ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ «ΕΠΟΧΗΣ», 19 ΚΑΙ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ΘΗΣΕΙΟ
Άντε να λύσουμε να ξεκινήσουμε…
Ένα ακόμα δρομολόγιο, μια ακόμα χρονιά στο συναρπαστικό ταξίδι, στην επικίνδυνη όμορφη πτήση. Η μικρή μας Εποχή μεγάλωσε και έγινε ήδη 20 χρονών. Παραμένει, όμως, σταθερά, η Εποχή των κινημάτων, η Εποχή της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων, της ειρήνης, της οικολογίας και του φεμινισμού, η Εποχή του πολιτισμού και της ελεύθερης σκέψης, η Εποχή του σοσιαλισμού.
Με την εφημερίδα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς σαλπάρουμε από το Θησείο ή αν προτιμάτε η πτήση μας απογειώνεται από την Πνύκα. Υπάρχουν θέσεις ακόμα κενές. Άντε να λύσουμε να ξεκινήσουμε…
Είσοδος ελεύθερη
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Παρασκευή 19, 8 μ.μ. :
«Η Λατινική Αμερική στη σύγχρονη διεθνή συγκυρία»
Ομιλητές:
Νικόλας Βουλέλης, δημοσιογράφος, Χάιμε Σβάρτς, ποιητής, πολιτικός αγωνιστής από τη Χιλή. Θα παρίσταται εκπρόσωπος της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Αθήνα. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Νίκος Σερβετάς.
Σάββατο 20, 8 μ.μ.:
«Mετά το δικομματισμό τι;»
Ομιλητές:
Aλέκος Aλαβάνος, πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μπανιάς, βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Τασία Χριστοδουλοπούλου, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Xριστόφορος Bερναδάκης, πολιτικός επιστήμων, πανεπιστημιακός. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Θεόδωρος Μιχόπουλος.
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
Παρασκευή 19
� Mickey Pantelous and the chess-mates (μπλουζ)
� Aλέξανδρος Eμμανουηλίδης - Mαρία Παπαγεωργίου (έντεχνο)
� Λιζέτα Kαλημέρη - Δημήτρης Λάππας (έντεχνο, λαϊκό)
Σάββατο 20
� Aργυρώ Kαπαρού, Aλέξης Bάκης, Δημήτρης Σταμέλος, Λάκης Kαραλής: ανθολογία ελληνικού και ξένου πολιτικού τραγουδιού, από το ‘60 ως σήμερα
� Mουσικώςχύμα (τραγούδια της παρέας)
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
� Θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους
� Προβολές βίντεο
�Εκθέσεις ζωγραφικής με έργα των:
Γιάννη Βαλαβανίδη, Κλεοπάτρας Δίγκα,Κυριάκου Κατζουράκη, Χρόνη Μπότσογλου, Δήμου Σκουλάκη, Γιάννη Ψυχοπαίδη
� Eκθέσεις φωτογραφίας
� Eκθέσεις γελοιογραφίας: περιοδικό «Γαλέρα», Στάθης Σταυρόπουλος.
Στη γιορτή της «Εποχής» θα βρείτε και φέτος:
�Περίπτερα κινηματικών συλλογικοτήτων, περιοδικών, εφημερίδων, αντιρατσιστικών ομάδων, κινήσεων για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, οικολογικών, φεμινιστικών οργανώσεων και μεταναστευτικών κοινοτήτων.
� Ταβέρνα και μπαρ
Friday, September 19, 2008
Wednesday, September 17, 2008
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ- ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΘΕΜΑ : ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ
Θεσμικό πλαίσιο προστασίας του Υμηττού
O Υμηττός έχει συνολική έκταση 81.230 στρέμματα (8123 Ηα) και θεσμικά προστατεύεται από το Προεδρικό Διάταγμα «Περί Ζωνών ρύθμισης και προστασίαςτου όρους Υμηττός»
( ΦΕΚ 544 Δ’/20.10.1978).
Με το Π.Δ 91/22.1.1974 (ΦΕΚ 31Α’/ 6.2.1974) κηρύχθηκε ως «αισθητικό δάσος η περί την Ιερά Μονή Καισαριανής παραχωρηθείσα στη Φιλοδασική Ενωση Αθηνών (ΦΕΑ) προς αναδάσωσιν έκταση συνολικού εμβαδού 6.400 στρεμμάτων»
Με την Υπουργική Απόφαση 38070/1972/6.5.1976 (ΦΕΚ 683 Β’/24.5.1976) ιδρύθηκε μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων στην περιοχή Υμηττού.
Εξ άλλου η συνολική έκταση του Υμηττού (8123 Ηα) , έχει ενταχθεί στο «Δίκτυο Περιοχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με Ιδιαίτερη Οικολογική Αξία», δηλ.στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000 / Ναtura 2000, (GR 3000006), προκειμένου να προστατευθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της Οδηγίας 92 / 43 της ΕΟΚ. Ειδικότερα, στο πλαίσιο του προγράμματος καταγραφής και χαρτογράφησης των τύπων οικοτόπων στις περιοχές που εντάχθηκαν στο δίκτυο Νatura 2000, αναφέρονται επτά τύποι οικοτόπων για
τον Υμηττό. Οι δύο απ’αυτούς αναφέρονται στους οικοτόπους των σπηλαίων (κωδ. 8310) και των ασβεστολιθικών κρημνών (κωδ.8216) και οι υπόλοιποι πέντε τύποι οικοτόπων περιγράφουν τα μεσογειακά οικοσυστήματα του βουνού: πευκοδάση (κωδ.9540), θαμνώνες φρυγάνων (κωδ.5420), και θαμνώνες αείφυλλων σκληρόφυλλων θάμνων (κωδ.5212,5340,9920).
Ιστορικοί – Αρχαιολογικοί και Πολιτιστικοί χώροι
Στον Υμηττό και γύρω απ’ αυτόν, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο,υπήρχαν αρκετοί Πελασγικοί οικισμοί, όπως ο Σφηττός,η Κίκυνα,η Αιξωνή,οι Σκυρίδες, η Πήρα, κ.ά. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στον Υμηττό υπήρχε άγαλμα του Υμήττιου Δία καθώς και βωμοί του ¨Ομβριου Δία και του Προόψιου Απόλλωνα. Επίσης έχουν βρεθεί ίχνη αρχαίων ναών κοντά στις σημερινές μονές Καισαριανής,Αστερίου, Καρέα, οι οποίες έχουν κηρυχθεί ως Βυζαντινά μνημεία με Β.Δ (ΦΕΚ 68 Α’/ 26.4.1921), όπως και οι Μονές Αγ. Ιωάννη Προδρόμου (Κυνηγού) και Αγ. Γεωργίου ( Κουταλά).
Επισημαίνεται ότι στον Υμηττό περιλαμβάνονται « ελεύθερες περιοχές με σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα πλήρους προστασίας», σύμφωνα με τον Νόμο 5351/1932, καθώς και « μικτές περιοχές που περιέχουν και σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα εξυγιάνσεως με ειδικά πολεοδομικά μέτρα».
Εξ άλλου με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, ο Ηριδανός, (ο οποίος μαζί με άλλους χειμάρρους του Β.Δ Υμηττού τροφοδοτούσε τον Ιλισσό,τον ένα από τους δύο ποταμούς που διέσχιζαν το λεκανοπέδιο της Αττικής), έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ρέμα (ΦΕΚ281 Δ’/23.3.92) χωρίς ωστόσο να υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον για την προστασία και την ανάδειξη όσων τμημάτων του διασώθηκαν μέχρι σήμερα.
Βιοποικιλότητα
Ο Υμηττός ως «οικοσύστημα» παρουσιάζει υψηλή βιοποικιλότητα, δηλ. φιλοξενεί ενδημικά σπάνια και προστατεύομενα είδη φυτών και ζώων, καθώς έχει μεγάλο αριθμό φυτικών ειδών, ενώ παράλληλα αποτελεί ενδιαίτημα για μια πληθώρα ζωϊκών ειδών, από εδαφόβια μέχρι αρπακτικά πτηνά.
Σύμφωνα με Μελέτη της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (1992), ο Υμηττός αν και έχει υποβαθμιστεί ως οικοσύστημα τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει ακόμα σημαντικό ορνιθολογικό ενδιαφέρον. Εχουν παρατηρηθεί 96 είδη πουλιών (το ? που παρατηρούνται στον ελληνικό χώρο) από τα οποία :
- τα 48 φωλιάζουν στον Υμηττό ή έχουν τακτική παρουσία στον Υμηττό.
- 16 είδη περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Κοινοτικής Οδηγίας 79/409 του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων «περί διατηρήσεως άγριων πτηνών».
- 65 είδη περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙΙ της διεθνούς σύμβασης της Βέρνης «Γιά τη
διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης», που κυρώθηκε από το νόμο 1335/14.3.1983
Εξ άλλου, η χλωρίδα του Υμηττού περιλαμβάνει περίπου 650 ταξινομικές μονάδες (είδη, υποείδη) Πτεριδοφύτων και Σπερματοφύτων, εκ των οποίων οι 54 είναι ενδημικές της Ελλάδας ενώ οι 59 προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία και διεθνείς συμβάσεις ή περιλαμβάνονται σε καταλόγους απειλούμενων ειδών. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα πολυάριθμα είδη ορχεοειδών, τους ενδημικούς κρόκους και τις κεντάυριες.
Τροποποίηση του Π.Δ προστασίας Υμηττού –
Αναστολή χορήγησης οικοδομικών αδειών
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το ισχύον Π.Δ (ΦΕΚ 544 Δ’/1978), δεν επιτρέπεται η χρήση
«κατοικία» στην Α’ και Β’ ζώνη προστασίας του Υμηττού ενώ επιτρέπονται «κοινωφελείς εγκαταστάσεις» στην Β’ ζώνη. Ωστόσο, η ισχύουσα νομοθεσία στη πράξη ακυρώνεται, εφ’όσον τα τελευταία χρόνια κατασκεύαζονται συστηματικά στη Β’ζώνη προστασίας Υμηττού από κάποιους, ιδιωτικές κατοικίες, οι οποίες εμφανίζονται ως «κοινωφελείς εγκαταστάσεις» (όπως ο πρώην υπουργός Β.Μαγγίνας,αλλά και πολλοί ακόμα«επώνυμοι», καλλιτέχνες,ηθοποιοί, μουσικοσυνθέτες κ.ά.)
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η σημερινή κατάσταση, έχει δηλώσει ότι το ισχύον Π.Δ «περί προστασίας του Υμηττού» πρόκειται να τροποποιηθεί «επί το αυστηρότερον», ώστε να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάποια «παράθυρα» (για την παραβίαση της ισχύουσας νομοθεσίας, υποθέτουμε). Ωστόσο, εμφανίζεται ως πιθανό το ενδεχόμενο, αντί της κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων και κατοικιών, να επιχειρηθεί διά της τροποποίησης του ισχύοντος Π.Δ η συρίκνωση της Β’ζώνης προστασίας του Υμηττού και η νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων, όχι μόνο του κ. Μαγγίνα και των άλλων «επώνυμων», αλλά και όλων των αυθαίρετων οικισμών και κατοικιών που αναπτύσσονται ραγδαία κυρίως στην νοτιο-ανατολική πλευρά του Υμηττού (Βάρη, Κορωπί), αλλά και στη βορειο-ανατολική πλευρά (Παιανία, Γλυκά Νερά) και υπολογίζονται σε άνω των 2.000, εκ των οποίων 100 πολυτελείς κατοικίες.
Αλλωστε ακριβώς λόγω αυτής της ραγδαίας και ανεξέλεγτης αυθαίρετης δόμησης, εκδόθηκε στις 8/4/08 απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ ( ύστερα από αίτημα του Νομάρχη Αν. Αττικής) με την οποία αναστέλλεται για 8 μήνες η χορήγηση οικοδομικών αδειών στην περιοχή ισχύος του Π.Δ προστασίας του Υμηττού (ΦΕΚ 544 Δ’ /1978).
Εγκαταστάσεις της Δ.Ε.Η
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα σήμερα στον Υμηττό αποτελούν οι εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.
Επισημαίνεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις αποφάσεις 1672 και 1678 / 2005, ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με την οποία ειχαν εγκριθεί Περιβαλλοντικοί Οροι και καθορίστηκαν όροι και περιορισμοί δόμησης για την κατασκεύη Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης 400/150 KV στη Β’ Ζώνη Προστασίας Υμηττού, στα όρια των Δήμων Ηλιούπολης- Αργυρούπολης. Επίσης με την απόφαση 1676 / 2005 ακύρωσε την ΚΥΑ με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκεύη της Γραμμής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας 400 /150 Κ , από το Λαύριο στην Αργυρούπολη.
Παρ’όλα αυτά, η ΔΕΗ κατασκέυασε αυθαίρετα και λειτουργεί σήμερα παράνομα, δηλ χωρις καμμία νόμιμη αδειοδότηση ένα Κέντρο Υψηλής Τάσης 150 /20 ΚV στην ίδια περιοχή, ενώ εγκατέστησε παράνομα πυλώνες και καλώδια μεταφοράς 400 ΚV από το Λαύριο στην Αργυρούπολη.Ακόμη, η ΔΕΗ μετέτρεψε παράνομα το 2003 την Γραμμή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας 150 ΚV από Παλλήνη στην Αργυρούπολη, σε 400 ΚV , με καταστροφικές επιπτώσεις στη δασική βλάστηση του Υμηττού που προκλήθηκαν από τις εργασίες τοποθέτησης πυλώνων υψηλής τάσης.
Σήμερα η ΔΕΗ έχει δημιουργήσει μια σειρά αυθαίρετων και παράνομων εγκαταστάσων στο δασικο χώρο του Υμηττού ( που είναι ενταγμένος στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο προστατεύομενων Περιοχών Νatura 2000), και επιδιώκει να τις «νομιμοποιήσει» και να τις επαυξήσει με την κατασκεύη ενός Κεντρου Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) 400/ 150 ΚV.
Νέοι Αυτοκινητόδρομοι
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, στις 2 Ιουνίου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ εξήγειλε την κατασκευή 83 χιλιομέτρων νέων Αυτοκινητόδρομων στην Αττική, ένα μεγάλο μέρος των οποίων προβλέπονται να κατασκευαστουν στον Υμηττό.
Συγκεκριμένα έχει προγραμματιστεί η κατασκεύη:
α) του Νότιου τμήματος της Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού μήκους 14,5 χιλιομέτρων, πάνω από τους Δήμους Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης, μέχρι τον Δήμο Γλυφάδας και τον Δήμο Ελληνικού, και διαμέσου του χώρου του πρώην Αεροδρομίου, μέχρι την παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος.
β) του Νότιου τμήματος της Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, πάνω από το Δήμο Κορωπίου, μέχρι την Αγία Μαρίνα στην παραλιακή Λεωφόρο Σουνίου, μήκους 11,5 χλμ.
γ) της συνδετήριας οδού των προαναφερόμενων Λεωφόρων, από τον Κόμβο Σακέττα (Βύρωνας) μέχρι τον Κόμβο Μεσογείων μήκους 7,5 χλμ.
Οι νέοι Αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό προβλέπεται να έχουν 3 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατέυθυνση, δηλαδή όσες η Αττική και η Εθνική Οδός(ΠΑΘΕ), κεντρική διαχωριστική νησίδα, Λωρίδες Εκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ), και για την κατασκευή τους απαιτούνται τεχνικά έργα μεγάλης κλίμακας ( σήραγγες, υπόγεια τμήματα, κοιλαδογέφυρες,τοιχεία αντιστήριξης, επιχωματώσεις, ανισόπεδοι κόμβοι σύνδεσης με το υπάρχον τοπικό οδικό δίκτυο κ.α.)
Η Ανατολική Περιφερειακή Λεωφόρος Υμηττού, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, θα έχει 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, ΛΕΑ, και μεσαίο διαχωριστικό διάζωμα ασφαλείας τύπου New Jersey.
Επισημαίνεται ότι οι εξαγγελθέντες Αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό αποτελούν ουσιαστικά την πρώτη φάση του συνολικού σχεδιασμού, δεδομένου ότι προβλέπεται σε μιά επόμενη φάση και
- η κατασκεύη της επέκτασης της Δυτικής Περιφερειακής πάνω από τους Δήμους Γλυφάδας- Βούλας- Βάρης,
- η επέκταση της Ανατολικής Περιφερειακής από τον Κόμβο Μεσογείων μέχρι τα Γλυκά Νερά
- η οδική σύνδεση του Κόμβου Μεσογείων με τον χώρο του πρώην Αεροδομίου Ελληνικού, που έχει εξαγγελθεί από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ αλλά δεν περιλαμβάνεται στην τελευταία ανακοίνωση, χωρίς να αναφέρεται η ματαίωση του έργου.
Επισημαίνεται επίσης ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκεύη και λειτουργία των νέων Αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό θα είναι σημαντικές, ακόμη και αν υπογειοποιηθούν εκτεταμένα τμήματά της Δυτικής Περιφερειακής, όπως εξήγειλε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, δεδομένου ότι η Ανατολική Περιφερειακή προβλέπεται να διέρχεται επιφανειακά από το βουνό, δίνοντας τη δυνατότητα καταπατήσεων και μελλοντικών οικιστικών επεκτάσεων κατά μήκος της.
Ακόμη επισημαίνεται ότι στη περιοχή της προβλεπόμενης επέκτασης της Ανατολικής Περιφερειακής, στα Γλυκά Νερά, έχουν εκδηλωθεί τα προηγούμενα χρόνια αλλά και κατά το φετεινό καλοκαίρι επανειλημμένοι εμπρησμοί και απόπειρες οικοπεδοποίησης δημόσιων δασικών χώρων.
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) από τους Αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό
και Τεχνικές Μελέτες
Σύμφωνα με την ΜΠΕ της Νότιας Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, (που εκπονήθηκε από τον Αλέξιο Παρασκεύοπουλο τον Αύγουστο του 2006 κατ’εντολή της Ε.Υ.Δ.Ε / Ο.Α.Π του ΥΠΕΧΩΔΕ), ο νέος αυτοκινητόδρόμος προβλέπεται να διέλθει «εντός των ορίων της περιοχής της προτεινόμενης για ένταξη στο Δίκτυο NATURA 2000, εντός του αισθητικού δάσους Καισαριανής, εξολοκλήρου εντός της Β’ Ζώνης Προστασίας του Υμηττού καθώς και εντός τμήματος της Α’Ζώνης»
Η μελέτη αυτή βρίσκεται «υπό επικαιροποίηση», όπως ανακοινώθηκε από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί κανένα στοιχείο της μελετης αυτής τόσο στους άμεσα ενδιαφερομένους εκπροσώπους των ΟΤΑ των παρακείμενων Δήμων, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις τους, όσο και στους φορείς των πολιτών, κατά παραβίαση της συνθήκης του Aarhus που έχει υπογράψει η χώρα μας.
Εξ άλλου, σε Συνέντευξη Τύπου στις 2 Ιουνίου, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αναφερόμενος στην Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρο Υμηττού, ανακοίνωσε ότι «μετά από αναλυτική διερεύνηση πολλών εναλλακτικών λύσεων, επελέγη η βέλτιστη από κυκλοφοριακής και περιβαλλοντικής άποψης λύση, και οριστικοποιήθηκαν οι κυκλοφοριακές μελέτες και οι μελέτες οδοποιΐας (χάραξη, μηκοτομές, κόμβοι, διατομές κλπ), στο επίπεδο που απαιτείται για την προκήρυξη νέου διεθνούς διαγωνισμού με Σύμβαση Παραχώρησης».
