Μπορεί να σωθεί το Δημοτικό μας;

Aρθρο της Δ. Σφέτσα στην Αυγή (19-5-2010)


Μια φορά κι έναν καιρό, κάποια από τα παιδάκια του Β2 που κάθονται πίσω - πίσω στην τάξη, νευρίασαν πάρα πολύ με τον Φωτάκη που κάθεται στο πρώτο - πρώτο θρανίο. “Αφού έχει πει ότι θα πάει στο άλλο Δημοτικό, με τα άλλα παιδάκια του πρώτου θρανίου, γιατί συνεχίζει να μένει εδώ;”, αναρωτιόντουσαν και αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μετά από πολλήήή σκέψη, αποφάσισαν ότι θα του βάλουν τρικλοποδιά.

Ο Φωτάκης, καθώς ήταν καλής ανατροφής, δεν περίμενε να του κάνουν κάτι τόσο φοβερό και την πάτησε σαν πρωτάκι. Όταν έπεσε, άρχισε να κλαίει και φώναξε τον διευθυντή. Ο κύριος διευθυντής μάλωσε πολύ αυστηρά το Β2.

Όταν το έμαθαν τα παιδάκια του Β1, ένα- ένα καταδίκασαν απερίφραστα το Β2 (από όπου κι αν προέρχεται), μερικά δε από αυτά -που είναι πιο αναρχικά-, δεν στεναχωρέθηκαν τόσο για τον Φωτάκη, παρ' ότι είναι φίλος τους απ' τον παιδικό, αλλά αποφάσισαν να τα βάλουν με τον διευθυντή, κατηγορώντας τον ότι αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός της τρικλοποδιάς.

Δεν είχαν καταλάβει όμως ότι, την ώρα που τσακωνόντουσαν, το σχολείο είχε πάρει φωτιά. Άκουγαν τον συναγερμό και νόμιζαν ότι είναι άλλη μια άσκηση ετοιμότητας. Στο σχολείο τους γίνονταν πολλές τέτοιες. Ευτυχώς τα παιδάκια και ο διευθυντής σώθηκαν, το σχολείο όμως έγινε παρανάλωμα και τα παιδάκια του Β1 και του Β2 σκορπίστηκαν στα γύρω δημοτικά. Τα υπόλοιπα από τις πρώτες τάξεις, παράτησαν το σχολείο και πήγαν σπίτι και στεναχωριόντουσαν. Διότι είχαν πιστέψει ότι το σχολείο τους, παρ' ότι παραδοσιακά είχε περισσότερους διευθυντές απ' ό,τι μαθητές, είναι το πιο όμορφο σχολείο του κόσμου.

Δ. Σφ.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=543816