΚΥΡΙΑΚΗ (8:00μμ) 2-3/02/2019

ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΤΟΥ 41^ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ (2018, 9 + 9 ταινίες, 175΄ + 157΄)

Ø  Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

(Μαρ. Αντύπα 134 και Σοφ. Βενιζέλου 100, Ηλιούπολη,

Τηλ.: 2109941199, 2109914732, 6945405825, E-mail: info@klh.gr,

Ιστοσελίδα: www.klh.gr)

Διαβάστε στην Αυγή της Κυριακής

Η κινητικότητα της επόμενης μέρας Οι Πρέσπες αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό Το ζητούμενο για την Αριστερά είναι η πολιτική προσέγγιση με τον μεσαίο χώρο, με στόχο τη συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου Αστέριος Καστόρης: Το «σιγοντάρισμα» του φασισμού θα το πληρώσουν Αριστεροί και Δεξιοί δημοκράτες Δημήτρης Παπαδημούλης Οι προτάσεις της Αριστεράς βγάζουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες από τα αδιέξοδα Η Ευρώπη σήμερα Οι γεωπολιτικές προκλήσεις και η Αριστερά Γράφει ο Σωτήρης Βαλντέν Κυβέρνηση, αυτοδιοίκηση και δίκαιη ψηφιακή ανάπτυξη Γράφει ο Νίκος Παππάς Το Μακεδονικό και το βεβαρυμένο μας ιστορικό Γράφει η Μυρσίνη Ζορμπά Αυτοδιοικητικές εκλογές 2019 Πόλεις σύγχρονες για όλους τους δημότες Μιλούν στην “Α” οι υποψήφιοι δήμαρχοι Γιώργος Κομματάς (Αγιοι Ανάργυροι – Καματερό), Μπάμπης Μπιλίνης (Μοσχάτο- Ταύρος) και Αιμιλία Τζίβα (Ηράκλειο Αττικής) Αφιέρωμα στα Κίτρινα Γιλέκα Ένα ρεπορτάζ από τη γαλλική επαρχία Monde diplomatique Οι άγνωστοι γείτονες Η νεοφιλελεύθερη επίθεση και η φοιτητική αντίσταση στην Αλβανία Στη γη των Ντένι, της φυλής που αντιστέκεται στον Αμαζόνιο Ένα οδοιπορικό του Πέτρου Κατσάκου Μια ζωή μουσική Αφιέρωμα στον Πάνο Τζαβέλλα Aναγνώσεις • Ενθέματα •MondeDiplomatique • Financial Times

24-1-2019 Ο Δημήτρης Καλαντίδης παρουσιάζει το χειμερινό πρόγραμα της ΚΛΗ - Κινηματογράφος για Πάντα

24-1-2019 Ο Δημήτρης Καλαντίδης παρουσιάζει το χειμερινό πρόγραμα της ΚΛΗ - Κινηματογράφος για Πάντα

Στην «Εποχή» που κυκλοφορεί την Κυριακή ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Ναι στη φιλία των λαών, Όχι στους εθνικισμούς

Στην «Εποχή» που κυκλοφορεί την Κυριακή

ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Ναι στη φιλία των λαών

                                     Όχι στους εθνικισμούς

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Κώστας Δουζίνας: «Βιώνουμε έναν πλειστηριασμό ακραίου πατριωτισμού και εθνικισμού»

Κώστας Μελάς: «Τα δύο σχέδια για τη διάσωση των τραπεζών»

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Μία δύσκολη υπόθεση έκλεισε νικηφόρα. Μια δυσκολότερη έχει ήδη αρχίσει» του Παύλου Κλαυδιανού

«Η καταλυτική συμβολή της δικής μας αριστεράς» του Χ. Γεωργούλα

«Πρέσπες-Άαχεν με ποδήλατο...» του Κωστή Γιούργου

«Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Πρέσπες;» του Ρένου Γεωργίου

«Κόντρα στον άνεμο του νεοφασισμού» της Αθηνάς Αθανασίου

«Το στρατηγικό λάθος της Γεννηματά» του Κώστα Παπαϊωάννου

«Πασοκοποίηση Νο2» του Βασίλη Ρόγγα

«Τι κάνει η Αριστερά για το ζήτημα των απορριμμάτων;» του Πέτρου Ζούνη

ΔΙΕΘΝΗ

Κόλιν Κράουτς: «Ο εθνικισμός κρατά τη δημοκρατία παγιδευμένη»