Επισημαίνεται ότι, μέχρι σήμερα,δεν έχει δοθεί κανένα στοιχείο αυτών των Τεχνικών Μελετών στους ενδιαφερόμενους φορείς, καθώς και κανένα στοιχείο για τους υπόλοιπους Αυτοκινητόδρομους που προγραμματίζονται στον Υμηττό.
Εναλλακτική Πρόταση
Κατά τη γνώμη μας, η κατασκεύη νέων Αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό, ακόμα και αν υπογειοποιηθούν κάποια τμήματά τους, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία του βουνού, (όπως επισημαίνουν και ειδικοί επιστήμονες) και στην αλλοίωση των φυσικών χαρακτηριστικών του. Ακόμη, θα πριμοδοτήσει τη χρήση του Ι.Χ. Γι’αυτό θα πρέπει να αποφευχθεί η κατασκεύη τους.
Ειδικώτερα η Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρος Υμηττού, δεν πρόκειται να «αναβαθμίσει κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά την ζωή των κατοίκων της Αττικής», όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός, ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει και να λύσει μακροπρόθεσμα τα οξυμένα σήμερα κυκλοφοριακά προβλήματα των παρακείμενων Δήμων. Αντιθέτως, μέσω της δημιουργίας κόμβων σύνδεσης με τα τοπικά οδικά δίκτυα, θα δημιουργήσει νέα προβλήματα διερχόμενης υπερτοπικής κυκλοφορίας όπως επισημαίνουν οι Δημοτικές Αρχές και οι φορείς των Πολιτών.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, θεωρούμε ότι δεν είναι αναγκαία η κατασκεύη της νέας Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου στον Υμηττό, αλλά η διαφορετική διαχείριση του υπάρχοντος οδικού δικτύου της περιοχης. Κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην επέκταση των δημόσιων μεταφορικών μέσων και στην ενίσχυση της χρήσης τους από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η άνετη μετακίνηση με μέσα σταθερής τροχιάς, με λεωφορεία, με ποδήλατα και με τα πόδια για κοντινές διαδρομές.Θα πρέπει να περιοριστεί η χρήση του Ι.Χ και να δημιουργηθούν λεωφορειολωρίδες,ποδηλατόδρομοι, δίκτυο πεζόδρομων, να απελευθερωθουν τα πεζοδρόμια από εμπορικές δραστηριότητες, από παρκαρισμένα αυτοκίνητα κ.ά.
Με βάση τις παραπάνω αντιλήψεις,η «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού» έχει καταθέσει στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στους Δήμους της περιοχής μια Εναλλακτική Πρόταση κυκλοφοριακών ρυθμίσεων στη περιοχή της Ν.Α Αθήνας, με τις οποίες ολοκληρώνεται ο εσωτερικός περιφερειακός δακτύλιος χωρίς την κατασκεύη νέου Αυτοκινητόδρομου στον Υμηττό.
Επίλογος - Εκκληση
Συνοψίζοντας, επισημαίνουμε ότι η σημερινή κατάσταση στον Υμηττό και τα σχέδια που προωθούνται εμβάλλουν σε ανησυχία κάθε σκεπτόμενο και ανιδιοτελή άνθρωπο.
Ο Υμηττός, αποτελώντας φυσικό χώρο μνημειακής σημασίας,συνδέεται άρρηκτα με την πόλη της Αθήνας, από την εποχή του Ηροδότου έως την εποχή του Πλάτωνα, και διά μέσου της Ελληνιστικής, Ρωμαϊκής και Βυζαντινής περιόδου έως τη δημιουργία του Νεοελληνικού κράτους.
Ο Υμηττός,εξ’άλλου, αποτελεί καταφύγιο της Αττικής πανίδας και χλωρίδας, παράγοντα εμπλουτισμού του εναπομείναντος Αττικού τοπίου, χώρο περισυλλογής και ουσιαστικής αναψυχής.
Η Πολιτεία και οι πολίτες οφείλουν να αναγνωρίσουν την αξία και την ακεραιότητα αυτού του χώρου. Καλούμε τους αρμόδιους κρατικούς και κυβερνητικούς παράγοντες, κάθε υπεύθυνο φορέα και πολίτη, να κινητοποιηθούν άμεσα ώστε να αποτρέψουν τη κατασκεύη των νέων Αυτοκινητόδρομων αλλά και κάθε έργου που διαγράφει την ιστορική μνήμη και παράλληλα πλήττει την οικολογική ισορροπία του Υμηττού
«Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του Υμηττού»
Για επικοινωνία: Πάνος Τότσικας
Αρχιτέκτων - Πολεοδόμος / Περιβαλλοντολόγος
Πύρρωνος 77, Ηλιούπολη -Τηλ. 210 9954362 / E-mail : ptots@tee.gr
ΥΠΟΜΝΗΜΑ- ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΘΕΜΑ : ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ
Θεσμικό πλαίσιο προστασίας του Υμηττού
O Υμηττός έχει συνολική έκταση 81.230 στρέμματα (8123 Ηα) και θεσμικά προστατεύεται από το Προεδρικό Διάταγμα «Περί Ζωνών ρύθμισης και προστασίαςτου όρους Υμηττός»
( ΦΕΚ 544 Δ’/20.10.1978).
Με το Π.Δ 91/22.1.1974 (ΦΕΚ 31Α’/ 6.2.1974) κηρύχθηκε ως «αισθητικό δάσος η περί την Ιερά Μονή Καισαριανής παραχωρηθείσα στη Φιλοδασική Ενωση Αθηνών (ΦΕΑ) προς αναδάσωσιν έκταση συνολικού εμβαδού 6.400 στρεμμάτων»
Με την Υπουργική Απόφαση 38070/1972/6.5.1976 (ΦΕΚ 683 Β’/24.5.1976) ιδρύθηκε μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων στην περιοχή Υμηττού.
Εξ άλλου η συνολική έκταση του Υμηττού (8123 Ηα) , έχει ενταχθεί στο «Δίκτυο Περιοχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με Ιδιαίτερη Οικολογική Αξία», δηλ.στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000 / Ναtura 2000, (GR 3000006), προκειμένου να προστατευθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της Οδηγίας 92 / 43 της ΕΟΚ. Ειδικότερα, στο πλαίσιο του προγράμματος καταγραφής και χαρτογράφησης των τύπων οικοτόπων στις περιοχές που εντάχθηκαν στο δίκτυο Νatura 2000, αναφέρονται επτά τύποι οικοτόπων για
τον Υμηττό. Οι δύο απ’αυτούς αναφέρονται στους οικοτόπους των σπηλαίων (κωδ. 8310) και των ασβεστολιθικών κρημνών (κωδ.8216) και οι υπόλοιποι πέντε τύποι οικοτόπων περιγράφουν τα μεσογειακά οικοσυστήματα του βουνού: πευκοδάση (κωδ.9540), θαμνώνες φρυγάνων (κωδ.5420), και θαμνώνες αείφυλλων σκληρόφυλλων θάμνων (κωδ.5212,5340,9920).
Ιστορικοί – Αρχαιολογικοί και Πολιτιστικοί χώροι
Στον Υμηττό και γύρω απ’ αυτόν, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο,υπήρχαν αρκετοί Πελασγικοί οικισμοί, όπως ο Σφηττός,η Κίκυνα,η Αιξωνή,οι Σκυρίδες, η Πήρα, κ.ά. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στον Υμηττό υπήρχε άγαλμα του Υμήττιου Δία καθώς και βωμοί του ¨Ομβριου Δία και του Προόψιου Απόλλωνα. Επίσης έχουν βρεθεί ίχνη αρχαίων ναών κοντά στις σημερινές μονές Καισαριανής,Αστερίου, Καρέα, οι οποίες έχουν κηρυχθεί ως Βυζαντινά μνημεία με Β.Δ (ΦΕΚ 68 Α’/ 26.4.1921), όπως και οι Μονές Αγ. Ιωάννη Προδρόμου (Κυνηγού) και Αγ. Γεωργίου ( Κουταλά).
Επισημαίνεται ότι στον Υμηττό περιλαμβάνονται « ελεύθερες περιοχές με σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα πλήρους προστασίας», σύμφωνα με τον Νόμο 5351/1932, καθώς και « μικτές περιοχές που περιέχουν και σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα εξυγιάνσεως με ειδικά πολεοδομικά μέτρα».
Εξ άλλου με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, ο Ηριδανός, (ο οποίος μαζί με άλλους χειμάρρους του Β.Δ Υμηττού τροφοδοτούσε τον Ιλισσό,τον ένα από τους δύο ποταμούς που διέσχιζαν το λεκανοπέδιο της Αττικής), έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ρέμα (ΦΕΚ281 Δ’/23.3.92) χωρίς ωστόσο να υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον για την προστασία και την ανάδειξη όσων τμημάτων του διασώθηκαν μέχρι σήμερα.
Βιοποικιλότητα
Ο Υμηττός ως «οικοσύστημα» παρουσιάζει υψηλή βιοποικιλότητα, δηλ. φιλοξενεί ενδημικά σπάνια και προστατεύομενα είδη φυτών και ζώων, καθώς έχει μεγάλο αριθμό φυτικών ειδών, ενώ παράλληλα αποτελεί ενδιαίτημα για μια πληθώρα ζωϊκών ειδών, από εδαφόβια μέχρι αρπακτικά πτηνά.
Σύμφωνα με Μελέτη της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (1992), ο Υμηττός αν και έχει υποβαθμιστεί ως οικοσύστημα τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει ακόμα σημαντικό ορνιθολογικό ενδιαφέρον. Εχουν παρατηρηθεί 96 είδη πουλιών (το ? που παρατηρούνται στον ελληνικό χώρο) από τα οποία :
- τα 48 φωλιάζουν στον Υμηττό ή έχουν τακτική παρουσία στον Υμηττό.
- 16 είδη περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Κοινοτικής Οδηγίας 79/409 του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων «περί διατηρήσεως άγριων πτηνών».
- 65 είδη περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙΙ της διεθνούς σύμβασης της Βέρνης «Γιά τη
διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης», που κυρώθηκε από το νόμο 1335/14.3.1983
Εξ άλλου, η χλωρίδα του Υμηττού περιλαμβάνει περίπου 650 ταξινομικές μονάδες (είδη, υποείδη) Πτεριδοφύτων και Σπερματοφύτων, εκ των οποίων οι 54 είναι ενδημικές της Ελλάδας ενώ οι 59 προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία και διεθνείς συμβάσεις ή περιλαμβάνονται σε καταλόγους απειλούμενων ειδών. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα πολυάριθμα είδη ορχεοειδών, τους ενδημικούς κρόκους και τις κεντάυριες.
Τροποποίηση του Π.Δ προστασίας Υμηττού –
Αναστολή χορήγησης οικοδομικών αδειών
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το ισχύον Π.Δ (ΦΕΚ 544 Δ’/1978), δεν επιτρέπεται η χρήση
«κατοικία» στην Α’ και Β’ ζώνη προστασίας του Υμηττού ενώ επιτρέπονται «κοινωφελείς εγκαταστάσεις» στην Β’ ζώνη. Ωστόσο, η ισχύουσα νομοθεσία στη πράξη ακυρώνεται, εφ’όσον τα τελευταία χρόνια κατασκεύαζονται συστηματικά στη Β’ζώνη προστασίας Υμηττού από κάποιους, ιδιωτικές κατοικίες, οι οποίες εμφανίζονται ως «κοινωφελείς εγκαταστάσεις» (όπως ο πρώην υπουργός Β.Μαγγίνας,αλλά και πολλοί ακόμα«επώνυμοι», καλλιτέχνες,ηθοποιοί, μουσικοσυνθέτες κ.ά.)
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η σημερινή κατάσταση, έχει δηλώσει ότι το ισχύον Π.Δ «περί προστασίας του Υμηττού» πρόκειται να τροποποιηθεί «επί το αυστηρότερον», ώστε να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάποια «παράθυρα» (για την παραβίαση της ισχύουσας νομοθεσίας, υποθέτουμε). Ωστόσο, εμφανίζεται ως πιθανό το ενδεχόμενο, αντί της κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων και κατοικιών, να επιχειρηθεί διά της τροποποίησης του ισχύοντος Π.Δ η συρίκνωση της Β’ζώνης προστασίας του Υμηττού και η νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων, όχι μόνο του κ. Μαγγίνα και των άλλων «επώνυμων», αλλά και όλων των αυθαίρετων οικισμών και κατοικιών που αναπτύσσονται ραγδαία κυρίως στην νοτιο-ανατολική πλευρά του Υμηττού (Βάρη, Κορωπί), αλλά και στη βορειο-ανατολική πλευρά (Παιανία, Γλυκά Νερά) και υπολογίζονται σε άνω των 2.000, εκ των οποίων 100 πολυτελείς κατοικίες.
Αλλωστε ακριβώς λόγω αυτής της ραγδαίας και ανεξέλεγτης αυθαίρετης δόμησης, εκδόθηκε στις 8/4/08 απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ ( ύστερα από αίτημα του Νομάρχη Αν. Αττικής) με την οποία αναστέλλεται για 8 μήνες η χορήγηση οικοδομικών αδειών στην περιοχή ισχύος του Π.Δ προστασίας του Υμηττού (ΦΕΚ 544 Δ’ /1978).
Εγκαταστάσεις της Δ.Ε.Η
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα σήμερα στον Υμηττό αποτελούν οι εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.
Επισημαίνεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις αποφάσεις 1672 και 1678 / 2005, ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με την οποία ειχαν εγκριθεί Περιβαλλοντικοί Οροι και καθορίστηκαν όροι και περιορισμοί δόμησης για την κατασκεύη Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης 400/150 KV στη Β’ Ζώνη Προστασίας Υμηττού, στα όρια των Δήμων Ηλιούπολης- Αργυρούπολης. Επίσης με την απόφαση 1676 / 2005 ακύρωσε την ΚΥΑ με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκεύη της Γραμμής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας 400 /150 Κ , από το Λαύριο στην Αργυρούπολη.
Παρ’όλα αυτά, η ΔΕΗ κατασκέυασε αυθαίρετα και λειτουργεί σήμερα παράνομα, δηλ χωρις καμμία νόμιμη αδειοδότηση ένα Κέντρο Υψηλής Τάσης 150 /20 ΚV στην ίδια περιοχή, ενώ εγκατέστησε παράνομα πυλώνες και καλώδια μεταφοράς 400 ΚV από το Λαύριο στην Αργυρούπολη.Ακόμη, η ΔΕΗ μετέτρεψε παράνομα το 2003 την Γραμμή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας 150 ΚV από Παλλήνη στην Αργυρούπολη, σε 400 ΚV , με καταστροφικές επιπτώσεις στη δασική βλάστηση του Υμηττού που προκλήθηκαν από τις εργασίες τοποθέτησης πυλώνων υψηλής τάσης.
Σήμερα η ΔΕΗ έχει δημιουργήσει μια σειρά αυθαίρετων και παράνομων εγκαταστάσων στο δασικο χώρο του Υμηττού ( που είναι ενταγμένος στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο προστατεύομενων Περιοχών Νatura 2000), και επιδιώκει να τις «νομιμοποιήσει» και να τις επαυξήσει με την κατασκεύη ενός Κεντρου Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) 400/ 150 ΚV.
Νέοι Αυτοκινητόδρομοι
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, στις 2 Ιουνίου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ εξήγειλε την κατασκευή 83 χιλιομέτρων νέων Αυτοκινητόδρομων στην Αττική, ένα μεγάλο μέρος των οποίων προβλέπονται να κατασκευαστουν στον Υμηττό.
Συγκεκριμένα έχει προγραμματιστεί η κατασκεύη:
α) του Νότιου τμήματος της Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού μήκους 14,5 χιλιομέτρων, πάνω από τους Δήμους Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης, μέχρι τον Δήμο Γλυφάδας και τον Δήμο Ελληνικού, και διαμέσου του χώρου του πρώην Αεροδρομίου, μέχρι την παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος.
β) του Νότιου τμήματος της Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, πάνω από το Δήμο Κορωπίου, μέχρι την Αγία Μαρίνα στην παραλιακή Λεωφόρο Σουνίου, μήκους 11,5 χλμ.
γ) της συνδετήριας οδού των προαναφερόμενων Λεωφόρων, από τον Κόμβο Σακέττα (Βύρωνας) μέχρι τον Κόμβο Μεσογείων μήκους 7,5 χλμ.
Οι νέοι Αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό προβλέπεται να έχουν 3 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατέυθυνση, δηλαδή όσες η Αττική και η Εθνική Οδός(ΠΑΘΕ), κεντρική διαχωριστική νησίδα, Λωρίδες Εκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ), και για την κατασκευή τους απαιτούνται τεχνικά έργα μεγάλης κλίμακας ( σήραγγες, υπόγεια τμήματα, κοιλαδογέφυρες,τοιχεία αντιστήριξης, επιχωματώσεις, ανισόπεδοι κόμβοι σύνδεσης με το υπάρχον τοπικό οδικό δίκτυο κ.α.)
Η Ανατολική Περιφερειακή Λεωφόρος Υμηττού, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, θα έχει 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, ΛΕΑ, και μεσαίο διαχωριστικό διάζωμα ασφαλείας τύπου New Jersey.
Επισημαίνεται ότι οι εξαγγελθέντες Αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό αποτελούν ουσιαστικά την πρώτη φάση του συνολικού σχεδιασμού, δεδομένου ότι προβλέπεται σε μιά επόμενη φάση και
- η κατασκεύη της επέκτασης της Δυτικής Περιφερειακής πάνω από τους Δήμους Γλυφάδας- Βούλας- Βάρης,
- η επέκταση της Ανατολικής Περιφερειακής από τον Κόμβο Μεσογείων μέχρι τα Γλυκά Νερά
- η οδική σύνδεση του Κόμβου Μεσογείων με τον χώρο του πρώην Αεροδομίου Ελληνικού, που έχει εξαγγελθεί από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ αλλά δεν περιλαμβάνεται στην τελευταία ανακοίνωση, χωρίς να αναφέρεται η ματαίωση του έργου.
Επισημαίνεται επίσης ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκεύη και λειτουργία των νέων Αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό θα είναι σημαντικές, ακόμη και αν υπογειοποιηθούν εκτεταμένα τμήματά της Δυτικής Περιφερειακής, όπως εξήγειλε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, δεδομένου ότι η Ανατολική Περιφερειακή προβλέπεται να διέρχεται επιφανειακά από το βουνό, δίνοντας τη δυνατότητα καταπατήσεων και μελλοντικών οικιστικών επεκτάσεων κατά μήκος της.
Ακόμη επισημαίνεται ότι στη περιοχή της προβλεπόμενης επέκτασης της Ανατολικής Περιφερειακής, στα Γλυκά Νερά, έχουν εκδηλωθεί τα προηγούμενα χρόνια αλλά και κατά το φετεινό καλοκαίρι επανειλημμένοι εμπρησμοί και απόπειρες οικοπεδοποίησης δημόσιων δασικών χώρων.
