13 χρόνια κυβερνήσεων των Συντηρητικών ήταν αρκετά. Τις γενικές εκλογές τις κέρδισε το Εργατικό Κόμμα με 44,1% των ψήφων και πλειοψηφία τεσσάρων εδρών . Αμφοτερα τα μεγάλα κόμματα είχαν αλλάξει ηγέτες το 1963: μετά τον ξαφνικό θάνατο του Hugh Gaitskell στις αρχές του έτους, το Εργατικό επέλεξε τον Χάρολντ Ουίλσον (θεωρείτο πως ανήκε στην κέντρο-αριστερά του κόμματος), ενώ ο Sir Alec Douglas-Home (Κόμης του Home) είχε αναλάβει την αρχηγία του Συντηρητικού Κόμματος και την πρωθυπουργία ηγέτης και πρωθυπουργός το φθινόπωρο όταν ο Μακμίλλαν ανακοίνωσε την παραίτησή του. ΄Ετσι το Συντηρητικό Κόμμα με 43,4% χάνει την κυβερνητική εξουσία ενώ το Φιλελεύθερο Κόμμα δείχνει να ανακάμπτει λαμβάνοντας 11,2% των ψήφων, οι περισσότερες εκ των οποίων προέρχονται από το συντηρητικό χώρο. Χαρακτηριστικό στοιχείο της γενικευμένης πόλωσης ήταν το γεγονός ότι ούτε μία έδρα δεν κερδήθηκε από τα άλλα μικρά πολιτικά κόμματα. Η πολιτική του Ουίλσον για την εθνικοποίηση της χαλυβουργίας βρήκε αντίσταση από λίγους βουλευτές του κόμματος κι έτσι προκήρυξε πρόωρες εκλογές το 1966.
1966. Θρίαμβος των Εργατικών
Ο Ουίλσον δικαιώθηκε για την απόφασή του να προσφύγει στις πρόωρες κάλπες. Το Εργατικό Κόμμα πήρε 48% των ψήφων και σχηματίζει σταθερή κυβέρνηση με πλειοψηφία 96 εδρών. Το Συντηρητικό κόμμα έμεινε αρκετά πίσω παίρνοντας 41,8% των ψήφων. Λίγο μετά τις τοπικές εκλογές του 1965 ο Sir Alec Douglas-Home αντικαταστάθηκε από τον Edward Heath στην αρχηγία του κόμματος. Οι Συντηρητικοί δεν είχαν πραγματικά το χρόνο να προετοιμάσουν την εκστρατεία τους, παρόλο που ήταν πιο "επαγγελματική" από ό, τι στο παρελθόν. Υπήρξε ελάχιστος χρόνος για τον Heath να γίνει γνωστός στο βρετανικό κοινό αφού η αλλαγή έγινε μόλις οκτώ μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Για τους Φιλελεύθερους, τα χρήματα ήταν βασικό ζήτημα: δύο εκλογές σε δύο χρόνια είχαν φέρανε το κόμμα σε δύσκολη οικονομική θέση. 'Ετσι το αποτέλεσμα (8,5%) κρίθηκε καλό σε τέτοιες συνθήκες.
Οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου επιφύλαξαν μια νίκη-έκπληξη για το Συντηρητικό Κόμμα υπό τον Έντουαρντ Χιθ (46,4%), ο οποίος νίκησε το Εργατικό Κόμμα υπό τον Χάρολντ Ουίλσον (43,1%). Το Φιλελεύθερο Κόμμα και με το νέο ηγέτη του Jeremy Thorpe χάνει τις μισές έδρες τους. Οι Συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένων των Ενωτικών της Βόρειας Ιρλανδίας, κέρδισαν μια πλειοψηφία 31 εδρών. Στις εκλογές αυτές για πρώτη φορά θα μπορούσαν να ψηφίσουν οι νέοι που είχαν συμπληρώσει την ηλικία των 18 ετών. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις πριν από τις εκλογές έδειχναν άνετη νίκη των Εργατικών (η διαφορά έφτανε μέχρι και 12,4% ). Την ημέρα των εκλογών, ωστόσο, η μεταστροφή πολλών ψηφοφόρους έδωσε στους Συντηρητικούς προβάδισμα 3,4% και τερμάτισε σχεδόν έξι χρόνια κυβέρνησης των Εργατικών. Παρ' όλα αυτά ο Wilson παρέμεινε ηγέτης του Εργατικού κόμματος.
Συνεχίζεται...
Θανάσης Τσακίρης
No comments:
Post a Comment