Τζάνετ Χάμπελ: «Υπαρκτός ο κίνδυνος εμφυλίου στη Βενεζουέλα»

Βενεζουέλα: «Πιέσεις από τις ΗΠΑ και διεθνείς αντιδράσεις» του Μ. Κοβάνη

Είκοσι χρόνια ευρώ: «Πολλά λάθη, αλλά το μέλλον είναι η Ευρώπη» του Ρομάνο Πρόντι

«Τι συμβαίνει με την ισπανική αριστερά;» του Αργύρη Παναγόπουλου

«Η δολοφονία του Αντάμοβιτς αντικατοπτρίζει την κατάσταση στην Πολωνία» του Νίκου Γιαννόπουλου

«Αλληλεγγύη στην αντίσταση και την αυτονομία των Ζαπατίστας»

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Είναι πράγματι σε έξαρση η βία στις φυλακές;» της Ιωάννας Δρόσου

«Πλαίσιο αστάθειας και κενά επικοινωνίας» του Νικόλαου Κουλούρη

«Καλά νέα, αλλά και “αγκάθια” για τον κόσμο της εργασίας» του Τάσου Γιαννόπουλου

«Ο καθημερινός Γολγοθάς των ατόμων με αναπηρία» της Τζέλας Αλιπράντη

Ταμπακαριά Χανίων: «Τα πολλά κελύφη της αξιοποίησης» της Ζωής Γεωργούλα

«Τα αιτήματα των αγροτών και οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης» του Νίκου Παπαδόπουλου

Κώστας Κουλουφάκος, στρατευμένος αλλά ελεύθερος του Σταμάτη Κοιλάκου

«Αποχαιρετώντας ένα μητροπολίτη» της Ζ.Γ.

ΘΕΜΑΤΑ

«Πρέσπες: ένα γενναίο βήμα» του Στρατή Μπουρνάζου

«Οι άλλοι» του Θωμά Τσαλαπάτη

«Ο βιολογισμός ως υποδοχή του φασισμού» του Γιώργου Αγγελόπουλου

«Από το κολαστήρι στο γήπεδο!» του Μάκη Διόγου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη: Κύκλο προβολών διοργανώνει το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Πρίμο Λέβι, της Σοφίας Ξυγκάκη

Ο Κώστας Αθανασίου γράφει «Όταν η ζωή είναι μια αλυσίδα απωλειών…» Μπέρνχαρντ Σλινκ «Όλγα» (μτφ. Απόστολος Στραγαλινός, εκδ. Κριτική, 2018)

Η Λιάνα Μαλανδρενιώτη κάνει «Μουσικές προτάσεις»

Ο Στράτος Κερσανίδης μας παρουσιάζει τις νέες κινηματογραφικές ταινίες αυτής της εβδομάδας

ΘΕΩΡΙΑ

«Γιατί οι ευρωεκλογές θα κριθούν στο εσωτερικό κάθε χώρας» του Χρήστου Χατζηιωσήφ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

«Κάτω από τον καναπέ κοίταξες;» της Όλγας Στέφου

Στην ΕΠΟΧΗ της Κυριακής διαβάζετε και τις στήλες:

«Στα δίκτυα του κόσμου» από τον Δημήτρη Γκιβίση

«Ριπές» για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου

Δαιμονικά από τον δικηγόρο του διαβόλου.