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) από τους Αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό
και Τεχνικές Μελέτες
Σύμφωνα με την ΜΠΕ της Νότιας Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, (που εκπονήθηκε από τον Αλέξιο Παρασκεύοπουλο τον Αύγουστο του 2006 κατ’εντολή της Ε.Υ.Δ.Ε / Ο.Α.Π του ΥΠΕΧΩΔΕ), ο νέος αυτοκινητόδρόμος προβλέπεται να διέλθει «εντός των ορίων της περιοχής της προτεινόμενης για ένταξη στο Δίκτυο NATURA 2000, εντός του αισθητικού δάσους Καισαριανής, εξολοκλήρου εντός της Β’ Ζώνης Προστασίας του Υμηττού καθώς και εντός τμήματος της Α’Ζώνης»
Η μελέτη αυτή βρίσκεται «υπό επικαιροποίηση», όπως ανακοινώθηκε από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί κανένα στοιχείο της μελετης αυτής τόσο στους άμεσα ενδιαφερομένους εκπροσώπους των ΟΤΑ των παρακείμενων Δήμων, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις τους, όσο και στους φορείς των πολιτών, κατά παραβίαση της συνθήκης του Aarhus που έχει υπογράψει η χώρα μας.
Εξ άλλου, σε Συνέντευξη Τύπου στις 2 Ιουνίου, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αναφερόμενος στην Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρο Υμηττού, ανακοίνωσε ότι «μετά από αναλυτική διερεύνηση πολλών εναλλακτικών λύσεων, επελέγη η βέλτιστη από κυκλοφοριακής και περιβαλλοντικής άποψης λύση, και οριστικοποιήθηκαν οι κυκλοφοριακές μελέτες και οι μελέτες οδοποιΐας (χάραξη, μηκοτομές, κόμβοι, διατομές κλπ), στο επίπεδο που απαιτείται για την προκήρυξη νέου διεθνούς διαγωνισμού με Σύμβαση Παραχώρησης».
Επισημαίνεται ότι, μέχρι σήμερα,δεν έχει δοθεί κανένα στοιχείο αυτών των Τεχνικών Μελετών στους ενδιαφερόμενους φορείς, καθώς και κανένα στοιχείο για τους υπόλοιπους Αυτοκινητόδρομους που προγραμματίζονται στον Υμηττό.
Εναλλακτική Πρόταση
Κατά τη γνώμη μας, η κατασκεύη νέων Αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό, ακόμα και αν υπογειοποιηθούν κάποια τμήματά τους, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία του βουνού, (όπως επισημαίνουν και ειδικοί επιστήμονες) και στην αλλοίωση των φυσικών χαρακτηριστικών του. Ακόμη, θα πριμοδοτήσει τη χρήση του Ι.Χ. Γι’αυτό θα πρέπει να αποφευχθεί η κατασκεύη τους.
Ειδικώτερα η Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρος Υμηττού, δεν πρόκειται να «αναβαθμίσει κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά την ζωή των κατοίκων της Αττικής», όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός, ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει και να λύσει μακροπρόθεσμα τα οξυμένα σήμερα κυκλοφοριακά προβλήματα των παρακείμενων Δήμων. Αντιθέτως, μέσω της δημιουργίας κόμβων σύνδεσης με τα τοπικά οδικά δίκτυα, θα δημιουργήσει νέα προβλήματα διερχόμενης υπερτοπικής κυκλοφορίας όπως επισημαίνουν οι Δημοτικές Αρχές και οι φορείς των Πολιτών.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, θεωρούμε ότι δεν είναι αναγκαία η κατασκεύη της νέας Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου στον Υμηττό, αλλά η διαφορετική διαχείριση του υπάρχοντος οδικού δικτύου της περιοχης. Κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην επέκταση των δημόσιων μεταφορικών μέσων και στην ενίσχυση της χρήσης τους από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η άνετη μετακίνηση με μέσα σταθερής τροχιάς, με λεωφορεία, με ποδήλατα και με τα πόδια για κοντινές διαδρομές.Θα πρέπει να περιοριστεί η χρήση του Ι.Χ και να δημιουργηθούν λεωφορειολωρίδες,ποδηλατόδρομοι, δίκτυο πεζόδρομων, να απελευθερωθουν τα πεζοδρόμια από εμπορικές δραστηριότητες, από παρκαρισμένα αυτοκίνητα κ.ά.
Με βάση τις παραπάνω αντιλήψεις,η «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού» έχει καταθέσει στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στους Δήμους της περιοχής μια Εναλλακτική Πρόταση κυκλοφοριακών ρυθμίσεων στη περιοχή της Ν.Α Αθήνας, με τις οποίες ολοκληρώνεται ο εσωτερικός περιφερειακός δακτύλιος χωρίς την κατασκεύη νέου Αυτοκινητόδρομου στον Υμηττό.
Επίλογος - Εκκληση
Συνοψίζοντας, επισημαίνουμε ότι η σημερινή κατάσταση στον Υμηττό και τα σχέδια που προωθούνται εμβάλλουν σε ανησυχία κάθε σκεπτόμενο και ανιδιοτελή άνθρωπο.
Ο Υμηττός, αποτελώντας φυσικό χώρο μνημειακής σημασίας,συνδέεται άρρηκτα με την πόλη της Αθήνας, από την εποχή του Ηροδότου έως την εποχή του Πλάτωνα, και διά μέσου της Ελληνιστικής, Ρωμαϊκής και Βυζαντινής περιόδου έως τη δημιουργία του Νεοελληνικού κράτους.
Ο Υμηττός,εξ’άλλου, αποτελεί καταφύγιο της Αττικής πανίδας και χλωρίδας, παράγοντα εμπλουτισμού του εναπομείναντος Αττικού τοπίου, χώρο περισυλλογής και ουσιαστικής αναψυχής.
Η Πολιτεία και οι πολίτες οφείλουν να αναγνωρίσουν την αξία και την ακεραιότητα αυτού του χώρου. Καλούμε τους αρμόδιους κρατικούς και κυβερνητικούς παράγοντες, κάθε υπεύθυνο φορέα και πολίτη, να κινητοποιηθούν άμεσα ώστε να αποτρέψουν τη κατασκεύη των νέων Αυτοκινητόδρομων αλλά και κάθε έργου που διαγράφει την ιστορική μνήμη και παράλληλα πλήττει την οικολογική ισορροπία του Υμηττού
«Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του Υμηττού»
Για επικοινωνία: Πάνος Τότσικας
Αρχιτέκτων - Πολεοδόμος / Περιβαλλοντολόγος
Πύρρωνος 77, Ηλιούπολη -Τηλ. 210 9954362 / E-mail : ptots@tee.gr
Tuesday, September 16, 2008
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΑ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΚ ΚΙΝΑΣ
-ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
-ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΠΕ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ
Λίγες μέρες πριν αντιπροσωπεία του Κόμματος Ευρωπαικής Αριστεράς (ΚΕΑ) με συμμετοχή του ΣΥΝ (η βουλευτίνα Άννα Φιλίνη) επισκέφθηκε τη Κίνα μετά από επίσημη πρόσκληση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Πρόκειται για επίσκεψη –σκάνδαλο που θίγει την αξιοπρέπεια και τις αξίες που υποτίθεται ότι πρεσβεύει η ανανεωτική και δημοκρατική, ριζοσπαστική Αριστερά και, γι’ αυτό, αποτελεί ντροπή και στίγμα η συμμετοχή του ΣΥΝ σε μια τέτοια επίσκεψη. Το ψευτοκομμουνιστικό καθεστώς της χώρας είναι υπεύθυνο για σωρεία βαριών και ποικίλων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καμιά σχέση δεν έχουν με το σοσιαλισμό ενώ η υποτιθέμενη «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς» έχει μετατραπεί σ’ έναν άγριο, χωρίς έλεος κρατικό καπιταλισμό. Γνωρίζουν, άραγε, οι σύντροφοι του ΚΕΑ και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ που αποφάσισε να συμμετάσχει στην επίσκεψη ότι :
α) Η θανατική ποινή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για περίπου 68 παραπτώματα, στα οποία περιλαμβάνονται και μη βίαια εγκλήματα όπως αδικήματα που είναι οικονομικής φύσης ή σχετίζονται με τα ναρκωτικά;
β) η αλληλογραφία, τα τηλέφωνα, τα φαξ, αλλά και η ηλεκτρονική αλληλογραφία παρακολουθούνται από την εσωτερική ασφάλεια, ενώ για την παρακολούθηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών έχει συγκροτηθεί ειδική υπηρεσία που λογοκρίνει τα ηλεκτρονικά μηνύματα των υπόπτων; Ότι ο έλεγχος του τύπου είναι ασφυκτικός ,κάτι που συνεχίστηκε ακόμα και για ξένους δημοσιογράφους μέχρι τις πρώτες ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων; Ότι εμποδίζεται η πρόσβαση σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους με το πρόσχημα της εθνικής ασφαλείας ενώ πρόκειται για διαδικτυακούς τόπους εγχώριων διαφωνούντων και διεθνών οργανώσεων; Ο δημοσιογράφος Σι Τάο καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που εντοπίστηκε από τις αρχές ασφαλείας!
γ) σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, γίνονται σε κρατουμένους ηλεκτροσόκ, εικονικές εκτελέσεις, καθηλώσεις, φάλαγγα, βγάλσιμο νυχιών, ακόμη και βιασμοί; Κάποιες μέθοδοι είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικές.Εχουν καταγραφεί καταγγελίες πως έγιναν ενέσεις σε κρατουμένους με άγνωστες ουσίες που επέδρασαν μόνιμα στο νευρικό τους σύστημα!!
Στην ανακοίνωση της επίσκεψης αναφέρεται ότι «η αντιπροσωπεία θα κάνει επισκέψεις σε διάφορα ιδρύματα, εκθέσεις, και τόπους δουλειάς». Όμως οι επισκέπτες του ΣΥΝ και του ΚΕΑ δε θα έχουν επαφή με τους εσωτερικούς μετανάστες, που προέρχονται από τις αγροτικές περιοχές, καταλήγουν στις πόλεις και οι οποίοι υφίστανται κάποιες από τις χειρότερες μορφές κακομεταχείρισης στον χώρο εργασίας. Δε θα δουν ότι τους αναγκάζουν να δουλεύουν υπερωρίες για παρατεταμένα διαστήματα, συχνά τους αρνούνται ακόμα και αναρρωτικές άδειες και ότι εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες για πενιχρούς μισθούς. Δεν θα πληροφορηθούν ότι απαγορεύονται δια νόμου οι απεργίες.Θα τους αποκρύψουν ότι η εργοδοσία συχνά παρακρατεί εσκεμμένα τους μισθούς πριν από την κινέζικη πρωτοχρονιά για να εξασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι θα επιστρέψουν στις δουλειές τους μετά τις γιορτές, με αποτέλεσμα εκατομμύρια μετανάστες να μην μπορούν να αγοράσουν σιδηροδρομικό εισιτήριο για να περάσουν τις γιορτές στα σπίτια τους. Δεν θα μάθουν, επίσης, ότι οι εργοδότες συχνά αναγκάζουν παράνομα τους εργαζόμενους να πληρώσουν προκαταβολή ώστε να τους εμποδίσουν να αλλάξουν δουλειά. Δε θα μάθουν, τέλος, ότι αρνούνται στους εργαζόμενους εσωτερικούς μετανάστες τις στεγαστικές διευκολύνσεις και την ασφάλιση υγείας που δικαιούνται οι μόνιμοι κάτοικοι των αστικών περιοχών.
Οι υπερσύγχρονες ολυμπιακές εγκαταστάσεις και οι δεκάδες ουρανοξύστες που υψώθηκαν τα τελευταία χρόνια στο μολυσμένο ουρανό του Πεκίνου κατασκευάστηκαν από εξαθλιωμένους εσωτερικούς μετανάστες, το καθεστώς των οποίων λίγο διαφέρει από εκείνο των σκλάβων.
Η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση Human Rights Watch καταγγέλλει ότι οι εργάτες δεν είχαν ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έπαιρναν απελπιστικά χαμηλά μεροκάματα, ακόμη και για τα τριτοκοσμικά δεδομένα. Αν και ο νόμος ορίζει κατώτερο ωρομίσθιο 0,62 ευρώ, σε έρευνες που έκαναν διεθνείς οργανώσεις κατέγραψαν για το 50% των εργαζομένων ωρομίσθιο 0,30 ευρώ!!
Όμως η πολιτική άγνοια για όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία αφού η δημοσιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων έφερε στο προσκήνιο την ποικιλοτρόπως και πολλαπλώς τεκμηριωμένη πληροφόρηση για όλες τις προαναφερθείσες καταστάσεις. Η επίσκεψη αυτή προσφέρει, με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο, αριστερό άλλοθι στην εγκληματική, ολιγαρχική νομενκλατούρα του ΚΚ Κίνας, μια γραφειοκρατική –με την έννοια της ταξικής κατηγορίας- ηγετική ελίτ ολοκληρωτικών πρακτικών που καμώνεται με τις πλάτες των ΗΠΑ και άλλων δυτικών ότι δημιουργεί τη νέα αναδυόμενη υπερδύναμη υπό το κέλυφος (κενό περιεχομένου) του δήθεν «σοσιαλισμού της αγοράς». Καμιά βελτίωση της κατάστασης στη Κίνα δεν μπορεί να αναμένεται από μια τέτοια επίσκεψη, καμιά δήθεν πίεση δεν μπορεί να ασκηθεί στην ηγεσία του του ΚΚ Κίνας, όπως καμιά ουσιαστική βελτίωση δεν επήλθε παρά τις πιέσεις του κινήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της ανάληψης και της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή υποτίθεται ότι προσδοκούσε με δηλώσεις που, ούτε ως φύλλο συκής, δεν αρκούν για να καλύψουν τις δικές της πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Μόνο μια "νέα Τιεν Αν Μεν" που θα ξεπηδήσει από τις διάφορες εργατικές και αγροτικές εξεγέρσεις που ξεσπούν ολοένα και πιο συχνά στις περιφέρειες της χώρας, μπορεί να οδηγήσει στην αμφισβήτηση και στην ανατροπή της σημερινής κατάστασης στη Κίνα.
Η απαράδεκτη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ για τη συμμετοχή του κόμματος στην επίσκεψη στη Κίνα (με την τιμητική και λαμπρή εξαίρεση λίγων που την καταψήφισαν) συνιστά μέγιστο πολιτικό ολίσθημα και καταρρακώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις αξίες και τις πολιτικές και άλλες ευαισθησίες χιλιάδων αριστερών και προοδευτικών πολιτών που πιστεύουν σ’ ενα κόμμα, το ΣΥΝ, και σε μια παράταξη, το Συ.Ριζ.Α., τα οποία σκοπεύουν στο σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Εάν δεν σκέφθηκαν όλο αυτό τον κόσμο στην απόφασή τους αυτή, ίσως να τους σκεφθούν κάποιοι πολίτες, μεταξύ άλλων, όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Και τότε θα είναι πολύ αργά για (κροκοδείλια) δάκρυα...
Κώστας, Αθανασίου,μέλος ομάδας ΡΟΖΑ
Γιάννης Αλμπάνης, μέλος Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ
Σπύρος Απέργης, μέλος τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής ΣΥΝ
Κώστας Αργαλιώτης,Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μετανστών
Σίσσυ Βωβού, ΑΚΟΑ
Nίκος Γιαννόπουλος, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Νάσος Θεοδωρίδης, μέλος τμήματος Δικαιωμάτων ΣΥΝ
Χρήστος Καραγιαννίδης,Νομαρχιακή Επιτροπή Δράμας ΣΥΝ
Νίκος Κούτσης, γραμματεάς Πολιτικής Κίνησης Αμπελοκήπων ΣΥΝ
Δημήτρης Λαβατσής, Νομαρχιακή Επιτροπή Χίου ΣΥΝ
Ελισάβετ Λούντου, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Νίκος Μάλλιαρης, ανέντακτος αριστερός
Φάνης Παπαγεωργίου, Πολιτική Κίνηση Βορείων Αθήνας, Νεολαία ΣΥΝ
Θανάσης Πολλάτος, ανέντακτος αριστερός
Μάνος Σταυρουλάκης, μέλος ΣΥΝ
Παναγιώτης Σιώκος, Πολιτική Κίνηση Φιλοσοφικής ,Νεολαία ΣΥΝ
Κώστας Τζανετέας, Πολιτική Κίνηση Αμπελοκήπων ΣΥΝ
Θανάσης Τσακίρης, ανέντακτος αριστερός
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται…
-ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΠΕ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ
Λίγες μέρες πριν αντιπροσωπεία του Κόμματος Ευρωπαικής Αριστεράς (ΚΕΑ) με συμμετοχή του ΣΥΝ (η βουλευτίνα Άννα Φιλίνη) επισκέφθηκε τη Κίνα μετά από επίσημη πρόσκληση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Πρόκειται για επίσκεψη –σκάνδαλο που θίγει την αξιοπρέπεια και τις αξίες που υποτίθεται ότι πρεσβεύει η ανανεωτική και δημοκρατική, ριζοσπαστική Αριστερά και, γι’ αυτό, αποτελεί ντροπή και στίγμα η συμμετοχή του ΣΥΝ σε μια τέτοια επίσκεψη. Το ψευτοκομμουνιστικό καθεστώς της χώρας είναι υπεύθυνο για σωρεία βαριών και ποικίλων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καμιά σχέση δεν έχουν με το σοσιαλισμό ενώ η υποτιθέμενη «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς» έχει μετατραπεί σ’ έναν άγριο, χωρίς έλεος κρατικό καπιταλισμό. Γνωρίζουν, άραγε, οι σύντροφοι του ΚΕΑ και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ που αποφάσισε να συμμετάσχει στην επίσκεψη ότι :
α) Η θανατική ποινή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για περίπου 68 παραπτώματα, στα οποία περιλαμβάνονται και μη βίαια εγκλήματα όπως αδικήματα που είναι οικονομικής φύσης ή σχετίζονται με τα ναρκωτικά;
β) η αλληλογραφία, τα τηλέφωνα, τα φαξ, αλλά και η ηλεκτρονική αλληλογραφία παρακολουθούνται από την εσωτερική ασφάλεια, ενώ για την παρακολούθηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών έχει συγκροτηθεί ειδική υπηρεσία που λογοκρίνει τα ηλεκτρονικά μηνύματα των υπόπτων; Ότι ο έλεγχος του τύπου είναι ασφυκτικός ,κάτι που συνεχίστηκε ακόμα και για ξένους δημοσιογράφους μέχρι τις πρώτες ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων; Ότι εμποδίζεται η πρόσβαση σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους με το πρόσχημα της εθνικής ασφαλείας ενώ πρόκειται για διαδικτυακούς τόπους εγχώριων διαφωνούντων και διεθνών οργανώσεων; Ο δημοσιογράφος Σι Τάο καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που εντοπίστηκε από τις αρχές ασφαλείας!
γ) σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, γίνονται σε κρατουμένους ηλεκτροσόκ, εικονικές εκτελέσεις, καθηλώσεις, φάλαγγα, βγάλσιμο νυχιών, ακόμη και βιασμοί; Κάποιες μέθοδοι είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικές.Εχουν καταγραφεί καταγγελίες πως έγιναν ενέσεις σε κρατουμένους με άγνωστες ουσίες που επέδρασαν μόνιμα στο νευρικό τους σύστημα!!
