Tsakthan
Daily
26 Ιουνίου 2012
Οι σιδερένιοι νόμοι είναι για να λυγίζουν
Ακούγεται και γράφεται
πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ενιαίο κόμμα και δεν θα έχει πια ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ αλλά ΤΑΣΕΙΣ
και ΡΕΥΜΑΤΑ. Επίσης, λέγεται, ότι θα δημιουργήσει μεγάλες ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΗΣ για να
υποστηρίζεται η δουλειά των 71 βουλευτών και των οργανώσεών του σε τοπικό και
κλαδικό επίπεδο. Μακάρι όλα να ευοδωθούν
και αυτός ο πολιτικός χώρος να αποκτήσει ένα κόμμα που αντιστοιχεί στις
βασικές αρχές του της δημοκρατίας, της συμμετοχής και ισότητας.
Τα κόμματα μαζών, όμως,
συνεχίζουν να διατρέχουν μεγάλους κινδύνους που αν δεν προσεχτούν ενδέχεται να
αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα. Ο πρώτος σοβαρός μελετητής των σύγχρονων
κομμάτων Μωυσής Οστρογκόρσκι εξερεύνησε, μεταξύ άλλων τα κόμματα των Δημοκρατικών
στις ΗΠΑ (της εποχής της προεδρίας του Andrew Jackson)[1] και
των Φιλελεύθερων του ΗΒ στο 19ο αιώνα. Παρά τον κυνισμό που διέπνεε
το αναλυτικό του στυλ και την τάση του να προβαίνει σε αφοριστικού τύπου ηθικές
καταδίκες έδωσε έμφαση στην ποικιλία των μεθόδων τις οποίες η οργανωτική δύναμη
των δύο αυτών κομμάτων έδινε τη δυνατότητα στους ηγέτες τους να χειρίζονται τα
συναισθήματα των εκλογέων. Ο Οστρογκόρσκι φοβόταν, επίσης, ότι η δύναμη αυτών
των πολιτικών κομματικών οργανώσεων θα αυξανόταν τόσο πολύ ώστε οι πολίτες να
αποστερούνταν, τύποις και κυρίως ουσία, των δικαιωμάτων τους να εκλέγουν
πολιτικούς εκπροσώπους δίχως την παρεμβολή των κομμάτων και ότι οι κομματικοί
ηγέτες θα κυριαρχούσαν επί των εκπροσώπων του εκλογικού σώματος στα νομοθετικά
σώματα.
Αυτή η απαισιοδοξία
μεταδόθηκε στον καιρό εκείνο σα φωτιά. Ο ένας πίσω από τον άλλο οι θεωρητικοί
της κοινωνιολογίας και της πολιτικής επιστήμης με πρώτον τον Μαξ Βέμπερ θα
προέβαιναν σε εξαγωγή πεσιμιστικών πορισμάτων. Στις περιπτώσεις των πολιτικών
κομμάτων και των εργατικών συνδικάτων αναφέρθηκε ο Ρομπέρτ Μίκελς που διατύπωσε
τον περίφημο «σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας» για τον οποίο θα μιλήσουμε αύριο…
Θανάσης Τσακίρης
Το τραγούδι της ημέρας
Στο
σίδερο και στη φωτιά
Μητσιάς
Μανώλης
Μουσική/Στίχοι:
Χατζηνάσιος Γιώργος/Λογοθέτης Γιάννης
Θυμάσαι που δουλεύουμε τσιμέντο και χαλίκι
Στον Βόλο στον Πολύγυρο και στην Θεσσαλονίκη
Ήτανε εκείνος ο καιρός
δουλειά και Άγιος ο Θεός
Θυμάσαι που δουλεύουμε τσιμέντο και χαλίκι
Στον Βόλο στον Πολύγυρο και στην Θεσσαλονίκη
Στο σίδερο και στη φωτιά
και στ’ αλμυρό το κύμα
Λίγο ψωμί λίγο κρασί
και τσιγαράκι χύμα
Θυμάσαι που δουλεύαμε ασβέστη και γαρμπίλι
Στο Λαύριο στο Πέραμα και στον Αγιο Βασίλη
Σινεμά γι’ απόψε
Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ σας προσκαλεί
Την ΤΡΙΤΗ 26/06/2012
Στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
«ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»
Στην προβολή της ταινίας
Η ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ (THE APARTMENT)
του Μπίλι Ουάιλντερ (ΗΠΑ,
1960, ασπρόμαυρη, 125΄)
Σειρά: ΜΠΙΛΙ ΟΥΑΪΛΝΤΕΡ:
ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ
Η ταινία των πέντε Όσκαρ,
μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας
και σεναρίου. Ο Μπίλι
Ουάιλντερ (1906-2002) ασκεί σκληρή κοινωνική κριτική
και διεισδύει στη
σύγχρονη αμερικανική κοινωνία και τα ήθη της. Ο Τζακ Λέμον
υποδύεται τον Κ. Κ.
Μπάξτερ, ο οποίος ανέρχεται γρήγορα στην ιεραρχία της
ασφαλιστικής εταιρείας
στην οποία εργάζεται, μόνο και μόνο γιατί βοηθάει κάποια από τα στελέχη της να
απατήσουν τις γυναίκες τους, δανείζοντάς τους την γκαρσονιέρα του. Η ταινία
αρχίζει ως σατιρική κωμωδία, μετατρέπεται σε έναέντονα συγκινησιακό δράμα
και τελειώνει ως ρομαντική κομεντί.
[1] Ο Τζάκσον ήταν εκείνος που ίδρυσε ένα σύστημα ρουσφετολογικών κομματικών
τοποθετήσεων οπαδών του στο κράτος, το σε ομοσπονδιακό όσο και σε πολιτειακό
επίπεδο.
No comments:
Post a Comment