-- 

Η ΕΠΟΧΗ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 26 Ιανουαρίου... Ακόμα πιο βαθύ το ρήγμα λαού – πολιτικού κόσμου Αγνόησαν τη μεγάλη πλειοψηφία, αρνήθηκαν το δημοψήφισμα και κύρωσαν τη Συμφωνία των Πρεσπών που φέρνει νέες θύελλες σε Ελλάδα και Βαλκάνια • Η υπόκλιση στις πρεσβείες και το μικροπολιτικό παιχνίδι, οδηγός για κυβέρνηση και αντιπολίτευση editorial Πρεσπαδόροι και Σαπιοκρατία Πρεσπαδόροι δεν είναι μόνο οι 145 του ΣΥΡΙΖΑ κι όσοι αποστάτησαν από άλλα κόμματα για να περάσει η Συμφωνία. Είναι και όσοι άλλοι εξέχοντες πέρασαν από τις πρεσβείες (ΗΠΑ και Γερμανίας) για να ευθυγραμμιστούν. Είναι και η μιντιοκρατία, αλλά κι όσοι άνθρωποι «της τέχνης και του πολιτισμού» λειτούργησαν σαν μαϊντανοί στο μαγείρεμα των ημερών. Σαπιοκρατία επικρατεί σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Ο πολιτικαντισμός οδηγεί σε βαθύτατη σήψη και ευτελισμό άνευ προηγουμένου. Σκηνές απείρου κάλλους εκτυλίχθηκαν δημοσίως, με εξαγορές, μεταγραφές και δανεικούς. Με αποσαθρώσεις κομμάτων και αλληλοκαρφώματα. Για να προωθηθεί μια εθνική μειοδοσία και να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Διαβάστε όλο το editorial ΔΙΕΘΝΗ Απόπειρα πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα • Σύγκρουση με σημαντική γεωπολιτική διάσταση του Ερρίκου Φινάλη • Σημείο μη επιστροφής του Φρανκ Τερούγκι TO ΘΕΜΑ Οι Πρέσπες φέρνουν αναταραχή στα Βαλκάνια ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Πρέσπες – ΝΑΤΟ: 153 ψήφοι... ΔΙΕΘΝΗ Ιταλία: Ανάσα για τους 5 Αστέρες ΙΔΕΕΣ Η σήψη της μεταδημοκρατίας

Η απεργία και οι απεργοί Νο.4 (του Θανάση Τσακίρη)

Προηγούμενο  https://tsakthan.blogspot.com/2019/01/3_24.html

Μια απεργία δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη σε διάρκεια για να είναι αποτελεσματική.  Η απεργία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα μέσα σε λίγα λεπτά όταν όλοι σταματούν να δουλεύουν και προβούν σε "μαζικές διαμαρτυρίες" φεύγοντας από την εργασία για να πάνε στο γραφείο του αφεντικού για να συζητήσουν κάποιο σημαντικό θέμα Αυτό μπορεί να έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με μια συμβατική απεργία. Οι βιομηχανικοί εργάτες του Ντιτρόιτ χρησιμοποίησαν αυτή την μορφή απεργίας με επιτυχία στη Hudson Motor Car Company μεταξύ 1932 και 1934.

 Ένα άλλο είδος είναι η κατάληψη (sit-down strike) του χώρου εργασίας και η παρεμπόδιση της χρήσης απεργοσπαστών και συναλλαγών με το κοινό – που είναι ιδιαίτερα σημαντική σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Άλλα είδη είναι οι απεργίες αλληλεγγύης ή συμπάθειας οι οποίες είναι συχνά επιτυχημένες. Σε μια απεργία αλληλεγγύης, άλλα συνδικάτα στον ίδιο κλάδο ή που απασχολούνται στην ίδια εταιρεία θα απεργήσουν ταυτόχρονα, ασκώντας ακόμα μεγαλύτερη πίεση στον εργοδότη για να επιλύσει τα αιτήματα της την αρχικής απεργίας. Για παράδειγμα, η αποτυχία της απεργίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας στις ΗΠΑ το 1981οφειλόταν εν μέρει στην αποτυχία του συνδικάτου να προκαλέσει απεργίες συμπάθειας. Οι πιλότοι, οι χειριστές αποσκευών και τα συνδικάτα αεροσυνοδών δεν συμμετείχαν σε απεργίες αλληλεγγύης.[1]

ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

 Ενδιαφέρουσα είναι η «άγρια απεργία». Είναι η διακοπή της εργασίας από τους εργαζόμενους χωρίς τη συναίνεση των συνδικάτων τους. Αυτές οι απεργίες δεν είναι αναγκαστικά παράνομες, αλλά συχνά παραβιάζουν όρους συλλογικής σύμβασης. Λέγονται  άγριες (wildcat stikes) βασίζεται στα στερεότυπα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στην αγριόγατα, δηλαδη είναι απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτη. Η νομιμότητα των απεργιών per se αμφισβητούταν  πάντοτε από τους εργοδότες και το κράτος, επειδή οι απεργίες αποτελούν απειλή για την εξουσία και τα συμφέροντά τους. Για αυτούς, οι διακοπές που πραγματοποιούνται χωρίς προειδοποίηση είναι συχνά οι πιο επιζήμιες, επειδή το στοιχείο της έκπληξης και της μη προετοιμασίας είναι δύο από τα βασικά εργαλεία στο οπλοστάσιο των εργαζομένων για την αύξηση της διαπραγματευτικής δύναμης. Οι άγριες απεργίες δεν παρέχουν στους εργοδότες καμία ευκαιρία να λάβουν προληπτικά μέτρα, να απειλήσουν τους εργαζόμενους με περικοπή αμοιβών, να τη δράση, απειλώντας τα εισοδήματα των εργαζομένων, ή να τους πείσουν ότι οι διαφωνίες τους πρέπει να αντιμετωπιστούν με διαπραγματεύσεις, μεσολάβηση ή διαιτησία. Επιπλέον, αυτές οι απεργίες αφήνουν ελάχιστο περιθώριο για να προσληφθούν ή να μεταφερθούν αποθέματα παραγομένων αγαθών ή εξαρτημάτων από αλλού. Οι άγριες απεργίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τους εργαζόμενους σε πολλές περιπτώσεις.  Χρησιμοποιούνται όταν ο αντίκτυπος της απεργίας έχει άμεση και δυσανάλογη σχέση με τον αριθμό των εργαζομένων που συμμετέχουν, όπως για παράδειγμα στις μεταφορές (αεροπορικές, σιδηροδρομικές, οδικές, θαλάσσιες). Η άμεση επίδραση της άγριας απεργίας ενισχύεται επειδή η παράδοση μιας υπηρεσίας ή ενός προϊόντος είτε είναι ευαίσθητη στο χρόνο είτε δεν έχει υποκατάστατο. Συχνά οι εμπορικές συμβάσεις ορίζουν συγκεκριμένες ώρες για την παροχή υπηρεσιών ή την παράδοση των έργων και η μη τήρησή τους οδηγεί σε οικονομικές κυρώσεις. Αυτό δημιουργεί μια δυνητική δύναμη διαπραγμάτευσης.

Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε ένα σύστημα μεταποίησης και παραγωγής αγαθών  που βασίζεται στην πρόληψη της οικονομικής σπατάλης με την παραγωγή μόνο της ποσότητας αγαθών που απαιτείται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και όχι στην παραγωγή και αποθήκευση περισσότερων αγαθών από ό, τι απαιτείται. Στο πλαίσιο  συστημάτων παραγωγής just-in-time δεν υπάρχουν προμήθειες για να αντικατασταθούν κατά τη διαρκεια της απεργίας. Στα συστήματα αυτά δεν είναι μόνο ο άμεσος εργοδότης που είναι υπό πίεση, αλλά και ο αγοραστής των εξαρτημάτων, όπως στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Οι άγριες απεργίες χρησιμοποιούνται επίσης συχνά για μια γρήγορη και ισχυρή επίδειξη των συναισθημάτων των εργαζομένων σε ένα ζήτημα. Αποτελούν μια ισχυρή μορφή πίεσης με στόχο τις διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και συνδικάτων.

Οι άγριες απεργίες προκαλούν προβλήματα στα συνδικάτα. Πρώτον, τα συνδικάτα έχουν βιβλία και καταστατικά με βάση τα οποία πρέπει να περάσουν προτάσεις για απεργίες για να αποκτήσουν εξουσιοδότηση και νομιμότητα. Οι άγριες απεργίες αποφεύγουν αυτή τη διαδικασία και αμφισβητούν την εξουσία της επίσημης συνδικαλιστικής οργάνωσης ή  και του γενικού γραμματέα ή του προέδρου της. Παρ 'όλα αυτά συμβαίνει ότι, υπό πίεση των απεργών, τα συνδικάτα μπορούν να δώσουν αναδρομικά την έγκριση  σε άγριες  απεργίες. Δεύτερον, όταν οι εργοδότες παραχωρούν στα συνδικάτα τα δικαιώματα ενημέρωσης, διαβούλευσης, εκπροσώπησης και διαπραγμάτευσης, θέτουν ως όρο ότι θα αντιμετωπίσουν έναν ενιαίο και υπεύθυνο εταίρο διαπραγμάτευσης που εκπροσωπείται από συνδικαλιστές πλήρους απασχόλησης. Όταν τα μέλη του συνδικάτου οργανώνουν άγρια απεργία καταργούν τους προβλεπόμενους όρους διαπραγμάτευσης, τη συνδιαλλαγή, τη διαμεσολάβηση και, ενδεχομένως, τη διαιτησία για την επίλυση των παραπόνων. Σε αυτή την περίπτωση, τα συνδικάτα συχνά αναγκάζονται να καταδικάσουν τις πράξεις των μελών τους, διότι οι ενέργειες αυτές θεωρούνται ότι έχουν υπονομεύσει τη νομιμότητα της σχέσης διαπραγμάτευσης με τον εργοδότη.