Στην ανακοίνωση της επίσκεψης αναφέρεται ότι «η αντιπροσωπεία θα κάνει επισκέψεις σε διάφορα ιδρύματα, εκθέσεις, και τόπους δουλειάς». Όμως οι επισκέπτες του ΣΥΝ και του ΚΕΑ δε θα έχουν επαφή με τους εσωτερικούς μετανάστες, που προέρχονται από τις αγροτικές περιοχές, καταλήγουν στις πόλεις και οι οποίοι υφίστανται κάποιες από τις χειρότερες μορφές κακομεταχείρισης στον χώρο εργασίας. Δε θα δουν ότι τους αναγκάζουν να δουλεύουν υπερωρίες για παρατεταμένα διαστήματα, συχνά τους αρνούνται ακόμα και αναρρωτικές άδειες και ότι εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες για πενιχρούς μισθούς. Δεν θα πληροφορηθούν ότι απαγορεύονται δια νόμου οι απεργίες.Θα τους αποκρύψουν ότι η εργοδοσία συχνά παρακρατεί εσκεμμένα τους μισθούς πριν από την κινέζικη πρωτοχρονιά για να εξασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι θα επιστρέψουν στις δουλειές τους μετά τις γιορτές, με αποτέλεσμα εκατομμύρια μετανάστες να μην μπορούν να αγοράσουν σιδηροδρομικό εισιτήριο για να περάσουν τις γιορτές στα σπίτια τους. Δεν θα μάθουν, επίσης, ότι οι εργοδότες συχνά αναγκάζουν παράνομα τους εργαζόμενους να πληρώσουν προκαταβολή ώστε να τους εμποδίσουν να αλλάξουν δουλειά. Δε θα μάθουν, τέλος, ότι αρνούνται στους εργαζόμενους εσωτερικούς μετανάστες τις στεγαστικές διευκολύνσεις και την ασφάλιση υγείας που δικαιούνται οι μόνιμοι κάτοικοι των αστικών περιοχών.
Οι υπερσύγχρονες ολυμπιακές εγκαταστάσεις και οι δεκάδες ουρανοξύστες που υψώθηκαν τα τελευταία χρόνια στο μολυσμένο ουρανό του Πεκίνου κατασκευάστηκαν από εξαθλιωμένους εσωτερικούς μετανάστες, το καθεστώς των οποίων λίγο διαφέρει από εκείνο των σκλάβων.
Η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση Human Rights Watch καταγγέλλει ότι οι εργάτες δεν είχαν ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έπαιρναν απελπιστικά χαμηλά μεροκάματα, ακόμη και για τα τριτοκοσμικά δεδομένα. Αν και ο νόμος ορίζει κατώτερο ωρομίσθιο 0,62 ευρώ, σε έρευνες που έκαναν διεθνείς οργανώσεις κατέγραψαν για το 50% των εργαζομένων ωρομίσθιο 0,30 ευρώ!!
Όμως η πολιτική άγνοια για όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία αφού η δημοσιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων έφερε στο προσκήνιο την ποικιλοτρόπως και πολλαπλώς τεκμηριωμένη πληροφόρηση για όλες τις προαναφερθείσες καταστάσεις. Η επίσκεψη αυτή προσφέρει, με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο, αριστερό άλλοθι στην εγκληματική, ολιγαρχική νομενκλατούρα του ΚΚ Κίνας, μια γραφειοκρατική –με την έννοια της ταξικής κατηγορίας- ηγετική ελίτ ολοκληρωτικών πρακτικών που καμώνεται με τις πλάτες των ΗΠΑ και άλλων δυτικών ότι δημιουργεί τη νέα αναδυόμενη υπερδύναμη υπό το κέλυφος (κενό περιεχομένου) του δήθεν «σοσιαλισμού της αγοράς». Καμιά βελτίωση της κατάστασης στη Κίνα δεν μπορεί να αναμένεται από μια τέτοια επίσκεψη, καμιά δήθεν πίεση δεν μπορεί να ασκηθεί στην ηγεσία του του ΚΚ Κίνας, όπως καμιά ουσιαστική βελτίωση δεν επήλθε παρά τις πιέσεις του κινήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της ανάληψης και της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή υποτίθεται ότι προσδοκούσε με δηλώσεις που, ούτε ως φύλλο συκής, δεν αρκούν για να καλύψουν τις δικές της πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Μόνο μια "νέα Τιεν Αν Μεν" που θα ξεπηδήσει από τις διάφορες εργατικές και αγροτικές εξεγέρσεις που ξεσπούν ολοένα και πιο συχνά στις περιφέρειες της χώρας, μπορεί να οδηγήσει στην αμφισβήτηση και στην ανατροπή της σημερινής κατάστασης στη Κίνα.
Η απαράδεκτη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ για τη συμμετοχή του κόμματος στην επίσκεψη στη Κίνα (με την τιμητική και λαμπρή εξαίρεση λίγων που την καταψήφισαν) συνιστά μέγιστο πολιτικό ολίσθημα και καταρρακώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις αξίες και τις πολιτικές και άλλες ευαισθησίες χιλιάδων αριστερών και προοδευτικών πολιτών που πιστεύουν σ’ ενα κόμμα, το ΣΥΝ, και σε μια παράταξη, το Συ.Ριζ.Α., τα οποία σκοπεύουν στο σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Εάν δεν σκέφθηκαν όλο αυτό τον κόσμο στην απόφασή τους αυτή, ίσως να τους σκεφθούν κάποιοι πολίτες, μεταξύ άλλων, όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Και τότε θα είναι πολύ αργά για (κροκοδείλια) δάκρυα...
Κώστας, Αθανασίου,μέλος ομάδας ΡΟΖΑ
Γιάννης Αλμπάνης, μέλος Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ
Σπύρος Απέργης, μέλος τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής ΣΥΝ
Κώστας Αργαλιώτης,Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μετανστών
Σίσσυ Βωβού, ΑΚΟΑ
Nίκος Γιαννόπουλος, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Νάσος Θεοδωρίδης, μέλος τμήματος Δικαιωμάτων ΣΥΝ
Χρήστος Καραγιαννίδης,Νομαρχιακή Επιτροπή Δράμας ΣΥΝ
Νίκος Κούτσης, γραμματεάς Πολιτικής Κίνησης Αμπελοκήπων ΣΥΝ
Δημήτρης Λαβατσής, Νομαρχιακή Επιτροπή Χίου ΣΥΝ
Ελισάβετ Λούντου, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Νίκος Μάλλιαρης, ανέντακτος αριστερός
Φάνης Παπαγεωργίου, Πολιτική Κίνηση Βορείων Αθήνας, Νεολαία ΣΥΝ
Θανάσης Πολλάτος, ανέντακτος αριστερός
Μάνος Σταυρουλάκης, μέλος ΣΥΝ
Παναγιώτης Σιώκος, Πολιτική Κίνηση Φιλοσοφικής ,Νεολαία ΣΥΝ
Κώστας Τζανετέας, Πολιτική Κίνηση Αμπελοκήπων ΣΥΝ
Θανάσης Τσακίρης, ανέντακτος αριστερός
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται…
Monday, September 15, 2008
ΣΤΑ «ΚΕΝΤΡΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ» Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ: ΟΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
ΣΤΑ «ΚΕΝΤΡΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ» Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ
ΟΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
Στα παραπήγματα και στα «κέντρα υποδοχής» μεταναστών και προσφύγων νέα προσφυγιά και η σύγχρονη Ελλάδα αναστενάζει. Στα Φιλιατρά, στα Χανιά, στη Μανωλάδα, στη Μυτιλήνη, στη Χίο και τη Σάμο και σε δεκάδες άλλες περιοχές της μεσογειακής Ελλάδας, ξεπροβάλλει το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας από την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974. Η χώρα του Ξενίου Διός είναι η χώρα του Γολγοθά, του Σίσυφου και του Ταντάλου για χιλιάδες κατατρεγμένους και περιφρονημένους κολασμένους «λαθρο»μετανάστες και πρόσφυγες.
Όμως, Ελλάδα δεν μόνο οι ρατσιστές ούτε οι εργοδότες-εκμεταλλευτές που καλούν την αστυνομία να διώξει τους εξαθλιωμένους που έχουν στη δούλεψή τους όταν τελειώσει το μάζεμα της παραγωγής –κάτι που καταγγέλλεται συνέχεια (βλ. π.χ. Δεληθανάση Μαρία, «Στα Φιλιατρά με 20 ευρώ για 10 ώρες στον ήλιο... http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100006_13/07/2008_277553)
Ελλάδα είναι και οι πολίτες που κινητοποιούνται είτε με δίκτυα οργανώσεων σε κεντρικό και πανελλαδικό επίπεδο (π.χ. Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Προσφύγων, Σχολείο Μεταναστών, Όχι στο Ρατσισμό από Κούνια κ.ά.) είτε με τοπικές κινήσεις και πρωτοβουλίες. Πρόκειται για ένα μαζικό κοινωνικό κίνημα, που συγκροτούν Έλληνες και μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς και που προσπαθεί από τη μια να κατοχυρώσει ανθρώπινες συνθήκες στέγασης όλων όσων αντιμετωπίζουν άμεσα προβλήματα προερχόμενοι/ες από χώρες διαλυμένες από τις εμφύλιες συγκρούσεις, τις αρρώστιες και την πείνα και τώρα στοιβάζονται κατά εκατοντάδες σε πρόχειρα καταλύματα όπου δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος (βλ. καταγγελίες των ΜΚΟ και της Ύπατης Αρμοστείας των Ην.Εθνών). Οι τρόποι δράσης του ποικίλουν ανάλογα με την περίπτωση και το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό που ενεργοποιείται, ανάλογα με τις αντιδράσεις των κρατικών αρχών και των ντόπιων κατοίκων και ανάλογα με την ιστορικότητα και την παράδοση των τοπικών κινημάτων. Είναι, δηλαδή, ένα κίνημα που διαθέτει κοινή συλλογική ταυτότητα, δρα εν μέρει εκτός θεσμικών πλαισίων χρησιμοποιώντας τη διαμαρτυρία ως μέσο πάλης, η μορφή οργάνωσής του είναι τα άτυπα δίκτυα διάδρασης και, ουσιαστικά, αμφισβητεί την εξουσία και τους κατεστημένους τρόπους σκέψης. Για παράδειγμα, η περίπτωση των Χανίων δείχνει το ρόλο που παίζει η αγωνιστική παράδοση, οι κοινές πρακτικές, η κοινή πολιτική κουλτούρα και η ιστορία των κινημάτων (δυναμική αντίσταση κατά των ναζί, διαρκής κινητοποίηση εναντίον της ύπαρξης και λειτουργίας της βάσης των ΗΠΑ στη Σούδα, ύπαρξη μεγάλου αριθμού αντιδικτατορικών αγωνιστών/τριών κ.ο.κ.). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από τις τέσσερις περιπτώσεις που καταγράφουμε εδώ, μόνο στα Χανιά γίνεται Αντιρατιστικό Φεστιβάλ επί 3 χρόνια με αξιοσημείωτη επιτυχία παρά την τρομοκρατία που ασκούν οι κατασταλτικοί μηχανισμού του κράτους αλλά την αντιμεταναστευτική προπαγάνδα που ασκούν ορισμένοι ιδιωτικοί μηχανισμοί μαζικής ενημέρωσης εκφράζοντας τις απόψεις των εργοδοτών που χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και πρόσφυγες. Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε διαδήλωση διαμαρτυρίας εκατοντάδες άνθρωποι εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την κακομεταχείριση των ξένων, ή ότι λειτουργούν επί χρόνια με επιτυχία το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών και στην άλλη άκρη του ίδιου δρόμου το στέκι του Φόρουμ Μεταναστών.
Αυτή η γενική κινητοποίηση που αποτελεί προωθητικό παράγοντα για να επιτευχθεί η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών/τριών είναι βασική προϋπόθεση για την διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας, των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Συμβάλλει, επίσης, στην αποφυγή της διόγκωσης του ρατσιστικού φαινομένου που υπό ορισμένες συνθήκες δημιουργείται από την ταυτόχρονη έκφραση του εθνικισμού και της ξενοφοβίας. Όπως τονίζει ο Ετιέν Μπαλιμπάρ, οι φυλετικές σχέσεις ποικίλλουν έντονα ανάλογα με τις εθνικές καταστάσεις και ότι ο ρατσισμός και ο εθνικισμός είναι στενά συνδεδεμένοι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρόκειται για μια μηχανιστική αιτιοκρατική σχέση αλλά για την ιστορική συνάρθρωση των διαλεκτικών «αντιθέτων» [Balibar. E. (1991) 'Racism and nationalism' στο Etien Balibar and Immanuel Wallerstein Race, Nation, Class: Ambiguous Identities, London: Verso, σελ. 50).
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://antiracistes.wordpress.com
ΟΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
Στα παραπήγματα και στα «κέντρα υποδοχής» μεταναστών και προσφύγων νέα προσφυγιά και η σύγχρονη Ελλάδα αναστενάζει. Στα Φιλιατρά, στα Χανιά, στη Μανωλάδα, στη Μυτιλήνη, στη Χίο και τη Σάμο και σε δεκάδες άλλες περιοχές της μεσογειακής Ελλάδας, ξεπροβάλλει το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας από την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974. Η χώρα του Ξενίου Διός είναι η χώρα του Γολγοθά, του Σίσυφου και του Ταντάλου για χιλιάδες κατατρεγμένους και περιφρονημένους κολασμένους «λαθρο»μετανάστες και πρόσφυγες.
Όμως, Ελλάδα δεν μόνο οι ρατσιστές ούτε οι εργοδότες-εκμεταλλευτές που καλούν την αστυνομία να διώξει τους εξαθλιωμένους που έχουν στη δούλεψή τους όταν τελειώσει το μάζεμα της παραγωγής –κάτι που καταγγέλλεται συνέχεια (βλ. π.χ. Δεληθανάση Μαρία, «Στα Φιλιατρά με 20 ευρώ για 10 ώρες στον ήλιο... http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100006_13/07/2008_277553)
Ελλάδα είναι και οι πολίτες που κινητοποιούνται είτε με δίκτυα οργανώσεων σε κεντρικό και πανελλαδικό επίπεδο (π.χ. Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Προσφύγων, Σχολείο Μεταναστών, Όχι στο Ρατσισμό από Κούνια κ.ά.) είτε με τοπικές κινήσεις και πρωτοβουλίες. Πρόκειται για ένα μαζικό κοινωνικό κίνημα, που συγκροτούν Έλληνες και μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς και που προσπαθεί από τη μια να κατοχυρώσει ανθρώπινες συνθήκες στέγασης όλων όσων αντιμετωπίζουν άμεσα προβλήματα προερχόμενοι/ες από χώρες διαλυμένες από τις εμφύλιες συγκρούσεις, τις αρρώστιες και την πείνα και τώρα στοιβάζονται κατά εκατοντάδες σε πρόχειρα καταλύματα όπου δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος (βλ. καταγγελίες των ΜΚΟ και της Ύπατης Αρμοστείας των Ην.Εθνών). Οι τρόποι δράσης του ποικίλουν ανάλογα με την περίπτωση και το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό που ενεργοποιείται, ανάλογα με τις αντιδράσεις των κρατικών αρχών και των ντόπιων κατοίκων και ανάλογα με την ιστορικότητα και την παράδοση των τοπικών κινημάτων. Είναι, δηλαδή, ένα κίνημα που διαθέτει κοινή συλλογική ταυτότητα, δρα εν μέρει εκτός θεσμικών πλαισίων χρησιμοποιώντας τη διαμαρτυρία ως μέσο πάλης, η μορφή οργάνωσής του είναι τα άτυπα δίκτυα διάδρασης και, ουσιαστικά, αμφισβητεί την εξουσία και τους κατεστημένους τρόπους σκέψης. Για παράδειγμα, η περίπτωση των Χανίων δείχνει το ρόλο που παίζει η αγωνιστική παράδοση, οι κοινές πρακτικές, η κοινή πολιτική κουλτούρα και η ιστορία των κινημάτων (δυναμική αντίσταση κατά των ναζί, διαρκής κινητοποίηση εναντίον της ύπαρξης και λειτουργίας της βάσης των ΗΠΑ στη Σούδα, ύπαρξη μεγάλου αριθμού αντιδικτατορικών αγωνιστών/τριών κ.ο.κ.). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από τις τέσσερις περιπτώσεις που καταγράφουμε εδώ, μόνο στα Χανιά γίνεται Αντιρατιστικό Φεστιβάλ επί 3 χρόνια με αξιοσημείωτη επιτυχία παρά την τρομοκρατία που ασκούν οι κατασταλτικοί μηχανισμού του κράτους αλλά την αντιμεταναστευτική προπαγάνδα που ασκούν ορισμένοι ιδιωτικοί μηχανισμοί μαζικής ενημέρωσης εκφράζοντας τις απόψεις των εργοδοτών που χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και πρόσφυγες. Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε διαδήλωση διαμαρτυρίας εκατοντάδες άνθρωποι εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την κακομεταχείριση των ξένων, ή ότι λειτουργούν επί χρόνια με επιτυχία το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών και στην άλλη άκρη του ίδιου δρόμου το στέκι του Φόρουμ Μεταναστών.
Αυτή η γενική κινητοποίηση που αποτελεί προωθητικό παράγοντα για να επιτευχθεί η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών/τριών είναι βασική προϋπόθεση για την διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας, των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Συμβάλλει, επίσης, στην αποφυγή της διόγκωσης του ρατσιστικού φαινομένου που υπό ορισμένες συνθήκες δημιουργείται από την ταυτόχρονη έκφραση του εθνικισμού και της ξενοφοβίας. Όπως τονίζει ο Ετιέν Μπαλιμπάρ, οι φυλετικές σχέσεις ποικίλλουν έντονα ανάλογα με τις εθνικές καταστάσεις και ότι ο ρατσισμός και ο εθνικισμός είναι στενά συνδεδεμένοι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρόκειται για μια μηχανιστική αιτιοκρατική σχέση αλλά για την ιστορική συνάρθρωση των διαλεκτικών «αντιθέτων» [Balibar. E. (1991) 'Racism and nationalism' στο Etien Balibar and Immanuel Wallerstein Race, Nation, Class: Ambiguous Identities, London: Verso, σελ. 50).
Θανάσης Τσακίρης
http://tsakiris.snn.gr
http://antiracistes.wordpress.com
Μια κινηματογραφική συγνώμη και ραντεβού για τα "Κυματιστά Σύννεφα"
Πολλοί κινηματογραφικοί δαίμονες «μας την πέσανε» αυτό το καλοκαίρι και, ειδικά το Σεπτέμβριο, μας έκαναν το πρόγραμμα προβολών άνω-κάτω. Έτσι, λοιπόν, το τελευταίο κρούσμα ήταν τα «Σκόρπια Σύννεφα» του Μίκιο Ναρούσε που επρόκειτο να προβληθούν την Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου και η προβολή τους αναβλήθηκε για την Τρίτη, 16 Σεπτεμβρίου. Στη θέση τους προβλήθηκε η (αρχικά προγραμματισμένη για τις 16/9) εξαίρετη «Γυναίκα στους Αμμόλοφους» του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα. Όμως, η τύχη της ταινίας «Σκόρπια Σύννεφα» αγνοείται, οπότε η εταιρεία διανομής μας έστειλε μια άλλη εξίσου εξαιρετική ταινία του ίδιου σκηνοθέτη, τα «Κυματιστά Σύννεφα». Από καραμπόλα σε καραμπόλα, λοιπόν, ιδού και ο δαίμονας του ηλεκτρονικού υπολογιστή, που μπέρδεψε τίτλους και περιεχόμενα κι έκανε το θαύμα του. Έτσι, μας έκανε να πέσουμε μέσα όσον αφορά το περιεχόμενο της ταινίας που θα προβληθεί τελικά στις 16/9 αλλά να λαθέψουμε στον τίτλο. Ιδού, λοιπόν, το ορθό περιεχόμενο με τον σωστό τίτλο.
Σας ζητώ συγνώμη για το μπέρδεμα, καθόσον ότι οι λόγοι ανωτέρας βίας είχαν και «παράπλευρες ζημίες».
Θανάσης Τσακίρης
Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
16 Σεπτεμβρίου 2008
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Κυματιστά σύννεφα
του Μίκιο Ναρούσε (ΙΑΠΩΝΙΑ, 1955, α/μ, 107΄)
Τρίτη, 16 Σεπτεμβρίου 2008 στις 8:30 και 10.30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)
Ο σκηνοθέτης, συγγραφέας και παραγωγός Μίκιο Ναρούσε γεννήθηκε στο Τόκιο στις 20 Αυγούστου 1905. Στη σχετικά σύντομη ζωή του (πέθανε σε ηλικία 64 ετών στις 2 Ιουλίου 1969) σκηνοθέτησε 89 ταινίες, ξεκινώντας από την εποχή του βωβού κινηματογράφου το 1930 ως το 1967. Ανήκει στην ίδια κινηματογραφική γενιά με τους Γιασουχίρο Όζου (Tokyo Story) και τον Κένζι Μιζογκούτσι (Ουγκέτσου Μονογκατάρι, που προβάλαμε πέρσι) . Φημίζεται για τη δυσοίωνη και πεσιμιστική προοπτική των έργων του.
Ως επί το πλείστον οι ταινίες του ανήκουν στο είδος του εργατικού δράματος (shomin-geki) με γυναίκες στους κύριους ρόλους με ηθοποιούς όπως η Hideko Takamine (αποκαλούμενη Σίρλεϋ Τεμπλ της Ιαπωνίας), η Kinuyo Tanaka (πρώτη Γιαπωνέζα σκηνοθέτιδα) και η Setsuko Hara (αποκαλούμενη Γκρέτα Γκάρμπο της Ιαπωνίας).
Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στην κινηματογραφική εταιρεία Shochiku δεν του επέτρεπαν να σκηνοθετήσει δική του ταινία. Η πρώτη του (ως ανεξάρτητος) ταινία ήταν η Mr. and Mrs. Swordplay (1930). Επειδή εστιάζει τους φακούς του στις εργατικές οικογένειες και στη διασταύρωση παραδοσιακής και μοντέρνας Γιαπωνέζικης κουλτούρας, συχνά τον συγκρίνουν με τον Όζου. Ο Ακίρε Κουροσάουα είπε ότι το έργο του είναι σαν το μεγάλο ποτάμι που τα νερά του κυλούν ήσυχα αλλά στα βάθη του τρέχουν οργισμένα ρεύματα (Film Notes, January – February, 2006). Στην ταινία Little Man Do Your Best (1931) συνδύασε τη φαρσοκωμωδία με το μελόδραμα για να ικανοποιήσει την εταιρία παραγωγής αλλά το 1933 αφού έφυγε οριστικά από την εταιρεία πήγε στα Photo-Chemical Laboratories (μετονομάστηκαν σε Toho). Εκεί έκανε επιτυχημένες εμπορικά ταινίες
όπως η Wife! Be Like a Rose! (1935) που πήρε το βραβείο Kinema Junpo και ήταν η πρώτη Ιαπωνική ταινία που παίχτηκε στις ΗΠΑ (χωρίς πολλά εισιτήρια). Σ’ αυτήν, όπως και στις υπόλοιπες ταινίες, η γκέισα και γενικότερα η «άλλη γυναίκα» απεικονίζεται με συμπάθεια. Επιτυχία έκανε και η Mother (1952) όπως και η αποψινή μας ταινία.
Οι ταινίες του Ναρούσε είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της Ιαπωνικής έννοιας mono no aware (κατά λέξη: το πάθος των πραγμάτων) , δηλαδή της συνείδησης της μεταβατικότητας·των πραγμάτων και μιας ήπιας θλίψης για το τέλος τους Είναι πολύ απλές, με στέρεο σενάριο κι ελάχιστο διάλογο και αντανακλούν το ολιγομίλητο του χαρακτήρα του˙ η κάμερα είναι διακριτική και το design αρμόζει στην ταινία «σκοτεινών τόνων». Οι πρώτες ταινίες του είναι πιο πειραματικές και εξπρεσιονιστικές. Αργότερα, οι πιο γνωστές του ταινίες ήταν σκόπιμα αργές και νωχελικές ώστε να γίνει κατανοητή η καθημερινή ζωή των εργατικών οικογενειών, οι δοκιμασίες τους και τα δεινά τους. Άφηνε το μέγιστο δυνατό χώρο στους/στις ηθοποιούς του για να μπορέσουν να δείξουν τους τόνους και υπαινιγμούς της ψυχολογίας των χαρακτήρων τους σε κάθε ματιά, χειρονομία και κίνηση. Οι ταινίες του ήταν επίτηδες χαμηλού προϋπολογισμού και οι τεχνικές του χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας για να μην σπαταλώνται τσάμπα τα χρήματα. Τα χρήματα αποτελούν για τον σκηνοθέτη σημαντικό θέμα στις ταινίες του, ενδεχομένως λόγω των παιδικών του χρόνων που τα πέρασε μέσα στην έντονη φτώχεια.
Η αποψινή μας ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα (1951) της συγγραφέως και ποιήτριας Φουμίκο Χαγιάσι. Τα Κυματιστά σύννεφα ακολουθούν μια Γιαπωνέζα επιστρέφει από την Γαλλική Ινδοκίνα όπου εργαζόταν ως γραμματέας. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην περίοδο μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαπνέεται από τη θεματική της περιπλάνησης που ήταν συνηθισμένη στα μεταπολεμικά έργα. Η ηρωίδα περιπλανάται αγωνιζόμενη να βρει πού ανήκει στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Ιαπωνίας και καταλήγει να συνεχίζει να περιφέρεται αδιάκοπα ως το τέλος του μυθιστορήματος που σημαίνει και το τέλος της ζωής της. Οι δύο εραστές πρωτοσυναντιόνται, λοιπόν, στην Ινδοκίνα, όπου αυτός εργάζεται ως υπεύθυνος βοτανολόγος σε ένα δασαρχείο. Αυτός είναι απότομος και σαρκαστικός τύπος. Όμως, αυτό είναι που μοιάζει να την τραβάει κοντά του; Επαναπατρίζονται ξεχωριστά. Αυτή είναι που ψάχνει στην Ιαπωνία για να τον βρει. Αυτός έχει επιστρέψει στη μάνα του και στη γυναίκα του και είναι πολύ διστακτικός στο να ξανασμίξει μαζί της. Της λέει ότι τα πάντα έχουν αλλάξει, όπως κι η ίδια θα έχει διαπιστώσει, και η εξάντληση και χοντροκεφαλιά χαρακτηρίζουν μετά τον πόλεμο αυτή την ηττημένη χώρα. Κι όμως, κάτι πάει να γίνει καθώς περνούν λίγες ημέρες μαζί, πίνοντας, κάνοντας έρωτα και αναπολούν τις ευτυχισμένες στιγμές της Ινδοκίνας. Της υπόσχεται ότι θα την ξαναδεί αλλά αυτός δεν το κάνει παρά μόνον κάθε φορά που τον ξετρυπώνει. Μιας και δεν δίνονται ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλον δε λένε να βρουν την ευτυχία. Χτυπάει πού και πού η καρδιά τους αλλά δεν…
Γι’ αυτή την μοντέρνα ερωτική τραγωδία, έγραψε ένας κριτικός της εφημερίδας Washington Times (Gary Arnold “Naruse's 'Woman'demure, Resilient.” 1.4.2006): «Πρόκειται για ένα από τα πιο επίμονα απελπιστικά ρομάντζα που σκηνοθετήθηκε ποτέ (…) η Miss Takamine εκφράζει πολύ ωραία με μία φράση την αίσθηση ανισογαμίας στην τρυφερή υπόσχεση: «Θα σε σφιχταγκαλιάζω μέχρι να παραπετάξεις». Ή αλλιώς, όπως τραγουδά μια δικά μας ντιζέζ σε μουσική του πρώτου έλληνα ράπερ: «σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα/έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς/ τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω/ με βλέπεις και ειρωνικά γελάς».
Και ένα tip που πρέπει να έχετε υπόψη: προσέξτε πώς συχνά "μιλούν τα μάτια" αλλά και ...τα παπούτσια.
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
Σας ζητώ συγνώμη για το μπέρδεμα, καθόσον ότι οι λόγοι ανωτέρας βίας είχαν και «παράπλευρες ζημίες».
Θανάσης Τσακίρης
Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
16 Σεπτεμβρίου 2008
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Κυματιστά σύννεφα
του Μίκιο Ναρούσε (ΙΑΠΩΝΙΑ, 1955, α/μ, 107΄)
Τρίτη, 16 Σεπτεμβρίου 2008 στις 8:30 και 10.30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)
Ο σκηνοθέτης, συγγραφέας και παραγωγός Μίκιο Ναρούσε γεννήθηκε στο Τόκιο στις 20 Αυγούστου 1905. Στη σχετικά σύντομη ζωή του (πέθανε σε ηλικία 64 ετών στις 2 Ιουλίου 1969) σκηνοθέτησε 89 ταινίες, ξεκινώντας από την εποχή του βωβού κινηματογράφου το 1930 ως το 1967. Ανήκει στην ίδια κινηματογραφική γενιά με τους Γιασουχίρο Όζου (Tokyo Story) και τον Κένζι Μιζογκούτσι (Ουγκέτσου Μονογκατάρι, που προβάλαμε πέρσι) . Φημίζεται για τη δυσοίωνη και πεσιμιστική προοπτική των έργων του.
Ως επί το πλείστον οι ταινίες του ανήκουν στο είδος του εργατικού δράματος (shomin-geki) με γυναίκες στους κύριους ρόλους με ηθοποιούς όπως η Hideko Takamine (αποκαλούμενη Σίρλεϋ Τεμπλ της Ιαπωνίας), η Kinuyo Tanaka (πρώτη Γιαπωνέζα σκηνοθέτιδα) και η Setsuko Hara (αποκαλούμενη Γκρέτα Γκάρμπο της Ιαπωνίας).
Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στην κινηματογραφική εταιρεία Shochiku δεν του επέτρεπαν να σκηνοθετήσει δική του ταινία. Η πρώτη του (ως ανεξάρτητος) ταινία ήταν η Mr. and Mrs. Swordplay (1930). Επειδή εστιάζει τους φακούς του στις εργατικές οικογένειες και στη διασταύρωση παραδοσιακής και μοντέρνας Γιαπωνέζικης κουλτούρας, συχνά τον συγκρίνουν με τον Όζου. Ο Ακίρε Κουροσάουα είπε ότι το έργο του είναι σαν το μεγάλο ποτάμι που τα νερά του κυλούν ήσυχα αλλά στα βάθη του τρέχουν οργισμένα ρεύματα (Film Notes, January – February, 2006). Στην ταινία Little Man Do Your Best (1931) συνδύασε τη φαρσοκωμωδία με το μελόδραμα για να ικανοποιήσει την εταιρία παραγωγής αλλά το 1933 αφού έφυγε οριστικά από την εταιρεία πήγε στα Photo-Chemical Laboratories (μετονομάστηκαν σε Toho). Εκεί έκανε επιτυχημένες εμπορικά ταινίες
όπως η Wife! Be Like a Rose! (1935) που πήρε το βραβείο Kinema Junpo και ήταν η πρώτη Ιαπωνική ταινία που παίχτηκε στις ΗΠΑ (χωρίς πολλά εισιτήρια). Σ’ αυτήν, όπως και στις υπόλοιπες ταινίες, η γκέισα και γενικότερα η «άλλη γυναίκα» απεικονίζεται με συμπάθεια. Επιτυχία έκανε και η Mother (1952) όπως και η αποψινή μας ταινία.
Οι ταινίες του Ναρούσε είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της Ιαπωνικής έννοιας mono no aware (κατά λέξη: το πάθος των πραγμάτων) , δηλαδή της συνείδησης της μεταβατικότητας·των πραγμάτων και μιας ήπιας θλίψης για το τέλος τους Είναι πολύ απλές, με στέρεο σενάριο κι ελάχιστο διάλογο και αντανακλούν το ολιγομίλητο του χαρακτήρα του˙ η κάμερα είναι διακριτική και το design αρμόζει στην ταινία «σκοτεινών τόνων». Οι πρώτες ταινίες του είναι πιο πειραματικές και εξπρεσιονιστικές. Αργότερα, οι πιο γνωστές του ταινίες ήταν σκόπιμα αργές και νωχελικές ώστε να γίνει κατανοητή η καθημερινή ζωή των εργατικών οικογενειών, οι δοκιμασίες τους και τα δεινά τους. Άφηνε το μέγιστο δυνατό χώρο στους/στις ηθοποιούς του για να μπορέσουν να δείξουν τους τόνους και υπαινιγμούς της ψυχολογίας των χαρακτήρων τους σε κάθε ματιά, χειρονομία και κίνηση. Οι ταινίες του ήταν επίτηδες χαμηλού προϋπολογισμού και οι τεχνικές του χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας για να μην σπαταλώνται τσάμπα τα χρήματα. Τα χρήματα αποτελούν για τον σκηνοθέτη σημαντικό θέμα στις ταινίες του, ενδεχομένως λόγω των παιδικών του χρόνων που τα πέρασε μέσα στην έντονη φτώχεια.
Η αποψινή μας ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα (1951) της συγγραφέως και ποιήτριας Φουμίκο Χαγιάσι. Τα Κυματιστά σύννεφα ακολουθούν μια Γιαπωνέζα επιστρέφει από την Γαλλική Ινδοκίνα όπου εργαζόταν ως γραμματέας. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην περίοδο μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαπνέεται από τη θεματική της περιπλάνησης που ήταν συνηθισμένη στα μεταπολεμικά έργα. Η ηρωίδα περιπλανάται αγωνιζόμενη να βρει πού ανήκει στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Ιαπωνίας και καταλήγει να συνεχίζει να περιφέρεται αδιάκοπα ως το τέλος του μυθιστορήματος που σημαίνει και το τέλος της ζωής της. Οι δύο εραστές πρωτοσυναντιόνται, λοιπόν, στην Ινδοκίνα, όπου αυτός εργάζεται ως υπεύθυνος βοτανολόγος σε ένα δασαρχείο. Αυτός είναι απότομος και σαρκαστικός τύπος. Όμως, αυτό είναι που μοιάζει να την τραβάει κοντά του; Επαναπατρίζονται ξεχωριστά. Αυτή είναι που ψάχνει στην Ιαπωνία για να τον βρει. Αυτός έχει επιστρέψει στη μάνα του και στη γυναίκα του και είναι πολύ διστακτικός στο να ξανασμίξει μαζί της. Της λέει ότι τα πάντα έχουν αλλάξει, όπως κι η ίδια θα έχει διαπιστώσει, και η εξάντληση και χοντροκεφαλιά χαρακτηρίζουν μετά τον πόλεμο αυτή την ηττημένη χώρα. Κι όμως, κάτι πάει να γίνει καθώς περνούν λίγες ημέρες μαζί, πίνοντας, κάνοντας έρωτα και αναπολούν τις ευτυχισμένες στιγμές της Ινδοκίνας. Της υπόσχεται ότι θα την ξαναδεί αλλά αυτός δεν το κάνει παρά μόνον κάθε φορά που τον ξετρυπώνει. Μιας και δεν δίνονται ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλον δε λένε να βρουν την ευτυχία. Χτυπάει πού και πού η καρδιά τους αλλά δεν…
Γι’ αυτή την μοντέρνα ερωτική τραγωδία, έγραψε ένας κριτικός της εφημερίδας Washington Times (Gary Arnold “Naruse's 'Woman'demure, Resilient.” 1.4.2006): «Πρόκειται για ένα από τα πιο επίμονα απελπιστικά ρομάντζα που σκηνοθετήθηκε ποτέ (…) η Miss Takamine εκφράζει πολύ ωραία με μία φράση την αίσθηση ανισογαμίας στην τρυφερή υπόσχεση: «Θα σε σφιχταγκαλιάζω μέχρι να παραπετάξεις». Ή αλλιώς, όπως τραγουδά μια δικά μας ντιζέζ σε μουσική του πρώτου έλληνα ράπερ: «σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα/έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς/ τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω/ με βλέπεις και ειρωνικά γελάς».
Και ένα tip που πρέπει να έχετε υπόψη: προσέξτε πώς συχνά "μιλούν τα μάτια" αλλά και ...τα παπούτσια.
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
Sunday, September 14, 2008
ΣΥΡΙΖΑ ΧΑΝΙΩΝ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Η απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης που χορηγεί στην εταιρεία MAMIDOIL- JETOIL AE άδεια εγκατάστασης, για ίδρυση μονάδας αποθήκευσης και διακίνησης υγρών καυσίμων στο Πλατάνι, παρά την καθολική αντίδραση των Χανιωτών και των φορέων τους, απλά επιβεβαιώνει αυτό που όλοι οι πολίτες γνωρίζουν:
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει για να εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα (ελληνικά και ξένα) σε βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας και των αναγκών της χώρας και του λαού. Η συγκεκριμένη υπόθεση, με τη γνωστή σε όλους μας εμπλοκή ισχυρών τοπικών -και όχι μόνο- παραγόντων και τη σύνδεση της με την εξυπηρέτηση του στόλου των ΗΠΑ, αποκτά διαστάσεις τεράστιου σκανδάλου.
Επειδή για μας δεν ισχύει το «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δηλώνουμε ότι θα πρωταγωνιστήσουμε στον αγώνα για την ακύρωση της απόφασης αυτής, με οποιοδήποτε τρόπο επιβάλλουν τα συμφέροντα των Χανιωτών. Καλούμε όλους τους φορείς και τα κινήματα των πολιτών να συντονιστούν σΆ αυτή την κατεύθυνση.
Χανιά 14-9-2008
Τ.Ε. ΧΑΝΙΩΝ ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει για να εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα (ελληνικά και ξένα) σε βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας και των αναγκών της χώρας και του λαού. Η συγκεκριμένη υπόθεση, με τη γνωστή σε όλους μας εμπλοκή ισχυρών τοπικών -και όχι μόνο- παραγόντων και τη σύνδεση της με την εξυπηρέτηση του στόλου των ΗΠΑ, αποκτά διαστάσεις τεράστιου σκανδάλου.
Επειδή για μας δεν ισχύει το «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δηλώνουμε ότι θα πρωταγωνιστήσουμε στον αγώνα για την ακύρωση της απόφασης αυτής, με οποιοδήποτε τρόπο επιβάλλουν τα συμφέροντα των Χανιωτών. Καλούμε όλους τους φορείς και τα κινήματα των πολιτών να συντονιστούν σΆ αυτή την κατεύθυνση.