Μία από τις πιο πρώτες άγριες απεργίες ήταν αυτή της Pullman που ήταν μια εθνική απεργία εργαζομένων των σιδηροδρόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία διήρκεσε από τις 11 Μαΐου έως τις 20 Ιουλίου 1894 και αποτέλεσε σημείο καμπής για το εργατικό δίκαιο των ΗΠΑ. Η απεργία έγινε από την Αμερικανική Ένωση Σιδηροδρόμων (ARU) εναντίον της Pullman Company, των κύριων εταιριών σιδηροδρόμων, και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τον Πρόεδρο Grover Cleveland. Η απεργία και το μποϊκοτάζ έκλεισαν μεγάλο μέρος της κυκλοφορίας εμπορευμάτων και επιβατών δυτικά του Ντιτρόιτ. Η σύγκρουση ξεκίνησε στο Σικάγο την 11η Μαΐου, όταν σχεδόν 4.000 εργάτες της Pullman Company ξεκίνησαν μια άγρια απεργία σε απάντηση στις πρόσφατες μειώσεις των μισθών.

Όμως, έξι χρόνια νωρίτερα στην Αγγλία η άγρια απεργία έγινε  γυναίκεια υπόθεση. Τον Ιούλιο του 1888, δεκατέσσερις γυναίκες και κορίτσια δούλευαν στη βιομηχανία σπίρτων  Bryant and May απέργησαν στο εργοστάσιο του East End χωρίς καθοδήγηση από τις σοσιαλίστριες της εποχής. Οι συνθήκες εργασίας ήταν τραγικές δεκατέσσερις ώρες εργασίας την ημέρα, κακές αμοιβές, υπερβολικά πρόστιμα και σοβαρές επιπλοκές στην υγεία από την εργασία με αλλοτρόπια λευκού φωσφόρου. Η απεργία πυροδοτήθηκε από την απόλυση μίας εργάτριας τους εργαζόμενους. Αυτή η απεργία επέδρασσε έντονα στην απεργία στα λιμάνια της επόμενης χρονιάς.[2]

Το 1965, οι Καναδοί ταχυδρομικοί εργάτες κατέβηκαν σε άγρια απεργία για δύο εβδομάδες και κέρδισαν το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλους τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα. Ως αποτέλεσμα η ηγετική ομάδα κέρδισε σε κύρος και κατάφερε να σχηματίσουν την Καναδική Ένωση Ταχυδρομικών Εργαζομένων.

Την  8 Μαίου 1968 ξέσπασε άγρια απεργία στην αυτοκινητοβιομηχανία  Chrysler στο Detroit στην σημαντικο ρόλο έπαιξε η οργάνωση Dodge Revolutionary Union Movement (DRUM).

---

[1]   McCartin Joseph (2011) “The Strike That Busted Unions”, New York Times, 3/8/2011

https:/www.nytimes.com/2011/08/03/opinion/reagan-vs-patco-the-strike-that-busted-unions.html Επίσης βλ. McCartin Joseph (2011) Collision Course: Ronald Reagan, the Air Traffic Controllers, and the Strike that Changed America, New York: Oxford University Press.

[2] Raw Louise (2009) Striking a Light: The Bryant and May Matchwomen and Their Place in Labour History, London: Bloomsbury,

Συνεχίζεται...

Θανάσης Τσακίρης