Χανιά 14-9-2008
Τ.Ε. ΧΑΝΙΩΝ ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Thursday, September 11, 2008
Δημοσκοπικό φθινόπωρο για τον Ομπάμα
Δημοσκοπικό φθινόπωρο για τον Ομπάμα
Barack Obama 38.1%
John McCain 33.6%
Ralph Nader 1,6%
Bob Barr (Ελευθεριακό Κόμμα) 1.2%
Alan Keyes (Ανεξάρτητο Αμερικανικό Κόμμα) 0.7%
Cynthia McKinney (Πράσινο Κόμμα) 0,2%
Chuck Baldwin (Συνταγματικό Κόμμα) 0,0%
Αυτές ήταν οι «ήσυχες ημέρες του Αυγούστου» όταν η δημοσκόπηση της WND/Zogby έδειχνε τον Μπαράκ Ομπάμα 4,5 μονάδες μπροστά, τον Νέιντερ να σηκώνεται στο 1,6% και τον ακραιφνή νεοφιλελεύθερο Μπαρ στο 1,2% (δύο υποψήφιοι εκτός της κυρίαρχης δυάδας πάνω από 1% είναι σπάνιο φαινόμενο για προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ). Τώρα ο αμφιλεγόμενος Αλέξης Γιαννούλιας και «κολλητός» του Ομπάμα (πρώην παίκτης του Πανιώνιου και Υπουργός Οικονομικών του Ιλλινόις) πρέπει να του μάθει το τραγούδι Φθινοπώριασε του Πασχάλη Τερζή. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ομπάμα χάνει έδαφος σε σχέση με τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών που πέρασε μπροστά. Ιδού ο πίνακας με τα δημοσκοπικά αποτελέσματα:
FOX News September 8-9, 2008 Barack Obama 42% John McCain 45% -3
Rasmussen Reports Tracking September 7-9, 2008 Barack Obama 48% John McCain 47% +1
Diageo/Hotline Daily Tracking September 7-9, 2008 Barack Obama 45% John McCain 45% 0
NBC News/Wall Street Journal September 6-8, 2008 Barack Obama 47% John McCain 46% +1
ARG September 6-8, 2008 Barack Obama 47% John McCain 46% +1
Gallup Daily Tracking September 6-8, 2008 Barack Obama 44% John McCain 49% -5
USA Today/Gallup September 5-7, 2008 Barack Obama 46% John McCain 50% -4
Zogby International September 5-6, 2008 Barack Obama 46% John McCain 49% -3
Rasmussen Reports Tracking September 4-6, 2008 Barack Obama 48% John McCain 48% +0
Gallup Daily Tracking September 4-6, 2008 Barack Obama 45% John McCain 48% -3
YouGov-Economist September 1-3, 2008 Barack Obama 42% John McCain 39% +3
DemCorps September 1-3, 2008 Barack Obama 49% John McCain 44% +5
Gallup Daily Tracking August 30-September 1, 2008 Barack Obama 50% John McCain 42% +8
USA Today/Gallup August 30-31, 2008 Barack Obama 50% John McCain 43% +7
ARG/National August 30-31, 2008 Barack Obama 49% John McCain 43% +6
Diageo/Hotline August 29-31, 2008 Barack Obama 48% John McCain 39% +9
CBS News August 29-31, 2008 Barack Obama 48% John McCain 40% +8
Rasmussen Reports Tracking August 26-28, 2008 Barack Obama 49% John McCain 45% +4
Gallup Daily Tracking August 23-25, 2008 Barack Obama 44% John McCain 46% -2
Zogby Interactive August 23-24, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
USA Today/Gallup August 21-23, 2008 Barack Obama 47% John McCain 43% +4
ABC News/Washington Post August 19-22, 2008 Barack Obama 49% John McCain 43% +6
FOX News August 19-20, 2008 Barack Obama 42% John McCain 39% +3
YouGov/Econcomist August 18-20, 2008 Barack Obama 39% John McCain 38% +1
CBS News/NY Times August 15-19, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
NBC News/Wall Street Journal August 15-18, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
Rasmussen Reports Tracking August 16, 2008 Barack Obama 46% John McCain 45% +1
Σαν δεις βαρύ τον ουρανό περίμενε χαλάζι
Βέβαια μέχρι την Μεγάλη Τρίτη των εκλογών (4 Νοεμβρίου)ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος και για τους δύο υποψήφιους. Ο Άλλαν Λίχτμαν, καθηγητής Ιστορίας του American University της πρωτεύουσας των ΗΠΑ και ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Ιράκ, ανέπτυξε τη «θεωρία των 13 βημάτων» για την κατάκτηση του Λευκού Οίκου. Ας δούμε ποια είναι αυτά και να τα κρίνουμε:
1. Εντολή προς το Κυβερνόν Κόμμα: Αν μετά τις ενδιάμεσες εκλογές για εκλογή βουλευτών και γερουσιαστών το Κυβερνόν Κόμμα βρεθεί με περισσότερα μέλη στο Κογκρέσο, συνήθως αποκτά ορμή και κερδίζει τις προεδρικές. Δεν συνέβη κάτι τέτοιο με τους Ρεπουμπλικανούς που υποχώρησαν σε σχέση με τους νικητές Δημοκρατικούς.
2. Ανταγωνισμός: Δεν υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός για την παραλαβή του χρίσματος του Κυβερνώντος Κόμματος. Στην περίπτωση των Ρεπουμπλικανών κάτι τέτοιο αληθεύει. Ο ΜακΚέιν «καθάρισε» σχετικά εύκολα σε σχέση με τον Ομπάμα. nomination.
3. Κατοχή του αξιώματος: Ο υποψήφιος του Κυβερνόντος Κόμματος ξαναπαίρνει το χρίσμα. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει λόγω συνταγματικού κωλύματος (2 θητείες).
4. Τρίτο Κόμμα: Δεν υπάρχει σημαντικό τρίτο κόμμα ή ανεξάρτητος υποψήφιος. Όντως, πολύ δύσκολα προκύπτει τέτοια απειλή για το δικομματικό σύστημα. Άδικα κατηγορήθηκε το Πράσινο Κόμμα και ο Νέιντερ το 2000 καθώς δεν είχε τις απαιτούμενες πλειοψηφίες ώστε να έχει δικούς του εκλέκτορες στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο. Το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν και είναι υπεύθυνο αυτό και μόνο για τις ήττες του.
5. Βραχυπρόθεσμοι οικονομικοί δείκτες: Η οικονομία δεν είναι σε ύφεση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Εδώ μάλλον θα παιχτούν όλα καθώς η οικονομία είναι στα κακά της χάλια με την ανεργία επίσημα στο 6,1% (που σημαίνει υψηλούς δείκτες υποαπασχόλησης), τις καταρρεύσεις τραπεζών και της αγοράς κατοικίας που έχουν αφήσει δεκάδες χιλιάδες οικογένειες χωρίς σπίτι.
6. Μακροπρόθεσμοι οικονομικοί δείκτες: Πραγματική κατά κεφαλή οικονομική αύξηση κατά τη διάρκεια της θητείας ισοδυναμεί ή ξεπερνά τη μέση αύξηση κατά τη διάρκεια των δύο πρόσφατων θητειών. Πού κάτι τέτοιο;
7. Αλλαγή πολιτικών: Η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της θητείας της επιφέρει σημαντικές αλλαγές στα διάφορα πεδία πολιτικής (κοινωνική, οικονομική, εξωτερική κ.α.). Οι μέρες των νεοσυντηρητικών κυβερνήσεων Μπους επέφεραν αλλαγές σε βάρος της πλειοψηφίας του πληθυσμού και ευνόησαν μόνο τα ανώτατα κοινωνικά στρώματα.
8. Κοινωνική δυσαρέσκεια: Δεν υπάρχει διαρκής κοινωνική δυσαρέσκεια κατά τη διάρκεια της θητείας του κυβερνόντος κόμματος. Αυτό αληθεύει για τη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μπους αλλά όσον αφορά την εμφανή εκδήλωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Τα προβλήματα με την οικονομία και τον πόλεμο στο Ιράκ κατάγράφονται στις δημοσκοπήσεις αλλά όχι τόσο πολύ στους δρόμους.
9. Σκάνδαλα: Η κυβέρνηση δεν πλήττεται από σκάνδαλα. Για την κυβέρνηση Μπους, όμως, κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε ενώ τα σκάνδαλα ήταν ο κανόνας (από την ΕΝΡΟΝ ως τη σχέση του αντιπροέδρου με τις πολυεθνικές της πολεμικο-στρατιωτικής βιομηχανίας και τις κατασκευαστικές εταιρείες).
10. Αποτυχία στην εξωτερική πολιτική ή στα στρατιωτικά θέματα: Η κυβέρνηση Μπους ολοένα και περισσότερο εμπλεκόταν στη δίνη των αποτυχιών στην εξωτερική και στρατιωτική πολιτική, καθώς από το Ιράκ και την Παλαιστίνη ως τη Βόρεια Κορέα και τη σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας μέσω της Γεωργίας η κατάσταση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο.
11. Επιτυχία στην εξωτερική πολιτική ή στα στρατιωτικά θέματα: Εκτός από τη συγκρότηση του «συνασπισμού των προθύμων» για το Αφγανιστάν και τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, που κι αυτός απ’ ό,τι φαίνεται έχει βαλτώσει στα οπιοχώραφα του Αφγανιστάν, η κυβέρνηση Μπους δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες.
12. Χαρισματική προσωπικότητα Κυβερνόντος Κόμματος: Ο ΜακΚέιν μπορεί να μην είναι χαρισματικός ως προσωπικότητα αλλά θεωρείτε «εθνικός ήρωας» του πολέμου στο Βιετνάμ (μόνο ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ έθεσε το θέμα του κατά πόσο είναι ήρωας ένας στρατιωτικός που βασανίστηκε από τον αντίπαλο τον οποίο βομβάρδισε ανηλεώς με εκατοντάδες θύματα)
13. Χαρισματική προσωπικότητα του διεκδικητή: Δεν είναι εθνικός ήρωας ο Ομπάμα αλλά είναι χαρισματικός όσον αφορά το λόγο και την τηλεοπτική του παρουσία που συνεπαίρνει τα πλήθη με την οραματική ρητορική του όσο και ασαφής και αν είναι αυτή («Αλλαγή στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε»).
Και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Παίρνοντας υπόψη τα παραπάνω δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η μάχη είναι αμφίρροπη. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι, κατά τον Λίχτμαν, δεν είναι πάντα αναπόφευκτη η πολιτική-εκλογική στροφή προς το κέντρο (ή την κεντροδεξιά όπως κάνει ο Ομπάμα από τη στιγμή που σιγούρεψε τη νίκη του στις προκριματικές) όταν έχεις υποστήριξη από ένα σημαντικό κοινωνικό κίνημα, όπως είχε ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ ή ο Χάρρυ Τρούμαν (ανεξάρτητα από την αντιπάθειά μας για το ρόλο του στο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας με τη ρίψη της ατομικής βόμβας). Ακόμη και ο Ρέηγκαν πάνω σε ένα πανίσχυρο νεοσυντηρητικό κοινωνικό κίνημα βασίστηκε για να κερδίσει θριαμβευτικά δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Ομπάμα έπαιξε, μπορεί να χάσει και αν χάσει θα πληρώσει. Αλλά όλα παίζονται.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.wordpress.com
Barack Obama 38.1%
John McCain 33.6%
Ralph Nader 1,6%
Bob Barr (Ελευθεριακό Κόμμα) 1.2%
Alan Keyes (Ανεξάρτητο Αμερικανικό Κόμμα) 0.7%
Cynthia McKinney (Πράσινο Κόμμα) 0,2%
Chuck Baldwin (Συνταγματικό Κόμμα) 0,0%
Αυτές ήταν οι «ήσυχες ημέρες του Αυγούστου» όταν η δημοσκόπηση της WND/Zogby έδειχνε τον Μπαράκ Ομπάμα 4,5 μονάδες μπροστά, τον Νέιντερ να σηκώνεται στο 1,6% και τον ακραιφνή νεοφιλελεύθερο Μπαρ στο 1,2% (δύο υποψήφιοι εκτός της κυρίαρχης δυάδας πάνω από 1% είναι σπάνιο φαινόμενο για προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ). Τώρα ο αμφιλεγόμενος Αλέξης Γιαννούλιας και «κολλητός» του Ομπάμα (πρώην παίκτης του Πανιώνιου και Υπουργός Οικονομικών του Ιλλινόις) πρέπει να του μάθει το τραγούδι Φθινοπώριασε του Πασχάλη Τερζή. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ομπάμα χάνει έδαφος σε σχέση με τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών που πέρασε μπροστά. Ιδού ο πίνακας με τα δημοσκοπικά αποτελέσματα:
FOX News September 8-9, 2008 Barack Obama 42% John McCain 45% -3
Rasmussen Reports Tracking September 7-9, 2008 Barack Obama 48% John McCain 47% +1
Diageo/Hotline Daily Tracking September 7-9, 2008 Barack Obama 45% John McCain 45% 0
NBC News/Wall Street Journal September 6-8, 2008 Barack Obama 47% John McCain 46% +1
ARG September 6-8, 2008 Barack Obama 47% John McCain 46% +1
Gallup Daily Tracking September 6-8, 2008 Barack Obama 44% John McCain 49% -5
USA Today/Gallup September 5-7, 2008 Barack Obama 46% John McCain 50% -4
Zogby International September 5-6, 2008 Barack Obama 46% John McCain 49% -3
Rasmussen Reports Tracking September 4-6, 2008 Barack Obama 48% John McCain 48% +0
Gallup Daily Tracking September 4-6, 2008 Barack Obama 45% John McCain 48% -3
YouGov-Economist September 1-3, 2008 Barack Obama 42% John McCain 39% +3
DemCorps September 1-3, 2008 Barack Obama 49% John McCain 44% +5
Gallup Daily Tracking August 30-September 1, 2008 Barack Obama 50% John McCain 42% +8
USA Today/Gallup August 30-31, 2008 Barack Obama 50% John McCain 43% +7
ARG/National August 30-31, 2008 Barack Obama 49% John McCain 43% +6
Diageo/Hotline August 29-31, 2008 Barack Obama 48% John McCain 39% +9
CBS News August 29-31, 2008 Barack Obama 48% John McCain 40% +8
Rasmussen Reports Tracking August 26-28, 2008 Barack Obama 49% John McCain 45% +4
Gallup Daily Tracking August 23-25, 2008 Barack Obama 44% John McCain 46% -2
Zogby Interactive August 23-24, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
USA Today/Gallup August 21-23, 2008 Barack Obama 47% John McCain 43% +4
ABC News/Washington Post August 19-22, 2008 Barack Obama 49% John McCain 43% +6
FOX News August 19-20, 2008 Barack Obama 42% John McCain 39% +3
YouGov/Econcomist August 18-20, 2008 Barack Obama 39% John McCain 38% +1
CBS News/NY Times August 15-19, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
NBC News/Wall Street Journal August 15-18, 2008 Barack Obama 45% John McCain 42% +3
Rasmussen Reports Tracking August 16, 2008 Barack Obama 46% John McCain 45% +1
Σαν δεις βαρύ τον ουρανό περίμενε χαλάζι
Βέβαια μέχρι την Μεγάλη Τρίτη των εκλογών (4 Νοεμβρίου)ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος και για τους δύο υποψήφιους. Ο Άλλαν Λίχτμαν, καθηγητής Ιστορίας του American University της πρωτεύουσας των ΗΠΑ και ακτιβιστής κατά του πολέμου στο Ιράκ, ανέπτυξε τη «θεωρία των 13 βημάτων» για την κατάκτηση του Λευκού Οίκου. Ας δούμε ποια είναι αυτά και να τα κρίνουμε:
1. Εντολή προς το Κυβερνόν Κόμμα: Αν μετά τις ενδιάμεσες εκλογές για εκλογή βουλευτών και γερουσιαστών το Κυβερνόν Κόμμα βρεθεί με περισσότερα μέλη στο Κογκρέσο, συνήθως αποκτά ορμή και κερδίζει τις προεδρικές. Δεν συνέβη κάτι τέτοιο με τους Ρεπουμπλικανούς που υποχώρησαν σε σχέση με τους νικητές Δημοκρατικούς.
2. Ανταγωνισμός: Δεν υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός για την παραλαβή του χρίσματος του Κυβερνώντος Κόμματος. Στην περίπτωση των Ρεπουμπλικανών κάτι τέτοιο αληθεύει. Ο ΜακΚέιν «καθάρισε» σχετικά εύκολα σε σχέση με τον Ομπάμα. nomination.
3. Κατοχή του αξιώματος: Ο υποψήφιος του Κυβερνόντος Κόμματος ξαναπαίρνει το χρίσμα. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει λόγω συνταγματικού κωλύματος (2 θητείες).
4. Τρίτο Κόμμα: Δεν υπάρχει σημαντικό τρίτο κόμμα ή ανεξάρτητος υποψήφιος. Όντως, πολύ δύσκολα προκύπτει τέτοια απειλή για το δικομματικό σύστημα. Άδικα κατηγορήθηκε το Πράσινο Κόμμα και ο Νέιντερ το 2000 καθώς δεν είχε τις απαιτούμενες πλειοψηφίες ώστε να έχει δικούς του εκλέκτορες στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο. Το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν και είναι υπεύθυνο αυτό και μόνο για τις ήττες του.
5. Βραχυπρόθεσμοι οικονομικοί δείκτες: Η οικονομία δεν είναι σε ύφεση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Εδώ μάλλον θα παιχτούν όλα καθώς η οικονομία είναι στα κακά της χάλια με την ανεργία επίσημα στο 6,1% (που σημαίνει υψηλούς δείκτες υποαπασχόλησης), τις καταρρεύσεις τραπεζών και της αγοράς κατοικίας που έχουν αφήσει δεκάδες χιλιάδες οικογένειες χωρίς σπίτι.
6. Μακροπρόθεσμοι οικονομικοί δείκτες: Πραγματική κατά κεφαλή οικονομική αύξηση κατά τη διάρκεια της θητείας ισοδυναμεί ή ξεπερνά τη μέση αύξηση κατά τη διάρκεια των δύο πρόσφατων θητειών. Πού κάτι τέτοιο;
7. Αλλαγή πολιτικών: Η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της θητείας της επιφέρει σημαντικές αλλαγές στα διάφορα πεδία πολιτικής (κοινωνική, οικονομική, εξωτερική κ.α.). Οι μέρες των νεοσυντηρητικών κυβερνήσεων Μπους επέφεραν αλλαγές σε βάρος της πλειοψηφίας του πληθυσμού και ευνόησαν μόνο τα ανώτατα κοινωνικά στρώματα.
8. Κοινωνική δυσαρέσκεια: Δεν υπάρχει διαρκής κοινωνική δυσαρέσκεια κατά τη διάρκεια της θητείας του κυβερνόντος κόμματος. Αυτό αληθεύει για τη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μπους αλλά όσον αφορά την εμφανή εκδήλωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Τα προβλήματα με την οικονομία και τον πόλεμο στο Ιράκ κατάγράφονται στις δημοσκοπήσεις αλλά όχι τόσο πολύ στους δρόμους.
9. Σκάνδαλα: Η κυβέρνηση δεν πλήττεται από σκάνδαλα. Για την κυβέρνηση Μπους, όμως, κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε ενώ τα σκάνδαλα ήταν ο κανόνας (από την ΕΝΡΟΝ ως τη σχέση του αντιπροέδρου με τις πολυεθνικές της πολεμικο-στρατιωτικής βιομηχανίας και τις κατασκευαστικές εταιρείες).
10. Αποτυχία στην εξωτερική πολιτική ή στα στρατιωτικά θέματα: Η κυβέρνηση Μπους ολοένα και περισσότερο εμπλεκόταν στη δίνη των αποτυχιών στην εξωτερική και στρατιωτική πολιτική, καθώς από το Ιράκ και την Παλαιστίνη ως τη Βόρεια Κορέα και τη σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας μέσω της Γεωργίας η κατάσταση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο.
11. Επιτυχία στην εξωτερική πολιτική ή στα στρατιωτικά θέματα: Εκτός από τη συγκρότηση του «συνασπισμού των προθύμων» για το Αφγανιστάν και τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, που κι αυτός απ’ ό,τι φαίνεται έχει βαλτώσει στα οπιοχώραφα του Αφγανιστάν, η κυβέρνηση Μπους δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες.
12. Χαρισματική προσωπικότητα Κυβερνόντος Κόμματος: Ο ΜακΚέιν μπορεί να μην είναι χαρισματικός ως προσωπικότητα αλλά θεωρείτε «εθνικός ήρωας» του πολέμου στο Βιετνάμ (μόνο ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ έθεσε το θέμα του κατά πόσο είναι ήρωας ένας στρατιωτικός που βασανίστηκε από τον αντίπαλο τον οποίο βομβάρδισε ανηλεώς με εκατοντάδες θύματα)
13. Χαρισματική προσωπικότητα του διεκδικητή: Δεν είναι εθνικός ήρωας ο Ομπάμα αλλά είναι χαρισματικός όσον αφορά το λόγο και την τηλεοπτική του παρουσία που συνεπαίρνει τα πλήθη με την οραματική ρητορική του όσο και ασαφής και αν είναι αυτή («Αλλαγή στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε»).
Και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Παίρνοντας υπόψη τα παραπάνω δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η μάχη είναι αμφίρροπη. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι, κατά τον Λίχτμαν, δεν είναι πάντα αναπόφευκτη η πολιτική-εκλογική στροφή προς το κέντρο (ή την κεντροδεξιά όπως κάνει ο Ομπάμα από τη στιγμή που σιγούρεψε τη νίκη του στις προκριματικές) όταν έχεις υποστήριξη από ένα σημαντικό κοινωνικό κίνημα, όπως είχε ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ ή ο Χάρρυ Τρούμαν (ανεξάρτητα από την αντιπάθειά μας για το ρόλο του στο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας με τη ρίψη της ατομικής βόμβας). Ακόμη και ο Ρέηγκαν πάνω σε ένα πανίσχυρο νεοσυντηρητικό κοινωνικό κίνημα βασίστηκε για να κερδίσει θριαμβευτικά δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Ομπάμα έπαιξε, μπορεί να χάσει και αν χάσει θα πληρώσει. Αλλά όλα παίζονται.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.wordpress.com
Tuesday, September 09, 2008
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης: απόψε τα "Σκόρπια σύννεφα" του Μίκιο Ναρούσε
Σεκάνς
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
9 Σεπτεμβρίου 2008
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Σκόρπια σύννεφα
του Μίκιο Ναρούσε (ΙΑΠΩΝΙΑ, 1967, έγχρωμη, 107΄)
Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2008 στις 8:30 και 10.30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)
Ο σκηνοθέτης, συγγραφέας και παραγωγός Μίκιο Ναρούσε γεννήθηκε στο Τόκιο στις 20 Αυγούστου 1905. Στη σχετικά σύντομη ζωή του (πέθανε σε ηλικία 64 ετών στις 2 Ιουλίου 1969) σκηνοθέτησε 89 ταινίες, ξεκινώντας από την εποχή του βωβού κινηματογράφου το 1930 ως το 1967. Ανήκει στην ίδια κινηματογραφική γενιά με τους Γιασουχίρο Όζου (Tokyo Story) και τον Κένζι Μιζογκούτσι (Ουγκέτσου Μονογκατάρι, που προβάλαμε πέρσι) . Φημίζεται για τη δυσοίωνη και πεσιμιστική προοπτική των έργων του.
Ως επί το πλείστον οι ταινίες του ανήκουν στο είδος του εργατικού δράματος (shomin-geki) με γυναίκες στους κύριους ρόλους με ηθοποιούς όπως η Hideko Takamine (αποκαλούμενη Σίρλεϋ Τεμπλ της Ιαπωνίας), η Kinuyo Tanaka (πρώτη Γιαπωνέζα σκηνοθέτιδα) και η Setsuko Hara (αποκαλούμενη Γκρέτα Γκάρμπο της Ιαπωνίας).
Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στην κινηματογραφική εταιρεία Shochiku δεν του επέτρεπαν να σκηνοθετήσει δική του ταινία. Η πρώτη του (ως ανεξάρτητος) ταινία ήταν η Mr. and Mrs. Swordplay (1930). Επειδή εστιάζει τους φακούς του στις εργατικές οικογένειες και στη διασταύρωση παραδοσιακής και μοντέρνας Γιαπωνέζικης κουλτούρας, συχνά τον συγκρίνουν με τον Όζου. Ο Ακίρε Κουροσάουα είπε ότι το έργο του είναι σαν το μεγάλο ποτάμι που τα νερά του κυλούν ήσυχα αλλά στα βάθη του τρέχουν οργισμένα ρεύματα (Film Notes, January – February, 2006). Στην ταινία Little Man Do Your Best (1931) συνδύασε τη φαρσοκωμωδία με το μελόδραμα για να ικανοποιήσει την εταιρία παραγωγής αλλά το 1933 αφού έφυγε οριστικά από την εταιρεία πήγε στα Photo-Chemical Laboratories (μετονομάστηκαν σε Toho). Εκεί έκανε επιτυχημένες εμπορικά ταινίες
όπως η Wife! Be Like a Rose! (1935) που πήρε το βραβείο Kinema Junpo και ήταν η πρώτη Ιαπωνική ταινία που παίχτηκε στις ΗΠΑ (χωρίς πολλά εισιτήρια). Σ’ αυτήν, όπως και στις υπόλοιπες ταινίες, η γκέισα και γενικότερα η «άλλη γυναίκα» απεικονίζεται με συμπάθεια. Επιτυχία έκανε και η Mother (1952) όπως και η αποψινή μας ταινία.
Οι ταινίες του Ναρούσε είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της Ιαπωνικής έννοιας mono no aware (κατά λέξη: το πάθος των πραγμάτων) , δηλαδή της συνείδησης της μεταβατικότητας·των πραγμάτων και μιας ήπιας θλίψης για το τέλος τους Είναι πολύ απλές, με στέρεο σενάριο κι ελάχιστο διάλογο και αντανακλούν το ολιγομίλητο του χαρακτήρα του˙ η κάμερα είναι διακριτική και το design αρμόζει στην ταινία «σκοτεινών τόνων». Οι πρώτες ταινίες του είναι πιο πειραματικές και εξπρεσιονιστικές. Αργότερα, οι πιο γνωστές του ταινίες ήταν σκόπιμα αργές και νωχελικές ώστε να γίνει κατανοητή η καθημερινή ζωή των εργατικών οικογενειών, οι δοκιμασίες τους και τα δεινά τους. Άφηνε το μέγιστο δυνατό χώρο στους/στις ηθοποιούς του για να μπορέσουν να δείξουν τους τόνους και υπαινιγμούς της ψυχολογίας των χαρακτήρων τους σε κάθε ματιά, χειρονομία και κίνηση. Οι ταινίες του ήταν επίτηδες χαμηλού προϋπολογισμού και οι τεχνικές του χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας για να μην σπαταλώνται τσάμπα τα χρήματα. Τα χρήματα αποτελούν για τον σκηνοθέτη σημαντικό θέμα στις ταινίες του, ενδεχομένως λόγω των παιδικών του χρόνων που τα πέρασε μέσα στην έντονη φτώχεια.
Η αποψινή μας ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα (1951) της συγγραφέως και ποιήτριας Φουμίκο Χαγιάσι. Τα Σκόρπια σύννεφα ακολουθούν μια Γιαπωνέζα επιστρέφει από την Γαλλική Ινδοκίνα όπου εργαζόταν ως γραμματέας. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην περίοδο μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαπνέεται από τη θεματική της περιπλάνησης που ήταν συνηθισμένη στα μεταπολεμικά έργα. Η ηρωίδα περιπλανάται αγωνιζόμενη να βρει πού ανήκει στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Ιαπωνίας και καταλήγει να συνεχίζει να περιφέρεται αδιάκοπα ως το τέλος του μυθιστορήματος που σημαίνει και το τέλος της ζωής της. Οι δύο εραστές πρωτοσυναντιόνται, λοιπόν, στην Ινδοκίνα, όπου αυτός εργάζεται ως υπεύθυνος βοτανολόγος σε ένα δασαρχείο. Αυτός είναι απότομος και σαρκαστικός τύπος. Όμως, αυτό είναι που μοιάζει να την τραβάει κοντά του; Επαναπατρίζονται ξεχωριστά. Αυτή είναι που ψάχνει στην Ιαπωνία για να τον βρει. Αυτός έχει επιστρέψει στη μάνα του και στη γυναίκα του και είναι πολύ διστακτικός στο να ξανασμίξει μαζί της. Της λέει ότι τα πάντα έχουν αλλάξει, όπως κι η ίδια θα έχει διαπιστώσει, και η εξάντληση και χοντροκεφαλιά χαρακτηρίζουν μετά τον πόλεμο αυτή την ηττημένη χώρα. Κι όμως, κάτι πάει να γίνει καθώς περνούν λίγες ημέρες μαζί, πίνοντας, κάνοντας έρωτα και αναπολούν τις ευτυχισμένες στιγμές της Ινδοκίνας. Της υπόσχεται ότι θα την ξαναδεί αλλά αυτός δεν το κάνει παρά μόνον κάθε φορά που τον ξετρυπώνει. Μιας και δεν δίνονται ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλον δε λένε να βρουν την ευτυχία. Χτυπάει πού και πού η καρδιά τους αλλά δεν…
Γι’ αυτή την μοντέρνα ερωτική τραγωδία, έγραψε ένας κριτικός της εφημερίδας Washington Times (Gary Arnold “Naruse's 'Woman'demure, Resilient.” 1.4.2006): «Πρόκειται για ένα από τα πιο επίμονα απελπιστικά ρομάντζα που σκηνοθετήθηκε ποτέ (…) η Miss Takamine εκφράζει πολύ ωραία με μία φράση την αίσθηση ανισογαμίας στην τρυφερή υπόσχεση: «Θα σε σφιχταγκαλιάζω μέχρι να παραπετάξεις». Ή αλλιώς, όπως τραγουδά μια δικά μας ντιζέζ σε μουσική του πρώτου έλληνα ράπερ: «σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα/έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς/ τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω/ με βλέπεις και ειρωνικά γελάς».
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
Σκέψεις για σκηνές από ταινία «Προσεχώς»
9 Σεπτεμβρίου 2008
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης παρουσιάζει την ταινία
Σκόρπια σύννεφα
του Μίκιο Ναρούσε (ΙΑΠΩΝΙΑ, 1967, έγχρωμη, 107΄)
Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2008 στις 8:30 και 10.30 μμ
Δημοτικός Κινηματογράφος Ηλιούπολης Μελίνα Μερκούρη
Λ. Ειρήνης 50 Ηλιούπολη (λεωφ. 237 για Άνω Ηλιούπολη από Ακαδημίας)
Ο σκηνοθέτης, συγγραφέας και παραγωγός Μίκιο Ναρούσε γεννήθηκε στο Τόκιο στις 20 Αυγούστου 1905. Στη σχετικά σύντομη ζωή του (πέθανε σε ηλικία 64 ετών στις 2 Ιουλίου 1969) σκηνοθέτησε 89 ταινίες, ξεκινώντας από την εποχή του βωβού κινηματογράφου το 1930 ως το 1967. Ανήκει στην ίδια κινηματογραφική γενιά με τους Γιασουχίρο Όζου (Tokyo Story) και τον Κένζι Μιζογκούτσι (Ουγκέτσου Μονογκατάρι, που προβάλαμε πέρσι) . Φημίζεται για τη δυσοίωνη και πεσιμιστική προοπτική των έργων του.
Ως επί το πλείστον οι ταινίες του ανήκουν στο είδος του εργατικού δράματος (shomin-geki) με γυναίκες στους κύριους ρόλους με ηθοποιούς όπως η Hideko Takamine (αποκαλούμενη Σίρλεϋ Τεμπλ της Ιαπωνίας), η Kinuyo Tanaka (πρώτη Γιαπωνέζα σκηνοθέτιδα) και η Setsuko Hara (αποκαλούμενη Γκρέτα Γκάρμπο της Ιαπωνίας).
Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτης στην κινηματογραφική εταιρεία Shochiku δεν του επέτρεπαν να σκηνοθετήσει δική του ταινία. Η πρώτη του (ως ανεξάρτητος) ταινία ήταν η Mr. and Mrs. Swordplay (1930). Επειδή εστιάζει τους φακούς του στις εργατικές οικογένειες και στη διασταύρωση παραδοσιακής και μοντέρνας Γιαπωνέζικης κουλτούρας, συχνά τον συγκρίνουν με τον Όζου. Ο Ακίρε Κουροσάουα είπε ότι το έργο του είναι σαν το μεγάλο ποτάμι που τα νερά του κυλούν ήσυχα αλλά στα βάθη του τρέχουν οργισμένα ρεύματα (Film Notes, January – February, 2006). Στην ταινία Little Man Do Your Best (1931) συνδύασε τη φαρσοκωμωδία με το μελόδραμα για να ικανοποιήσει την εταιρία παραγωγής αλλά το 1933 αφού έφυγε οριστικά από την εταιρεία πήγε στα Photo-Chemical Laboratories (μετονομάστηκαν σε Toho). Εκεί έκανε επιτυχημένες εμπορικά ταινίες
όπως η Wife! Be Like a Rose! (1935) που πήρε το βραβείο Kinema Junpo και ήταν η πρώτη Ιαπωνική ταινία που παίχτηκε στις ΗΠΑ (χωρίς πολλά εισιτήρια). Σ’ αυτήν, όπως και στις υπόλοιπες ταινίες, η γκέισα και γενικότερα η «άλλη γυναίκα» απεικονίζεται με συμπάθεια. Επιτυχία έκανε και η Mother (1952) όπως και η αποψινή μας ταινία.
Οι ταινίες του Ναρούσε είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της Ιαπωνικής έννοιας mono no aware (κατά λέξη: το πάθος των πραγμάτων) , δηλαδή της συνείδησης της μεταβατικότητας·των πραγμάτων και μιας ήπιας θλίψης για το τέλος τους Είναι πολύ απλές, με στέρεο σενάριο κι ελάχιστο διάλογο και αντανακλούν το ολιγομίλητο του χαρακτήρα του˙ η κάμερα είναι διακριτική και το design αρμόζει στην ταινία «σκοτεινών τόνων». Οι πρώτες ταινίες του είναι πιο πειραματικές και εξπρεσιονιστικές. Αργότερα, οι πιο γνωστές του ταινίες ήταν σκόπιμα αργές και νωχελικές ώστε να γίνει κατανοητή η καθημερινή ζωή των εργατικών οικογενειών, οι δοκιμασίες τους και τα δεινά τους. Άφηνε το μέγιστο δυνατό χώρο στους/στις ηθοποιούς του για να μπορέσουν να δείξουν τους τόνους και υπαινιγμούς της ψυχολογίας των χαρακτήρων τους σε κάθε ματιά, χειρονομία και κίνηση. Οι ταινίες του ήταν επίτηδες χαμηλού προϋπολογισμού και οι τεχνικές του χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας για να μην σπαταλώνται τσάμπα τα χρήματα. Τα χρήματα αποτελούν για τον σκηνοθέτη σημαντικό θέμα στις ταινίες του, ενδεχομένως λόγω των παιδικών του χρόνων που τα πέρασε μέσα στην έντονη φτώχεια.
Η αποψινή μας ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα (1951) της συγγραφέως και ποιήτριας Φουμίκο Χαγιάσι. Τα Σκόρπια σύννεφα ακολουθούν μια Γιαπωνέζα επιστρέφει από την Γαλλική Ινδοκίνα όπου εργαζόταν ως γραμματέας. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην περίοδο μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαπνέεται από τη θεματική της περιπλάνησης που ήταν συνηθισμένη στα μεταπολεμικά έργα. Η ηρωίδα περιπλανάται αγωνιζόμενη να βρει πού ανήκει στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Ιαπωνίας και καταλήγει να συνεχίζει να περιφέρεται αδιάκοπα ως το τέλος του μυθιστορήματος που σημαίνει και το τέλος της ζωής της. Οι δύο εραστές πρωτοσυναντιόνται, λοιπόν, στην Ινδοκίνα, όπου αυτός εργάζεται ως υπεύθυνος βοτανολόγος σε ένα δασαρχείο. Αυτός είναι απότομος και σαρκαστικός τύπος. Όμως, αυτό είναι που μοιάζει να την τραβάει κοντά του; Επαναπατρίζονται ξεχωριστά. Αυτή είναι που ψάχνει στην Ιαπωνία για να τον βρει. Αυτός έχει επιστρέψει στη μάνα του και στη γυναίκα του και είναι πολύ διστακτικός στο να ξανασμίξει μαζί της. Της λέει ότι τα πάντα έχουν αλλάξει, όπως κι η ίδια θα έχει διαπιστώσει, και η εξάντληση και χοντροκεφαλιά χαρακτηρίζουν μετά τον πόλεμο αυτή την ηττημένη χώρα. Κι όμως, κάτι πάει να γίνει καθώς περνούν λίγες ημέρες μαζί, πίνοντας, κάνοντας έρωτα και αναπολούν τις ευτυχισμένες στιγμές της Ινδοκίνας. Της υπόσχεται ότι θα την ξαναδεί αλλά αυτός δεν το κάνει παρά μόνον κάθε φορά που τον ξετρυπώνει. Μιας και δεν δίνονται ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλον δε λένε να βρουν την ευτυχία. Χτυπάει πού και πού η καρδιά τους αλλά δεν…
Γι’ αυτή την μοντέρνα ερωτική τραγωδία, έγραψε ένας κριτικός της εφημερίδας Washington Times (Gary Arnold “Naruse's 'Woman'demure, Resilient.” 1.4.2006): «Πρόκειται για ένα από τα πιο επίμονα απελπιστικά ρομάντζα που σκηνοθετήθηκε ποτέ (…) η Miss Takamine εκφράζει πολύ ωραία με μία φράση την αίσθηση ανισογαμίας στην τρυφερή υπόσχεση: «Θα σε σφιχταγκαλιάζω μέχρι να παραπετάξεις». Ή αλλιώς, όπως τραγουδά μια δικά μας ντιζέζ σε μουσική του πρώτου έλληνα ράπερ: «σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα/έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς/ τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω/ με βλέπεις και ειρωνικά γελάς».
Θανάσης Τσακίρης
http://www.klh.gr
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
Thursday, September 04, 2008
ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ
ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ
Να σπάσουμε το άβατο
Από την εφημερίδα Εποχή
Η δομική και κλαδική μεταβολή στην καπιταλιστική οικονομία (μετάβαση από τη φάση κυριαρχίας του δευτερογενούς στον τριτογενή τομέα, κυριαρχία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στους τομείς του εμπορίου και των υπηρεσιών, μεταβλητότητα της ζήτησης των προϊόντων και υπηρεσιών, κυριαρχία των νέων τεχνολογιών των ηλεκτρονικών υπολογιστών, της πληροφορικής και του διαδικτύου) έχει ως συνέπεια τη μεταβολή των όρων και συνθηκών εργασίας και απασχόλησης των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό στοιχείο της σημερινής κοινωνίας είναι η ολοένα και μεγαλύτερη διάδοση της βραχύχρονης και άτυπης απασχόλησης, του θεσμού των «ενοικιαζόμενων εργαζομένων» μέσω ειδικών ιδιωτικών εταιρειών εύρεσης εργασίας και άλλων μορφών αναγκαστικής μερικής και πρόσκαιρης απασχόλησης (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, «σπάσιμο» θέσης εργασίας στα δύο, προγράμματα κρατικά επιδοτούμενης εργασίας, όπως δουλειά του ενός ευρώ ανά ώρα, διαθεσιμότητα για εργασία ανά πάσα στιγμή και on-call κ.α.) Πολλές από αυτές τις εργασίες δεν αμείβονται με ημερομίσθιο αλλά εξοφλούνται με δελτίο παροχής υπηρεσιών και οι εργαζόμενοι που τις εκτελούν τυπικά θεωρούνται αυτοαπασχολούμενοι. Στο μεσοδιάστημα των προσωρινών απασχολήσεων, αυτό το τμήμα της εργατικής τάξης μένει άνεργο, πολλές φορές για περισσότερο από ένα χρόνο και συνήθως η ανεργία έχει φύλο θηλυκό και νεανικό προφίλ, ενίοτε δε και πολλά και καλά πτυχία.
Σύμφωνα με μια άποψη, οι σύγχρονες αγορές εργασίας διακρίνονται σε επτά ομάδες: ελίτ, μισθωτοί, «επαγγελματίες» (“proficians, δηλαδή άνθρωποι με αξιόλογες και εμπορεύσιμες δεξιότητες), παραδοσιακοί μόνιμοι εργαζόμενοι, ευέλικτα εργαζόμενοι χαμηλών δεξιοτήτων (“flexiworkers”) που εξαρτώνται από τις ευκαιρίες για άτυπη απασχόληση, άνεργοι, και όσοι έχουν τελείως αποκοπεί από την κανονική ή νόμιμη εργασία.
Οι flexiworkers είναι αυτοί που γίνονται συστηματικά αντικείμενο εκμετάλλευσης. Οι δουλειές που κάνουν είναι αδιέξοδες, απαιτούν ελάχιστες δεξιότητες, χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό ανακύκλωσης προσωπικού, σπανίως οδηγούν σε προαγωγές, υψηλότερες αμοιβές, ή περισσότερες ευθύνες. Συχνά οι εργαζόμενοι αυτοί πληρώνονται με το κατώτατο ημερομίσθιο ή μισθό, είναι ανά πάσα στιγμή υπό απόλυση και σπανίως απολαμβάνουν επιδομάτων, αδειών και άλλων «προνομίων» (κοινωνική ασφάλιση, μπόνους ή άλλες παροχές). Λόγω της έλλειψης ελκυστικότητας αυτού του τύπου απασχόλησης που, εκτός των άλλων, δεν απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία εκ μέρους των εργαζομένων, οι εργοδότες δεν μεριμνούν για την όποια κατάρτιση στο αντικείμενο της εργασίας την ώρα της δουλειάς. Έτσι, οι flexiworkers αναζητούν ευκαιρίες για να έχουν, βέβαια, ένα εισόδημα αλλά θεωρούν ότι δεν τους δίνονται αρκετές και όποτε τους δοθεί η ανταμοιβή είναι λειψή για τους κόπους και τις γνώσεις του που δεν τις αναγνωρίζει εύκολα κανένας εργοδότης. Ζώντας μέσα σε μια συνεχή αβεβαιότητα για το αν θα συνεχίσουν να εργάζονται ή θα απολυθούν, και σε περίπτωσης που θα απολυθούν θα ξαναβρούν δουλειά συντόμως ή θα περιμένουν, θα μπορούν να αντεπεξέλθουν σε νέες ειδικότητες και δεξιότητες, κ.ο.κ. Με τέτοια αγωνιώδη έως υπαρξιακά ερωτήματα αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να σταθεροποιηθούν κάπου και να προσπαθήσουν να κάνουν ένα στοιχειώδη προγραμματισμό της ζωής τους. Σε καταστάσεις συνεχώς ρευστές κι αβέβαιες δεν μπορούν να σταθεροποιήσουν τη ζωή τους ή να καταρτίσουν και να υλοποιήσουν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό. Σημαντική συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι η αδυναμία αυτών των ανθρώπων να νοιώσουν ότι μπορούν να οργανωθούν και να δράσουν συλλογικά. Όμως, όπως δείχνει το σημερινό μας ρεπορτάζ από συζήτηση στο 13ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, η κατάσταση αλλάζει.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
Την Κυριακή, τρίτη ημέρα του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε η συζήτηση με θέμα την επισφαλή εργασία. Η συζήτηση είχε μεγάλη και ποικίλη συμμετοχή από εργαζόμενους/ες σε διάφορους χώρους, ενώ τον τόνο έδωσαν οι νέοι/ες και οι μετανάστριες. Εκτός από την καταγραφή των χώρων όπου έχει εξαπλωθεί και τις νέες μορφές που παίρνει η επισφαλής εργασία, η κουβέντα στο δεύτερο μέρος εστίασε στην ανάγκη (και τις δυσκολίες) δημιουργίας νέων σωματείων, αλλά και στην ελπιδοφόρα δράση όσων δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Την κουβέντα άνοιξε η Χάπινες Γκόντγουιν από το Σύλλογο Μεταναστών Μικροπωλητών, παρουσιάζοντας το δίχρονο αγώνα τους ενάντια στο νόμο Παπαθανασίου που τους πέταξε εκτός αγοράς. Μίλησε για τον ατομισμό που κυριαρχούσε μέχρι αυτό το νόμο στους μικροπωλητές και την μεταστροφή τους στη συλλογική δράση μετά το χτύπημα. Ο σύλλογος, αν και δεν πέτυχε την απόσυρση αυτού του νόμου, πέτυχε, ωστόσο, μετά από ενεργητικές παρεμβάσεις σε διάφορα δημοτικά συμβούλια να διατηρήσει τις προϋπάρχουσες άδειες μελών του. Η Χάπινες τόνισε την ανάγκη δημιουργίας νέων σωματείων από τους μετανάστες, χωρίς να χαριστεί στα κόμματα της αριστεράς: «Πρέπει να βοηθούν στην πράξη, όχι στα λόγια», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Για την εναλλαγή νομιμότητας και παρανομίας και τις επιπτώσεις στη ζωή και την εργασία μίλησε η Αουρόρα Ταμπάνιν εκ μέρους του συλλόγου Φιλιππινέζων εργαζομένων Kasapi. Μεταξύ των αιτημάτων του συλλόγου, ξεχωρίζουν η φοροαπαλλαγή των εργοδοτών που ασφαλίζουν τις εργαζόμενες οικιακές βοηθούς, η αποσύνδεση του πιστοποιητικού ελληνομάθειας από την άδεια παραμονής, η διευκόλυνση της γλωσσομάθειας, η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, η κάρτα ανεργίας, η αναγνώριση των χρόνων εργασίας για τη συνταξιοδότηση και το δικαίωμα ελεύθερης εξόδου από τη χώρα.
Η βασική επιτυχία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, όπως ανέφερε η Π. Γαννιάρη, ήταν ότι κατάφερε να υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας για τους εργαζόμενους που δούλευαν με δελτίο παροχής υπηρεσιών και εμφανίζονταν ως ελεύθεροι επαγγελματίες από τους εργοδότες. Σκοπός του σωματείου είναι να αντιμετωπίσει τη διάσπαση του χώρου, αλλά και ο αγώνας για την εφαρμογή της σύμβασης. Ιδιαίτερη μνεία έκανε στην επέκταση της επισφάλειας στη βαριά βιομηχανία, με την χρήση εξωτερικών συνεργείων και ενοικιασμένων εργαζόμενων. Υποδειγματικός για τον κλάδο στάθηκε ο αγώνας των εργαζόμενων στα Τσιμέντα Χαλκίδας, που ζήτησε και πέτυχε προσλήψεις μόνιμων συναδέλφων, αγώνας που δεν υποστηρίχθηκε ωστόσο από άλλα σωματεία του κλάδου.
«Πρέπει να πολιορκήσουμε τα συνδικάτα» είπε ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας Κ. Ήσυχος. Τα καταστατικά τους είναι απαρχαιωμένα με αποτέλεσμα να αφήνουν έξω πολλές κατηγορίες επισφαλώς εργαζομένων. Οι ηγεσίες είναι γραφειοκρατικές, διογκωμένες ως προς τον αριθμό των μελών και βρίσκονται πολύ μακριά από την εργασιακή πραγματικότητα. Επιτακτική ανάγκη λοιπόν να έρθουν οι «αθέατοι» στο προσκήνιο, να μπουν στα συνδικάτα μαζικά, να τα αλλάξουν.
Το σωματείο εργαζομένων στη WIND λειτουργεί 3 χρόνια, όπως εξήγησε ο Στ. Σκεύος. Βασικές αρχές του, να γίνουν μέλη όλοι οι συμβασιούχοι, να έχουν ίσα δικαιώματα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, και βασικό αίτημα οι συμβασιούχοι να λαμβάνουν τον ίδιο μισθό με τους μόνιμους, οι δε μερικώς απασχολούμενοι συμβασιούχοι να παίρνουν αναλογικά όλες τις παροχές. Ο Στ. Σκεύος καταλόγισε ευθύνες στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία για την έκταση της επισφάλειας, ωστόσο σημείωσε ότι υπάρχουν ακόμη ζωντανές δυνάμεις μέσα στην εργατική τάξη και αυθόρμητες κινήσεις οργάνωσης. Επίσης υποστήριξε ότι η επισφάλεια δεν είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο στην οργάνωση.
Ο Γ. Παπαδημητρίου από τις ταχυμεταφορές έδωσε το παράδειγμα του αποτελεσματικού αγώνα, όταν το σωματείο κατάφερε την ανάκληση της απόλυσης εννιά ατόμων στην ACS, ενώ για άλλες 8 απολύσεις η εργοδοσία βρίσκεται σε δίκη με τους εργαζόμενους, έχοντας καταφύγει και η ίδια σε μηνύσεις εναντίον του σωματείου. Από το χώρο των φροντιστηρίων ο Π. Σωτήρης τόνισε ότι το άβατο του ιδιωτικού τομέα μπορεί να σπάσει, μπορούμε να μπούμε σε νέους χώρους δουλειάς και να κερδίσουμε νέους συναδέλφους, όπως ακριβώς κάνει το σωματείο του.
Τέλος, ιδιαίτερη μνεία έγινε στον κλάδο του τουρισμού, όπου η επισφάλεια «χτυπάει κόκκινο» όχι μόνο για τον εποχιακό χαρακτήρα της δουλειάς, αλλά και για τη λειτουργία των «πρακτορείων εργασίας» που προμηθεύουν τον κλάδο με Ανατολικοευρωπαίους/ες εργαζόμενους/ες με όρους δουλείας (20 ευρώ μεροκάματο για 16 ώρες δουλειάς, καμιά ασφάλιση, κανένα ρεπό, εγκλεισμός στις εγκαταστάσεις του εργοδότη). Ελπιδοφόρα είναι η καινούργια καμπάνια του Ευρωπαϊκού Συνδικάτου Πολωνών Εργαζομένων που ξεκίνησε στη Γερμανία για να χτυπήσει αυτό το καθεστώς, η οποία όμως χρειάζεται και τη βοήθεια του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος για να δώσει καρπούς και στη χώρα μας.
Ανθολογήσαμε
Η επισφάλεια, στις περιπτώσεις όπου εμφανίζεται μόνο σε ένα τμήμα των εργαζόμενων μιας επιχείρησης, αποτρέπει και τους «εξασφαλισμένους» από το να διεξάγουν με επιτυχία ένα αγώνα.
Τα συνδικάτα δε στήνονται μόνο από μέσα, χρειάζεται βοήθεια και απ’έξω.
Χρειάζεται τα συνδικάτα να είναι αποτελεσματικά έστω σε μικρά πράγματα, να νιώσει η εργαζόμενη ότι η αξιοπρέπειά της μπορεί να βρει φωνή.
Αντί οι τάσεις της Αριστεράς να διαλέγουμε πλατείες για ξεχωριστές συγκεντρώσεις την Πρωτομαγιά, καλύτερο θα ήταν να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ιταλίας που φέτος διάλεξε όχι πλατεία αλλά αιχμή, «στήνοντας στον τοίχο» την επισφάλεια, με αποτέλεσμα τη μαζική συμμετοχή του κόσμου.
Ε.Α.
Wednesday, September 03, 2008
"Κι όμως, είμαι μόνο 55 ετών και θα βρω άλλη δουλειά..."
Αλλοτινές μου εποχές
80 χρόνια πριν, το 1928, σε μια μικρή πόλη κάπου στις ΗΠΑ. Ακόμη δεν έχει ξεσπάσει η οικονομική κρίση που εξελίχθηκε σε κραχ. Ο Τζωρτζ Μπέιλυ είναι έτοιμος να μπει στο ταξί για το σιδηροδρομικό σταθμό φεύγοντας για το πανεπιστήμιο σε μια άλλη μεγάλη πόλη. Θέλει να γίνει πολιτικός μηχανικός και να χτίσει ουρανοξύστες, αεροδιαδρόμους και να έχει βγάλει ένα εκατομμύριο δολάρια πριν τα 30 του χρόνια. Λίγο πριν είχε βγάλει ένα λόγο καταγγελίας εναντίον του άπληστου Προέδρου του ΔΣ του Στεγαστικού Ταμιευτηρίου που ο πατέρας του Μπέιλυ, ο οποίος μόλις είχε πεθάνει από εγκεφαλικό, επί 25 χρόνια υπηρετούσε ως εκτελεστικός διευθυντής. Ο θείος του, λυπημένος που σκέφτεται, εκτός των άλλων, ότι ενδέχεται να κλείσει το στεγαστικό ταμιευτήριο και να απολυθούν όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες, λέει τα εξής λόγια: «Κι όμως, είμαι μόνο 55 ετών και θα βρω άλλη δουλειά.» Ε, κι όμως, κάποτε αυτή η φράση δεν ήταν κενή νοήματος, όπως κατάντησε σήμερα.
Από την ταινία του Φρανκ Κάπρα «Μια Υπέροχη Ζωή» 1946, Liberty Films. Στο ρόλο του Τζωρτζ Μπέιλυ ο Τζέιμς Στιούαρτ, του άπληστου καπιταλιστή Χένρι Πόττερ ο Λάιονελ Μπαρριμορ και του θείου ο Τόμας Μίτσελ.
Για την επισήμανση: Θανάσης Τσακίρης
80 χρόνια πριν, το 1928, σε μια μικρή πόλη κάπου στις ΗΠΑ. Ακόμη δεν έχει ξεσπάσει η οικονομική κρίση που εξελίχθηκε σε κραχ. Ο Τζωρτζ Μπέιλυ είναι έτοιμος να μπει στο ταξί για το σιδηροδρομικό σταθμό φεύγοντας για το πανεπιστήμιο σε μια άλλη μεγάλη πόλη. Θέλει να γίνει πολιτικός μηχανικός και να χτίσει ουρανοξύστες, αεροδιαδρόμους και να έχει βγάλει ένα εκατομμύριο δολάρια πριν τα 30 του χρόνια. Λίγο πριν είχε βγάλει ένα λόγο καταγγελίας εναντίον του άπληστου Προέδρου του ΔΣ του Στεγαστικού Ταμιευτηρίου που ο πατέρας του Μπέιλυ, ο οποίος μόλις είχε πεθάνει από εγκεφαλικό, επί 25 χρόνια υπηρετούσε ως εκτελεστικός διευθυντής. Ο θείος του, λυπημένος που σκέφτεται, εκτός των άλλων, ότι ενδέχεται να κλείσει το στεγαστικό ταμιευτήριο και να απολυθούν όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες, λέει τα εξής λόγια: «Κι όμως, είμαι μόνο 55 ετών και θα βρω άλλη δουλειά.» Ε, κι όμως, κάποτε αυτή η φράση δεν ήταν κενή νοήματος, όπως κατάντησε σήμερα.
Από την ταινία του Φρανκ Κάπρα «Μια Υπέροχη Ζωή» 1946, Liberty Films. Στο ρόλο του Τζωρτζ Μπέιλυ ο Τζέιμς Στιούαρτ, του άπληστου καπιταλιστή Χένρι Πόττερ ο Λάιονελ Μπαρριμορ και του θείου ο Τόμας Μίτσελ.
Για την επισήμανση: Θανάσης Τσακίρης
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης: Προβολή ταινίας "Σκόρπια Σύννεφα" του Μίκιο Ναρούσε
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, στο πλαίσιο της σειράς ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΙΑΠΩΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας Σκόρπια σύννεφα. του Μίκιο Ναρούσε (ΙΑΠΩΝΙΑ, 1967, έγχρωμη, 107΄) την Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2008 (ώρες προβολών 8:30 μ.μ. και 10:30 μ.μ.)
Τα Σκόρπια σύννεφα (1967) είναι το κύκνειο άσμα του Μίκιο Ναρούσε (1905-1969), ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ιαπωνικού κινηματογράφου. Το φυσικό περιβάλλον, ο σκηνικός χώρος και το χρώμα αναδεικνύονται κορυφαίοι πρωταγωνιστές της μελαγχολικής πορείας των δύο πρωταγωνιστών της ταινίας. Μία χαμηλόφωνη, μυστηριακή και σπαρακτική ελεγεία για την απώλεια.
Οι προβολές γίνονται στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη, τηλ. 210-9919818, 210-9941199, 210-9914732, ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: klh_club@yahoo.gr).
Σας ενημερώνουμε επίσης ότι κυκλοφόρησε το 19ο τεύχος του περιοδικού «ΠΡΟΣΕΧΩΣ» της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης: Μπορείτε να το προμηθευθείτε στο Δημοτικό Κινηματογράφο Ηλιούπολης «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ».
Τα Σκόρπια σύννεφα (1967) είναι το κύκνειο άσμα του Μίκιο Ναρούσε (1905-1969), ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ιαπωνικού κινηματογράφου. Το φυσικό περιβάλλον, ο σκηνικός χώρος και το χρώμα αναδεικνύονται κορυφαίοι πρωταγωνιστές της μελαγχολικής πορείας των δύο πρωταγωνιστών της ταινίας. Μία χαμηλόφωνη, μυστηριακή και σπαρακτική ελεγεία για την απώλεια.
Οι προβολές γίνονται στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω Ηλιούπολη, τηλ. 210-9919818, 210-9941199, 210-9914732, ιστοσελίδα: www.klh.gr, e-mail: klh_club@yahoo.gr).
Σας ενημερώνουμε επίσης ότι κυκλοφόρησε το 19ο τεύχος του περιοδικού «ΠΡΟΣΕΧΩΣ» της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης: Μπορείτε να το προμηθευθείτε στο Δημοτικό Κινηματογράφο Ηλιούπολης «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ».
Subscribe to:
Posts (Atom)
Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ) του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...
